सिंघी जेन मन्थमाखा
जैन शागमिक, दारौनिक, साहिल, एेनिहादिक, कूधात्मर ~ इतदि तिविधविवययुम्किति
मक्त, संस्छृव, भप, प्राचोनगूञधैर, राजस्थानी आदि नाना भापानिबद्ध
बह उपयुक्त ुरातनवाड्मय तथा नवीन संशोधना्मक
साहिलयप्रकादिनी सैन ग्रन्थावछि 1
कल्कवानिवासी स्ख श्रीमद् डाङचन्दजी संधी फी इष्यतिनिमिच
तएन श्रीमान् चहादुरत्तिंहजी सिंघी कटक
संख्ापिति तथा भकारित
सम्पादक तथा सञ्चालक
निन तिणिय युनि
{ सम्पाल्य समरलद-माण्डारक् प्राच्यः रर्तवन मन्दिर पून\\ दथा मुजसत सष्टिसखमा अदमदानाद
भूतपूयोत्ाये मुक पुरातत््वमन्विर जहमदप्वाद, ञेनवाह्मयाध्यापक-विश्चभारती, शन्तिनिकेतन+
प्रद माषादि-अधला्मप्यक-मपतीय बिद्या मगन, जव, तथः, जैन साटित्यसोधक अन्थानरि-
पुरपतस्मन्दिर अन्यवक्ि-भःपकैय विद श्न्थपवसिप्रकादिपव सेसरछृत-प्राकृत-पकी-
भपनन-प्त्वीनमूर-दिन्दी-मष्पमप जनेकनिक अन्य सजोघर-सम्पादक }
यन्थाक 9
भ्रात्तिस्थान
सिंघी क गर
व्यवस्थापक - सिंघी जेन अन्थमाखां
अनेष्ठान्वे विद्धयर, सिघीसद्न,
९ शन्तिनिगर; पो” ५ अ { ४८, यरियादाट रेड; षोऽ बारीम॑ज,
अद्मदावादं कर्क्ता
स्पापनास्द् ] सर्दोधिकार सेरक्तिव [दिर संर ११८३
श्रीप्रभाचन्द्राचार्यविरचित
प्रभावक चरित
विविध पाञन्तर तथा परिदिष्ट - भम्तावनादिं सल्ल
सम्पादक
निन करिनय मुनि
{ आकृत माषद्दि-प्रधानाध्यापक-मारतीय तिया मन, मब }
भ्रथम भाग ~ मू अन्थ
विदोषनामलुक्ऋम्-सश्दरतपव्यालुकमादि युक्तः
संचाखुक -सिंधी जेन मन्थमाखा
अदहमदाबाद-कल्कत्ता
निक्मास्दु १९९७ 1 थसाद्त्वि, पश्चदएन भलि \ { १९४० किषटाश्द
पए ०-०-००
51
॥ स्िधीजेनमरन्थमाटासंस्थापकपरसस्तिः ॥
| बद्गाभिये देशे सुपिद्धा मनोरमा । सुविीदाबाद् इ्यास्या पुरी वैभवशारिनी ॥
निवसन्लनेके तत्र जैना उकेरावंदाजाः 1 धनाव्या नृपसदा पर्मकर्मपरायणाः ॥
शरीडास्चन्द इयासीत् तेष्वेको वहुमाग्यवान् । साधुवत् सखि यः पिीकुत्प्भाकरः ॥ {
वाल्य एवागतो यो हि कट व्यापार्ि्ततिम् । कटिकातामहापुर्या धरतथमाथेनियः ॥
ङुगाग्रया खघुदधव सद्या च सुरिष्टया । उपायं प्रिपुट ्षमी जातो कोखपिपो हि सः॥
तख मृनुहुमारीति रत्नारीकुठमण्डना । पतिव्रता परिया जाता शीरसौमाग्यमूप॒णा ॥
श्रीवदादुरसिदास्यः सद्णी सुपुव्रस्तयोः । अस्येष सुकृती दानी धर्मप्रियो धियां निपिः ॥
श्रा पु्यवताऽनेन परया तिलकसुन्दगी । यखाः सौमागय्दपन प्रदीपं यदहाब्रणम् ॥
श्रीमान् रचेन्द्रपिदोऽलि व्येषु सुधिक्षितः। यः एर्वकार्यदक्षलात् वाहु्यख हि दक्षिणः ॥
नेन्द्राद इयाल्यसोजखी मध्यमः सुतः । सुरर्व्दरसिहशच कनिष्ठः सेम्यददीनः ॥
सन्ति त्रयोऽपि ससुतरा आघ्मक्तिपएयणाः । विनीताः सरला भव्याः पितुर्मागौतगामिनः ॥
अन्येऽपि बहवश्वाख सन्ति खसादिवान्धवाः । धते्नैः समृद्धोऽयं ततो राजेव राजते ॥
अन्यच
सरखलां सदासक्तो सूत्वा मीप्रियोऽप्ययम् । तत्राप्येप सदाचारी तथिव विदुपां खछु ॥
न गब नाप्यरंकारो न पिटासो न दुष्कृतिः। ध्ययतेऽख गरे कापि स॒तां तद् विसयाखदम् ॥!
भक्तो गुरुजनानां यो निनीः सजगान् प्रति । बन्धुजनेऽपुरक्तोऽति प्रीत पोप्यगणेष्वपि ॥
दद-कारधितिज्नोऽयं व्िया-वि्ानपूजकः 1 इतिदासादिसािय-संृति-सलरय प्रियः ॥
समुभरस समाजख धरमखोककररेतव । प्रचाराय सुरिक्षाया व्यययेप षन घनम् ॥
गत्वा सा.समरियाद भूत्ाऽ्वक्षपदाद्विवः । दत्वा दाग यथायोग्यं भोत्साह्यति कर्मन् ॥
एवं धनेन देहेन सानेन शुमनिषठया । कगेययं यथाशक्ति सलमाणि सदा्ायः ॥
अयान्यदा भसदवेन खितः स्तेये । कतुं किचिद् विरिष्टं यः कार्य मनखचिन्तयत् ॥
पल्य पिता सदैवासीत् सम्यग्-ज्ञानरचिः परम् । तस्माप्तञ्चानदर्थ यतनीयं मया वरम् ॥
विचार्यैवं खयं पितते एनः प्रापय सुसम्मतिम् । श्रद्ास्पदखमिवराणा चिदं चापि ताद्शाम् ॥
नकञानपरसाा्थ खाने शान्तिनिकेतने 1 िषीपदाहकितं जैनदानपीठमतीषटपत् ॥ ॥
श्रीमिनविजयो विधो तलापिष्ठावृसतदम् । खी परा्थितोऽनेन शाबोद्धारामिटपिणा ॥ ॥
भख सौजन्य-संहार्द-धयौदायादिसदणैः । वकषमूयाति सदा येन खीक्तं तसदं कम् ॥
तव भेरा प्राप्य श्रीषीडुल्ेतुना । खपितृश्रेयते चपा ्न्यमाला प्रकादयते ॥
बिद्रजनक्रतात्दादा सषिरानन्ददा सदा 1 चिरं नन्दलियं ठक जिनत्रिजयमारती ॥
तति तत्न न न म भन ~~त
[क क 1111
॥ सिधीजेनयन्धमालासम्पादकभ्रशस्तिः ॥
खल श्ीमेदपायब्यो देशी सारतविश्वतः । स्पदेरीति सत्रपनी पुकि तत्र ॑ ॥
सदाचार-बिचाराम्यां प्रायीनतृपतेः समः । श्रीमबतुरिदोऽ राटोडान्वयमूमिपः ॥
तत्र श्रवृदिषिहोऽमूत् राजपुत्रः प्रिद्िमान् । श्वाव्रधरमषनो यश्च पमररकुखाग्रणीः ॥
सुख-भोजुखा भूपा जाता यसिन्महाकठे । र वर्ण्यते षुरटीनलं तकुरनातजन्मनः ॥
पत्री राजछृमारीति तस्याभूदू गुणसंहिता } चतु्ै-हप-यवण्य-सुवाक्सोजन्यमूपिता ॥
्षतरियापीम्भापूा रौर्यदीप्तुसाकृतिम् । यां दैव जमो मेने रजन्या तयम् ॥
सूः किसनर्धिहाल्यो भतस्तयोरतिप्रियः । रणम इति यन्यद् यत्नाम जननीकरतम् ॥
श्रीदेवीदैसनामात्र रजपूज्यो यतीश्वरः । च्योतिैषज्यव्रियानां पारयामी अनप्रियः ॥
अथ्ेत्तदातान्दानामायुयैख महामतेः } स चाघीद् वृद्धि्चिहख ग्रीति-श्रद्ाणदं पम् ॥
तेनाप्रतिममेम्णा स तत्सूनः शवसत्निधौ । रक्षितः, शिक्षितः सम्यक्, कृतो जैनमतायगः ॥
दौमोम्यात्तच्छिशोरयत्ये शुर-तातो दिवंगतौ । विमृूटेन ततस्तेन यक्ते सर्व गृहादिकम् ॥
तथाच
प्रग्रमयपय दे सरेव्य च बून नरन् (ददि गुणत ूतवपशलऽऽ्याएन कपम् ॥
जातान्यनेकरा्ाणि नानापर्ममतानि च । मध्यखवृप्तिना तेन ततातत्तगवेपिणा ॥
अधीता विविधा मापा भारतीया युरोपजाः । यनेका िपयोऽप्येव परत्-नूतनकाठिकाः }
येन प्रकारिता नैका प्रन्मा विदरलशंपिताः । रिखिता बहवो ठेपा रेतिदयतथ्यम्फिताः ॥
यो षटुभिः सुबिद्दधितन्मण्डेश सखतः । जातः खन्वप्मजियु माननीयो मनीपिणाम् ॥
युस तां वरशुति क्षाला थीमद्गान्धीमहात्मना । आहूतः सराद्रं पुण्यपचनात् सखर्यमन्यदा ॥
षरे चादम्मदावदि रष्टीयरिक्षणास्यः । विद्यापीठ इतिख्यातः मतिष्ठितो यदाऽमवत् ॥
अचार्यलेन तमेवरमियुक्तो यो मदाना । विदजनरुतशवापे शुरतस्वास्यमन्दिर ॥
वरपरणामषठकं यावत् सम्भूप्य तसदं ततः । गत्वा सर्मनरा्े यलत्स॑सछृतिमधीतवान् 1
तत्रं आगल सतप काये च सकरियय् । कारावासोऽपि सम्प्रतो येन सराज्यपर्वपि ॥
भमातसमाद् पिनिर्ुकतः प्रातः शान्तिनिकेतने । व्िधवन्यकवीनद्रभीपवीनरनायभूपिति ॥
वषौपदयुतं अनचानपीटे यदाधितम् ! खापितं तम सियीशरीदारचन्दम्य सुठना ¶
शरीयदाटुरिहेन दानवीरेण धीमता । स्थं निनतातस सैनज्ञानमसारकम् ॥
अतिष्ठत यल पदेऽपिष्ठावृसन्तके । अध्यापयन् वरान् धिप्यान् शोषयन् मैनवाम्बयम् ॥
संव मरणां प्राप्य श्रीतिपरीकुरकेतुना 1 खपितृमेयसे शपा मन्माया प्रकदयते ॥
शिद्रअनङताल्हादा सधिदानन्ददा सदा } पिर नन्दिं सोके जिनगिजवमाप्ती #
~ न ~ + ~ ~ ~ ~ ~ ~ --
प्रभावकचरित-विषयानुक्रमः।
-- प्रास्ताविक वक्तव्य .... ॐ [ ६ क 0 परण १-६
-- अन्यकरतास्तविक कनम् = „~ ~ च १-~२
१ व॒न्रखामिचसितिम् ^“. $ 1 व न नै ३-८
२ आवरकषितचत्तिम् „~ ~ चन ९-१८
३ आयैनन्द्रिचिसितम् .... २०९ ९९ ५ न प १९-२१
४ कालकसु्विििम् „~“ ^ च च क २२-२७
प पादरिप्तसूरिविसिति् .... द न ५७ क ऽ २८-४०
६ विजयधिदुसूरिचसतिम्.... > न ५९९७ = + ४ ९-४६
७ जीबदेवसुप्विपिम् ... „^ क) ६. + ४७-पर
८ वृद्धवादिसूस्विरितम् „= „^ च = र ^ पट-६१
९ दमिमद्रसुस्विसितम् .... ८ ५ .... ६२-७६
१० महवादिसूत्चिपिम् .... वि न द र 2५४ ७७-७९
११ बषपभद्धिसूरिविसििम् .... पः ५५१४ श ॐ „.. ८०-१११
१२ मानतुङ्गपपिवितिम् ^ = न न = ^ ~ ११२१९१७
१३ मानदेवसूस्विसिम् „न च त „.. ११८-१२०
१४ महाकविसिद्धर्पिचप्तिम् ज ज ~ ~ „~ १२१-१२९
१५ कीरगथिस्तिम् > 3 ॐ न „.. १२७-१३२
१६ वाव्तिताल्शन्तिसूसविततिम् „~ ~ ^ „^^ „^ १३९१३२७
१७ सहे्रसूत्वितिम् „= ^ "र ~ „^ १३८१५९१
~ तदन्तगीतं महाकविधनपालवृततम् = न न च क क
१८ सृराचार्यचर्तिम् „^ = ~ ज ~~ १५२१६९०
१९ अमयदेवसु्विसिम् „~ = ~ ^ ~ ~ „~ १६९९१६६
-- तदनतमूतं जिनेषसपखत्तम् ~~ = ~ न्न नव च 9 श
२० वीराचार्यचप्तिम् न ५ ८ न .“~ १६७ १७०
२१ बादिदिवसस्विसिम् ^“. न न ५ ० , १७१-१८२्
२२ दैमचन्दरसत्विसिम् न न "= ~~ १८९२२१२
-~- अरन्थकाएकृता प्रसि... . २१३-२१६
परिशिष्टम् १-प्रमावकचरितान्तगत-समुदृतप्रयानामकाराचयुक्रमणिका । .... २१७-२१९
२-प्रमाबकवस्तिगत-विरेषनाभ्नामकारायतुकमणिक । “.* -. २२०-२२९
|
समर्पणर् -
प्रभाचन्द्रसुनीन्द्रवद् यः सत्सादियनिमितौ ।
मनोवाद्काययोगेन सततं सुप्रयत्तवान् ॥
अदुन्नसूरिवच्चापि वहूनां विहुषामसौ ।
राखराणां योधनं कुर्वन् परमादरतां गतः ॥
आविद्याभ्यथनाद् यावद् मन्थसंरोधनादिपु ।
पुस्तकादिभरदानेन यो ममापि सहायङत् ॥
तस्मे पुण्यप्रतिष्टठाय ज्ञानदानपरात्मने ।
श्रीपुण्यविजयाल्याय सनये सोम्यमूतये ॥
तत्सोदादेशुणाश्ो दृष्टो हार्दिकभावतः 1
करोम्यहं छृतेरस्या; समपंणं खतपणम् ॥
- निन पिनयः
भरास्ताविक वक्तव्य 1
1;
प्रदः ्न्यमाखमे प्रकाशित दिरिधतीर्थकटय् नामक प्रन्यकी प्रसतावनाकी अन्तिम कण्डिक्भ हमने टिखा
पा कि ^तिस्ेत जैम इतिहासकी सवनाव लिये, जिन अन्यते निरि सामपरी प्रात हो सक्ती है उनम ~
( १) ्रमावक्वप्त्रि, (२) प्रवन्धनिन्ताभणि, ( ३ ) ग्रवन्धकोप) ओर ( ४ ) विविधतीरथकत्प -ये 8 अरन्य भपय
६\ ये चारे न्य पए बहुत कंठ समान-विपयक ह ओर एक दूसरेकी प्ति करनेवाले ई । जैन धर्मे पेतदधातिक
्रमायको प्रकट कलेवारी, प्राचीन , काठीन प्रायः समी प्रसि प्रसिद्र व्यक्तियोका थोडा इत परिचय इन
% चते परन्पोके पंकछिति अवटोकन ओर अतुपन्धान द्वारा हो सकता } इएल्मि हने ध्न चर्ये
गर्धोको, एक साय, एक ही रूपमे, एक ही भकारे, ओर एक दी पतिते संपादित ओर पितेचित कर) इस प्रन्य-
मादा दरार प्रफारिते कलैका भायोजन किया है । दनर्मते, प्रबन्धविन्तामणिका मूढ म्न्यातक पठा भाग, गत
यपं (सप् १९८९) म प्रकट हो चुका है ओर उसका सपूरफ पूुरातमग्रयम्धसं ग्रह नामका द्रा माग, सप
्नधके ( मिनिषतीरथकल्पके ) साप ही प्रकट हो रहा है । प्रबन्धकीपः मू प्रन्यात्क पठा भाग मी इका
शृदणागी ह । प्रमाबकचसिि भमी परस हे, सो मी थोडे ही समयमे, अपने हन समवयस्वोकि साय, विदरानोके
ककमल ईतलतः सश्चसाण दिखाई देगा ॥»
दृ संमसित भयोजनायुसार, आज यह प्रभावकसरि विद्वानेक सम्युख उपसित किया जा रहा है । उपरि
लिटि ल चारो भन्योमि, त्वनाक्रम ओर वस्तुविसएएदी दधसे प्रमायकचरितरफा खान पटा यमे पर मी, सगर
भ्रकारान जो सवते पठे दो रहा, ओर सो मी उपेक्षा कुछ अधिकं परिक साध, इसमे कारण केवट प्न्य
माके जन्याय प्रकादानोकी कार्तगरी्णता ही दै | एक साय छोटे वडे कर प्न्य छपते ददनेके कारण श्रे
प्रवास कए विदोप पिकम्व दो मया है ।
पर इसके साय ह, शी पिषयकी सामपीवे साधनभूत, इमारपालचरितसग्रर, सैनग्रनथप्ररहिग्रद)
सरवणन्छयुीपरी आदि फ मदक चीर जीर पर्य म तेर हो वर, प्रतिद्धि प्राकर है, जीर क
शन्यदछप मी र्दे । अरबन्धविन्तामणिका दन्द भुगद मी इसके साय ह प्रतिद्ध्यो एद्य है । विद्धत निप
्ीपुण्यमिजपजीकी पुण्पकृपत्ि, महापा यस्तुपाट-तेजपा्के पुण्यफीतैरनोका प्रकारा करनेया्या धर्भामयुदय
मामक मायन्, जो सुद्र उन महापुर्पेके धर्मगुुका बनाया इभा हे शीर जिसके साय अन्धान्य क भश
देरसिवः प्रादि सादि संठपर दी गदं ह, एन परन्पकि साय-है-साय विद्वानेकः ककमभ घतीम्ति धेनेको
तैयार ्ो रा ६)
रुत गन्ध प्रयम सुद्रम, यम्करके पपरसिद्र निर्णेयपागर् प्रेने, खन् १९०९ मे परि धा, जिव
सपादन कमरे मान्य मित्र ओर यनेमानमे बडोदाफे राजकीय परातत्त विमागकै घुप्य नियामरु, शनत ० दीनन्द्
शप एम्; ए. एम्. एय्, ओ. डी. हिद्, (रियायई गट पुपिदरकिसट ) मे क्षिया या । एकः तो शाली मदरापक
पद् शायद श्रपम दी प्रम सपादन कारय ा वीर दू यद फ उमवो जो दस्टिदित अरनिया संशोधनाय उपटम्ध
पी े परायः भश्च ध; इन्ि उप्त गकि चदय सूर ममा रद गई । ते मी शी
मुद्यरयके उर प्रयासनसे पद् प्रमारद््वसिि यथेष्ट भ्रसिदधिमे आ मपा यर सस्ताधारण अम्यठियोकि
गिम य उपयोगी सिद्व इभा । मरन् १९३०-३१ मे, शादयमी पी पुनराठि निनय उयोग कने ष्णः
२ प्रासादिकं वक्तव्य
सीर धूल्यपाद् मवर्ैक श्रीमान् कान्तिविजयजी महाराज द्वारा, परारणके मण्डारभेसे इसकी पुरातन प्रतियां गवा कर,
न्यया पुनः संसोधन चरने ठो । प्रायः इसी समय, दमने मी इस दिघी जैन गरन्थमालाका कायं पारम किया
ओर् इसमे प्रबन्धविन्तामणि आदि सभी प्रधान प्रधान जैने देतिहासिर प्र्योका, अपने ठगसे उत्तम प्रकारका,
प्रकारान कनेका भायोजन करिया । ० महोदयने हमे इस आयोजनकी खबर पा कर जपना कायं सगित कर
दिया; ओर मासी प्रार्थना परर, पाटणक्ते मण्डारकी बे दस्तलिदित प्रत्या, विदद सुनिवर शरीपुण्यविजयनी सहाराभकी
सूचनानुषार, मारे पाप मेज दीं । यष्ट पर दम अपने इन सैीहादैदीट शासी मदायके अनन्य सौजन्यके प्रति,
यदी करोङ्गताफे साय, हार्दिक आभारमाव प्रदर्शित करना शपना कर्वन्य समन्ते है ।
[1
भ्ष्ठुत आदृततिके संपादनमे हमने पुदयतया निन्न ठिखित प्रतियोका उपयोग किया है-
+ संक प्रति - यद प्रति पारणके संघे भण्डारकी रे । इसकी पत्र संट्मां १४३ ईई जिनसे बीचकि दो-
एकः पत्र दृप्त हो गये ह । यपि है यह कागज-टी-की प्रति, तथापि इसके पर्नोका र॑ग-दंग ताडपत्रक पर्मोका-सा
६। इसका कागज खुद ओर इख मोग ३ । इसके पर्नोकी ठंबार प्रायः १४ ईच ओर चौडाई ३२ ईच जितनी
ह 1 पककर प्रसेक पाच पर ११-११ पेयां टिसौ इई है । प्रथमे पत्रके दूसरे पासे टिलान प्रारंभ किया गा
दे । इसमे दिने मागकी तरक, २२ + ३३ ईच निनी नगद कोरी द्येड रखी £ मिस्य विशी तीर्यगरकी
प्रतिति ~ यैसी फी अन्य दूरी अरति 2 भे उपढम्ध रै ~ मित्रित करने फल्पना होगी । ससी तरह दूरे पत्र के
अधम पारम मी दादिने मागकी खर्, उतनी है जगह, किसी अन्य ~ आचार्यं कौएदकी ~ परतिकृतिके लि फोरी
शती गई दै । मादधम होता दै तत्काठ को चित्रकार न मिठनेसे इसमे बे चित्र अंकित नदीं विये गये | प्रतिके भन्ते
दिपिकार् केगरदका कोई नाम निर्देश नदीं हे इसव्यि यह दीक ठीक तो नदीं कदा जा सकता वि य कवी हिली
इ६ ६ । पपु इसकी टिखावट चौर कायज आदिकी सितिको देखते हए, भुरा किया जा सता हे कियद्
धि° सं° १४७०० के पूर, २५५० वे अस्सेमं छिखी इई ्ोनी चािए् । ओर इस दषस यद, हमे प्रात सव
मरतियमं प्राचीनतम रै 1 इसकी बाचना प्रायः छद्ध रै । शायद हिपिकारफो, उस पुरातन आदुरीका कोई कोई शक्षर
सम्म नदौ आया रै जिसके उपरते उसने अपनी इष प्रतिकी नकठ की है, सर्यि उसने बीच वीच घो कों
पैकिमे, उस भक्षणे च्वि “दस लाद शियरेखा दे कर कोरी जगह छोड दी है । पीठेते किसी विद्वान श्व
भ्रविका फुछ सशोधन मी विया है ओर जो को$ अद्धि उसी समक्षम आई उते धारा मौ दै ।
ॐ संहः प्रति - पट प्रति मी पारणके संयम दी मण्डारवी हे } इसकी प्र सस्या १११ दे । तका कागन
ध सुटायम भौर इछ पतटा हे । इसके पर्नोकी ठबाई १५ सच भौर चीडाई ४२ द्व जितनी दै । फक ्रयेका
पा्ैपर १७-१७ प॑छिया ट्िखी इई ह । हिपि छन्दर दै प्र याचना वैसी शद्ध नही हे ! पाठ-अशद्धि बहत उपटम्प
ती दै 1 यह संमत १५५६ भ, ग॑मीखस्मे, आगमगच्टवे यति अमरततागरके ष्ायकी छिखी इद र । यथपि भमर
पाग अपने मामको उपा० ( उपाप्याय ) के बडे विशेषणे विभूषित किया ३, पु उस शन्दके षदले ्रिष्यातु-
शरष्य' के मदजे दिख इए शशष्यातुदाप्य' ओर “व डित' के वद्र "टित, पाब्द टिखा इभा देख कर् मानना पडता
& फ लिपरकाएवो संत दुख मी ज्ञान नदीं था । जौर इसील्यि उसने प्रतिलिपि करमेम वडुतसी भद॒दधियां ठव
डाय ह । टिपिकारने अपने समय आदिका परिचय वराने बाद्य निन्न दिवित थन्तिम पुपिश्न-टेख ल्वा है-
५छलु-पाण-वाण चंद्रे वे पोषे च बद्धटमतिपत्तौ ख्वार पुष्य पुदरे गं मीरषुरे च शद-
भविषपद्।॥ ॥ खस्वि श्री संवत् १५५६ वर्षं रके १४२१ मय्तमाने पोसमासे सितपक्षे
। ©४अ.त०८ ५६११२
11 1 1 माना ध जि
९९२१५ ६।१५॥)
पणि |
धान. ध ६२४१. ९०२९.६२ ८५. ०,५्/० ^ 0७2 1०1१६ 2 1
1, 1 ०66 ०१२७0१०५१.२४ ६ य ९९,५५०। ६.
५-५ 2 ८२।६०य द. ८९। 2०.५8९) (= (००
| ९९२ ०] ६२३॥१2१४५ (टाेऽ्यप् ^ ०६।६२।॥.२४
पह. न द, धपा नि
[५४८५४ २.५६ 6९५५. ३४९१६
1९०२४१४ एर 2० 0 ३ द... 1 1१0 (4९५८८१०1०4 2, ~
[लधु "८५ "सत्नगष्ष्यधष्णुणठभटिटद्शपृ्ः
।
च
५ द ८११५0४२४ 2.1
का ८०४ ८०८९0/6१.२५ 10१1४5४
ति ५
|
। 4;
1 6५12०09 8४2२८. १५६
¡ 5 एषु पा 2
८०.१२८ [त व 1
1 (वणय) न
०2५५0 ] (4५ 1४४
सवी जैन अन्थमारा ] [ प्रभावकचरित
४ ग
[एेलोीयगषपावयथन्लिगयारधमेयिम णः {1
( 01 (
स्मासवमगाताला्यटयुतउरनतितगगयतिल्ठना थे रय ऽनच
द य पर्ददलतरयु दाति पाडषप्रऽ ४
वान धः याति(किश्यति दीय कनतभ्
पटतताधयाद्ःशवरतमःृधाकयतष् म एतथ द
वनि मगोयतिधसाशगक्तेनागाराखम तारयसिस्यीछ [-) हि
न
निः
पारा्याम्फयनतशोतमेात्तियनि ¬ मसदा्शनायय र
(11441 निता 2व् कमण्यदूतिरोः ॥
(4 | १।
जन सदकतिनोय्लिकादरतन्कर ए रवणयणीसयादोषादयाणरकतिनेप ॥ ८
रसन सिसनसया उयायनीदता एरादीपएयृतियनेश्ोसिययीनदं
( ग नाप्लाददार्वधतामविःमाय, म ती
[धनन श ुतेतन्तम्ममयषकादाक नयान्न 01.
पतत ्य म य
4; {ररीथा धि भक्
॥ म भ 2
{4 दीय धकिया २९५३२ घ६४।४९् धा्ीकिनफपरत दिष्य,
¢ वनवा
।सरिशकामकावारयं पादलित्थधरू षा प
11111
(1.1 व
विदारे ्ामानगयरि आभान् ५
ामभनवीसातिधु यादिवतान विरद राति! ८9 "सूरिषु ९। २१
५ (|
व ~ ग छ
प समवा
2
॥ दरर23)13
वाण्नवावयीयायवरतं वतिते 9 र ॥
४ ) ५ व निश्रीदनतरददद क ५।
॥ | 1 2 0 ल्स्र्
£ 4 यादनायटथाएनतरिएध्कन्नदरिव्सुव्षचरितमष्दायमनतसिद पिद) द ॥ ष्ट्या
॥ ८ „(41 ४ + + न पक न ~ + _ ४१.८५ ^ १९}
८ ॥-० -६ क १ = +, सन (१६ ६ <
8) पवृ ~ ग ५ १९ , ८." द ण्ड 3 4 |
३१ ४ न 1, ^ ^ ८, == न भन्र.1> +५. ८4 ~ ~ १५
ए [९ (न 1. ति 1 त त
नप थच अ व 4 १ 4 4 च + इ १
„३ ~ व 4 ^ च का थ तच ष् > 4 +
४ ८१४ 111 3 ५ 10 ८ 24 न्ष ५
>
1 ग नि
६ ५. स ९५५ १. न
क =
7
6 0 3 33
भभायक्चसिदिरि 8 संशकः प्रतिक परे, दूसरे ओर अन्तिम पतगी परति ति ।
प्ास्दाविक वक्रेव्य द
प्रतिपत्ति शुश्यासरे रेद्रयोगे ग भीरपुरे ओ श्री भागमगच्छे चीमदोपध्वीय श्रीषु
सागरे च्रप्यानु्षाप्प उपा० अमरसागरेण आ्ीपरदयुघ्नसुरिक्तं ्रभावकचरितं मदव्यमेनं
ठतथितमिदं ॥ यनेन पठनीयं ॥ द्भ मूषात् ॥
संस्कृतका शान न हेनिते लिपिकार प्रन्यकारका नाम मी टक नदीं समन्त पाया ओर दसस श्रमाचन्कृतके वदते
इसको चुघ, किख दिया हे } शायद ग्रन्थे भन्ते, सवते पे श््रप्रुन्नयुनीन्दुना विदादितः! यदे
याक्य भाया हभ देख कर् परयुश्रसूरि-दी-कते शसक पतौ उसने समक छिपा दै"
इस् प्रतिमे परनथकाए्की भन्तिम प्रन्य-प्रशलति नद दिखी गई टै ! इस ग्रतिके ४१ से ६० तक्के २० एन पिसी
दूसरे छेलकके श्षयके वसि हृषु है । इससे माद्धम देता है कि श्यायद् पठते ये २० पञ सेये गये है, इसल्यि
किसी दूसरेने भिति सिख फर प्रतिप रख दिये ह ओद स्स तरह उदित प्रतिकी प्रतिं ची मई है} उप प्रतिवा भी
विसी विद्रानूने कुछ स॑योधन किया है ओर यु पदच्छेद भादि केका प्रयत्त किया है । फर कदी किये
संसृत शन्दका युजगाती अय मी लिखा ६ ओर कर कदी प्रसंगोचित समापिते मी उदूत कर पिये ह । दन स्वको
हमने यथाखन, पृष्णत अपस्तनं पाठभेदोके साय, उदृत कर दीं है । प्रतिक मयम पतर ओर द्वितीय पय दो नित्र
चित्रित किमि इए है जिनमें पदा चिन तीथकर मदाबीरदेव ~ का टे, ओर दूसरा, दायद प्रन्थकापके संवन्धका दै
जिस यद भपना प्रन साधु, साध्वी, श्रावक, श्राविका ख्य चतुर्विष संववाडी ग्याल्यात-समामे श्रोतार्भोको नाता
ह बताया गया है} श्न प्नौका हयाफटोन ध्टाक वनवा फर मी दके साय दिया गया है जिसे पाठर्कोको
सिन ऊ वास्विकः दुन टो सकेगा ।
५ नामक भ्रति यद् प्रति मी पर्णक उसी भण्टाकी हे । यह अपूर्णं हे । दसम वप्पभदवपूरि चर्तके ४२१
शोक ( सुदित १० ९७, पक्ति ५) सककां भाग उपटन्धे दे । भायः मह् पूरी प्रतिका आधा भाग है । मादधम देता
हं मण्डासमेसे किसीने कमी इस प्रतिका उर् भाग भायने-पढनेके सिथि लिया द्येवा; जो चदि भि कारणसे, फिर
वापस नरी रिया गया ओर उससे यद प्रति इस भण्डने भाधी टी रह गई ष । कर प्रन्प-मण्डारोमिं यड छिन
विः जिस पिःसीको, मण्डा्के अन्यक जरूरत द्योती दे, तो उसे उसकी आधी ह प्रति ठी जाती &। उस नधौ
प्रतिक यद देने पर फिर उसका दूए आधा दिस्सा दिया जाता दे । एसी सिति, यदि दिखी च्ारणव्छ, दिवा
इञ प्रन्यमाग वापस नह जाया, तो रि बह म्न्य उघ्र तरह वुटित दश्च पडा रहता दै । पुराने मण्डर्तेभ जो
देसे भसंएय म्न्य शरुटित दमे उपटन्ध दटोते ई, उस्र यदौ कारण द्योना ट ! इस प्रतिर ट ८१ पतने विमान
1 पर्नोकी ठयाई १०३ स्व जोर चीटाई ४१४ रेच जिननो है 1 पतनेरी प्रये वायपर १३१३ पिय। टि
६1 अक्षर षष्ठे द किन्त पाट बदा अद | इख का उपयोग दगने की कती ~ विदेय शान्तिके पायवो
दी कले के स्मि - करिया टै ओर को रेष उपयोग रस्रकय नदीं भा 1
2 नामक भ्रति - यद अति पूरपाद् श्रीमान् पवनस श्रीरयन्तिदिजयजी मदायजके निजी संग्रह है} यह्
प्रति भी भपूणे । सेन, उपवादे © भिम जय॒ उचतर भाग नह ३, तर स्यम पूवे माग नदी दै ! एके एमे
भागके १०१ पतने भतुपरटन्ध है । इर उत्तर मागमे पन्त्य १०२ से ठे कर् १९९ तका पिषमान द 1 इसत
प्रा दीक मानद्घरिके ्वरिवते छोता टै । इठे मदम देता ६, विः दायद तमिस्रे दए मतिर श्ण कै
दो षण्डं दोण 1 इते इषे पूतं उम, कोई चरित, चैसा किः उपदया 0 प्रवि नियत है, पण्डित नक
१ प्रन्पद्पष्डे पष्ठ भोम पिव मदीभूत पो निनेवणागर दय एरी द्रे भार्यष्डे युक्टट पमी पपी रे 1 ययने प्रनाच्नद्र
से ददडे कटा नम चन्द्रुपय दद डिता टै गो दमक पन्यसे गुण्य नामरै।
ष भ्रालाविकं वक्तव्य
भिता ] यह प्रति मी ^ संज्ञक प्रतिके समान ताडपतरके पनोके द॑गकी दै । इसका कागज दै तो दुक मोदा दी-
ठेविन कुछ मुखायम है । इसके पर्नोकी ठंवाई ११ इंच जर चौडाई ३२ ह्च भितनी दै । पतेके प्रसेक पार्थपर
११-११ प॑क्िां ठिखी इई ६ । इस लिपि बहुत ही घुन्दर रै ओर याचना मी प्रायः शुद्धतर है । इसके पर्रकि
मध्य भागम, चतुष्कोणाकासमे ङु जगह भिनाठिखी छोडी गई है भिषमे गर्ते रंगसा गोख चन्छक बनाया पया दहै
ओर उसके ठीक मध्यमे ठेद कर दिया गया है } इस छदम सत पर्ने एकसाय बान्ध रणनेके ज्ये सूतकी डोरी
पिरे जाती थी] ~
` आयः तेरी शतान्दीमे अन इस देा्मे कागजका प्रचार ट इ, तव्र ताडके पत्तोके वदले कागजकै पर्नौ पर
मन्थ लिखने शरू इर् । ठेकिन ये'वागजके पने उसी आकार ओर नापके बनाए जते ये जैसे ताउके पत्ते रेते
थे । यानि ठ्वा अधिक ओर चौडारईम कम । इससे पनम लिखान कम समाता था ओर इतल्यि बडे प्न्येकि लिये
सी ते-सौ ओर उससे मी अधिक संख्यक्रे पर्नोकी आरयकता होती धी } किसी किसी शदत्काय प्रन्यके ल्यं
तो ५००-७०० जितने पने मी पर्याप्त नदीं होते ये । इन अधिक संल्यावाठे पर्चौकी पोवीकर टीरः देगसे बन्ध
रखनेके ल्यि, पननेकि म्यम छेद कर्, उमे सूतकी डोरी पिरोई जाती षी । पर्नोको रक्षाके लिये उनके ऊपर ओर
नीचेकी ओर उसी नापकी एक-एक छकटीकी पतटीसी पदी रवी जाती थी ओर उन पष्ियोकि समेत, उप शेरते
उस पुसकको बन्ध दी जाती थी । त्राडपत्की पुस्त्कोको इस प्रकार डोरीमिं वान्ये विना व्यग्खित रखना कटीन
रहता ह । पते विके दोनेसे ओर चौडाई छोटे होनेसे, अधिक संख्या्मे, वे एक साय सरतासे जम कः नदीं रह
सकते ओर इषर-उधर विसकते रते है । इसल्मि उनके जमा कर व्यवसित रूपमे रखनेके लिये इस प्रकार उनको
डरी वान्ध एतना असन्त आदर डता दै । कागजके पने मी प्रारभे जब, जैसा कि उपर फा गया ह, उन
ताडके पत्तो जैसे ही टेबाई-चौ वालि वनाये गये तव उनको मी उसी प्रकार डैम वन्ध रखना आवदयक
रहा । पर, पीस अनुभवसे माद्म इभा कि कागजके पने तो ओर ओर अकामे मी वनयं ना सक्ते ह ओर
वैसा वारनेते पलयो छिखनेभ तथा रखनेमे मी करीं अधिकं घुनिधा रो सकती दै । तव किर कागजके पर्नोकी
सेवाई-चौडाईमे परिवतेन किया जाने उ्गा । यानि डबाई कम की गई ओर चटाई बदा यद । बहुत वमी तक
इसका कोई निश्चित ओर भ्यवसित्त परिमाण नही रहा 1 जिषको जो आकार ओर माप अच्छा टगता वह उस
तरहक पने बना लेता 1 यदी स्तव्य है कि भरस्तुत प्न्यकी ^, प्रतिक परलोकी छया जब १४ ईच ओर चौडाई ३१
ईच दै, तन 0 प्रति की डंयाई ११ ईच ओर चौडाई ३४ इंच हे । प्र धरे पीरे यद माप खिर होने टगा
ओर प्रायः १५ वीं शतान्दीमे अधिक व्ययित ओर निशित रूपमे ग्यवहत श्येने खगा । यह माप प्रायः सा रदा
है-ठंबा्ईैने १० से ११ ईच ओर चीडाईमं ९ से ५ ईच | १५ वीं रातान्दीके कुर म्रनयेद्धारकनि, प्रथम कुछ
इसे भी वडे आकाएको पसन्द किया मादस देता है ! उस समयके मण्डारोम जो म्रन्य छिलाये गये उन्मेस प्रायः
भेडर्तोका आकार सवाईमै ११ से १२ स्व तक्रका ओर चौडमे ५ से ६ इच तकका र! पर पौटेते यह याकार
कृढ अघुविधाजनक माद्म दिया, भौर इसलियि वादे प्रायः ठंबाई-चौडामे, जेसा कि ऊपर वताया गया हे,
एक-एक इंच कम कर दिया गया । १५५ वीं शातान्दीकै बादके ञ्खि इए जो हजारों पुस्तक जैन भ्रन्व-भण्डार्ोमं
उपडन्य दते है, उनका अधिकांश प्रायः इसी आकारका दै । यद आकार जन साधुओग इतना अधिक पसनद
आ गया द कि, अन इस मुदणकट्यके जमान्मं मी, उपयोगिता-अतुपयोगित्ताका छु अपिर विचार न कर्, वे
प्रायः इसी आकष, अपना मन्यनक्ा्न-कायै करते रहते दँ । ष्ठ । ^
इस 7 प्रतिक पवक अरम एक विरेपता ह, जर द यढ जिः इक अलिक पृते पर दो तरदसे ज॑ जिले
मपे है 1 पके दादिये हसि पर, ोकः मघ्य मागमे, अन्यान्य पोधिर्योक तरह री, देवनागरीके चाद मक, जसे
परास्याविक गक्तव्यु ष
१०१-१०-१०२३ इत्यदि, छठि गये द । पर दततियेके वविं पार पर, ताडपत्रकी पुरानी पोषित दंग -पर,
सवितिक अंक मी स्सि इए है । जसा कि
९०२ के संकके तिये सु 1 १०द क विये सु 1 १०९ के विये छ ¡ मोर ११० के लिये ट
# = ९
देसे संकेत ईह ) तांडपत्र पर लिति इर मन्धोकि पनौपर प्रायः इसी तरटके, चाद भौर साकरेतिक, दोनो भकारे
सक लिते रहते ई। =
इस प्रतिक अंतमे छिखनेवलिका नाम ओर समयादिव् तिरदेशक उदछेल कोई महीं धिता, इसल्यि इसका ठीक
समय श्रात नदी दो सकता; तो मी इन सकेतिकः अधरोके भयटोकनसे अर अरतिकी सितिको देखनेसे माद्म शेवा
है कियद् मौ प्रायः, त्रि सैः १४०० के पूर्व-ही-की ल्ली इई दोनी चादिए् । हमारे पाकी म्रतियोमि, ^ के
माद, श्राचीनताकी दृष्टिते इसा दूसरा खान ह । इसके यन्तम मी परन्यफारकी अरसल्षि विषग्रान दै }
र संकेत ~ निर्भय्ागर प्रेस द्वारा प्रकाशित, ० हीरानन्द शाखीकी उक्त द्वित आदृ्तिको दमने, निर्भयतागपके
नाम पर् प क्षसे पकेतित किया टै } इसके उपरान्त, पुल्यतया उपर बताई इई इन ४ पनी पोपिेकि
भाधार प्र, परतुत आद्तिका संशोधन ओर संपादन किया गथा दैः} इनके भतिरि्त, पनभे भाण्डारकर ओरिषन्य
रीस इृन्स्टीयपु्मै सेरकषित एजकीय प्न्पसप्रहकी १ प्रति, तया जहमदानाद्ये दकि उपश्रयवारे जीन ्रन्यमण्डारकी
१ प्रहि भी मेगवाई ग थी, किन्तु उनकी अतुपयोगिता देख कर, उनका कुट उपयोग नहीं दिया गया ओर इसविये
उमेवेः यो संयत नष दिये गे । इस् प्रकार ईन भन्धमण्डारोमेसे, हमे ज ये प्राचीन पोथिपां भप्त इं शौर उमते
श परन्पके सेपादनमे भो विशि सषटायता प्रात इद, दसल्यि इम य्वा पर एन ग्रतिोके प्रेषक सजरनोका
दा्दिकं आमार् मानते ह शौर तदर्थं भपनी छृतशता कट करते £ ।
हे प्रभावृक चरि, एक पडे मद्यका देतिद्ासिक प्रन्थ दे ! विकरमकी १ ली रताम्दीसे लेकर १२ वी शतान्दीके
ूर्वभाग तकके। प्रायः साढे बारह सै वर्मे, हयनेयति जैन भेताबः षे्द्यके सवते दे महान् प्रभावक, सेरधकः भौर
दास्रकार आचायेकि काये कलाप ओर् गुण-गौरवका शस मन्थ बहत अच्छा संकठ्न किमा गया है । प्रन्थकादको
अपने परन्ये निममीण करे सुष्य प्रणा मिी ह कलिकाठ सथन हेमचन्द्र खरिको इतिप । देमचन्न सूरिमे त्रिप
रिकराफापुरपचरििकी स्वना क, नौर् पिर उसके परिशिष्ट रूपमे, भगवान् महावीर देवके बाद होने वन्न-
शामित आवायेदिः चरित्रका वर्णन कलेव स्थविराबलिचिरितके नामे एक परिश्ियर्वकी मी रचना की ।
हेमचन्द सरिके इस परिशिष्टपवेको देख कर प्रमाचन्द किको कल्पना इई कि ~ जदाये देमचन्द सूरिने पूौचा्योका
चित्रवर्णेन माकी छोड दिया दै, बहि प्रारंभ कर्, यदि देमचन्द सूरि तक्के आचायि चरित-वर्णनका एक प्रन
मनाया जाय तो चद् सैन इतिश्यसकेः दीनम जडा उपयु दगा } यद सोच कर कवि प्रभाचन््ने एस प्रायक
सरिते रचना की; ओर डना चादिषु कि उन्दने अपने उदेरये पम सफर प्राप्त की । प्रन्धङरार कते ह
करि -उरहोने अपने भरने जो इतिदृ् ( इतिदयस ) का वर्णन किया दै वद, दु तो प्राचीन मन्यि भधार् परते
लिया ममा दै जर् कुठ बड विद्वन् सुनियोकि पासे सुना गया दै । शसम पयित विया इमा यद इतिश्च
धिना वित्त, कितना उपयुक्त चौर भितनां निस्ठत है इसकी विष चच्नौ तो इस भरन्यकय जो दिन्दौ मापान्तर
भकढ किया जायगा उसमे दे जायगी |
६ प्ास्लाविक बृ्तव्य
इष अन्यो न केवट चैन भावरा है इतित पित है, पत सामे तत्कटीन भनेको राना, पषा,
द्रात, कियो शर भनयत्य गहा यनेक भरी प्रग विते ही पद्ये उह भैर फीदातिक तय अन
निहित है । चर पपरा दवन, तिहार समाद् मरन (मागवणेक), प्व पला! पति ममे,
चाहुरथ चक्रव भेव, पदान जयसिंह भैर पार्त रजि मए अदि २६ तिसपरिदरं रजी,
एं कतिचक्वती म याण, यतिराज वाक्पति, महाकषि मध सिद्रसाखत घपाठः) कवी शरपार जादि मारके
पर्य समा म शो पितनीक विश्रि धमार् उष्टं ई) निनदो सूचन भनतर चप्राय दै ।
मनावी दते मौ यह पर्य उद बोधिका है ¦ इती मार अव्र हौ कर प्रासादिकः दै । य्न दुदर
ओर पुपरिमित ह । कही म अतिदयणि या असमो दृोचर नही हेती । मदाकति ओर प्रमावशारी धरम-
चा रतिदपिक वर्णन कलेवारा दसी कोवा शरैर को$ दू प्रय समभर सृत सादि उपठनय मदै ।
॥
नित तए प्रबधवि्तमणिते पर्ण साय सन्ध शठेगाले अन्यान्य प्रणीरणं प्रव्धका पदापकर
पुरामप्रबन्धसगरह नामको पूरवरन्य, प्वन्धनिन्तामणिके दवितीय मागके श्ये प्रकट किया गवाषटः रता रै
शष श्रमावकरचसिति के वणैनमे साय सबन्य रखने परकीणक परव्धोका भरी एक प्रक प्र तार किरा ना हा
४ भित प्रकृत ओर प्क भाप उपट्न्ध देते जोकानेक प्राचीन चिते -अन्पौका मदलका पह हेग ।
एन रतो-प्वनधोके अपदोकषते मदामो इ तिपयकी वदी परिशिष्ट वति इत होगी पि मैन परमको जो
यह प टा है वहं पिन महान् शन् ओर परमादशाली भावायेकि एतिलका एद दै । किप तष नैन
द्नको षी ौरे एक सथटित जमसय भैर धार्मिक पषुदापका हम गिव, किस त् मानय धर म्दापण्ड-
तेति प वाट विवादी प्रतिस्ीमिं ऽतर कर् जैन आचिर्येनि धपे धमकी धिति भैर प्रतिष्ठा बाई, मिप त
चैत धर्तुयायी सतत्र जातिर्योका ओर कुर्क संगठनं इभा, विप तदह सैन तयौ ओर मन्दरो नण
इभ, पिपर त् जैन वादरभया रेता गिशाठ शै कं विकास इभा, वित तह सैन धरि इते सपद
भैर गर्छ आविमव हा ओर मैते उनम पवष बने रादि विषयक, वैन पू शौर जैन एमे
या पपपितैनवा सपू भैर तवय रतिदयत लन परेकि चष्वयन-मननसे उतम प्रक शे
गा।
कर्तिव द्धा १५, नि* स० १९९७
भास्तरीयविधाभचन्, |
(आनधेरी), वम्बरं
-भिनविजय
धीपरभाचन्दसूरिषिरचितं
प्रभावकचरितम् |
[अथप्रास्ाविकम्)]
॥ ॐ नमः श्रुतदेवतायै* ॥
सर्द स्तुमो दिधशासनोन्नतिकारकम् 1 यतमसदिन पूर्वेऽपि महोदयपदं ययुः 1] १ 1
शीसर्वमद्गरेोदासी वृपक्तुरमन्नभित् । श्म्युगणपतिलतीर्थनाथ आदः पुनातु चः ।॥ २ ॥
हरिणाङ्को न-भनोगश्रीजैनतापापहारकः । मदावकः भ्रुः शान्तिः पातु" चिद्र श्ुवखितिः ॥ ३ ॥
दशावतारो घः" प्रायात् †कमनीयाञ्जनदुतिः । किं श्रीपतिः प्रदीपः फं न तु श्रीपाश्ीर्थसत् ॥४॥ 5
यदुगोत्रजख्चरन्* भल्यगोचरे पद्पूरकः । प्रेयःपीयूयदः पातु वद्धेमानः स गोपतिः* ॥ ५ ॥
सा पू्वागमिता गोदा" सुमनोऽच्यौ' खरखती । बहुपादोदया न्यस्ता येन चं गौतमं स्तुवे ॥ ६॥
सम्पत्ति; सतपद्ाथानां यलसखादात् प्रजायते ! जीयसद्धीवनीं नीमि भारती च भियं च ताम् ॥ ४ ॥
यदत्तैकार्थरूपस द्धिः कोदिगुणा भवेत् । श्रीचन्द्रधरभसूीणं तेषां सख्यामदः कथम् ॥ ८ ॥
सञ्जः स कथं *निप्णु्याऽलीकाद्रतत्परः । परावर्णं गुणीकदय दोपोयोग" दधाति न" ॥ ९ ॥ 10
असन्त; किमु न" स्तुयाः स्तु येऽनाटताः परम् । दीप्यन्ति कृताभ्यासाः भश्चुणवीक्षणवः “क्षणे ॥१०॥
कटो युगप्रयानः" श्रीदेमचनद्ः भुः पुय । शरीदाठाकागणां त्त प्ाल्ावीन् शपयोधश्त् ॥ ११॥
शुतकेवटिनां पण्णां दशपूर्बशवामपि 1 "आवन्नसखामिदृत्तं च चरितानि व्यधत्त सः ॥ १२7
ध्याततनामभश्रस्य प्रसादात् प्राप्तवासनः" 1 आरोक्यनिव" देमाद्िं पादाम्यां बिश्वदास्यभूः" ॥ ९३ ॥
श्रीच्नाुपरवृ्तानां शासनेोन्नतिकारिणाम् । प्र भा च क मुनीन्द्राणां वृत्तानि कियतामपि ॥ १४ ॥ 15
यदु्ुतसुनीदोभ्यः प्रागमन्येभ्यश्च कानिचित् । उपशरुलेिवृत्तानि वर्णयिष्ये कियन्यपि ॥ १५ ॥-विरोषकप् ।
सीदेवायन्दे्धीकनकपभरिप्यराद् 1 शरपरुन्न्थुजीयद् भरन्यास शुद्धिकृत् ॥ १६ ॥
* (@ & नम भीत 5 ॐ नमो श्रीजिनाय } उपाध्यायधरीपुनिसामरयरमयुदम्यो नमः 1, }प ॐ नमो ययव भीपा्ुनायाय ॥
{8 प्रत॒धि०। 2 ने दवं ।8 ति नः। 1 “रम्यः दवि 8 टिपणी । | नायी" इति ठ ठि०। 4 0 चरत्०। 5 8 गोपति ।
6पमोदा\ 78 मनेय \ 80 विष्छुः+ 9.४ दोधे्ोदं\ 30 अनः) 11 उर किमुन। 1 8 क्षण ॥
13 स्तक्षणे। 14 पि प्रधाव । 25 9 प्रघ! 16 प धोन्चर 17 © मासद.। ई श्चब्दण इवि © रि० 4
18 2 भारेक्ष० १ 19 8 शभू! 20 ए ण्ेप्यर १
10
५
प्रमोवष्यसि
भ्रीयन्नो रक्षितः श्रीमानायनन्दि ह्यपि ।
रिः श्रीकाटसाचापपदरिमिपसुतपा ॥ ०॥
स्देवपसुः तरिः भमत्र हि ।
अधायपुटः तूरिमीद्रय प्रमावकः ॥ १८॥
सपिविनपरसिह सीयदेवमुनीष्रः।
गृद्धधादी सिद्रमेनो एरिमद्रपरसुप्तथा ॥ १९॥
मष्टयादरिसुयप्पमदधिः फोपिदवासवः ।
श्रीमानतुगसृदि श्रीमान्रेयो पुनीग्यरः ॥ २०॥
स्रिथ सिदधप्याग्धाता श्रीमान् वीरगणिः प्रभुः
यादिधनारपिरदः पानिसरिः परशुस्तथा ॥ २१ ॥
परीमाने महेद्रसृरिः श्रीपनपटेन संगतः।
सूरालापपसुः श्रीमान् कूतमोजसमाजयः ॥ ९२॥
श्ीमानेभफूयथ पीराषापः फवीभ्वरः।
देवत्रिरमः' शरीमाम् रैमयन्धमसुलथा ॥ ९३॥-पमिः एयम् ।
गाषमोऽसगपिः फठतेपं गुदम । एय पिदा मूमोऽपे एपतेऽपया ॥ २४॥
एातिरतिपपः सीत पुप् । पमाणम यमि गुते ॥ २५॥
१, वभ्रसखाभिचरितम् 1 ३
१. वेज्रखामिचरितम् ।
११. निधिः सौमाप्यभाग्धख नाम यस्यादिमद्धदम् । वञ्चस्वाभिविम्येः पूर्व एतं पस्य सयोच्यते ॥ २६ ॥
भस्खवन्तीि देशः दमासरसीसरसीरदम् । यद्वणम्रामरङञेण वद्धसब्ये रमान्गिरौ ॥ २७ ॥
तत्र तुम्बवनो नाम निपेशः डेरावार्जितः । अभूवन् यस्य वासाय नाकिनोऽप्यभिरापुकाः ॥ ९८ ॥
सतर परष्ठी घनो नाम कामघुक्-कत्पपादपौ । जमानमानयदाननितीं त्रिरिवमाधितौ 1} २९ ॥ ॐ
तच्वार्धिजन'दौःशिययसोच्छेदमदाकिरिः्# 1 पुत्रो धनथिरिनीम कामप्रतिमविमहः 11 ३० ॥
आवाल्यादप्यवारयाभविवेक्च्छेकमानसः } नाभिव्यपी परिणये प्रण्येयुःमदात्मनाम् 1 ३१ ॥
धनपालास्यया ततर ज्यवदासी महाधनः । यहक्ष्मीवीक्षणाह्मीपतियाविक्षदम्बुधिम्* ॥ ३२ ॥
तसयायैखमितः" पत्रः खनन्दा च सवाऽभवत् । तयोः समागमसत्र खदमी-कौस्ुमयोरिव ॥ ३३ ॥
शुनन्द्रं यौवनेदधेदभेषटराद्गी विोकयन् ! रे धन गिरं दध्यौ तत्पिता गुणगोरवात् ॥ २४ ॥ 10
वसुदः समितो" गेहवासेऽपि यतिवद्सन । यायाबरेषु भोगेषु वैरग्यं परमं दधौ ॥ ३५ ॥
शवश्रीखण्डम्यगिरेः* सिह मिरः प्रमो" । स दीक्षाम्रहीत् पात्र पाथं निगरतिवेद्मनः ॥ ३६ ॥
अन्यदा धनपारच प्रोचे घनमिरि सुधीः । सागरखेव रेवाऽछु सुनन्दा ते परिग्रहे \ ३७ ॥
स प्राह जञातत्वार्थ"मवतां भवनचारकेःः । खुदा सहृदां " किं स्याद् वन्धनं कदमौचिती ॥ ३८ ॥
“प्रोवाच धनपारोऽपि पुरा धीकपभम्रभुः* । “+ऋणवद्धोगकरमेदं भुक्त्वा सुतो भवार्णवात् ॥ ३९ ॥ 15
मं चाटचितमेतन् चन्मानिन् ! मानय भद्विपप् । मानेसेऽत्िविरक्तेऽपि भने तसश्रया्चा स; ॥ ४० ॥
उदटुवाद मे खमे संम" सतसोत्छवैः । अनासक्ः स विषयान् सुभुज मलंदुरेभाम् ॥ ४९ ॥
स वैभमणजातीयसामानिक“सुरोऽन्यदा । अष्टापदाद्रि्े" यः प्रयवोधीन््रश्रूतिना ॥ ४२ ॥
सुनन्दाफधिकासारेऽयदीर्ण; स्वायुपः क्षये 1 भ्ाकमेभ्णा दन्तसुत्रसवे* रहितो टम् । ४३ 1 -युग्मधू ।
ततो धनभिरिर्भन्यमन्योऽवसरखाभवः } अच्छ ते पत्नीं तुषं भुनायरम्बनात् ॥ ४४ ॥
सरद्रलुभिवे प्रसवन्धं छित्वा स सत्वरम् । तत्रायातस्य तद्युण्यैः पारे सिहगिरेयैयौ 1 ४५ ॥
तरव तत्रादृदे रोचपूर्वं ""सामायिकोत्तरम् } दुस्तरं ख तपस्तप्यमानोऽभीयत चानिरम् 1 ४६ ॥
६ २.पूरभे कटिऽन्यदाऽसूत सुनन्दा सुवमुत्तमम् 1 तेजोभी रत्री पानामपि सापल्यटुःखदम् 1 ४५1
पतैः ्र्वरिचस्तत पुत्रजन्मोत्से युदा ) यदीक्ष्यादृनिमिषा दधुः स्व॑" नाम सार्थकम् ॥ ४८ 1
अजंस्पत् तग्र कोऽप्यस्य *्रात्ाजिष्यत्त चेत् पिता । मदेऽधिक्तपे ््ेरततोऽन समपत्स्यत ॥ ४९॥ 25
प्राच्यदेचभवक्चानां रेन संश्ञीच नन्दनः } द्यावो महापुण्य मसिता संयमपधदाव् 11 ५० ॥
ममापि भवनिस्तारः संभवी संयमाद्. यदि } अमरोपायं व्यश्च रोदनं दोसचोचित्म् \। ५९ ॥
अनेकोटापनल्ञानदेदं गाहनादिभिः ! गजाश्वकादिवीक्षाण्भिरपरेरपि कौतुकैः ॥ ५२ ॥
शुरं प्रलोभ्यमानोऽपि न तस्यौ स श्षणं सुखम् 1 कर्थं वदति यो जमच्छेते कैववनिद्रया ।। ५३ ॥-युरग्छम् ।
द्यौ मापापि सोमश्नीरंतस आप्यायको दाम् । यदुधरैरयञेलमदसाद्धि दुनोति भाम् ॥ ५४ ॥
30
षवे जग्मु पण्सासाः पद्वयपेदावसंनिमाः । न्रिवेदनमागाच तदा क्ििद्गिरिररः ॥ ५५ ॥
18 श्प्रमोः । 2 0 जिन * 'सूयरण्दि ॐ टि* 19 प अण्येन \ 4 2 श्प । 5 0 च्सधिनः ॥ 6 4 8 समिती ।
` 0 वयन् \ 8 ¢ °गिदि० ॥ 9 0 भमो । 10 र न्दस्वार्थो 1 1} @ भवदा ) 2 .& ¢ सद्दा 1 19 -6& परमः ॥
4 ष चण०। † 'अखामदावण श्वि 2 दि० । 15 प ख (त ) तां । 16 ` चनालिक० । 17 6. वदाव । 18 @ ण्ठी 1
(9 म मभि \ 29 दसं! 21 4 8 प्राचि 1 39 तप ण्विवीक्षा 1
$
10
15
20
25
80
भ्रभावकचरिति
ठव मोचस्चर्योयाः विरान् धघनगिरिनिः 1 गुरुगाऽऽदविदिरे पठिदष्दद्ाननिमिचचः ।। ५६ ॥
जय यु द्रन्यमाप्नोपि सयित्तायिततमिश्रकम् । प्रा्यमेव स्वया सर्व तद्विवरं विना गुने ! 11 ५७ ॥
तथेति प्रतिपेदानखदार्मसभितान्वितः । सुनन्दासदनं पूरवमेव्ागच्छदतुच्छधीः ॥ ५८ 1
तद्धर्मलाभश्रवगादुपायातः* सखीजनः । सुनन्दा श्राह देदि व्व पुत्रं धनगिरेरिति ॥ ५९1
साऽपि र्विदिवा वादं पुत्रे संगृह्य यशसा । नत्वा जगराद् पुत्रेण ख्दता खेदिताऽसि ते ॥ ६० ॥
गृहाणैनं ततः सस्य पार स्थापय चेतर सुखी 1 भवयसौ प्रमोदो मे भवत्वेवा्रवापि वतः ॥ ६९ ॥
सुरं घनगिरिः' प्राह प्रहीष्ये* नन्दनं निजम् 1 परे सियो वचः पंगुचन्न यादि पद्रासदम् ॥ ६२ ॥
क्रियन्तां“ साक्िणस्तत्र विवादहतिदेतवे । अयप्रशृति पुत्राय न जस्प्यं फिमपि सया ॥ ६३ ॥
अपिणिन्ना च साऽवादीदन्राऽऽ्य्षमितो सुनिः 1 साक्षी सस्यश्च साक्षिण्यो मापे नाऽवः क्रिमप्यदम्।।६४॥
शजजातद्निनावन्धः पात्रवन्ये नियोज्य ठम् 1 विरतं योदनात् बुष्ुष्े संददयं तदुरः ॥ ६५ ॥
वदिःकृतान्तयरातिवैदधिगैत्मा' गृयद्रणा् । भज्यमानघ्ुजस्तस्य भायादागादर् युयेः पुरः ॥ ६६ ॥-य॒म्म् ।
आयान्तं मुप्रमा्र वं वीक संमुखमाययुः । तद्वादोः पात्रबन्धं च गुरवः खण़रे व्यधुः ॥ ६५ ॥
चोपसं पिमानीतं त्वयेदं मम हस्तयोः 1 भारछृन्ुमुवे श्दस्तान्मयाऽसौ निजकासने ॥ ६८ ॥
इत्युक्त्वा च समैशषन्त रुरवस्तं शरिप्रम् । साध्वास्यचन्द्रकान्वानां सुधासावनिवन्धनम् ॥ ६९ ॥
गुरं वन्न श्यारथं वस्य कृत्वा समापयत् । साध्वीपाश्ोच्छादिरूण व्यदार्पीदन्यत्रसतः ॥ ४० ॥
शुरुमक्टाय 'तद्धाग्यसौभाग्याच वज्ीछृताः ! धर्मिना्यैः क्षीरपाणमुख्यशुश्रूपणैः रिद्यम् ।॥ ७९ ॥
भ्राव्ैयन्निजापयाधिकवास्तल्यकेङितः 1 साध्वीनामाभ्रये” रात्रौ बखदरोठाराय सुदा ॥ ७२ ॥-युग्मम् ।
तेत्र सितो वितन्दरः{ सन्नद्गान्येकादज्ाप्यसौ । साध्वीभिरण्यमानानि निदम्याथिजगाम4 सः ॥ ७३ ॥
तो विकषेपिताकारं तदीयपरिचयैया । तत्रायावा स्ुनन्दापि तं निरीक्ष्य द्धौ खाम् ॥ ५४ ॥
रर्थया ताः साप्वीः" सुतं मे दद्तेवि सा 1 उलुख्ा बखपात्राभा गुरस्थापनिफा यसो ॥ ७५ ॥
कथं शक्योऽपितु वाटसस्ादत्रख एव सन् । खास्यः परं गृहे नेयो न गुर्वलुमरतिं विना 1) ७६ ॥-युग्मम् ।
६ ३.अन्यदा शुरवः प्रापुसततपुरं तन्जनन्यपि । नन्दनं प्रार्थयामास गृहिवत् पद्युरन्तिके ॥ ७७ ॥
स च प्राह दपा इव सन्मयंवागिव । कन्यामदानगिव च मदवमेकरो वचः ॥ ७८ ॥
गृहीतसुक्तं जायेत नो वाटपरिधानवत् । एवे विम्य" धर्मन्े! नो बा सन्यत्र साधिणः ॥ ७९॥
निर्विचारा घाऽम्यवखेषं न लजेदू यदा । संघप्रथानपुरुयैः पयैच्छेदि|| सुभाषितैः ॥ ८० ॥
वत्राप्यमानयन्ती सा गता रान्न पुरखदा । यवयश्च समाहूवाः संचेन सद भूता ॥ ८१॥
अमीधिकरणायुक्ेः" प्रष्ठ“ पक्षावुमावप्रि । अद्गोफारं वयोः थत्वा विचारे युहुश्च से ॥ ८२ ॥
एकत्र दुःप्रतीकोरा माता पुत्रं प्रयाचति । अन्यत्र संघः श्रीतीर्थनायैरपि निपेवितः ॥ ८३ ॥
विचचार खयं राजा स्वरूच्या नन्दनो ह्ययम् । य्पा्चे याति तस्यघ्ु कि परैवेहुभापिचैः ॥ ८४ 1
ततो माता" भरयमवोऽनु्ञाता तत्र मूता । क्रीडने" मोज्यैख मधुरैः सा न्य्म॑त्रयत् ॥ ८५ ॥
ञे तथास्थित राज्ञा ऽलुन्ञावो जनको युनिः । रजोदरणसुचम्यः* जमादानपवादगीः$ 1 ८६ ॥
# पाहोिनिमिटी घम्मेलाम' इवि 8 टि । 1 © ते यच् । 25 गिरि० 1 3 ए ग्रदीन्ने। 4 8 कियतां ॥ $ © जन ।
6 एवि कन्ध । 7 पपि वदिःङला! 1 श्रददाः इवि 2 2ि° १ 8 8 ठस्माद्० ॥ 9 ¢ मादर दाग्यसौगुख भक्स्यायतग्याच
एतादरो व्यस्वाक्षरः षाठः 1 10 ए भमभिये ६ ‡ श्तोखवेच' इदि 2 हि ॥ $ ननिदररदिर" इति 3 दि । 4 “पारेगतः+ इति 1
ठि०।॥ 11 8 साख्य । 12 &. ययख्दा; 5 र दिष्य । || “परोढटदीः इति 8 टि 1 18 & भृशेताः । 14 पष °्कस्णे युकः
15 8 एतै । 16 &. © मनुः । 17 8 भश्च । 18 8 मप श्युदख + $ “मायारदितः इति 8 टि० ।
१. व्ञख्रामिचरितम् । ५
बत्स ! र्यं यदि दस्वत्तः संयसाध्यवसायवान् । गृद्यण तदिदं करमस्नोदरण्ेदे ¶ ८७ युग्मम्
उच्य श्गवत् सोऽथ तदीयोर्सह्न मागतः । जगाद चमरामे वच्वारित्रधरणीग्ूवः* ॥ ८८ ॥
तत्तो जयजञयारायो मद्धटध्वनिपूर्वकम् । सभस्तुयैनादोनिसजः" समजनि स्पुटः ॥ ८९ 1
संयस्यार्च वदाऽका्पाद् राजा तद्भरवस्ततः । यं स्यानं युदिवां जसयुयैर्भतरावपुरस्रताः 11 ९० 1}
द्यी सुनन्दा सौदये आयुत; सुतोऽपि च । मदीया यतयोऽभूवंसन्ममापीति संभवम् 1 ९१ ॥ 5
त्रिवार्धिकोऽपि न सन्य पमौ चड्ञो वररेच्छया ! दीक्षित्वा“ गुरुभि्तेन तव युक्तः समाद्कः । ९२ ॥
६४, अथाटवापिकं यजं उष्ट्र साध्वीमतिश्रयात् । श्ररसिदयिरयोऽन्यत्र विजहुः सपरिच्छदाः || ९३ ॥
तदा चाप्रतिवन्येन तेषां विहरतां सताम् । पर्वतासन्नमे दिन्यामीयासमितिपूर्वकम् ॥ ९४ ॥
बसगराग्मवमित्ैच तं दष्टा जृम्भकामरः । वैक्रियाऽऽविष्ृताः मेघमाला वस्य परीक्षे ॥ ९५ ॥
छरंकरस्वरै; केकिकेकारापेण भिधरिरै; । विटवन्दुखितीः नादः शतिखाय्यदुधाऽभवत् 1 ९६ ॥
नीरनैदद्विर्दाम संभवद्धिनिरंतरम्, । विता भूस्तददैतथटितेव तवाऽभवत् ॥ ९७ ॥
विके वस्ियांसग्ने गिरेरेकघ कन्द्रे । गुखसवोयजीवानां विसघनमनिच्छवः ॥ ९८ ॥
एवं घनाधने घोरे कथेचिद्िरते सति । उणोपिताः अपि प्रयस्तसता्ते सुनयोऽवसम्. ॥ ९९ ॥
जग्रीवनमोपेण' तदा सूरोऽपि सद्धितः } रसावखयापनाद् वित्रे वभूव" प्रकदोदयः ।॥ १०० ॥
आनीय वारिधिवीरि जगतीपरिपूरण्त् । अवसन्न च परञन्ये धमात् सुप" इवाध्वनो ॥ ९०१ ॥ [1
ठतस्तचचासवृत्तेन *टेखहदेवरपिभिः । बागिज्यकारकन्याजात् पारणाय न्यमन्नि सः ॥ १०२॥--युग्मम् ।
एपणानितये योपयुफो भुक्तावनादतः । तत्र वजो ययौ प्य शुरोरलुमातः ततः ॥ १०३ ॥
द्रव्य-कषेव-कार-मधिरपरयोगं दृद च सः । द्यं कूष्माण्डपाकादि क्षे दैराश्च मावः ॥ १०४ ॥
काठो "ग्रप्मस्तया भावे बिचायिऽनिमिपा अमी 1 जस््रष्मूकमन्यासा अम्डानढुसुमक्षजः ॥ १०५ 1
चवारिश्रिमां ततो देवपिण्डो नः” कस्पते'“ नदि" \ निषिद्धा उपयोगेन त्तस दं परं ययुः ॥ १०६॥ 20
श -तरिभिर्वसेपकम् ।
तत्र च प्रकटीभूय श्राणमंसतं सुनि तदा ! यजं सदृ्तेजोभिभांखरं भर्वदंशुयत् ॥ १०७ ॥
अन्यत्र विद्रतश्चान्यद्ए ग्रीप्मैमध्यतः 1 प्राग्वदेव सुरासतेऽं † धृदपूरैन्यैमन्नयन् ॥ १०८ ॥
वे तवापि निन्य विदां ते उ्योमगामिनीम् ¦ ददुने दुरुभं फिंचिप सद्धाम्यानां दि तादराम् ॥ ९०९ ॥
६५. वाणभूमो भ्रयतिषु पुज्येष्वथ परेयवि \ सदेषणोपयुक्तेषु मीवार्थेषु च मोचम् ॥ ९१० ॥ 2
उच्शं च बाल्यस्य ददृचापलत्स्तदा । सर्वेपामुपधीनोमब्राहं भूमी निवेश्य च ॥ १११ ॥
चाचनां षद्दौ वज्रः शुतस्ढन्धनरजख स; । प्रयेकं यसेवकत्रेण कथितस्य मदो्यमात् ।) ११२ ॥
-तरिभिर्विोपकष् |
शमन सिह गिरििप्रान्दरे वसतिसननिधौ । जाययी गर्बितौजियं शष्दं तस्थाश्रणोच्च सः ॥ ११३ ॥
दध्यौ रि; यतयः प्राप्ताः स्वाध्याये; पाठयन्ति माम् । निश्धियेकस्य यभनस्य श्रं ते तोपतो वभुः 11 ११४॥ 30
पुनदुष्वावयं च्छो घन्यो यत्रदङाः दिघयुः 1 षोभोऽस्य मा मूदिल्युैशस्वरं भपेधिकीं ° व्यधात् । ११५
10
1.6. श्परिणी० ॥ 2 येद शसथध. ॥ 3 र उस्याने ) च फेर दीक्षितो ॥ 5 र इला । 6 ‰ अविधियाव् ॥ 7 7 वैकिणविकवा 1
8 ॐ छ॒न्दटितो, © ग्तेडटितो ! 9 .6. ण्पोषेग, @ पोषेण । 10 2 श्वाप्रड० ! 11 23 ग्व ॥ * देशा ददि उ दि* !
12 4 मीप्ब । 18 5 न! 14 ष कस्प्यदे 115 नदिः, ‡ "पदर इवि 3 दि! 16 एर वैवेधिङ\
षा
10
15
2
39
्रमावकवरिते
चञ्नोऽपि तं रुर्वानं धत्वा खजाभयाङुखः 1 संनिवेद्रयः यथाखानं वेष्िकाः' संयुोऽस्यगाते" ॥१९६॥
भ्ररिरेख्य तदः पादौ प्रष्ठाव्य “्रासुकाम्भसा 1 पादोदकं ववन्दे च गुदणा स युेितः ॥ ११५ ॥
यैयागरयादिषु रमोमौऽवह्ञाऽस्य भवव्विति । ध्यात्वाऽण्गरवः रिप्यान् विदारं छर्म वयम् ॥ ११८ ॥
ततस्ते परोचुर्स्पाकं कः प्रदास्यति वायनाम् 1 ते प्राहुर्व्र एवात्र कृतार्थान् वः फरिप्यति ॥ १९९ ॥
इत् ते तथेवि प्रदीच्छन् निर्विचार रोर्वचः 1 शदक्खगुरुमक्तेभ्यः रिष्येभ्योऽस्तु नमोनमः 1 १२० ॥
परतिदेख्य निपद्यां च तस्यावकराः भ्रचकरिरे । ततोऽस वाचन दातुमरेभे यतिसंहतेः ॥ १२१ ॥
द्याक्लाणाभितिवासयर्ममनायासेन सोऽभ्यधात् । सुखं यथाऽवगच्छन्ति ते मन्दपिपणा अपि ॥ १२२ ॥
दिनैः कतिपथैरगात सूरिरभ्युत्थितश्य तैः 1 तदुदन्तमप्रच्छघ सम्भूयोचुश्च ते ततः ॥ १२३ ॥
पूज्यपादप्रसदेन सञ्च वाचनासुखम् 1 अस्माकं वाचनाचार्यो वज्र एवास्तु तस्सदा ॥ १२४ ॥
श्रुतेति गरवः श्राटर्मचेदं† विदतं सया { अख ज्ञापयितुं युष्मान् रुणगीरवमद्धुतम् ॥ १२५ ॥
तपस्याधिपिसंशद्धयाचनापूर्वकं ततः । अधीतवान् सुनिवेमो यावद् रुवौगमायमम् ॥ १२६ ॥
६६. गत्वा दशपुरे बमवन्ां परषुराटताः ! अध्येतुं तरपं श्री भद्रगुस्ख सन्निधौ ॥ १२५ ॥
स ययौ तर यानौ च पू्िवौसमातनोत् । शुद्ध खप्रमाचख्यौ निनरिष्यामतो सुदा ॥ १२८ ॥
पानं मे पयसा पूणमतिथिः फोऽपि पीतान् } द्रापूल्योः समम्रायाः कोऽप्यधयेता समेष्यति ॥ १२९ ॥
इयेवं वदतस्तस्य वस्र आगात् पुरस्ततः ! गासेशाध्यापयामास शुतं स्वाधीतमाध्वतम् 1 ९३० ॥
धीभद्रय्ठसूरिश्र तमध्याप्य पुनगसोः । प्रारिषोन् सन्निधौ तव्यालुक्षायै समयस्य सः 1 १३१ ॥
यञ्जपराजन्मसुददो क्षानाद् विन्नाय ते सुराः 1 तस्याचायंप्रतिषठायां चघरुत्पवमद्भुतम् ॥ १३२ ॥
सवालुयोगाुज्ञौ च प्रददुरवः शभे 1 के सवोैतां तेजस्त्वं तत्र न्यधुपरैदा ॥ १३३ ॥
६७. गुयै प्रायाद् दिवं प्राते यस्र्यमिप्रयुवैयौ । पुरं पारछियुच्राख्यसु्ाने समवासरत् ॥ १३४ ॥
अन्यदा स इरूपः सम् धर्म ठ्या्यानयदू वरिम । राणानुरूपं नो रूपमिति तद्च जनोऽयदत् ॥ १३५ ॥
अन्येदुश्वाररूपेण भमौस्याने कृते सति । पुरक्तोमभयात् सूरिः कुरूपोऽमूजनोऽ्वीत् ।॥ १३६ ॥
भागेवे रष्ुणमामगानात् साप्वीभ्य आता । धनस्य परेठिनः कन्या सक्िमिपयनान्वरग्यव ॥ १३७॥
बभाषे जनकं स्वीयं ससं मद्ापितं शु । श्रीमदूययाय भां यच्छ शरणं मेऽन्यथाऽनटः ॥ १३८ ॥
तदाभदान् ततः कोटिदातसंख्यधनेयताय् । सुदामादाय निर्मन्थनाथाभ्यर्णे चयी च स; ॥ ९३९ ॥
व्यनिज्ञपद्च नायं त्वा नाथते मे सुता श्वसो । खूपयोयनसम्पत्रा वदेव परतिगर्यताम् ॥ १४० ॥
यथेच्छदान-मोगाभ्यामधिकं जीवितावधि" । द्रविणं गृह्यतामितत् पादौ प्रक्षालयामि ते ॥ १४१ ॥
अय भ्रीवञ्च आद् स्र सर्स्त्ं बणिग्वरः । वद्धमिच्छसि दूरस्थान् खये बद्ध; परानपि ॥ १४२ ॥
रेणुना रल्नयाचि व्ये कर्पट छेन च । गत्तोफोलेन कुम्मीनद्रं वायसेन सितच्छदम् ॥ १४३ ॥
सौधं निपादभेदेन श्षारनीरेण चागृवम् । छदरन्यदिपयाखादृत् वपो मे संमिदीर्थसि ॥ १४४ ॥-युग्मम् ।
विषयाः कंवरोासं दधयिकटोद्याः 1 सये धन "गदामोगैर्यूने चास्कोपमम् ।। ९४५ 1
एषा" मय्यतुस्तत चेच्छायाघदलुगामिनी । *मयाऽऽदतं व्रतं धत्तां क्ञानदृकनसंयुतम् ॥ १४६ ॥
तेति प्तिघुद्धा" साऽभिलापगरछे हदे" 1 गृहीत्वा संयमं संयमिनीषानचैमदिश्रयत्" ॥ १४७ ॥
1 8 सनिवेशा 1 % 5 वेषक्रा। 3 ^ व्यषात्, ¢ ऽद्यात् \ 4 & (2 आट्वका० । * 23 (्ाल्ननूं तल" इति 2 टि* ॥
शवचक्षणपपूः इति 8 टि^ ! 5 -. गरुः श्व ॥ ‡ श्वूरिनय दीषु श्वि छ टि 6 28 ण्वेधि 1 7 8 अदाम 8 8 एष । ;
9 र मया षतः © मया ब्रूतं 1 10 ठ वदा 115 हृदे 2 © गेघ्रयव् ।
१. वचद्याभिचरितम् । ७
मदापरिक्लाध्ययनादू आचाराङ्गान्तरस्थिवात् । श्रीवजरेणोदुवा विद्या तदा गमनगामिनी | १४८ ॥
६८. सबृष्टर्यद्। तवरासुद् दु्भि्मपिक्षयम्ः । सचराचरजीवानां कर्वदुरवीतिलेऽधिकफम् ॥। ९४९ ॥
सीदन् संघ; प्रमोः पा्माययौ र र नः । वदनिहि ततो वञ्जपसुसतननिदधे इदि ॥ १५० ॥
पटं विष्ये वद्रोपवेदय संघं तदा खुदा । विचधयाऽऽकारगामिन्याऽचलद् व्योध्रा सुषणेवत् ॥ १५१ ॥
ततर शव्वातयो दूर गतस्दृणगयेषणे 1 अन्वागतो वदन् दीनः" सोऽपि न्यलारि सूरिणा ॥ १५२ ॥ 5
आयय खपैशखागनिरेण महापुरीम् । वौद्धदासनपक्षीयनदूपलोकैरयिष्ठिताम् ॥ १५३ ॥
सुसं र्ठद सधे च सुभिष्ठाद् फजसौरथ्यतः । सर्वपर्वोत्तसं पवौऽऽययो पयुपणाभिधम् ॥ १५४ ।1
राजा च प्रयनीकत्वाचे* छुदमानि न्यपेधयत् । संयो व्यनिज्ञपद् यज्नं मिनाचौविन्तया्दिवः ॥ १५५ ॥
उत्पद्य तत आकारो काशसंकारकी वि् । माहेन्ब्यी रपयौगान्रययोः कोबिदायैमा 1 १५६ ॥
आगमस्य पितुर्भित्रमारमिक्युणाप्रणी; । चयं *वज्कुररसिहार्यो वीक्ष्य नत्वा च संजगौ ॥ १५५७ ॥ 19
विमप्यादिशय मे नाय ! कार्यं सूरिरसोऽबदत् । सुमनः सुमनोभिरमे कायैमाये ! छरप्न त् ।॥ १५८ ॥
पूरैव्यादृत्तिेाया प्राह्यणीति निशम्य सः । ययी देव्याः भ्रियः पार्ये तं क्द्रहिमवद् गिरिम्" ॥ १५९॥
पर्मलामारिषपाऽऽनन्य वां दर्वी कायैमादिात्. । ददौ सहस्रपत्र सा देवारचा्थं फरयितम् 1 १६० ॥
उदादाय प्रुर्वशरः पिमित सन्निधौ । आययौ एवदातिरष्ा+ पुप्पाणां वेन दौकिताः ।। १६९ ॥
विमते बैकरिये श्तात्चावस्थाप्यागान्निजें धुरे । दुम्भकैः कृतसद्वीतोत्सवे गगनमण्डले ॥ १६२ ॥ 1६
ध्वनत्ु देवत शब्दत विजम्मिते 1 तं तद्व समायान्तं षट घौद्धाश्वयच्छताः ॥ १६२ ॥
उन्ुधर्मस्य माषर्यमष्ठो नः शासने सुराः । आयान्ति पर्यव तेपां ते ययुर्जिनमग्दिरे ॥ १६४ ॥
भादरंपः श्रयुदितः पूजां एत्या भिनेरितुः ! तत्र धमेदिने धरममभौपीद् वञ्चषहरोः ॥ ९६५ ॥
भरातिदार्ेण धानेन राजा वुषटोऽभ्युपागमत् } प्र्यवोधि च वेण धौद्धाश्चास्प्रपोञुसाः !॥ १६६ ॥
६९. विरपन्यदा स्वामी प्रययौ द्स्तिणापधम् । नविच्छुद्धभूभागो्ानेऽसौ समवासररत् ॥ १६५ ॥ 20
पिप्मरोगापनोदायानाययदू विश्वभेषजम् 1 उपयुक्तावरेपं{ च श्रवणेऽवास्यत् दवः ॥ १६८ ॥
प्र्ुपेक्षणकाठे] वत् सतस्पं चापराषिफे } युखवखिकया "सस्यत् कर्णयोः पमरविठेएने ॥ १६९ ॥
दष्यायायुरद्ये ! क्षीण" विस्परहियन्यमोदिता । पुनदुभिक्चमाप्त च श्रारुखादपिकं ततः ॥ १७० ॥
धन्चसेनलदादिश्य" वेद्य घञ्चदूरिभिः। भदिवः स रामैः भायान् कुङ्कणान् वित्तवथणान्॥१७१॥
जटन्पभिष्ठान् दुरबिक्षाद्, विधापिण्डेन भोनितान् 1 साधूनाद घ" भोग्योऽयं नियं दादराबररीम् 11१७२125
भ्रात "वानदानं ते च श्रुरया चन् प्रायमादिदन् ! श्रीदसः शुत्रविच्छैे साधुभिः सदिवो ययी । १७३॥
मूर्गे गच्छद्विरकद प्रमि प्रारम्भि“ सूरिभिः । रिप्य एकः स तर्तात्वा वैराग्यं परमं दधौ ॥ १५४ ॥
दष्ठौ च प्रोखय यमेते जग्यर्जायत्यसापिति । निःसत्त्तोऽषं कथं चः प्सु नतुध्रामि वत् ।\ १७५ ॥
प्यात्वेवि तद्मपापागे पादुपोपरगमं न्यधात्. । व्यलीयद मधूदिटष्टमिव स '"त्यरिवखद्ा ॥ १५६ ॥
शद्विपर्तौ मे देवैः क्रियमाणे युनीशवरः } यवीनां पुरयोऽवादीच्छिसो; सत्वमिरं महत् ॥ १७५ ॥ 80
सूत्या भरुनयः सर्द परं धैराग्यमादषुः । प्रदगन्तयिपरखस्युः स्थण्डिरेपु प्य् एयर् ॥ १७८ ॥
अया सुरी वग्रोपखर्गयोपदष्सुपी । निर्ीये दिवसं दर्वा दुधि तेपामटौख्यत् ॥ १७९ ॥
12 ण्ट ॥ 2 +^ दैने॥ = “एपेनना धमष पतु" इमी 8 टि 8 वकवत) + + 2 4
ॐ भ क्विच 6 रेः हदा । ¶ "देवत्य भव्दरैनद" ६8 8 दि. । {येग चेडनःय श्े 8 दि+ 3 { भर्वानी देन" ९8
+ ( (ददरेष्पर भैर 3 \ 7 ५ प्रस्ना (चरू + 6 ए एणं) 9 4. अयना 10 मेर चपा
४1 द सितिशन्टन्; © दितवददन्) 14 "द" नश्च उ1 13 व्वा 44 > वचा 15 8 अर्वन 3 16 6 पश्रत१
.; ्रमावकचसिति
विक्ञायाभीतिकं वत्रान्यत्रृद्भेऽथ ते ययु\ 1 मृलयुजीवितयोय नाशस्तां सुराः विषु ॥ १८० ॥
यथा्ो्मं च ते प्राणान् पर्य्य घुरलयम् । श्रीवञ्नोऽपि जमाम दयामध्यामध्यानेवैभवः' ॥ १८१ ॥
क्ाक्रसमायये पूर्वमवलतहेन तव्ययम् । ज्ञात्वा चतुर्दिसं खीयरयमावरैताथ' सः ॥ १८२ ॥
गहनानि तरूणां च तत्नोन्मूल्य समां सुवम् 1 छृस्वा तत्र क्षणं तख स्ुपरवतरेणिसंग्रवः । १८३ ॥
5 ततःभरगरति विख्यातो रथावर्ताद्यया शिरि; } अस्ाचचछ्तां याति रयाति्या गुरुभिः छता ॥ १८४ ॥
६ १०. वद्नसेनश्च सोपारं नाम पत्तनमभ्यगात्* । जिनद त्तप्रियाऽस्टतरेभ्वरीदयाख्या चतुःुवा ॥ १८५ ॥
अक्षागयुर्दिष्षास्यः स तस्या मन्द्रि ययौ । चिन्तामधिभिवायान्तं दषा दं र्षमापए सा ॥ १८६ ॥
प्राहाथ सादसं साधो ! ऽस्माभिस्य विचिन्वितपर्* 1 स्थाठीयाकोऽत्र रकेण पूरितः "कष्टकल्यनात्। १८७॥
द्रन्यसंपदि सलयामप्यन्नदौस्ध्यान्मृति्ैवम् । ततोऽत्र पायसे पके निकषप्यं विपरमं विषम् ॥ १८८॥-युगमम्।
10 तद्व्रावसरे पूग्यद्दीनं पुण्यतोऽमयत् 1 कृताया" सापरतं पारत्रिकं का्यमिहादधे ॥ १८९ ॥
इयाकण्यं सुनि; श्राह गुरुरिक्ाचमलत्छवः । धर्मशे ! "णु श्रीमदूवस्नघ्लामिनिवेदिवम् ॥ १९० ॥
स्यारीपाके किठैकत्र उश्षमूल्ये -समीदिते 1 सुभिष्ठं भावि समिपं पाकं मा छर पदधा ॥ ९९९ ॥
सापि प्रा प्रसादं नः एवववत् प्रतिगटवाम् । इत्युक्त्वा पातष्रेण श्रयामि वया युनिः ॥ १९२ ॥
एवं जाति "च सन्ध्याया वदित्राणि समाययुः 1 प्ररस्यशरसपूणौनि जट्देशान्तराध्वना । १९३ ॥
15 सुभिक्षं तदक्षणं जक्ञे ततः सा सप्रिच्छदा । अचिन्तयदहो ! भृद्युरभविष्यदेरीतितः ॥ १९४ ॥
जीवितन्यफटठं फ न गृह्यते संयमम्रहात् 1 वच्रसेनरुनेः पार्थ जेनमीजस्य सद्रुः ॥ १९५ ॥
ध्यास्यति सा सयुनाऽथ' तं जमाह साप्रहा" 1 नागेन्द्रो निश्वुतिचचन््ै श्रीमान् विर्यौधरस्तया॥१९६॥
अथूल फिश्िदूनददपूर्वदिदस्ववः । चत्वारोऽपि जिनाधीशमकोदधारधुरंषराः ॥ १९७ ॥
अद्यापि गच्छासन्नान्ना जयिनोऽवनिमण्डले । वर्तन्ते तय तीर्थे च मूर्तयोऽापि सार्दणाः ॥ १९८ ॥
2०इति आ्रीमद्मेप्रसु्रितमेतदिधिपदामपि स्व॒यं तेत्वं किमपि जि मनाथोपनिपदाम् 1
श्रियां देठः सेतु भवजल्धिनिस्तारविधये भदेयादानन्दं जयतु दारिसूर्यावधि यथा ॥१९९॥
प्रीचन्द्रममसुरिपटटसरसीर्सपरभः भश्रीमरमा-
चन्दर; सूरिरनेन बेतसि छते श्रीराम-रक्ष्मीरवा ।
श्रीपूवीर्पिचरित्ररोदणगिरौ अरीवजदृत्ताभिधः
95 ` श्रीपधन्नखनीन्डुना चिशादितः श्दोऽगमत् प्राक्तनः ॥ २००१
स्तिः साष्टापदश्रीर्विमर्गिरिरतिस्तारणः श्री मरोयम्
इःखा्तीनामपापा कि मतिरसतां स्तम्भन प्र भावः 1
चत्त; स्यादुल्लयन्तयिितिकूचसुपमं चारुरूपं यशास्तत्
श्रीमत्मयुन्नख्रे ! ऽ्ुदयुणविजयी तीर्भरूपस्त्वमेव ॥ १॥
80 ¶ दति वखामिप्रवंधः ५
॥ ग्रथाप्रं २०७ यक्षर ११॥
1 & द्ामष्यामच्वामवै; @ 2 दामध्वान३०। £ ॐ "वादः । 3 8 मयाद् ! 4 2 दिग्वितं 1 5 8 श्च ¢ नखि ।
© 2र तार्या; । 7 2२ मूठ 8 फे जठेऽप ‡ 9 प जिन + 10 4. 2 पपुद्रापि + 114 सापरडात् + 128 प्रम ॥
क 0 प साद्येषु रीरटम्यद एषा पिः
२. अवेरक्षितचरितम् । ६९
२. आयैरक्षितचरितम्
६ १{अब्ादम्यादतंः स्याम् स श्रीमानार्भरक्षितः 1 समूरवादमादन्ति धर्मो यस्ान्तरद्िपः 1 ९ ॥
पीयूषमिव यदुत्तमनिचीच्यंदुपैरपि । सैचक्षण्यविङिपती* म मति; “कं चु विष्यति ॥ २.॥
पुनसथपएपि वाताधिदापनस्य वमोऽस्बुवेः । तस्य दृत्तं" स्मृतः वाचं भ्रणये प्रणयाबधिः ॥ ३ ॥
सरदा॑नन्दनवाहुल्यपराभूतदुससपुरम् । पुरं दरपुर नामाव न्तिकान्तैकसप्की" ।। ४ ॥
उदयनो निदाना श्व नव्योऽकलद्ुमूः । अगम्यस्वमसोऽक्षीणकलोऽभूत्तत्र भूपतिः ॥ ५ ॥
सौवस्िकपदमापतपरति्ठोऽतिविरिष्टषीः । वर्णययेष्ठः कुरगेषठः क्ियानिष्टः कठानिधिः ॥ ६ ॥
आसीच्छसोमदेवास्यः शमितेष्वमितेष्वपि 1 यन्मनः सघुवर्गेु शङ्गाराय चमूचयः ॥ ७ ॥-युग्मम्.।
रद्रसोमाभिषाऽस्वाम्त् भरिया पियवचरकभेः । संपूर्णदानैर्थिभ्यः कूतदारिद्यविद्रषा ।। ८ ॥ ॥
सूयंखयोरिव* नौ उयोः पुत्रौ वभूबहुः । आर्मरक्षित यापो दवितीयः" फर्गुरक्ितः ॥ ९॥ 19
धुरोहिवेन तौ तेन साद्धान् वेदान् भपाठितौ । आत्मजानां विनीतानां श्यमष्धे रिहते हि कः ॥ १० ॥
अधः शासपीयूपे विदवानप्यायैर शिवः । पिपदीसतदविरोपं च प्रययौ पाटदीपुरम् ॥ १९१ ॥
अचिरेणामि कलने स्फुरछकण्डिनीवटः । वेदोपनिषदं गोप्यामप्यध्यै्ट पृष्टीः ॥ १२1
अथोपाप्यायमाघ्रच्यय व्यावृत्तः स्वमु प्रति । आरूढवद् ययौ सोऽथाययौ परिसर पुरः 1 १३ ॥
ज्ञातोदन्देन राल्ञा स पिदनिकपनादथ । भ्रवेशि° गजमारुह्य संमुस्यागामिना खयम् ॥ १४ ॥ 15
भधानछुणृद्धम्यः खुख्व्धाशीगरहे गृहे ! अपरादे निजावासमर्रणं भरागमत्ततः ॥ १५ ॥
६२. र्दरसोमा पुनस्तत्र श्रमणोपासिका तदा । विज्ञातजीवाजीवादिनवतत्त्वाथीविस्तय' । १६ ॥
एत्षामायिका पुत्रु्कण्ठाठिते चिरात् 1 श्टावटमिटन्भीछि बीक्यापि प्रणतं शसम् 1 १७ 1
सचद्धैयत नाद्ीर्भिः सामायिकमिदाभिया 1
`"अतिसि्स्ततः भ्राद् स घीभानार्धरक्षित; । १८ ॥-चिभिर्विदोपकषम् । 20
धिग् ! ममाघीवद्पखीघं बह्प्यवकरप्रममू । येन मे जननी चैव परितोपमवापिदा ॥ १९ ।
भ्यालेव्युबाच किं मातः } परितोषो न तेऽभवत् ! सां वुष्यास्यहे फेन पठरेदगे तिरः ॥ २० ॥
स प्राह चाविरम्बेन तद्र भरे समादिदय ! येनाधीतेन ते वष्टः करवैरन्यैसु रि मम ॥ २१॥
सेमाश्चकशचुकोदेदभेदुराय जनन्यपि । प्रयाने मन्यमाना स्वं ुव्रिणीनामवोचत 1 २२ ॥
अधीष्व दविप्वरानिद्ाभद्रविद्रवणक्षमम् । दिवा निनोपद्वमन्यै"रत्तातसन्दकम् ॥ २१ ॥ 25
तमाकण्ये सुतो द्ष्यो तावन्नामापि सुन्दरम्. । दिवाद् इदानीं तदवश्यं फायेमेव मे ॥ २४ ॥
सगस्वतीर्यमून्ये मार्" ! मम समादिश । भभ्वाप्कं तदभ्यासे अथाभ्यस्यामि तं द्वम् 1 २५ ॥
उवाच "“सुद्रसयोमापि पत्स ! ते चिनयायने ! } अवत्तारणके यामि सावधानष्ठतः णु ॥ ९६ ॥
जनेय मद्यासच्वास्यरानदपसिमिहाः । परमार्यस्विदस्यन्वाः सज्छानछृटभूमयः 11 २७ ॥
अस्य प्रन्थस्य वेत्तारसतेऽुगा खे्ुवारके ! 80
सन्ति तो्चिषुन्नाख्याः सूर्यो क्षायभूरयः । २८ ।-ज्रिभिर्विेपकफ़म् ।
निरतर" इवि 7 दि०। 2 4 दविपः ॥ 3 4. दिली; © पि बिष ॥ 4 4 मतिःन पिर, @ मतिः छिन पि। र्न
येते \ 6 फ "कान्िष स० ५ *,“पतूर्य' इि 3 दि \ 7 9 0 दिवीय०॥ 4 “न सपव एति टि ॥ ‡ "पद्य यलि दवि
8 टि० 18 2 पेश । 9 2 वि्ादवत्वां जोबादेनश्मेदाविधियय ए 10 # दवि० १ 71 2 देव 1 § "मोहनि" एषि 8 ट
12 6 भे 118 0 7 मम मातः 1 14 23 ोमददा\ ~
प्रन ने
5
10
18
20
१०
प्रभावक्यसति
पठादाठमते ! चेषां पार अन्थमिमं षरम् । थथा स्वदीयदृततेन छि शीवटीमवेत् 1! २९ ॥
श्रुत्ेखदरीसे यागीलयुक्त्वा बद्खानतत्परः । निरं निन्ये विनिद्रः खन् निर्गा वहिस्ततः ।। ३० ॥
अद्धि पितुर्न सुपोऽय द्विजोऽभवत् 1 इष्ोर्ेवरताः साद्धीः खन्धे तदेते वदन. ॥ ३९ ॥
तेनाभिवाद्यन्नाठिरिद्व प्रीयाऽ्ऽ्यरक्षितः 1 न्यादृत्यागच्छ गेह त्वमित्युक्तधायमनरयीत् ॥ ३२ ॥
मातदेग्रेन यात्वाऽहं समायास्यामि शीव्रतः ! पूज्यैमन्तव्यमावासे निजवन्धुपरसत्तये ॥ ३३ ॥
इत्युक्त्या सथ्चरननिक्षुवाटाभिमुखमादतः । दध्यौ मनस्यहो सम्यगस्माद् दठनिमित्ततः ॥ ३४ ॥
अध्याया वा परिच्छेदा नव साद्धी मया भ्रुवम् 1 अस्य प्रन्थस्व प्यन्ते नाधिकं निधरितं खद्ः ॥ ३५॥
प्रावःसन्ध्या्णे तम्र जनिः खा्यायडन्यरैः । एाव्दादैवमयं ण्वन्नाश्रयद्रारमाश्नयत् । ३६ ॥
सि्वउ्यजद'लाजानन् सनपरिश्रम(य१)म् । ठडरश्रावकं सूरिबन्दकं परक्षदागतम् ॥ ३७ ॥
चलष्ठसयो थयौ सोऽपि विदे बन्दूनादिकम् । वद्देव मदामरा्स्तादां फ दि दुप्कसम् ॥ ३८ ॥
सर्वेसराघुप्रणामानन्तरं श्रावक्वन्दनां 1 अदि्टिव्वात्राकायेनाख्यातं घुभ्यते फियत् ॥ ३९ ॥
चिेनानेन वित्ताय मघं ठं सूर्यस्तदा 1 कुततो धर्मस्य संप्राप्तिरिति पप्रच्छुरादरात् ॥ ४० ॥
दुर दरीयननस्मदेव धार्मिकयुद्गवात् । शत्यूविवांसमेकश्च सुनिरश्चयवि स्म तम् ॥ ४१॥
भाद फलत्यदिने राज्ञा प्रविश्येप मदोत्सवात् । पुरोदितसुतः" श्ाद्रारुद्रसो माद्संमयः ॥ ४२ ॥
चहुैदी समस््ाद्यशुणस्यानदतां वरः । असंभाव्यागमः फस्मादश्राऽऽयान्सायते न तत् ।॥ ४३ ॥
लयार्यरक्षित; माद मदुर मनादुरः । भाक्त अनुभ्यो द्रिनरचमरछतः ॥ ४४ ॥
छीन आसियो विप्रः छटाठुचित्तमाईवः । “संमान्पयुद्ठवाचारो जै नघर्मोचितो यम् ॥ ४५ ॥
उपयोगं धते द्त्या पूरव॑पाटोचितं च ठम् । प्रभावकं माविनं च धीमदूव्चाद्नन्तरम् ॥ ४६ ॥
ध्यात्वा वं सूरमोऽगोचन् जैनमरव्र्यया विना 1
म दीयते दृष्टिवादो विधिः सर्वत्र सुन्दरः ॥ ४७ ॥-रिभिर्बिरेषरम् ।
स प्राह प्राच्यखस्ाण ममासन् न च' केरिनः 1 ततो जनेन्रसंस्कारैरटंडुहव मे चुः ॥ ४८1
पर परिचि विक्षप्यमाखे तद्वधायताम् 1 भिप्वामेष्ठिन टको हि सर्वो मय्यनुरागवान् ॥ ४९ ॥
रल्ापि शातयृत्तान्तो दी कायुत्सजयेद्पि । अुषस्वजनानां च ममवाते हि दुस्यनः 1} ५० ॥
%रावरूपे निजे तस्मान् प्रख्य भयि दीषिते 1
न्प तिये न भूच्छासनटायचम् 7 ५१ ग-त्रिमिर्विेपमम् )
जोमित्युकस्वा गुदखम्य सार्यस्तपरगाक्छरः 1 अभिगम्याय दनूं वासानकेषतोऽिपत्” ॥ ५२ ॥
खामायिकद्रवोयारपूयं पृ्वाभिखापिणः । पेशान् हेदानिवादोपानपनिन्ये सुनीरः ॥ ५३ ॥
सानोभेः गादेरध्यनेपप्यं परिद्याप्य' सः 1 परिधाप्य सिते यसे यविवेपेण योजितः ॥ ५४ ॥
विदां सकण से च पिदघुनेगरान्वरे ! व्यधायि "पुरतत्त्ार्यरस्ितौ नयदी्टिवः 1 ५५ ॥
६0 ६६.अघ्यापिवः ममूटादरोपाद्वारिपन्यमण्डयम् । वचचपस्यया पूर्यानि घ पान्यपि सूरिभिः ॥ ५६ ॥
१ 6 च्यक १८ इन्द्नं। 360 पुरेदटिवपदधद्धर) 1 0 पमरो।
सीतपूरयी दाण्यमि बुदधपूय दिवाद्िवम् ॥ विनीवपू्धा स्वाचारं शरावपूरय ्नान्ययून् † ॥ ५७ ॥
शुरषः दोपपूर्याण पाटपोड्ध यिनीपुरि । चमार्यरदितं पेषः भीवद्म्वामिनोऽन्विदेः 11५८॥-युग्मम् 1
5 ¢ © नक 1 ® 'रिप्पषपः शति 73 2०!
6 ए मकरकतद1 7 2 न्वे 5 3 वटव 192 दिदि, 2 पिषाद 1 20 © पुरल्यर + † नोवरम्पवे पदं
ए भ्टदये1
२. आर्ैरक्षितचरितम् ! ११
गीरयिद्ैनिभिः सत्रा वव्ागादार्मरक्षिचः । श्रीभद्रगाप्ततपीणामाथयेः प्राविशत् वदा प ५९ ॥
आश्धिष्य सेदः प्रादुः भ्रयभिद्धाय ते च ठम् 1 आ्यरक्षित ! कुथित" स्रं पूर्वाभिखापुक" ! ॥ ६० ॥
श्मभिस्न्थिर्मम शप्रायोपवेदानविधौ भवान् । नियमो मव तदरेखा कुटीनानामियं यतः 1 ६१ ॥
तथेति प्रतिपदा तथा दुषूपत प्रसुमू । यया जानाति नैवासाबुदूयास्तमने स्वैः ॥ ६२ ॥
समाधौ प्रमे ठीनोऽन्यदा प्रोयाच ्यैतः । क्ुततदछमं न जानेऽदं चत्व ! त्वद्ररिवस्यया । ६३ ॥ +
इषखोकिऽपि देवत्वं संभरातत इव तद्रसाद् । गोप्यं फिश्विच्छिक्षयिप्ये तवां ततोऽदहितः णु 1 ६४ ॥
धीवञ्रस्नाभिषादान्ते व्वा पिपटिषाद्रदा 1 मोचव्यं दायनीयं च निदं एयरापाश्ये । ६५ ॥
यतस्तदयमण्टस्यामेककृत्योऽपि चोऽसुनषं । रात्रौ सुम पार्ये यत् तस्य तेन सालयः ॥ ६६ 1
भ्रभायफो भवानरहच्छासमाम्भोधिकौसतुभः ।
संघाधास्य भावी तदुपदेशं करो मे ॥ ६५७ ॥-निमिरिशिपकम् 1 10
श्च्छामीति प्रभो रिरि भगिधाय सः । ओगिति भरतिपेदेऽतिविनीतानामियं सितिः ॥ ६८ ॥
६४,अय श्रीमद्रयुतिऽसिन् काट्यर्मसुपारते । सौनन्देयभ्रमोः* पाश्च प्रचचाखायैरदितः । ६९ ॥
तदा च दृष्टो खम श्रीवयेणाप्यज्प्यत । विनेयात्रेऽय संपूणैः पायसेन पतद्रद्ः ॥ ४० ॥।
पारितोऽतिधिनाऽऽगदय िञ्िच्छेपमयालितम् । तदेतस्य विचारोऽसौ चित्तान्द्टते मम ॥७१॥ युगम् ।
अद्य प्रात्तोऽतिथिः कथिद्ागय मम संनिधौ । छतं मदीप्यतेऽशपमस्पं सथास्यति फंवन ॥ ५२ ॥ ४,
एषं वदत एवास्य समागादाभैरक्ितः ॥ चष्टो दि मद्वा स्परोऽवदयं सथः पठेपरदिः ॥ ४३ ॥
अपूर्वमदिभिं दृष्टाऽभ्युस्थाय स्वागठोन्नतः । नम्र्वन्दमेने च स प्रमुग्याहणप वदा ॥ ५४ ॥
फौतचछृतोऽयं भावत्क जागमः १, स ततोऽवद्त्.\ ग्रीमत्तोखदिपुच्रएणामन्तिकादागमं प्रभो" {11 ७५॥
श्तयेवि स श्रमुः शाद-रिं भवानायैरक्षितः । पू्वशेपस्य पाठार्यमस्पसपाश्व इदाययी ? ॥ ५६ ॥
तवोपकरणे व्र पावसंलारकादिकम् । तदानयातियिरमरत्वमय मा गोचरं चरेः 1 ७८ ॥ 20
'ुक्त्वाऽैव तवोऽध्यायेः प्रारभ्देति तद्विरः° 1 त्वा स राद चभ्य्धिं सया ए्रयरपाश्रयः ॥ ७८ ॥
स्वापं युक्तिः च सपैव टत्वाध्यष्ये" तवान्तिके । धीयस्ः प्रा पार्णक्ययिितैः कथमधीयते ॥ ७९ ॥
जधायरदितोऽयोचद् अद्ररुसरो्वचः । इदमिव्युदिते यर उपयोगं ददौ शरुते ॥ ८० ॥
युतौ स्वपि मया सार दिटान्तोऽपि मेत् सदं 1 चतः सय॒यितं आहुः प्रमवसतद्भयत्विद्म् 1 ८१ ))
एनमप्यापयष्मातुम्नवः धीयरसूरयः । अर्द दशरसपूर्वस्य आरेभे पोपितुं च सः ॥ ८२ ॥ >
खसिन् मन्ये दुरष्येया मद्गकष्ुरभिगेमेः 1 पर्यिदर्वचेः शाचदैः सररवि ्रवविः ॥ ८३ ॥
घलुदिशविखंस्यानि जयिफाानि च सोऽपटन्
अधीयानस्य घायासोऽमवघ् चस्यादधुवः ट ।॥ ८४ ॥-युग्मम्
३५. सव्य" ञद्रसोमापि सम्प मानां च्यविन्वयन् । जदो भमाविमरृष् "सुतान् परेचदिः ॥ ८५॥
हदयानन्दमो पीमान् नन्दनः शीटचन्दनः । आयरभितसं चयो मयाश्चप्यल्पमेधसा ॥ ८६ ॥ ॐ
धोस चिन्वयन्या मे तमिमं जवयदुलम् । उस्ादाटूतये वमव प्रह्वः फस्मुरक्चिनः ॥ ८५
सोमद्रेयमनया षः भोश्रियः सरटोऽपदन् ! स्वे थत्छलत्रमाया मे वनो यद् यादि" तच् गुद ॥ ८८ 1
1 7 नन्वि ५९ © वषड मद पूकमियवष1 9 70 र न्दपुद्ः = प्नचचयष्ष्टर एर एर" 47
पथ ‰ पनन ्थु- + 6 ५ शमो) ट ए मुष 8 म उच्ठादनरमभेन 4 श्णम्पयेः 190 पदि 1 108
स्वेत) 11 >; एय) 2 > "नो दुव 113 2 २ सदूमदि।
२. अर्थिरक्वितचरितम् 1
समेभूय निजावास्तमाययौ फल्युरक्तितः 1 यदे चद्धैवे मावर् १ गुखसत्पु् आगमत् ॥ ११९ ॥
आसयायः भन्युंखनेऽगां ते वचनाय विः श्वि 1 आयैरक्िवनामा यः चुन कन स पुनकः' \। १२० ॥
अस्मि* ुण्ववतीदषता कि* चद् द्र्यामि तन्मुखम् । एवं वदन्दा एवास्याः पुरोऽभृदार्मरक्षितः ॥ १२१५
सैनरिद्गपरं तं चाऽसरेश्यमाणमयाद्राच् । रोमाश्वदन्ुणोद्धेदमेदुसभिगमाद्धतम् ॥ १२२]
श्रोत्रियः सोमद्धेवोऽपि त्रायात् संगमोससुकः । ट्टमाश्टिप्य च पराद् खारमजकनदमोदितः 1} १२३ ॥5
प्ीघ्रमागाः कयं वत्स ! स्वं भवेरोत्सनं विना । ह ज्ञातं धिरहात्तीयाः खमातुर्मिलनोत्सुकः ॥ १२४ ॥
इदानीमपि गच्छ स्वं वाह्यो्ाने यया दपम् ! वि्ञप्य नगयेत्साद्योत्सवपूर्व वेराये ॥ १२५ ॥
ठतः श्रमणवेषं च प्रियज्य युनमृदे । द्धितीयाश्रममव्यम्रः” पारुयस्व गछृताखयः \\ १२६ ॥
यायजुरुकुडोत्यन्ना† तुरगा कनी मया । रूपयौवनसंपन्ना चिन्तिवाऽमरे रबोविता ॥ १२५ ॥
श्रौतेन विधिना तां लं विवदस्च सदोत्सयैः 1 "वयां त्यलननी कीठुकानां खादं ठमेत च |} १२८ ॥
दरविभोपाजमे चिन्वा कापि कायौ खया "नदि 1 आसपतमङुखापूर्ण दपपूत्यस्य मे धनम् । १२९ ॥
अङ्गीकृते गदोद्धे भवदा भवतानवम् ।
दृष्टवन्तो" चये दध्मो चानप्रस्या्नमे मनः" ॥ १३० ॥-अष्टभिः र्कम् ।
अयात्मभूसैनिः प्रा तात ! त्वं मोदवादर । वाहीक इव शाखराणां भारं वहति दुर्धरम् ॥ १३१ ॥
भये भये पिता माता धाता जामिः भियां सुतां । तिरस्वामपि जायन्ते दर्धल्देतुरत्र कः ॥ ९३२ ॥ 15
भराजप्रसावूतः फो दि गर्गो शयवयवर्जितात् । द्रव्ये हि पुनरस्या श्छ वहूपद्रनविहते ॥ १३३ ॥
दुध्मापं मलजन्मेदं रतरवदू गृदमोदवः } नरसवकरमायादर क्षस्येवः+ हि कः युषीः ॥ १३९ ॥
सप् परीष्य दयुच्छच्य परत्रष्याऽऽ्ाऽऽदैसी मया 1 एन् न पुनरदासे भोमाम् भोमीशषभोगपत् ॥ ९६५॥
दृषटिवादरोऽपि नो पूर्णः पठितसलत् कथं पितः } । अवतिष्ठेऽभ्युपगमः "सलु हि दुस्यजः ॥ १३६ ॥
भयवां मयि वेन्मोदः सवौगि भ्रव्रजन्तु तत् ।
शमेणापि क्षिता युका पि्तोपद्रवदारिणी ॥ १३७ ॥-सप्तभिः छुखकष््
थाच सोपदेयोऽपि साभ मम साप्रतम् ! त्वदीयं खडुलीनं "“वाऽऽचरितुं दुरं तपः ॥ १३८ ॥
स्वन्मावा न पुनः पुत्री-नामाद्-पि्युपाखमैः । मोदवीविं भवाम्मो्धि कयं तरति मूढघीः ॥ १३९ ॥
६८. अपार्परक्ितो दष्दौ पदि मिप्यासमन्दिरम् । वाठः फयंविद् युध्येत यु्येत च तपोभरः ॥ ९४० ॥
तद्या दृटसम्यपत्यवसवसरार्रायनिः । बुदधैव यलभावान्मे मोक्चाध्या प्रकदोऽभवत् ॥ १४१ ॥ 5
रद्रमोसामयथोयाय विचास्य यचः पिवुः } दुरवोधा'* मन्यते यस्त्वा "त्वं तु क्षानमदानिभिः"* ॥ १४द
त्यद्रेशद् रष्ियादं पतो मे भयोदवेः ! नि्तिवीपौ सवद चित्ते श्रीवद्जः प्रपि च पसु: ॥ १४३॥
भसुनन्दा फटौ चन्या या यस सुपुवे सुतम् ! त्या ततोऽम्यथिं मन्ये मावर ! गुणत एतः ॥ १४४॥
यद सयाऽऽ्यान्ः° पुरं पुरो" तेदनप्यित्रया । पिसुयुनेः पुन्ये वियादस्रभनिनित्तकः ॥ १४५. ॥।
भोमत्तोसदिपुध्राण पाठाया स्वया त्वद् । उसतिवारपिपामन्व््यात्या खंसारनीप्येः ।॥। १४६ ॥ 30
॥:
20
2 > प्प्ये। £ पुव) उ एते सम्निद्। 4 र पिद्। ८ © मादे पणित एव श्येष्द1 ठ 23 मश्यय ॥
€ 0 शनन + 7 0 णास्य । † नमय दुननीन दूत एटि । 5 यदा। 928द^। 10 द मद्रक। 1140
षदो 1 12 2 मण्न्१ 14 ए यम. 14 > धरवार! 15 मे षले ॥ 16 र चति ९ 173 118 न
दु 19 20 म, 2016 ग्नि! 21 + न्ति) 22 एम! 23 उनम्वा-ड"६28 2381
१६ पुत्र 1 २5 + सदेष्दद।
10
15
20
५9
१४ श्रमाचकचरिते
प्राप ग्रीय्पादान्दमपुण्यरतिदुरटमम् 1 जधीवपूर्पूर्वाद्भः पुनरागां त्वदन्तिके ॥ १४७ ॥ ˆ
सपतीयास्या स्मान् खशयोपयमान् त्वया । व्रवान्मदागवः पारं प्राप्यं भवमयोधरैवम् ॥ १४८ ॥
पुरोदिवगिया गरा बदति स्म छजुरदिजः । आयौ न्यग्रा इुटम्बस्य नेपा प्रतभरक्चमा 11 १४९ ॥
दीम पीक भां पू परिवारोऽपि यो मयि । *निविडन्नदमूः सोऽपि मामव प्रत्रजिप्यति ॥ १५० ॥
अवायरक्लितस्सवमाषटम्याया वचः शवम् । इद् ठग भवां री तत् त्वदुक्तं करोम्यदम् ॥ १५१ ॥
उपवदयै च दीक्षायामरदपूर्विकया वदा 1 प्रोध्ियस्य परीवारः सेदादेवेयरेवराम् ॥ १५२ ॥
उपनीय वतस्नेषां फेदापालमनाय्यः ! सामयिकं ददी यौगपयेन भरगिषानतः ॥ १५३ ॥
8९. वेषः स्यविरकल्यस् शस्वलौनिरविचारतः । जगे जीणं मावा सोमदेवस्वदाऽवदव् ।। ९५४ ॥
वत्स ! *यन्छाभिसंवद्धं ममास्तु परिषानकम् । नतरः शक्यं तिसु स्थातुं ष्मीयाटमजपुतापुरः ॥ १५५ ॥
दारण शुरदध्यौ दुष्टं चिन्यमस्यदः । अयवाऽलु समाचारमादप्योऽवं शनैः एनः ॥ १५६ ॥
आदाय मम सानस्यामिप्रायः परिपूर्यताम् । स च प्राद गुरसेऽदं खाभ्परिवं' यदामि तत् ॥ १५४ ॥
उपनदी मम स्यावां तथा फएरकपात्रिन । छतरिस्र ऽथोपवीतं च यथा वे चव प्रवम् ॥ १५८ ॥
पादयोः दिरसलापस्तथा" न स्यान् तथा दविः । मवाम्यूटुं यदाजन्म सत् यजँ हि "न शक्यते ॥ १५९॥
अगिपिद्वानुमदानुमेने सूरिखदाप्रहम" । खाध्यार्यं तु" स्व्यं चिक्षयन्वि सर पितर स्यक्म् ॥ १६० ॥
शरादानो शाधरूपणि ुरूगां रिश्रयाऽन्यदृा । चैयेषु गच्छतः साधून् ग्रणामायो पतिरे ॥ १६१ ॥
स्यौतपि प्रणेम्यामो सुस्तया छनधरं युनिम् । उपाश्रयागतोऽरच्छदयन्धः किमहं पुव" ! ॥ ९६२ ॥
ताव" ! पिभेवं बन्धः स्यान्सुद्च त्रं तवापि दि । षटं दिरति देयास्वसुप्णठापर उपचिते ॥ १६३ ॥
प्यं भयचिवि पराद् षृद्धः फेषात. सुवप्रमोः ! दर्यं स यामितो वाग्मिलेनाद्ध* पादुके भपि ॥ १६४ ॥
भवुष्णदछषणकासोर्यागामिन् ! य॒कूपरिपरह"* ! । उपयीतेन र याद्यसनप्रयायश्न ते ॥ १६५ ॥
श्गिफोयान जानादि यदू धये द्विजसत्तमाः । एवं शनेः स गादसप्यवेपं संदयाजितस्तदा ॥ १६६ ॥
ूर्यीया$्यदा यादा; "“परिपानषटवेऽपदन् 1 स प्रह्मदेजसाऽऽीत्लदाद एयुकान् प्रति ॥ १६७ ॥
मपो न स्याम यूं मा यन्द््वं सपूर्वजाः । खरगोऽपि मोऽय मा भूयादू यो मावी भवदुर्घनान्॥ १६८॥
भन्यदाऽनशनान् माप परटो्युपस्िते ! सं्िना सुनयो देदोत्सगोय प्रयुगा चदम् ॥ १६९ ॥
गीनार्पा यतयमघ्र कषमाभ्रमतपूर्वफम् । यरप्रयमिकनां चदुत्तनूद्रदने वदा ।॥ १७० ॥
पेपमाम्पदू गुडः प्राद् पुष्यं युष्माभिरेव ठन् । उपार्नीयमन्यूनं जतु नः खदनद्रैः॥ १५७११
धुन्येति जनः पराद् यरि पुण्यं मदद भवेन् । जदं यदे, ममुः प्राद मवल्येवं पुनः गयु ॥ १५२. ॥
उपगा मपन्तदनिनि्ुमाने चनो निनम् 1 @ सावममुमन्येऽमम्िन् दुप्कसफर्मनि ।॥ १७३ ॥
छपममदरि शुभ्येत् स्नः “म्पादृपमङ्गटम् । दिशूयित्मुचितं व सन् तदू रिषि समाधिना ॥ १५४ ॥
पदितप्याग्येव" {निदं निःसर दुददोऽपया । एनेन्यो मामरीना समन प्रया पात्यनियविः ॥ ९५५ ॥
पुस पर्पकषयनो रेद्मद्रमवा दवः 1 गमश्म्यपरि रम्यस्य शदृश्य ष्या ।1 १७६}
शगः संगोप्य" शापन शवस्पन्मिनम् । धायक्पुमिवमनं रियः पूरेसिभधिताः ॥ ९५५ ॥
द्वन्नदूोयमो पुथदर्पूदमदतो म दम् ! चट् तष द-यय स्परिषटे "चरे स्याम् ॥ १७८ ॥
१,५.५१ ८16८ 0लर + ए 0 (द वयैः ष 3 ए ष्ष्टदः॥ 5 वप 1 ८स्ि ददा) २? ग्द
६ ५ "11 १५ एब! 10 इच 11 2 > दत 10 > मन, + 2 चश! 12 4 १
1५ ५ "स्मे। 1 ए नव 16 3 दुहा + 17 + १, 3 "नलदा 18. 1) द्कि+ 9 कषे
३. आर्यदिरचरितम् 1 १९
३. श्रीआयैनन्दिरुचरितम् ।
नदर
११. आसरक्षितव॑शीयः ख श्रीमाना्यनन्दिखः । संघ्ायारण्यनिर्वाहसा्वादः पुनातु वः ॥ १ ॥
क ायैनन्दिकखामिराणवर्णन दधित । अष्टौ कुलानि नागानां यदाद शिरसा दधुः ॥ २ ॥
यससदेन वैरोध्या माया उपदेश्षतेः । नागेन्दरदयिवा जन्ते नाममन्नाद् विपापा ॥ २ ॥
क्िचिन् प्रखीमि उदृततं णुदणा शरणादतः । प्रषदेन सृगाङ्कसो शगः रिं नाश्चते नमः ॥ ४ ॥ $
अच्नि स्सिनिधिः श्रीमत् पद्धिनीसखरण्डपत्तनम् ! मण्डितं सारकासारः पदिनोखण्डमण्डितैः ॥ ५ ॥
कव शरयिग्रासितरिषशवुपक्ः हमापहिः । पड्यप्ममासिधः पद्मासद्च पद्मनिमाननः ॥ ६ ॥
शस्य पद्शवती कान्ता कान्ताशतरिरेमणि; । थया देदश्रिया जिग्ये शान्ता सखयमेपतेरपि । ५ ॥
व्रामाप्रभनिया पार भेष्ठी अर्ठस्लनिधिः । अर्थिचातकपायोदः' पड्यदत्तोऽस्ति विश्वतः ।। ८ ॥
वस्य पद्ययद्ा साम बलभाऽस्ति रतिभ्रभा । पुत्रः सुचामपुत्राभरू्प; पद्याभिधस्तयोः | ९॥ 19
फटाकलापसंपूणं तं मत्वा साथैनायकः } चरदचतः खक पुरी वैरोदयास्यां व्यवादयत् ॥ १० प
अन्यदा यन्यदावाभिदुस्सदे सयुपागते 1 अन्तम्रतिमुवि म्यक्षपक्ेषु जगतोऽदिवे ॥ १९1
युतः स परिवारेण पुण्यतैपुण्यसंक्षयात् 1 चरदत्तः पुरं आप विपापः समधर्पिनः 1 १२ प-युग्मम् ।
खव प्रति सुच्छस्वात् अभः श्चूषिदाप्यठम् । $ैरोर्थामवजानावि तां मिष्पिदगृदामिति 1 १३ ॥
सूपं राढा धन तेजः सौभाग्ये प्रमविष्णुवा । श्रभावात् वैट्कदैव मारीणां जायते भुवम् ॥ १४ ॥ 15
चतसतद्रचभना विनीतानौ रिपेमणिः 1 साऽदोरात्रं म्जेत् कादं कर्मोपाठम्मतत्परा 1 १५1
जन्युः साऽथ भोगीन््रखमसंसूचितं तदा 1 उवाह रनग्भेव रतं गर्म ्माद्ुतम् ॥ १६ ॥
तीये मासि पूर्येऽय' दोहद द्रोदं द्विषाम् } वभार सारसत्वाट्वा दं पायसमोजमे 1 १५७
६२, अयार्यनन्दिखः सूरिरुयाने सम्रवासरत् ! खायुदृन्दष्तः साद्धेनवपूर्वधरः प्रभुः 1 १८ ॥
सस्पामाप्सतत्वायामपि शवश्ररदक्षिणा । यदन्ती कददा यक्िचिदपि परविकूटति 1 १९1 र
जस्या; फर सुतो भावी निमोग्यैकदि्येमणेः । सुतैव भविनी निष्पित्याया दारिदयदीर्भिका 1 २० 1
इय युवनेधूना सोऽप प्रमुपदान्तिकम् } आयाद् विच्य यदयम पिएमृं चसु" । २९ ॥
अभिभन्पाय साऽवादीदुदश श्राग्मवे मयां । प्रभो { विरापिताम्या र यन्मय्यपि" विरोधिनी ॥ २२
भ्रुः "प्रा पुकर्मषने दुःखे जने । सत् क्िमिन्यस्य दोपो हि दीयतेऽ्र विवेकिभिः ॥ २३ ॥
माठुष्ये" टुखेभे स्पे सुखदा ष्यते एमा । यदस्रामादयायां उ सवं भावि शमं शतैः ॥ २४ ॥ = 25
शानाच्छायो मया त्से ! दोद्द्व पायसे ¦ अवतीर्णः श्युुण्येन सोऽपि सपूरपिष्यते । २५ ॥
ति यागमृदखस्णा” विष्यायन्मन्युपावः* । रीतीमूता ययौ गे स्मरन्ती षद्रथो" हरि ॥ २६ ॥
पुण्दरीफवपश्रेघपोर्िमाख्वरुपो पिव । व्यथान् प्मयक्ााखम्पोापनं च श्रचकमे ध २७
तदिति पायसापूर्णः प्रदीयेवे पदद्रदः । गुरूणा समपर्माणां यात्यत्यं क्रियतेऽप शा ॥ २८ ॥
दष्निन् टये समलेऽपि दद्यान्न ददे ठदा 1 'गभ्यायगावशाद् वभ्वा धिग द्रप युणदूपकम्* 11 २९ ॥ 80
१ शनरन्या^ पति [०१ 1 4 ए न्दणेदपपर॥ ¶ व्यस्य ुरे मारण शठि छदि 28एष 1 “बटमपिीण
षणि 80० 3 + (मदु 14 0 व्दपुः 45 5 पठथिने ङः) 6 त व्यप्ददि। 7}; पयुद! 8 © र माव
9 णडष्ेन + 104 दषा 114 8 श्ववद्य॥ 12 4 सदमो। 124 सद्र, 23 सथः 14 4 प्म
१८ भ्रमावकचस्िि
रन्मसपदैऽयमेवापतु भरतीं रैरौरोर्वचः । ततो न्यवेशयन् कत्र परमाक्षरमाईवम् 1} २६९ 7
क्ले युरुभिराविछठ दुर्वलस्य नवभमोः । मदीयमादल-भा्रोवें मदरद् पिठ मे 11 २७० ॥
यत्योञन्येऽपि गच्छला गुरुभिः पिदृसोदरौ 1 तावरिक्षवन्त साष्न्यश्च वचोमिर्मघुरेसतदा ॥ २७१ ॥
यूयं मयीव वरत्वं भचोऽपि विनयाधिकाः { अस्मिन् यचो व्रत्ाचारे स्यते वा विस्दतेऽपि वा ।। २५२ ॥
अते वा कृते वापि तत्सर्वं मद्ये मया । पुनरेष नवत्वेनाकदेक्षणमवाप्सयति ॥ २७३ ।-युग्मम् 1
त्ोऽसापतितं वाक्यं कामेव सदोयतै 1 आाचल्ु पादमूरं च न मोक्तम्यमयुष्य भो ! ॥ २७४ ॥
एवं प्रच्छन्यवसा तैरापरक्षितदरिभिः } विदिता प्रान्तकले त्वनशनै प्रयपादि च ।! २७५ ॥
नियौभिवाश्च गीताैनीं सुवुपाययुः ! घरूयक्रणतः स्वादुयोगस्याठुवर्वकाः ॥ २७६ 1।-युग्मम् ।
{ १४. भीपुस्यभिच्नसरि्च गच्छ वर्तयते तवः । शुरुतोऽभ्यधिकों चास समाधिसुदपादयन्* | २०७७ ॥
स गोष्टामाहिलसतत्र यथानिप्रविपत्तिभूः ! मिवः सप्रमो उतत तेयं शाखान्वराद्धि तत् ॥। २७८ ॥
इव्यार्यरस्षितविभोर्विंदादं चरि चित्रं जगत्रितयपावनगाद्गवारि ।
विद्र्नश्रवणङ्कण्डलतां भयातमापुप्पद्धन्तरूचि नन्दतु चन्द्नीयम् ॥ २७९ ॥
श्रीचन्द्रपमसूरिषटसरसीदंसप्रभः रीमभा-
. चन्द्रः सूरिरनेन चेतसि कते ्रीरामटश्मीयुवा ।
1) खीपूष्पिधरित्ररोदणभिरौ सोमर्पि्ूनोः कथा
ीपरयु्न्चनीन्ुना विदादितः यूहे द्वितीयोऽगमत् ॥ २८० ॥
1 अन्थाग्र" २८५, यक्षर ११1 उभयं ४९२ यक्षर २२॥ छ ॥
१0
1 0 नरेद \ 2 & षदादृतौ । 3 म भ्युपषदयन् { ।
३. आर्नदिटचरितम् 1 २१
ततो बावलखायुख्यो"ऽमवछ्ेषो भयधमि' । इदि ख्यातं च रेदं दमं नागभन्दिरमरं ॥ ६२ 1
चिकषप्तं पद्ादत्तेन यरूणा सदर यथातथ । जगदुस्ते च नागानां सवध्वा ख्यापयेरिदम् ।। ६३ ॥
असदृ न स्तव्य जनादुम्दकाभ्यया । ब्तव्यं वा न दष्टव्यलिति एय मदाक्षया ॥ ६४ ॥
यैतेद्यायाः सनादिष्टं सं गच्छाशीदिपाश्रये । बरुव्या नागिनीयुत्रा उहद्वयाऽऽक्ञा हि मे नहि ॥ ६५ ॥
तया गत्या च. पादा क्षापिताः फूणश्ढयः* । आजं भरमोस्दतो मान्याऽमी पामाव्येयमद्रुवा' ए ६६ ॥ 5
्जीववानागिनी नागश्चत चाख्ालथा पिता । 'अचिञ्ञर् मागेनद्रो विपन्बाखश्ुताम्बरः ॥ ६७ ॥
अनाथाऽहं च सनाथा कृता येन सनपुरौ 1 चरणौ रचिताविदयादिपं प्रादात् ख॒धोर्मिमाम् ।॥ ६८ ॥
छम्रध्वजाटृतिध्यानाद्* देवदेवजिनेरिः } पननग-परेत-भूतामि-चौर-ज्याकभय तहि ॥ ६९ ॥
डाबिनी-शाकिनीद्रन्द योगिन्यश्च निरन्तरम् । न विद्रवन्वि जेनाज्ञा यस्य मूरभेनि श्चेवरः 1} ७० 1
यश्च तस्य रु्तोरक्ञं वैपेत्वायास्तया स्वयम । निदं ध्यायति तस्य स्याव द्रभवं मयम् । ७१॥ 10
शुडाव्ययायसे; साचे वड टौकयते च यः 1 निनस्य जेनसाधोश्च दत्ते सा तं च रक्ति ।} ७२ ॥
पददा प्रमोरेनमाकण्योन्येऽपि भोगिनः ! उपशन्तासथा पूज्या त्रैयोटवार्याऽभवत् सती ।! ७३ ॥
नागदक्त्थ तदयुत्रो भाग्सीमाग्यस््रभू" । तछृटोन्नतिमाधन्त र्मकर्मणि कर्मठः ॥ ७४ ॥
ससारानिखतामन्यदिने सद्ुरुगीभैरात् । समान्य नागदत्तं खे पदे न्याख्यदू” गुणोस्यलम् ॥ ७५ ॥
पद्मद्चः भियापुनसदितो जणे रतम् ! उमर ततस्तपस्तष्वा सौधर्म ससुतो ययौ 1 ७६] 15
दथा पद्मया ः" पृष्यदेशचाद् वध्वा रवा सद् । भिधष्यादुष्डतमाधाय देवी तैव साभवत् ॥ ७७ ॥
दरोदयग्ऽषि फणीनद्रप्ण ध्यानाद् धर्मोयतवा सती । मृत्याऽमूदू. धरणेन्द्रस्य देवी श्रीषानधसेितुः ॥ ७८ ॥
सापि श्रमौ भक्तां चके सादाय्यसद्धुतम् । विपवहयादिमीतानो दृधाल्युपशम श्चुवम् 1} ५९ ॥
यीभार्यनन्दिखः खामी चैरोटयायाः स्तव तदा । 'नमिङण जिण पासं मिति मच्रान्वितं व्यधात् ।॥८०॥
एकचित्त; परदेन्निय त्रिखन्ध्य य श्म स्तयपर । विपादुपद्रवाः सर्वे तस्य न स्युः कदाचन ए ८१ ॥ 20
भ वैरोटयाख्यानमेतत् पविन्नम् “क्तान्यक्षीणन्नेयसां मरदाला }
शरुत्वा म्यी ये क्षमामाद्विपेरन् तेषां खगो नापि मोक्षी दुरापः ॥ ८२ ॥
श्रीचन्द्रमभसूरिपदसरसीरंसममः श्रीपमा-
चन्द्रः खरिरनेन चेतसि कृते श्रीरासटक््मीसुवर ।
्रीपूर्वर्पिचरिचरोद््णगिरौ श्रीनन्दिलाख्यानकं 25
श्रीपदुञ्चखनीन्दुना विदादितः शट्स्दतीयोऽजनि ॥ ८३ ॥
पभो श्रीप्रणुश्रानभिथनरसधाराघर { विना
भवन्ते सडधर्वस्रविपयतृप्णातरलितम् ।
सुकम्मान्यश्रीमद्धवननिरपेस्तं चिदादने"
्िरासरिः दिप्यं नु पिज निजं चातक"रिद्छम् ॥ ८४ ॥ ॐ
1 ्ट्ति श्रीनन्दिखाचार्यैध्रवन्ः, ठतीयः 1
# भ्रयाग्र ८७, यतर २९ ॥ उमय ५७७, क्षर ४ ॥
~ ~~~
१ © बालायश्यो ; 2 © मि श्यनि । 5 3 वान्य । 4 © पवि एणवद्० ४ 5 4 2 शद्धव । 6 4. 2 त भवितार ।
7 © गोष बाठिन। 8 षि व्याला \ 9 6 ध्यानदेव\ 10 ष न्यायाद् १ 11 ए पद्यडखा । 12 2 ति अनो ! 13 4. यै 1
34 ^ एसी 1 15 +. विरिनः1 16 फ सो चारे 1 17 © चट १ ° ^. © जादे नोपटम्पवे चयत्िदुचद परथिवम ।
२८ प्रभादरुचरिते
10
15
30
वथूरदौह्दमाशल्म्यात् किचिच्छेयं च पायसम् । वसे षदा घटे क्षिप्त्वा जटाय' घ वदिर्थयौ ॥ ३० ॥
कुम्भं सुक्त्वा तरोभूले यावद् याहि जलाशये । अंदहि्ौचाय सुता छैरेयीस्वादसभ्सनाः ॥ ३१ ॥
ततोऽछिङ्धरनगेन्द्रकान्ताप्यागाद् रसातछात् } ध्रमन्ती प्रायसे छुन्धा वदैशिष्ट घटे च सा 1 ३२ 7
वखखण्डात् समाङकष्य बजे चाथ तत्तया । एुनयैथागते प्रायात् पादारं नागवद्धमा ॥ ३३ ॥
अलाृत्ता च वरैरोच्या वदद्ेक्य घटान्तरा । न शुशोच न चाङ्प्यत् सा सती किंचिषं जगौ ॥ ३४॥
येनेदं भकषिवं भष पूयतां तन्मनोरथः । यादग्ममेति शान्वान्तःकरणेलयारिपं ददौ ॥ ३५ ॥
६३. दश्च पन्नगेन्द्र कान्तया यद्युर्रतः ! निवेदितेऽवधेक्तैत्वा सर्वं तं ख विगीतवान् ¶ ३६ ॥
सालुवापा ततः सापि सदुपत्रएृहसितेः* । खियः चपर ददौ तस्याः क्षमया रक्चिता सती ॥ ३७ ॥
यदलिक्षरनागस्य भियां तनया च मे । बैरोय्या पायसं दया अस्था दोददपूरकम् ॥ ३८ ॥
तथा च भट्रचः कथ्यं वादं यसितुगरहम् । रुवं निवारथिप्यामि अश्रूमवपरामवम् ॥ ३९ ॥
निवा पायसं म्वा या सा पुण्यनांभिनी । संपू्णदोददा' श्रीताऽजीजनत् सुतमद्ुतम् ॥ ४० ॥
नेामकान्वापि सूते स्म नागानां सतयुत्तसम् । यद्धैन्ते तेजसा तेऽपि तेजः प्रतिनिभग्रभाः ॥ ४१ ॥
ैरोट्या नागिनीं दध्यौ नामारोपण^पर्वणि । नन्दनस्य ततोऽम्वाया आदेस्ात् पन्नगोत्तमैः ॥ ४२ ॥
चयं पिरगृ वस्याः प्रतिशयेति माजुपे । ठे तैरेय तदरेदमरचचक्रे ससंमदैः ।। ४३ ॥-युग्मम् ।
फेचिन्मवङ्नजारूढा अश्वारूढाश्च केचन 1 सुसासमगवाः केचिद् केचिन्नरविमानगा; ॥ ४४ ॥
रकतियातिशयाद् सूपङषतमाजः खय अथ । दद्वेश्य संकटं चकुः पाटय चापि पत्तनम् ।। ४५ ॥
केऽपि वादा घटे ्िप्त्या भपिधानाद्रवाख्यके । रताथ॑मेवया सपो वैरोटयायाः समिताः ॥ ४६ ॥
यपूषिदष्रे तस्मन्नायति शीक्ठाद्ुते 1 श्रू; सानादिभिरोपां सत्कसुयुपचक्रमे 1 ४७ ॥
अदो ! टक्मीवतामेव पक्षः श्रेयान् जयी उने । य्रातेयं विगीता सा तन्निजा गौरवास्पद्म् ॥ ४८ ॥
कयापि क्मंकयोऽथ पर्वेकर्मविहस्तया { अदरमन्तकलितस्ारीम॒ुचे मागधटो ददे ॥ ४९ ॥ व
द्रा ज्याङटया वैरोय्येया चोत्तारितो घटः । स्रातया जननीवाक्याद् केशाद्विः सोऽभ्यपिच्यव ॥ ५०॥
ते तस्ममावतः खस्यासस्धुरेफः पुनः रियः 1 अखशौजखविन्दूनां विपुच्छो ऽजायत क्वणत् ॥ ५९ ॥
स्वकिते यत्र वच्रापि श्लुवादी यद्ति स्म सा । वण्ठो जीवलिगो वाचं तस्म सदेन मोदि ॥ ५२ ॥
वन्यो मागस्पाले सर्वेभ्यो ददुर्दुतम् । क्षौमसोवर्णरमोपयु्ाभरणमण्डलम् ।। ५३ ॥
तत्र पर्वणि संपू यथाख्यानं च ते ययुः ) नागासेन भ्रमापेण गीरन्या साऽमवदु शदे 1 ५४ ॥
अन्यदादिञ्रः पुत्रान् नागजो निभादयन्् । वण्डं ददु कोपश्च च करेऽवयवखण्डनात् ॥ ५५ ॥
छञ्लातयाऽवधिना गेहे वैयोरयायाः समाययौ } दंशमस्या विधास्यामि शरुवं मन्न्दनददः ॥ ५६ ॥
इति संधरममाकरण्यं पत्युखदरक्षणोयवा । समागान्नागिनी भच चैरोखेति भवादिनी ॥ ५७ ॥
गिरति नया पल्याः* रिश्िच्छान्वः परीक्िम् 1 अन्तगं फपाटस्य पश्चादूढननुः सिवः ॥ ५८ ॥
प्रदोपवामसात् किंचिदुररिी खिवमम्रवः 1 भदृष्टा रभसा यान्ती सा गुल्फे पीडिता शम् ॥ ५९ ॥
चण्डो जीवल्िति वतो वादिनी 'णशचत्पततिम् ! सद्यः सन्तोषयामास तोऽसौ धूपुरे ददौ ॥ ६० ॥
यावाएयतं चातुजते दस्याः पावाठवेदमयु । तेन नागाश्च वदैहम्ययान्यपि यया च्या ॥\ ६१ ॥
1.6 अल्ययेद; 8 जस्येव ॥ 2 ॐ वन्मनाः १! 5 -# न्तापा्त । * “उप्र लन्तिश्मधयः इवि 7 दि । 40 दो
भरीता\ 5 त शरषसि\ 68 वि चीडय 1 7.4. तनोऽमदन्॥ 8 6 परम्या॥ 1† *उ्यतयमी रहण गरी रिठा
दति 3 दि*।
४. कारुकसृूरिचरिवम् 1 २३
पर्मसंयोगतस्वनर जजन्तीैश्चत स्वयम् । जामि कर्कसूीणां काको द्धिपदीमिने । २९ ॥ युगम् 1
ह्या र रश्च सोदर्य ! अन्दन्तीं करणखरम्' । अपाजीदरदच्युभरकर्मभिः पुर्पैः स्त ताम् ॥ ३० ॥
साध्वीभ्यस्तत् परिज्ञाय कारक्रयुरप्यय । सर्य रजखमभ्यायां गत्वावादीत् तदग्रतः ¶ ३१ ॥
एरततिविंधीयते कच्छे रधाम फरसंपद्ः । कानि अक्षयेत् “सेवाख्येयं कस्या्रतसदा* | ३२ ॥
सज्ञन्! समम्रवर्णानां दुश्चनानं च र्षकः { स्वमेव तन्न से युक्तं दशनि ्रतखोपनम् ॥ ३३ ॥ [1
उन्मत्तकश्रमोन्भ्तवदुन्मततो न्पाध; { न मानयति गामस्य म्छेच्यवद् ध्वंसते वथा ॥ इष
संयेन मन्रिभिः परैरपि विज्ञापितो चदम् । अवाजीगणदारूढो मिष्यामोदे गखन्मपिः ॥ ३५ ॥
प्रारुषषानतेज आचाय उ्निद्रमभजन् तदः । प्रविकतां विद्ये धोरा चदा कावरतापनीम्* ॥ ३६ ॥
जैनापभ्नािना नस्बारप्ररुलघातिनाम् ! भदंद्िम्यविन्तृणां रिम्येऽहं पाप्मना छुटम् ॥ ३५ ॥
ल चेदुच्छेदये शीतर सपुत्रपद्चवान्धवम् । अन्यायकदेमजोडं विषठवन्तं पनुवम् ॥ २८ ।{-युगमम् { 10
ससमान्यमिदं सत्र सामान्यजनदुष्करम् । उक्त्वा निष्कस्य दुम्भेनयेन्मत्तवेयं चकार सः !1 ३९
एकाकी भ्रमति समाय '्वतुष्फे चत्यरेः तिके । असम्बद्धं वदन् दवित्रि्ेतनाञ्ुत्यवत् तदा ॥ ४० ॥
गर्दभिष्टो नरेनदरेव चस्ु फिमतः परम् ! यदि देशः सखरदधोऽलि ततष्ठ किमतः प्ररम् ।॥ ४९ ॥
वदन्तमिति ते श्चत्मा जनाः प्राहुः कृपाभरात् । खसुविरदितः सूरिलादगरसदिकतां गतः! ४२ युग्मम् ।
दितेः कतिपयैसतस्मानियैयावेक एव सः } पश्चिमा विशम्रिय सिन्धुतीरमगाच्छमैः ॥ ४३ 1 15
६३. शाचिदेखश्च तनास्ि राजानखन शाखयः } दाकापराभिधा; सन्ति नवतिः पद्धिरगैटा 1 ४४ ॥
सेपाभेकोऽधिराजोऽस्ि सप्रक्षतुरब्मभः । रतुरद्ायुठमानाश्वापरेऽपि' स्युमैरेशरा; ।। ४५ ॥
एको माण्डलिकसतेषां रशि कोटकपूरिणा । अनेककौतुकरेक्षाद्तयित्तः फतोऽय सः ॥ ४६ ॥
खसौ विश्वासस्तस्य वयस्यति तथा पः । तं विना न रतिखस्य तं बहूकर्यथां कणम् ॥ ४७ ॥
सभायायुपविष्टस्य मण्टञेशस्य सूरिणा । सुखेन वि्ठदो गोव राजदूत समाययौ । ४८ ॥ 20
भ्रवेधितव्य विक्षत" प्रतीहारेण सोऽबदच् । प्राचीनरूढितो भक्तया गृद्यतां राजशासनम् ॥ ४९ ॥
अभिधे च भूपोऽय तद्दीत्वा मके ¡ उद ूयाथ संमोऽय वाचयागास च खयम् ॥ ५० ॥
इवि एत्वा विवणस्यो घक्ुमप्यक्छमो पः 1 विकीनचिक्तः दयामा्नो" निःाव्दापाठमेधवत् 1 ५१ 1
पृषटशिनान्सुनीनप्रेण" प्रसादे खामिनः से । आयाति प्राते स्याने फं विपरीतता ॥ ५२ ॥
तेने मित्र ! कोपोऽयं न प्रसादः प्रभोनैलु ! मेष्य भया शिररिछत्वा खीं शखिकयानया ॥ ५६ ॥ 25
पं एते च वंशे नः" भ्रसुखमवतिते । न्ये चेद् श्यस्य राटूस्य विनाशः ससुपस्धितः ।। ५४ ॥
छलिक्रायामधैतस्यो पण्णवल्यष्टदशैनात् । सन्ये पण्णवतेः सामन्तानां कुद्धो धराधिपः ॥ ५५ ॥
§४. सर्वेऽपि गुपरमाहाम्य सूरिभिसतत्र मेठिवाः । तरीभिः सिन्घुखीर्यं राद्धं ते समाययुः ॥ ५६ ॥
घनागमे समायाते तेपां गतिविङम्यके ! विभज्य पण्णवदयरस्त देश्च वेऽवतखिरेः 1} ५७ ॥
रएजानस्वे वया सूया बाहिनीव्युददधिना । राजदंखहुद्या भूयस्तप्यारिदरत्निणा ॥ ५८ ॥ 80
धरुभिद्घनुरुासता वादयुगमीरवा ए समारभ्यन्व मेधेन बदिठेनैव शयुणा ॥ ५९ ॥
15 0 कन्दन्वी॥ फ कदण०॥ 3 प भक्षये रेवा० ! 4 2 तथा ! 5 2 दस्यनि* १ 6 2 श्वापिनी० । 7 ^. श्युवं ।
ॐ दस्त्र ¶्दि 3 टि + 8.4. ण्य पोऽपि) 9 भ विक्त १ 10 3 दानो 1 110 नषे) दक्षिने)
9 ला ) 1 एत्पूवादेत्यने युदितपुखङे-छणी साष्दी खण पाथ शयेन चर यव" एवादय प्राय लम्बते ।
प "गणण्द्वि
२२ भरमादकचरिे
४. श्रीकालकसूरिचरितम्.1
$ १. शीसी्मधरर्वयिशविदितोऽवयुको गुणात् । छशविदपि सोऽव्यादरः काटकः स॒रिषुञ्चपः ॥ १ ॥
प्राच्यैहुश्टुतेडुत्तं यस्य पयुपरणाश्रयम् । आदतं कयते फ न शकटी शकटाङुगा । २ ॥
श्रीघरणवासमेयति नगरं स' गते जयी ॥ द्विनिहास्यस्तुद्रीणों यत्र साधुवयोऽगरवैः ॥ ३ ॥
5 भादयाकम्वावटंवाव्या' मष्यवरभयोच्टरिवा 1
कीरति-पवाकिका यस्वारन्तन्योमा गुणाश्रया ॥ ४ ॥-युग्मम् ।
धीपैरिसिंदट' इयसि राजा विक्रमराजितः । यसवापो रिपुखीणा पत्रवषटीरोपयत् ॥ ५ ॥
वस्य श्रौरोषान्तेय फान्वऽसि सुरसुन्दरी 1 उत्प्चिमूमिभ॑द्रष्य मडामोगवियमिनः* ॥ ६ ॥
सयन्व श्व शक्रस्य श्दा् शय यारिपेः । काको फाटकोदण्टसण्डिवारिः सुतोऽभवत् ॥ ५ ॥
10 सुता सर्यती नात्रा म्भूर्यि्पायना { यदायमाच् ससुद्रोऽपि गुरः सरयाश्रयोऽभयत् ॥ ८ ॥
काटफोऽशरुटफेलिकटनायान्यदा यदिः 1 पुरस्य मुवमायासीदनायासी दयश्रमे ॥ ९ ॥
सय धौरिवकान् रया यलितेनापि यादयन्.। उक्तेजिवाषटसद्वया दयालुततरितादपि ॥ १० ॥
$ भान्दस्िमिवगन्धर्वो गन्पर्व दव शूपवः ! अश्रणोन्मद्णोदारं खरमायममप्यवः ॥ ११९ ॥
सयाद मध्िणे राजयुत्रः कीट खरो छो । मेपगर्तिवयम्मीरः' फस्य पा शायां तवः ॥ १९ ॥
75 स्वनिशपत स वित्ताय नाय ! सूरिशणाकर्ः । भरान्वपायनीं मूं वि्रदू परमं दिलयसै ॥ ११॥
विधरम्यद्धिृपारमे शरयतेऽस्व यघोऽमृतम् । भस्त्रयमिषि सर्वानुसातरे तत्राम्यगादसौ ॥ १४ ॥
शं गत्योपपिषटे च विरेषादुपयकमे । र्माख्यां योग्यतां कात्या तस्य शानोपयोगतः ॥ १५ ॥
घमोरददू-रागवन्त्यानि सम्यग् वित्ताय संश्रय । तान-दर्न-पारि्ररतप्रययि चारणः" ॥ १६ ॥
भर्मो जीषदयामूडः, सवंषिद् देयवा जिनः । प्रष्टवारी शखः संगमद्रमू रागमद्गभिन् ॥ १७ ॥
20 प्रदपश्फसंयीनो यतीनां सेयमाधितः । दृशपकारसंख्लये धर्मः फर्मर्ष्रिदाकरः ॥ १८ ॥
य. एकदिगिमप्येफयिस आराधयेद्गुम् 1 मोप चैमानिक्स्यं षा स प्राप्नोति ग संशयः ॥ १९॥
समो गृद्म्पपर्मश्च धवद्रादशयान्विनः 1 दानरीटकपोमावमद्गीभिरभिवः श्चमः ॥[ २० ॥
स सम्यपात्यमानश्च रमी्मोक्षपरदो णाम् । सैनोषदेश पष्ठोऽपि संताराम्भोनिभे्त0 ॥ २१ ॥
शस्व इमायेऽर मंगिनीमंगिनी दिता" १ दीक्षं मोक्षं पयानागपेटाद्छं मे छ्यु ।॥ २२ ॥
25 पितरौ स्गवतुताप्यागच्छ यतस्" तेऽस्तु चिन्तिवम् । अदयादृरेण षन् शृत्वागास्म्पा सदिचस्वः ॥ २३॥।
प्रतरश्याऽ्ापि दैश्लम्प कया युष्टस्य च स्ययमू । अरपीती'" सर्दशाखानि स परसानिरपादमूम् ॥ २४॥
स्वपे" फाटक" योग्यं परविष्ठाप्य शुयसलवः । भीमान् गुणाकरः सूरिः मेखश्चर्याण्यसाधयत् ॥ २५॥
६२.अय भीद्याटदापार्ो पिद्रभन्यदा यय 1 परोषुश्चयिर्नी चासारमेऽम्याः समवामएम् ॥ २६ ॥
मोदयन्पतमये दद प्रानो मस्यजन्मिनाम् 1 सम्पगर्य्ररारोऽमूत् [भमूष्यर्मनिदीपयन् ॥ २५॥
39 शय भागरदमिष्ास्दः पुर्ण सया मादः 1 दाचित् पुर्पापतोष्या कषण राजपादिषम् ॥ २८ ॥
१ द न्दास्पर+ 2 0 ते 3 प मरणा बमं बत्य १4 द ग्तफतेष॥ 8 प्प्मिन) 1 "तद्र बङ्"षा1
21 ८ छन्दा 7 4 त + 5 44 1 पसग 9 7 न्दः 10 दिष्र्द् ४ 11 = (वः+ 104.
नमष्टदसे ॥ १ 'कदिष्दा रोण भीरो 7 रि 1 {5 4 भप [द 4 2 भक) 154 2 स्फर +न
08६.
४. काठकसूिवरितम् । द
कर्मुसंयोगतसतर अरजन्तीमैक्षव ख्यम् । जारि कारकसुरीणां काको द्धिधरीमिव ॥ २९ {{-युग्मम् ।
वा रश्व रक्ष सोदयै ! ऋन्दन्दीः करुणसखस्म्' । अपाजीदर्दद्युभकर्ममिः पुरपः स ताम् ॥ ३० ॥
साध्वीम्यसतत् परिाय काकमुरप्यय । खयं राजससग्यायां गतवावादीत् सदगरतः ॥ ३१ ¶॥
एृतिर्धिधीयते फच्छे रश्ाथे फरसंपरदः 1 फठानि मशषयेत् *सेवास्येयं कस्याग्रवतस्तदाः 1] ३२. 1
राजन्! समभ्रवणीनो दशनानां च रस्कः । स्वमेव चन्न ते युक्तं दशनिश्नरटोषगम् । ३३ ॥
उन्मत्तकधमोन्मत्तवटुन्मततो शुपाधमः । न मानयत्ति मामस्य भ्टेच्छवद ध्वंसते तथा । ३४ ॥
स्येन सत्रिभिः परैरपि विक्चाप्तो डम् । अवाजीगणदारूढो तिध्यामोहे गटन्मविः ॥ २५ ॥
, श्रा्क्ात्रतेज आचार्य उश्नद्रममजत् सतः । परतिज्ञां निदधे घोणं तदा कात्तरतापनीप्रः ।। ३६ ॥
ज्ेनापभाजिन तरसवाखपरयुखधातिनाम् । अरंदविम्बविहन्वृणां डिष्येऽह् पाप्मना स्फुटम् । ३७ ॥
न चेदुच्छेदये शीतं सपु्रपञुनान्धयम् ! अन्यायकरदमकोढं विद्यन्त दपदुवम्' ॥ २८ ॥1-युग्नम् ।
असंमान्यमिदं तत्न सामान्यजनड्ुष्करम् । उक्त्वा निष्कम्य दम्मेनोन्मत्येपं चकार सः ॥ ३९ ॥
एकाकी अमति स्मा्यं चतुष्के चत्वरे त्रिके । असम्बद्धं वद्न् दि्रिप्धेतनाश्रून्यवत् तदा ॥ ४० ॥
गर्दभो नरेदरथेत् ववस्य किमतः परम् } यदि देशः सगृदधोऽस्ि वस्तु किमवः परम् 1] ४१ 1
वदन्तमिति ते श्त्या जनाः आहुः इषभरात् । खसुभिंरितः सृरि्ता्ममहिटवाो गतः ॥ ४२॥-युग्मम् ।
दितः फलिपयैलस्गाननियेयाविक एव खः 1 पश्चिमां दिक्षमाभनिल सिन्धुतीरमगाच्छनैः ॥ ४२ ॥
६ ३.शएखिदेदान्य वत्रा साजानस्दत्र शाखयः । इकापराभिधाः सन्ति नवतिः पङ्किएगीटा ॥ ४४ ॥
तेपामेकोऽधिरामोऽसि सप्तरछतसद्रमः ! नदु्ञयुवमाना्वपरेऽपि* स्युनैरे्धः ॥ ४५ ॥
एको माण्डलिक्तेषां पधि फाठेकसरिगा । अनेककीतुकमेश्वाहटववित्त; केकोऽथ सः ॥ ४६ ॥
ससौ विग्रासत्तलस्य घयस्यति ठया चपः } सं विना न रतिसलस्य तं धहुकेयेया क्षणम् ॥ ४७ ॥
सभायामुपषिषटस्य मण्डलेदाष्य सूरिणा । सखेन तिष्ठतो गोध्यं राजदूतः समाययौ ।॥ ४८ 1 20
परवेरिदश्य विकते" रतीदरेण सोऽवदत् । प्राचीनरूटिवो म्या गतां सजस्यासनप् ॥ ४९ ॥
असितुं च भूपोऽथ सदरदीवाडु मस्ते । उरदीभूयाय संयोज्य वाचयामास च स्वयम् ॥ ५० ॥
इति एत्वा विवणोस्यो बक्तुमप्यश्षमो दपः । बिरीनचित्तः दयामाङ्गो" निःशब्दापाढमेषकत् ॥ ५१ ॥
शृष्टशिन्रान्युनीनद्रेण' भरसादे खामिनः रख़टे 1 आयाते प्राशते हपेखाने किं विषरीववा ॥ ५२ ॥
सेनोचे भित्र ! कोपोऽयं न प्रसादः प्रमोनेद । प्रेप्यं मया क्िरशत्वा स्वीयं इ्िरुयानया ॥ ५६ ॥ 25
श्वं शते च व॑ो नः" प्रसुत्ममवतिषठते { सो चेदु. `*गज्यस्य राष्ट्रस्य दिनाः समुपस्थित; ॥ ५४ ॥
शलिरायामयेतस्य पण्णवलष्टद्ीनात् । भन्ये पण्णवतेः सामन्तानां ऊुखो घयधिषः ॥ ५५ ॥
६२. सर्वेऽपि शुप्तमाहाय्य सूरिभिस्तव मेरिवाः ) दरीभिः सिन्धुसुततीये खरा्टां ते समाययुः 11 ५६ ॥
लागे समायाते तेपां गदिविरम्यके । विभज्य पण्णवर्यंसैखं दें तेऽवदस्िरे ॥ ५७ ॥
गाजानसे तया सूरा वादिनीन्यूहखृदिना । णनदंदुदया मूयष्तस्वारिवरद्निणा ॥ ५८ (1 80
यटमिदरधद्ुरुदासववा चादुममी गता । समारष्यन्त मेधेनग वचििनेव शछुणा ॥ ५९ ॥
15 © कन्दन्वी) 2 ष कृ्ण०। 3 प भक्षये चैवा । 4 पे तया। 5 छ दरपनि*। 6 प श्दापिती। 7 4. रुवं )
रै "दस शद ति ऽटि. + 8.4. श्व परेऽपि। 9 7 बिश ॥ 10 8 द्वामाननि। 31 © नरेन्देण। 12 तिमे
13 2 खदरष्य राज्यस्य \ ¶ एवसदस्यने सुदि -'खाप्वी साष्वी सपा पाप दयेनेन चदेव अन पदारथ पाले सम्प ।
१ वागन इति 23 टि*
५४
75
प्रभावकचस्ति
निमैमप्यापनादुपमुपसरमसुपस्िवम् ! प्रापुषैनाययं शमित्रमिवाग्जाखवयिकाररूमू 1 ६० ए `
परिभिमवागकषाणिः प्रसीदत्सर्वतोमुखः 1 जभूच्छरदपुखेषामानन्दाय सुधीरिव ॥ ६९ 1
सूरिणाथ घुद्रद्ाजा भयाणेऽनस्प्यत स्पुटम् 1 स प्राद शवं नाखि येन नो भावि शं वलम् ॥ ६२ 1
श्ु्येवि इम्भकारघ्य गद एकव जग्मिवान् । घिना पच्यमाने चेषटस्यपाकं दद्य च ॥ ६२ ॥
कनिषिकानसं' पूणं ू्णयोगस्य दस्ययित्र् । आतेपात् वत्र विकषेपेप्यशचिलदा ठः ॥ ६४ ॥.
विच्यातेऽत्र ययापेग्रे र्धः भरोयाच यत्ससे { । विभग्य हेम गृहीत यात्रासंबाददेतमे ॥ ६५ ॥
उथेद्यदेश्रमाघाय वैऽ्र्वन् पर्वं सरवतः । प्रास्थानिकं" गजाशवादिसैन्यपूजनपूर्वकम् ॥ ६६ ॥
श्चाट-छाररषर्चभूपान जिस्वाऽथ सर्वतः 1 शाका माठवखम्थि ते प्रापुकान्विद्धिपः | ६७॥
शत्वाऽपि वट्मागच्छदू* विधासरामध्येमधितः गदैभिदनयेो न परीदुेमसज्ययत् ।॥ ६८ 1
. थाप" शाखिसैन्यं च चिदालावठमेदिनीम् 1 पदद्गतैन्यवत्. सर्वश्राभिवर्मभयेकरम् ॥ ६९ ॥
अभ्यस्पो मूपतिः सोऽथ गर्दमीविद्यया चङे" 1 नादर्युन्मादरीतिस्यः* सैन्यं सज्जयति स न ॥ ७० ॥
कपि्षपिपु नो दिवा कोटररणेषु न धसाः 1 विद्याधरीषु नो फाण्डपूरणं वूरणं द्िाम् ॥ ५९ ॥
न वा भटकपाटानि पूप्रतोरीप्वश्यल्नयव् । इति व्वारेः परिताय युद्रपं जगी शामः ॥ ७२ ॥
अनारतं समीक्ेदं दुगे मा भूरवुधमः । यदषटमी-तुदैश्योरपैययेष गदंमीम् ।। ५३ ॥
अष्टोचस्सदखं च जय्येकाममानसः 1 शब्दं फरोति जापान्वे विया सा रसमीनिभम्" 1 ५४ ॥
सं वूल्कारखरं घोरं द्विपदो वा चतुष्पदः । यः श्रणोति स वक्रेण फेनं मुध्वन् विपद्यते | ७५ ॥
छद्धदतीयग्यूनमष्य स्यं न केनयित् । आवासान् चिरटान् दत्वा सख्यावन्यं सवरैशपैः ॥ ७६ ॥
ए्याण्यं ते तत्र देरो काटकसद्भरः 1 सुमटानां एतं साष्टं भर्पयच्छव्दवेधिनाम् ॥ ७७ ॥!
स्थापिताः स्वसमीपे ते उन्धटश्षाः सुधिता" । स्वरफठे ससं सस्या यघ््याभर्निषद्नत् ॥ ७८ ॥
सा मूर्भि गरदभिद्धस छत्वा पिण्मूवमीपष्यैया 1 त्या च परादपातरेन सोपेणान्वर्दपे सतत ॥} ७९ ॥
अथयोऽयमिति ख्यापयित्वा तेषा पुये युकः \ सममसैन्यमानीय मानी तं दुगेमादिद्द् ।} ८० ॥
पावपित्वा टतो द्धा माय च गुतः पुरः । गदभिष्टो भ्यः प्रा तं काटकपसुः” ॥ ८१ ॥
साध्वी साध्वी त्वया पाप ! श्येनेन चटकेव'* यत् । नीता गुरयिनीवाऽपि दच्छर्मकुसुमं शद् 1 ८२ ॥
फं तु नरकः प्रय तद् वियुभ्याघुनापि दि 1 उपञान्तः समादरख प्रायधित्तं द्युमावदम्§ ॥ ८३ ॥
धापथफः" परं टोकं विता रवितं मिम् । विपेदीति शठेदरूनस्यकतोऽरण्ये प्रतोऽधरप्रत् ॥ ८४ ॥
'द्यापरेण मितो धाम्यन् दुर्गतो दुगतिं गदः । वादद्साुद्ामीरक् गतिर"लयस्पकं टम् ॥ ८५ ॥
सरेरादेदाते मित्रं मूपः खामी सवोऽमयव् † विभज्य देसमन्येऽपि वस्मुः द्रायिनराधिपा। ॥ ८६ ॥
आसोपिवा प्रते साध्वी गुराऽय सरस्वती । आटोयिवग्रविकरान्ता शुगभेगिभवाप च ॥ ८७ ॥
विषदेन्यो यदभ* सर्वा भनिच्छुप्नीव्रवच्छिद्ः । कुप्यन्वि ययणोऽपीदग् सीतायां न दषो" दयम् ॥८८॥
पएनादम् श्यसमोप्रया सैनतीरथं प्रभाषयन् योधयन् ध्ातियाजांश्र पाटकः परूरिणद् यमौ ॥ ८९ ॥
= (वद 8 1 दि 41 एनसः 2 दर प्रस्नः @ प्रसरति, ए त 0 वदेते । ८ © शष्ठत्+ 5 ए भषा।
लकष) 7 ब्धे 1 84 रारि । 94. व्ररोडाव, 2 पतोतरीषु। 10 ए निम्) © निम् +न शए्पिशः।
¶ (मादामौ २९८९३ 23 £. 1 126 मे श्रस्ये यदः । { गीरत्य दपि सरन प्रिर" मि 22 23 © षश)
ञे म्याद् दन धिर ह पन पुरम तरर पोरश्ररयेद दशि दष्रय इ ठदपयम गोर् 0" व ए दिपसी॥
1475 नःएपम । 15 बिस । 16 230 रिक । 174. षदो
४, काञ्कस्ूरिचरिवम् 1 १५.
१५. शाकानो वंदयच्छेच कठिन कियत्ाऽपि' हि । राजा श्रीविक्रमादिस्यः ार्वभौमोपमोऽभवत् ॥ ९०॥
सं चोन्नतमदासिद्धिः सौव्णपुरुपोदयात् । मेदिनीमद्णां शत्वाऽचीकरदु बस्परं निजम् ॥ ९१ ॥
ततो वर्शे पशचर््रश्ा साधिके पुनः । वस्य यकतोऽन्वयं हत्वा वत्सरः खापितः चारैः 11 ९२ ॥
इति भसङ्गतोऽन्ल्मि; भर्तुं च्यते छदः 1 धीकालक सदेम विवद रजपूमितः ॥ ९३ ॥
६६६. इत्ासि पुरं छारल्लाटतिटकम्रमम् । ृशुकच्छं दृपसत्र चरूमि्नोऽभिधाततः ॥ ९४ 1 5
भावेमित्रापरजन्मासीत् खघीय; क्ालकप्रभोः ।
खसा तयोश्च भायुश्री, वभासुख सत्यतः \। ९५ ॥ युग्मम् ।
छन्दा काठकाचायैवृत्त रै्छोकतः शुतम् । तोपादृषटूतये मची तेर्निजः प्ैप्यत भमोः ॥ ९६ ॥
िषट्रन्तसतस्ते चाप्रतिवद्धं चिवुद्धये । आययुनेगरे तव बहिश्च समवासरन् 1 ९७]
सला श्रीनखमिभ्रोऽपि ज्ञात्माभिसुसमभ्यगात् । इत्सवातिश्चयाते। सूरिेशं विदधे जुदा ॥ ९८ ॥ 10
पदेशामूैलम षिवन् मन्यानसौ परशुः । पुष्करावर्ेवततेा विशं तापमनीनशन् ।। ९९ ॥
शीमच्छकरुनिकातीर्पितं शरीयुनिसुत्रतप् } मणम्य तचरित्राख्यादिगिरपमयोधयत् | १०० ॥
अन्येयु्तपुेधा्ध भिध्यात्वमहसद्दः । छविकसल्पवितण्डाभिर्वदन् वदे जितः स वैः ॥ १०१ ॥
रतोऽ्तुकूटबृरयाथ* पं सुरिसुपसग्सेयन्* ! खवाच दम्भभकर्या स राजातगृजचेतसम् ।। १०२ ॥
माथामी सुस्वो देवा दव पू्या जगि” । प्रेय पाटुका' पुण्या" जनैधोयौ स्वमूर्धनि ॥ ९०३ ॥ 5
पिश्रिदू विदनप्यते खोकभूषालानां हितं मया । अवधारय तभिते" भक्षित" मातु" शरौ ॥ १०४ ॥
विशतां नगरान्तयेधरण विभ्विताः पथि 1 उष्ट्यन्ते जभैरन्यैः सामान्यैखदपं बहु । १०५1
धमोर्जनं *तनीयोऽवरापर" शुरु महामते ! । मतीत आजवाद् राजा प्राद्यसते संकटं मदत् ॥ १०६ ॥
विद्वांसो माहुखास्ठीर्थस्माः सवार्धिता इमे । तथा चपा अवघ्याप्य पायैनत त्रषितुं कथि ॥ १८७ ॥
द्विजः प्रा सदहीनाय ! मध्ये ते हितं सुखम् । तव धर्मों यशस्ते च प्रयास्यन्वि व्ययं सुपात् 11 १०८ ॥20
नगरे दिण्डिमो वाद्यः सर्वनं स्यामिप्रूनिताः } भरव्ाभ्या वराहारैरीरयो राजस्रासनावर्॥ १०९)
आद्ारमाधाकमौदि दृ्ानेपणयान्वितम्* । ख्ययं ते निगैमिष्यन्वि काष्यच्छाघा न वे युनः ॥ ११० ॥
छर्तवेदपिति सादि ठ रपे व्प्थात् पुर \ जनिपणदं च ते दद्व चरपो सु्मभ्पथुः \\ ९९९ ५\
प्रभो }* सर्वे मिषटन्नाहारः संप्राप्यतेतयम् ! रारराहेपसरग्ऽयं प्रयनीकाटुपस्ितः ॥ ११२
गन्तष्यं त् प्रतिष्ठानपुरे खेयमयानया । श्रीसातवाद्नो राजा ततर सैनी ददववः ॥ ११२३ ॥ ॐ
६७, सतो यतिदं चम परैपि स्वायं ठरिभि; । परफप्यस्मापु कर्तय्यं पर्वपरयृपणं शरुवम् ।॥ ११४ ॥
षी सन संन्नतौ संयमानितो वाचिकं गुयेः 1 तत्राकथयतां मेने तेनिवत् परया सुदा 1 ११५ 1
भीकाकपुः" प्राप इनैखन्गरं तवः । श्रीसातवादुनखस्य अमेोत्सवमाठनोत् ॥ ११६ १
पष्पयुपणं णय राजा *व्यसपयद् गुदम् ¡ अर दे प्रभो ! सावी शक्रभ्वजमष्रोत्छवः ॥ ११५ ॥
नभस्यदयु्द्म्यां उवः पष्टयां विधीयवाम् { खं पवं मैरूवितततत्यं ध नो ॐोकपर्वपि ॥ ११८ प
मयुराद भरजापाछ } पुरादेद्रणगरद्णः । पञ्चमीं नादयगादेतन् पयौम्मदरुदगीिति ॥ ११९ ॥
फम्पते मसमूटाधर यिय एथिमोदयः । वाकम पयेदं पश्चमीस्लन्ै वम् ॥ १२० ॥
४१.
~
1 4. ष्टवतःयपि । 2 पर कन ११4. चूिः14 ^ एृष्पय० 1 5 13 प ग्युपव्षन् + 6 # ए जप््पवि- 1 70 म
सदुः ॥ 8 पुन्य 9 4 सितेन, © विपैः) 10 4 मष । 11 2 प्ते । = "वत्येव 2
शप ४8 +. 1 शतदा । ३६ केर अनोः ३ 15 रै. दरतध्युर ह 16 5 विकर र
5
यदः
फ़
प्रमावकचरिते
राजाऽवद्चुरध्या वच् पर्वं पयुपणे एवः । इत्यमस्तु गुदः माह पवैसप्यादतं दः ॥ १२१ ॥
अवौगपि यतरः पूयुपणं कामिति शिः } मदीनाथस्ततः प्राद् दपोदेतत् प्निवं प्रियम् ॥१२२॥
यतः धुदूदिमे पर्योषवासे पौपपस्िताः" । 'अन्तःपरपुरन्ध्यो मे पक्चादी पारणाकृवः 1 १२३ ॥
तत्ा्टमं विघाकृणां निर्भन्यानां महात्मनाम् 1 भवतु प्राकारैः भरेषठुत्तरपारणम् ॥ १२९ 1
उवाच प्रमुरप्येबन्मक्षदानानि पद्व यत् 1 निखारयन्ति दत्तानि जीवं दुप्कर्भसागसत् ¶ १२५ ॥
पयथ्रान्ते तथाग्ने एवषोचे षटुत । द्म सदाफरं दत्तं ठथा चोत्तरपारणे ॥ ९२६ ॥
ववःरश्दि पश्वम्याघदुश्यौमागतं हदः । कपायोपदामे हेतुः पर्व सांवत्सरं मदत् 1 १२५ ।1
शीमत्काटकसूरीणामेवं क्यपि वाराः । जग्मुः परमया तुषा छर्वतां सासनोन्नतिम् ॥ ९२८ ॥
६८. अन्ययुः" कर्मदोषेण सीणां वादकशामषि । आसन्नऽविनयाः रिष्या दुमैतौ दोदमदाः ॥ १२९९ ॥
10
५9
अय कय्यावर प्राहुः सूर्योऽपितथं वचः । कर्मवन्धनिपेधाय यास्यामो बयमन्यतः । १३० ॥
स्मया फथ्यममीषां च परियकरकशवामग्भरेः ! रिष्षयित्वा विचायः प्ररिष्यान्वे ययौ रुरः ॥ १३१११
्युक्त्याऽगात् धमुखत्र रद्रिनेयाः प्रगे दः । अपश्यन्तो गुरूनृचुः परस्रमबाद्खाः ॥ १३२ ॥
दाय्यावरः भुज्य जानाति निधिम् 1 एय दुर्विनयोऽस्माकं दाप्राभिर्विस्दतोऽघुना ॥ ९३३ ॥
शटी; स यप्रीचिययुर्त्मेवाय भुख्वितिम् } ववस्ते सं रन्ति स्मोश्च यिनी परति पेगवः ॥ १२४ ॥
च्छम्तोऽष्वनि रेकैष्वातुयु्ं अवदन् शपा 1 पश्वादृपरखिता अमे पर्चात्याः प्रमवो भवु 1 १३५ ॥
यान्वस्तत्ामदङ्नारत् पयि लोकेन पूमिदाः 1 नारी-सेवक-रिष्याणामवद्ना खामिनं पिना ॥ १३६ 1
शदः धीकाटरः सूरिर्यसवेटिवरत्रवतत् । यदाश्रये विशालायां परायिरच्छन्नदीधिति; 1 १३७ 1
प्रदिप्यः' सागरः सरिते व्याख्याति चागमम् । तेन नो विनयः सरम्युर्ानादिषो दधे 1 ९३८ ॥
तत दयौ प्रति्टम्य फोमे छ्रापि निजने । परमेधिपरावसे फुवंसस्थावसद्धधीः ॥ ९३९ ॥
देशनानन्तरं ध्रम्यंखत्र्ः* सूिराह च । द्विचिरपोनिपे शीर्णं! एच्छ सन्देदमाद्दः ॥ १४० ॥
अध्चिचिय्धो जरच्देन नावगच्छामि ते ययः । वापि च्छ येनादं संशयापगमण्षमः 1 १४१ ॥
धषटपुष्पीमो टो दुमेषरं सुग्रमामिक ! गरवादू यरछिचन व्याख्यादभ्नाद परायणः ॥ ९४२ ॥
दिनैः कैथित्ततो गच्छ आगच्टत् ददुपाश्रयम् 1 सूरिणाऽभ्युयिितोऽवादीद् गप्वोऽमे समाययुः ॥१४३॥
यालन्या जयद्न् पृदधे पिनैकं फोऽपर नाययौ 1 तेप्यागच्छस्मु गच्छोऽभ्युदरसपत् सूरिय सप्रपः॥ १४४॥
-ग्पक्षमयदुः गच्छः पएटपरः सुरिरप्यगूनु" । घं च दं वाल्नरिप्येते सूरिभिरयमयोधयनु ¶ १४५ ॥
कषिफवासंग्वः भरस्य: साने स्थानि पिरिवितः । रिषे रग्रायदद् यत्स ! दान्तं विद्धमूटरम् ।। ९४६ ॥
सुधर्म तलो जम्यूः शवुतभ्बलिनखवः १ पद्स्ाने पठिवासते च शते" न्यूनतवमाययुः । १४७ 11
शमोऽस्युपषटणेषु न्यूनं न्पूनवरं धुवम् १ अम्महुयपु यादक्षं वाटम् न मयि निष्यये ॥ १४८ ॥
परमे त्यटरोप्न याष तस्य न तेऽचि ठन् । स्वया मा या यरघर { गवं सर्वं ठतः ॥ ९४९ ॥
खषटपुप्श च तदः भमुव्यापानयन् वदई । अर्दिमामूढवास्तेयम्रप्नाश्चिचिनता षया । १५० ॥
रापदरेपपसदारो, धर्मप्यानि द स्यम् । दुदप्यान"मष्टमे ख पुष्पैणतमार्दनाच्छिषम् ॥ ९५९ ॥
चदं द रिश्यित्या षे भार॑यातिरये सितम् । याष्च्छवय स्यपरग् सद्दीनोऽन्यप्र पयित्रपीः ॥ १५२ ॥
(]
{केर पक्स! 24 शष्पा 1 3 9 भ्ल पुरः1 4 ^ 2 भन्यदा। 5 4 णदिष्व। 6 ^ र दरह्+
द्र 1 0 पोर 8 ए प्रष्दारः। 9 दे एन्त्वमूहा 10 पतन्यूर दे पे हीनता 11 2 पप्पी
12 > मरय १
४. फाटरकसूरिचरितम् ।
शीसीम॑परती्शनिगोदास्यानपूैवः 1 इन्द्रमआदिकं केयमार्यरक्ि्तकश्चया ॥ १५३ ॥
भीसैनग्नासनष्षीणीसयुद्धारादिकच्छपः थीकारकम्रयुः प्रायात् प्रायदेवयुवं शमी ॥ १५९ 1
प्रीमस्कालकसूरिसंयमनियेर्ईृततं पषृ्तं तात्
शचु्वारमीयशुरोर्मुखादवितयख्यातप्रभावोद्यम् ।
संन्ं मयक्ता तमस्ततिहट्रं ओयःध्िये जायत्ताम्
श्रीसंघस्य पठन्तु तच्च विबुधा नन्याच कोटीः समाः ॥ १५९५ ॥
श्रीचन््रभभरूरिपदसरसीदसप मः भीपधभा-
चन्द्रः सूरिरनेन चेत्तसि कृते ्रीरामटश््मीशवा ।
आीपूर्व्पिचरिचरोदणगिरौ अीकारुकाख्यानके
श्रीभदुन्ननीन्दुना विचदादितः शङ््तुरथोऽभचत् ॥ १५६ ॥
॥। इति श्ीकारकाचार्थभवन्धः+ ॥
40
॥ भ्रंथात्र १५७ । अ० २२ ॥ उभयं ७२४ ॥ उर ॥ १५ ॥
छं समतित्य परिर्नापणम्यते / 0 फ सारम् ।
य भरमावकचसति
५. श्रीपादङिकतसूरिचरितम् ।
{ १. जयन्ति पादछित्तख भसोश्वरणरेणवः । श्रियः संबनने वश्यचू्ण तसरणवाद्निनान् ॥ १ ॥
शुधकदेशमप्यस्य किमदं वर्भितु श्वमः 1 जढस्तथापि प्तदूभकि्छाकैयुग्मोपकारिणी 1} २ ॥
िमृद्यैव भणिप्यामि पूल्यैर्मखकदसिवः । खण्डगण्डश्चुतं वृत्तं चिर शटण॒व कौतुकात् ॥ ३ ॥
| सरयूजाह्वीवारिसिवदिवाकिमानवा । अस्ति दिखासुश्चखा कोशला नामतः पुरी ॥ ४ ॥
सत्रासीद् दाखिकाश्वीयापदसितरिुत्रनः 1 विजयब्रह्म श्याख्यायिख्यातः* क्ितिनायकः ॥ ५॥
सषुमदिरवदीङ्सुगपरोटसयश्चाः 1 एुल्ाख्यः फुदलस्मीकः भरष्ट शेषठयुणावनिः ॥ £ ।1
रूपेणाप्रतिमा तख प्रतिमा्याऽतिबमा । सुधा सुघाङता चस्या निस्याऽगाद् रसतठम् 1 ७ ॥
अपलीयितवित्तायास्स्या दस्तनिसीरणम् । दयेरविदयामदामलावन्ध्यागमैकराण्यपर | ८ 1
10 जौपधानि प्रयुक्तानि छेतरपदरादिदेषवाः । उपयावितरै्ाराद्धा असिंश्च निष्फलाः ॥ ९ 1-युग्मम् ।
तीर्थ्ञानप्रयोगाश्न यथाकथनवः कृताः 1 †अपयार्थमदयो ! मोदः सीणां सीहयवज्नेः ॥ १० ॥
सस्ति भीपाश्ैनायस्य चैत्ये शासनदेवता । चैरोट्या तामटाट्या* या निर्विण्णा खा समाश्रयत्।। ११ ॥
कपूरसूगनाभ्यादिभोगैः संपूर्य वामसौ । उपवासैन्येधादष्टाहिकामेराप्रमानसा ॥ १२ 1
अष्मेऽहनि तुष्टा सा भरयष्ठीभूय दां जगौ 1 बरं दृणु तया पुत्रो ययाच कुरदीपकः ॥ १३ 1
18 अथो फणीनदरकान्वाऽघ्ावादिदेशच सुते ! शु । पुर नभि-विनस्याल्यविधायरवसन्ये ॥ १४ ॥
आसीद् कािकसरिः भठवम्भोनिधिाएगः 1 गच्छे विव्याघराख्यस्ार्यनागदस्तिसूरयः ।। ९५ ॥
चेखादिरन्विखम्पन्नाः सन्ति त्िमुननाधिताः 1
पुत्रमिच्छसि चेत्ता पाद्शौचजं पिवेः' 1 १६ । -च्रिमिरवदोपकम् ।
श्तवैति वैदतः भ्रातस्तेषामागाटुपाश्चये । प्रविखन्ती च साऽपर्यत् साघुमेकं तटखितम् ।॥ १७ ॥
करप्य्मुपादाव्नश्टाउनोद्कपानकम् 1 तत्पार्च प्ा्थनापूरवं तत्पयः साऽपिवन्युदरा ।॥ ९८ ॥-युग्मम् ॥
अथ तापरतो गत्वा नमश्चक्रे प्रमोः पदौ । धर्मठामारियं द्त्वा निमित्त चाद सद्रुः 1 ९९ ॥1
अस्मत्तो दशभिर पीसं सवयोदकम् 1 दृक्षभिर्योजिमैरन्वरितो वर्धिष्यते सुवः ॥ २० ॥
यघुनापरतीरिऽ" सथुरायां प्रमावभूः 1 भविष्यन्ति तथान्ये ते नवपुतरा महययुतः ॥ २९ ॥
सादाय प्रथमः" पुनो भवतामपिंतो मया । अस्तु शरोपूञ्यपा्सयो दृरखस्यास्य को रुणः २२1
१] शुलेयाद प्रमुः सह्नानन्गेद्धायविद्यकरः । स भविष्यति ते पुत्रः सुत्रामसचित्रो धिया 11 २३ ॥
इादाय शरमोचौक्य सकनमन्यिवन्यिनी 1 गृहं ययौ युदेशस्य वु उत्त न्यवेदयत् ॥ २४ ॥
गर्मोऽभूत् वदिनेऽयुप्या नागन्द्रस्मसूचिदः । वदौचियकतं शासय वृद्धः सार्थं मनोरथैः 1 २५ ॥
दिनेषु परिपर्ेषु सुतो जके सुरुश्षणः 1 सूपेणातिस्मरः श्रीमास्तेजसा चातिभावमान् ॥ २६ ॥
0
1 पचि वलो # "अदिलोङ परत्य" इठि ठ दि. 2 र च्छस्मीया०। 3 ¢ विहात , ^ 8 शविर्यातक्ि। ५4 छ उ ५8 मलत, ५ सत
मान 1
‡ विरध्यो गजेन मलयो मलयो दूनवेन रलेन रोदणयिरिर्मगदि शरषिद्ध 1
सेन सुरिदामभिपो ययैव गोश्र तेद तनयेन कुलेदूमयेन ॥ १ ¶ इति दि्पणी ॥
5 8 प सौदय्नने,। छ सौदयवयने \ 6 र नाम विवा १ {~ पिन, © पितरे" 8 ठ उष चत्त 98 यमुना
पुए 119 क्च १11 £. प्रमु 1 15 ^. च्छठेवा० 1
५. पाद्तिप्मूरिचरिवम् । २९
यैसेद्यायास्ततः पूं कव्या चव्पदययेः पुरः ! न्यस्थातो शुरपादान्ते सुक्तसतेपां वथार्पितः 1! २७ ॥
बद्धैतासस्पदायत्त इवि परयर्पितः स सैः । प्रवर्भितोऽविवात्सल्यात् वथा वद्ुर्गौरवात् ॥ २८ ॥
नणेन्द्राल्यां ददी तसमै फु उखुदोचनः 1 आत्तो गुरुभिरागय स गर्मा्टमवापिकः ॥ २९ ॥
तद्भुवभरातरः सन्ति संगमर्सिंदुसरयः । आदेयं ्रदडुसवेपा प्मवः श॒भमायतौ ॥ ३० ॥
्रचज्या भ्ददुखस्य यमे ठमे खेद्ये । उपादान गुरोस्त रिष्यस्य प्राभवेन तु ॥ ३१ ॥ 5
ग्रणिश्च मण्डनो नाम तदीयगणमण्डनः । आदिष्टः म्रभुभिस्तसय दरूपाध्यापनादिपुं ॥ ३२ ॥
वैदुग्धयाविशयादन्यपाठकानौ युखेऽपि यत्न । ख्यातं तदपि गृदावि खपध्येषु तु का कथा 1 २३ 7
छसलकछषण सादिय-पमाण-समयादिभिः । शाससवुपमो जे विज्ञो वर्षमध्यतः 1 ३४ ॥
शुभैसत्तमचं प्राप्य चु प्रथमरेखया । धूनन्नयनयाविश्वरधभेभ्योऽपिकलतः \ ३५ ॥
६ २, धन्येयरारनालाय भरदितो शुरभिस्वदा ! विधिना तत् समादायोपाश्रये पुनराययौ \ ३६ ॥ 10
तदीयौपधिकीपूदेमाखोचयदनाङ्ृः । मायया कोविद्भेणीटदयोन्मए्यया तदः ॥ ३७!
तया हि~
अवं तेवच्छीए अपुष्षयं पुष्फर्दतपंतीए 1
*नचस्ाटिर्कजियं नववहद् कुडएण' मे दिन्नं ॥ ३८ ॥
शलेषिगारुभिः भोक्त शब्देन ्ाक्तेन सः । पठितो इति शद्वारन्निभदी्ाभिधायिना ॥ ३९॥ 15
स च व्यजिक्ञपत् पूञ्यैः रिष्यः कणौसस्तायवाम् 1 श्वदेति श्रसाया तद्य वुवुपुधेरवो देशम् ॥ ४० ॥
विभृश्येटति््ासपूरितासते* तद्प्रवः । पादिक्षो भवान् न्योमयानसिद्धया यिमूपितः ॥ ४१ ॥
शय द्मे ष्पे शुरुभिर्ुरुगौरवात् । प्रयष्ठाप्यत पट्टे खे कपप प्रभावताम्* ॥ ध ॥
मयुरायां शः भरषीदसंखयाविशयाश्यम् 1 तेजोविततारसंपोपनगरदेतोलमन्यवा 1 ४३ ॥
६३, दिनानि कषिचिन् दम स्िव्वाऽसौ पाडटरीपुरे ! जगाम दम राजासि सुरपड जाम विशदः ।। ४४ ॥ 20
सेनापि तस्य चिनायसुतश्रभिव"ृचतकः । गृहवक्ममिङचन्डुचयाज्ञाताव ' सायकः ॥ ४५ ॥
छोषितः षन्दुकः पादतल च गतेः पुरः 1
शक्ता भाहीयत प्रततापरीधावीक्षणो्यमान् ॥ ४६ ॥-युगम् 1
छोखनपिया सूरिर्विसश््ोप्मोदकाषठयैः° 1 सिं" निपुणं अद्य चचन्तुमान्तमापर च; 11 ४७ ॥
उन्मोच्य परदितो रषे तदकख्छासौ चमल्छतः । भक्णाविक्वावततवाभिः कलाभिः फो न गृष्ते ॥ ४८ ॥ 25
तथा गद्नावसोरय्टिः समा र्णा समिता" । वन्मूढापपरि्ानदेतये श्याभिना मुवः 1! ४९ ॥
तारयित्वा जले मूले रुव्यान् तत्निमजनाच् 1 अम-मूले परिक्ञायाचरयी रात्तः पुर्वः 1 ५०॥
सथा समुदरकोऽनीकत्यसन्धिः सरैः परदर्धितः । उप्मोदृका् समुद्राय तथित प्रकटीषटदम् ।) ५१ ॥
आप्द्टिक्तायार्येण चन्तुप्रथिवतुम्यकम् । येशीवोदगयिव एच प्रदितं रातप्षदि ४५२५
उन्मोवितं न ता् वच केनापि सुयुवे वतः 1 वद्धं ठेन मोच्येव नान्थिरि्भि'"भापिभिः ॥ ५३ ॥ 80
५ & भो} £ 1 शनकचगाः 1 2 'पटाथी, त्रि 98 रि*॥
के श्री य स्वरितः पितर प षुवो यद् मतुरेव दितमिच्छ8 तस्वव्रम् ।
शरमिध्रम्पणे शुखे ष्ट सपदि यर् एतद् धरय उति पुष्यते णमशि ॥ 5 + इ8ि ए दिष्य ॥
4 ए प्रभादन 7 $ र भिवारखन + © 0 चदेव" 1 7 > "ववषयत्छन्दा। 8 © दे पितयेत्यो०4 9 2 वष्र
10९ देर विक्पश! 11 ^. चमा्दशय । 12 तिर श्डतिमेर ८
10
15
20
25
80
३० प्रमावक्चरिते
भूपाहूतः स 'जागव्योजमन्य च यतीश्वरः । स्ुरपड्पतिस्तगादिप्तचिन्वयते तदा ॥ ५४ ॥
वाजचार्योऽयमीदक्षैः खेटनीयः षदेतुभिः 1 दभ्यावद्मयं िंत्वृष्यः केसरिवच्छिदुः 1 ५५ ॥
भ्वयस्तेजसि नो तुरति सयं पुरा वचः । फो दि सिंहाभकं सतरेऽणुरूपमपि रंषयेत् । ५६ ॥
रिरोवेदनयान्मन्वः सोऽन्यदा भूरिः भमुम् 1 ज्यजिक्ञपत् अरपनेभ्यः क्षुते नटे स्पती एवे; । ५७ ॥
तजैनीं भमुरप्येप त्रिः खलानावचाख्यत् 1 भूपतेर्वदया शान्ता वस्य किं दुष्करं भरमोः ॥ ५८ ॥
वथा दि-
जद जद पषसिर्णिं जाणुयमि पाछित्तउ भमाडेड ।
तद तह से सिरषिपणा' पणस्सह सुरण्डरायस्स ॥ ५९ ॥
मश्ररूपामिम गाथां पठन्. यस्य दिरः स्रोत् । क्षाम्येत वेदना तस्याथापि मूर्भोऽतिदुरषेरा ।॥ ६० ॥
स गत्ायोपकररे्य ्वान्वःकरणो शपः । सूरेर्वाखस्य पादानां प्रणेच्छ सवेरिव ॥ ६१॥
समाययौ ययौ भ्ठ द्रागासदय तदाश्रयम् 1 सकर्मः को न गृयेत गुणैः सैरैधोरपि ॥ ६२ ।-युगममू 1
६४, प्रमोदपान्मासीनो रदः पप्रच्छ भूपतिः" । शूयाः यानि नः" शुुवेतनस्याठुसारतःयं ॥ ६३ ॥
वद्धिनामीः दिनेयाश्च युष्माकं हु कथं विमो ! । भितरैरटततिमायागां" ते कायैकटणोदवाः ॥६४॥ युग्मम् ॥
सूरयः प्ा्रस्माफं विना दानं सदोयताः । कार्याणि मूष ! शु्न्दि जोकद्धयदितेच्या ॥ ६५ ॥
मूः पराह न मन्येऽदंद्रन्यखा हि जनखिविः" । निःसखयस्याग्यः पुपमाहोकेऽरण्य दग्धं मृगेरिमे ॥ ६६ ॥
भधा सूरिदर्वशच ! सवद्धया वदद्र्तपः 1 तादगुकं न कुर्वन्ति याद् मे दानमन्तय ॥ ६५ ॥
दार्थ प्रययो भूष ! फौडुकादवरोक्यवाम् । दष्टः शचिशौणी कथित् परतिठं रापः सदा ॥ ६८ ॥
वाम्वूटामरणकषौभेरात्मतुस्यः सदषिवः । विश्वासस्य परा भूभिमूरन्वरमिवापरम् ॥ ६९ ॥
आयतां पुमान् ग्रघठः सौष्टवी कोऽपि श्रुलयराद् ।
यथा भ्रतीवित्म्पिर्मदास्यस्य मयेत्ततः ॥ ७० ॥|-रिमिर्विदोपकम् ॥
्षमाक्षय्रपविलमाद्रूयान् शरागयुणान्वितम् । भयानमाजगामायं भूयेन्यस्तकरदयः ॥ ५७१ ॥
सं प्रोयाय प्रसादं मे स्यामिन् ! णादेद्यवः छर 1 सुदुप्करतरेऽप्ययें शूयलेदे निजे मयि ॥ ५२ ॥
राजा प्राद-'सखे ! ग्वा व्तीद् एुपोमुखी ¶ 1' इृ्युकेऽन्तःस्मितेः सोप्ासं चिन्तयति स सः ॥ ७३॥
अदो ! थाठपिंसंसर्गाद् रक्तः दीदावमागदम् 1 गाद्वा कुतोयुखी !” वाटाहनाल्यातमिदं षयः ।} ७४ ॥
खतः प्रमाणम इटु्रत्या स ययो धदिः । रेशवयेप्रदिखो राना नादमप्यसि वादराः । ५५. ॥
फर्सुवाग्पिखदः स्वीयं सुखं परिदयामि किम् ! ध्यात्वेति व्यसनी तत्र भायः प्रायाद् दुयेदरे ॥ ७६ ॥
येटश्रिवौष्ठ ग्रासो पवस्नः पद्य नादिः । गत्या स्वामिपुरः धपू्यामुपीतयुचरमाद् सः ॥ ७७ ॥
अपसर्पः प्रसर्पद्रिसदृत्तं मूपठेः पुरः । न्यये्यः" यतिखामी स्मितं शएत्याऽभ्यधादिति ॥ ७८ ॥
भूषाड ! वेष्टिवं च्छं प्रनमानाविद्यायिनः । निञम्रसादविचष्यापरेषो तु एयापरि फा । ७९ ॥
पपग्चीनिनेयस्यारिषटितम्य स्ययसिविम् । पदय नदयन्मवस्ये्" चिचान्तधिप्रफारिणीम् ॥ ८० ॥
आगष़्ाभिनयसुद् ! व्याहते देति सूरिभिः । इच्छामीति वदन् शीप्रयु्रस्यौ सरयोद्रतिः ॥ ८१ ॥
1.८4 पयाया = ठीष्नारए एटि 2 हि! १ "तरनी" इति 5 2०12 7 2२ छिशतिद० १3 4 शयय, 0 विभयः ८
4 नसि 0 भाष्य । 5 दः | “मूष्दनदमेमिण इ एटि + 68 मि पत्रा । 7 2 0 यदद; 6 इनस्य ४
8.4 जतिः; 2 जरि; 0 जनः पिय) 9.4 सवर्प) 10 4 निदि; 0 भ्परेएत१ क्त "मदे
0 मपा
५. पार्दरिप्नसूरिषरिचम् ३३
इति रच्छिधिदः प्रह्ये ययौ तत्र जगौ च सः ! उरस्या दिशो बृिस्यवः पञ्चमेऽदनि ॥ १३८ ॥
संज अपणं पूवदिशखव दिने स्फुटम् । दिग्विसंवाद्तोज राजा दंचिन्मन्दादयेऽमवत् ॥ १३९ ॥
कर्मवन्धनिपेषाय तदुपेय छतं च तैः । अमी राजकायीणां कथनं क्मपावहम्.॥ १४० ॥
मानसेटपुरं भाषुलेऽथ काठेन केनचित् } निमित्मन्यनिष्णावा राक ज्ञाताः कलावसात् ॥ १४१ ॥
चै
६८. अथा्मैखपुटाः सन्ति वियाप्रावसंगताः 1 तद्रू चमिदं जैनेन्रमतोघठासि प्रतन्यते ॥ १४२ ॥ ॐ
तयथा-
चिन्ध्योदधिखतापार"लाटदेशखाटिफा । पुरं शरीश्शुकच्छाख्यमस्ि रेवापवित्रितम् ।॥ १४३ ॥
यानपात्रं भवाम्भोषौ यत्र श्रसुनियुतरः । पावकारङ्कतः पाति स्वभुवोभूभैनं जनम् ॥ १४४ ॥
सव्रासति यक्तमि्राप्यो सजा वरमिदा समः! काछिकाचार्यजमियः स्यः श्रेयधियां निधिः |१४५॥
'सवष्वनीनमल्यानां सन्ति विश्राममूमयः* । तगायेसखपुखा नप्म सूरयो विययोदिवाः* } १४६ ॥
तेपां च मागिनेयोऽस्ति दिनेयो "खवनाभिधः ! कर्णश्चयाप्यखौ प्रक्तो विया जाद् सर्वतः ॥ १४७ ॥
`पौदाब् वादे पराजिय धेलीयं संधसाश्टिकम् । तद्ष्वान्वतो भालुपरतिरूपैरमोच्यत ॥ १४८ ॥
चदा च सौगताचायै एको "वडकराभिषः ) शुडद्राखपुरात् आप्तो निगयुर्जैनसासनम् । १४९7
शुडपिण्डैः पुण तत्र श्रुसैन्यमभग्यत । शु ड श्च खर मिति ख्यातिरतोऽस्याजनि पिधता ॥ १५० ॥
खमौनियप्वादी स चतुरङ्गखभाएुः । जैनाचार्यस्य रिष्येण जितः स्यादराद्बादिना ।॥ १५१ ॥ 1
फौदिशीकस्ततो मन्युपूरपूरिवमानसः । कोपादनाने शृत्वा शृत्वा यक्षो वभूव सः ॥ १५२ ॥
निजस्थानेऽवतीयौसौ सरोषः शेतभिष्ुपु } अवजानाति तांसेपाुपसगौम् दधाति च ॥ १५३ ॥
सुरसेन सक्तेन सदार्थघ्वपुर प्रयः । चन प्रतिद्यं प्रप्य ज्ञापिव्तसराभयम् ।। १५४ ॥
¶र्पा फपलिका चत्स ! मोन्योच्या कौतुकादपि । कदापि दिश्वयिव्वेति जामेयमचलन् तदः ॥ १५५ (|
पुरे व्र गतस्तस्य यश्षस्यायतनेऽवसत् । उपानहौ निधायास्य कणैयोः शयनं व्यधात् ।! १५६ ॥!
य्षाचेफः समायातस्तं तया धीक्य भूपतेः } ज्यञिक्ञपदयो तस्मै कुपितः "कुपविस्ततः 1} १५७ ॥
खमेख दयितं षाड पटं पराग सर्वदः । निभस्त्थापयामास उद्रः परितः पुती ॥ १५८ ॥
चेरोष््यति घुन> छद रस्ते रेष्टयष्िभिः 1 अधावत् स घातानौ अदृत्तिमपि वेत्ति नं" ए ९५६ 7
क्षणेन तुलो जे पुरेऽप्यन्तःपुरेऽपरि च । पृत्र्वन्धः समाजग्मुः सौविद्ा जवदस्तया ॥ १६० ॥
रष रथ भ्रमो ! न्यक्षः शद्वान्तो छेषुप्टिभिः । भरषटविदितैः चित् प्रारैनेरजरीछतः ॥ १६१ ॥ = %
तदाकण्यै पो द्ध्य स्दिसिद्धोऽखक वम् । खंचारयति शद्धान्ते मारान् खं तु रसति ॥ १६२ ॥
सदयं मागनीयो मे ध्यात्वेति तमसान्त्ययत् । चटुभिः पटुमिर्भूषः साधिष्ठायक्देयवन् ॥ १६२ ॥
सपस्यखपुदाचार्पः छृत्वा कपरनारस्म् 1 उस्यिवः प्रणतो भूमिमुना भूत्यस्ठमलमप् ॥ १६४ ॥
य्व प्रोचे मया घाद्ं चटेवि स तवोऽचटन् ! दमलुपराचरन्ए" दैवरूपकाण्यपयाण्यपि ।। १६५ ॥}
ष्वास्यै जरसदेण दग्र प्रोणीदयं वथा । धाकितं कौलुरेनेव्यं वस्वेशोःसबोऽमवत् ॥ १६६ ॥ 80
वत्ममाचाषधं वीक्त्य जनेयोऽपि जनोऽपि च । जिनश्चासनमच्छोऽमून्मददिमानं च निर्ममे ॥ १६७ ॥
सरिरनपेण विक्पो यक्ष खाने न्ययोजयत् ! स शान्तो द्रोियुगखं करैय स्थापि पुनः ॥ ९६८ ॥
% भसय दिह पिठ ददि 8 टि । 1.2 हावा। 22 "पदा 3 4 विष्रायभू०। 4 8 6; रिदनोपा+ ४
5 भवना 6 देर बहु्णर, © वदुूरार, 4. यटङ्ग०। 7.6. ्यपुटः 1† 6. 73 बादर्धद्ये नेोप्ररम्यते श्चेेरप्
8 ^ इष्ठित शषिदिःज भेर सुरथ युपि \ 92 ली, ^ घनौ । 106 मदन 1 1 उ मरकदण्यदू
५,
+
20
४0
३२ भभावक्चसिति
सूरिः भीपादरिषोऽपि तर्णं भाद गाथया 1 उत्तरं द्राग् पिरन्वो दि भदचा-वलवतां कुः ॥ ११० ॥
खावः
अयसाभिभोग संदृभियस्स युरिसस्स खद्धदिययस्स 1
दोई वदन्तस्छ छढं चंदणरसखीअलो अर्गी ॥ १११1
5 इत्युत्तरेण ते सुरेसेद मापुरविंता अपि । परालयोऽपि सतपत्रैः छतो महिमभूमेवे् ॥ ११२ ॥
ठः सद्धेन विक्ञपरे सद्रणेषु प्रमोदिना । शाद्ुजयगिरौ यावर पाद्खिद्ठमसुन्यधात् ।॥ ११३ ॥
६६. मानखेरपुरं प्ताः कृष्णम पालरकषितम् । ममवः पादलि्ाख्या राज्ाम्बच्य॑त भक्तितः ॥११४॥
तगर भ्पाद्ुपुराते प्राप्ताः श्रीरुदरदेवसूरयः । ते चावघुद्तत्वायौः श्रीयोनिग्रा भृते शते ॥ ११५ ॥
अन्येद्यु्निनरिप्याणां पुरलस्माच शासतः । भ्याख्याता इाएरोत्चिः प्रापसन्तापसाधिका ॥ ११६ ॥
10 सा कैषर्तेने ुल्यान्तरितेन प्रकटं श्चुता । अनाबृष्टिसतदरा चासीत् `विश्वटोकभयद्करी | ११५७ ॥
भीनादुत्प्तिरत्रासीव् तत्र धीतग्रयोगतः मत्स्यान्. कत्वा वद्ूनेयोऽजीवयदर् वन्धुमण्डलप् ॥ ११८ ॥
कदापि दर्धतसत्र भरभूपरृषिरञितः । आययौ धीवरो भ्या भत्वा च भरोचिवानिति ॥ ११९ ॥
युप्मत्कथितयोगेनादानो मीनान् व्यधामहम् 1 खादित्वा तां दुर्भिक्षे कुटुम्बे निरवादयम् ॥ ९२० ॥
शत्वेपि सूर्यः पञ्चादतप्यन्त छृतं दि किमू 1 यतो वधोपदेदेनास्माभिः कल्मपमर्जितम् ॥ १२९ ॥
15 जीवन् जीचवधात् पापस्य" दर्जयिप्यति । तस्मात् किमपि तत्कार्य येनाधत्ते न स स्वयम् ॥ ९२२ ॥
इति ध्यात्योचिवान् सूरिनिप्पत्तौ एत्रसन्वते; । भ्रयोगं णु दारिव्यं कदापि न भवेद् यथा ॥ १२३ ॥
स च रषरति नो मांखाशन-यीवविघावयोः । विधीयमानयोखत् त्वममू ब्जयसे यदि | १२४ ॥
कथयामि तदा सत् ते शस्ेयददमप्यदम् । नाने जीववघात् पापं षुदम्बं त॒ न वैते ॥ १२५ ॥
नाय ! प्रसादवत् ते विना पापं धने भवेत् । सदिः रे तन्मे स्यात् प्रमाणं पूञ्यवाक् ततः ॥१२६॥
20 अतःपरं गृ येत्र न मे पिदिसभक्षणम् 1 इयकते रन्योगैरुतः सोऽभूच धार्मिकः ॥ ९२७ ॥।
तथा फैयिदिदि वदन्ति-
8७, रिशितः सि्दयोगं घ चके पं तेन भितः । यतोऽत्पदोपवः पुण्यं षडु किं न समयते ॥ १२८ ॥
तया-
चिासनगरे पूवं मजापत्तिरमूत् ततः । तत्र" श्रमणर्सिंहाल्याः सूरयश्च समाययुः ॥ १२९ ॥
25 तनाय चपः प्रद चित्र किमपि दश्येवाम् ! सूरयः प्राहुरफेख कोऽपि वेत्तीह संकषमम् ॥ १३० ॥
भूपतिः सिद्धरैयक्ठानाहूय वदति स्म सः ! रविसं्रातिखमयमाख्यावास्मखुरःसरम् । ९३१ ॥
नाडिकापटसष्धयाभिलं स्फुटं वीदय तेऽरुवन् 1 जाचार्यौः* स्माहुरेकोऽश्मा ससूचिर्ैः सपर्यवाम्॥१३२॥
संवत्सरस्य घ त्वो दछषस्तदक्णेदरम् ! सूरिष्ठं समयं सूस्मं क्ात्वाऽरमन्यक्षिपथ ताम् ॥ १२३ ॥
उवाच सूचिकामनां “मैदरसिक ! विनिःकपः । संभातिममये यस्मात् सव लटमयं भयेत् 1 १३४ ॥
गणद्धोऽपरि तदः-ाह् सानं मे नेयतीददाम्" । प्रातं चत्सूरिविशानं दृष्टा भूषो विसिष्मिये 11 १३५ ॥
एकदा सूरयो राणा पृष्ठ यृषटिविधौ पुनः ! पिचिन्य फययिप्यामः ्रोच्येति ख्वाभये ययुः ॥ १३६ ॥
दयेन्द्राभिधः दिष्यः परक्यव धिविपाप्रतः । कर्यं फिविदू विसंयादि* यथासौ स्यादृनादरः ॥ १२५॥
99
1 च्म नाचि ^ 1 ९.4 0 2 मनिदूमियस्यं। 3 ^ द" । 4 ^ 7 परपुः। 5 ^. सरववयेक। 6 दि वापतमं ।
प्रम ग्मिति। ऽदि ख्ठः॥ 9 कि खानादैः। 10 युष 71 ति हनेमे विविदे) = ह् विपद श
वि 2 दि*।
५. पादलिपनसूएरिवरिवम् । ३५
िक्षसनेषु चित्रेषु गम्दिकायास्दतेषु ते 1
= उपविष्टलदा दृटा महेन्द्रेण सनीपिणा ।॥ २०० 1-विरेपकम्।
ऊ ठेन द्धिरेनीय ! यदपूर्वमिदं हि नः । पे पू्वासुखान् किं वा नमामः पश्चिमासुखान् ॥ २०१ ॥
जल्पतनिति' करेणासौ फरवीरटतां किट ।
1
संडुखीना' प्राय ष्टे चाश्रामयत् दवः ॥ २०२ [युग्मम् 1 8"
खान् छुषिददशी पासते निवरा मृतसन्रिमाः । अभूञ्च *भूपतेर्क् विच्छायं शरिवदिने ॥ २०३ ॥
संम्पननाश्च तथा सम्बन्धिनस्ेपां छृपागुवः । जस्पयन्यभिधामादं को हि जस्पसचेतनः ॥ २०४ ॥
भन्द्न्ति खजनाः सर्वे विकर्म फलितं दि नः } अच्छश्वतपूवी हि जैतर्पीणां नतिः षरे । २०५ ॥
भूपरूपेण काठोऽयं दृशैनानायुपखितः 1 पुस्कस्यपुराणेषु कथापीटम् नदि ववा ॥ २०१६
उतथायायासनाद्भपः पञ्चा्ापयुपागवः ! महेन्द्रस्य मदेन्द्रस्य धरेषु न्यपतन् पदोः ए २०७ ॥ 10
र श भषाविदय ! प्रसीद स्यं ममोपरि । मयै व्यलीकं मे सन्तो हि नदवस्ससाः ॥ २०८ ॥
संजीवय द्िजानेतान् सदत्संन्धियोपितः । कस्ते मादाल्यसारम्यस्य पारं प्रष्ठः सुधीरपि । २०९ ॥
इयाकण्यं गिर॑ प्राद महेन्द्रः शमिनां पतिः । अनात्मद् घराधीर † कत्ते मिथ्वामदोऽलगत् 1 २१० 1
निवीणमधितस्थुशधेचिना आनन्दविन्गयाः । *तदयिष्ठायकाः सन्ति प्रययाल्थास्तथाप्यदो ! ॥ २११॥
एं मृष्यति को नाम प्रातोऽपि निडम्बनम्” । बद्वा गृदस्यानां प्रणामो यदु ब्रतथितैः” ॥ २११ ॥ १5
दैवैः दिष्पिवा प्पे सवद्न्यायप्रकोपरिभिः । न मे कथित् प्रकोपोऽसि मादृशां मण्टनं श्रमः ॥ २१३ ॥
पुमयौठं सपः प्राह समेव शरणं मम 1 देवो सुरः पिता माता विमन्धिरेदिमापिपैः ॥ २१४ ॥
अमूम् जीवय जीवाठो { जीवानां करुणां छर । जयाबोचन् कृती देवाय् सान्त्विष्ये मकोपिनः ॥२१५
चियदेन्यः पोठशापि चतुर्विशतिसंख्यया । सैना यक्षास्तथा व्िण्यश्च धोऽभिदथास्यदम् 1 ९१६ ॥
अक्षानादस्य भूपस्यापगद्धं जिन्रासने । द्विलैरमीभिस्तत्,क्षम्यं मानवाः स्युः फियदशः ॥ २१७ ॥ 20
श्यते "तेन दैवी यार् भादुयसीदु दुरासद । यरं भन्रस्यया सोषठोेऽन्यथा नास्यपि जीदितम् ॥ २१८॥
अिपेयेण तेपां गील्कला च न्यधीयत । षष अङ्गीकृतं सै फो दि प्राणान् न वाब्छति ॥ २१९ ॥
ष्विठेति वेनोगस्वाऽशनाम्यतायापयं उता 1 स्मीवमूुः माण्वत् ते जैना छमितशरूयः 9} २०)
संधेन सद् शोमाच्ाद्भरवन्दछितात्मना न्द्कितात्मन । राज्गा %ृतोत्सवेनाथ ख विवेदाश्चयं युनिः ! २२९ ॥
भग्रगयोत्तवमाधास्यन् सक्तस्तेन द्विलन्मनाम् न्यपेभ्यतायेखपुअ्मु कर्तेति जल्पता” ॥ २१२ ॥
25
पं प्रभावभूमे्ते फीटमस्ति गुखः "भो ! । इत्युक्तः शीमदेन्द्रीऽपौ भाष कोऽदं तद्मचः ॥। २२३ ॥
माभौरेम्य शय क्षीरं सीगतेम्यो व्यमोच्यव 1 अश्वाययोपती् वीभूयुकच्छपुरे दि चः 1 २२४1
श्रीजायश्वपुद्ास्यानां प्रभूणां सदिमाद्ूलम् ।
वेषां स्तोतुमखं कः स्याद् वाष्धिपदरिभियाम् ॥। २२५ ॥-युग्मम् 1
व्वारिप्रादमनि संमपीप्य मदं पत्रिः वरिष्ठारमकैः 30
शृद्धेहमरे तपोऽनखमिखञ्वाडे विपः स्फुटम् ।
1 गेत जम्पन्ति पिस्मै! 20 2 सुसुप्त । 3 6 दृष्ठ 4 4 राधि! 5 ^. विभदितं ! 6 + मतिर 4
५.0 ऽनेन + 8 ^. सास्ददायापरार, 8 प्रासयवापोऽपण । 9 € ग्पुटः। 10 ^. जधठी) 113 अ्रमोः॥
12 6 पद्रेप्दशष्टार 1
दे
प्रभावकचरिते
१९. इवय शीर्षे तरात् यतिद्धितयमागमत् । तेन प्रोये प्रभो ! प्रैषीत् संभो तनौ मवदन्िफे ॥ १६९ ॥
४
10
, खघ्ीयः स॒ विवेयो भवः "व्यत् फपिकां ततः । उन्मोच्य पत्रमेकं सोऽवाचयद्वारि्तपरियः ॥ १४०१
कत्राकृषिर्मकादिधा पाठसिद्धाऽस्य सत्रा । त्भावादू वरादारमानीय स्वादतेवयाम् ! १७१ ॥
श्यविरैः शिष्ठितः कोपान्ौ सोगतान्ठः स्वयं गतः } अतीव मोजने गृद्धः खवियागर्वनिभरः ॥ १५२ ॥
ततसमावेण पात्राणि गदानि गगनाभ्बना । सोज्यपूौन्युपायान्ति वोद्धोपासक्वेदमवः* ॥ १७३ ॥
पापाणां पुरतः श्राद्धगृदे याति पतरः । स प्रधानासने न्यस्य धियते सद् पप्रकैः ॥ १७४ ॥
भराविदायमिदं दृष्ट श्राद्धा* जपि वदादताः । तठोऽपभ्राजनामिवां हरतागय वेगतः ॥ १७५ ॥
गुडद्ाख्पुराच पे च कच्छं समाययुः । वनेन च पागागि भष्यन्व श्ाद्धवेदमनि ॥ १७६ ॥
पूर्णानि तानि भोज्यानामायान्ि गगनाप्वना 1 गुठि; कृतयाऽददयरिख्या व्यो्नि पुरुः" ॥ १७५७ ॥
स प्रभूनागवान् ्षारवा चिदेनानेन^ मीतिष्त् । याणेशदथ पूर्याश्च वौ द्धानामाख्ये ययुः ॥ ९७८ ॥'
वदैदढनवावुक्तः सूरिभिजैस्पिवं वथा । चत्ख शद्धोदनयुवं ! बन्दखवाभ्यागतं दि माम् ॥ १७९ ॥
परविमासखगो बुद्ध आगयाद्विपुरोऽपसत् 1 तदुदरे चासि बुद्धाः भोकतसैः स पदोः पत ॥ १८० ॥
समेदय प्रणतः सोऽपि प्रमुपादाम्बुयद्रये ! उच्तिषठेति गिरा सररेरेपोऽद्धौवनतः सितः ॥ १८१ ॥
छथापि स सयैयास्ति भन परैन्य न मि तांभिषः । बुद्धस्याने तदादेादेकपार्थन तु सितः ॥ १८२ ॥
॥1
15६ १०. भमो मदेन्द्रनामाऽसि रिष्यखेपा प्रभावभूः । सिदध प्राश्यूतनिष्णावसदततं परस्तुवीमदि ॥ १८३ ॥
1
20
90
मगरी पाटलीपुन्रं एएमाखरसपरमम् । दाटडो नाम राजाऽन' मिष्वादृटिनिृ्टधीः ॥ १८४ ॥
दु्ीनव्ययषाराणा विरोपेन यदन्युदम् । वौद्धाना नप्रतां रवघ्रने निर्जैटतां ल सः ॥ १८५ ॥
यैच्णवानां विष्युपूजायाजन फौटठदने । धन्मिषठं मस्दरे नाद्दिकानामासिकता तया ॥ १८६ ॥
आदणेभ्यः प्रणाम" च जैनर्पीणां स पापभूः } तेयं च मदिापानमन्विच्छन् धर्मनिद्वी ॥ १८७ ॥
आसं ददौ च सरवेपमरक्ञामक्ते स चादिशत् ) तेपां आणह्रं दण्टमत अविगिधिर्हिं कः ॥ १८८ ॥
नगरसितसपाय समादिष्टं च भूमुजा । प्रणम्या ब्राह्मणाः पुण्या भवद्धिरवाऽन्यया वधः ॥ १८९ ॥
¡ पन-माणादिडोभेन भेने तद्वचनं परैः । नि्िकचनाः पुर्जेनाः पयौयोच पेदिरे 1 १९० ॥
दष्यागाघ्न नो दुःखं क्षासनस्ाप्रमावना 1 ठत पीडयति पो मोहो देष यायावर पुनः ॥ १९१ ॥
विमृश्य भिः भोचे धीआर्यपपुरपरमोः । रिष्यामणीरमदेनद्रोऽखि सिद्धपाष्तसंगूवः ॥ १९२ ॥
श्राकषेतरे वतः संधो गीवां खयिरदयम् । प्रदिणोतु स चायुप्मिष्य प्रतिविधास्यति ॥ ९९३ ॥
याते" च स्पेन चदपूञयैः ्रदितोऽप सः 1 अभिमश्मिवमानेषीत् परवीरटताद्यम् ॥ १९४ ॥
उयाच च नूपदेशः प्रमाणं गणैः पुनः । यीक्वणीयो सुदर्तोऽसौ च आयविद्यमावदः ।॥ १९५ ॥
पि घं शापयामास भूषाटाय कृदीन्वरः ! स वयोत्सेवं' देषी दक्िरपू्यकरणे गम ॥ ९९६ ॥
दैवपैश्मचिते रप्र छीयप्रातुमानतः 1 भरेन्द्र धिष्ठिवा जग्मुः सूरयसप्नरेः सदः ॥ १९७ ॥
यादिप दीक्रिता वेद्रेपाप्याया द्तोमशालिनः 1 मा्प्रारपेना थापघ्तपीपाः समाव छरिजः 1 १९८ ॥
ाङ्गषषन्द्नारेपनिट रौपपविश्रिकः 1 फापायधौतपोकाटयाः मोपवीकषयिग्रि्मः ॥ १९९ ॥
% द्रिदण्प्नतमन् पो मेोदलम्यठे 6 धादत 110 य मर्न्ध्पठिः 2 ए दापि चपरि । 30 वेमन् १९५ अ
शक्न 154 प्टद ८ देः किषिनवेन 17 > एटोदरि०ः 5 रागद्ि9द अर+ 103 ण्डेन
५. पादलिपतपूरिचरिवम् 1 ३५
सिहासनेषु चित्रेषु गच्दिकाथास्दरेषु वे { `
उपदिषटाखदा चटा महेन्द्रेण सनीपिणा ।} २०० ॥-पिशेपकम् ॥
ऊचे तेन द्ितैनौय ! यद्पूर्वसिदं हि नः 1 पूव पूवायुखान् रिं चा नमामः पञ्िमामुपान् 11 २०१ ॥
जस्पन्निति' करेणासी फरवीरछतां किल ।
~ संमुखीनां पराय ष्टे चाभ्रमयद् ततः 1 २०२ ॥-युग्मम् ! 5'
भाषम् दुठितदीरपासते निश्रेषठ यूतसन्निभाः । अयू “भूपतेर्व्ं विच्छा शारिवदिने ॥ २०२ 1
सम्पन्नाश्च तथा सम्धन्विनसेपां छृपसुवः । चत्मयन्यभिधामराहं फो हि जल्पयदेतयः 11 २०४ 1
परन्दन्वि स्वजनाः सर्वे विकर्म फितं टि नः ! अदधत दि सैनर्पणां नतिः परे ॥ २०५ 0
भूपहूपेण फारोऽयं दरौनानासुपलिवः । पुरकस्यपुणेषु सथापीटग् नदि श्रव ।॥ २०६ ॥
उत्यायाथासनाद्भषः पद्वाततापसुषागदः । महेन्द्रस्य मदनदरस् धीरेषु न्यपतत् पदोः ।। २०७॥ 10
ग र मदाविद्य ! प्रसीद तं ममोपरि । क्षमसैकं न्यठीकं मे सन्तो दि नत्तवत्सखाः ॥ २०८ ॥
संजीयम द्िजानेताच् सुदत्संबन्धियोपिव; । कस्ते मादात्म्यसारम्यस्म पारे प्राप्तः सुषीपपि ॥ २०९ ॥
इाकरण्यं गिरं पराद महेन्द्रः शणिना पतिः । अनात्मज्ञ भराभीश ! कस्ते मिथ्यापदोऽरुगत् ।॥ २१० ॥
निवणमधपितस्ुश्चेकिना आनन्दचिन्मयाः । *तदधिष्ठायकाः सन्वि ययाद्याखयाप्यदो ! ॥ २११ ॥
पं शृष्यति फो लाम आकृतोऽपि विदम्बनम्^ । नाद्णानां गृदस्थानां प्रणामो थद् व्रउसिसै,* ॥ २१२ 1115
दैषसैः दिहिता एते स्यदन्यायप्रकोपिभिः 1 न मे कश्चित् प्रफोपोऽसि मादृशां मण्डनं शमः ॥ २९३ ॥
नवद दपः प्रा त्वमेव शरणं मम । दैवी गुरः दिता माता किमन्यीर्दद्धिभापितैः ॥ २१४ ॥
अमून् जीवय जीवातो { जीवानां करणां छर ! अयायोचत् ती देवान् खान्त्वयिष्ये प्रफोषिनः (२९५1
विधदेन्यः पोडश्चापि चतुरविशतिसंल्यया } सैना यक्चास्तया यश्चिण्यश्च वोऽभिदधाम्यदम् 1 २१६ 1
जक्षानिदस्य भृपस्थापराद्धं जिनशासने 1 द्रिजैर्मीमिसत् क्ष्यं मानवाः स्युः विद्य; 1 २९७)
शतयुके "तेन दैवी षा प्रादुरासीद् दुरासदा । एषा प्रबन्यया मोश्वोऽन्यथा नास्यपि जीवितम् ॥ २१८॥
अभिपेफेण तेषो गीयुत्कटा च ज्यधीयत । प्रा भद्धीशृतं सैश्च फो षि भाणान्. न याञ्टति ॥ २१९ ॥
उत्तिष्ठेति तेनोक्त्वाऽध्राम्यतायापररा* उता ¡ सीवमूनुः प्राग्वत् ते सेना श्चमितशच्छयः ॥ २२० ॥
संथेन सष रोमाच्र्ुरयन्दकिासमना । राजा एतोत्सवेनाय ख्यं विवेश्राथयं युनिः ॥ २२१ ॥
भ्म्रस्योस्समाधासन् सहसतेन द्विजन्मनाम् । न्यपेभ्यताधेस््रपुदधममुः* कर्तेति जरपता" 11 २२२ ॥
एवं भमावममेस्ते कीदगष्वि गुरः "रभो ! । युक्तः श्रीमदेन्दरोऽसौ प्रा फोऽद्् तदप्रवः ॥ २२३ ॥
मायरेभ्य व श्वर सौमतेभ्यो व्यमोच्यठ । अश्वाययोधतीय पी-भृरुकच्छपुरे दि यैः ॥ २९४॥
शीञापस्वपुटाख्यानां प्मूणां मदिमाद्ुवम् 1
तेषा स्नोतुमं कः स्याद् वादिद्विपदरिभियाम् ॥ २२५ ॥-युग्मम् 1
घारिग्रार्मनि सेप्रपीप्य सदनं पात्रे" वरिष्ठात्मके
षृद्धगनेदमरे शपोऽनटमिटज्याठे विपफः ुटम् 1
20
25
80
1 त मन्यन्ति पिष + 2 दर संमुनानो \ 8 > वरे) द 4 तदापि । 5 8 वितिदं 0 4 उतसिपरिः
7५. शवेन । 8 र आहद्रय्परथ 9 तराख्ठापोऽग्य) 9 + श्यद्टः१ 10 4. जन्यो 112 ति भमोः।
१2 4 पथरण्दैष् ।
६६
5
भै
६ ११. चरिः श्रीपाद लिकः प्रागाख्यातरुसन्निषी । मरतीतप्रतिदायापि तानि श्ञालाण्यधीतवान् ॥ २३० ॥
भ्रभावक्चरिते
रोदःछ्ञरङुण्डे सितदचिग्योत्छाम्ठ्के ययज्ञो-
रारि; स्यादवसेकिमोऽभ्रगिवरः खादः सतां सोऽवतात् ॥ २२६ ॥
अथासौ प्राह्ममैः साधं संधेनानुमतो ययौ । उपपूर्यं दीक्षितश्च षाडवाः प्रसुभिस्तवः ।। २२५ ॥
इयार्मखपुरश्वरे शासनस्य ्रमावनाम् ।.उपाध्यायो महद्र प्रसि ्रापुद्रताम् ।॥ २२८ ॥
अश्वावबोधतीरथे च प्रमावकपरम्परा । अद्यापि वियते यस्य सन्ताने सूरिमण्डटी ॥ २२९ ॥
.पादलिक्ताख्यभापा च बिद्रस्द्केवसंसछता । छता वैरपरिेयोऽनयेयां यत्रां दरष्यते ॥ २३१ ॥
आवर्जितश्च भूपाः कूष्णाख्यः संसदा सद् । न ददायन्यतो गन्तुं गुणगृ्यो सुनीरिदुः ॥ २१२ ॥
अथा्यखपुटः सूरिः कृतभूरिममावनः । अन्तेऽनश्ञनमाधाय देवीमुवमरिभियत् ॥ २३३ ॥
भीमहेन््रसतवसेपं पटे ्रिपदेऽमवत् 1 सीधयावं परचकाम शनैः संयमयात्रया ॥ २३४ ॥
रुरा ये पाटलीपुत्र दविजाः प्रत्निवा वात् । जातिवैरम तेनात्र ते मप्सरमधास्यन् 1 २३५ ॥
संयेन पादलिस्स्य विति्विह्ञपितं नरैः । तवन्तेपां समादिष्त् स विमृश्य प्सुखदा ॥ २३६ ॥
कारिक्यागदमेष्यामीवयुस्त्वा ताम् स ल्यसर्जयत्। ततो राजानमाष्च्छय श्गुकच्छं समाययौ ॥२३५॥
पूर्वहि व्योममार्गेण रत्रवद्वाखराकृषिः । अवतीर्णो बिशीरणैनाः शरीसुत्रवजिनाट्ये ॥ २३८ ॥
तत्रागतं तमुखेक्ष्य भाखन्मिव भूगतम् । ॐोकः कोक दइवानन्दं प्राप दुष्मापदशेनम् ॥ २३९ ॥
चित्रात् ठव्रागमदू राजा नम्यते च, तं गुकम् । महादान“ ददौ वत्र भ्या संघसमन्वितः ॥ २४० ॥
तत् प्रदापिवमर्थिभ्यो द्रव्यं गुखभिरद्कुतम् । द्विजा व्योमाघ्वगे तं च दृ्ठाऽतिभवतोऽनश्षम् ॥ २४९ 1
राजा कृती करुष्णः पूष्ेरयो न विुच्यते । द्दोनस्यापि नादः स्मो भू जावा षयं फयम् १॥ ९४९॥
कियन्यपि दिनान्यत्रावविषठष्वं सुखाय नः । प्राहुः पूज्याश्च युक्तवावस्ितिभैवद्न्तिङे ॥ २४३ ॥
संपदो हवः सेद चपतेरपि 1 पुरस्तस्यापरादे चागमनं परतिदुश्वे ॥ २४४ ॥
ततः ह्ाधुञ्ये रैवतके संमेतपर्यते । अष्टापदे च कर्तव्या वीरथेयत्रा ममाधुना ॥ २४५ ॥
*आण्षटोऽपि मद्ाणज ! तस्ैने भव भक्तिमान् । इत्युक्टवाऽऽकादामार्गेण यथारपि ययौ भ्रुः ॥ २४६ ॥
६१२. वीयां भङ्गः पादचारेण खोऽन्यदा 1 सुराषटराविषयं प्रापद्पारघुवपारग; । २४५ ॥
(1
30
तासि दिगवातद्का ठकानाम मदापुती । श्रीपाद लिसस्तत्रायाद्ू" विहरन् व्रवलीख्या ॥ २४८ ॥
तत्र नागाज्जुनो नाम रसिद्धिबिदां वरः । भाविदिप्यो शुसेस्तस्य वदृच्तमपि कथ्यते ॥ २४९ ॥
खचि क्त्रियमर्घन्यो धन्यः समरकमेघु । संग्रामनाम विख्यावस्तस्य भा्योऽखिः सुतां 1] २५०॥
सदखफणदरेपादिसपखंसचिरस्ितिः । छवनागाञ्ेनाभिख्यस्तयोः पुत्रोऽसि पुण्यमूः ॥ २५१ ॥
स वरपत्रयदेशीयोऽन्यदा फरडन् रिदुनजैः । सिंाभेकं विदायोगात् तस्यान् किश्चिय भक्षयन् ॥ २५२ ॥
पिघ्रा निवार्विः शत्र कके मद्यो नखी नदि 1 ठदागवेन चैकेन सिद्धेति वर्भिवम् ॥ २५३ ॥
मा विषीद खपुत्रस्य विदिठेन नरोत्तम ! 1 अश्यास्वादतखस्यास्वादं प्राप्खयसौ सुठः ॥ २५४ ॥
विनिद्र उद्यमी भाखानायाल्यादपि तेजा 1 प्रदृद्ुखैः संगमङ्धीचक्रे फटादधरैः ॥ २५५ ॥
५ ५. © खाद ठेक्मि । 2 4 बो 1 3 4 अय \ 4 प महानन्दं ! 5 4 अद्रधेऽपि। 6 4 चनायाद् । 7 नादि ॥
५. पाईदठिपतसूरिचरितम् 1 ३५
गिरयः रिवो यख गृषहणमिवाभवमः । दृरदेदगन्वरे गेदान्वरं *भूरिकुखदरात् ॥ २६५६ ॥ `
केदायन्वंगीकृताभ्यासस्वारण्गस्य रङ्गमूः 1 संमही चीपथीनां यो रस्धिद्धिकताकि& ॥ २५७ ॥
थः ससव ताख्येः पिष्टं गन्धके द्रावमशरङे ! जारणं मारणं सूते वेता छेत्ता सुदुःख्ितेः ॥ २५८
सदषरष्षकोय्यंशधूमदेषान् रसायनम् । पिण्डवद्धान् चकारा नदीष्णो रसस्रायने ।1 २५९ ॥
स महीमण्डलं भान्द्याऽन्यदां स्वपुरमासदत् । पाद िक्तं च सत्रस्य उलि निःसंख्यतिद्धिकम् ॥ २६० ॥5
पर्बताभितभूमौ च छतावासः सखिष्यचः । अकार्षीत् पादरेपार्थौ क्ञापनं गणषत्पतेः ॥ २६१ ॥
सृणरनमये पत सिद्धं रस्मदढीकयत् 1 छतर नागार्जनख शीपादलिक्तमभोः पुरः ॥ २६२ ॥
स प्रादु रसधिद्धोऽयं ढौ कने छृववान् रसम् 1 खान्तद्धैनमो सेदस्तसयेयेवं सितोऽम्यधतः 1 २६३ ॥
पात्र से ृदीत्वा च मित्तावास्फास्य खण्डशः । चक्रे च तत्नरो दष्टा ग्यपीदद् वंकवषत् ॥ २६४॥
मा निपीद् तव श्राद्धपाश्चतो भोजनं वरम् । अदापयिष्यते चैवसुक्त्या संमान्य ओजितः ॥ २६५ ॥ 10
तद्म शरष्टच्छपमानाय काचा" प्रपूयै सः } भश्रावस्य ददौ तस्मै भ्वितं रसवादिने ॥ २९९ ॥
चूनमसहश्मूी योऽनेन सोषटमिच्छपि । विख्ननिषि स स्यामिस्मीपं जग्मियास्तवः ॥ २६७ ॥
पूलयैः सष्ाद्वा मेन्री रसेति सितपू्वकम् १ सम्यम् विज्ञय दृचान्तं ववमन्रं समापयत् ॥ २६८ ॥
द्वर्ु्छुद्य याबत् ख सन्निधके पोः रः । आभिद्रति ततः श्षाविश्रगन्धं ख बुद्धवान्. ॥ २६९ ॥
अदो निर्योभवामेष मूढतां "्वाररदोदथ । विग्द्येति विपदेन वसंजादमनि सोऽपि षत् ॥ २७० ॥ 15
दैवसंयोरात्तनैकेन् यदिः प्रदीपितः; । भस्त्यपाकनिमिचं च चत् सिद्धस्यापि दुःखदा ॥ २७१ ॥
पर्ता चरूजख्देधेन वहियोगे सुवर्णकम् । प्युवर्ण सिद्धसुखेक्षय सिद्धदिप्यो वित्तिप्मिये" ॥ २५२ ॥
भ्यनिशपद्ू शहे पिदधं िद्धिखस्यादुता भमो 1 ! भावा देमि भवेद् यस भटमूत्रादिसक्नमे 1 २७१ ॥
इतो नागा््नः सिद्धो विस्मयसेरमानसः । दध्यौ स मम का पिद्धिदौरियं छर्वतः सदा ॥ २७४ ॥
पतेऽ्र चिद्रफो रकः कृष्णयुण्डी च शु सा । श्राकम्नयाश् छण पथरफन्दच सुत्रं च+ 1 २७५॥20
इयेवं दुरदेशषग्धौपधपिण्डान् पपिण्डयन् । भिष्ामोजनवो म्डानदेदहोऽ्दं सर्वदाऽमवम् ॥ २७६ ॥-युग्मम्
साचार्पाऽयं रिश्चव्यादप्यार्भ्य प्रा्तपूजनः 1 सुखी वि्टायोगामिन्या सिद्वा साध्यानि साधयन् ।। २४५७॥
चपा यरेप्यख्ा मम्यते चसु. । सए्ययन्वि" दश्मदिद्व्यैस्स्यपस्त च्छ् थर ५ २५८ (६
स्सोपकरणं शुक्त्या सवोऽसौ प्रमुखननिधौ । जगाम विनयानप्रमौचिर्मदमरोज्ितः ॥ २७९ ॥
प्रणस्य चावद्भ्नाथ ! सिद्धिगर्वः स सर्वतः । समागखत् प्रमी टे देष्सिद्धे जितस ॥ २८० ॥ 95
घतः परसुपद्मोजं सदाप्यवमाम्यदम् । मिष्टान्नं ठममानख कदन्नं कस्य रोचते । २८१ ॥ ॥
इति भीपाददलिक्तस्य चरणक्षाखनादिषषम् 1 देषछश्रपणं नियं विद्यापि प्रश्ान्तमीः ॥ २८२ ॥
सूरयश्च निष्ट गते विचरितुं तदवा । प्रगुक्तपद्चतीच्यः"° चे ररया व्योम्ना प्रणम्य च ॥ २८३ ॥
` समयान्वि सुदूव॑स्य सष्ये नियमपूर्वकम् । दिदयाचारणटव्धीनं समाना की युगे ॥ २८४ ॥
आयावानामतेपो चरणकषाटनं धुवम् { निक्नासुरौरयानीद निर्थिका्यक्टार खः ॥ २८५ ॥ 9
1 4. सिकः 1 + “दीर् तस" एवि 2 टि +} शयुवर्थे" इवि टि! 9 वशिष्ट; ¢ विरवन्. ठि भ्यपाट ८
4 त श्रषपपरं) ¶ एततहोररि 53 यादसं निप्र पथरुष्ितं म्यते षष्ट मगे~
एएपम्रथ्सूतचन्दनदने रछा शरीरके दिवा इंहममूरदनेशिगङ् श्चेयु खीदरणिः ॥
मदगे खररिकपः समद्र चूरकर्गघयो एषा यथ विवारः धुन देथाद ससम नमः
ङगेदेदा।6 र एष्य । 72 दिष्यो पि्ठिसिविषु ८8 दप बा! 9 2ेर घापयन्दी ! 10 2 "दीने ।
३८
5
10
५
15
20
25
30
प्रभावकचरिति
स जिम् विखसन् पशयन् स्वादयन् संसदशन्पि 1 परहता्खादौपधानां" जते सप्ताधिरं शरदम् 1 २८६ ॥
विपायौपधसंयोगं ततः कल्कं चकार सः । पादमाटेषयन् तेनोच्छछितो गगनं प्रति ॥.२८५ ॥
स साम्रमूडसेपातं एतवा च न्यपतद् गुणी । उैश्देशात् पातेन जानो शफे च पीडिवः ॥ २८८ ॥
रक्ताभ्यक्तत्रणष्िनतसद्ो चः जञमीश्रैः । उक्तं च किमहो ! पादठेपः सिद्धो गरं विना १॥ २८९ ॥
-सोऽमवीय सिचं कृतया नासि सिद्िथैरं विना 1 निजप्रक्ञायसे कितु परीक्षां चक्िवनदप् ॥ २९० ॥
आरा श्रीपादटि्तेऽपि प्रसन्नस्य सयत; ॥ यु नादं नेष्ठो रससिद्धा न तेऽनया । २९१. ॥
शभरूपयानया नापि; पर अद्चावसेन ते । सोपोहिश्वायनात् छो दि चस्तुनामानि बुघ्यते ॥ २९२ ॥
दसो दास्यामि ते विं परं मे शुरंदधिणाम् । कां दासि" स वयोवाच यामादिशसि मे भ्रमो !॥ २९३ ॥
चे च गुखणा सिदध ! त्वयि चिणं अनो मम । उषदेद्यामि ते पथ्यं व्यं गाथां तवः णु ॥ २९४ ॥
साच
दीदरफर्णिदनाले महिदरकेसरदितायदुदचिष्े 1
सओंपियहई कालटभमरो जणमयरन्दं "ुटदपडमे ॥ २९५ ॥
ततो बिश्वदितं घर्ममद्वियस जिनाश्रयम् । चेति श्रविपनने च तेन तदू गुरुयादिरत् ॥ २९६ ॥ "
आरनाठबिनिद्धततन्टुखमखवारिणा । पिष्रौपथानि पादौ च लिस्वा व्योमाध्यगो भव ॥ २९७ ॥
यैव विदितेऽसौ च जगाम गगनाध्वना पषिरानवदुडीय यथामिटपितां युवम् ॥ २९८ 1
छेन दतखेन विमखदरसमतयकाम् । गत्वा समदिभाक् च्रे पादटिक्ताभिधं पुरम् ॥ २९९ ॥
अधिदकायां शरीवीरपतिमाधिषठितं पुरा 1 चैलं दिधापयामास स सिद्धः सादसीश्वरः ।॥ ३०० ॥
शसू च तप्रैवासखापयत् त्र च प्रयुम् 1 भल्ठापयदाहूयाैद्मिम्वान्यपराण्यपि ॥ ३०१ ॥
शीपादलिक्ष श्रीवीरुरवः स्थिवः । स्वं चक्रे वरं 'गादाज्अख्णेःति संक्िवम् ॥ ३०२ ॥
गाथाभिव्ेति सौबरभ-व्योमसिदी सुगोपिते । प्रभुजेजल्य नाभाग्याः अ्रु्यन्तेऽधुनावनाः ॥ ३०३ 1
तथा रैवतकद्माभदथो दुगेसमीपवः 1 श्रीनेभिचरितं शता तादशत्तपरभोैखात् 1} ३०४ ॥
कौतुकात् वाददां सर्वमावासादि व्यधादसौ । दृशार्दमण्डपं भीमदुप्रसेनद़पाठयम् 1 ३०५ ॥
दिवाददिल्यष्यां च वेदिकाया व्यधात् वदा 1 अदयापि धाभिकैस्तम गतैसतत परदयतेऽसिखम् ।। ३०६ ॥
=
६१३. इदः पृथ्वीप्रति्छाने ने खातवाहमः। सा्वभौमोपमः श्रीमान् मूप आसीद् गुणायति; 11 ३०७॥
सथा श्री ; शीयकोनिभिः । ग्ृखकच्यघुरं पावि वलमिन्नाभिधो “पः ॥३०८]
अन्ययुः पुरमेव रुषे सातवादनः । दवादशषाव्दाएनि सगाख्ाद् वदिन व्यादतं तु तत" 1 ३०९ ॥
अथाशस्यभरदे डरे निर्विण्णन्रिप्काठतः 1 श्रीपादचिक्ठरिष्यस्न्मन्नी नाथं व्यजिदधपव् 11 ३९० ॥
अआादयिप्यम्यद्ो दुं भेदात् ठत् परेपयस माम् । एवमस्त्विति तेनो निमैयौ दिविरात्ततः ॥ ३११ ॥
ख भागवतवेपेण आदिशक्नमयन्तस 1 सूपालमन्दिरे गत्वा तन्नाथ च व्यखोकयत् । ३१२ ॥
उीणदेवगृदेम्ायेः मदादानानि* सक्किया । पुण्याय सुयतो दुमरोषाचापनिवरतरे" ॥ ३१३ ॥
सोऽपि सरोधनिर्दिण्णसदाधिष्ते व्यघावदद्ः । भर्मोषदेश्च आपर्सु कार्यपक्षे हि जायते 1] ३१४ ।
घर्म्मस्यानानि भग्यन्ते यदिर्ययाचमः"्गोढङैः 1 समारचयवे राजा तस्य धमेपिदेशवः 1 ३१५ ॥
छ र व्योगा । 2 प् दाप्यषि १ 8.8 फ चद । 4 8 र ऽमवत् \ 5 2 चप ।6 7 मवत् ।7 6. ण््तोदररे ।
8 पष दागादि०\ 9 ए स्यत, छतो १ 10 त चेषाचावश्ि० 1 11 4 या" ¦
५, प्रादरिप्तद्ूरिचिरिवम्- ३९
पीनपु्धेन भव्यन्ते निष्यायन्ते पुनः पुनः । एवं च वमिस सर्वत निष्ठितं चदा ॥ ३१६ ॥
शरीातवादनो दुर्ग मंत्िलुख्या सतोऽपदीत् । चननिरृहय महीपाटं नगरं सं ययो सुदा ॥ ३१२७ ॥
ई १४. अन्यदा सस्य राजेन्दो राज्यं विदधतः सवः । चत्वारः शासरसंक्षेपकययो द्वारमभ्ययुः ॥ ३१८ ))
परतीदरेण ते रातो िक्प्य मवनान्वरा । सु्छा प्कैकपादं च श्धोकस्याहुपामवः ॥ ३१९ ॥
तथा दि- 1
जीणे भोजनसाच्रेयः; कपिः पाणिनां दया ।
वहस्पतिरदिन्वासः; पाध्वारः' ख्रीणु मादेवम् !॥ ३२० ॥
पर्व प्रशं तेषां स मदादानं ददौ प्रमुः । परिवाये न किं स्तौतीव्यकते सैराद भूपतिः ॥ ३२१ ॥
ोगचदयभिषां वारयनितां लं स्ति षं } पादरिक्त विना नान्यः स्तोवव्यो मम साऽनयीत् ॥३१९२॥
आकाशमाभैजंघाटो विदयासिद्धो मदाक्रियः ) पादलिताद्ः ते कोऽन्य प्वंविधयुणावनिः ॥ ३९९ ॥ 10
सांधिविपरदिको रातः ठाकरो नाम मरसरी । असदिष्णुः सुति तस्यावादीदादीनवखितिः ॥ ३२४ ॥
मृतो जीवति यस्ख पाण्डिं प्रकटं चयम् ! मन्यामहेऽपि ते शेय विद्धस्य गगनेचराः । ३२५ (|
सोगवदयाह मेदसि संभाव्यते परुषम् । अदुरयप्रमावा जैना देवा श्व मदपैथः ॥ ३२६ 1
मानसेद्घु् करूष्णमाष्च्छप्य स मुपतिः 1 भीपादणिपरभाहासीदेतस्मादेव कौुकात् ।। ३२७ ॥
ाययौो नगराद्वाघतोधाने जमो मुनीश्वरः । विदान् वृदस्पविक्वंस्वा परोक्षामस्य चक्रिवान् ॥ २९८ ।॥ 15
विलीनसर्पिपा पूर्णं सौप्यकथोठकं ततः । प्रेपिवान् निपुणेनैप स प्रभोखददशैयत् ॥। २२९ ॥
धारिणीषिद्या सूधीमवसयाप्यो द संचिर्त* । प्रेषयत् तेन तद् चं निपण्णोऽय बृहस्पतिः ॥ ३३० ॥
भयाभ्यागय भूपाः भवेशोत्सवमादये ! टेरपाश्रयसस्य मदादै भदित; ॥ ३३९ ॥
फथा त््रद्भलोखाख्या व्यार्यावाऽभिनवा पुरः । मूपख दत्र पाञ्चालः कविभशमसूयिदः ॥ ३३१ ॥
परशंसति फथां नैव दूषयेत् प्रलयुचाधिकम् ¦ एभ्य असान् कि स्यात् श्ञान्दिपानीयिर्गमः ॥ ३३३ ॥ 20
मदूपरयेभ्यो सुपित्वार्थविन्दुं केथेयमम्रयि । वारुगोपाद्गनारङ्गस्नि सेतद्वचः सदा }। ३३४ 1
चिदुपां चिच्तरङगं नोरपादेयेत् प्राकृतं हि तत् 1 स्तीति भोगवती चेतद् तादशं तादगौचिती ॥ २२५ ॥
६ १५. अन्यदा कपटान् खस्य मृद्युभैक्षयत ्रयुः । भ्शादा ! पूत्कारपू च जनसघ्रामिठद् घनः ॥ ३३६ ॥
रियिकान्दस्तुः साधूद्शिप्ा यावत्समराययौ । वादितरैवाद्यगनेश पश्चाटभवनभतः ॥ ३३५ ॥
तावद रेदाद्. विनिष्ामन् जक्ेऽसौ ओोकभूरितः ¡ आष दाष } सदासिद्धिपानं सूरियैयौ दिवम्॥ ३३८॥ 25
माद्ोऽसूया न्वः सत्पते सूनर ! सङ्वव दरो रका मोशो वास्ति वदेरसः ॥ ३३९ ॥
यत उक्तम्ू- वि
आकरः सरवद्याखराणां रल्ानाभिव सागरः}
शणनं परितुष्यामो यस्य मत्सरिणो चयम् ॥ २४० ॥
दया 30
सीं कटवि न छुट जमस्स पाटित्तयं दरंतस्स ।
जस्स खहनिञ्कराभं तरंगखोटा नई चूढा ॥ २४९ ॥
पृचाडसयपचनानीपिवोदऽमिति युवन् ! उत्तस्थौ चनदादर्पीरदेण सद्र सुरियाद ॥ ३४२ 11
4
14. पाडारश्री* । £ ^ मयेरर॥8 2 संल्दधि( 44. 2 दव्देत; ©देष्य। ठञि दरा 6 ग प्रपक्षः
© सपूतता+
21
10
%
अमावकचरिते
अनैरटुदयमानखच तततोऽपरौ गुणिमत्सरी । निरवासखमानो न्यक्ारपूर्वसुर्वोपवर्गिरा ॥ २४३ ॥
रश्यो सानितश्चाथ बन्धुबन्पुर्सीहदैः । शरीपादछिद्ठशरूभिररुदियामदोभ्धितेः ॥ ३४४ ॥
श्रावकाणां यतीनां च प्रतिष्ठा दीक्षया सद् । उत्यापना भरतिठादैदुविम्बागां युसदामपि ॥ २४५ ॥
यदुक्तविधिो बुदा विधीयेतात सूरिभिः 1 निर्वाणकटिकाशाखं प्रयुके एूपावशात् ॥ ३४६ ॥
प्रश्चप्रकाद षयास्यं प्योविः्खं च निर्ममे । लामालामादिष्च्छाु सिद्धादे्ा शरवर्वति 1 २४७॥
अन्यदायुः परि्षाय सद् नागाङ्नेन ते" । विमलाद्भिसपाजग्मुः श्रीनाभेयं ववंरिरे 1 ३४८ ॥
सिद्िष्ेत्ररिरःसाररिटों सिद्धिदिरतुखाम् । शमसवेगनिधय एकामासेदुरादरात् ॥ २४९ ॥
श्रायोपवेकने सय आखाय शदिरोचिपा 1 धर्मध्यानान्भसा दिष्यापितरागादिवहयः ॥ ३५० ॥
मनोवचनकायानां चेष्टाः" संह स्वतः 1 डु्ठष्यानसमानान्तः्फरणावधिविखिराः" 1} ३५९१ 1
द्वप्रिश्दू वासरान् सम्यग् यठीनमनःकमाः 1 ददं जीर्णङुरीुरस्यय॒च्छित्वा प्रकटप्रभाः ॥ ३५२ ॥
द्वितीयरस्पे देयेन्द्रसामानिकवनू्धवः !
अभूवन्नविवा मूषैः श्रीपाद छिठूर्यः ॥ ३५३ ।-चतुर्भिःफटापकम् ।
उत्पसिसिद्धिषड़रत्न स स्द्रदेवसूरिर्णरूः प्रमणसिदनिनित्तसिद्धः* ।
धिद्ाभृदा्ैखयुटपरसुरेप सिद्धोपाध्याय इवयतिशयप्रकटो महेन्द्रः ॥ २५४ ॥
1 चत्वार इदयनयथिप्रमसिद्धविद्याः श्रीपादङिशसरिता विला मवैते। ।
यत्फिचिद् गदितं न चरिच्रदोपमक्ञानतस्वदिह दृत्तविदः क्षमन्ताम् ॥ ३९९ ॥
प्रीचन्दरभमभसरिपदसरसीदंसमभः श्रीभरभा-
चन्द्रः सूरिरनेन चेतसि करते श्रीरामखक्मीश्चुवा 1
श्रीपूवर्पिचरिच्ररोदणगिसौ ्रीपादलिष्ठाख्यया
स्रीमदुननञनीन्दुना विक्रादितः शदरोऽगमत् पञ्चमः ॥ ३५६ ॥
परमैखनिद्रच्तवीते मम गौखरितातिदसिले मचा !
कूटपथे गच्छन्ती वदित्ता प्रदुञ्चगोपतिना ॥ ३५७ ॥
1 *इत्ति शीपाद्किताचा्यैघरचन्धः पचस; 1
¶ मन्याते ३७३, यर २८ उमये ११०८ यक्षर ११॥ ८ ॥
१.५7 8दरेषं 2 देर म्दे१ 34 © चयं ४44. शिति हिर, 2 ग्छिठि दिसं 15 द गदे ।* 2 भदयै
शधि भीपहुप्रिपिदमिते धीपरदशिद्धचार्ददपरप ' एतदछोऽयं दुधिद्मटेखो सन्यते १
६. विजय्सिहसूरिचरितम् । ४१
&. श्रीविजयतिहसूरिचरितम् ।
मि
६१. श्रीविजयरसिदम्रियैटिकासिद्धः कथं पयि गिरां श्यत् ।
तुष्टा दश्नमात्रादू यस्याम्बाऽदात् सुरी गुटिकाः ॥ १ ॥
भष्टमदासिद्धिनिधेखस्य वदिष्यामि कमपि पृत्तटवम् । वृद्धकृतिवचःश्रवणप्रवणत्रणिधानप्तन्नः ॥ २ ॥
तीर्थमश्वाययोधं शीमेकटकन्यकावटे जयति । तत्र गारुरसौ समभूत् तदत्तान्तोऽपि वक्तव्यः ॥ ३ 15
कनकगिरिदिखरसोदसतुङगशराकारवलयपरिकलितम् । श्री पुरमिति नान्नासीव भरा पुरं सकर्पुरमुङ्कट; ॥ ४ ॥॥
तस्य च बहिरुधाने समवासार्पाद् द्वितीयजिननाथः । श्रीमानजिरस्वामी तत्तीर्थं पूर्वमिति भिदिरम् ॥ ५॥
पञ्माखु्कलकालेऽतीते चन्दरधमः प्रयुसवात्छीन् । उद्यान एतदीये नाम्ना च सरखत्तीपीटठे ॥ ६ ॥
पुनरपि ब्रहुकाठेन क्षीणं तद् श्ठेरुरिति प्रथितनाम्ग ( उदे च मदपि्रुपुरमभवत् तवःप्रखवि ॥ ४ ॥
वेशे मेरगिरीन्दरे चन्द्रायैमक्रिरणस्ुषिसतरे । यतकीर्िवंशनटरी यति विश्वेषु सम्येषु ॥ ८ ॥ 10
स चरपतिरि् जितछन्चु; शयुतरणीपतद्गगणदीपः ।
फलिकालकटुपतामसविषटनपटरात्मविपयोऽमूत् 1 ९ ॥-युग्मम् }
छागानां शतपदं त्रिन्यूनं सोऽन्यदा सदीनायः । विभोपदेशमासाथ यक्षविधये जुदा श्शप् ॥ ९० ॥
जन्ये दिने द्विजैसौरानास्यत दोठुभन्र पष्श्व; । रेवाद्ौनतोऽस्य च पूरघभव; स्टतिषथं पराप्तः ।॥ ९१९ ॥ ,
भय सुनिुत्रतनायस्तं सदतं पूर्दजन्मखुद्म् । इत्वा निद्येकख्यामतीय गब्यूहिर्विंशकतम् { १२ ॥ 15
सस्य भवोधना्थ तद् प्रति्ठाननामतो नगत. । सिद्धपुर विभस्य क्षणमेकसुपाजगामात्र ।॥ १३ ॥
फोटिटिकाभिधने परिकरिवांखराता छनिसदमैः ।
बाह्योद्याने समवासा्पीगूतहमस्याषः 1} १४ ।-त्िभिर्विरोपकम् ।
सर्वश्ं तं मत्वा सम्म्रारस्तेन वाजिना सद्ितः } राजा गत्वा नत्वा यक्चफ़ठं तदतु पप्रच्छ 1 १५ ॥
अवदच्च भिनाथीषः प्राणिवघात् दे भवन्ति जरकफछाः । अश्वश्च साधुनेन्ः प्रभुदशीनतसदा जते! १६॥ 20
जिनपतिरबोधयदर्यं देपतिखम्ं थया शु तुरङ्ग ! । सवं पूर्वभवं धीमन्नवधरएनएर्ध बुध्यद्ध ॥ १५४ ॥
१. भागत्र फुरऽवात्सीत् सखुद्र दन्तास्यया वणिग् जनः 1
तस्य च सागरपोतो मि्यादद्धः सुत् समभूत् ॥ १८ ॥
जीवार्दिखासुल्ये समुददपततेन चोधिततो धम्मे । स द्वयदक्व्रतथरः दानि सुछछतीश्वरः* समभूत् \। १९ ॥
सस्य प्राकतमेबसात् श्वयनासा चान्यवाऽमवद् रोगः ! निजधर्मलागादयसस्याभून् तन्निनाः माहुः ॥ २० ॥25
सस्यापि ^भावष्टानिव्याधिग्रलस्य* संवमरूव तदा । स्वकजनवचैः को विप्रम्यतेः न चदुपटुभिवौ ॥ २१॥
पर्वेणयुद्गयनास्ये क्रियमणि लिद्नपूरणमदहेः च 1 जाह्धियमाणेषु तथा" ्राग्येष्वाभ्येषु तपेभ्यः ।॥ २२ ॥
लथ्वन्युभ्डितवद्वेशसंगताः कि पूतेरिमा अमिता ! किंकरपादावादैः छुण्णाः स ददश सपूणमनाः ॥ ३ ॥
भव्याण्चः सख्ागरपोतः सदयो निनिन्द वं धर्मम् ¡ निश्शङसैश्च वदा स यटियु्यादिभिः अतः ॥ २४॥
सयाचतैष्यानान्मूत्वा तिर्ग्गतिभवरतेपु विभम्य । अश्वः समभू भवागय मे णु भवमदे पूर्वम्।] २५०0
मजनि एय चन्द्रपुरे श्रीचम नरपतिः प्थितकीर्विः । सायोधित्रीजखमभादद् भवे सके भीमान् ॥ २६॥
=
2 ^. ुविपये ॥ 2 फ नास्वि शला" । 3 7 इ्देश्वरः। £ त © ध्मेदानि०। 5 4. @ व्यखवस्य ४ 6 रप अद्धभ्यरै ।
श कम्पते । 8 नित्य
#।
४२ भरमावकचस्ति `
| उक्तं चागमे-
सिवकेठः सीहम्मे ङवेरदत्तो सणंङमारम्मि ।
स्िसिवि्ङडरो वंभरोयकप्पंमि सिरिवम्मो ॥ २७॥
पाणयकप्पे सुणिस्ुचं य तित्थादियो भवे नवमे ।
1 इय संखेवो भणि वित्थरमेयं अओ बुच्छं ॥ २८ ॥
४ व्यवहारी च शृगपुरान सथछद्रदत्ताल्व छाययौ तत्र ॥
निःसंख्वपण्यपूरितयानं स्थानं समस्तरदमीना(गा)म् ॥ २९ ॥
जूपतिसेन समैक्ष्यत ठदपितम्राखतेमदितचित्तः 1 दानगुणादिखवागतकरणादेपोऽपि तमलजप्राई ॥ २० ॥
साक्ञः भ्रसादगृदध। साधोसतटुवितविधानलश्वापि 1 सख्यममूलिनधरमे वोधश्चास्मदवनिपस्य ॥ ३१ ॥
30 सागरपोततेनापि च ततरायातिन र्रयसेन 1 मैत्री राकः समलनि वद्रोधसमानधर्मस्वात्ः ॥ ३२. 11
। अन्ते समाधिमरणात् भाणतकस्पे पोऽमवद् देवः । सोऽ तस्माच्युतवा भरतक्षेत्रे रपो ज्े॥ ३३॥
इयाकण्यं तुरन्नः प्रयुधर्मकरथा चपेण सोऽतमतः । सप्रदिनान्यनशनगृत् समादितोऽगात् सहासम् ॥३४॥
‡ . त्र पुरद्रसामानिकतां सप्तदशसागसायुरसौ । शुखानोऽवधिना प्राग्मवमस्मार्पीच तत्रः ॥ ३५ ॥
, साधद्रादशषको्यस्तेन सुवर्णस्य वद्पिरे तच । राजा पुरटोकश्च भवोधितो जैनवरधर्भ ॥ ३६ ॥ ˆ
18 › चामीकररल्नमयं श्रीयुनिसुत्रवविभोसखदा यदयम् । माघ पूर्णमास्यां सुरती स स्थापयामास ॥ ३७ ॥
माघस्य सितप्रतिपदि विमुणयादश्वरलयोधाय । तदैव सिवा्टम्यां वुरङ्गः सुरडोकमायासीत् ॥ ३८ ॥
, इति नर्मदाव्टेऽनूद शरखकच्छेऽभ्वावयोध इति नाघना1 तीर्थ समर्दतीथौविशायि पुण्यं अश्चमद्ः ॥३९॥
श्रसुत्रतनिवौपान् दादर तवः खमासदयेषु 1 अधिकेु टाददभिः पदयश्रकीदञचदपे ॥ ४० ॥
हृरियेणचक्रवतीं पुनरुद्धारं चकार दृदयमोऽस्य । एवं च वपैख्षा एकादश जग्मुरम्पयधिकाः ।॥ ४९ ॥
90 = पण्णवतिसदसादैरु्ारकषते च वत्र जातेऽस्य । सुददीनाम्यदधारः प्रकीर्यते तदुलत्तिरथ ॥ ४२ 1
६ ३. वैताद्यप्वेतोषरि रथनूपुस्वक्वाखनाक्नि षरे ॥
सजा विजयरथोऽभूत् वत्कान्वा विजयमादेति ॥ ४३ ॥
विजयाो तहुदिता तीयौनां भणमनाय किट यान्ती 1 कुक्कुटस्य पुरतोऽवतीर्णमालोकयामास ॥ ४४ ॥
अङाङन* इवि पत्तिजनेस्पेक्टितवती परहण्यमानं सा । श्रीशचान्तिनाथतीर्यं गत्वा च ननाम सा मावात्॥४५॥
% सत्र च बिद्याचारणयतिनी्ैवनैकनिष्ठचारितराः 1 नत्वा जीववधयस्योपेक्षायां* सानुतापामूत् ।॥ ४६ ॥
ठत्कर्म नूच किञ्िदथानते' स्वजीवितय्यस्य । निजञग्र्दधनमोदासेध्याना्शृत्वाभवच्छकुनि; 11 ४७ ॥
स व्यारो ्याघोऽमूत् चरोऽन्यदा मासि भाद्रपदसंहे 1 वहुदिनवर्पोपशषमे वटषश्स्या च सा शुधिता ॥४८॥
सप्नापयनिमित्त सा चादारीशिका शकुनिः । व्याधस्य तख गेहे चखा जगृहे पठटखण्डम् ॥४ ९॥-युग्मम्।
उद्ीय चान्तरिषते गच्छन्ती प्रणिदिवपुणा तेन । शरीसुत्रतचैलपुरः पतिवा कण्ठागतप्राणा ॥ ५० ॥
0 = वसु्यदोऽप जाजुशरूषण इ8ि यवियुगं च तत्रागात् । कृपया ताम्यामाशासिता च पानीयसंसेकात् ॥॥५१॥
पश्चपरमेधिमन्नं साऽश्राज्यत वत्र यामयुगठाभ्याम् ॥ तत्तीर्थध्यानपसा प्रोकं सा वचः समगात् ॥ ५२॥
अखि च सागरतीर दश्टिणखण्डेऽय सिदरद्वीपः । रजाऽन चन्द्रदोखरनामा कामाछृतिर्जह्ञे॥ ५३॥
1.4 समानगोधलाव् \ 2 एर ग्कमेकयां 1 8 0 भवखडुन, प भपद्ट०। 4 2 व्वे्त्या1 5 न 1 ~ ~ ॥
६. विजयर्मिदसरिचरिवम् । ४३
तस्यासि चवन्द्कान्ता कान्ताः रूपेण जितरतिभीति; 1
शङनिन्तहुदिताऽभूत् सखुदर्खीनेयाल्यवा विदिता ।। ५४ ॥
अय चः जिनदृासनामामूयुपुरसारथखरः भ्वहणेन । सत्रायासीदु भूपरतिरय तेन शर्ते 1 ५५ ॥
धायरी च तदा शपतेः श@ेष्मोपशामरं वरणम् । प्रददे तीव्रधिकटुकयुकतं तदश्च उत्पतितः ॥ ५६ ॥
तेन प्राणगतेन श्चुतमायातं वाच बणिजोऽस्य । पच्चपरमेठिमन्ः परोक्तोऽनेन भमावनिधिः ॥ ५५७ ॥ 5
राजसुवा सं शत्व भूर्च्छ प्राप्ता पुरातनं जन्म । सस्मार जनकण्षठा श्राच्यं निजगाद् निज चरितम्” ॥५८॥
अघ्याप्रहेण प्रित त्तीर्थोत्कण्ठिता तदाऽप्रच्छत् । अप्रेपयति गुरौ सा भतिशधावानशनमेन ॥ ५९ ॥
अतियष्ठमापि दुता प्रहिवा जिनदाससार्थवदिन । आरिभिरष्ाद्चमिः पदातिभिः पोडशसदतः 1६ ०॥
अष्टादशभिः मणिकाश्चनरजतमेौक्तिकापू्ैः । अष्टाभिः कच्युकिमिसखयथाद्गर्ैश्च तत्संल्यैः ॥ ६१ ॥
सदसा सह् साऽचालीद दरोपपरिवारपरिदताथ ततः । 10
सा प्राप एजयघु वी मासेनोपोपिता तीर्थम् 11 ६२ 1-त्रिभिर्विदोपकम् ।
शी्टनिसुव्रतनायं अरणम्य तमोत्सवं च विद्येऽसौ 1
तौ भालु-भूषणयुनी प्रणनाम च “सुछृतिसुकुटमगिः 1} ६३ ॥
धनमानीतं सर्य ताभ्यां ौकितती एृतक्ञतया 1 निस्द्गत्वादाभ्यां निपेधिता भवमिरक्ताऽभूत्" 1 ६४ ॥
उदपरे सा चैदं जी तीर्थस्य रनकरनदछेः 1 श्रीराक्ुनिकाचिदार; भसिद्धगिति चाम सस्याभूत् ॥ ६५ ॥ 1
हदेश्वपौणि तत॑स्तघ्वा दुस्तपतपोभरं भान्ते ! पिहितानच्चना चत्वा खदनाख्यां खी समभूत् ॥ ६६ ॥
दभीखछपरिदितः विद्यदेवीतखीत्यमापनना । सा पूर्वभयं स्दया सुख्छुसुमेस्वंति स जिनम् ॥ ६७ ॥
जष्टव्षयरप्तस्यसस्या दुगौस्वमापुरन पुरे । ज्दूष्धीपस्रमानाधासां युयनेषु निसन्यः 1 ६८ ॥
भय सा षिदे्नन्दीश्वरादिरीर्येु न्दते प्रतिमाः । सीर्थकृतां श्रीसु्रतपदकमखध्यानख्यीना ।। ६९ ॥
शीयीरतिनस्य" धुः साऽन्यधयुनोटयसुत्तमं विदथे । त सुधमपधीः पम्रचय निनं विमेतदिरि ॥ ७०॥ 20
तसपूवेमवं स्व सर्वतः भययदि स्म ततुरवः । अस्मान् दृतीयज्ञन्मन्येषा निवौणमेष्यति च { ७१९ ॥
एतत्साम्यं वशाद् शृशपुरमेवन्र भद्गमाभोति { भतिसुरभिपुष्पषुलरम्यमेचदिषटं दिनितपरनगरम् ॥ ५७२॥
सकछक्ञुमावचयं विचिन्यती भरतिदिनं जिनाचौये" । परसुरपूजनविप्नं विपे संतापदं छोके ॥ ५२ ॥
भोसंघमरर्थनया श्रीमतक्लदंसख्रयस्वां च । आ्यखुद्स्तिविनेयाः संसख्वभ्य निवारयाम 1! ५४ ॥
सम्पतिराजा च पुनर्जर्गद्धारं चकार तीर्येऽस्िन् । मिथ्वादृष्िन्यन्तरटृन्दः तमोपसखजे च ॥ ७५12४
भीगुणसुन्दरदिष्पर्निवारितवत्ति च 'काठिकाचार्वैः । पद्चापिकविद्षतियोजनान्तिरा ख्यमरभावेन ।।७६॥ ^
श्रीसिद्धसेनरदरे िथाकसद् पोषमाप्य तीर्थेऽसिन्। द्वार नु विदधे सजा श्रीयिक्रमादिदयः ॥७५॥
काटिकद्धरि परविमां छुदश्षनाया ज्यधापयद् यां प्राह ।
साऽऽकाये गच्छन्वी निपेधिदा सिद्ध सेनेन ॥ ५८ ॥
श्रीवीरयुक्तितः शरवचतुण्ये चतरदीतिसंयुक्ते । 80
चर्पाणां समजायत श्रीमानाचार्थखपुरुरः ॥ ७९ 1
मिध्याच्शुरेम्यो येन तदा सुत्रवरप्रमोलीर्थम् 1
भोपितमिह ताथारातमतस्ितेभ्यय वादिस्यः ॥ ८० ॥
यि
2 माधि देर चकान्दा॥ 24. नालिभ्वः। 3 रर एतम्) 4 4 धष 5 फ 2 बि्नाद्। 6 दे भोकर 47
भरू ०1 8 प जिनाय ५9 4. श्वसन
41
श्रभावफयरिते
श्रीवर्धमानसंबत्सरतो बरसरथराटकेऽपिगते
पथचाधिकचत्वारिणताधिके समजनि वलम्पाः ॥ ८१ ॥
मद्स्तुरष्कविदिवस्तसाद् ठे भृगुपुरं पिभायितुम् 1
आगच्छन्तो देन्पा निवरारिवाः शीहुदद्यनया ॥ ८२ ॥
भरीवीरवत्सराद्य श्वता्टफे चतुरथीविरागुकते 1
जिग म॒ मष्टवादी चौदरालच्छन्तसंधापि ॥ ८२ ॥
शरीक्षातवाष्टनाण्यो मूष ष्टं रीर्ययुद्रधार पुगः । शीपाद्टिष्ठसूरिम्वंजपरवषठां व्ययान् तवर ॥ ८४1१
प्रसक्ठीमूय वयोः पुरतो नायं स्ुदद्योना पिदधे 1 विदाविवमवीय्वरनिरवपि बदटुमानदङ्गारा ॥ ८५ ॥
१४.भोआर्भखपुटयंपे सूरिः भीविजयसिंद् इयासीत्। शमद्मनियमत्पस्याकमटाफमटोपमारुितः 11८६
10
५1
३0
छन्येषुः शाधुश्चयप-रैयतकपतिवीरपमष्यषु । कीर्याधिपान् प्रणन्तुं व्यय् एवसंयमोद्धारः ॥ ८७ ॥
समगेव सुराष्रायां शमैलदः प्राप शियतकरैरे ॥ वं चादसोदं सीर्यश्वािष्यानिकतीनमनाः ।॥ ८८ ॥
ग्रीनिमिनापरीये चासनरप्ताविचक्षणा देवौ 1 श्रीमदम्बामियया प्रायात्. फष्यते वदाख्यानम् ।॥। ८९॥
त]
पष्द्-
१५. प्रदपयोपियनगरे कासददप्पे समल" मूदेवः । भीस्यदेवनामा वेदपदुष्कस्य पारगः ॥ ९० ॥
वघ्ठाधि सदयदेवीयास्या परयहमा सतीरमम् } पुरी घ वयोरस्बादेवीनाम्री 'सुषटविमौति ॥ ९१॥
योयनसंपात तामषटयोदविपिय फोटिनगरीयः। एररीटरूपचाठः प सोम मद्धास्यया पिरिवः॥९२॥
राट च श्यनगरे जगाम रामाजनाभिरामां वाम् । उतसरयतो गिनगेदं परापिश्नन् परिषव्टेशः ।। ९३ ॥
वे गच्छवि रे पुधद्यमजनि ष्निनयुषमयाः। धूरो विभाकरास्यः दु मंफरो नामरोऽ्यम्य ९४॥
तथ भीनिमितिनान्देवा्षिरीसुपमसतूरीणाम् 1 सनियुगछं षदवेदमनि भिश्वायैः पिशदृषतमगात्॥ ९५ ॥
धम्ददेग्यरि निर्मटममेणा तिद्ध रमष्छमप्यप्नम् । दानपिपिपिदिवहषा स्यजीदरद् पासनेफपिपिः ।॥९६॥
धिनो प्रणम्य साप् फायत् प्रायाप सोमम 1 छव्ेशवदेवषटयं पिना एयं रसयवी शटा ।। ९७ ॥
हयपफपोद्ापनेपू् दुर्षपनसंदतिमयादीन् । घामयुम्यविषां च प्रन्ाट युम" चपैटाभिः ॥ ९८ ॥
गृद्मातुरे मा मोरिवाध्सुषृभ्पाडयन् षतो धवा । भपमानारनिरगच्छम् पुध्रायादाय सा मेहान् ।[९९॥
घारोदयदय टय पुं वया चदि मस शुकम् । वय्तिनयुनि दाने वरि ग्द पराभूता ॥१००॥
म्याद् ग पव माः प्रसं "मे भपतु सगविधिदिशदः 1
भीटेवततमिरिममि सा मानादा ययौ स्यरिनम् । १०१ ॥
शुधि एिहा धान्या पुनदयिदरिभमागेद् निप्सिवम् ।
ध्यापदेषि गुयख्यमा प्तनामापिनैमिनिनम् \ १०२॥
सत्यमित धवो रिभन्ता सूतरदवते ततुजः । पलिङिमिस्टरदुवी शयुपानुदः परारपपामाम ॥ १०३ 7
छामष्य जारदिव्वा धीनेतिम्परतप्रय विमारय । हम्रापगं चष्टे हम्मार्छिरन् मपु्रापि ॥ १०४ ॥
भमिनिरी्यनाफामृधिएरतो रेपवरसिमार दरा 1 सिव्ययेशटोरो शिथिऽमे प्रापदवगायम् ॥ १०५ ॥
शषुदिभषो पिरदे गोटव्म्या घनुदिद्यो परात्र 1 भाष्टो देवनः सद्र मेप पार 1! १०६॥
गलन 2 म प्कचेमेा उ त धीरया ६ वन्ता 5 4 सुह) 6 ह "तचरा
भ 1 ६1 2 म बादिस् + 10 म गमद) कदा
&. विजयसिदपरिचिसिवम् । ४५
तश्रितयश्तिं मत्वा हयादीषी कयं जु जीवामि } जाद्रूणितगन्यक्ं भदश्यैमानोऽद्लीभिरदम् ॥ ९०७ ॥
ससान्ममापि मृतयः ाध्योऽरैवादता परत्र । 'याऽमीपा सा मे स्याद् गतिरपरैः मरुपितैः कं उ 1१०८]
षयं वियिन्य पेते सतरैवानेने भैर्दे भयदै । रेमे वदवाहनता सिंदतया व्यन्तरीमूय ॥ १०९ ॥
साऽम्बादेदी ्रीनेमिनायतीरथऽतर भच्िकानाम् । सादाव्य कवाणा तत्र गिते विद्तेऽयापि ॥ १९० ॥
६६.अय विजयसिंदसुरिसव्रा्टा ्यणाममाधाय । बिदिवतीर्थोपवाससीरयेशं षटवे सष्ठ ॥ १११ ॥ ४
निस्पमयास्त्िनिरिः सत्र अद्यासुमन्विका देवी । श्णदायं भक्षाः मूत्वा भणनाम वस्पादौ ।। ११२ प
म्बा स्वं द्विजपत्नी परतिपरिभूता जिनाद्गिसरतिर्दम् ५
स्छृत्ा सुरत्वमाप्ता त्वामनु पतिरपि च ताटगभूत् ॥ ११३ ॥
तद्धेति बचः धुत्वा दृ्ऽवादीत. समादिशत किंचित् ।
वै महुरनीदहान कार्यं नः किमपि नास्ति डमे 1 ४ ११४ ॥ 10
सा निःसपहस्वतुरा विरेपतस्ताछुवाय बहुमानात् ।
सादिक गृहीतं पिभो ! चिन्तितकार्ख्य सिद्धिकरम् ॥ ११५ ॥
च्ुरटश्यो गगनेचरश्च रूपान्तराणि फती च 1 कबिवारम्िभरकटो विषटदू वद्ध मोक्टकरः 1 १११
वहि जनो शुखुचघुर प्रपद्यते स्ेच्छया तथावयम् {
अनया सुखे निहितया विष्टा तदयु सदजतचुः ॥ ११७ ॥ 15
सगाणेरनिच्छतोऽपि दि स्ते मुक्त्या तिरोदधे च सुती । वदने तां न्यस्य श्रा श्रीनेिखवममुं चकर। ११८॥
पनभिः समादिदधिया'मिवादिभिरमर्वाक्यसंकारौः ।
कान्यैरस्तोत् शरीमन्नेमिम् ; स्तुतिरसि साऽपि ॥ ११९ ॥
सूरिर तीर्थयात्रां विधाय यायात् सदा शृगुकषेत्रे । संचप्वेशयुस्ैमदोस्सवै्तं समचयत् । १२० ॥
१७, जन्येयुरंङुठेम्बरनगरात् मबलेन पवनवेशेन । जाज्वल्यमान ख्चै्ाकटः* ग्राप तन्नगे ॥ १२१ ॥
अर्चिर्वङ्यपरिष्ठ"सद्नापणदम्यैतैयकोरीषु । अनः अससारं वदा सागर इव य॒क्तमर्योदः ॥ १२२ ॥
प्रथसफवते एणातगरषाणि फयिष्टुकादरवानि वथा । मध्याहारे किठ दटिमानि पष्वर्थमस्वासम् ॥ १२२ ॥
दुदएपप्नग्पदुपयसुयचरषछन्दुमैरखयप्पवम् १ ऋ्वग्पजिरिवेः ऽन्त वधिरिदिवियद्वर" सेद ॥ ९२४ (
भस्मीकृतं समस्तं नगरे तेनेह दृदनस्पेण । समवर्दिन खगोपुदुणोररियश्नपरिकरितम् ॥ १२५
उपान्ते नियतिवसावसुप्मसा्य ईटगुपसे । श्रीसुनिसुप्रदयेयं काछठमयं मसघात् तदभूत् ॥ १२६ ॥25
पापाण-पित्तरामयदेवमरतिः विरीर्गसवोद्गाः । जभवन् सुनतथिम्दं ठस्य लु सद्वयवम् ॥ १२७ ॥
दि्प्रकासरूषा दादत्रेरस्य नयु नवा यत्ता 1 समरद्गण इव मदिववीरे दर्म्वते पुति ॥ १२८ ॥
अथ विञयरसिसरियंरिं षदने निधाय सत्पात्र दे त्वा तीर्योद्यायाय स गोचरं व्यचरम् ॥१२९॥
"भ्यमाद्षणवेरमसु पूर्वसगाद् धर्मडाभवचऽसी । ध्रीयुनितुप्रवथवयोद्धरे भिदां भयाय च" ।[ १३० ॥
पञ्चाशत् कोऽपि शातं द्विशती या कोऽपि जावरूयस्य ! प्रददी चस्य मदर्ेः पञ्चषदसाख्द्ाऽमूवन् ।। ३३१ ॥ 39
सष्टमटसिद्धिशव्छस्यासाप्यो धनागमो सैव । चारिधने रन् नदचादचमिद भगवान् ।॥ १३२ ॥
पनस्वदीपरदाय भषानदास्मनेन सत्रटव 1 बद किस्तेन चदा वीवादाय गिनसद्म ॥ ९३३ ॥
90
1 7 यो। 2 “रग नाहि फ ॥ 3 पप परसक्षी० १९ नि “^ ए द; © नग 5 4 भश्मष्द, छ 2 वेशः पष्टः!
© र श्दवः 1 7 म मरिद ४8 फर "दनि 198 0 एत्व 12194. बः 1
४६ प्रभरावदयरिते
ततक्स्वासप्रभवप्रभाषदनन्न समदृषटद् यरि । अख्तनिषौ दन्मन्ने न प्रभवति चिन्तु पिष्याति ॥ ९३४॥
+ पवादशमु समाना येषु गत्र" विशजिनसिद्धेः 1 पघ्रा्दानिसदखीपद्रदाठपडदीविसदितेषु ।। १३५ ॥
जीणयुपनिदिराभिदर्जरकाठः चिरेण व्यते । पुनरदध प्रायभिरंवड शद" यणकः श्रीमान् ॥ १३६॥
श्रीविजषसिरसूरिर्जनसमयदरोनिकणंपाखरः । आयुरान्तेऽनदनं प्रगृष "दैवी भुवं प्राप । १३७॥
पच्चापि तम्य यं प्रमाणाः सूप्यः सयुदरयन्ते । यत्ते “प्रसरेण प्रसर्पवा शासने जयति । १३८ ॥
इत्यं प्रमोर्विजयसिरमुनीश्वरस्य एत्तं पविध्रमतिदुपकरमस्पसत्वैः 1
अभ्वाययोयवरतीर्थनरित्ररम्यं सेन चातिदायवारं सुदर्नायाः ॥ १६९ ॥
अम्यासुरीवरचरिघ्रपयिच्रमन्र संघस्य पु्िकरमद्धतष्न्नतायाः
अभ्पस्यमानमतुटं परस्दभ्रभावं यात् समस्तजिनद्ासनयैभवाय ॥ १४० ॥
10 श्रीचन्द्रमभ सूरिपटसरसीसममः ओआरीपरभा-
चन्द्रः स्रिरमनेन चेतसि गरने श्रीरामद््मी खवा ।
श्रीप्वोर्ेवरिप्रसेरणगिरैौ अग्ुन्नस्रीक्षितः
शदरोऽजापत प एष शुरिकासिद्धस धत्तं प्रभोः ॥ १४१॥
॥। इति श्वीविजयसिहसरि' वन्धः ॥
18 1 व्रपाप्रं १३९] च> ७ ॥ उभय १२८७ ॥ स्तर ॥ १८॥
1 > ता 2 "ब. 07 34 च, दह 8 कत 7. + 4, 11,
भष ॥ ट त रद्द"
७, जीवेसूरिविरिम् ! ५,
७. श्रीजीवसरिचरितम् 1
{ १. थेदुनहसगेः प्राणोदयसेन चरणोद्यम् । विदधे स द्दाु श्रीजीवदेवग्रयुः धियः ॥ ९ ॥
निलम्राणैः परआणान् पूर्वेऽपि खाद्गदा दधुः । अक्षतो !जीवजीवातुरनोपरो जीवदेववत् ॥ २ ॥
अदप्रातीनः ( ¶ ) कालीयो मादृक्सवस्य वर्णने । परं सां युखरं कतु तद्धक्तेनीपरः सुः ॥ ३ ॥
छपिं जाब्यफघस्य वदि पापयारियेः । धचित्रं दुःखघर्मस्य' चरित्रं तस्य फीयंते ॥ ए ॥ 8
जगखाणः* पुरा देवो जगसराणम्रदायकः । खयं सदाऽनवस्यानः खानरिच्छन्. लगयसौ ॥ ५ ॥
वायटाष्यं मासान मूरावनिमण्डनम् ददौ श्रीमूनिदेवमयो ्र्षम्य इव मूर्तिभिः ॥ ६ ॥-युमम् |
ज्ञाछाताटक*सम्बन्धनिवेदोन तदा मरत् । निदये ब्रह्मशाटायां चैत्ये च परमेष्ठिनम् 1 ७ 1
मख्याद्रौ यथा सव चन्दनन्ति महीसद्ः । ब्राह्मणा वणिजश्वात्र तयासन् वयराख्यया ॥ € ॥
अभूतिः स्छरनातिपुष्पसौरभनिभेरा ! स्रसाटठिभिरसाध्या तन्नाप्ना सर्वमूद्धगा ॥ ९ ॥ 19
धमदेवः भियां धामः प्री क्वासि लिश्चदः । साक्षाद इव न्थायार्जितद्रन्यपदानवः । १० (|
क्षीरभूरख कान्तास्त जाश्ना इीरुयती यया । आनन्दिविचखा निसं जीयन्ते चन्दरवन्दनाः ॥ ११ ॥
तयोः पुनाबुभावास्तो प्रयभकरमसु कर्मठ । मदीधरी मरीपालोऽभिधाभ्यां विशतादिति ॥ १२ ॥
मरीपाजोऽप्यभूत् कर्मदोपाद् देदान्तरधमी । महीधरश्य सौधात् बैसग्यवानमूत् ॥ १३ ॥
स्रास्ि जंगमं वीर्थं जिनदत्तः श्रुः पुरा । संसारवारिधेः सेदुः सेतुः फामायरिनरने ॥ ९४ ॥ 15
सप्राप्य सूत्रधारं य खत्का्ठोतर्षसेषरम् । सपृणंसिद्धिसौधस्य मध्यमाभ्यासवाभिताः 1} १५ ॥
अन्यदा तं भुं नत्वा सनो महीधरः । वन्थोरविरदतैरग्यात् माथयजैनसद्रमम् । १६ ॥
योग्यं चिक्ञाय तं सस्य पित्तरौ परिष्च्छप च । भ्रम्रज्यां प्रददौ सूरिरभाग्मारभ्यसेवनः ।॥| १७ ॥
शरुिष्शां द्विषादायनिकविदयान्धिपारयः ! अतिप्रतावञात्" सोऽगूदभूमिः प्रवादिनाम् ॥ १८
भवव्रिधिनिसारोवाभे भविनां शुवि । सं दिप्ये श्यपदे न्यस्य शुर मेयधियोऽभजत् ॥ १९॥ 20
श्लासदठुगतनान्नाऽसौ धीशदधिखशरस्तरः । बिद्यायिनोद्तः काट गच्छन्तमपि वेद् न ॥ २० ॥
१२. महीपाछस्तया तस्य बन्धू राजये रे । भाषदु दिगम्बराचार्य श्ुतकीर्विमिषि धुवम् ॥ २१ ॥
प्रतियोभ्य चतं तस्य ददौ नाम च स प्रभुः । सुवणेकीर्तिरिति सं निजां चादिश््यन् श्ियाम् ॥ २२॥
श्ुतकीर्विगुरुसतस्यान्यदरा निजे” पदं दद । श्रीमदग्रतिच काया विया च धरणार्धिताम् ॥ २३ ॥
परकायभरषेशस्य कल चाञुभां कटौ । आग्यसिद्धं प्रभुः परादात् तारू्ोग्या हि ताद्वाः ॥ २४ ॥ 2
तत्पुखगतचाणिज्यश्दुभ्यो श्षात्वा जनन्यथ । जगाम मिटनायास्य भरतैरि त्रिदिवं गते 1 २५ 1
मिलिता चस्य तद्वदयैमोनिता मान्यतानिधिः 1 जननीद्ग् शुरो रलनस्यानिवत् कख नार्वा ॥ २६ ॥
सीथेषृ्धमेतरवानामदिवादेऽपि श्चन ! समायारभिदां दृष्टा निज एव सुतद्वये 11 २५ ॥
अवदत् शङ्किता यरस ! ञेने धर्मेऽपि “वोऽन्तसम् । शेदाम्बसोऽपिनिष्ठाभूर्छोऽयं निभपरिपरद; 1 २८ ॥
किञ्चिद्भवान् सुखी पूजारोखो वहपरिमहः । वन्मे शंस कथं सिद्धिः पराप्यते व्याएतेर्यनेः ॥ २९ ॥ 30
ततस्त्य पूरवजस्वाने समागच्छ मया सद् { ययोमौ भावरी धर्म संविचार्यायैसम्मतम् ॥ ३० ॥
10 प तनीवयु०। 2 प प्यकौन ॥ 8 फ श्र्मद्य । * वायु» इति © दि + € 3 श्वाय \ 5 6. © परेष्िना ॥
6 मे पमेगर्टी । 7 र महीषरमहीपलमिषाम्या ! 8 4 श्दत्तपमू 19 4. यः 10 507 बल. { 11 7 © निजपद" +
19 4. चन्तम् 1 #
शै
10
15
भ्रभावकचरिवे
शासः प्रमाणसिद्धन्तैतुभ्येथामितरेवसम् । वेदेकमतिकौ भूत्वा धर्म स्यापयतं दि माम् ॥ ३१ ॥
स भतुरुपरोधेन विज वायटे पुरे 1 नारिक्याविव तौ वत्राभिस्रूपौ च संगतौ ॥ ३२ ॥
आचार्यौ छि सोद््यौं ओतान्वर-दिगम्वरौ ! खसखाचारं वथा वत्त्वविचारं परोचतः ्छुटम् । २३ ॥
दिग्वासा निर्म्ममामासः सद्रतः शेतवाससा । अपि प्रौटवचःङकििधिवः शोधितादसा ॥ ३४ ॥
वायन्यदा सविष्या च भिक्ष्रसयै निमन्निती । महाभच््या तदाचारदेशेवार्थं च शिश्वन ॥ २५ ॥
एकः शुरषितस्थारीदृन्दे भोज्यविधिः कृवः । सामान्यो मध्यमखानेष्वपरः भरवरः* पुतः ॥ ३६ ॥
दिग्वासाः पूर्वमायातेो द्वैवाप्यस्याय दर्चितः 1 असवरनिकरो रम्यमाण्डल्यरतेन चादवः ॥ ३७ ॥
याबदृष्टः कूदर्योऽसो शीलो दग्धो विसंस्ृतिः । सषिकारं युवं विभरदपद्रयन् मावर तदा ॥ ३८ ॥
तथा द्वितीयपुत्र्म साधुयुग्मे समागतम् । प्रददये भोग्ययुमं च अननी पराद् हतः ॥ ३९ ॥
अनयोरचितं यदू चद् शृदधीतेदि अस्ते । विगदय शरादवुः सापू मालं नः शुद्धमेव रत् ॥ ४० ॥
आधाऊर्मिकदोपे च संदिण्ये कस्पते न तत् 1 अपि द्वयमनादायागातां तौ युनिसत्तमौ ॥ ४१॥
अथ प्राह खवित्री च सदित्री धर्मकरमेण्ः । सुतं दिगन्वराचा्य दष्ट ्ा्नतं स्वया { ॥ ४२ ॥
वही रम्थे शुभामासे' रक्तानामर्पकं फम् ! आदार इव धर्मोऽपि ध्यास्देति खयि छद ॥ ४३ ॥
भरतिद्ुद्धो जनन्या स वाग्मिवेन्धोश्च सन्मतिः । मालवान् प्रपते स्मैप मसे निर्मलाम्बरम् ॥ ४४ ॥
शीराद्धिटममोः पा पीश्वा-रिकाकमादयः" । जैनागमरद्स्यानि जानन् भीतार्थवां यवौ 1 ४५ ॥
अन्यदा सद्रयोग्यं बन्धुं पष्ट न्यदीविडच् । श्रीजीवदेव इ्याख्याविख्याप्तः सटर्ेमी ।॥ ४६
६ ३. यतिपश्चशदीरूपपरिवारविराजितः 1 आ्तदद्रेपिनिष्पेषनिदिः सद्योऽपि सन् ।। ४७ ॥
20
25
90
भ्याख्यां कर्वशुदम्शीः श्रीदीरमवनेऽन्यदा । योगिना मोगिना दृष्टिविपेणेवेकषिलो शरुः ॥ ४८ युग्मम् ।
दध्यौ च “स मदतिजाः सको धवलाम्बरः । सार्वमौम वामाति जनेऽस्मन् विस्मयं द्धन ॥ ४९ ॥
्राृतोपद्रवे शकि खा का मेऽस्य चेदिह । विदधे किमपि क्षुणमक्णं वदहं पुमान्. ॥ ५० ॥
विमृदयेति समामध्यम्ण्यासीनः खटोख्या* । लोठ्यावध्य पयैद्ुपाविरादिलावे ।} ५१ ॥
या्चकस्य रसक्षां चासम्भयन् मौनवान् ख च । अभूत् वद (दि) ्ितै्ौवं युरुणा भोगिकर्म तत् ॥ ५२१
स्वशक्त्या याचने दरक्तं खं विनेयं विधाय च । अयुखत् समये ्याख्यामग्याङुखमनाः प्रयः ॥ ५३ ॥
सस्य पयैस्िकामूमवासनं वठेपवत् } वसप यथा वथा वस्य प्रसतरेणेव निर्भिवम् ॥ ५४ ॥
वतोऽवददसौ छस्वा करसम्पुटयोजनम् । अङीकप्रणिपातेन महादाक्ते ! षियुख माम् ॥ ५५ ॥
णपि श्रद्धाङभिः कैश्चिद् विलत: कपया भयु; 1 युक्तोऽगान् तेन कः ष्तः कुञ्रेेषुमक्षणे ॥ ५६ ॥
प्रभुन्येपेधयत् वत्र साधुलाष्वीकदम्यकम् । उदीच्यां दरि गच्छन्तं स्वीकृतायां योगिना 11 ५७ ॥
धर्मकर्मनियोगेन साष्वीयुगमगात् सवः । तज कासास्सेतौ च विन् योगी ददं तत् 1 ५८ ॥
खथ सन्युखमायद खपबाद्यपवाश्रयः 1 एकस्या मूर्धि चूं च किद्चिरिकषेप निष्छपः 1 ५९ ॥
चस्य सा श्वो गत्वा धारं निविविशे तदः । ब्रद्धयोा न चायाति विकटं पूर्यङंनम् ॥ ६० ॥
साश्वगल सूीण सा सदतं व्यजिज्ञपत् । मा विषीद्* भरिष्यामः कारयेऽरवि प्रसुजगौ । ६१९ ॥
कद इदमे वय पुवः ते समापयन् } चर्या थावकाणे च क्िष्ित्वा देऽप्ययो यदुः १ &२ ॥
निर्गय च वदिश्रैयाच्छित्वा वख कनिधिकाम् । तसपाशचैगाः एर तस्य ददशतत निस्द्छिम् ॥ ६३ 1
एषः कस्मादिदं जावमकस्यादिषि सोऽवदत् । उवे वैच्यवां साध्वी यहुपर्यूदकारिणी ।) ६४ 1
प चरः 12 दषे छचमाम्याछठे1 3 4 28 33 °कमोदवः 34 द सखच। 5 गवे खडीलया1 6 प विषादूं 1
७. जीवसुस्विरिवम् ४९
समागयति खां यायं ठव ते सुत्रराह्किम् 1 दितीयां प्रदयवस्तस्याचछिन्द्न् साऽप्यनुटद् दतम् ॥ ६५ ॥}
अथाभ्वपुण्डसष्या नीवासपयाऽदुटी । दग छन्ना चिरस्ैवं छिनदम्ेत् स्वकं छतः । ६६ ॥ *
सुश्च साध्वीं न चेच् पापं छेस्यागखव स्ठकम् ! न जानासि यरे खे वा शयन्तरमयेदन ! ॥ ६७ ॥
सम्यम् भीस्तत्तः सोऽपि प्रद् नरेण सिच्यदाम् 1 अस्याः शिरस्तो यातु निजं खानगनाङ्डा ॥ ६८ \।
वथा ते च तः साध्वी वत्र साऽभूत् सथेतना 1 आगयं च निं खानं सा बा्ाऽऽछोचनां कुटौ 1६९)
मीतमीवः" पटाग्यासौ योगी देशान्तरं ययी ! तादृशां कं वरादाणां यम्यां गुरव रदश ॥ ७० ॥
६४, वः शरीविच्रमादिदः शस्त्यचन्तीं नराधिपः 1 अचां परथिवी इव् भरवर्तयति वरसस्मू ॥ ७१ ॥
चाये प्रेपिवोऽमादौ छिम्वाख्यस्वेन मृजा । जनाचण्याय सीरणी चाप्रश्यच्टीवीरथाम तत् | ७२ ॥
उद्दधार स्ववंरोन निजेन सह् मन्द्रम् । अरन्त सौवर्णकुम्भदण्डध्यलाटिष्त् ॥ ४२ ॥
सुचरसरे श्पृतते सदस परपु पूतः! गतेषु सप्तमखान्तः प्रतिष्ठां घ्ज-कुम्मयोः ॥ ७४ ॥ 10
भीजीवदेवल्रिभ्यल्तेम्यलत्र व्यधापयत् । अथप्यभद्गं तत्तर्थममूहम्भिः भ्रविष्ठितम् 1 ५५ ॥
६५. इतश्चास्ति महास्थाने प्रधानो मैगमघ्रजे } दारि्वारिलये मद्रः भेष्ठौ छः फटानिधिः 1 ७६ 1
मदामादेश्वरः ष्योटिसंष्यद्रन्येण भास्वरः { मद्ादानं युदा सोऽदात् सुयेप्र्णपर्वणि ॥ ८५ ॥
तया लोम खमारद्यवता वेन द्विलो्तसाः ! शटप्विजो यायजूकाख्ादूता अध्वरदीक्टिताः ॥ ७८ {}
सानभ्यचव्यं सद्ामत्तया देदवियाविशारदान् 1 भरावत्यैत ततो दोमः प्रौदमश्रखसोर्जितः ॥ ७९ ॥
पत्र शुण्डोपरण्ठेऽदिलदर््वस्याम्टिका्टमान् । धूमाकुराियुग्मोऽसतौ फटरफटिति व्वोपतत् ।॥ ८० ॥
क्षादातुमेप भोगीन्द्रः खयमागत आहुतीः । धावषटिषु दिजेष्येवं फोऽपि यष्टी तमरिपत् ॥ ८१ ॥
जाणग्यस्यमानयुदरीक््य यजमानः सुधी तम् । एष्या फम्पमानाद्गः पराह हि दुतं शतम् | ८२ ॥
जीवन् पद्येन्द्ियो जीवः रुं दृश्यः सचेतनः" ! सदसैव प्यर्ढहौ क्िप्यते धमं एय फः ॥ ८३ ॥
सप्पा षव ष्ठन् ! नदि दोपोऽल्ति फन । सुम्रसंपफते यदौ पतितः पुण्ययानदिः ॥ ८४ ॥ =?
यतोऽप्र प्वरने भूत्वा हिख्रजीवा मदादसः 1 पर्य्वभूयं ते “समादुप्यमय श्यम् ॥। ८५ ॥
षन् प्रसुकोपफारोऽयं विदधे वटुनाऽयुना 1 अतोऽल्पमपि सेव व्वं सन्तापं कर्ठुर्टृसि 1 ८६ ॥
एषाद्ुससिष््चेत् सं प्रायधित्तं बतः षर । सौवर्णं द्विगुणं वरुणदर्दि देद्वि दिजयने (1 ८७ ॥
द्ादरादसो सपं शिम हैममचीकय् ! मयसतं सस्छतं दृष्टा एेद्रकाले तमद्रवीन् ॥ ८८ ॥
पूर्णस्य फणिनो ददिखापापेऽमी पारितो मया । पतद्ववेऽपरः फार्योऽनवस्याऽऽपद्यतातर चद् ॥ ८९ ॥
एतऽ सापमस्छानि धर्ममेने पयं मृषा" } विद्ठावयत मां तस्माद् पिटं सफटं मया 1 ९० ॥
पिर्िभ्यादिकः शुण्दमुदृतं भेपिवा दिनाः 1 शान्ते मर्यमादाल्ये न शोऽप्यमदं चरेन् ॥ ९१ ॥
सवःय परमे दरीनानि समौक्षते । मिक्षापे तद्द भ्रातर दयेतान्यरयुनिद्रयम् 11 ९२ ॥
सपन गगढ्य पाद्पिपाप्रायां यन भ्रुवम् । अमीषा ते ततः धोयुनीग्याके ल्पते दि सन् ॥ ९२ ॥
ए्षित्यापलयथां पद्धिवोपुः गपो चनस्यलेः १ श्रमाश्र यद्र दल्यन्ते चदे नन्नन्न शते (1 ९४ ॥ 80
सम दन्य भ्ठ विवृण्वतो } सर्मा । निरमग्द लिरदद्प्यः सदा भीनटयेतमः (1 ९५ ॥1
कणोऽपददुने। पमे क्तिद्वत मे शम् १ उपतुम्नी प्रनुन स्व्यं कयदिष्यि ! ९६ ॥
हदुरररा सतयोः भ्गनं म्न ठदो्परेष्दनि { यदो दृटः प्रमो: पा चद धर्मातु्ोजनम्,॥ ९५ ॥
15
त
1.2 भ ॥ ५3 एन्) 3 4 भदयै; 4 व नि चमु 5 4
८१५
॥ „ प्रमावकचरिे
जे च प्रहदया धर्मः सर्वज्ञो देवता मिनः । महात्रवधतते धीरो गुर्वसवन्वरदिषन् ॥ ९८ ।॥ >
रागाययद्धाश्रयो देषो गुर सपरिमरदः धर्मश पटदिसामिरे मिथ्याध्रमो महान् ॥ ९९ ॥ ~
तस्मात् परीक्षया धर्म प्रतिपद्यस्व धार्मिक ! । परीशषपूर्वकं टंकादयपि युप्मामिरिष्यते ॥ १०० ।1..
ुसेषि स प्रेदेऽथ ससम्यक्तवां व्रताबलीप् । ,धर्म चतुर्थं चातव! समाचरददर्गिकम्ः ॥ १०९ ॥
आह् वैष भ्रमो ! िचिदवधास्यताघुना । द्रन्यखक्षख सदरभ विदितः सूयेपर्वगि ॥ १०२ ॥
तदर्थ व्यथितं धमौमासे येदसयतीिवे । कथमः सया शेषं व्ययनी्य' तदादि ॥ ९०३ ॥ :
मम चेतसि पू्यानां दत्तं वहुफटं भवेत्त् ॥ चद् गृहीत ्रमो यूयं यथेच्छं “दत्तमाद्रात् ॥ ९०४ ॥
अयाहुीरो निष्िदठनानां नो धनादिके । स्प्तऽपि नोचितो यस्माद् वक्तम्यं छं उ संग्रहे ॥ १०५ ॥
चिन्त भवा मा कार्षीत् खः सन्ध्यासमये तव 1 अश्वारितैकपादस्य प्रातं यत् प्रढौकते ॥ १०६ ॥
समीपे नसदानेयं कथपिष्यामदे वतः” । शवत्वेति सदनं सोऽगादू विग्शन् खरारोर्वचः ॥ १०७1
परेऽदव चोक्वेकायं कश्चिद् वद्धेकिरनयत् 1 तां शम्यापाछिकां नो या भूप्यापि परिमरहे ।॥ ९०८ ॥
समरन् युरवचः शरी तेन सादशपाश्ये ॥ गतया ज्यनिक्ञपत्. "पूञ्यपुरतो दि्मयोन्युखः ॥ १०९॥
श्रमवः पुनगल वासान् निषिप्य धूवदो । तदाधिवास्यामासु पदिशतेति तं खट् ॥ ६१० ॥ ।
धुरपसदिनौ यत्र प्रयन्तो ति्ठवः स्यम् 1 वनन जैनाठयं रम्यं द्रव्येणनेन कारय ॥ ९१९ ॥
क्नोमिति प्रतिपद्याय रियो सुति सख सः 1 सुक्कटौ जग्महुप्ोमे पिप्पानकमामनि ।। ९१२ ॥
तन्ावकरदेदो च' सिसी न चर्वसततः 1 म्ागापिपतिरेवस्य गौ स्वाद् भूमिमापैयत्" ॥ १९३ ॥
त्र कमान सूत्रपाौग् विदिवे सति । शिरं मण्डपश्रासाद्स्य संमूर्वामगात् 1 ११४ ॥ >
अवधूतः पुमान् क्िदपरेयुः समाययौ 1 दृठ मरास्ादमायत्त अंसा प्राणदूणकः ॥ १९५ ॥
जवैसदूदूपणं पृष्टो जगाद भरक्टं स च । लियोऽखिदाल्यमव्रासि विश्वदूपणशेखरः ।॥ ११६ ॥ *
विद्ापिते च ूग्यानौ मानयित्वा च तेऽदिशन् । उरछीर्य शल्यमाधाय चैयमारभ्यतां पुनः ॥ ११७ ॥
द्र्याभावोद्धवा चिन्वा कार्यौ लह } नदि स्वया द्रवे ते तदथिष्ठायः पूरयिष्यन्वि पुष्डलप् ॥ १९८]
उलकढने समारल्ये निषि शुदे स्वराः 1 नो्कीत्यमिव्यवज्ञत'" निपतन्यग रोकः ॥ ११९॥
पुनसाख्यापिते यन्यपादा ध्यानमपृरयन् 1 देवाहनि कृते तम देवी साक्षादमाह् वान् ॥ १२० ॥
भवान््कव्जमदीमरमदिता इदिवा शद् 1 खये सुपादिकदेदो विषटन्ती गूर्जराभिे ॥ ९२१ ॥
म्तेच्छभङ्गमवादच मरतेऽदं न्यपतं वदा । अमूं भूस्यपि्ठागी मत्वा खं वालि मे बहु ॥ १२२ ॥
ततः स्वाद्वासिकस्यानि नायमन्ये विकपिदुम् । ममानलुमतौ ऽपि किचित् कठुं नषि प्रयुः ॥ १२३ ॥
धर्म्मखनिषु पूञ्यलं वारये मभवस्ततः । एनामन्वनयन् शान्ता तसोऽमीप बचोऽसुतैः ॥ १२४ ॥
अवोचद् यदि मामत्राधिातरी वाधना । तद्रन्यसदितामूमिधैम॑स्यानाय गृह्यताम् ।। १२५ ॥
शुभिः भरतिपत्े च चेले निर्वरिते चरे । ते देवछुठिकं वस्या योग्यां धथगचीकसन् ॥। ९२६ ॥
आख्या भवनदेवीदि कृता तस्यासतद्त्र च 1 अचिदयदाचछिप्यापि पूजां प्राप्रोति पार्मिकेः ॥ १२७ ॥
६, अय दष्टं दिना च्छ निनधम्दकसादरम् । खमावं खमजानाना दधुमेनेषु मत्सपम् ॥ १२८ ॥
ततः संचरतां माने साधूनां गोचरादिे 1 वेय ते अर्न्ति निरीणां पास श्व 1 १२९ ॥
16 मिम्, 2 ^ कयम 1 8
रय 8 ^ मूषिररपयत्॥ 9 म मण्य
8 2 &. ॥ ¶ “सूस एवि © दि \
व्यपनीयं ॥ ----------- कव्य न्म इम १ द्र रुमेतव। 6 पूणं।
छ पण्डषः। 10 2 श न्द्चते। * ग्री सयव माम कनूज देष
„ ऊीवसूरिषरितम् । द
| ७. उीवसूरिषरितम् > 07 १
इथ माढोचिते श्य शुरः भाद क्षमावशात् । उपसग विलीयन्ते रहस्यमिदमेव नः 1 १३० 7
अन्यदा बरघः पापपटवः कटो शि । आङोच्य सुरभिं कांचिदचन्यवयुदशाधिताम्# ॥ १३१ 1,
उ्पाठवोतपाख्य चरणान् निकाया वां शशं इच् ।
श्रीपहावीरचैदान्तस्दा प्रावेशयन् हडात् ॥ १३२ ॥-युग्मम्
गवप्राणां च सां मत्या विः श्ित्याऽतिहपंतः । ते प्राहस्य विज्ञेयं जैनानां वैभवं महत् ॥ ९१३३ ॥ 5
बीत प्रातिमोदोऽयं ओेताम्बरविडम्बकः } इत्यै च कौठुकाविष्टासतरधु्देवङ्ंखादिके 1} ९३४.)
बाद युद्वं उत्थाय यतयो यायदङ्गणे । पश्यन्ति ताँ मृतां चेतस्य कस्माद् विस्मयाचह्यम् ॥ १३५ ॥
निषेदिते शारूणां च वित्रेऽसििन्नरतिपदे ! अचिन्यकक्तयन्ते च नाक्चुभ्यन् सिदसन्निभाः ॥ १३६ ॥
सुनीन् सुक्त्वाऽङगर्शाथ भठान्तः पटेसक्निषौ । अमातुयप्रचरेऽ्र ध्यान भेजुः खयं श्भम् ॥ १३५७५
अन्तमुहूतेमिण सता चेलु; स्ययसुस्यिवा ! चेतनाकेतनाचिब्रहेतु्वेयाद् यदियैयौ ॥ ९३८ ॥ 10
पद्यन्वस्तो च गच्छन्तीं भरवीणतरह्मणासदा 1 दध्युरध्युपिता रात्रौ षटवा चैत् कथं नित् ॥ १३९ ॥
नाणुकारणमघास्ि व्यसनं ददयते महत् } वद्धा विप्रनातियेद् दुहा चदधमंड्टी }} १४०]
एं बिग्रञचतां तेषां गो््ह्यमवयोन्युखी । प्रंसतदोदया पिऽयलेदेमेव हतं ययौ 1 १४१ ॥
यावत् तसपूजकः आतद्रीरमुद्राटयलतसो । उत्सुका खरभिनेद्यभवने ठावदाविसत् ॥ १४२ ॥
खेदयन्तं बदिः रृश्गयुगेनाय भरषाय च । गभौगारे भविरयासौ जघमूर्तः पुरोऽपवत् ।॥ १४२ ॥ 5
वद्धवाने पाप्यामाख जी वदे वभयु्ततः ? पूजको इदरीनादान्महास्यानममेखयत् ।। १४४ ॥
विति ्राञ्षणाः सरवे मविमूढास्तदोऽबदृन् । तद दध्युरये स्वपः सर्वेपां "वा यद्िध्रमः ॥ १४५ ॥
.. मकालमभूत् तत्कि गोता चडिताऽपि च । तदप्यस्तु भ्यं ्रह्मशाखामासम्बुपी खयम्. ॥ ९४६ ॥
दैवहुषैटि््यास्य श्रक्या नदि विचारणा ।
^ श्योतिधिंदामपि क्ञानादरतीतं काषेमागतम् 1} १४७ 1 -निभिर्विशेपक् । 20
अन्ये प्रोयुर्धिचारः को यदना दुरमेयाम्बुधिः ! श्शयुदव्य मथौदा स्यानसुल्यातयिष्य्तिः । १४८1
अस्यत्र खाममाधन्त सथानवासिद्धिजव्रजाः } वायुनेव गता वायोः कीरिः ख्यानादतो ध्रुवम् ।॥ १४९ 1
अपरे प्राहरेफो न उपायो व्यसने गुरौ 1 खगेन्धविक्रम सैताम्बर चैदान्रख्ितम् 1 १५० ॥
प्रणिपय प्रयन्ता तं तथ्यं पुश्प रथात् । अपारोऽयं हि चिन्ताच्धिस्वेन पोतेन तीयते ॥ १५१ ॥-युग्मम् ।
जन्ये प्राहुः सुरदन्भेवप्मडिन्भेविराधितः* । अहर्निशं आसन्ति स भवता भजता कथम् ॥ १५२
ृताजुपद्रवानित्य आरकृवोऽपि न शप्यति । किममानुषसामथ्यों सनर्पिभूर्तिमान् विधिः ॥ १५३ ॥
एकेऽवोयम् चथाप्वस्योपरोघः क्रियतेऽधुना । उत्तमप्रकृतिैस्मात्त् अणासाद् पैरमुन्ति ! १५४ ॥
एवमेकसती्ूय दविधा श्रीयीरमन्दिरे' 1 सरमिदेवा ययुः पूज्याखानं धार्मिकमण्डितम् ॥ १५५ 1
योजयित्वाऽथ ते भोषयुठैादे करसम्पुटम् 1 अवधार्य वाचं नो मम्नानामार्विपञरे ॥ १५६ ॥
वायुनम सुरः पूरय स्याममेतन््यवीविशत्् 1 तचुस्यजीवदेवाख्यावरवः सारतस्तय' । १५७ 1 30
ततोऽस्य व्यप्तने भाते बदकूटापरयधवः } मरतिक्ु वैवास्य चखो नान्यस्य भूतले 1} २५८ ॥
ततसाद्रयतारस्ट्व पाटयापालय श्रभो । । स्थाने स्वयशसः स्थान जीवदान ददने ॥ १५९ ॥
४८
# 'यृदयुकाल दवक्ड़' ठि 98 रि०। 1 पदता 82! 360 2 शसुतरयिष्यवि+ 4 2 विरोपित 1 5 -& जने
मग्रे १6 श्त! ठ ददखन \
५२ प्रमावकचसिते
10
15
20
9४
खस नामान्तरयस्य प्रतिभू स्वं यदीच्छसि । तद्र तेऽन्यधामादि सिरमच्ैयैदुश्षः ॥ १६० ॥
सुरौ श्चेति तुष्णीके लछ्छः छदयशा जगौ ए मद्विधं द्विना यूवमेकों शणुत सूताम् ॥ १६१ ॥
विर्मऽदं भवद्धमौदू दृष्टा जीववधं तवः । असन् धम्मे दयामूले ल्म भावात् स्व्जतु ॥ ११२ 11
सैनेष्वसुयया यूयसुपद्रवपरेपरम् । विय्य परतिमः कलत्र वः सखत्पशनवः ॥ १६३ ॥
मयीदामिद फोचिचेत् यूयं ददरेयव सिराम् । तददं पूउ्यपदेभ्यः किंचित् प्रतििधाप्ये ।। १६४ ॥
थ प्रोचुः प्रघानास्त' तवं युक्तं परोकवानसि । कः समः क्वसयाऽमीयो टुवीरिऽस्मटुपद्रवे 1 ९६५ ॥
स्वस्या सपरत सैनधर्मे सततसुरसवान् । कुर्वतां धार्मिकाणां न कोऽपि विघ्नान करिष्यति ॥ १६६ ॥
अस्तु च प्रथमो पटः" श्ीवीरतिनां तथा । सदाऽन्त न फततव्ये भूमिदेवैरतः परम् ॥ ९६७ ॥
प्रतिष्ठितो नवाचाय्यैः सौवर्णधुपवीतकम् । परिधाप्याभिपेक्तव्यो प्रा्मेनरहममन्दिरे ॥ १६८ ॥
इसभ्युपगते सैश्च लषु; सद्ुत्पादयोः । निवेश्य मौलिमाचस्यौ महास्थानं समुद्धर ॥ १६९ ॥
श्रीज्गीवदेवसूरि् पराह्ोपशमयम्मिवः । कालत्रयेऽपि नास्मारं सेप्तोपौ जनद्धिपौ ।॥ १७० ॥
भ््य्ूदपाविन्यः परे क्षासनदेववाः । इदानीमपि वा एव भरिप्यन्ति मम स्तौ ।। १७१ ॥
्र्युक्याऽन्तर्मदं ध्यानासने संस्थाय सूरयः । निगह्य रेवकं छुम्भकेन नासाम्रद्टयः ॥ १७२ ॥
पस्युदूतमशनिण तावद् नौप्रकषवेश्मतः 1 उत्याय चरणम्राणं कुर्वती निर्जगाम सा ॥ १७३ ॥
कौतुफाद् दश्यमानाऽपरौ दर्पोताठद्विजग्रतैः । पुरे बाहप्रदैशोर््या निणटम्बाऽपतदू द्रवम्" ।। १७४ ॥
जआघ्याने पुनसज्सुयुरो शुरयो गणैः । वेदोदिताभिपरीभिरविक्रे जयप्वनिः | १७५ ॥
सवः प्रष्ति सौदयैसम्यन्पादिव वायटे । स्थापितसैरिद्् जदो सेमैरधापि यर्ते ।। ९७६ ॥
७, धिजदुर्यवः पृञ्या क्नास्वा कारं तु ते पुनः । सस्यानमागमन् योग्ये सिष्यं पटे न्यवीविश्चन् || १७५७ (|
स्वयं सर्वपरियागे एत्या शृतवाऽऽजेषे मनः । ददुः शिक्ष गणस्याथ नवसूरेव्य धूरयः ॥ १७८ ॥
गच्छमरवतेफस्मायदेसं राष्स्विकं ददुः । योगी प्रविक्छोऽस्माभियः पु पिद्ध एव सः । १५९ ॥
भनेकसिद्धिसेयुक एफपंडकपाखवान् । अस्माकं निधनं क्ञारवा स ष्वागन्वात्र निधिवम् } १८० ॥
मप्यस्माकं कपाठं चेत् सैष प्ाप्स्ययधर्मधीः । शासनस्वोपसर्गोस्दू विधास्यवि पथाविधाय् ॥ १८१ ॥ `
सतः नें परियभ्य निर्जीबेऽस्त्कछेवरे । फपाठं चू्णयघ्वे चेत् तत्र स्याजनिरुषद्रवम् ।! १८२ ॥
इृदाभे मामफीनाएापाठनं ते षुटीनवा । पएतत्फ्रय शुनं फार "सैनरासनरण्षणे ॥ १८३ ॥
शति रिष्ठा प्रदमयासत प्रयाख्यानपिधि व्यधुः । विघायाधनां दध्युः षरमेदिनमस्छवीः ।} १८४ ॥
निदप्य पयने मूधा युर्रवा भराणाम् गुणान्ययः । घेमानिकसुरावासं तेऽिभियमरिभ्रियन् ॥ ९८५ ॥
छम्पटक्षसणो दण्डमुरण्डं परिग्र्य सः ! श्पाठं वर्णयामास यथाऽऽकारोऽपि नेक्ष्यते ॥ ९८६ ॥
छोफोरोरसवोन्युदरशष्दादते मयय 1 रिपिरायं गुरययपुर्यातार्था अवदन्त तत् ॥ १८७ ॥
योगी ठमयद्प्यानभरयम्नत् चाययौ । फ प्प पुगपोऽतीव शदष्टच्छय पे अनम् ॥ १८८ ॥
श्रपानमादशभेकः पुरसस्देययायदत् । डिक्नश्मषूमि मोऽ पिदु्न् गद्रद्ययम् ॥ १८९ ॥
यायोरियापरा मू्चरजीदेयो सनीश्वरः ! महासयानधयोदारययादो दरिवमोधियान् ॥ १९० ॥
त्या स पटन् शोकं पिध्रदू प्रो दिपातयन् 1 विषायोर्जित्तपूल्ध रोदन ससमव्रगीन् ॥ १९२१ ॥
पषा भो ! मदीशस्य यः दु्यतापुना 1 भन्यया सदिरोपातं द्रवा यक्षाम्यसून् रुषम् 1 १९२ ॥
1४ ५; २५ ५३ ए षृः। 4 एषेः 5 ङि भरण १८द् सिन ॥
७. जीवसूरिचरितम् ¦ ५३
ततर प्रवर्वरोऽवोचन्युच्यवां शिविका यवि ! प्रमोर्मित्रमस्धौ योगी दष्ठास्यं जीवतादू. घनम् ॥ १९३ ॥
दिग्क्ते याप्ययाने च भ्रकादे तन्मुखे छते ! चरितं वच इष्टासी दसत धृष्टाऽनवीरिदम्ः ॥ १९४ ॥
स्कसंडं कपारं ीयिक्रमादिद्यमूपदेः । मग्ाचायेस्य चास्य स्यात् पुण्ययुरुपडश्वणम् ॥ १९५ ॥
करे मैऽख कपाठं चेदारोक््यन्मे मनोरथाः; । अपूरिष्यन्तं किं मो नाभाग्यैः आप्यमीदशषम् ॥ १९६ \)
जीवता च श्तेनामि सख्यां पृष्ट "एव यत् 1 मर्येपु स पुमानेको येनाहं स्वमतेर्चिवः ॥ १९७ ॥
परं तथापि टोक्तोऽस सस्रे मो दिदत्वसी । ममाप्यद्य विभागोऽखु पुण्यस्यागण्यतोद्ररात् ॥ १९८ ॥
एवं कृते च ख व्योस्नाऽ्रनयन् मखयाचखत् ! शरीखंडागुरुकाछठठानि षिदयेऽङ्गं च भस्मसात् ॥ ९९९
अद्यापि तत्भावेण तस्य वंशे फठानिधिः । भवेत्त भ्रभावकः सूरिरभराभः सखतेजला ॥ २०० ॥
शस्यं चरिच्रमधिगस्य भदाप्रनावं श्रीजीवदेवसुररोदुरितापदारि ।
निलयं स्मरन्तु चिवुधा अवधानधीरा नन्याच सूरिगरिमस्फुरणेकदेतुः' । २०१॥ 10
श्रीचन्द्रमभसरिपदरसरसीदं सममः श्रीमरभा-
चन्द्रः सरिरनेन चेतसि कृते श्रीरामलकमीखवा !
श्रीप्वर्पिचसित्रिरौदणभिरौ खद्धोऽगमत् सप्तमः
भ्रशुन्नभखुकोधितः सुचरितं श्रीजीवदेवभभोः ॥ २०२ ॥
वार्दारिद्यप्रमधननन्दमनोरतिकताददाधारः 1 15
समनःप्रसरोद्टासः ओरीमत्यद्ुञ्नकल्पतरोः ॥ २०३ ॥
॥ इति श्रीजीवसूरिवंधः स्मः" ॥
॥ प्रं २०६ अ० २। उमये १७९३ ०२॥
1
313 ¢ श्ति। 2 ^ भप्ररिप्वति। 338 एवष््ट। ५. © ददु । % ¢ 0 नसि समातिषुचश्च पड्िरियम् ॥
९४
॥)
10
15
20
= अभावकचरिते
८. श्रीचृदधबादिपरिचरितय्
६१. सारारख्ववग्नोवःयारावारसमभ्िये । बुद्धवादिनव्द्राय नमः शमदमोर्मये ॥ १ ॥
सिद्धसेनोऽवतु खामी विचनिखारकलयञ्त् 1 देशे दरेशकं दपि योऽहैदुबद्यमयं महः ॥ २ ॥
करिकाठाचरृटोपदम्मोटिकख्योखयोः 1 चरमं चित्रचारिनामत्र' प्रस्तावयाम्यहम् ॥ ३ ॥
प्रारिजावोऽपारिजागो सैनश्ञासननन्द्ने 1 सर्वथुवा्वुयोगदुग्कन्दकन्दडनाम्बुद्ः ॥ ४ ॥
चिदयाधरवराश्नाये चिन्वामगिरिवेष्टदः 1
आसीच्छरीस्कन्दिलाचार्यः पादलिसप्रमोः छठे ॥ ५ ॥-युग्मम् ।
असस्यदिप्यमागिक्यरोदणाचठचूरिगा 1 अन्यदा गौडेषु विजहे स युनीश्वरः ॥ ६ 1
सनासि कोदालाम्रामसवासी विप्रयुगवः । सुद्खन्दाभिधया सा्षान्युडन्द इव सत्त्वतः ॥ ७१
प्रसङ्नादमिछत् तेषा या्यावनिविद्यारिणाम् । सर्वस्य सर्वकार्येषु जागर्ति भवितव्यता ॥ ८ ॥
तेभ्यश्च श॒धरवे धम्मे; श्म्मदः प्राणिना दया । सुरुरः सयमारढैरतिवैराग्यरद्वितैः 1 ९॥
स प्राह फारिताकाैरनायैदधजैनेरिव । चित्रैरिव भरमि्राग्भर्विपयेपिलो“ऽस्म्यहम् ॥ १० ॥
तेभ्यख्रायस्व नि.सद्गस्वामिन् विष्यस्वश्ायव ! । पडायनेऽपि मां ष्ठीवं विश्रसावैदापटुवम् ॥ ११ ॥
इत्यूचिवासमेनं तेऽनयगृहन् सैनदीक्या ।
त्वरय श्रयसि भरेष्ठा विटम्बो वित्ररदू. धुवम् 1॥ १२ 1)--निमिर्भिदेषकम् ।
सपरेदुविदहारेण छाटमण्डटमण्डनम् ) प्रापुः भीरुकं से रेवासेवाप्वितरितम् 1 १२ ॥
छुचपाटमद्पोयैरम्बर परतिशन्दयन् । सुकुन्दर्पिंः समुवरोन्किप्वानसापद्यटुःसद्ः ॥ १४ ॥
शं स्वाध्यायमभ्यस्यतयं निद्राप्रमादिनः' । विनिद्रद्मति वृद्धत्यादाप्रदी सनदर्निशम् ॥ १५ 1 -युग्मम् ।
यदिरेको युवा तस रिक्नामक्षामषीदेदौ । सुने ! बिनिप्ितर श्दिप्जीवा भूतदुो यतः 1 ९६ ॥
तस्मद्यानमय साघु 'धिचेद्याभ्यन्तर तपः 1 अदेः सखकोचितु 'साधोव॑ग्योगो निर््वनिष्ठणे ॥ १७॥
ति श्रुत्वाऽपि जीत्वोदिवजाढ्यचयान्वितः ¦
नायधास्यते श्विक्षा केयैवाघोपति स्फुटम् ॥ १८ ।-निमिरविंशेपकम् 1
साखूण्योचितया *सूक्तकरणासुूयया ततः । अनगारः" यया वाचमाददे नादरा्दितः ॥ १९१
अजानन् वयसोऽन्त यदुप्रपाठादरारदिंवः 1 एुटपिष्यसि तन्मडीवटीनय् सुदाड कथम् ॥ २० ॥
हति त्वा विपेदेऽसी जगारिवङुञ्रः । दध्यौ च म धिरुतपि क्ञानावरणदूपिताम् ॥ २१ ॥
सव आसधयिषप्यामि मासती" देयतामदम् 1 अथोमदपस्ा घय यथासूयाधचो भवेत् 1 २२ ॥
इति ध्यात्वा नाद्िकेरवद्यारयनिनाख्ये ! सरटा मार्ती देवीमारादुघुपचक्रमे ॥ २३ ॥
चतु्यद्यरमायार शरीरस्य टदग्रव- । प्रयाख्याय स्टुर्दयानयदिनिद्टुवास्वमीः 11 २४ ॥1
गटद्िक्राटुप्यशद्धीः समताश्रयः । निष्पकम्पवतुन्यस्दरटमूर्तिपदाम्बुने ॥ २५ ॥
फ चाघ्रामल्वं। 2 4 श्रुता । 3 एर श्योगटङन्द्० ।
¶ नस ्रद्मर् कोऽप्यस्वि यनासौ भदितग्या । छाये नरिजदेदस्य रुप्यवे त जदुभि ॥' इवि 8 रिष्यणी ।
4 ^ सुतो" 5 ए द -शधुन+ ¢ देर विनिदता दिषठ-बीद्\ 7 > यथया 8 2 यादो वा। 928 धच,
र रुष्ह्या 1 10 ¢ सनगारबयं ॥ 11 ¢ ठर मारवी!
€. बधधादिसूरिषरितम् । थ
खद्ररैमिच स्रास्थादू दिनानमिकविंशतिम् [
सन्त्मतुा' ततः साशवद् भूत्वा देवी दमव्रवीत् ॥ २६1] व्रिभिविेषकम्
सयुचवि् ! प्रसन्नासि पूर्यन्तां ते मनोरथाः 1 स्वना म तवेच्छाघु' तद्विधेहि निजे दितम् ॥ २७ ॥
इयाकण्यं सयुत्तखधौ देवताया गिरं गिरः 1 ददद यु्चठं पप्र; कस्यापि गृदिणो ग्रे 11 २८ ¶॥
ूर्वोक्तयतिसोसमासवाक्यशचुलपमानतः । प्राह श्छोकं छतन््ोकश्रविक्चापरिपूरतये ॥ २९ ॐ
स चायं-
असादा अपि यदा भारति ! त्वखपादतः । भवेषुवौदिनः राज्ञा धशरं पुप्यतां त्तः ॥ ३० ॥
इत्युक्त्वा भासुरः सिपेच अशं उुनिः । सथः पनितं पुष्ययेक्तं तारेवैया नभः ॥ ३१॥
- त्था-
मद्धोः" चूं चाच्छयघ्िप्रमाणं रीतो वहिमौसतो निप्पकस्पः । 10
यद्वा यसै रोचते तन्न किचित् शद्धो वादी भाषते कः किमाद् ॥ ६२ ॥
इति भतिज्ञयैवास्य तदाकाटीयवादिनः । इताः परादतप्रत्ताः कदिशीका इवाभवम् ॥ ३३ ॥
सतः सूरिपदे चक्रे गुरुभिैरुवत्सटेः 1 बर्दष्णयो गुणा अथौ इव पात्रे नियोनिवाः# ॥ ३४ ॥
भ्रवया वादसुद्राशरद् यत; ख्यातो जगल । सान्वयां चद्धवादीति मसिद्धि प्राप स प्रभुः 1 ३५१
शरीजैनसासनाम्मोजवयनमासन मत्करः” } अस्तं श्ीस्कन्दिकाचार्यः भ्राष आयोपयेशनात् ॥ ३६1 15
६२, च्द्धवादिसुमेच्छाचटोद्धायरिकच्छपः ! विजदार विडहाल्ायां शालायां गुणसन्ततेः ।॥ ३७ 1
वदा श्रीविक्रमादिलयभूपाटः पाठिवाबनिः । दारिथान्धतमोभारसंभारेऽभवदयमान् ॥ ३८ ॥
श्रीकालखायनमेत्रीयो देवर्षिनादणाज्गजः । देवश्रीडधिमूर्विद्यन सिद्धसेन वि तः ॥ ३९ ॥
पतराया सर्वशाश्रर्थपररगममतिितरिः । अन्यघुर्मिितः श्रीमदुवरद्धवदिग्रभोः स च ॥ ४० ॥
भद शी ब्रद्धवादीदः विद्यते पुरि" नाथवा । इति पृष्टः ख एवद् सोऽद्मेवास्मि ख्य ॥ ४१ ॥ 20
विद्द्ोीमर्ह ेप्ुरियतोऽत्रैव जतप्यते । संकल्पो मे चिरस्थायी सदे संपूर्यते यथा ॥ ४२ ॥
न गम्यते कथं विद्रत्पर्पदि स्वान्ततुष्टये । संप्राप्तौ ्चातकुम्भस्य पित्तला फो निषृक्चति ॥ ४१ ॥
इयुन्ऽपि यदश्मैव स त्यैजयद्. विपरदएपस् ५ देयः चल सरदतष्न् म्भ्य यत् तद् ((२९॥
सिद्धसेनः भागवादीत-“सर्वक्ञो नासि निधिवम् ! यः भरयकमानपेः अमाभैरनेषरभ्यते ॥ ४५ ॥
नभः सुमच्टान्वादि'दयुक्या व्यरमच सः । उवाच धृद्धवाढी च गोपाय सान्त्वनपूर्वकम् ॥ ४६ ॥ 25
भवद्धिरेतदटुक्तं भो ! च्छिमप्यधिगतं नवा ! । ते प्रः पारसी का भ मन्यत बज्यते कथम् ।॥ ४७ ॥
शृद्धवादाद-मो गोषा ! ज्ञातमेवदचो मया } जिनो नास्लीयसी जस्पे. तव् सयं १ यद्ताच मोः {11४८1
भवद्रामे वीतरागः सर्वङ्ोऽस्ति नवा ९. तत; } आदुसेऽस्य वचो मिध्या जैनचैत्ये जिने सति 1 ४९ ॥
न चानचगतेष्व आदते द्विजचचस्मु नः 1 सूरिर पुनर्विप्र ! तथ्या णु गिरं मम ॥ ५० ॥
अनीपातिदायस्त्ारलस्यं विश्राम्यति क्रचित् । अस्ति चातिडयेयचा परिमाणेप्िव स्फुटम् ॥ ५१ ॥
20
छौ ुखुतरे* वापि परमाण्यै वियदपि ¦ प्रक्ञाया जवधिक्गीनं" केवरं सिद्धमेव तत् \। ५२ 1{
7 1 & स्वाजु ! £ प तवेच्छा \ 3 ठे छुवरोक ) 4 5 © द यत्नैः 5 © ग्मालर.
* व्याजे दविगणं शरोक्त व्यवसायेन चले ॥ हृपो शवव्यण प्रो पानेऽनन्तगुणे भवेत् ॥°-इति 2 टिप्पणी ।
6 2 इुनिनायवा ॥ 7 ए नियः ॥ 8 4. उतरे । 9 © जदभिक्नानं \
5
10
15
20
20
५६ भ्रमावकचरिति
ज्ञानं शगखदाायो द्रन्यं क्षिचिदू विचिन्त्यताम् । योऽसौ स एव स्वज एपाऽमूत् सिद्धिरख च ॥ ५३॥
शैटग्बाचां प्पव्रेन जिग्येऽसी चद्ध्वादिना ! त्राणः पण्डिदंमन्यसयश्व काला खनूदसाम् ५ ५४ ॥
हर्पधु्वनेव्य सिद्धेतेनोऽप्यसायव ! प्रभो ! वमेव सर्वज्ञः पूर्वः सयो निनस्त्वया ।। ५५ ॥
रिप्यत्वेगालुमन्यष्व मां भ्रविकषादपूर्विगम् । समर्यो नोत्तरं दातुं यस्य तस्यास्मि सन्नकः ॥ ५६ ॥
जदीक्षयत् सनेन विधिना वसुपखिवम् 1 नान्ना फुषुदचन्द्र्च स चक्रे बृद्धवादिना ॥ ५७ ॥
जां चाद्गवततीक्षणग्रवरप्रहिमासरात् 1 पारदा तदाकाठ'लिद्धान्तस्य स चाभवत् । ५८ ॥
घरृतीयपरमेष्ितवे गुरभिर्विदधे सुदा 1 धुर ख्यावाऽभिधैवास्य तदृ च प्रकदीरृवा ॥ ५९ ॥
उन्निधाय गणाघि विजटे* स्वयमन्तः । रिष्यप्रभाये दूर शरभिर्बीस्यते यवः 1 ६० ॥
६३. श्रीसिद्धसेनसूरित्यान्यदा यादयमुदि व्रजन्. 1 टः धीविक्रमारकैण रा्ञा राजध्वगेन सः ॥ ६१ ॥
जसं ूणामे स मूपसखस्मै च चक्रिवान् । तं धर्मठाभयामास गुरुरु्चवरखरः 1) ६२ ॥
तस्य दक्षतया चुः श्रीतिदराने ददौ दपः । फोटि दाटकरंकानौ शेख पत्रकेऽखिपत् ॥ ६३ 11
तथयया-
पर्मलाम इति परोक्ते द्रदुदृतपाणये । से सिद्धसेनाय दद कोटिं नरायिपः ॥ ६४ ॥
[ शरेण सिद्धमा गृदीप्यामि (1) घनं ष्वया । उवाच तिद्धो नोऽसपाङ यथारपि दथा कुर ॥ |
तेन द्रव्येण चक्रेऽसौ साधारणससुद्रकम् । दुःखसाधर्मिंकसोम-चैयोद्धापदिदेठये ॥ ६५ ॥
अन्यद्! चित्रकूटा विजदार सुनीश्वरः । गिरेरनितम्ब एकत्र खम्भमेकं ददर च ॥ ६६ ॥
नैव फाष्टमयो प्रायमयो न नच गृण्मयः । विगृरान्नौपथक्ोदसयं मिरचिनोध तम् ।] ६७ ॥
सद्रख-खशै-गन्धादिनिरीष्ाभिर्भेदेवटात् । ओषधानि पररिसाय तञदार्थान्यमीमिरत् ॥ ६८ ॥
पुनः पुननिषृष्याय स सम्भे दिद्रमादनेोत् । पुखकानां सदत्राणि ठन्मण्ये च समैव ॥ ६९ 11
एकं" पुखकमादाय पत्रमेखं खतः प्रमुः । पिष्य' धाचयामास वदीयामोरिमेककाम् ॥ ७०]!
सुव्णसिद्धियोगं स वचर म्व विखिवः । सपे सुभटानां च निष्पत्ति रोक एके ॥ ७१ ॥
सावधानः पुय यावद् वाचययेप दरषमूः 1 तस्त्र पुश्ठं चाथ' चदव" श्रीदासनामसे ॥ ७२ ॥
ताद्पूवंगतप्रन्यवाचने नालि योग्यता । स्वदानिर्येतः काटदरीसप्यदेतादद्रामपि ॥ ७३ ॥
६४. स पूरवद्ेहापस्पन्देव्यदारपीष परेयवि । कमौरनगरं भाप विपायुगयुवः सुपीः । ७४ ॥
देयपाटन्येनरोऽन्ि चय विम्याविक्रमः । शीसिद्ध सेनि स नन्छुपभ्णयदौ रयात् ॥ ७५ ॥
अष्टेपण्यारिपमोर्याषवुष्टयपसान् प्रसुः 1 पै प्रययोधयत् सरये चाश्वापयरिटापछिम् ॥ ७६ ॥
शीकामरूपमूपाठः संरयेष वमन्यदा । नाघ्रा विजयवर्मवि पर्वेतप्मविषिठिः ॥ ७७ ¶
स आटदिकनामीरेरसंस्े्विदतोऽभिकम् 1 देवपाटो मटीणखः भसु विपत् चतः ॥ ५७८ ॥
सुप्य शटमभेनिमन्निमैस्द्रतैषटैः 1 बिद्राफयिष्यते सेन्यमर्पकोशग्टस्य मे ॥ ७९ ॥
भथ श्यं शरणं स्यगिभिदग्यङूण्यं स अयुः । आयः भरविवियान्यानि सा मेशीर्र सद्दे ॥ ८० ॥
युव्मनिदियेमेनासंय्यद्रन्ये विषाय सः । चया सपेपयोगेन सुमटानस्येद् बद्र ॥ ८१ ॥
युद पराभि समुद्रेयष्देन दृष्टवा 2 ममो; प्रमाटवः ‰ हि > म्बाद् वादयुपासरनए् ॥ ८२ ॥
^ वदा्प्ठेष दै र्वाष) 94 सिव् 1 © दकं 23 भादसों एएगदमाम एदं नि(निनं सभ्यते प्रशिपश्रायम-
शम्दद्नर वप्रमिपाी । € 7 > निरषनोखः; 4 निरदलेद ! 5 4 निदीधदिमते + 64 ए) ^ प्रिव; 72
प्नष्ठिष द) वाप 8 4 पज स+ 96 शपटेरिनः
८. शृद्धवादिसूरिचरिवम् । ४७
जाद् शवुमीयन्धतमसे,ऽदं निपेदिवान् । उदभे माखता नाथ मवता मवतारक { ॥ ८३ ॥
सतो दिवाकर इमि ख्याताख्या भवतु प्रभोः । ततःरथति गीतः श्रीसिद्धिसेनदिवाकरः ॥ ८४॥
१५. तख रत्ती दृठ मान्यः सुखासनगजादिषु । बखाद्ारोषितो भक्तया गच्छति श्षितिषाख्यम् ॥ ८५ ॥
इति जञात्वा ास्वरद्धवादी सूरिर्जनतेः 1 शिष्यस्य राजसत्कारदषैशरान्तमतिशितेः 1} ८६ 1
हिक्षणेन शणेनैवपासितुं दुमदामदम् ! समाजगाम क्मौरपुरे रूपापटापवः ॥ ८७ ॥-युगमम् ॥ 5
तः सुखासनासीनमपदयत् घं प्रसुलदा ! राजानमिव राजाघ्वान्रे वटुलनायृतम् ॥ ८८ ॥
प्राह च शराप्रर्प ! लं स्वेदं मे निवसेय ! आयादस्य दव स्यातिश्वतेदूरदिगन्तरात् । ८९ ॥!
एच्छेति सिद्धसेमेन सरिणोक्े जगाद सः ! तारखरं समीपश्थविदुपां विस्मयावहुम् ।॥ ९० ॥
तयथा-
अणंडद्टीय' फुल म तोह मन* आरामा" म मोडहु । 10
"नण कखुमर्हि अधि निरञ्चण दिण्डह कां चणेण वण । ९१ ॥
भन्ञतिऽतर विभूृश्यापि फटुत्तरमसौ ददौ । अन्यत् पएरच्छेति स रहतदैव हि विचारय ॥ ९२ ॥
अनावरादसम्बद्धं यक्किचित् तेन चाफयि । अमानिवेऽत्र तहिं त्वं कथयेति जगाद सः ॥ ९३ ॥
बरद्धबादिभयुः राद कर्णयावदितये भवः । अस्य तच्छं ययामागश्ष्टोऽपि छमदे पुनः ॥ ९४ ॥
तथादि--“सणु, अर्पमपयूरूपे ५ यस्याः खा^ऽणुपुर्पिकर-मादुपवयुः, तस्मा पुप्पाण्यायुःखण्डानि तानि 15
मा प्रोययर्त, 0 मिः । शजारामान् सत्मसत्कान् यमनियमादीन्, सन्तापापदारकान् मा
मोरयत-मजयर्तं । (मनःकुषुमेः स्षमामार्द॑वाजैवसन्तोपादिभिप्वेय, निरखनम्-सञनान्वदेकारस्यानानि
जातिलाभादीनि निगतानि यस्य॑ सं निरनः-सिद्धिधदथासस्ते ध्यायतु । (दिण्डतः रमत कथं वनेन घने
भोदादित दगदनेनारण्यमिव संसारूपं गदनमियेकोऽथैः ॥ १ ॥
अथवा--सणुनौमाव्पचान्यं तसय पष्याण्यस्पविपयत्वान्मानवतनोः, स्व् धैणुपुप्यी, तस्याः पुष्पाणि महा-20
तानि शीखोड्ानि सं तानि, मा जोटयत-मा विनादायत ) "मन यायम मोरयत' चिचविकस्पजालं संहरत ।
वैथा "निरखने' देवे सुक्तिपदमातं, “म न" दस्यनेन दौ निपेधकदब्दौ-सा च नञ्च, ततौ म फुसुमेर्वैय निर्न
यीतरागम् 1 गादैर््योचितदेवपूजादौ पद्जीय निकायविराधकेः मोचमे कुद, सावद्यत्वाद् । “वनेनं' द्वेन
शरीत्यौ देतुमूतया, वनै" चेतनाशल्यस्वादरण्यमिव धमहेतुतया मिध्यात्वद्षाखलात, कथं मसि" अवगादटसे
रुक्षणया, तस्रन्मिश्यावादे परि्यत्य सये सीर्थरूदादिषटे आदस्माेहि । इति द्विती योऽभैः ॥ २॥ 25
अथना--भणरणेतति धातोरणः शब्दः स एवं पुप्पमभिगम्त्याथस्याः सा+ऽणयुष्पा' फति; । तस्याः पुष्पाणि
सदोध्चयचांसि चानि मः धोटपत-मा संहस्त । तथा ^मनस आण, वेवक्ररूपत्वात् मध्यालमोपदेश्रूपास्तान्मा
भोरयत-कृल्याख्यणमिम बिनादत्यद । सनो निरञ्जनं रागादििपरदितं छुटि खम: ुरभिरपितैः सह-
रूपदेशेरचय पूजिते गवाष्यं कुद 1 तथा वनस्योपचायाव् संसासरण्यस्य, तस्थेनः खामी, परमसुतित्वाव्
तीथंृत्, तस्य घनं शन्दषिद्ान्तस्तथं कथं दिण्डत श्रान्तिमादघत ! यतस्तदेव सत्यं १ त्रैव भावना रत्तिः 30
फायौ 1 इति वृतीयोऽर्थः 1३॥
कादयो हानेकाया व्याख्याता चद्धवादिना । मविप्रविवियान लु वयं विदु जदाः ॥ ९५ ॥
इवि तजस्पपजैन्यगरजिवपेणडम्बरः ! बोचेना्ुरिता सिद्धःसेनमानसनेष्टिनी ।! ९६ ॥
ईद् दाकर नान्यस्य मद्धमौचार्यमन्वरा ! स प्यातवेति सयुद्तीरय स्याही भाणमदू गुरोः ॥ ९७ ॥
1 9 °मीव्वघः मले; © 2 ग्तमसो । 2 4 न्ठारङः १ 3 4 शयुददी, 2 भयदुहीय; ¢ अणुहो ॥ ¢ नाष्वि -3. 2 ।
5 ए मासम । 6 ^. मणः \ 7 5 कमेहं 18 ए शह वदेव ) 9 & रोय 1 10 6. नालि ३ 11 .8. विद्र + 12 भि पर्व.
पुष्यो; 4 साच भयु ।॥ 18 "च नादि 5। 14 7 खाद्धर। 15 त हिदान्वष्लं +
भ्रमय
५८ प्रमावकचरिति
आह् चान्तवदपिनितेन मयका छशाम् 1 आरतिताः भमो पादाः श्ययं उन्महदपैः ॥। ९८ ॥
शरेति सुरुपं स्म शण वत्स ! न ते कणम् 1 भरागिना दुष्पमाखलः इदुः सद्रतिनारानः ।॥ ९९ ॥
कणेदय मया सैनसिद्धान्तारर्पितो भवान् 1 तवापि यन्न जीर्येत मन्दानः स्िग्धयोज्यवत् ॥ १०० ॥
ऊन्येषा "लडवावावीनवाच्ेष्मबदूहदपम् । का कथायत्पसत्त्वाभिषतां दिदयानननारणे' 11 १०१ ॥
1] सन्दोपौपधसंनृद्सद्घानान्तस्वहिना । शते खां" हि जीयख मदच्तमद्नायितः ॥ ९१०२ ॥
सतम्भापपु्कं पत्र जे" शासनदेवता । सांप्रतं सोप्रतीनाः कि वदच्छ्किनिजोयिताः' ।॥ १०३ ॥
इयाकण्य गुरोवचं" वाचंयमदिरोमणिः । भाद चेद् दुःकृतं नैव कयैः रिप्या भमोद्वात् ॥ १०४ ॥
लसायधित्त्ाद्ञाणि चरिदायीनि भाथ ! किम्] मदेयुरविनीतं मां प्रायश्चितैः ्रश्ोध्यत ॥ १०५ ॥
शृद्धवादी विगदयादादस् चालोचनातपः । स्वान न्यस्व च प्रायं खयं छात्वा दिवं ययौ ॥ १०६ ॥
10 सुनीन्द्रः सिद्धसेनोऽपि शासनस्य भमावनान् } विदधद् बदुधाधीशस्तुतो व्यदर्तावनौ ।॥ १०७ ॥
§६. अन्यदा छोकवाक्येन जादि प्रययतस्तथा । जावास्यात् संस्छठाभ्यासी कर्मदोपात् प्रवोधितः ॥ १०८ ॥
सिद्धान्तं संस्छतं क्ठैमिच्छन् सधं व्यभिकपत् । प्राते केवउत्तानिमापिठेऽपि निराद्रः 11 १०९ ॥
दसमभावगसेयस्त्वानभिन्ञसत्र मोदितः । संघप्रवानैरूबे च देवःकाङुप्यककंशेः ॥ ११० ॥
युगम्धानसूसीणामठंकरणधारिणाम् 1 अद्यशीनयतिनरातरिपेरजम्रमाश्वाम् ॥ १११ ॥
15 पूड्यानामपि चेविचदत्तावक्ञानशात्रवः । अवस्कन्दं ददा का कथाऽस्मादशां त्वः ॥ ९१२ ॥
यदिति" श्वठसस्माभिः पूपा सम्परदायवः । चतुदशापि पूर्वाणि सच्छवानि पुराऽमवन् ।॥ ११३ ॥
रह्ञाव्ियसाप्यानि तान्ुच्टिननानि कारवः 1 अथुमैकादशग्यसि सुधर्मखानिमापिवा ॥ ११४ ॥
वाल-खी-मूढ-मूरगीदिजनालुमदणाय खः 1 पराकूवां तामिदाकार्पीदनाखाऽत्र क्यं हि वः ॥ ११५ ॥
पूैर्वचनदोपेण भूरि कर्मपमरथिदम् । शतेन स्वविरा अय" प्रायश्चित्त भजनते" ॥ ११६ ॥
20 सैस्चे द्वादशाब्दानि गच्खयागं दिषाय यः निगृहजैनलिङ्गः सन् ठप्यते दुस्वपं तपरः ॥ ११४ ॥
इति पाराविकाभिख्यात् मायसित्ान्मदांदः 1 अस्य छद्धिर्विनाक्ञाया अन्यथा स्यात् तिरस्छविः ॥११८॥
सैनमरमावनःं पचित विदधावि चेन् 1 ठदुक्तावधिमष्येऽपि छमते खं पदं भवान् ॥ ११९ ॥
ददः भीखंयमाष्च्छप ख साच्िकदिरोमगिः । सत्रं विभ्रदन्यकतं सिद्धसेनो गणं न्यदात्।। १२०॥
इतयं च ्रान्यतस्वस्य बभूुः सप्त बच्छराः । धन्येदुविदरचुल्य(यि)न्यां पुरि समागमत् ॥ १२१ ॥
ह सं भूपमन्विरद्रारि गत्वा श्वचाप्मभ्यधात् । स्वं दिज्ञापय राजानं मद्वाचा दिश्वविश्ववम् ॥ १२२ ॥
वथा दि-
दिदुभिष्चरायातो द्वारि तिष्टति वारितः ।
दस्तन्धस्तचतुः रोकः किमागच्छतु गच्छतु ॥ १२३ ॥
दो राक्ता समाहूतो गुणवलक्षपादवः 1 स्वाभिनाऽनुमते पीठे दिनीविरयानवीविति ॥ ९२४ ॥
30 दद्यथा-
अपूथैयं चलविदया भवता दिक्षिता कुतः ।
मार्गणौ; समभ्येति युणो याति दिगन्तरम् ॥ १२५॥
1 पि जागरिता ॥ 2 र सथं! 3 र जहतापात०। 4 र न्जीरये। 5 दव खवं1 6 चे! ------ चापकर, 0 सस्त 1 ॥
8 &. वाच्यं 1 9 ^ श्रपाप्यत; © अ्रशाप्वत- 110 प यदि दिषु) 11 > भय। 18 6. विजानठे 1 * पपाच" हति 12 टिष्गी 1
1
८4 ध
८, शृद्धवादिसूरिविरिचम् { द्
अमी पानकरंकामाः सापि जलराङयः।
पद्यदोराजदंससय पञ्रं छवननयम् ॥ १२६ ॥
सर्वदा सर्बदोऽसीति मिथ्या संस्तूयते युचैः।
नारयो ठेभिरे ष्ठं न वक्षः परयोपितः ॥ १२७ ॥
यमेकमनिकेभ्यः द्छुभ्यो चिधिवत्सदा ! ४
ददासि तय ते नास्ति राजन् चिच्रभिदं मदत् ॥ १२८ ॥
इति कोको दन्छोकः सुतो राजा तमव्रवीद्ः । यतर त्वं सा सभा धन्याऽवसेयं वन्ममान्तिकफे ॥ १२९॥
इषि राका ससन्मानसुक्छोऽभ्य्े शिवो यद्र । वेन साकं ययौ दश्च: स कुदंगेश्वर कतो ॥ १३० ॥
ज्यावृय द्वारतस्तस्य पञ्चादागच्छतः सवः । शरभः कृतोऽन्यदा राक्ता वेचे*ऽवक्षे फरोपि पिम् ॥ ९३९ ॥
मिं फं न विषर्से च सरोऽवादीदू मूपते ! णु । मपुण्यस्य पुंसस्ते पुर एयोच्यदे मया ॥ १३२ ॥ 10
अ्िचात् पातै; साद ः प्ोप्यति शूतछृवम् । असदिष्णुः प्रणामं मेऽप युं ततः एषम् ।॥९३३॥
ये मस्रणामसोढारसे देवा अपरे नलु 1 किं भावि १, प्रणम लं द्राक् , प्राह रामेति कीुकी ॥ १३४ ॥
देवान्निप्रणम्याद्य दुदीय त्वं वदन्निति ) भूषतिर्जत्तितकेनोत्पति दोषो न भ ष {॥ १३५ ॥
राजाह देशान्वरिणो भवन्त्यद्ुववादिनः । देवाः फ धातुदेदिग्रणामेऽप्यक्चमा “पे ! ॥ १३६ ॥
श्वेति पुनयसीनः रिवलिद्वस्य स ्रयुः । उद्राजदे खुविग्टोकान् सारस्वरफरस्तश्म ॥ १३७ ॥ 15
चयादि~
प्रकादरितं त्वयैकेन यया सम्यग्जगत्रयम् ।
समस्तैरपि नो नाय वरतीर्याधिपैस्तथा ए १३६८ ॥
चिव्योतयति चा सोकं पयैकोऽपि निद्णकरः ।
सथुद्धतः समग्रोऽपि तथा क्वि चारकागणः ॥ १३९ ॥ 29
त्वद्राकपतोऽपि फेपांचिद्योष हति मेऽद्भुतम् ।
आनो्मरीचयः कस्य नाम नाखोकरेतवः 1 २४० ॥
म षाद्धतश्चद्कस्छ अकूल्या छिचेतसः ।
सच्छा अपि तमस्त्वेन चखन्ते भग्खतः फराः ॥ १४१ ॥-इवयादरि ।
खथा-~- 25
न्पायाचतारसधं म भरीवीरस्तुततिनप्यय 1 दवातिश्छुरोकमानय् तरिरादन्याः स्तुरीरपि ॥ १४२1
एत्पनुभ्यत्यारिरद्रूचो सुतिमसो जगो 1 श्छल्यागमन्दिरलयाद्विविग्यातां निनशापने 1 २४३ 1)
धस्य सैफादसं दभं पट्नो$म्य समाययौ । षस्ठद्रौ दशो मखिनि साप्यं षादशां स्व ॥ १४४ ॥
दिषियाम् सतो भूमस्तत्यमदित् निर्दयो ! गथान्धतमनम्तोमिर्मम्यहिऽि निदाऽमयन् 1 १४५ ॥
यपा ्द्रदिो हने नंहृनिच्छन् रिस नष्टि । असामीश्रारयनच्छरममिचिष्यास्प्लिनो श्राम् 1१४६130
समतहस्येयाम्याद् स्याद्टामाद्य,पिननिदेवौ । मस्वेमयुदरमाय्दतिमेव ोपमा ॥ १४० ॥
एगभ्य एोरुमन्देष पु्पोचमदतिथनेः 1 परमो; भोपानायम्य यत्िम-पश्टाऽमपन् ॥ १४८ ॥
> चमरी 12 मेः देषर१३३ + अन्ये 1
६० भ्रमोवकचरिति
ततः परमया भस्या स्तुत्वा नाथं प्रणम्य च । सुक्तार्मानो ह्यमी देवा मत्णामं सदिप्णषः ॥ १४९ ॥
भतिबोध्येति तं भूपं श्चासनख रभावना
ग्यधीयत चिङ्धापलायां प्वेशादत्सवात् पुरि ॥ १५० ॥-युग्मम् ।
बत्सराणि तः पच संयोऽसुप्य सुमोच च । चक्ते च शरक्टं श्रीमत्सिद्धसेनद्धिवाकरम् ॥ १५१ ॥
] रिवलि्गाटुैषात्र कियर्फारं फणावरिः 1 छोकोऽषर्पथ तां प्ाम्मिध्यात्वददरन्नभू९# 1 १५२ ॥
एकदाऽषच्छय राजानं वलादप्रतिवद्धधीः । विजदयार प्रभुखस्मात् संधकासारवारिजम् ॥ ९५३ ॥
१७, मीवाैथेविभिः सादं दृविणस्या स सञ्चरन् । शुशुकचछएयेषान्ते पदेश्ुवमाप सः । १५४ ॥
त्रासन्नतरप्रामगोत्रजारश्चकासदा । परेः संभिणितासव्र धर्मश्रवणसख्दाः ।} १५५ ॥
शत्राप्यवधितानस्मान् यूयं प्रयत लिरम्" । मागेध्रमश्रमायस्ताः किं बूमः करमपापदम् | १५६ ॥
10 ते भरोचुरापरहयदव्र तरुच्छायाघु पिश्रमम् पिषाय र्म ्यारुयात* दृस्परामो भोरसानि पः" ॥ १५७ ॥
सूरयसत्सदभ्यस्तगीतहुंवडकैस्वदा । धान्तवा भान्त्या द्दानाश्च ताठमेरेन" तालिकाः ॥ १५८ ॥
्ृोषनिवन्धेन सयः सम्पा रासकम् । उचुलस्मतिबोधायं तादशागीटयौरिती ॥ ९५९ ॥
तथाहि~
नपि मारिभह नवि चोरिथड् परदारहं अत्यु" निवारिभई्
18 धोवाद् वि योवे" दाडअहृ' तड सग्गि इण" जादयड् ॥ १६० ॥
तदवाभ्भिः भविबुदधासते दत्र भामं न्यदेकषयन् । घनधान्यादिसम्पू्णं तत् तालारासकाभिषम्" ॥ १६१॥
अखापयंश्च तत्र श्रीनाभियग्रतिमान्वितम् । थभंलिदहं जिनाीशचमन्दिरं सूरयस्तदा । १६२ ॥
अचरुस्यापनं ल पत्रायापि प्रणम्यते । भन्ैसताद्् प्रतिष्ठा दि इक्रेणापि न चाल्यते ॥ १६३ ॥
§ ८, ष्लं प्रभावनं वतन छृत्वा श्शपुरं ययुः । वत्र भीदलमिघ्रसय पुत्रो राजा धनंजयः ॥ १६४ ॥
0 भ्या चाभ्य्दितासेनन्यदासावरिभिहेवः । अवे्यव पुरं दैभिरमयीदाम्बुधिपमैः ॥ १६५ ॥
मीतः स चार्पसैन्यत्वात् भभु श्रस्णमाभयत् । तैखकूषे"ऽमिमतयातौ सर्थपपरखमक्षिपत् ।। १६६ ॥
ते सर्पपा "*भदीमूयासंख्याः गूपाद् विनिर्ययुः । तैः श्रूणां वले “मप्र वासे परिपन्थिनः ॥ १६५ ॥
सिद्धेन इति भ्रा षरस्यासीत. सान्वयाऽभिधा । राजा हु तत्र बैराग्यात्र् दत्पा्च ्रवमग्रदीत् ॥१६८॥
स्वे भमावगखत्र र्वतो दद्किण्यपथे › मविदठानदुरं परः अफलाः छविग्रने ॥ १६९ ॥
9 आयुश्षयं पर्ञाय रत्र भरायोपयेशनात् । योग्यं शिष्यं पदे न्यस्य सिंद्धसेनदिवाकरः ॥ १७० ॥
दिवं जगाम संचय ददानोऽनायतान्यथाम् । तादृशो विरद को न दुःखी यदि. सचेतनः ॥ १७१ ॥
वैसाछिको विखाद्धायां यथी शनिचदः पुरात् ।
सिद्धश्रीयभिधानाया भिषिवोऽसौ “युषः ॥ १५२ 1
तत्राह स निरानन्दं पदद्रयमवुषटुमः 1 उत्तरार्थं च स्रावादूत् स्वमतेरतुमानवः ॥ १५३ ॥
ॐ 'शार्तिगादुदेवात्र कियत्सटावितं चलिः । सेद्योऽ्यतौ पवान्मिप्यालददर॑गभूत् 1» ए भदे एताटसोऽयं अष्टपादः
श्येको षिव्ते1
‡ छ जारल्नगरः ! £ 4 2 एत इत्यवस्थित ^ 8 गर अश्रवत्थिरम् ६ 4 2 धमेन्या्याने । 5 4 भोरषागिव; मे
मोप्साहिवं ! € शय तालमानेन । 7 प ख्यु। 8 8 योवृं। 9 8 दादेव © दावियड; प दाथई\ 107 वखगिदु॒दुयु" 1
11 द्वि साखर्ठकाभिषः \ 12 ^. वैद कूपे; © तैयक्त्ये । 13 त नरीमूया* । {4 क ब्ठं मम 158 तमो
८, बृद्धादिपूरिविरिवम् ।
तथादि-
स्फरन्ति वादिखयोताः साभ्थतं दक्षिणापथे ।
नूलमस्तंगतो वादी स्िद्धसेनो दिवाकरः १७४ ॥
सापि सापायठां काये दिद्धर्यान्चनं व्यधात् । गीवार्थविदिताराधययासौ सद्रतिं ययौ ।॥ १५५ ॥
अमोः श्रीपादृलिप्स्य शृद्धवादिशुयेखया ! श्रीविद्याधरवेश्यत्व"नियौमक*मिद्ोच्यते ॥ १७६ ॥ 5
सुंवत्सग्ते पञ्ाग्रता श्रीविक्रमार्कतः । सप्रे 'जाकुरिनेदधारे भादधेन विदिते सति ॥ १७७ ॥ '
भीरवतादिमूर्नयश्रीनेमिभवनख च । पर्पात्तमराद् तत्र भदसतेरिवयद्धतम् ॥ १७८ ॥
इत्यं पुराणकविनिर्मितशाच्नमध्यादाकण्यं विंचिदुभयोरनयोच्छरिच्स् ।
श्रीघरद्धवादि-कुपिवासवसिद्धसेनवादीन्द्रयोरूदितमस्तु धिये सुद वः ॥ १७९ ¶
श्रीचन्द्रभमभसुरिपटटसरसीदंसम भः ओीपरभा-
्वनद्रः सूरिरनेन चेतसि कृते श्रीरामलक््मीखवा ।
श्रीपूषर्षिचरिचसेदणगिरौ पदु्नसत्रीक्िततः
शवद्ोऽभरूदमलोऽमः सुचरितं ्रीषदध-सिद्धाधितम् ॥ १८० ॥
# इति शरीदरदधवादिसूरिप्रवन्धः* ॥
॥ श्रर्थाः १९६ ॥ उभयम् ॥ १६८९ ॥ 5
६९
10
एद वल । 228 2; पिम) 3.6 जदम्नो० + # तं ठ भाद एमं अनये । ।
६२
16
प्रमावकचरिते
९, श्रीहरिभद्रघूरििरितम् ।
६१, सं जयति दरिभद्रसूरिर्चन्तिमदलारभेदवदक 1
शर्म इव शचकिथिषुतारिशौरवहुटोयदनसद्गसभरीः ॥ १ ॥
छुमविपिसमोददशदुपायोनिधिनिषनाध्यविश्ठवः प्रकामम् 1
छिरसस्वियमादरूटनिप्यापदजलगटक्तटकृचिवतरः 1२॥
निनभदसनिराजरजएजकरदभवो द्रि भद्ररिरुचै ।
वरचरितसुदीर्येऽस्य वाल्यादविगणयन्मतितानवं स्वकीयम् 1 २ ।-युग्मम् ।
दृह निदिखुूकतोपकाराददिमरुचिः श्ञदिना निमक्ितो दु 1
सुचिप्तरदचिप्रकारिताशः प्रभवति यत्र निशासु रनरारिः ॥ ४
जगटुपटविकारिणोवेदिष्दरवि-शिनोः रिथिखः समै मेर+ ।
चरसि वसिदसतु रिभिये यषिदिषिभिरस्ति स चिचकृटदोल; ॥ ५ ॥
बदुहुरपोचतेशषलीठाभवनमङं शुरुसालिकाश्रयोऽदः !
श्िदिवसपि ठृणाय मन्यते यज्नगरवरं तदिष्ठसि चिच्रकृटम्.॥ ६ ॥
हरिरपस्वपर्विघाय यं स्वं कितिवरर्णदक्षमश्चवाख्यम् 1
लसुखरिषदघजं विभिन्देण ख व्पतिरर वमौ जितारिनामा ॥ ७
चहुरधकदसप्रकारविथास्यितिपठनोननतिरमिदोतराी ॥
अरित्रलमतिः पुरेदितोऽभूमरुपविदिवो हरिभद्रनामवित्तः* ॥ ८ ॥
परिमवनमतिमदावलेषात् क्षिविसजिठाम्यरयासिनां बुधानाम् 1
ख दधौ तित्वं जयाभिखपी ।॥ ९ ॥
शणुटति सठरमवर श्ाजपूरादिति स दथावुदरे सुवर्णम् ।
भम सममविरलि नेष जम्यूषषिदिवख्ये वदसे छता च जग्ब्याः 1 १० ॥
जथ यदुदिदमग्र नायगच्छाम्यदमिह चस्य विनेयतायुपैमि ।
दूति कृतष्विदुखखविक्ः फटिसक्टशवया ख सन्यते खम् ॥ ११ ॥-गरिभिर्विदषदम् 1
१द.छयपधिस चरन् सुखासनस्यो वहुदरपाढकवर्मिवर्णकीर्णः° ।
अतियुखकटिव
भव छपोरपाल्यां सदजटकदैमदुरीमीशवदमाम् ॥ १२ 11
दिपणिगृदसमूहमक्चमीतध्रमदतिरोविद्सवगोकदरयम् 1
छुपरणभयमीवमेशुन्यदूदिपद्दुषयददीनमामेदेवम् 1९३॥
दिघुरविरदिसमिपावपृरपविपरिपे दितगेदिवा्मर्सम् ।
मसपरिखदमःक्षदोचमाप्रत्यस्विपूलनचूतसादिदन्दम्' 1 ९४ ॥-ज्रिभिर्िरेपयम् 1
छ्वम इव यथा तस्यशष्ान् छयुमगभं प्रविचिय ठिग्मभगुम् ।
्रदिपिखलदि चद्रसयमाव्धिनयृदेप वया द्विजोऽमयसेद्न् ॥ ९५ ॥
न ---- ---------------स--------
~--------- ~ =
14 छदम । 2 फ सरषसे । $ प्र कमन । 4 6 चयगवित्त , र गामदित । 5 13 एवल, म धेवल्पना" ।
ह पवि कमदिम॥ पर ठ परिद्वय 6 परिदमोकशच ॥ 8 ¢ "हातिर० ए चदि ॥
९. दरिभद्रसूरिचरितम् ¦
चद्धजवय्यदूर्नोर्ष्वरष्ठिः कथमपि वीर्धपदिं ददर्श सोऽथ 1
अचदद्विदितीचभार्थतसत्वो स्ुवनरुरावपि सोपदास्तवाक्यम् ।॥ ९६ ॥
तथादि-
वपुरेव 'तवाचषटे "स्पटमिष्छन्न भोजनम् ।
न दि कोटरसंस्थेऽप्रौ तरुमैवति शाद्वलः ॥ १७ ॥
गजम पररण्यया प्रचुध्य व्यवहितमच्र बट्श््रैधेमद्धिः ।
निजमथ निरयं यदौ पुरोधास्दृणमिव सर्वसपीह मन्यमानः ॥ १८ ॥
परदरदियसे च राजसौधादवस्तितमं्दिेयका्यैजातः !
भ्रति निजनिखयं प्रयाचिष्ये सखरमश्ुभोन्मधुरं क्षियो जस्याः ॥ ९५ ॥
भ्रकदरतरमतिः स्थिरमविज्ञो ष्वनिरदितावसरेऽवधारयन् सः ।
व्यगृ्चदथ नचाधिगच्छत्ि स श्ुततचिपमार्थकदृर्थितः स माथाम् ॥ २० ॥
सा चेयम्
च्दषिदुगं हरिपणमं पणमं चक्षीण केसो चक्षी ।
कसय चक्की कैेसव दुःची केसी थ चवकी य ॥ २१ ॥
अवदृदिति यदम्ब } चाकयिङ्ये यहुदरमत्र विधापितरे मबद्या
इह सथचिवयचरं ददी सा णु नयु पुत्रक ! गोगयप्रेकिपम् । २२ ॥
ति दिरितसदुत्तरेण सम्यम् स च चदति स्म चमल्छतिं दधानः ।
निज्पठितयिचारणे* विधे त्वमिह सवित्रि ! न वेद्यं" स्वद्थम्ः ॥ २३ ॥
भवद्दय च सा यथा गुरोर्नौऽदधुमतिरधीतिविभौ' जिनागमानाम् ।
स् विद्ृतिकरणे विचारमिच्छधेदि दि ददा भयुसंनिौ प्रयाटि ॥ २४ ॥
अचनमिति निशम्य सोऽपि दध्यौ परिद्तदृषैभरः पुरोदितेश्ः ।
अपि शुख्पुखपैटपपमध्ये परिकठना न* समसि वाख्येऽस्िन् ॥ २५ ॥
निमतमृदिगेदयनदरश्षडां यदिययुरैति ततो हि जैनसाध्वी ।
निगपतियुनयो युरत्वमस्या विदधङि सन्मम तेऽपि वन्दनीयाः ॥ २६ ॥
सकङपषपतिरममामतेयं दुरतिगभा चचनस्य यत् प्रतिष्ठा 1
व्यश्शदय स गेदेमागवः खं वदनु विनिद्रवया निशां च निन्ये ¶ २७॥
६३ भथ दिवसयुखे बेदेकिचोऽगमदिद वेदमनि तीर्थुनायकस्य ।
हदयवसदिवीवरागविस्वं वदिप वीद्य सुदा स्वुतिं भ्रतेने ॥ २८ ॥
तयादि-
यपुरेष वाचे भगवस् 1 वीतरागताभ् ।
न दि कोदरसंख्येऽपरौ' तरर्भवति रा्रलः ।॥ २९ ॥
8
^ सदये \ 2 पेष् स्यद् \ 3 6 8 अहुत, प पट्च, १ ९ पि ऽप \ 5 2. पिछस्मा + 6 ^ वयद्, © देमि ५
70 हमे; प सदय । 8 4 नाष्ठि न, १ 9 पेष न्वसिता ।
#
॥
1
20
25
30
६४
30
15
%0
1
1 4 दिगप्रद्! रजु, © नाखि + नास््येठद् पये ¢ शधं) 3 ^. मर! 4.6. श्युना३
भ्रमावकचरिते
दिवसगणमनर्थकं स पूर्वं खकमभिमानकदध्यैमानमूर्तिः ।
अमुत स तदय मण्डपस्यं जिनमरसूरिशनीष्रं दददौ ॥ ३० ॥
इरिमिवे विदुपेरन्दबन्धं शमनिधिसाधुदिधीरमानसेवम् !
वमिह शुरमुदीश््य तोपपोपात् समजनि जनिवद्कवासनावसानः 1 ३१ 1
हृतदहदय इव क्षणं स तद्यो सदलु शुरुव्य््त्र स एव विप्रः ।
य दद तु विद्विवः स्वश्ाख्रमन्नभकटमतिकपपूनितो यश्चसी 1 ३२॥
मद्कखगजरद्धसराजवत्म॑भ्रमवट्सो जिनमन्दिरान्तरस्धम् ।
जिनपविमपि वीक्ष्य सोपद्यसं वचनसुवाच मद्ावगीतचित्तः ॥ ३३ ॥ युग्मम् } `
कद् पुनरधुना ययावकस्माजिनपतिविम्बमथादरान् स पीक््य ।
अतिशयिवरविचरद्गसङ्गी स्तवनसुबाच पुराणमन्ययैव । २४ ॥
भवतु नु मिङोस्यमेचदप्रे तलु जगाद शुनीश्वरो दविजेदाम् 1
निरुपमधिषणारिषे { शमं ते १, कथय किमागमने निमित्तमत्र 1 २५ ॥
न्यगद्द्थ पुरोदितो विनीतं करिमनुपमम्रतिमोऽहमस्मि पूज्याः ]
जिनमत्तजरतीवयो मयैकं श्रुतमपि नो विवरीतुमन शक्यम् । ३६ ॥
अपरसमयवित्तशाघ्ररात्ति व्यम्र्महं ठु न चक्रिकेशाघानाम् ।
छमममुमुदितं सया प्रवुष्येः तदिष्टं निवेदयत भ्रषय मेऽयम् ॥ ३७ ॥
छथ शुखरपि जल्पति स्म सायो ! जिनसमयस्य विचारणन्यवखाम् ।
गणु सुकवमते भ्रगृष्म दीं तद्गता च विधीयते तपस्या 1 ३८ ॥
दिदिवदिनयकर्मणा च भ्यो भिञदचडातठमी ञिनादुयोगः !
दति तद्वगमोऽन्यया जु न स्याद् यदुचिदमाचर मा त्वरं विधास्त्वम् ॥ ३९1
अथ स किड समस्तसद्गष्टानिं सकठ्परिप्रदसाक्िकं विधाय ।
शुरएुरत उपाददे चरितं परिद्धतमन्दिर्वेप दटडोचः । ४० ॥
शुदरवददथागममवीपया भ्यमि-यततिनीजनमोविदोखरशरीः !
सम गुदभगिनी मद्रे जयति च विधुवजाकिनीवि नानी ।। ४९ ॥
अभणदथ पुरोदिवोऽनयादं भबमवक्षाखविश्चारदोऽपि मूर; ।
अतिसुशृषयदोन धर्ममा्रा निजयुटदेयचयेष वोधिवोऽसि ॥ ४२९ ॥
क्रयमवगवसाधुवर्मसारः सकटमदागवधूमुरधस्मीः ।
गुरुमगददय भरवर्वमानागमगणसारविचारपारचश्रा 11 ४३ 1]
अधिकरणियशासमुप्रसम्ाद्धेयविविटोठ इयदिनानि जते 1
त्वदषरिषयमूठेतो नीरा ! भयिकचिपुर्निनमासुतीरखत्यम् ॥ ४४ ॥
पृतधूविरधुना^ गुमादुमावात् शरुवभरसागरमभ्यठीनचिच्त; {
सनपिगतविमुूपद्मवासाश्रियपिरदम्श्रतिव्यथस्त्यभूवम् 11 ४५ 1)
९. हरिसेद्रसूसिचिरितम्.। ६५
शुररिदमवधाये धर्मशासाध्ययनसुपाटनकर्मखच्धरेखम् ।
सुरचितसुकतोषदेकटीरं चिजपदमण्डनमादघौ सुरे \! ४६ ॥
अजुचरितपुयणपादलिक्तमद्धखसमो दरि मद्रसर्रिपः ।
कलिसमययुगप्रघानरूपो विमख्यति क्वितिमेहिसेकमेण ! ४७ ॥
अपरदिवि निजौ स जामिपूत्री पिच्ङ्करुकर्कशयाक्यतो विगकौ ! ,
प्रहर्मशतयोधिनौ कुमारौ वदहिरवनादुद्पर्यदात्तचिन्तौ | ४८ ॥)
अथ वरणयुगं गुरोः मणम्य प्रवमणतुरैहते दिराग्मेतौ 1
तदनु शुरुरुवाच वासना चेनू मस सविये' व्रतमाससुद्रदेथाम् ॥ ४९ (+
तदलमतिमवाप्य चैष हंसं सपरमर्हसखमदीक्षयत् ततोऽथ !
उ्यचर्यतः स तौ भरमाण्शाल्लीपनिपदिकशुतपाट्डुद्ुद्धी 1 ५० 1 10
६४, जथ च सुगततेशाखतच्वाधिगममदेच्छतया शुरकमेभ्य !
अवनितरमिटहलाटपटर सुशिवविज्ञपनां वितेनतुस्तौ \ ५९ 1
दुरथिगमतथागतागमानामधिगमनाय सदाहितो्मौ तौ ।
प्रदिश नगद यथा तदीयं प्रति निजयुद्धिपसक्षणाय यावः ।॥ ५२ ॥
शरयपि हृदये निमित्तशाद्नादधिगतुत्तरकालमाकठ्य्य { 15
अवददिति शुम न तेत्र बी्लैऽभ्युषगमभेनमवो हि माद्रियेथाः (1 ५३ ॥
नरु पठसभिहैव देशषमध्ये सुणियतिनायकसन्निषौ तु वत्सी ।
मतिरतिशयभासुखऽपि केपाचिद्पि परगमवेदिनी समसि ॥ ५४ ॥
गुरुम बिरदटय्य कः कुलीनः पथि निरपायतमेऽपि वंभ्रमीति 1
कथमवगतदुर्निमित्तमावे तदिद् न नोऽुमतिदरन्तकाये ॥ ५५ ॥ 20
अवद्देथ विस्य हं सनामा गुरुजनयुक्तमिद् तु बत्सट्त्वम् {
भवदुचरणाच प्रभावयन्तौ किसु चिद्यो परिपाठितो न पूज्यैः ॥ ५६ ॥
अपञशकुनगणः कसोलु किवाऽघ्यनिः परपुेपे चेरनायुतानाम् ।
अविरतमभिरश्ति तासे चिरलपिदो भवदीयनाममन्नः ! ५५७ (1
टुरधिगमदयिषठदेशयञाखाधिगमकरते गमनाद्यागमाच ।
५1
क श्यं यु विगुणः छृतक्षतायाः" क्षविरूरणस्वदिद विधेयमेव ॥ ५८ 1
अंवदेदथ गुरविनेययुग्मे हितकथने दिं न ओौचिती भविष्यत् 1
मवति खलु वतो ययेदिते चा विदघतसुत्तममद्य निन्दितं चा 1 ५९ 7
अथ सुगतपुरं प्रत्यतुसतावगगिवसदू*युरुगौरवोपदेशी 1
भतिश्शयषरिगुप्तभैनलिन्नौ न चति सद भवितन्यवानियोगः ॥ ६० ॥ 80
क्िपयद्विवसैरवापवुस्तं खुगतमतप्रतिवद्धराजधानीम् ॥
परिकलिल्लावधूदयेषायविपठना्थिदयः मदं मापी | ६९ ।1
1 4 0 दिदि । 2 8 र यस्वमठ ॥ 9 4 छ वीष्ये \ & © इनक्तवाछ्वि° \ 5 तए ए शगभितयुऽ०
=
६६
10
15
9
25
90
1.4.23 ठक
भ्रमावकचरिवे
पठनविथिदते विदारमाखा विपुरतगाऽख्वि च तत्रं दानशाखा ।
सुगतमुनिपविश्च तयं दिष्याननवरं किछ पाठयेद् यथेच्छम् ॥ ६२ 1
सतिसुपक्ृतमुकत्विः पठन्तौ सुविपमसौ गददाद्लनावमन्र 1
परवुधसनदुगैमार्थवचवं छदारतया सुखतोऽधिजम्मदुलौ 1 ६३॥
निनपतिमवसंस्विताभिसं्धि* भ्रति विदितानि च यानि दुघणानि 1
निहवमवितया यतेरनितश्वतिशायव्ेन निजागमममायेः ॥ ६४ 1
दढमिष परिय दानि' दतत् विशदतरान् जिनवकवौकखेन ।
सुगवमत^निपेषदादयेयु्तान् समरिपतामपरेषु पतरकेषु ।॥ ६५ ॥-युग्मम् ।
इति रसि च यावदाददापे गुरुपवमानविरोडितं दि तायेत ।
छपगततममुतः परैश्च रन्धं गुरपुरतः समनायि पव्रयुग्मम् ॥ ६६ ॥
अवोकयतोऽस्य देतुदाद्यं प्रति निजतकंमुदमदूपणेषु ।
-जिनपतिमव^मूषणेषु पद्ेप्वजयमभूलमनसि श्रमो मदीयान् ।॥ ६७ ॥
अमणद्य सं विखयादिरेकात् पिप्ुरदेदुपासकोऽसि कश्चित् ।
अपर दद मदीयदूपितं कः पुनरपि भूपयितुं समर्थवुद्धिः ॥ ६८ 1
सरवि च क उपाय दशस्याधिगमविधाविति चिन्वयन् स वखौ।
चयिदमखथियामपि स्टन्वि भ्रविपद ददि शमचिद् विधेये ॥ ६९ ॥
उदभिषदथ युद्धिए मिध्यापरहमकराकसपूरणन्द्ररोविः 1
अवददथ निजान् निनेशबिम्चं यङजपुते निदधध्वमध्वनीद् ॥ ४० ॥
सदु शिरसि ठस्य भो ¦ निधाय कमणयुग दि समागमो विवेयः ।
हदमि्ट न करिप्यति भ्रमणं मम पुर्तोऽभ्ययनं ख मा विधत्ताम् ॥ ७१ ॥
शुययनमिदं तथैव यौद एतमयिपेर्पंलेः पटलैः ॥
अय मनसि मदाविंसंगती तौ विममृसतुः भरकटं दि सष्टं नः ॥ ७२ ॥
न विदधिवः यदिद कमो सशक प्रिर्विमू्नि ठवितौ तदानीम् ।
नदि पुनरपि जीविते विटा विकयणमानसपाठकादयुप्मात् ॥ ७३ ॥
्रहिमिह पदयोः न्न्वदे सदुरुण्ट्रि भद्रसनीच्वरस्य चख ।
अतिदुिविमनागवं दिचायै व्रजनविधिं प्रतिषेयति स्म यः प्रा ।॥ ७४ ॥
अविनयफटमारयोलदुमं समुदिठमल्र पिनिधितं तयैचन् ।
ज चटति नियमेन द्वच" निजजनने सक्ता मृिवां ॥ ७५ ॥
नरणकटमिदं न शुदे भोनिनपतिमूदनि पादयोनिवेशः 1
परिदाटिववरौ यर पिभिम्नी निजवरणौ नतु चैन्दरननौ 1 ७६ ॥
निपनदुपातं यथा वया वा सदिद च साद्ममेव सम्रथारयम् ।
ददि ददर आवयेर्नियन्यः प्रविष्ठवमग्र छते दिपेयमेय ॥ ७०७ ॥
॥ 2 4 सपिपरति) 3 हनू हि! <© मवि, दर मदे०। 5 4 श्वफिपप 16 दर षदप्पि।
यढ श्दिदेक 1 8 ^ देष)
९, इरिभद्रसूरिषिरितम् ।
तदज्च च खटिनीकृतोपवीतौ मिचपतिविन्वष्टदि श्रकारासत्त्वौ ।
शिरसि च चरणौ निधाय यात प्रयततमैस्परुष्धितौ च बद्धैः । ७८ ॥
मतिषवशकडारफेकराधैरतिकुशङैरवटोकिती च तस्तौ ।
शुसंरवदददयो पुनः परीक्षामपसर्तयं सुगरतद्विषो्दिंधासख । ७९
शिर्तरमनसस्तदाध्वभद्यं अतिचिधये हि न चदिसे विधेयः 1
सुरशिरसि चच पादपातयुख्यं न हि समधीनिधयोऽपि संविदध्युः ॥ ८० ॥
अथ च छतमिदोपवीरमेदत् प्रिषतमन्र कृते च्दत्वविहम् !
दढमतिरपरोऽपि क्िदीदग् नदि विदधाति यथा विकर्ममीतः ॥ ८९ ॥
परनगरसमागता्च विद्यार्थिन इह रैव सया कदर्थनीयाः
मवति च छयक्तोभरस्तदचर प्रतिकरणं कुपरीधितं न कार्यम् ॥ ८२ ॥
इति वचनभयुभ्य ते निस्य स्थितिमभजन् गुरुणा जना निरुद्धाः 1
शयनसुषि गष्योपरिखितानो भतिदिशि यामिक एक एव चक्रे ॥ ८३ ॥
जिनगुर्कासणं विधाय रातानि शयितौ परमेष्ठिनः सरन्ती ।
समगत च तयोरनिच्छतोरप्युखमरे सुखमा तदा प्रमीखा 1] ८४ 1
भवतवम'वदप्यली तदोदमवनिवरतः स विमेचयांय मूव ।
खडखदखडिति स्यरेण शय्यां विजहुरमी विरसं तदा रटन्तः \\ ८५ ॥
निजनिजछ्ुख्देवताभिधास्तेऽधिदधुरिदाद्वसम्भमेण सौ च ।
जगरदतुरथ जैननाम तेपा नरयुगर मतमियभूत शब्दः ॥ ८६ ॥
अथ तिधनभयेन सादेसिक्यादू वसतरमौपयिकं तु छन्धवन्ती ।
अनवरतमहातपत्रवृन्दातत् चत उद्बध्य तद्युगं सदेह ॥ ८७ ॥
तयुरुदयुगवत् तवः एथिष्या सुरुनवुरेगमथोद्धभूमिरस्तौ ।
शूदुशयनवजादिकोरिथितौ चाप्रदवतन् कुश्चरबुष्दमञुच्छा ॥ ८८ ॥
खुपुचरचरणाभ्रचार््या दरुतमपचक्सतु; पुयत् तदीयान् 1
मतिविभवयस्षादयुद्धयानौ छख्यत्ति" कः ज मविरदिं सुप्रया । ८९ ।-त्रिभिर्विेपकम् ।
हत हत परिभापिणस्तयोसोऽनुषदमिमे प्रययुभेदास्तदीयाः 1
अतिसविधसुषागतरेषु दसखोऽवदिति तत्र कनिधठमारमवन्धुम् ॥ ९० ॥
ज क्चगिति गयोः प्रणणमपूर् प्रक्यय -मामकटुष्डतं हि मिथ्या ।
अमणितकरणान्मसापसाधः हषिनयतो दिदिवः समर्यणीयः १1 ९१९ ॥
इद निषसति सूरपाखनामां शरणसमागठवत्सरः क्षितीशः }
नगस्मिदमिद्यास्य चश्चुतीद््यं निकटतरं चनं सद्धिधी ततोऽस्य 1 ९२ ॥
इति सपदि विसर्जितोऽपि तच्यौ क्षणमेकं स ठु तैः सदस्रोधी 1
गतचुममतस्त्वयु्यततैः” हर्हतघन्वशरावठीभिर्हसः 1) ९३ 1)
1 फ अतदतमः1 2 3 © कुशजदुदभ०॥ 3 ठे वन्युि। ५ 4. कि । 5 4 इष्ठतमामद् । 6 ठ ययते तैः 1
६५
10
15
20
(
30
६८
10
5
‰0
25
30
प्रमावकचरिते
अतिविपुखतयां श्विरीसुखानां पितउरिवाजनि तस्य विप्रद्ध ।
अपरतद्थ स वं्यरक्त उव्यौमहितनरैपमवत् ततः परासुः ॥ ९४ ॥
अवरज श्द मोतो श्वन् छरिधमयुप्ये छफदेमयेवाक्यात् }
स्वरिततरपद्पभचारड्याऽगमद्वनीपतिसुरपालपार्चम् !। ९५ ॥
शरणमपि ययौ च तस्य धीमान् तदलुपदं रिपवः परः सदद्लाः ।
अवनिपतिमवाप्य चैनमूुः परदितर नः प्रदिपन्थिनं समेतम् ॥ ९६ ॥
अवदृदुथ ख को वेन नेता मम सुजपञचरवर्विनं किरेनम् ।
अनयिनमपि नार्षयाम्यमुं तत् किलत फटाकरितं नयैकनिष्ठम् ॥ ९७ ॥
सुगतमतभटासथाऽभ्युल्तं परतरदेशनरस्य देतवे त्वम् 1
धनफनकसरृद्धयाज्यराषटु गमयसि दस्मदधीशकोपनात् किम् ॥ ९८ ॥
अवददि्टः स चोत्तरं गरीयःुरुपगधैर्मेम यद्भतं व्यधायि ।
मरणमथ च जीनितं दि" भूयात् नदि इरणागवरश्षणं यजामि ॥ ९९ ॥
इतरदिदह दधामि यैकमेप प्रकटमतिर्विदित^्रभाणशासेः ।
तव दममभिभूय वाद्रीयोचिठमिद धत्त पराजये जये वा 11 १०० ॥
अथं वेचनविचक्षणः स तेपामधिपरतिराह वचस्तविदं प्रियं नः 1
परमिह वदनं ते दर्यमस्य फमयुगलं गतस्य मूर योऽदात् ॥ १०१ ॥
तदतु च यदि शक्तिरलि तस्यान्तरित्तरः श्रतिसीरयाड तून 1
यदि जयति स यतु कौशलात् चश्नियतमसौ विजितस्तु वध्य एव ॥[ १०२ ॥
अथ घटञ्ुलवादिनी रःस्था यद्ति तथागतस्ासनाधिदेवी ।
स्वयमिह ह्रिभद्रसूरिशिप्यः पुनरनयोने वभूव दृष्िमेटः ॥ १०३ ॥
“यशद स च“ च्छखेकनिषठाः सुगतमते प्भवन्ति सूरयोऽपि ।
अवितथमिद नो घटेत चेतत् चुटति वो न ममापि यदपुरखतात् ।॥ १०४ ॥
अथ बहुदिनयादतो विपण्णः स परम सकृती बिपादमाधात् ।
विभवति गाखसंकटे विर्चिसया निजगणल्ञासनदेवता किटास्बा । १०५ ॥
स्म्रतिवरते इयं तदा 'समायालिनमतरश्रणनिलठन्धटश्ा 1
यद्दि च णु वस्स ! यक्तिगसाहुरिवभरादू शुरुखत््वमूलभूमे ! ॥ ९०६ ॥
सुगसमदसुरी समसि तारा बदति निरन्तरमचटद्रवः सा ।
मतु द सुरः समं विवादी क दव भवन्तद्ते सद्धमन्तवम् 1 ९०७ ॥
प्रतिबदु च तमद्य दंभवादिन्ुषमसमानकृत्निश्रवं त्वम् ।
छतुषद्नपुरःसरं प्रजल्प्यं भववि कथं तरते दि वादसुद्रा ।॥ १०८ ॥
"छमिदमधुनैव तद्विना स्यात् प्रकटतरं “"तद्तो जयस्त्पैव ।
अवद्दथ स मेऽ कोऽन्य एवं जननि } विना मघी करोति सारां ॥ १०९ ॥
1.4.25 मोदितो! 280 मिखम् 1 8 4 नाखि दि" 48 0दिदितः। 58 विमृशद्० । 6 प स षटघरैक० ।
र 4. श्मागण्द; ८5 श्नादषान, © रिया ष्याद् । 5 ॐ विभवदि । 9 2 समपया जिन* 1 10 दद बल०। 11 1 कप बदतो ॥
९. दरिभद्रसूस्विरितमू । ६९
इति समुचितह्त्तरं विधायापरदिवसे बिद सुरोनिरेश्षमः 1
प्रतिवदितरि सेधिते च सौनं स जवनिकां चखमूद्धैःमाववान { ११० ॥
कलङमय चकार पाद्पातैर्थिरकरमाभितवैपरीलमेषः ।
अवददथ सदम्भवादमुद्रात्वमिदह छृष्टिजिनाधमा भवन्तः ॥ १११ ॥
वधरतमत्तयोऽस्य ते ह्ममिव्राः समभिदिता नह तेन मूमिपेन } $
नयविजयसयः परादपै( ध्यै ? ) त्तः च्म चधमर्दति साधुरब्धवरणः ॥ ११९ ॥
अथ कुनयमपीममाततुध्यं यदि न सहेऽ्मिदं निशम्यतां तत् ।
रणभुवि परिभूय मां रदी खु य इमे सं तु सत्वपातुकप्रीः“ ॥ ९१३ ॥
तदनु नयनसंक्ञयाऽथ विद्वान. ननु समफेति पलायनाय तेन ।
क्घु खु स पायसं च चक्रे क दव न नश्यति भू्युमीविदस्तः ॥ ११४ ॥ 10
इहुतचरणगतैवेदिः प्रगच्छन् स च निर्गेजकमेकमादरोके ।
व॒एणिषु सविधागतेप्ववाीत् तिद तेज स्वमिदाययौ प्रपात; 1 १९५ ॥
स्वमतिविमवतः भणारितेऽस्मिन् वसनविशोपनमाद्षत् तयासो 1
तरछतुरगिणा घ जल्पितो सन्मवुजोऽनेन पथा जगाम तकः ॥ ९१६ ॥
गलक इद् स तेन दर्ितीऽखय त्वरिततरः स ट दीघमेव तेन । 15
निनमटनिवद्रे समापिं धृत्या प्रतिववरे* च वरं ठदीयवाक्यात् । ११७ ॥
निजमतिधरुतस्ततः प्रकारो" विभयमनश्चिलितोऽभिचिचच्रुटम् ।
अभिसमगत सदिनैः' क्रियद्िर्यीरुचरणाग्बुरुदं समागमोकः* 1 ११८ ॥
हतर शति मिजेसकार्ययसिद्छा खपतिमयं किङ संस्वयोवभूवुः 1
अणुतरदिपये ददे सद्दाये परिदरते दि फ उमपोरपेऽपि । ११९ ॥ 20
अथ निजरुरसगमाग्तेन तकरणः दिरसा प्रणस्य पादौ ।
दृडपस्परिरू्य पथ सैश्च भविगण्दधनरो जगाद सयः ॥ ९९० ॥
शुरजनवयसां स्मरामि तेपां परतर्देशगती दि यंर्निपिदधौ 1
निशामयत विभो { पभ्रवन्यमेनं छुविनयदिष्यजनास्यतः भरष्रवम् ॥ ९२१ ॥
इति चरितमस्ी जगाद यावत्निजगुख्वन्धुपससुतावसानम् । 25
अय निगदव एव दष्धिभेदः” समजनि सीवहते वटी हि मोः ॥ १२२ ॥
६५ विशति दरि मद्वसरिरीदर् क्सि मग संकटमद्धुतं शरदम् ।
निरुपयरिे""वीवरागमकेसदितमिदं निरपदतामनस्यम्* ॥ १२२ ॥
विमदतय्णुखोद्धयौ विनीतौ यमनियमोमसंगसौ प्रवीणो ।
-अतविजयप्ररशपेटापरिमटरेनिरविददरिवांदी १ ९२४ ॥ 80
श्चपि परतगदशसंस्यरगल्रधिगमस्सेन गदौ च विप्रकृष्टम् १
भद्रुठतषदेन जीविवनन्तं ययदुखुमावपि कर्मं धिक् दुरन्तम् 1 +} ९२५ ॥
2 गिं ।॥ 2224 ण्यूषिः। 3 ^ 0 तममिद्वा। च ^ वावृध धीः१ 5 गोप अदिभनडे। 6 ^ उचपयं ।
प "छमपनपिः\ 8 देर शरध १9 समागमः एः 10 र ®विनेदं॥ 1 दद निद्यमनः 4 तिरि + * भानना
श्रमे शः" डि ¢ रिप्पी ॥
10
35
20.
5
80
भ्रभावकचरिते
विनयमथ इमं स्मरामि रिं वा ुरुपदसेवनमद्धुतं किमत्र ।
नदि मम सद्छैस्छु मन्दमाग्यैः परिचरणं नलु तादशं बिरोक्यम् 1} १२६ ॥
खखछृतकवसर्विचद्धदेद्ौ चटकरिद. इव यावजातपक्षौ ।
अवसर इद ती सपश्षतायाः अरशमतिगम्य दश्चोः पथं व्यतीतौ ॥ १२७ ॥
कटुषङ्करमिवास एप देहः सखुचखििकश्वदवानरािरुयः 1
इह हि किमधुना प्रधायैततेऽसौ विरदमररेऽपि *सुदिष्ठयोरयापते" ॥ १२८ ॥
विनिद्ततमनिरतिप्रकारां कमिव विद्चेपमवाघ्ुमच घाय्यौः 1
सुखक्ितवचनौ बिनेयवयोवसव इमौ दि विना क्द््ैधुयो> 11 ९२९ ॥
इति विगृशत एव सौगतानायुपरि महः सयुदैनिजान्वयखम् ।
सुविदहितपरिकर्मणाऽपि साध्यं न सदज माभिजनं मदत्तमेऽपि ॥ १३० ॥
अवददथ स सीगरताः छतास्ते परिभवपूर्णवो गदस्थितेन }
अतिविनयविनेय्दिसनेनाद्धतदतचिन्तनिवृत्तिसापरसधाः ।॥ ९३१९ ॥
श्ुतविदितनयेऽपि युक्तयुक्तं सकखबठेन निवारणं रिपूणाम् ।
+परमवगविरस्य निर्मखा नो य इट् सशल्यमना रभेत भृत्यम् ॥ १३२ ।।
इति निनपतिशासनेऽपि सूक्तं गुरुवरदोपमदठदृतं हि शल्यम् 1
सुगतमतशचतो निवदैणीयाः स्वखसुतनिर्मथनोत्थरोपपोपान् ।\ १३३ ।-विशेपकम् ।
इति मतिमति चेतसि भकामं गुरमसिष्च्छय ययी विना सहायम् 1
हद्धि विगङितिसंयमालुकम्पो नगरमवाप च भूमिपस्य तस्य 1} ९३४ ॥
हवतरमभिगम्य पाचमस्य भ्रकटतरीक्रतजैनलिङ्गरूपः ।
वदति च द्रिभेद्रसुरिर्वं जिनसमयभवरारिपाभिनन्य 1 १३५ ॥
हरणसमितवच्नपञ्चर ! त्वं णु सम वा््यसदाक्यसच्वभद्ग ! ।
इह हि मम विनेय उजिजीवे स परम्ुख इति त्वया असिद्धः ॥ १३६ ॥
किमिव न चव साददस भ्रश्चस्यं धिवि } शरण्यड्ते दि ठक््य(्) संख्यम् ।
वखमवग्रणितं तदेतदभ्युन्नतिकरमूर्जितमस्ि नापरस्य ( ९३७ ॥
निरगमभिदह सोयुमीनदृत्तिः ऊतिजनसीतित उच्रतप्रमाणः }
अतिक्यनिभनिष्टवाकूपरवन्धान्् सुगत्तमचखितक्ोविद्ान् जिगीषुः ॥ ९३८ ॥
अवदद्थ स सरूरपालभूषो मम ततव चापि विजेयत्तापदे ते ।
*छटखविवद्ननिष्ठिता' अजेयाः शल्मगणा इव ते ह्यमी बहुत्वात् ॥। १३९ ॥
परमि कमपि प्रपञ्चमग्रयं नतु विदेधानि यथा भवदधिपक्ः ।
स्वयमपि विय प्रयाति येन भ्रतिष््टं घचनं ठु मे न गण्यम् ॥ १४६० ¶
अवदितिपषर वाचमेकका' मे गणु चव काचिदृजेयज्क्तिर स्ति ।
अवददथ च को हि मा वियेवा वदति सुस यदुदन्तमम्विकाख्या 1 १४१ ॥
कचनभिति निरम्य त्तस्य भूपः सुगतपुरे भ्रजिघाय दूतमेषः 1
अपिसर खघु जगाम तत्र दूतो बचनमिचश्ण आदतमपञ्वः ॥ १४८२् ॥
1.4 घमडतावा ४ 24 शिद्धश्चयो० + 3 ¢ ण्रवासो ? 4 & परमभरवति० । 5 2 ब । & ^. €निदटता० १
९. हरिमद्रसूरिवरितम् । ,
सुयतरुरुमथ भ्रणम्य उत्रायददिति भूमिपतिः ख सुरपाखः
रफुरितसुमिवेहद भारतीं स्यामिति किर विज्ञपययनस्पभक्तिः ॥ १४३ ॥
शह सम पुरभाजमाम चैको सुध इह युद्धमत्ताभिजादिरूपः' ।
भवति च शुवनत्रयप्रसिदधे भतपति किः सुः स एप वादिशचब्दः ॥ १४४ 1
इदमिह महते ्रप्राभराय प्रभवति तत क्रियते तथा श्यथा सः ।
निधनभविजयः स्वयं स यायात् कुरुतेऽन्योऽपरि यथा न कथिदित्थम् । १४५ ॥
दक्षवलमतनएयकः स सानप्रतिषवश्ञो वदति स्प तं प्रमोदात् ।
इह जगति समस्तदैशनानाविवुधगणस्तमदं तिरश्चकार ॥ १४६ ॥
निनसमयनिशारदोऽपि कधिन्नवपटितो भविताऽ अावदूकः ।
चचनमदमह ततो विनेष्ये गहनविकस्पसमूहुकल्पनाभिः ॥ १४७ ॥
स्यमि निधने “फति; स किष मविष्यति तद्वद त्वमेव ।
पटुवच इति जस्पति स दूतः भसुपुरतो मस गी; प्रवसते किम् )} १४८ 1
दवे पद्कमलग्रसादतो वा किमिव्र न मे श्यममद्ुतं भविष्यत्
मतिरिति वु मम भफारतेऽसौ परमिद् “सुभुणा वरिचाथे कार्यम् ।॥ १४९]
छिखत' वच इदं पणे जितो यः सख विशतु वस्षवरिष्ठतेङ्ण्डे ।
इति भवसु श्ववीप्सया प्रदोसामिद विदधेऽ्य शुरर्विचारहः ॥ १५० ॥
विपुढमतिरथ अरगरभदूतः पुनरपि धचङुचाच दाटदेवोः ।
भमुधरणयुगं 'वथापि ध्टपोत् पुनरपि वित्तपयामि किश्रिद्त्र ॥ १५१ ॥
शरणुव वसुमती" र्रगभौ* मवति कदाचन कोऽपि तत्र विद्वान् ।
अदिशयितमपियेरो निनानां लङ्च भवतामवमानना हि माऽभूत् ॥ १५२ ॥
असखदिह परिकरपनं ममैतद् गगनतले षुमोद्रमेन दुस्यम्
जयिपु"" किल भवत्सु यत्सनाया" वयमिह तत्तु षटं विचारणीयम् ॥ १५१ ॥
शुरुरवददसौ भयं किमेतद् भयति तथा धम प्व कश्च फल्गुः |
अरि मयि चिस्सेवितेऽपि यद्वः स्फुरति परेण विञेयवाभिश्षङ्धा ॥ १५४ ॥
यः एव मम पुरः स फोऽपि विद्धाननपिगतस्वपरप्रभाणभूमिः ।
मद्राद्मवमोचये न देत तदहमदयो न निजे वद्दामि नाम ॥ १५५ ॥
स्यनृपतिपुरदः प्रधि धायं मम पिनियत्रिउयादरिषीदपस्य ।
यमिह परथादिखासतुष्टा असुपदमेव समायपाम ते यत् ॥ १५६ ॥
यचनमिति निशम्य तम्य दूतो सुदैतमनाः पुरमाययी निजं सः !
इति छुभिदितवोद्धविग्रलम्माशरपलिसवद्धेयदद सूरपवटम् ॥ १५७ ॥
त्रिषतुपदिवसान्वरेण सऽपि भयुरिद् यौद्धमवस्य त्र चायात् {
अदिपरिश्ढसेल्यपादपद्मो व्यधित स पू्ंपणेन षदेमुदाम् ॥ १५८
1.4 2 नमिगाविरूपः। 2 किमिरि, ©किष। 3.6 गपातपा! 4.4. @ लिषनहन। 5 +. ठ प्रद्चश्चवो
6 अर्थैः +? 4 दिति \ 8 ^ व्मवी रत्र) 9 प दिष्य ) 19 6 जप) 11 ^ मनामो 1 128 दिष्य)
५९
५0
15
%
30
७२
10
18
0
25
४0
भ्रभावकचरिते
च्ुषपतिरचिन्वयत् तथा चासौ कथमहमस्य छते स्मरामि तारम् ।
अथ च किमनया स्यृताऽपि याऽसौ नितमद्रित्रघातिनी न सयः ॥} ९५९ ॥ “
दति ख च परिचिन्य बादसंसटुषदरिभद्रविारं समेख ।
अवद्दिदमनियमेव स्वं सदिति वचः परिसंस्छवं यदेतत् 1 १६० ॥
दद भवति च पक्च एव देतुर्म्धरवजयु सन्वि चात्र माबाः 1
निगदित इति मूलपश्चजति, वदति ठतः प्रतिवायनूदय सम्यक् ॥ १६१ ॥
यदि सकरमिदं विनश्वरं तत् स्मरणविचारणचारिमा कथं स्यात् ।
तदिदमिह पुरायलोकितं यत् कथमियमिदयलुसंदतिधैदेत 11 १६२ ॥
बदति स मतिसन्ततिः स्प वु्या भवति सदैव सनातना मते नः 1
चमिद्मलुसंदतश्च तस्या ठयवद्रणं च तथैव वतेते नः १६३ ॥
अहुवद्ति युदा स्म सैनविदधानिह् मतिखन्ततिरमणािनी चेत् ।
सदिति छुविदिवैव तत् शरुवत्वालुमतिरिदं तव चात्मवागविरुद्धम् 1} १६४ ॥
न विदुधकगनीयमेवदुेः सखसमयमूढमतिर्भेवान् यदिचछुः ।
नलु सकखविनश्चपत्वसन्धां परिदरः त्धिरकाठतो विटस्राम् ॥ १६५ ॥
इवि बचननिरुच्तरीकृतोऽसौ सुगतमतप्रयुराचचार मौनम् 1
निद ठि बिदिते 'जनैनिते दतवरमेष सुवतेखह्ण्डे ॥ १६६ ॥
अथ करकङ उद्रमूव तेपां दृशवखबिददरीतिषव्युमावात् ॥
इति भवद्पमानमासुमना भयतरडा अनशत्रमी निरी; ॥ १६७ ॥
अय वदनमतिः किठ तद्वदे एकः ।
समगर च" तमव पञ्चपले निधनमवापुरनेन निर्जिताश्च ॥ १६८ ॥
दृशबङमवदाघनाधिदेवी खस्वचमैरपरुम्मिताऽथ सा तैः 1
अरिघयक्षयिसपिदभद्गे रणकदिनेु सुरतिं काठ ।\ ९१६९ ॥
नलु, णु कटपूतनेऽत् यलत्वामविरतमैयिवा सुधी* नरेन्द्रः 1
कुमरणविधिना सूतोऽधुना तन्नु भवती क रातासि दन्त तारे ! ॥ १७० ॥
मटयजयनसरडङकमादि-प्रुिविठेषनधूषसारमोगिः 1
सम्यग् ननु तबे दृषद् इव ल्यधायि पूजा 1 १७१ ॥
दढतरपरिपूनिता मवार विधुर्तयावसरेऽपि सन्निधानम् ॥
यदि न वितनु वदः सदे स कि नदि कयते सुवस्तभोगः ॥ १७२ ॥
सविवतरमुदि सिता च वाया सुकरुणमानसवासना श्यमीपु 1
अलुचिवमपि जरपतो निदःम्याभ्रविवमना गृदुवागिदं जगाद 1 १७३ ॥
अतिशयद्ुचि( च १ )माप्य यद्रणङा असदस्मप्यनुवादिनो भवन्वः 1
शुबचनमपिः नो मया गण्यं मम् वच एकमिदं निशम्यतां च 11 १७४ 1
अविपगवस्देदादः समेतौ पर्समयाधिगमाय सद्तौ च।
18 ङितः 2 र शगतवतपेव ॥ 8 पवि ०गति० 1 4 & भनु णः ठ धदुश्ः 0 ववुश्य। 5 प घुमा॥
6 © महास 1 7 4 नपि ।
९, धरिभद्रपूरिचस्तिम् 1
जिनदिरसि पदभ्रदानपापाभ्युपगमरूपनिभेऽध्यमु्सस्वी | १७५ ॥
प्रतिकृवमिह तक्ते दधानौ सदिति श्व तेन हतौ पलायमानौ ।
नयपथपथिकौ महामुनी यत्तसरिःकृतिरसिं तस्य दुष्त 1 १७६ ॥
सतं इति सगुपेकषिवो मया यद्धिकयमयाप्र निजैनसैव तस्यात् ।
विदधति नलु येऽस्य पक्चमुषैमैलु मम तेऽपि सदा दयुपेक्षणीयाः ॥ १७७ ॥॥
इति छचमप्ह्माय यूयमेते निजनिजभूमिषु गच्छवाय धीराः ।
दुरिविभग्मह्ः हिं वो हरिष्ये निजसन्तानसमेषु के टि. मन्युः ॥ १७८ ॥
इति यचनसुदीये सा तिरोधाव् निजगिजदेशग्णे ययुर तेऽथ* ।!
अपरतर पुरेषु" वौद्धबुद्धा उपदाममापुरितिषटवपदतत्या ॥ १७९ ॥
इह किल कथयन्ति दैचिदित्यं गुरूतरमन्ननपध्रभावतोऽच् ।
सुगतमसुषान् विद्य सते नु दृरिभद्रधिगुडेदपव रैर \\ ९१८० ॥
६६. अथ जिनमरसरिख कोपाद्धुर मिह शिप्यजने निजे निरम्य ।
उपदामनविधौ म्दृत्तिमाधादिद् द्रिभद्रनीश्वरस्य तस्य । १८१ ॥
मृदुचचनविधिं च शिष्छपिस्वा यतियुगं प्रननियाप्य तरफ च ।
कुध' उपद्चमनाय स्य गायाच्रयमिद समरदिने छाश्तवीञम् ॥ १८२ ॥
श्रययतुरथ सेऽपि ( त्ती हि ) सस्य यक्षो नगरमिदं णिछिरौ च त्य सूरेः ।
यच इद् कथयांवमूनढुखद् शुरुभिरय प्रति यन्निदिष्टमिष्म् ।॥ १८३ ॥
प्रतिषरुरुतरोभेवाम् फरोदह्रणमिमा अवधारयस्व मायाः ।
इति किख वदतोखलयोः स भ्या शुरुङिचिताः समवाचयत् ततस्ता: ॥ १८४ ॥
तथा हि~
गणसेण-अग्गिसम्मा सीदाणंदा य तद पिपुक्ता {
्तिदि-जाकिणि माहइ-सखञा धण-धणसिरिमो य पडू-मल्ना ॥ १८५ ॥
जय-विजया य सदोजर धरणी छच्छी अ तद् प्र भना
सेण-चिसेणा पित्तिय उत्ता जम्मम्मि सत्तम् ॥ १८६ ॥
खुणचन्द-कवाणमन्तर समराइ्-गिरिसेण पाणो अ}
एगस्स तओ भोक्लोऽणन्तो अन्नस्स संसारो ॥ १८७ ॥
इवि चहरमतिव्यशश्षदेवं ददि हेरिभद्रवियुसदेतदीदक }
अपिः वमसुनिपारणस्य भ्गे मवनवकेऽप्यतुवर्वते स्म वैरम् \ १८८ ॥
पुनरि मयका" लु कोषद्पवानिख्वदखा्चिरंद स्तयेतनेन 1
दुद्वलमतसग्गिनः भ्रपश्चं यिरचयता"” विनिवर्दिलाश्च भूमः" ॥ ९८९ ॥
अतिषि्वकिरमरूढिध्याप्रदससयेरिव विप्रखग्धयेताः ।
सपि जिनमतदरोधमाककय्याञुरुेवदोन वमःप्रवेश्चमाषाम् ।१ १९० ॥
ग श्ररिरििन + £ ++ 8 प अषृविरवि 0 अरुतिरस्वि\ 38 य्य 4 देच\+ 5 ति श्तस्पर् !
60 चेदा! 7 भे "जय! 8.4 अपि उ मुनि०। 9 पष मयच्चनुङोष। 10 4. ष विप्चयिता। 218. 0 मूत्रा
1 भून्नः।
श्न १०
1
10
15
20
25
30
1 भय जीवस्य दु मम + 2 >र जनगु\ 8 भ
प्रभावकचरिति
नस्वममनदौहं दि जीव 1 यज नल" द्वदमायती दुरन्तम् 1
निजमिद परिवोध्य.जीवमिव्यं प्रकटयुवाच तवोधनाप्रतोऽसौ ११९९ ॥`
दद् भुरजनवत्सङ्त्वलुद्धेरदरणविभिः किगवाप्यते कथच्ित्॥ `
नरकमतिसमीपगामिनं मां प्रति चटते श्रमुदिधीर्थया यः 1 ९९२९ ॥
विविधभ्मय वितेधमौय सूरि्कमभिष्च्छय च तं वरप मदेच्छः।
निरगमदविरम्विवभ्रयाभः समगत दीध्रमसौ गुरुक्रमाणाम् ।॥ १९३ ॥
दिरसि च विनिधाय तान् नतास्योऽगद्द्थ गद्भदगीमैरः स तत्न ।
राणविशदविनेयमोदतोऽदम् भरमुचरणाम्बुलसेवया वियुक्तः ।॥ १९४ ॥
श्रुतविद्दिववपः प्रदाय वाढं मम कलुषं परिडोधयभ्यमाद्ु 1
अविनयसदने विनेयपाद प्रगुणतसां मतिमातनुष्वसुैः ॥ १९५ ॥
शरिद परिरभ्य गाढमेनं कृतवृजिनाहैवपः भदाय चावच्त् ।
कलुष सुृतयोर्विषी समथौ नलु द्रिभद्रसमाः क सन्ति रिष्याः ॥ १९६ ॥
खरतरतपसखा विक्योषयन्तं* तुमवलुः स चिनेययोर्विंयोगः ।
परिदहति श्यं मनस्तदीयं जनियिमेवं इव भ्रकाशकीलः 1} १९७ ॥
अदिश्षयपरिदूनमेबमम्बा धृतिविथये सुतराजुवाच वाचम् 1 ॥
क इव स विरदस्तवा्दनेऽसौ गरृदधननन्द्नसन्चव्भितस्य ॥ १९८ ॥
निनसमयविचिगरशालसेवानिपुण ! विशद्धमते ! स्वकर्मपाकः 1
कडनिवरणकृन्निजः परो वा तदिति विडम्बकमेवं कोविदानाम् । ९५९ ॥
शरुषद्यर्विस्ययाभिरामः सफड्य शाद्धवपस्मया स्वजन्म ।
शरदि धन इव प्रलीनमेतद् भववि विकर्म यथा ततु" त्वदीयम् ।} २०० ॥
अवगय हरिभद्रसरिरस्वे ! जडमतिमादशरिष्यकावटम्वे ! ।
न किमपि मम देवस ^्यथाृद्. विङषद्विधेयविनेयम्लयुमुख्यम् ॥ २०१ ॥॥
दढमि् निपा दि डुः शुरछ्मप्यमलं मयि श्तं किम् 1
इति गदति जगाद् तन देवी श्रुणु वचनं मम सुतं त्वमेकम् ॥ २०२ 1
नदि वव छुखिपुण्यमासते नलु (भव सालरसमूहसन्तविर्ूवम् 1
इति गदितवती तिरोवधे सा श्रमणपविः स च शोक्युत्ससजे ॥ २०३ 1
मनसि शुरुविरोधवद्धिाथानिवयसनिदं शरुभिरौसप्रसादात् ।
अददितमभिसमीक्य सेय पू स च समरार्वःचरि्नमावलान ॥ २०४ 11
पुनरि च शतोनसुप्रधीमान् प्रकरणसाद्धैसदस्तमेप चकते ।
लिनसमयवसेपदेशरम्य श्ुवमिदि सन्वतिमेष तां च मेने 11 २०५ 1
अविदायद्दयाभियामरिप्यद्वयविरदोर्मिमरेण तप्तेः ।
थ संव्यधात् समला विरदपदेन युतां सवां स सुख्यः ॥ २०६ 1
+ ++
न्निविष- \ 4 0 विशोधयन्त \ 5 &. न॒ः ©नचु। 6 ^ या०॥
९. द्रिमद्रसूरिचरितम् !
६ ७, भ्रकरणनिकरस्य विस्तार्य" हदयविरायकमृचेन्तयाभिचान्वः 1
अणुतरणिनवासनं स कार्पासिक इति नामकमैक्ताय अन्यम् ॥} २०७ ॥
द्यभशक्कनयश्चात् खकीयज्ाखषसरणकारणमेप तं व्यरश्चत् ।
वतर इद्विलं च भारतादिश्रवणसवृप्णमुवाच इयवियः ॥ २०८ ॥
तथाहि
एं खोदयकर्व्व गद्धदठिंड व" वादिरे मटं'
अन्तो फोडिलंतं तसवसशुस मी सियं सव्वं 1 २०९ ॥
छवददथ वणिग् विवेचयस्य प्रकटमिदृं स ततो जगाद् सूरिः }
*अनूतभरथतेप्बहो जनानासितिद्ासेषु यथा-तथा भीतिः (१) ॥ २१० ॥
इति विराकलनाय मूढतायाः किनवकयानक पञ्चकं वटुक्तम् 1
चिपघरवति" मखचत्त कुमिथ्याम्रहविपविस्तरसटतिप्रवीणम् ॥ २११ ॥
श्रवणत इद् वस्य जेनध्े प्रकटमतिवुदुघे ततो जगाद ।
वित्तरणसुख एष जेनधर्मा द्रविणसते ख विधीयते चयं नु ॥ २९२1)
शुखुखय समुचाच धर्मशयादर द्रविणभसे भविता च प्रभूतः ।
अवददथ स वेदिदं तदाऽदं सपरिजनः प्रथुगीर्धिधायकः स्याम् ॥ २६३ 11
वदति गुरुरथ स्वभेकचित्त; णु वदिस््यद्रिनात् चतीयथन्ते ।
परविपयवणिज्यकारकोबः' स्फुटमिह ्वस्तुनिधानमेप्यतीति ॥ २१४ ॥
सेदुप तय गतस्य "वस्तुनां तदथ समोचूतितः सम्ैमाप्यम् ।
शएरतस्मयुतये धने च भावि व्यवदरणात्. सुङ्ृलोदयेन भूम्ना ॥ २१५ ॥
विद्धितमिद. मया हि शाखष्न्दं नयु सवता मुवि पुस्तेषु ठेख्यम् ।
सदस यततिजनस्प ठौकनीयं प्रसरति सर्यजने चथा टुः ॥ २१६ ॥
सरति""जनशिरोमगिरतो*ऽसापिति बचने विदे शयेररल्यम् ।
तदनु च तदिद भवार्णवस्म परतरणदेतुतरीसमं प्रटृ्तम् ॥ २९५७ ॥
अथ च चतुरशीतिमेष्टपीठे जिनसदन्यनि मदाखयानि दत्र ।
जपरलनमभि भरयोध्य परिः सुमतिस्वीकरदुखतोरणानि ॥ २१८ ॥
चिरदिपित्तविशीर्णवर्णभम्रप्रविवरपयसमूद्रपुस्तरुस्वम्. 1
शुशार्मविरदिदधार जनोपनिषदिकं स मदानिचीधद्वाखम् + २९९ ॥
शुतपरिचयवो निजायुण््तं सुपरिकटम्य शुरन्धमागकोऽमी 1
गणविपयनिराश*लोत्थयेदःफदनविरागविषेपश्तयृताद्ग; 11 २२० ॥
सनश्रनमनपं विषाय नियोमफ्वरविस्मरतदर्दभूरिवाधः !
त्रिदसयनः दूय सितः सम्प्भौ परिदिवमसौ समवापदायुरन्ते ॥ २९ ॥
10 विरये । 2 © विषो 328 च+ 4 छं 5 6. अपम 19 छ र दिवपश श्वि । 7 कि मम
महु 8 गष श्व्येत्प 6013 हर! 100 भ. © ह्न 11८ 0 न्लयष्नो ॥ 19 0 वरिदेदोव्यः ॥
१५
15
29
5
90
५६ भरमावकचरिते
इत्थं श्रीदरिनद्रसरियरोधिध्ं चरिचाद्धुतम्
रत्वा विस्मयकारणं षडुतरभन्ताटदव्यं' चुधाः; \
मारकथाथमरूस्पिकावछिधियां जीवातुपायेयवत्
श्युण्वन्ठु भकं पठन्तु जयततप्चाचन्द्रसूर्यस्थिति ॥ २२२४
5 श्रीचन्द्रपनखरिपटसरसीर्टसपमः श्ीप्रभा-
न्बन्द्रः खरिरनेन चेतसि सृते श्रीरानखश्ष्नीधवा 1
श्रीपूर्वर्विचरित्ररोदणणिरौ श्रीदारिभद्री कथा
स्ीमशृन्नखनीन्दुना दिदादितः श होऽयमघाधिकः ॥ २२६३ ॥
#.2
पुरूपोत्तम परमेन गिरीश मणनाय विवबुघन्रन्दपते ।
10 भद्युघ्न ब्रह्मते मनोमय किमसि नदि तपनः 1 रम्ये ॥
॥ इति दरिभद्रसूरिधवन्यः* ॥
॥ ग्रन्थे ३५४ अ० २ 1 उमयं ०४३ म०३॥
पल् १ * 8 लाद पोपलम्बसे अदन्धदमानिसुष्िचच परेषा 1
१०, मङबरादिसूरिचरितम् 1 ७०
१०. भ्रीमह्वादिसूरिचरितम् 1
६१. संसावाद्धिविसारात्निखारयतु दुस्तरान् ! श्ीभष्टुवादि सूरि चानपानप्रसः असुः ।॥ १ 1
मौ; सत्ताध्वना यस्य परभासीणटसद्धुवि । जयक्ता ठश्षमेत्री च उीवादुक्ता सुपर्वश्त् ॥ २ ॥
जानौ निविाध्यायप्रृत्तः दृत्तमद्भुवम् । प्रमाणाभ्यासवः ख्याति दृष्टान्त; किविदुच्यते ॥ ३ ॥
शेणुप्राकसुद्गत्वाद् सथेनागच्छतो सेः । रथद्वमिर सटग्नं शङ्नीवीधंनःभिशत् ॥ ४ ॥ 5
म्यौ रनिकरयुकत वप्रनेगिविराजितम् । घर शीशुगुकरछाख्यमस्ति खलिनिकेतनम् ॥ ५ ॥
चारूचारिम्रपाथोधिकमकटोलकेठितः ) सदानन्दो जिनानन्दः सूरिसतनान्युतः श्रियाः ॥ ६ ॥
अन्यद् 'वनदानातिमनत्तधित्ते छं बन्. । चतुरद्षभावज्ञामज्ञातमदविभ्रमः ॥ ७ ॥
सैययानासमायातं ज्िनानन्दुनीश्वरम् ।
जिग्ये विवेदया बुद्धा नन्दाख्यः सगतो सनिः ॥ ८ ॥-युम्बम् । 10
प्रभवात् पुर यक्त्वा जगाम वर मीं भयु } पराङतोऽपरि जितोऽन्ये कल्तिषत् तसपुरौतया ॥ ९ ॥
तगर दुरमदेवीषि येरि सहोदरी । तसाः घुगरल्लयः सन्ति व्येोऽजित्तयश्चोऽभिषः ॥ १० ॥
द्वितीयो यक्लनामामून् भ्टनामा चतीयकः \ ससायारतता चैषां मादुः प्रतिपादिता ॥ ११९ ॥
जनन्या सद् ते सये बुदा दीक्षामथादघुः । साते दि रण्दे कः पाथोधि न विठंघयेत् ।[ १२ ॥
छक्षणादिमदाशा्ञाभ्यासत् ते कोविदाधिपाः । अभूवन् भूपरिल्यावाः परह्मायाः क हि दप्करम् ॥ १३715
पू्िभिखया क्ञान्रवादाभिवपश्चमात् 1 नयचक्रमदाग्रन्धः पूवौधके तमोष्रः 1 ९४ ॥
विभ्रानह्पालि्न्ति तापि द्वादशारा; । तेपामारम्भपर्न्ते त्रियते ैदयपूजनम् 11 १५ ॥
कििूर्वगतत्या् नयचक़ं विनाऽपरम् 1
पाटिता गुगभिः सतर फत्याणीमतयोऽमवत् ८ न ) ॥ ९६ ॥-तरिभिरविकपकम् ।
णप मद्यो मदापराहस्तेवघा हीरोपमः 1 उन्मोच्य युतक यास्यात् स खयं बाच यिध्यति ।] ९७॥ 20
ततस्योपद्रवेऽस्माकमदुतपषोऽविदुलयः 1 प्रयश्च तजनन्यास्तच्गदे गारुणा च सः ॥ १८ ॥
चत्येदं युकं पूं निषिद्धं मा विमोचयेः । मिपिभ्येति" विजदुसते तीयायां चिकीर्यवः ॥ १९ ॥
मादुरप्यसमक्षं स पुस्तकं बारिवद्िपन् 1 उन्मोच्य" मरथमे परे आर्यमिनामवाचयत् 1 २० 1
वधा दि~
विधिनियममद्रषृचतिन्यतिरिकित्यादनर्षकमयोयत् 1 2
जैनादन्पच्यसनमन्छतं मवतति वेधम्यैम् ॥ २१॥
अर्थं चिन्वयसोऽस्याश्च पुसतक श्तदेवचा ! पन चाच्छेदुयामास दुर्वा गरगी कि; ॥ २२ ॥
इविरर्टव्यवामूढो आछ्धिद्यमासजव् । अयोदीच्छैशत्रसखिसया र भं दैवैः सद ।। २३ ॥
पृष्टः किमिति मात्राद् मदृतचान् पुलकं ययौ ! खधो विष्णदमपेद तात्या दतेन निर्भिदम् ॥ २४ ॥
सात्मः स्पछितं साघु समार्यते स्वयम् 1 विमित सुधीर जारामोद् शुष्देववाम् ॥ २५ ॥ 30
. भिरिवण्डटनामाखि पर्यचदधदान्वः 1 स्निप्पायमोष्छ ख ग्पष्ठपारणकेऽमयन् ॥ २६ 91
1 पिदिदप्माव प्ते । २८ दवरष्टुदापयः + 8.4. पान्ददानाक्ि४ 4 म चिनदणोऽ1 5 > निषिद्ध, ८
इ-मष्ये १ प 2 > ध वस्पये। 8 द दः पार ।
७८ प्रभावकचरिते `
पएवमप्यर्दििः' संधो वात्ल्याच्ननीयुतः ! श्टक् शतस्य पात्रं दि "दुः्रापे मा विशीयेताम् ॥ २५ ॥
विकृति ्ादितस्तेन चतुमीसिकमपारणे । साथवसतत्र गत्पाऽख् आयच्छन् भोजनं मुनेः 1 २८ ॥
श्ुवदेवतया संयसमारापित्तया तत; । उवेऽन्यदा परीक्षां क मिष्ट इरि भारती ॥ २९ ॥ ,
शहा द्यत्र मादान् मदु; छदतरोनिधिः । षण्मासान्ते पुनः पाह वाचं नेति" उपुर; ॥ ३० ॥
उक्ते "गुड-पृतेनेतिः धारणातस्तुतोप सा 1 वरं दृण्विति च प्राहं तेनोक्तं यच्छ पुखकम् 1} ३९ ॥
शुताधि्ठायिनी परोचेऽबदितो मयः शरु । मन्येऽ भ्रकटे छु्दपिदेवा उपद्रवम् ॥ २२ ॥
शेकनैकेन शस्य स्वमर्थं महीध्यसि ¡ इत्युक्त्वा सा तिरोधत्त गच्छं मट्टुश्च सङ्गतः ॥ ३३ ॥
जयच्ः नवं तेन ोकायुतमितं छतम् । परा्न्थारथरकादेन सर्वोपदियतां ययौ ।। ३४ ॥
शादस्यास्य प्रवेशे च संधश्चक्रे मदोत्छवात् 1 हसिस्कन्धाधिरूटस्य प्रौढस्येव° महीरितुः ॥। ३५ ॥
10 ६९. भन्यदा शीजिनानन्दप्रयुलत्राममचिरात् । सूरितवे घापितो मः शरदधैरम्यथ्ये सदरम ॥ ३६ ॥
15
20
25
80
तथा 'ऽजित्तथश्चोनामा प्रमाणम्रन्थमादधे । अघ्टुभूप'सभेवादिश्रीनन्द्करारोरभिरा ॥ ३७ ॥
शब्दशास्े च विश्रान्तवियाधरवराभिये । न्यासं चकेऽल्पधीटन्दवोधनाय रुदार्थकम् ॥ २८ ॥
यक्षेण सदत चक्रे निमिन्ता्ज्ञवोधनी । सवोन् प्रकाशयन् या दीपकलिका यथा ! ३९ ॥
मदः सस॒डसन्महीफुदवेयशोनिधिः । शुश्राव खविराख्यानात् न्यक्षं वौदधतो गुरोः" ॥ ४० ॥
अप्रमानैः प्रयाणः स ुशुकचछं समागमत् 1 सेधः प्रभावनां चक्रे भवेडादिमहोत्सैः ॥॥ ४९१ ॥
युद्धानन्दखतो वौद्धनन्दमदुनमाचरत् 1 शेताम्वरो मया वादे निन्ये दपं बदननयुम् ॥ ४२ ॥
यस्योत्नमद्यपि भरूनौवकेपभरभारिता । जगद् ष्ठं छृपापाप्ने मन्यते स धरातखम् ॥ ४३ ॥
यैनर्पीनागतान् श्वा विदोपाडुषसर्गकृत् । संघस्याय महाफोो विशा धन्दैरवीवदत् ॥ ४४ ॥
पूर्वजः भेतभिक्ूणां वादमुद्राजयोद्धरः । स्यद्रादसुद्रया सम्यगजेयः परवादिभिः ॥ ४५ ॥
प्रं सोऽपि मयात्मीयसिद्धान्तैः प्रकटी: 1 कङित्चुदके छमभोद्धवेनेव पयोनिधिः ॥ ४६ ।-युगमम् ।
कं करिष्यति बाढोऽसाबनाखोकितकोषिद्ः । गेदेनदीं सास्मेय इवसारपराकमः ।! ७ ॥
काचित्तस्यापि चेच्छक्तिंसतो भूपसमापुरः । खं दरेयतु येनैणे वृकवद् भासमागये ॥ ८ ॥
मह्याचायै इति शत्वा लीटया सिद्व सिरः । गम्भीरगीभरं पराद् ध्वसलगरबोऽदपजनणाम् ॥ ४९ ॥
जञेनो युनिः दामी कन्चिद्विवादावदातपीः । जितो जित इति खेच्छावादोऽयं किं घटापडुः ॥ ५० ॥
अथवा्ठु सुधा चित्तावरेपं शत्यवद् टद् । अयुद्धुमेतस्य सस्नोऽसमि विर्तसज्यः 1 ५१ ॥
सनो मे सुदवापि* ज्ञास स्थास्यति" चेतुरः । तिष्ठन् स्कीयगेदान्दभेनो भूपेऽपि कद् ॥ ५२ ॥
यक्ष प्राध्चिटानो तन्मण्येभूपसमभं शम् 1 अनूदयतां यथां अ्र्ाभ्रामाण्ये भ्यते शुचम् ।॥ ५३ ॥
द्याकण्यं वचः स्मित्वा बजुद्धानन्दोस्मयुयाच च । वावदूकः दि्युमायः" ऋतेन सद् संगरः. ॥ ५४ ॥
अणु वासो निराङ्य एव मे द्विषदन्ययी । छणस्तोकमिवासाध्यः कलेनासम हि दुजयः ॥ ५५ ॥
ठतः कूरे दर च तौ बादि-परतियादिनो 1 ससयाजग्पुः सभ्याः पूर्ववादं लघोदेदुः ॥ ५६ ॥
महाचग्यैः स पथ्मादीं यावन् आज्ञायमावदच् । नयचक्रमदाग्रन्थाभिभष्येणावुखद्रचाः ॥ ५७ ॥
नावधारयितु शक्तः सौगतोऽसौ गसो गृहम् । मदेनाभतिमटेन नितमियभवन् गिरः ॥ ५८ ॥
12 8 ण्य्ितिणपो + 2 प दुः्रायं भावि दीयताम् 1 3 प वदा। 4 © °प्राखन्ते । 5 प ह। 6 तषि 2 पौदलयचा
द 2 जिनययो०। 8 © भवृमष०† 9 6. गुदे! 10 ठ 2 खह्दा% । 11 5 0 स्मसि 1 1 4 वावद्शदि्णर
© शिथः भ्रयः ।
१०. महयादिसूस्विरितम् । ७९
मद्याचार्चे द्धौ दष्ट शरीश्ासनामरी } महोत्सवेन भूषारः,स्यश्रयै तं न्यवेशयत् ॥ ५९ 11
युद्धानन्दुपरोचारमपश्राजनया तत; 1 राजञा निवसयन्नत्र वारितोऽरथनपूर्फम् ॥ ६० ॥
विदं त्र "वादीति ददौ भूपो सुनिमभोः ¦ मह्टवादीः ततो जातः सूरिभूरिकरानिधिः ॥ ६१ ॥
बुद्धानन्दो निरानन्दः छवा निष्मतिभो श्शप् । सात्र श्रदीपमादाय भरिभे लिखितुं ततः ॥ ६२ ॥
तत्रापि विष्वं याति पश्रदतुकदम्यके * ! असुकत्तये भयाटलविश्चसाच् स्फ़दिते टद ¶॥ ६३ ॥ ४
भृतय राप सदीदररो राक्षा ध्रातव्येलोक्यतः । मदेन च ततोऽयोचि वायसौ हा दिवं गतः ! ६४ +
कस्य प्राणाद्सी ज्ञां परमर्म घा ्रवुद्धवान् । अवज्ञाता दि्चत्वाम् नः स्लयमीदं च कातरः ॥६५॥'
वलमभ्याः श्रोजिनानन्दः भसुखनाधिवस्तरा । संघमभ्य्यं पूज्यः स्वः° सूरिणा मह्टुवादिना ६६
सावा दुरभदैवीति तुष्टा चास््रिषारिणी । बन्धुना गुदयाऽमाणि ल धिता पुतिणीधुरि ॥ ६५ ॥
रुणा गच्छभाख्य योग्ये रिष्ये निवेशितः । मद्टुवादिपभो फो दि सौचिययं श्रविटक्षयेत् ।॥ ६८ ॥ 10
जयचक्महाग्रन्थः रिप्याणां पुरतस्दरा } व्याख्यातः परवादी मङ्कम्भमेदनकेसदी ॥ ६९ ॥
श्रीपद्यचरितं नाम रामायणतुरादसत् । चदुर्विशतिरेतस् सदखा मन्यमानः | ७० ॥
तीं प्रभाव्य वादीन्द्रान् दिप्यान् निष्पाय चामखान् । ुरु-दिष्यौ शुर्प्रेमवन्येनेवेनयतुदिवम् ॥ ५१ ॥
बुद्धानन्दसतदा शत्या मिपक्षव्यन्तरोऽजति । जिगक्चासनब्दपिप्रालनटमततर्सौ ॥ ७२ ॥
तेन भ्ाग्भैरवस्तस्य प्रन्थद्वयमधिष्ठितम् ¡ वियते युस्तक्यं तत् वाचितुं स न यच्छति ॥ ५७३ ॥ 1
श्रीमद्यवादिभरशु च्मेतन् मचेतनावद्धिनवाम्बुदाभम् 1 ४
व्याख्यान्तु श्टुण्वन्तु कविथधानाः धसच्षया च पिदोकयन्तु ॥ ७४ ॥
खीचन्द्रप्मभद्रिपदसरसीदंसखप मः श्रीघमा-
चन्द्रः सरिरनेन चेतसि कृते शरीरामरक्ष्मीखवा ।
श्रीप्रवरपिचरित्ररोदणगिरौ श्रीमष्टवादयद्ुतं 2
श्रीपयुन्रसनीन्दुना विदादितः शदो नयाग्रोऽमवत् ॥ ७५॥
॥)}
{गध © सन्दाक आदृद्तं निक्गतमेफमधिकेः पथे विषितमुपटभ्यते- }
श्रीनगनद्रङ्रैकमस्तकमणिः] प्रामाणिकप्रामणी-
रासीदग्रतिमष्ट एव शुने ्रीमष्बादी सुरः । =
भरोचरम्ातिमयैभवोद्मययदा श्रीद्यारदा श्रूलदे
यस तं नियदृसपूम्तकमदाञैं तरिरोक्या अपि ॥-फ़षिमण्डलाद् 1
1} इति मछ्वादिप्रवन्ः। }
॥ प्रन्थ ७७! उयम् २१२० ॥
1 क
" अभास दरद दीदी भदा द9 9 रिष 1 10 गणा 22 6 धनयेध्टः ए जयस्व ॥ 3 © परगत्यं 74 0 समू 1
5 © पश््येगेत्यु मे निक्रवेवदुः! 6५.६११ छं भारय एदं उरन्दनकेमविद्म दिः दर्वमे १
1.3.
अभावकचरिते
१९. श्रीवप्पभट्धिसूरिचरितम् !
६१. थप्पमदिः धिये श्रीमान् यदृत्तगगगद्गणे ! चेरुति स गायते रजा सूरः फनिधुवः ॥ १ ॥
10
35
२9
25
30
पीत्वा यदरोरसं भृशा टष्यन्तः" कवितर्णकाः० । विध्राणाः मितां चिक्षगोपारैरपि" दुदैमाः 1 २ ॥
तस्यैष चरितं किञ्चित् फीर्वविष्ये यथाश्ु्म् ) मस्कषादफुी(पे एयोति साधुश्द्धारभूपणप् 1} २ 1
अलि खल्िनिधिः श्रीमान् ददो गूर्जरसंक्या । अलुत्तेकवियेकाद्यरोकः शोकाचर्वसः° 1४ ॥
यदेकांश'प्रतिच्छन्दस्वरधयुकुरस्थितम् । गोरीकसुनिवाहुल्यान् तपुर पाटखाभिधम् ॥ ५ ॥
जित्तदराघुर्महीनायः पाथ्पतिगमीरिमा । तत्रालि श्वरासिताश्ेपवा्यान्तररिपुच्रजः ॥ ६ ॥
चिवरश्षाखरदस्याणिकन्दकन्दटनाम्बुदः । आश्धिष्टपरमपरदामन्द्पीयूपसागरः 1 ५ ॥
मोटाख्यप्नौरगच्छधीमिबोानूडमृढतः । श्रीसिद्धसेने इयामीन्छुनीनदरलन विधतः ॥ ८ 11-युगप ।
विश्वविदयायदातधीमौन्यः ितिथरतामपि 1 मोदेरे श्रीमहावीरे मणन्तुं सोऽन्यदाययी ।1 ९ ॥
भ्रणम्य विभिवत् तीये एथगाथयसंश्ितः } निदायां योगनिद्राश्दु ददद स्परमीषटराम् ॥ १०॥
उन्मीर्टीटया नेत्रे यच्केसरिकिशोरकः । आरूढभैलश्शद्रामञुत्फालः सत्यशालितः ।1 ११ ॥
इति दृष्ट्रा जजागाएनगारपतिस्द्रुतम् 1 प्रीतश्च श्रावयामास आात्तसुनिमतटिगः ॥ १२ ॥
कस्याणानासुपादानं दतुं विनयष्य तैः 1 रुयापयद्धिनेतैः धृष्ट आस्यादर्थ च तत्पुरः ॥ १३ ॥
रिष्योऽन्यवादिुम्मीनद्डुग्मनिरमेदनोयमः 1 भाग्यैः संघ कोऽप्यद्य समेप्यति महामतिः ॥ ५४ ॥
आविग्रमावसंदषिख्वप्ानन्दाभिनन्दिरैः ! तैः समं सूरिरागच्छसीमालयमनालयः ॥ १५ ॥
चिः प्रदक्षिणयित्वा च यावन्नाथं विवन्दिपुः 1 शावत्पदवापिको वार एक्मलसपुर आगमत् ॥ १६॥
क्कः कौतस्ुतस््वं भो ! असौ पृतदाऽवदत् 1 "पञ्चारदेर्य-वष्पाख्यपुनोऽदं भदिदेदमूः ॥१५
ससूरपाखाख्यया वरून नित्य पित्रा निवारित; 1 अजानतेति बात्सस्यादृदवुर्विनमे वयः ॥ १८ ॥
एकोऽम्वामप्यनाप्च्छषावुद्चयातिश्चयात्ततः 1 आगमं प्रमुपदान्ते परान्ते खलतेदतः सितः ॥ १९ ॥
स्यामादुष्यकं तेजो भ्यास्वेति गुरभिखतः 1 #ं खं नोऽन्तेऽवति्ठासुरिचजल्स्यत दर्षतः ॥ २० ॥
भद्वाग्यैः फठिततं पूज्या इत्युक्या सोऽप्यवस्थितः° 1 अघिः हि नाम तो तिष्ठद विकादिनि सरोदहे ॥२१॥
एकदाः शुतमे्रेणावधारयति निश्चर् । अवुषटुमां सदस तु प्रघ्ायां तम्य का कथा ॥ २२
जडदटुसतकषेसंिष्टा देवी वागधिदैवदम् । दुर्वोधशाब्नहृद्धेदि सुदत्त यस्य वाञ्छति ॥ २३ ॥
रश्वाभियोगसन्व्टाः ्रमवस्स्य पेटके } गत्वा डुंवाउधीामे"° परितरौ प्रार्थयन्त वे ॥ २४ ॥
स श्राह यातयामो"ऽदमेतदेवैकषु्रका'? । आश्चाधारेऽयमावाभ्यां कथं भोतु दि शक्यते ॥ २५ ॥
नरमन्धो यदि पूज्यानां तदा नावभिधां * यदि 1 विश्रुतां घरष्पमद्टीपते शुरुष्ये तस्सुतोऽसतु घः ॥ २६ ॥
ओमित्युक्ते जगदपूर्यैः श्द्धाहधनिवदस्तयोः । आजन्मकसि(रि)पुः* भ्रादान्मददाखा न निष्फयां" ॥ २७॥
छता्के च वपणां गते विक्रमकारत; । सप्राधिके राध्यद्दुतीयादिवसे गुसे ॥ २८
मोरे ते विहयाय दषिव्वा नामे चाद्घुः । स्वाख्या चरिकैकाद्दकाद् मद्र की ्तिरिति चवम् ॥! २९॥
1 ^ 13 न्द्रः । 2 प छ चप्यन्त- + > "वाछडा' इदि 2 रिष्पण । 8 -&. सोपरदरिव १ 4 -#. शोक्ायर्खरः; }¶ ^चलखदट- १
5 6. यदेकांरे + 6 प नादिता । 7 ^. त्रफवदव् ) 8 8 (¬ पश्यः) 9 ^. @ °म्यवाक्ित । 10 प इंकरतिषीभ्रामे ॥
41 पचि चाचयानो 1 12 6. श्ुत्रि्यः तव उत्रद्धः १ 19 6. ननदिषां । 146. © °क्धिषु; । 15 4 निमेयः 1
११. वप्पभद्धिसूरिचरितम् ¦ ८१
सतिन भतिपनेन पूवर्या दु मषिद्धिमूः } रिष्यमौटिमगेरख कटासङ्ेतवेर्मनः ॥ २० ॥
संघश्च तद्धुणमामरामणीयकर्िवः { बिदचेऽभ्यथेनां ठेपामनायस्यानदेतमे ॥ ३९ ॥
योग्यतातिश्यं चास ज्ञात्वा सद्वुरयसवः ! सारण्यतं महामन्रं तमखालस्य ते ददुः ॥ ३२ ॥
परावतेयतस्तस्य निरे तं सरखयती । खवनेद्वाघोतसि सान्यनाटूतासीद् रदयभुवि ॥ ३३ ॥
ठन्मब्रजापमाद्यरम्यात् तादगुरूपं खमाययी । दषद्ध च तां वक्रे परायततेयति स्म सः 1 १४ ॥
सलं रूपं निर्रन्ती च प्राद् वरस ! कथं सुखम् । वियसैमे भवन्म॑चरनापान् तुष्ठदमागदा ॥ ३५ 1
वरं शृण्विति सस्रते धष्पमटहिरुवाच च । मासर् ! विसदशं रूपं कथं वीक्षः तवेदम् ॥ ३६ ॥
स्यां तु पय निर्वल्ामितयुकते खरं ददरी सा । जदो निप्रिटमेतस्य च्रततमिति प्छुटम् ॥ २४ ॥
उथचैश्ध मन्यमाद्ालन्यं येना सतचेवना । ध्यायन्ती ्टठत्तोपेग त्वदुरः समुपस्थिता ।॥ ३८ ॥
येऽपि निषे तन द्द चिगाव्रिकतः । गलयागयोर्मम सखेच्छां स्वदीया नि्रैतो भव 1} ३६ ॥ 20
६, अन्यदा घत संखानां (° १) भद्रवीरसिपेदिर्गतः । ग्ट देवकं भरित्वा तसौ स सौयसुखितः ॥ ४०॥
तत्रल्यस्य पुमानेको नाफिपाकविदंवकः । समरगख भरस्चलभी ृटि्याकृलितसदा ॥ ४१ ॥
शयामादमोत्की्वरमोधा सदारददिवगना ! खलिप्रशस्िरनास्ि वरिदसितजडध्थितिः ।॥ ४२॥
काव्यानि बाचयायास महाथौनि सुषोरसौ । सख्यादू् ज्याप्यापयामा श्रमाद् चप्पभटितः ॥४१॥
सद्ाल्यारेजिदश्वन्य५ शान्ते वयंऽतिहर्षवः । ययौ सदैव वसरो धशषवौ तन च खितः ॥ ४४ ॥ 15
हते गुरभियशी्िरानन्य समष्च्छयस | आमुप्यायणदां खस्यायल्यौ प्रीढावशानतः* {1 ४५ ॥
व्यमौर्यमदयागोगसमूस्य मषटुते; 1 शीचन्द्रगु घ्तमूषाख्वंरसुरामगिभिवः 11 ४६ ॥
कान्धक्कन्जयदोवस्भभूपतेः सुयकोऽङ्गभूः । पिय दिष्वाचज्ञात् शिंचिडुकः कोपादिदागगम् ।। ४७
शटेखीद् जआमनाम खं धितौ खरिकया ततः । सनामाम्रहणेनास्य पिवेत् ते चमत्छताः ॥ ४८ ॥
च्य्रान् सूस्ययन नपच्छोटन^पूर्वकम् । पूव श्रीरामसैन्येऽसौ च्छः पाण्मासिकः गिल | ४९ ॥ 20
पीदरक्षमष्ाजात्यां यच्रान्दोकसस्ितः । अचख्च्छाययाऽस्माभि विज्ञातः पृण्यपूरुपः ॥ ५० ॥
चचस्यस्वननी सन्यफटयमं विचिन्वती । लस्माभिर्दिता षत्से ! को तरं किं वा भवव्युखम् | ५९१॥
फथमीदपयस्या च सर्यमारयादि नः पुरः । विश्वला' द्यं टातसगा सुक्तपरिमष्ठाः ॥ ५२ ॥
साऽादीत् तातपादानां सिमिकघ्यं ततः प्रभो! } शीकन्यङ्कग्जमूपाल्यद्ोचमहभ्यिनी 1५३
जदं सुतेऽग्र गरस सपक्या मत्सयोदयात् । पुरा ठभ्यवरं पराथ्ये दपान्निौसिदास्म्यदम् 11 ५४1 5
हतोऽनुस्यतो दित्या पिठ्-घयुरमन्दिरे 1 स्थाने व आगमे षन्यदृत्या वर्ते प्रभोऽधुना ॥ ५५ ॥
धुखेति सान्स्विताऽस्माभिभ्रैरश्रपया सिसा 1 ति चारं प्रयर्दख जनकस्यैव वेदमनि 1 ५६ ॥
हत्सपद्ी च दैनापि पटेन स्यन्द् स्वयम् । सा च राक्षा चरः शोधयिस्या पश्यादनीयदम ॥ ५७ ॥
धरास्यास़एयगुणेनाय मानेन घटुमानिदा ॥ वयं वाय घसो दादू भूमावस्यां विजदिम ॥ ५८ ॥
दवि पुनश्च गृत्तान्तस्देश्ययुखपघ्रात् । अनेन स्रतं माव्य वसु्रेभर धीमता ॥ ५९ ॥ 30
अदाततः शसीरस्य दशणानीद्दपनि च । सच गृषयुनं पूर्य इति ्यात्वाभ्यपुसवः ॥ ६० ॥
तघ्रार्य यतस ! गिधिन्तो निजिन सुदा षमम् । सीय गृद्य शाद्रानि सगृहाणामराः ष्टाः 0६१
1 ज ष्ल्दूषाण। 24. 2 0 रस्ये। 5 दि प्रय 4 व्यान ॥ 5 © न्द्रा 6 ^ पिन्रम्।? 4
सप्पा) 8 > न्दनदित1
प्र» 4१
ध् भरमावकचसिति
ताथ्ेमाः-
पठितं हिवि सम्यमभमिं गी्-नचैने । दायं व्याकरणं न्दो जयोति रिक्ष सद ॥ ६२९ ॥*
निर च तथा कायाधैनं च सनिषडुक । प्रच्छेयं नेच्छेयं सद रत्रपरीकष्यौ ॥ ६१ ॥
जायुा्यासतयोगस्च गजपपदणमेव च 1 वौं रिश्च रोः प्येकमद्धदा ॥ ६४ 1
8 मध्बादो रसवादैः खन्यर्वीदस्तयैव च । रसीयने च विज्ञानीदो मतिविवोधकः ॥ ६५ ॥
तवाद्य सिद्धान्तो विपनिग्ेद-मर्डे 1 सौकुने वैयंकं चैवाचाथविध वथाः ॥ ६६ ॥ `
आसादैरै्णं चैवं सायुद्ििंसय सविः । वँणं इविरीसश्च तथा वेदविपिर्वरः 1 ६५ ॥
वियादुबा-दवीनसंस्छारौ खेचरी कौ । अमरीर्ई्णं वेन्द्रसरं पाताटसिदिर्ेत् ॥ ६८ ॥
भूतीनां द्रं गर्धयुक्िः बृचिषिसस । छविममरकमौणि सर्ववसकृविस्या ॥ ६९ ॥
10 वरकमं पुमकर्म वितरक्मै कटाद्ुतम् । कौप-पार्पणयोः कर्म लेकर्म तयापि च ॥ ७० ॥
च्म चकमे वथा रखयवीरविधिः 1 स्व्वाक्ेसदसिव संतति तथा ॥ ७१ ॥
वैक्षाचिकं अप्रः कपटं देश्मभाप्ी । चोकम मरयोगाणायुपाः सेटीदिधिः ॥ ५२ ॥
, पवंविधकडानौ च द्रासपतविमभीरवान् । जनन्यसदशः कोविदानां पर्षदि सोऽमवत् ।॥ ७३ ॥
दथा चाभ्यस्यवसलस्य ्र्ञादपैणविन्विः 1 ययौ रक्षणतकौदिसाखत्रातः स्यवदयवाम् ॥ ७४ ॥
15 सब्रह्मचारितासख्याद् राजपुत्र; भ्पन्ननान् । यष्पभदे { परदास्यामि भप्त सज्यं तव धुवम् ॥ ७५ ॥
कठिन केनचित् तस्मातंकिना जनकेन च । भ्रधानाः ्ेपिवाः पटराभिपेकशतिदेतवः (० १) ॥ ७६ ॥
कृच्छरदाषरच्छय तं प्रप रब्येऽम्बपिच्यतः । पिना स स्वरतेरस्य छृतवानो््वदेदिकाप् ।॥ ७५७ ॥
छष्द्वितयमन्धानां चतुरदशद्तानि च 1 रथान हखिनां पत्तिकोरी पच्यमसाधयत् ॥ ५८ ॥
६३. सख्कीयसुद्दः ्रपीदाद्ानाय नरानय । जामनामा चः श्रीमानतिमभानवविक्रमः । ७९ ॥
%0 तेप चायादरात् संघातुमया रुएवस्ततः 1 प्रादिण्वन् यप्पभर्टितं गीवार्थैः परिवारितम् ॥ ८० ॥
दीर्थप्रभावनेन्नयै शनैः संयमयात्रया 1 जग्यमाष्यामधामभि पुप्माममदीदिदुः ॥ ८९ ॥
तदृागमटसद्धणोकणेनाद्णयो यया 1 दविजराचससुयोतादुद्धेडः स तदाऽभवत् ॥ ८२ ॥
भूपः सममलासग्रया संदीनस्ततोऽगमत् । कखररोदणे भविद््छुञ्गरस्यार्धनां व्यधात् 1॥ ८३ ॥
घस्पमददिरवाचाथ मूपं मवयां पति 1 सर्यसङ्गयुचां नोऽ प्रतिज्ञा हीयतेतमाम् ॥ ८४ ॥
25 राजोचे वः गुरा पुथ यन्मया प्रतिदा 1 राज्यमाप प्रदास्यामि वहम व्रवारणः ॥ ८५ ॥
काममेवामुमाध्त' चेदु. यूयं तन्मम ममो ! । “उरूदोपा्चिदानिनासुखं कतुं न साम्प्रतम् ॥ ८६ ॥
शल्ायोप्य वत् पद्टककञचरे धरणीधरः । -नितक्रोधादयभिज्ञानधृतच्छन्रचवुष्टयम् ॥ ८७ ॥
विस दृश्ेयन्तं सचामरवनितं' भ्सुभू 1 माविरायन् श्मिभ्रेणीग्स्मयुत्सवात् पुरम् ॥ ८८ ॥-युग्मम् ।
सग्यपिदतिदं धुभेमिषि सिदासनासनम्' 1 सौोधान्तरमनुत्वादं भूपं सुनिर्थावद्त् ॥ ८९ ॥
30 जाति सूरिप्देऽस्माकं कल्प्यं सिद्यतनासनम् । इति तस्य वचेः धत्वा छिन्नोऽन्यासन्यवीविधत्.॥ ९० ॥
दिनानि कतिचि्तचावसाप्य गुरुसन्नियो 1 भ्राजीदयत् भधानीचैः" समं जुनिपतिं दपः 1 ९१ ॥
मोठेरकस्धिते' श्रीमतूसिद्धसेनखुमरिश्वरम् । भणम्य पर्ववाणीभिरय व्यज्ञपयन्नमी ॥ ९२ ॥
1 क ज्डमिनिच्यनाम्; 6 ऽभिषिच्यत | र विद्रान्
1 8.4. (प 9 चमप + ५ ॥ 4 कप उस्रि? 1 5 8 गर वीजं ।
6 8. "सनसनी ॥ ए भर प्रपान 18 गद धिति ॥
११. बप्पमद्धिसूपिविपिवम् । ८३
चकोस्वद्चन्द्रेऽभ्रे भरा इव पर्वे 1 वने मृगवदेकारी स्तोकाम्भसि च मीनवत् 1 ९३ ॥
मयूर इव षर्थतौ' वौ जङधि्येधा } संग्रामे कातरो यद्वद् विद्धान् वैषेयमण्डठे ।। ९४ ॥
चन्द्रवत फृष्णपक्षान्तः" क्षीयते विरदातुरः 1 खामी नः रयं पूज्या ! अनेन दुद विना 1 ९५ ॥
--तरिभिर्विकेपकम् ।
अआएवा्ैते भतिष्टाप्य भ्न्ाधिष्ठाव्दैवदम् ! अयं प्रेपयतास्माभिः सद नः स्वामिनो शदे । ९६ ॥ ५
अस्परोपदेलतो जेनमन्दिरप्रतिमादिभिः ! विमितैः सुकते राजा भवार्थं रूवयेद् यथा ॥ ९७ ॥
शरेति तस्पुरोऽवोचदू चाच॑यमपतिस्तदा । चास्वाचारधौरेयः सुघामघुस्या निय ॥ ९८ ॥
रननदीपो यथागारे वाह्यान्तस्वभोपदः । तेजसी निश्वरसयेमा त्था चाकर्पिरेप नः ॥ ९९॥
भयुनाभ्भोशुदं यद्वत् सरिनेव चिमावसै ) शिखण्डीव पयोदेन सन्नी द्रा विना यया 1 १०० ॥
स्तम्भेनेवोन्ितं गं दें च प्राणधारिणाम् 1 म्टायलेव मनोडत्तिस्तथास्माकम्ुं विना 1 १०२ }]-युगभ् 110
इलयाकण्थै प्रभोर्वाचं प्राहुः छृतधियोऽथ ते । सन्तः परोपकारे नास्मात्ति गणयन्ति यत् ॥ १०२ ॥
तरबसरणेखापं स वाध्रोदेषनङमग् । पथोधिनश्रम सोढा वोढा कूर्मः धितेधरम् ॥ १०३ ॥
वारिदो वपेणहेर क्ितिविश्वासुमतछृमम्* । उपकाराद् ऋतेऽमीपां न टे किंविवीक्ष्यते ॥ १०४ ।-युग्मम् !
सतः प्रसाद्भावीण्याद मेषयध्वं छतीशवरम्* । एवं कृत्या प्रमुतवेऽस्मरस्यामिवाधागिरेः पविम्” ।॥ १०५ ॥
तेपां निर्मन्धसम्बन्धाविखभ्युषगते रः 1 श्रीगन्वं संधभाहूय तत्मतिष्ठरथगादिश्षत् ।। १०६ ॥ 15
जधोत्सवेच्छुभि; खच्छः" धावकैगच्छवस्सछः । सयः सममसामम्यां विहितायां जिनाखये ॥ ९०७ 7}
कपनेऽथ सौम्यपद्गीधिष्िते परमाक्षरम् । सप्तमदनोपेते श्तोकयिपिपूर्वकम् ! १०८ 1
रिष्यस्य विश्वरिष्यस्य क्ण चन्द् नचचिते } गजैसु सू्ैसं वातेष्वरहत्तत्त्यं न्यवीषिशत् ।। १०९ ॥
-विभिर्विशेपकम् ।
यप्पभट्धिसतः शीमानाचा्यैः कोबिदार्मा । दुवीदिरसिदशरमोऽमवद् विश्वस्य विधुतः ॥ ९११० ॥ 20
अथादरिष्टो विधिवद् यरुभिनद्यरक्षणे । तायण्यं राजपूल्ञा च वत्सानर्थदरयं छदः ॥ १११ ॥
जात्मरण्षा तथा कायौ यथा न च्छस्यते भवान् । चामकामपिशाचेन यद्यं तत्र पुनःपुनः ॥ ११२ ॥
भक्तं भक्तस्म ञोकस्र विषृतीश्वासिटा अपि । साजन्म नैव भोक्षयेऽदमसर नियममग्रदीत् । ११३ ॥
स्धतुयेष्वनिः श्राद्ाद्ननाशसद्धीतमद्टः । पौीरवाभ्यर्थितः संधेनाथः भायादुपाश्रये ॥ ११४ ॥
एफादयाधिपे तत्र जति वर्पशताटये (८११) । चिक्रमात् सोऽभवत्घ्ूरिः ृप्णचैतरा्टमीदिने ॥११५॥
६४. श्रीमद्ध्ममदामूपभेष्टामायोपसेषतः । अनिच्छोऽपि संस्य परेपीत् तैः सद तं गुरुः ॥ ११६ ॥
भयाणैः वधैः भाप कन्यक्कुन्जपुरं तदः । मायु वदिरुदेदोऽयतखे स यनाभिते ॥ १९७ ॥
उ्यानपाटविजञपेः" परित्तांय समागदम् । सुनीदमयनीशोऽभूद् बद्धसोमाध्चकट्कः ॥ ११८ {|
तदः शयापणं ष्टृशोमाशेभिवरध्यकम् । प्रतिगेदं भरिद्धारं बदधबन्दकगाकिकम् ॥ १९९ ॥
उयदूपयदीपूमसोभैः छष्णाधविधमम् १ कवणम्पहिवोदोचेरेकच्छायं गदीवम् ॥ १२० ॥ 40
कदमीरजद्रेैः सिक्तधरे करदमीरभूमियत् { नगरं नगभिद्रत्उस्यं यूपत्ेरावन्येन् ॥ १२१ ॥
-पिभिरविंसेपकम् {
भर्दप्रीदसीदा्दवयुषाधीशसंष्ठुवः । पुरे पीरुरपीभियाङुखाद्यककं वदः ॥ १२२ ॥
1 मप परमत । 2 ठेर "पन्ते 1 3 पि शिर । 4 गविश्रमरदधमं 1 5 3 छृवीश्वर । 6 4 पयि, 7 पठि । 7 प कल्ये.
8 दर धगत १9२९ ॐ विक्र)
+, प्रभावकचसति
प्रदिवेश्च विद्गामीदा इव सच्छनत्रचामरः ॥ अभरिदद्िपाखूढो विवोढोपङमश्चियः 1 १२३ ।।-युग्मम् 1
सचि राजा तदः सिंहासने गब्दिका( क्या १ तेः । उपावेदायद्नन्दात् सवं सुनिनायनतम् ॥। १२४ ॥
्ोश्मावनेद्धतरङ्गः संघः भभोस्थ । परिचर्या परां चक्रे वकेतरमनाः सदा ॥ १९५ ॥
थद्राजसमावाहतावपि निूतकर्मपः । बप्पमदिः श्रुः श्रीमान् भूपप्रे सतं जगौ ।। १२६ ॥
1 कंस्याणपाद्पारागजठयादजरष्वः 1 धर्म एव निरधायधारः* परपदप्रद्ः ॥ १२७ ॥
चादौ प्रथितं दानं सच त्रपु सप्रषु । तेषु च भथमं विद्धि सिद्धिदलज्निनमन्दिरम् ॥ १२८ ॥
अपरं विम्बनिमौणमथ सिद्धान्तटेखनम् । चातुवर्ण्य सेवस्माभ्यर्थैवानि कि क्रमात् 1 १२९ ॥
सदन्तया च सरवेपामाधाते जैनमन्दिरम् । निनाः श्तधरश्चात्र* शिताः संधप्रवोधकाः ॥ १३० ॥
श्रीमतं सति सामर्थ्ये विधेयं विधिवच उत् ॥ बहवो यस्भावेन भव्याः सद्रतिम्युः ॥ १३१ ॥
10 इवि तद्वाक्यमाकण्य प्रकणौनां विरेमणिः । अवोचदामभूपालः प्रकयाुुप्थराः ॥ ९३२ ॥
प्रथ्वी देशः पुरे हन्य त्िथिमीस ऋलुः समाः 1 धन्यान्येतानि माखन्ते यानि त्वदेरानांदुभिः ॥ १३३ ॥
इ्युक्टयाऽदात् वदाददं भूमिरक्षणवेदिनाम्" 1 कोशकर्मनराष्यक्षपुंसं च श्रीजिनौकसे ॥१३४-युग्मम् ।
लिधकर्मनिदसतर विग्रकर्मघु कमेढाः 1 श्ररिभिरे मद्यभूया भासादं सुरुरोस्सयैः ॥ १३५ ॥
दमैः कतिपयैः सेकशतदसतोन्नतश्ितिः । प्रासादः परिनिष्येदे सर्वटोकसुदा समम् ॥ १३६॥
15 पूबर्णुवर्णीटदङ्षमासमाणयः । श्ीमदो वरेमानस्य प्रमोरअतिमानमूः ॥ १३७ ॥
निस्मप्यत संभप्यागण्यपुण्यभरेजेनेः । धार्मिकाणां संचरन्दी भ्रतिमा प्रपिमानसम् ॥ १३८ ॥-युग्मम् ।
श्रीवप्प मट्टरितस्या निर्मने निर्ममे्वरः 1 प्रतिष्ठं स" भ्रपिष्ठासुः प्रमं पद्मात्मनः ॥ ९३९ ॥
दथा सोपि सै रेप्यमयविम्बयतं चपः । श्रीवीरमन्दिरं उत्र अयो विदस्तकम् ॥ १४० ॥
सपादक्षसीवर्णटद्रनिप्यन्नमण्डपम् 1 उ्यधापयन्निजं राञ्यमिव सन्मत्तवारणम् ॥ १४९१ ॥-युग्मम् 1
20 एवमभ्यहितो रक्षा गच्यन् सच्छद्रनामरः 1 राजङ्ञ्चरमारूटो सल्य्िदासनासनः ॥ १४२ ॥
मिष्यात्यभ्यामटानोगान् रोकान् मल्सरपूरितान् 1 बप्पभद्धिप्रमुतके वकरेतर्नरसतुतः ॥९४३।-युग्मम्।
साजा पूर्यद्विजातीनौ' संसगादलुवरसैकः 1 अन्यदान्यन्मदीपाटासनमाधत्त सूर्ये ॥ १४४ ॥
दचस्तदा्षयं ज्ञात्वा विगदाकासैदवः 1 जगाद् भरतियोधाय तस्थागायैकसच्चश्टत् ॥ १४५ ॥
छवप्राकृवसतत्वान मदादीनां जनद्धिपाम् । दम्भस्तम्भादियुक्तनों कथं क्ष्या भवादशाः ॥ १४६ ॥
95 ततः, यदुक्त
मर्दय मानमतंगजदार्ष विनयशरीरविनारनसर्म् ।
क्षीणो दरपीद् ददावदनोऽ्पि चख न चुल्यो चने कोऽपि ॥ १४७ ॥
इ्याकण्ये गिरं धीरो बुद्धा सूरिं व्यजिक्षपत् 1 ग्रमो! खद्भाक्यम्र्मेऽवलेपगरटं शवम् ॥ १४८ ॥
प्रमबः प्रभवः केरे सम धान्यं दि सीहदम् । खादंतामव्र संपन्नभक्तपाकादिसंस्छवम् 1 १४९ ॥
0 ६५. अन्तःुरऽन्यदा म्टानवक्रमां वटमां वदा 1 राजा दष्ाद् गाया्थं खेच्छयेति प्रभोः पुरः ॥ ९५० ॥
सद्यधा-
'अद्धवि सा परितप्पड कमली अत्तणो पमाएणा #
सारसारस्वतोद्रारसिद्धयाय गुरुर्गिख ¶ १५१ ॥
ए र जके 19 2 दणनहिपयः, 6; गहः ुभ्रीनान् । 9 28 एर ग्वापणारं \ € फ श्वय यत्र । 5 + भ्वेदिना
60 पि सुप्रविषत्मे रजा अदिनजादीन । 8 ए इतम् 1
११. वष्प्धिभूरिविरिपम् 1 ८४
गायोत्तयथमायख्यी सख्यौ सेदं बहन् चतम् ।.
श्त्तविडद्वेण' तए जीसे पच्छाद्य अंगं" 1\ १५२ ॥
हृद्धेदिवचस्ा वुः अशं सन कविकर्म तत् । तसौ किचिदिव आ्रान्वः पुनररान्वरोचनः । १५३ ॥
खो निरपगम्रेमनिधिः शमा सद ! अन्यदा ददश देवीं संचरन्ती पदे पदे ॥ १५६ ॥
ल्यभ्यमानामिव कापि सुखभद्गविक्रारिणीम् । छपापरिष्छवसान्त* इव गाधार्थमन्रवीत् ॥ १५५ ॥ 1
तद् यथा-
भ्वाला चंक॑म॑ती पए पए कीख' कणर उदटभंगं ॥
ततः सलययोवीचिबन्धुरं भावदत् भुः 1} १५६ ॥
असूत न जल्पे कस्पान्तेऽपि हि सिद्धवाद्् 1
भ्नूतं रमणपपसे मेदखया छिचह नदर्पती"” ॥ १५५ ॥ 10
श्वेति भूपतिः किचित् सभरान्तो चितं खुखम् । चके दिमोर्मिसंष्टसरोरहमिवा्ुति ।। १५८ ॥
छइयाटीक्य समुत्थाय प्रतिश्रयगतो सुमीन् । विहार्देतं संबाह्य सरेदमोहापराजितः ॥ १५९ ॥
काम्मेतदू वििल्याय बहिर्घारकपाटयोः । श्रीसंघमप्यनाश्च्छय निरगानरगराद् वहिः ॥९६०।।-युग्मम् ।
सयथा-
यामः सख्स्ति तवास्तु रोदणगिररमत्तः स्थितिमच्युता 1
र्तिप्यन्त इमे थं कथमिति खमेऽपि मैवं कृथाः!
शंसते रण्यो चयं वदि भवद्ज्धमरतिष्टास्तदा
ते श्रद्गारपरायणाः !्चतिखलो स्मैल करिष्यन्ति नः ॥ १६९१ ॥
६६. दमैः कतिषयेरगोउदेरान्र्विहरन् यरः 1 भीलक्षणावत्ती रयाः भापारामावनीतटम् 11 १६२ ॥
सव चाक्पतिराजेऽस्ति शीध्सषटमापपपेदि । विदा मौलिमाणिकयं परवन्धकविरदुरः" । १६३ ॥ 29
म्रमोसागमनं ज्ञात्वा जलदस्येव चन्द्री" । ददागमनगीिः ख भूषाढं पयेतोपयत् ॥ ९६४ ॥
ये याण्देवता यस्य कदि प्राच्यसंसुतः ! स इदायात् भमो; पुण्यैवप्पभष्टिषनीश्ररः ॥ १६५ ॥
" योरद्राप्रिय दैणांकोदयादेप चिंपतिः । अजस्पदुदुयद्रोमा वि्न्मण्डटकमण्डनम् ।। १६६ ॥
विखकोदिद्कोदीरमेप जैनष्नी्रः । धुवं यत्र समभ्येति कृतपुण्यः स बाखरः ॥ १६७ {युग्मम् ।
परं मेऽस्यामराजेन दुरंदो विषहाग्रदः । वदाहानादू यदा पशाद यावि तन्मे तिरख्छविः ॥ १६८ ॥ 28
प्रष्टन्यस्तन्युनिखामी ॥:। येदागलय सां रेपः साश्षादाएच्छते" प्रस्थातव्यं तक्रान्यथा त्वया ॥ १६९ ॥
सुभीभिः कथिते्थऽसिय् सूरिणा गङृते सति । रन्त्या धर्षा परमागन्दभास्तवान् 1} १५० ॥
आभराजमयेलाच सदलयाणितं यतः । प्रवेसोत्सवमाधत्त पुयोमाचार्यमूपतेः 1} १७९ ॥
धमेशरूपे तया साक्षादिव धे पुरस्ते । चक्रवती सुधीडन्दे मोचे बृचनिदं वका ॥ १५२ 1
तद् यया+^ 30
सचिरचरणारक्ताः सक्ताः. सदेव हि सद्धतौ
परमवयपः काम्या; सौम्या वय धवख्च्छदाः ।
¶ 6. विष्टरेण) 23 प्रिष्देण + ‰ + ए संचस्ठी \ 8 4. व्वंम\ 4 ठे च्म पर् ठ ५ 5 4 नदुपंदी 16 म कवि-
अतरः १ ए प चन्द । 8 &. यज्ञः। 9 2 श्दाषच्छपते ) * देवरं 4. छादय रम्यते पद्ेदम् ॥
(न
10
15
209
25
80
> श्ेष्शद्े जनम्प 16 मव म्वतिः। 7 कि वदष्टम् + 8 फ मुद
छ © दिप । 11 ^. 2 मगोदण्म; ॐ ममोषरम् 1 ‡ "पूदषटछ दतै © टिप्पणी । 12 त शरमाप्दत ।
८६ प्रमावकचरति
शुणपरिचयोद्धपीः, सम्यरगुणातिशयस्टशः ^
श्वितिप ! भवतोऽभ्यण तृणं खुमानसखसंधित्ताः ॥ १७३1
दपि कान्यबवतृतवटीटानन्दिवपापेदाः* 1 अवतस्य खसं सूपिखन्दग इवामरः ॥ १७४ ॥ `
१७, लव््ामन्पः प्रारनायाति भ्रमौ चदा । नगसन्दर्दिगरामाकसादिप्वगदेपयत् ॥ १७५ ॥
प्राप्न वामित्रस्य पारवश्यं गदः छचः । धैटस्यमक्षतं भेजे च्यवनोन्युखनाकिवत् 1 १७६ ॥
अन्येयुभदिरायामे गच्भ्नेकं दद्ध सः 1 व्ं^ वधं सुजनेन दतं भचिव्रीयितस्तः ॥ २५७ ॥
अस्य भौटौ मरि त्रादरोके सम्यगीश्चया । संख्य तुण्डमादत्तः पणीनद्रमपमीरैपः ॥ १७८ ॥
तमाच्छायाय संब्रया संग निचये दषः । भागय ोकदास्कं स जजल्प' विदुपां पुरः ॥ १७९ ॥
श्वाखं शाद कृषिर्विया अन्यो यो येन जीवति!
तैः पूरिता समखेयमभिपयि निर्मितैः । विभेद दृदयं शैव तेपामेकोऽपि भूपतेः" 1 १८० ॥
सलार मारवीषुत्र यप्पभटि वदा द्वम् 1 माखवीकसुमामोदमसौ रोडम्बयाख्वत् ॥ १८१ ॥
सचोवा श्व चन्दर वारेया दव दन्िनः 1 मम पितरस विष्टः कट मान्ति पोडदीम् 1 १८२ ॥
टकर ददे देप्रलस्य यः विक पूरयेत् । समस्यां मदभिभ्रायात् प्रादान् पटदमीरश्षम् ॥ १८२ ॥
अभो दुतोदराजीव पकः सर्वसमनासवः । शुतेदि ख धनोपायमयु -टोका्ेमाददे ॥ १८४ ॥
क्षतमा बुतोऽपि गौडेषु एषा "वत्रागम्च सः 1 वप्पभधिं नत्वा कथयामास तुरः ॥ १८५ ॥
अपरद स चाद् सम छेशटेशं विना यतः 1 सरखवीभरसादौ दि विचछेदाभ्धिरम्भभूः ॥ ९८६ ॥
त्र-
श्ुणरीतं दि कर्तव्यं कूष्णसषखुखं यथा" ॥ १८७ ॥
नागावलोकः याख्या सत्र ्रगुदैदौ । वदः प्रशयनेनापि नाम्ना विख्याविमाप्र सः ॥ १८८ ॥
स दूतत तदाद्ायागमद् आमन्पात्रतः } सुदा निवेदयामास त्मत्कारकारणम् ॥ १८९ ॥
के्वापूरीवि राक्षा च पृष्टः मोवाच स भ्रमो ! । भ्रीयप्पभद्धिनिद्युके ददौ त्योचिवं पः ॥ ९९० ॥
विर्स्य विनोदायान्येदुभूमे यद्यो । श्वं न्यमोषृस्य वठे पान्यं दद्द च" 1 १९१ ॥
छापायं टन्वमामां च तया करद्पत्रिकाम् । श्योतन्तीं विगरुपां व्यूहं गाथा छिखिवं तया ॥ १९२ ॥
तथ
भ्तद्या मह निर्गमणे पियाह थोर॑सुपददिं ज र्तं
भ्ाग्बत् तदपि नापूरि भूपाटम्य मनोर । फेनाषि विदुषा फोऽ विना विश्वपरकादररः ॥ ९९३ ॥
असामरदयटस््यायां समस्यायां स देवनः 1 धन्यो च शरीवरप्पभटिपर्थऽयदश वाम् ॥ १९४ ॥
स चानायाखवो विटन्मौदिः प्रमुरपूरयत् । गृहीत्वा ख पुनः प्रायादुतचरा्थ दपापवः ॥ १९५ ॥
तब-
व्करयत्तिविदुनिवदणमिदेण तं अञ्च संभरिभं' ॥ १९३॥
अन्वेन विदुषा मेनचिदप्यन्येन सप्र सत् ॥ सर्वं टन दोघदार्धगमण्यत" ययामवि ॥ १९७ 1
1 दर न्व॑न्टाः१ 20 गोद व्व) 0 गगरं न्क्व १५ पास प कवत शमे सदु इवि © टिप्पयी । 8 4 विदिव्रीदित" । 4 कत वमाप
भागम 19 परति । 10 पि र 14 (तूयदुमि^
॥।
, ११. यप्पमद्धिपूरिचरितम् { ८७
" “ तयारहि-
करयतचतयजलविंडुजः पंथिय ददिथ निरुद्ध {-पथिकोक्तिः !
सा रोभंत्ती स्षमरी नयरि ज खंकी खद्ध् ॥ १९८ ॥-भरीवम्पभ्यिः 1
इति पाठान्तरम् 1
माजा शेहि दध्यौ च स्सपु्टिममूटरीम् । सम मित्रं सुनिष्यासी कविरसि नापरः ॥ १९९ ॥ प
श्रधानान् भूपतिः भपीदाहानाय खुनीशिष्ुः । त्दुपालम्भममौणि दोधकं चृत्तमा्यैया ॥। २०० ॥
तैश्षोषान्तं भभोराप्यापाप्यं यिगसेचेतनैः 1 वाचि कथयामि कुशलप्रनपूर्वकम् ॥ २०१ ॥
तवथा-
छायद कारणि सिरि धरि पथि वि भूमि पडति।
पत्तं इद्र पत्तत्तणु धरतर कांई करति ॥ २०२ ॥ 19
म गदं गाद्वेयं खुयुबतिकपोरस्र्ग्तं
न चा श््ि खुक्तामणिरूरसिजाखादरसिकः
ज कोरीरारूदं स्मरति च सयिच्रीं चसु खवं
ततो मन्ये विन्वं खस्ुखनिरतं सेदनविरतम् ॥ २०३ १
पांश्चमछिनांपरिजंघः कापैरिको म्कानमौटिष्ठुखदगेभः। ५5
यद्यपि यणरत्रनिधिस्तथापि पथिकः पथि वराकः ॥ २०४ ॥
शाक्य शुयसेपा पुरः प्राद वचः श्विरम् ! सोदे दीदे चापि सेदनेन्मनसा मनः ॥ २०५ ॥
आमनाममदोभतुभैवद्विवौचिकं हि नः । नियेद्नीयमायेस्य ददं गाथाकद्म्वकम् !। २०६ ॥
तथादि-
गय माणल च॑ंदण" ममर रयणायरु सिरि(सषि?›तंइ 1 20
जड उच्दु य“ भप्पभद्ट फिड सन्नय"गादासंड ॥ २०७ ॥
विंदरेण पिणा पि गया नदि वणेषु हंति गारवरिया ।
विके म शेर अगओ मप चहुं ठि गणि ॥ २०८ (१
भाणसरदिएि “सादं जद न 'रर्भति रायि ।
तह तस्स वि तेदि' विणा तीरच्छंगा न सोहंति । २०९ ॥ ५5
परिपेपियद॑सउरं मि माणसं मागतं न संदेदी 1
अन्तस्थ पि जत्थ गथा दसा पि वया न मति ॥ २१० ॥
दसा जदि गय तहिं जि गय मद्मंदणा दवति ।
छेदउ तां महासरह जे हंमिदि युचि । २११ ॥
मरुओं सर्यदणो चिप "नइषुददीरंतचंदणदुमो्चो । 0
पत्म पि ष्ट" मर्या चंदं जयद्" महन्वं ॥ २१२ ॥
अग्पायन्ति महुपरा चिष्ठवफमठापरा वि मयं
फमठायरो वि" दिद्धो सुज च किं मदुयरविद्ीषो 1 २१२ ॥
५ 1 4 कदारर्दरदुभो । 20 मिष्य! 3 ^ परंदय। 4 4. उप्मुप, 0 उम्बुय।5.\ 2 चतष्ट16 ^ मायव्
प्र. स सि; 0 नग्पि 1 8 ~ ठन 9 नण्युद। 10 ^ द) 11 ५ अह। 154 पि
८८ प्रभावक्चरिते
एकेण कोल्युरैयं विणायि रयणायह चिय सदो ।
कोत्युदरयणं पि उरे जस्स ठिओ सो वि हु महभ्पो ॥ २१४ ॥
स्ंडं विणा वि असंडमडलो चेव पुण्णिमापंदो ]
हरसिरिगयं पि सोहइ न नेय विमं सिक्छंडं ॥ २१५ ॥
तथा~
पद काद वि परतर रिद पत्तचणं न "पादं ।
तह पुण छाया ई होई तारिसी तेष पतेर्हिं ॥ २१६ ॥
जट सब्यत्य अह चिप उवरि सुमणाणि सव्वरस्क्लारणं
बि भियेति गुणा पुपत्तिय पाए फोडं ॥ २१७ ॥
10 जके विपद मदिमरंडरंमि ते उच्छुदंडसारिच्छा ।
सरसा जडाण मञ्जे विरस पत्तेस॒ दीसंति ॥ २१८ ॥
हय उद्चयसीलाठंफियाण पायपडियवयणसोदाण 1
शुणवैतेयाण पुणो पूण युणतर॑तया दरदा ॥ २१९ ॥
तत~
अस्याभियैदि कां वखदा धर्मत्य भूपतेः ! समायां ठन्नमागय स्वयमाए्च्छयतां हवम् | २२० ॥
जाति प्रतिक्तानिवोि यथा यामस्लवान्तिकम् । प्रधानाः प्रहिताः पूज्यैरिति रिष्षपुरस्सरम् ॥ २२१ ॥
कन्यज्रुःकमदीनायञुपाजगयुश्च तेऽप्यय । सम्यग् व्यरपयम्' सूरेरवयो मादाल्यथाम वत् ॥ २२२ १
६८, अङ्ष्ठेत्कण्ठमाससैः रूरमैविगदारिमीः । गच्छन्. गोदावरीतीरे भामे" कंचिदवापर सः ॥ २२३ ॥
सस्य पवेन्तभूरपीठे पण्डदेवयुटे वदा । चक्रे घासं कूतावासस्वेन्याग्रेतति सिम्" ॥ २२४ ॥
% निधे सा समाग सूपाभिप्ता नरेतरम् । बुमुजे भार्थनापू्ं भाग्यं जागरविं सर्वतः । २२५ ॥
आदस्द्थाय सम्मितायै उरगः { ययौ करभमायदयानाषटच्छमैव चद्मथ वाम् । २९६ ॥
स प्राप प्रसुषादन्तं* श्रान्तं विर्दसयूलयुचाम् । फाव्यं जजस्प निर्देदवदहिभ्वाखोपमं दषः ॥ २२७ ॥
निद्राजागरणादिकरयनिचदे नियासुचृत्तिस्षकां
स्मेप्वप्यथ "योगिनां नयनवचेटास् स्रश्माखपि ।
५ तत्तादृ "'खद्दामिवेद् खद्टदां निेशदी स्यायदा
मिच्राद्ापरिदारमाचर ततथेतः प्रसीद परमो! ॥ २२८ ॥
पो यामाठयययःमरतीचोऽप्यय पतुकात्् ) गाधापरयद्धमाध्यौ पूर््थं च गुतः ॥ २२९ ॥
सचया-
अन्वि तं छमरिड् को नेष्टो एगरार्म् ।
0 गोखानदरे म्वंटेडटमजञ्छरे पिअ जे न वसिओ सि 1 २३० ॥
शरयुर्त्या सरिभिभूषो दाढं म परिपम्यने । अगरिभ्राम्यं मनेस्स्यान्वः प्रविश्य वीक्टितुम् 1 २३१ ¶
भ्रशगमाम्रूषादपपुष्टं विभ्रमपीशये 1 इदं फान्यरुपाचाय नायः फविकुमेतु यः ॥ २३२ ॥
1
र परि+ 2 वट 3५ पचा ६ दादे, 0 बरे। 5 + विर् | 6 ५ श्रममेध्मष्प । 7 पविएम् {
828 पशनो 1 9 © म्देष्दरोदरेन 1 10 मेः तष्ट) 114. 7 एदा
१९. बप्पमद्धिसूिवरितम् ! ८९
तद्येथा-
अद्ेसतयुखकैः प्रमोद्सलिक्पस्यम्दिभिखोचने-
राकण्यौद्धुतसंकथास्तव सुधी मतः भरसननात्मनः।
सौजन्याश्तनिङीरे मदति खातं विपद्वारिषेः
पारं गन्वुमपारपौरुष ! बय त्वां दरष्टुम*यागताः ॥ २६३ ॥ 5
मधिकं विचियवन्पेन लिङेख स सटीद्खात् ! कौतुकादामभ्रपालः शाठिसौदादैर्निवः ॥ २२४ ॥
तथा हि-
अतिजतिजन्मभलं
भरीद्यरद्यजदययपय।
मेखामेखामलंमेनलं 10
फस फस फस फस ॥ २३५॥
स॑ च गोमूत्रिकाबन्धं कात्वा शुरूरपि स्वयम् । बाचयामाख दोपक्ेएषि ज्ञातं परैहि ॥ २३६ ॥
तथा हि-
भय मे सफला प्रीतिरदय मे सफला रतिः !
अमे सफलं जन्म अद्य मे सफटं फलम् ॥ २६३७ ॥ 15
विष्द्रो्य विनिद्रं वे विश्रमय्य क्ष पाक्षणे ! प्रगेऽङाष्टो दपाख्यानं सूरिः प्राप ययालितिः ॥ २३८ ॥
आमराोऽप्यथ श्रीमानभच्छन इवोड्ुमान् । धिरिः खार्थनिष्ठोऽगात् स खगीधरैववात् ॥ २३९॥
आसमविक्परिकां धर्मराजर्गदशैयद् गुरः ! आगगिप्यदूषियोगाभिष्वागमिव सुदुःसहम् ।! २४० ॥
चाचयित्वा च तां पृष्टो एूतस्ते कीद्रमो देषः । सं प्रादास्य सगीभतैस्तुल्यो देव ! भरयुध्यवाम् ॥ २४९ ॥
मातग करे विभ्रत् सष प्षटश्च सूरिणा । करे ते किं स बावादीद् "वी ज उ रा इति रछयम् ॥ २४२ ॥20
दतेन चाढकीपतरे दर्भिते गुरुराद् सः । खगीषरं पुरक्छरय "तू. अ रि पर तत मिदययम् ॥ २४३ ॥
्ाकतेनोचरं धरादाच्य्टेषेण ्ञापनोपमम् । अवबोधाय यदच्छा लु" धर्मस्यञवेवसः ॥ २४४ ॥
अथोवाच प्रानश्च सूरिरेष याद्रः । अस्माखिति प्रतिन्वां य' दुस्तरां विदधे धुवम् 1 २४५ ॥
विद्ितेऽ्रापि चेत् पूज्य आयाति श्राज्यपुण्यत; }
उस्माभिः सद् तदेवाः प्रतु नो विचायेताम् ॥ २४६ ॥-युम्भम् । %5
यत्तः
त्ती सीरी मेखावा केषा,
धण उत्तावी परिय संदसिणेदा ।
विरदिर्दिं माणुख* जं मरद् तसु कवण निदोरा,
छनि पवित्तडी जण जाणड दौरा ¶ २४७ ॥ ॐ
राक्षीये पस्तुरुष्यास्य कीटगथंः प्रमुलवः । यप्पभटिरपस्यत्रे व्यारयार्ते* प्यावधीनिधिः ॥ २४८ ॥
तथारि पका छोदपिण्डी चदिना तसा यर्थाच् पेया 1 पक्त शीतलाः । यनयोर्मीलरः संसर्गः पीददाः।
उभययेदपि त्तथोदेय श्दभ्यन्यो अचति ! शत्यदेन किदठुक्तम्-यश्रयं रणरणक, अर्ये च भेद्तीन्याचिते-
छ 1 24 प्रघ्ाद। 2 4. ¢ ° सदम्} 8 प दिरफजः। 4 2 शपनोत्तमम् १ 5 ^ भवयोधमे, 23 © यगेषे। 6 ^
23उ\ 7 2र श्रतिय इपर १8 4. प्राच्यः \ 9 ¢ मदद 1 190 एव याद्यादास्वा० +
म ५२
९० पमावक्चरिते
द्वियत्वाधनिलोमत्याच्च शीतस्तदेस्माकमनेन सह कथः मीक इति । तथा, धना देरीशब्देन पली, खा उत्सुका
प्रिय भन्दखेदः ! वतः कथं मीटको भवति 1 विरहेण यन्मादुपं श्रिते शवतुल्यं आणयेपं भवति, ठस्य को
निदोरक उपयोधः, तत्र इृते.ईपि न जीव्ति । मिलित एव प्रणयिनि जीवति । तथा करणे पवित्रिकेयं जनो
जानाति बोर द्िनिगुणायदिततन्वुरूपं स्थगीधर्थेदि वौस्तवार्थः ॥ १ ॥
§ त्तथा तपं तपस्तदिच्छतीयेवं शीखस्तपश्चरणेच्छुः ख तततैपी। तथा, भटी भृषाप्रिय एको जक्षणया सकामः
^्नाकामी भैडनपियः' इति वचनात् । यनयोर्मलकविपये का इदा चेष्ठा, भं न कापि 1 तथा उतत धनं यैस
धनोक्षाः, यटितादयादित्वात् कंलपररियावः, ठेयामावडी भेणि्निभ्वरसमृदस्तस्य परियो वलः} द्षनेध्वराणां
हि सत्पत्नच्छा विषतो भवति 1 स चार्यीदाचार्यः। ख मन्दलेदो निर्मोद इयथः 1 तथा, विरेटे वििषैकान्ते
तद्धतोर््रियते, गक्षणया तदर्थं सन्तप्यत इत्यथैः । तस्य का न दोर मुदर्वरूपाः । स सर्वद्। तस्य विरहे सन्तक्ष
10 पास्ते 1 स "क दति भश्चाध्यादारे, कल्चि-कान्यङुने, पवितदित्वमानः-विद्युत्समस्तेजखी, जनो पिद्टजनो
मदक्षणः, ख जानाति शते स" दौ राजानौ । शयास्तवेऽ्-दावेव राजानो धर्म आमश्च विद्धस्ियायिति मचिचे ।
मूदार्थस्तु-तायता' राजन् ! स्वयः केयम्, यहखप्रतिक्षानि वोद्य धामोऽग्रायःतोऽस्तीति द्विती पोऽ्धः ॥ २॥
तथा-तधिः-साय शीतटा यत्र, थ यादर इत्यथः स तत्तिञ्ञीतकः1 खराणां खाः प्रायोऽपथेशे' इती-
कारः! तपर मीखकः कददाः 1 यतः-ध्वनदुक्तावरी, चमत्कारिकाव्यशनेणि्चह्टमा यम्य, यथोदाया्यः 1 सोऽसु
15 मन्दक्षेदः) स उपरोधे न गृहान इयर्थः । तथा, विरे जयद् विपयवियोगे स्धेखंगपर््यागे सत्ति योऽमरति
मायुषः पुषः, देववतसुखीमवति, तस्य फः सेषः सम्बन्धादियु । निदोसक उपरोधः, स उपरोधेन न गृह्यत
ह्यथ; ! फरणप्दृततिदानिश्वरत्वात्क्णरीविः । दोर-दोपा याजते महाबाहुः स अम एव" । पवेदिधमपि सरिज.
, नमिव प्रारतमिव जानाति न फंचिदियर्थः॥ ३॥
तथा-- तत्वानि शे तस्ेरी, सत्त एव यली संगनियेघी, तख मेटः संसगः तस्य सयोऽवासिः 1 'लराणां
20 खर त्याकारः 1 तथा, कै ब्रह्मणि, ईदा चेष्ठा, यस्य स केदः-परमलयच्ठः। दीर्धः प्राग्बत् 1 धतयुक्तानामाघी
श्रेणिः प्रिया शमन्दजेदा सदयर्थग्रीति्मैवति । धिगतरागेषु दि सर्वैः धीतिमान्। धनवन्तोऽपि तत्रैव रतिं
विदधति । तया, विः पक्षी गण्डः, स रथो यस्य स विरथो-पिप्णुस्वस्ित्न धाव् चिच्ये, यो प्रियते तस्य को
निभः सदाः । ख च्च सा राजेव पयं भवति ॥ युर चित्ते त्युरपि श्छाघ्यः । वथा, जहुनया गंगायाः सका-
पाद्. का खन्या पिधा । ययमेव भगवान्, पूज्यः । तया, ष्दोय' दवौ यजानी संगतौ यस्य स राद, सर्थ-
25 सामर्ययुको भवानेव यदुचितं तद्विचेदीति चजुयोऽर्थः॥ ४॥
॥ वत्तीसीयीसीकायां ग्रेधाग्रं २२; ० ८॥
श्रीवप्पसद्धिना बेवम्यौनां साष्टं शतम् । व्याख्यातं मतिमान्येन न जानीमो वयं पुनः ॥ २४९ ॥
चत उत्थाय राग च वापवेश्यागृदेऽषसत् । अमूर्यं कटं द्त्याऽस्याः प्रातर्निरगाद् शयात् ( २५० ॥
। द्वितीयं खलसौधस्य द्वारि क्त्वा सरांुखक्" 1 इन्द्रकीले ययौ तस्माद् वदिरखादु रदोवने ॥ २५१ ॥
30 ततः आावयनिष्यमी संगय द्पतेः समाप् । आपपरन्छे दपः कन्यक्ुल्जभ्रसथानदेववे ॥ २५२ 1
तेन पूर्णमतिक्ायामह्ञातायं फथं स्विति । स्न पृष्टः समाच्प्याव।मञूप ददागमच् ॥ २५३ ॥
विद्रत्छयनतसेन फथिततं यददीरेश्चः । क्चायतां सेप एवेति "दो राः शब्द्राच् तथा पुनः ॥ २५४ ॥
द्धौ सजानौ इति स्पष्टं मायुटिगष्यं द्रोनात् । श्दं फिमिति प्रे च वीज उ याः व उत्तरात्. ॥ २५५ ॥
सथान्तूअरिपत्तं ति ठवारिपत्रमियय । संस्टदाद्भवतीयेतत् तवाप्रे जगदे टम् 1 २५६ ॥
85 सवो विशरविसाते#ऽस्य प्रससार प्रकर्यदः 1 धियस्वि मम मूतये न स्तं कथितेऽपि यन्. ॥ २५७ 11
सतोऽयसर एतम्मिन् यारथामा धमो; पुरः 1 फटटणं मुमुचे रत्ररोचिरलवमलतिः ॥ २५८ ॥
शचाऽपरं समप्यीथ भूपाटाय ज्यनिक्षपत् । दरेन्द्र केनापि युं नाय { न वेद्रयद्म् ॥ २५९ ॥
1 उकाः! 2 ेषवाइठि1 उम नाष्ठि "सुनि 42 दा एवायं 1 5 पि नाचि शवाकक्रण। 6 मे नसि
"एक 7 ^ मवान् । 8 मे सवदह् ॥ % दथा इवि ¢ टिप्पणी { ॥
११. वप्पभट्िमूरिचरितम् 1 ९१
यायत् पद्यति राजा तदामनाणाथ दवान् । श्रीवम्प मटेराष्च्छय देतुपरयायकः मरसुः | २६० ॥
मदामो दृः शटर्ार्चिती न च साधिदः । द्विषापि चिस्वस्स्य निक्त .पवर्विता ॥ २६१ ॥
तथा च विरः पूजयैरुपतसेऽतिदुःखदः } यावह्भ्य तु रभ्येत कि ब्रूमः सतं भमो! ॥ यय्]
गुरुफह मदयारा्न ! मा वेदोऽ विधीयताम् } हसा इव व्यं येनाप्रतिवद्धविदारिणः ॥ २६३ ॥
जष्टष्टोऽसि मदावादो" यामः खं नाम सार्थकम् ! छुयौव् यया परे ोका निर्मलाः स्युः सुहृत्तम ! ५२६४॥5
६९, इ्युवर्याऽतो नितीयागान् सगल्यास्छेण च । शस्मीभिरमीपुभिः सुरभिवेदसा शुदंः ॥ २६५ ॥
मरने तदाखन्प्र्ढः प्रयुणा सद् सवर् । पुखिन्दमेऊ कारि ष्िप्ास्ये वारिमध्यवः ॥ ३६६ ॥
पिन्तं च छगखवदू* चदा गुरुषुरस्तदा । जाद् प्ाञतकान्यादमपू््षासौतुकः ॥ २९७ ॥
५ तथा दि-
पसु जेम पुठिद्ड पीजडई जल्छ पथि कमणि कारणिणः । 10
-दइयाकण्यं प्रमुः प्रादोच्चराद ररश्षणादपि ॥ २६८ ॥
विखम्बन्ते न काब्येषु सषिद्ध्ास्खदाः कचित् ।
त -करयेयि करंविय कञ्ङिग ञुद्धहि अंख्निवारणिण ॥ २६ ॥
भरययार्य पुीन्द्रश्च* समाकायै स भूसुजा } प्रषटो टसरनितस्योऽये ययारत्तमयावदत् ॥ २७० ॥
नाय ! वसने युष्मद्वभू सोत्वयतः सतः । सांजनाधुप्रष्ेः नेऽभूतो फजलितौ करौ ॥ २७१ ॥ 1
ह्मर्षमासराय पृष्तान्तेवासना एषः । सेरेनद्र इव सौधर्म द्राक् कन्याङुःन्जमासदत् ।॥ २७२ ॥
भरमिवेशोव्सवेनैष प्राच्यात्" सातिशयेन सः १ कोटिकोटिगुणाम्ीमकार्षीच ायेस्लथा ॥ २७३ ॥
६१०. श्वश् धीखिद्धसेनघूरयो जरा शशचम् १ आकान्ताः छृदशयत्वात् सेच्ाः ्रायोपवेरते ॥२७४॥
प्य भ्टर्धिवेयस्य विनयस्य मुाम्बुजम् । दिरश्वयो इनि परुयृत्तं चाहनिदेतबे ॥ २७५ ॥
तशेदम्- 2
सारीरं सयं वं विगचिञं दिद्टी वि क्टेणमे
ददृव्येख पय्ड परिगयप्पायं तदा आउगं ।
पाण्य पाटुणय व्व गन्तुमहुण वटति यंखा तुमं
मं दषं जड अत्थि ता ठह ट इयादि निरसंसयं । २७६ ॥
तं द्रा धषटुमानदरो सुरौ द्रागाजमाम च । णज्पुभिः समं मोदेरके भयुपदान्तिकेः 1} २७७ 1 %8
प्रभोः स न्यासदिन्यासं रन्धन् प्रथमदर्शने । थटप्तस्म पात्तत्ये वेनासौ जसिपिव; शमी ॥ २७८ ॥
वथादि-
वपुः छन्जी सूतं तलुरपि शानैर्ैषिशरणा
विकीर्णा दन्ताय श्नवणयिकरटं कर्णयुगटम् 1
निराच्येकं चष्छुस्तिमिरपदरृध्यामलमदो 30
८ मनोः म निदं तदपि विषयेभ्यः स्ट्टयति 1 २७९ 1
खो यत्स मविष्छच्छ गच्टवात्सत्यदत्परः । भय त्यं शु साव्यं पेय मे चारणो मम ॥ २८०1
14. पषुताटो+ 2 मष्यज प 3 4 कुदा) 4 0 एगसध ३ 5 षय जमु समिद तिभ)
© के युनिरख 1 7 4 पषठमन, 2 वष्ठेनेमू तित अधे स १३ दर पच्दतपाति- 1 9 ^ यदमादप्ये 1
ष्
10
1४
30
९२. प्रभावकचरिते
तत आराधनां त्वा परछोकं समाधिना । तेः ययुगणदाि च चकरेऽसौ गाजपूजितः ॥ २८१ 1
शरीमदुगोविन्दसे; श्रीनन्नसूरेश्च स परमुः। वष्पभदह्धि* समप्योय गच्छं संघं च सो्यमः॥२८२]
असुकञाप्य धितिखामिप्रधानैरावैवतः । पुनरप्याययावासमधाम निम्रेन्यनायकः ॥ २८२ युग्मम् 1
६ ११. सभासीनोऽन्यदा राज्चः सूरिः प्रेश्षणकक्षणे 1 प्रवीणयुसिकादस्तः पुंरूपेव सरखती ॥ २८४ ॥
दविषाषषरे+ पदे सखासदृष्टित्छेरनारिनी* 1 तदा कदाचिदाधासीन्नीलचण्डातकफेग दशम् ॥२८५।) -यम्मम् ।
तं दृषा भूपतिसम जातरागथिकस्परतः 1 चित्ताभिसन्धिसम्बद्धां गाथानेनामचिन्तयत् ॥ २८६ ॥
तथा दि-
सिरद्ध॑तत॑त पारंगयाण् जोरेण जगत्ताणं ।
जई ताणं पि मयच्छी जयंति" ता ति चिय पमाणं 1 २८७ ॥
अमूदकार्थनियं दज्ञानदें तवसद्ा । सेदादेव निरि परीत सां वेषां तदाश्रये ॥ २८८ ॥
सा निरीना कयिद् भव्यगणे खखानगे सवः । रदः श्रपितं सूटि प्रारेभे धैवैभित्तये ।। २८९ ॥
खीकरस्परीतो ्ञातवाऽओपसगीसुपस्ितम् 1 दिममरो शपा्ञानतमसश्वे्टितं धुवम् ॥ २९० ॥
स सजः "सजयसच्मनोभूविजये ततः । अषटद्नयोगसदधम्मंसंवम्भिवतलुयैदा ॥ २९१ ॥
भघ्यानाश्चमारूढः सन्तोष्क्षराक्षतम' ! ददसंयमकोदण्डावष्टव्धवपआ्ययः ! २९२ ॥
सद्रोधपष्टिरिष्टिगीःशकिदटाक्िस्फुरःकरः । अनाखया सयुत्तखावन्तरद्रद्िपल्ये ॥२९३।।-त्रिभिर्विरेपकम् ।
अतवीदु बूटि कोऽत्र स्वं किमथे समुपख्िवा । “्वर्मेवतमेषा स्यान भूमिमैवादकश्ाम् ॥ २५४ ॥
अभ्बन्येषु यथा ज्याठी दापू" द्विनाख्ये । पटं दशेनद्ाखासु हठं राजकुरे यथा ॥ २९५ ॥
धे भराणवधो* यद्वद् बेदोषरे यथान्यजः । नालिकं कपौ" यद्वद् द्विके दपिफठं यथा ॥ २९६ ॥
चन्दने मधिका यद्वद् रामठं“ इमे थथा । कपूरे उनो यद्वत् वथाऽत्र सवं न विचत् ॥ २९७ ॥
-विसेषकम् !
बिशवश्ोतःश्नवद्रिख'"जंबालम्लपाङृती 1 रुजाखाने"“ऽत्रखदेषे रज्यन्ते" के कृमीन् विना 1 २९८ ॥
श्त्वेति तालवाचासौ नाहं "पूज्याभिदापिणी 1 आययो भवतो मारगघ्रटान् बोधयितुं सछुटम् 1 २९९ ॥
संपरसंपत्तये दानधम्मे रोकोऽलुरुष्यते । गेश्चयौय तपस्दप्यं त्च राज्यं विना नदि ॥ ३०० ॥
स्व्चैवोरपि” तत्रापि सारं साणद्डोचना 1 यया विना ददैवानामनकेदीब पुन ॥ ३०९ ॥
उक्तच
राज्ये सारं वुधा चदन्धरा्थां रं पुरे सौधम् ।
साधे तत्प तल्पे वराङ्गनानद् सयेखम् ॥ ३५२ ॥
जगत्पथि" न वर्वन्ते विपरीदाप्रहद।५** 1 अवप्तयाछचा प्राप्तं यञ्यन्तो जनदा्यदाः 1 ३०३ 1
युुद्दृद्धितो ईैवदण्डिता इव पे प्रभो { । अवास्य पाखण्डलेदितो मा स्म भूजैडः॥ ३०४ ॥-युग्मम् ।
महाभक्याऽऽमराेनः गरष्यद प्राणवटमा ! दिक्षा मनोदसरल्ञा गुणरक्तघसधिपा ॥ ३०५ (
1 2ेरते। 27 छुपसाक्षि। 3 2 “नं्ट1 4 2 चोघमं । * “वरे मोक्षे ऋव्यादिके च इति 0 रिष्पणी 1 † शुके" इति
© 154 नाशने। 6 पेष मणिम्बि( ‡‰ र 8 त्विय { 8 त खस सदय 9 2५ खतोवयक्षरक्चघम् । 19 7 म
च्म ( 11 "मव" दति ¢ टि० 12 & अआगिदधो । 13 प पपौ । 14 हिगुं इवि © टि० ॥ 15 ^ ग्द्विध, 3 © शविध्र ॥
16 प उमनीषे \ 37 प स्जन्यश्न\ 18 अ पूजा! 19 7२ सर्युगोदिच। 20 8 7 नन. । 2} फ जगलपि ४
22 तष ड्रम् । % & म्रदाराजेन }
१९१. वप्य्धि्रस्विरितम् । ९६
भ्रमो ¦ यदूचे घीमत्सरसन्यासवक्षा वयुः । अद्युरूपाकदय्योङ््तामेन छयोपिताम् 1 ३०६ ॥
येयं निर््तराया्रकपरैरादिमया इव । वेधश्षा विदिता अज्ञा दौगैन्ध्यादिकथाखपि ॥ ३०७ ॥
ततो नायेय' नाथ ! त्वां सफठीडर मामकम् । भोगाभोगं हि भगेन भमोगिन्या भोगिराडिव }} ३०८ ॥
ततः प्राक् सिष्मिये सूरिसद्टाग्भिनै चिसि्मिये । उवाच च गिरं धीरां यैयोधारधुरन्धरः ॥ ३०९ ॥
दमी पाश्राछिका रि्न्वराखागाविपूरिता । वहिश्वन्दनचर्वादिभूषाुरभिरस्तु" किम् ॥ ३१० ॥
मखमूत्रादिपतरेषु गघ्रेषु खगचक्चपाम् रतिं कयेति को नाम सुौर्वरचोगृहेष्विय 1 ३९१ ॥
चश्चुः संद्रण चश््वीक्षणपरं वक्ष; समाच्छादय
रुद्धि स्फजदनेक म्विङ्कटिरं रम्योपचारं वचः }
जन्ये ते नवनीतपिण्डसद्दा वदया* भवन्ति चिधां
सुरे ! कि परिखेदितेन वपुषा वापाणकत्पा वप् ॥ ३१२॥
दयाकण्यंप्यकरण्णव न लु प्रयुद प्रमे, ! खभएवकूदिनौ हस्तै स्वगतऽपत्रपा “न्यधात्, ॥ ३१३ ॥!
ताभ्यां च सर्गपत्राभ्यामिय सा स्परत् ततः ! सगकख्लरङ्न्भाभो गदुसरवुसेरुदौ ॥ ३१४ ॥
तततः एङ्गारदिखरिखादिरांगारभारवत् 1 भनिर्दम्भसोकेदम्भेन पकार मुनीश्वरः ।॥ ३९५ 11
किं किमित्यूचिषी वक्सजामात् पार्णिं विष्य सः । अवप्पगदरदाव्यक्तवाचोवाच कथश्चन ।॥ ३१६ ॥
अमूर्यालुल्यवास्सल्यनर्दितास्परादसान्निनम् ! रूण स्मारिता अदय निजाङ्गसपशेवसतवया । ३१७ | 15
तया!" फथमिति प्रभे एृते प्राद पुनः प्रमु 1 यत्रौ खाध्यायदयानन्तर" विश्रामणां अमो ॥ ३१८ ॥
अद ल्यर्चय॑" सर्वेकाट'* सवो बगसंगिनीम् । कटीं विभ्राम्य दसरोययुगटं च समस्पुदम्॥ २१९॥-युगमम् ।
तद स्पृतिमानीतं इृत-मार्दवसीम्यतः । याक उव छुचददरं तादक् तदपि चाभवत् | ३२० ॥
श्ुसवैति सा पराषटृत्तरसा मपराश्चतानिधिः"° । दृध्यो विधूतकामान्ध्या* किं मे कर्मोदयं ययौ ॥ ३२१ ॥
प्रावा छोट फथं वं दुभिदोऽयं सितास्यरः ! वष्ठिटंकादिमिर्भयो भावा लोद्श्व बिना ॥ ३२२ ॥ 20
छवेलीकोमठफटक्षोदायैर्वज्रमप्यथ । भिधेवानन्यसामान्यं कोरिन्यं किश्चिदय तु ॥ ३२३ ॥
धुवपिण्टसमासलेऽन्येः बहिकुण्डसमाु ये । मद्िलाघ्ु विटीयन्ते खष्टिरेवापरस्य तु" ॥ ३२४ ॥
वेधायमश्वकाचस्य परः कमोर्मिकिष्टरौ । क्माप्यसमाद्"* विभेतीय तीव्रतरह्रत्दाः ॥ ३२५ ॥
श्से विरस्रमापत्त मस्याममपि भङ्मवान् । पिरश्चफार मां यस्तु तेन दवं हि जीयते \) ३२६ ॥!
ध्यायन्तीति निद्र सा रानिद्रोदे गदामदा । निद्रा दि बिशवदुःसाप्ती बिश्रामादुपकारिणी ॥ ३२७॥ 25
प्रगे जागरिताचार्यं षयैद्धसनसंस्थिवम् ॥ प्रणम्य भाद नादंयुरदं द्रिकृतौ कृतीन्. ३९८ ॥
यीरगः पुर सोरस्मर्ुख्यारिलित्मरः । आसीन् स्वद्चदः सयगिदं ए्यातिं यवौ शि ! ३२९ ॥
तदाष्रच्छे प्रसाधय पटे हस्तं प्रदेहि मे । तव शापेन शन्ोऽपि "श्रदयलन्यत्य का पथा ॥ ३३० ॥
भयाद शुदरक्ानवायेषाः दे वयं पुनः । रोपयोपमरातीवा'” अज्ञाः श्ापादिमीर्प्वपि ॥ ३३१ ॥
शद्ति शल्या ययो भूपसमीपं धरयर्भिनी । उवाच वद्रुणव्रावक्षणविदतयैकतः ॥ ३३२ ॥ 30
नाथ \ पाथः्पवि चाषुदण्डाप्य ख तरेयम् } भिनत्ति च मद्यं दविर्सा वर्सा रसात् ॥ ३३३ 7
पदे") वहिमारयन्देत् सुपर सिदश्च योधयेत । येदभिश्षुं वय शरे य एनं हि विद्नरयेत्् ॥ ३३४ ॥
14 दै प्रमोवष्ये \ 2 सन्या। उ श्रवेयेः श्वि तटि०। 4 ति मुरनि बु ।॥ 5 ^ म्यो । ¢ कि म्यपाव् ¢
प श्ाण्पय्रण इवि ष्टि 8 कप नमः।॥ 9.4. निरदेमः! 10 4. @ तवा 11 न इत्नु । 124. व्यरयं॥,
13 ^. स्वै शवं 1 14 + येः । 15 4 वमप । 16 ति यकयये + 17 कवच $ 18 2 शमोव्यसय । 19 4 पयति
24 नयति ! 20 ^. 9 रैर शनएमीदा। * 4 भादी नोपरम्यते श्ये एषः { 21 28 यपेच्छ।
10
९४ प्रमावकचरति
इ्याकण्याचलपाठः ्ाप्रयोमात्रकश्ुकः 1 स्वयुरोयैरसच्तेन आद सयन्मनोनटः ॥ २३५ ॥
न्युन्छने यामि वाक्याय दृग्भ्यां याम्यवतारणे । वचिर्ररधीये सौदादंद्ययाय हृप्रयाय च । ३३६ ॥
असौ मही पराधारा देशः परमिदं मम 1 माग्यसौमाम्यसरद् यत्र वप्पभटधिपरमुखिति; 1 २३७ 1
-तिभिर्विगेपकम् ।
] स्ेत्रधरिनः कामं कामादिभिभविंमरतः* । षरसेत्र'गतासलव्र खरस्य" हि वयज्गुः 11 २३८ ॥
पक्षवोऽपर गजाखस्ाददासीत् सर्वथा लु चान् । योऽसत गज व रे याख्या उवः ख्याचाऽखु गदभः ॥॥२३९॥
ततोगजवययेव्रद्य चारी च विसदद्रयम् 1 तस्याभूद् भूत-पद्धाव-भाविवेहुः ्तागमाव् ॥ ३४० ॥
तथा किं विदधे तत्र स्वया शषटेति साऽवदत् । कटाक््ोपयक्षोजतत्करस्परनादिभिः ॥ ३४१९ ॥
अज्ातयोधका चैकं वदा दोधकफमध्रुवम् । तत्र मरक्ानुमानेन कित्वं हि प्रसपेति !॥! ३४२ \!
10 त्थादि-
गयवरङेरई सत्थरर् पायपसारिरसु्त 1
निचोरी खजरात जिम्ब' नाह न केणड् भुत्त ॥ ३४३ ॥
एवं नृपादिभिः सयगुणकीर्वनवः स्तुतः । अ्रहाप्रमावप्रागर्भ्याद् बप्पभदटटिः प्रमुर्जयी 1 ३४४ ॥
१ १२. श्राग्रस्वाश्ममन्येद् राजा राजाध्वना चरर । परश्चादोकसि गेदखेक्षाचके हािकप्रियाम् ॥ ३४५ ॥
15 प्नागखशरहत्त्रसंग्त्लनविसराम् । वृणुन्नदृतिरन््रेणा्पयित्वा भ्रियदस्तयोः 1 ३४६ ॥
खवित्र विस्मृतं पञ्चात् भ्रयान्तीं गृ्दमन्तय ! उयोजविन्वाकाराणि वहिःपत्राणि वीद्य च ॥ ३४७ 1
गाया श्रोचिवान् कौवृहखाखटमनग्कमः 1 दृष्िमेरण्ड उदृण्डस्वन्ये न्यस्यन् घटायटाम् ॥ २४८ ॥
-त्रिभिदिदोकम् ।
स्थ-वद्वियरनिग्गयदलो. एरंडो साद घ तरूणाण ।
20 वत्मावः स्गुसेरपेऽवरदत्संसदि संसत; ॥ ३४९ ॥
उक्चराद्धेमवादीश्च वस्याठुपदमेव सः ।
इत्थवरे दलियघट्र इददभित्तत्यणी चसरई ॥ २५० 1
हति शत्व” यथादृ्टपूरकं प्रमुमखवीत् 1 सिद्धसारस्वः फोऽपि कटो नो मदूगाे" विना ॥ ३५१ ॥
सायमेक्षव सोऽन्येश्रुरका प्रोपितमशैकाम् 1 यान्तीं वाताख्ये वक्रमीवां दीपकं तदा ॥ ३५२!
25 उत्तयद्ध विधाया गाथायाः सुद्दः पुरः 1 पायाद् लसोऽसौ च प्राग्रं प्राह सत्वरम् ।। ३५३ ॥
तथा दि-
पियसंमरणपल्छुदृतञं खुधारानिचाय भीयारए् ।
रिच्वड वंकग्गीवाहइ दीवभों पहियजायाए् ॥ ३५४ ॥
शयनेङमवन्धाद्यक्मव्यगोष्ठीगसैयसा । फः सुखेन याठि रम रुद-याज्ञोः" कियानपि ! ३५५
२0१ १६. = भीषमेभूषनोऽनयषुदत पेषिववानय ) भीमदामस् यामस्य इष्टवानां सुपीनिधिः ॥ ३५६ [|
तचः स भूपमानम्य समायाुचितासनः ! सम्यग् ज्यनिहपत् सम्यविगिमते्वशिवानमः ॥ ३५७ ॥
1 स न्न्वदनीदणः ) 9 14 न्दत 1 9 त शमादि) 4 4 विमर्बिवः। 5.4 न्तरे ।॥ © ^. खमसलब! 70
शरैषा) 8 पु 194 जपि 10 4 ष्ट 11 फो नामयुई1 12 दे युेरङ्ः1 13 4. 0 द्पीतिमिष
११. यप्ममद्धिसूरिवरिवम् ॥ ९५
मम भ्नायः प्रभो ! तावकीनच्छेकत्वमन्गिभिः । सन्वु्टः सपश्टमाह स सविस्मयमनशकमः ॥ ३५८ ॥
मवत्कोतिद् कोरीरत्रशमीवप्पभट्धिना । सद्ाश्वकवित्वस्य ्याख्यानाच्छलिता वयम् ।} ३५९ ॥
यदायातोऽपि गेदान्न मारिप्यार्दीऽपि नार्दिठः । जआमो' सामो धिया मूपोऽदुतापातिश्चयः स नः} ३६०1
दृदेपाधायि वैदर्वं साहसं वाक्पयातिगम् ) चयं चमत्करतेषषटास्तददाम सिमप्यहो 1 ३६१ ॥
ज्ये नः सीगतो विद्रन् नान्न य्ध॑नङ्द्जरः । मदायादो टदभज्ञो *ितवादिदातोग्रतः ॥ ३६२ । 5
देसन्धौ सखाय वष्रसुद्र करिप्यति । सभ्यैः सद् घं तय समेष्यामः छुचहात् ॥ ३९३ ॥-युग्भम्
मः फोऽपि भवदा वादकोविदः सोऽपि तम च“ ! जायालु सद् विदरद्धिनायन वोन्रदः । ३६४ ॥
वद्ार्खंमराम एवास्तु यस्य वादी विजीयते } जित एवापरेणासी जनिं दतैवहुशिभिः 1 ३६५ ॥
सजे “वायि च शय्यं ते धादिनो “ऽप्यपराजिताः । चचसी सौगवाचाय्यो महावादी विजीयत्रै । ३६६}
तसन् जिते जिता पएवायासवाह्यं त्वया वयम् । शृतपिण्ड इव स्यानम् उदके दिमनिश्चयः ॥ २३६७ ॥ 30
इति श्ुतयाऽ्ऽप्र भूपा उने खदेश्षरासकम् ! श्रीधस्मोऽखचितं नुयात् कं कदापि नराधिपः {1 ३६८ ॥
परं किशचिटुपालभ्यमलि नारद सतां हि यत् । अस्मिन्नवसरे षाच्यं परसताचो दुमो ध्रुवम् ॥ ३६९ ॥
विदुषः सुद्दसलस्याफारणन्याजतो धरम् । आयाम पिषिं ततर स्फुटं '्वासाभिरीच्येत ।॥ ३५० ॥
तय वी ल उ रा-दो रा वाक्याभ्यां वधुरीत्निवः" । द्वितीयो फडिव दधौ च राजानाविति संस्छतात्।।३५१॥
युते चाढकीपतरे ज्याद्याते" प्प महिना । इदं श्ूअरि प्तः ते अरिपनख्यसंषछते ॥ ३७२ ॥ 1
पिसस्यातेऽषि न शातं भिया, था न स्छटरीकृदम् ! न “विदमस्तत् कतीयेऽपि वचसि प्रकटे नयत्॥ ३७३ ॥
पतठकादिवे यस्मादज्ञानात् पुंनपुंसकम् । `्तापिदसत्वससुे च विरिष्टा* विरिवाः किख ॥ १७४ ॥
स्यापि देखिगीपाऽखि मयि घ त्वद्षीदिषुः 1 धद्धं वे पूरयिष्यामि भवत्वेतद् मवद्यचः ॥ ३७ ॥
पर प्रिलपिनो राकः पराभूतक्षमायुचा । सं्तङ्नमपि राज्यं खमपेणीयमदूर्भिना"” | ३७६ ॥
दां भववः स्वामी "“वदूरीषुदते तदा 1 एवमस्त्वन्यया" फ नः प्रयासेन फं बिना 1] ३७५ 1 0
इलयाकण्यौवद्नू दूत आएेयाख्या त्वया निजा १ सरग छता विशोनाब } मवेरपरिपाकवः ॥ ३७८ ॥
जडेऽपि फो न वेत्तीति फयिते फं पुनःपुनः । परोऽपि गृदायावे नुप शवरुमपि शुम ।॥ २७९ ॥
सख्येय न भषी्ठु प्रसदः \ सत्सएवारि नरप ष्ठे सयापयति दद्धि +) ६८० ५,
पटायमानो वा्ठानां दस्यारूढो* दिनदयरि । `"तद्स्यागं प्रभोनीमयेदध्ये जायते दरम् ॥ ३८९१ ॥
नप्रिभिर्विरोषकम् ! 26
निष्ट"ऽपि स एवास्यादोपो रासस्तवो दप ! । विष्टश्यकारिता वन सैवासैाऽपराप्यति ॥ ३८२ ॥
क्षमाष्टोपष्य पस्य सपे छितेऽस्मदरादिना ततः । *ुमानप्यपमानस्य पां सर्वष्ठनारावः ॥ ३८३ ॥
्रापीषशटतपसद्दस्प नास्येयाम्य पराजयः ! वादिन्दे विग्रशषादस्त्वमविमर्पे दि नादा. ॥ ३८४ ॥
भरेव चर्प भद्पाखे स्यसे शपयीचिते ! भुनीिरोन सदाएनन्दनिमेरं जगदे यषः १ ३८५ 1
यो दि पस्सुम्य नो्कण्टी पूरं परिचिदश्य ष्यः । यदि फमिप्रदतो न श्यादम्य भेयोयदिष्छवः ॥ ३८६ 180
छनियैषपदे श्त भिश्रो एतजयामदः ! क्षणः सदेव येद्रामे जयो मोषष्ठतः एुनः ॥ ३८७ ॥
1 4 देरनप। 50 भकोपमो॥ 3 कत दिनकर) 4 भिषा! 5 "छयो वादिदयोप्दवे" पति प्रध्यः 2; भुन्द£।
6 देप +? देः इ) 8 4 गीतः ११ देर ष्टन् 110 दि व्वादल्नं ५11 र तद ९12 र नरिरष्4 18 © स्विन् १
१८... रिष 157 °दसिदा। 16 र पद 4 17 + पवनस्तरः 25 पद्नाप्यतषा। 180 त दश्वासो
19 रर सवयश्द॥ 20 क शिप्दे \ दा दि पमार! २८ अबा 23 5 दिने
९६ प्रभावच्यरिते
[1
10
15
भैराग्य एव युकः स्वान् सर्वदरगसंमवम् । फाय्यौ नावरापृतिर्भिश्र्जयो मे वच्छतो्पिः ॥ ३८८ ॥
घम्मराजस्य सम्यक् कविचाराद्िदृमादवम् । मदाभरितो यतो यादृसस्येवोपररिप्यति ! ३८९ \!
शवाप्यवसरे वसद वास्पूरवो' रणः । संमान्य प्रेषय परेषपुमांसः घरभूषतेः ॥ ३९० ¶
आमराजेन षयैठन् मिवः समयं मुयम् । व्यवस्थाप्य जगामासौ भोये तरखामिनः पुरः ॥ ३९१ ॥
६१६, बाग्वि्रदाय यादीन्द्रं यना" वदटूनकुञ्जरम् ! धर्मः सेवाहयामाम सीप्पतिं वासवो यपा ॥३९२॥
घतुर्दिगन्तयिभ्रान्वदीसेयः सुधदृ्तदः } आहू्ाभ्यच्य सभ्यते वद्ेऽस्मिन् विदिता सुदा । २९३ ॥
परमारमदावेशसम्मूवः क्ग्रियाप्रणीः । व्य वाक्पतिराजोऽलि विदान् निदपममरमः ॥ ३९४ ॥
पूरं परिषिनश्चासी वप्पभद्धिभनोखतः । तस्व याग्मर्मविशानदेतौ संवादितो सुदा ॥ ३९५ ॥
व्यवस्थिवदिने परार प्रदेशं देसन्विगम् । 'छमा्ीरमदासभ्यैः समं वर्दनछुञरः ॥ ३९६ ॥
यलन्यमुट्जादपि भीमामामः फामं' सुीनिधिः ) श्रीवप्पमद्िना विद्रदुन्दसक्निधिना समम्, ॥३९७॥
जुं तामेव संमापावपव्राच्छादिताम्वरः । आवापान् खःपुरामासान्' दत्वावद्िवायय ॥ ३९८॥-युमम् ।
जायन्म मर्वदा खटसणादसिन्टथाईरः 1 अर्छूरदवाग्युद्धमेक्षायै सणुनूद्ठः ॥ ३९९ ॥
घष्पूर्विया सिद-दिायरसुरप्रनः । समेच्वाप्सतेवरगैः खगेवहगमाद्रगे ॥ ४०० ॥
फौतुकायेतोमी राजसम्धैयदृ्देः । दयतुः सद्ग! वत्र वौ यादि-प्रधिवादिनौ ।। ४०१ ॥
उपष्ठु सभ्वेषु शुयपीनमनमु च । चिगिरात" समा साऽमूदािस्परिसिवा मर ॥ ४०२ ॥
पिजं निं नयथीशमासिपभिर्ननन्दतुः 1 ख्लागमादियेचेने सम्याठुमविपूर्वम् ॥ ४०३ ॥
ददः धीसीगवाचाय्यः पूरं वद्धैनकुल्चरः । आरीरवादयुदाजदे व्ययकं दवपिपपदाम्" ॥ ४०४ [1
चया दि-
द्म्मणे सौगते परम्म परसय वाचंपमेन यः ।
आदतः प्तापयन् विशं घणपणविनश्ररम् ॥ ४०५ ॥
भय शरेतापया््यां पष्पभदिः सुथीपपिः । अभ्ययत्तारियं खीयां मूपायाय यया षया ॥ ४०६ ॥
अर्हन् शम्मोनरति देयान्नितयनन्दपदश्िवः" 1
यद्वाचा पिमित मिध्यायादा एसान्तमानिनः | ४०७ ॥
इमयोपरिपः केषर निम्त्युः पापदाश्ववृा 1 अमो षर्म्मो रातः सम्यग यमिता गी पादिभिः | ४०८॥}
शष्यम्पद्र पपोष सद्सरशनयर् गिण 1 सोगतम्पाटुमीयेद याण्ेदी सरवारिनी ॥ ९०९ १
किन्यमन्दपदभीदो शेय दशन्वरिपटी । भिभ्यापादरितेग्ी गीः शेवभिशोशठो जवः ॥ ४१० ॥
दि पिभिय ते षस्यु्ावन्मीने समामद्ः" { वपन् कम्तूहिको दमे ल्या यौद्धोऽग्दीरिदम् ॥ ४११ ॥
ष्र्, सूह उरस" पोर प्राक विकाम् । थषायं उर्वीं रजके ति" पियताम् ॥ ४१२ ॥
दि ददभगहूनादुयाधवदमै 1 ताषद् र्मम्डरः स्यनुमनः पक्षमभयीग् ॥ ४९३ ॥
मर्हुषदेनानेय ननष्ररटूषयन्.। उदहायदार स्यादय परागानिष्पितुनिः ॥ ४९४ |
उषएटुसः चेरपकि-पुध्दिरिनिः । पट् स्यतीपुलदा पामाघयोरपिव्मानयेः ॥ ४१५ ॥
धोमानामसपोरदेयुर मुदि बदरा पमो!) व्यापानो* सरथ्चपोयो षादः मूर्विप्ये ॥ ४१६॥
1५ पन्नो । ५ 2) परुनद। इ शै॥ € दारीप्एदर। 5 पम ८४ कर|
कद) उ (दन्द 9 र कसदुप्ये+ 10 + लव 111९4 । 12 4 नोव््) 15 व पदः+
३4५, गट "हद" 13 र रस्त । 16 एन्य
११. चप्पमद्धिसूरिचरितम् । ९४
तत आह् तदाचार्यो बाण्विनोदसुपाय वः । इरयत्कारं हि नघ्रेतस्पसीदिति कृतिप्रमो ¡ ॥ ४१७ |
वाघाविधावी' ययेप' भवतस्तद् विलोकय । भ्रमाते निग्रहीप्वामि बिद्टन्मन्वे दि सिष्चुकम् ॥ १८1
श्रग्बत्तं गुरुभिर्मन्रं परावततेयतः" सच; । मध्यरघ्रे" गिरां देवी सवर्द्ववेणिमव्यतः ॥ ४१९
सरन्ती तादद्यरूपा च मरादुखसीद् रहस्तदा । अहो सत्रस्य माहात्म्यं यदेञ्यपि विचेतना ॥ ४२० ॥-युग्मम् ]
अनादृतशरीरां च सश्दीपद् दवै ताम् । सूरिः सूच्यादिवास्यं च परावर्दयति स सः ॥ ४९१ ॥ 5
खं पं निसमरल्ती च पराद् वत्स ! कथं लम् । विवसैते भवन्मन्नजापात् वुष्ादभागता । ४२२ 1
वद शृण्विति वब्रोक्ते चप्पमहिद्वाच च ! मातर्! विसद्शरं ख्यं कयं वीदे वदेदटदाम् ॥ ६२३ ५
स्वां तर पद्य निर्वश्लाभिव्युक्ते ख ददरौ सा 1 अदो निविडमेतस्य ब्रह्म्रेतमिति स्फुटम् ॥ ४२४ ॥
वीक्ष्य मामीदरीं यन्न चेतोऽस्य विरति ययौ । ध्यायन्तीति टं तोयात् तत्पुरः सगुपसखिता ।(-युग्मम् ए
यरेऽपि निसु स्य दृढं चिश्राटुवाच च । गयागसोर्मम खेच्छरा त्वदीया निवतो भव ॥ ४२६ ॥ 10
ततः सुरिर्भिसं देवीं वटे सुषुवाग्भरः । इतरश्च रिते या्यैश्ववदकमिस्द्रुतैः 1 ४२५ ॥
इमा स्तुतिं खुवणौढ्यां करणङण्डलठरूपिणीम् । मानयन्यतितन्तोयाद् भाररी° वाचमूचुषीः ॥ ४२८ ॥
घत्स ! फ एच्छसीच्युक्ते सूरिखूचे विवायसौ 1 सं अन्नाव॑राजस्पेद् , विज्ञानमय किञ्चन १ ॥ ४२९ ए
दैवी प्रादयासुना सप्तमया्नाराधिताऽस््यम् ! प्रदत्ता गुटिकाश्हय्यवचनाऽस्य मया ततः; ॥ ४३० ॥
ततप्माचादू वचो नास्य दीयत्ते यतिनायक ! । सोपारम्भमिवाह्यपतौ पूरः शीश्वुतदेवताम् ॥ ४३१ ॥
पुष्णासि प्रयनीकं किं शात्तनस्य जिनेरितुः । सम्ययूटष्टिः पुरान्नायात शश्चवे मववी नतु ॥ ४३२ ए
सखी पुनः प्राह माह" मैनविरोभिनी । उपायं तेऽपयिष्यामि यथासौ जीयते बुष ॥ ४३३ ॥ "
सर्वेऽपि सुसशौचं ते सिधाप्याः'पार्षदादयः । ततोऽस्य फाय्यैमाणस्य गण्डं सुच्वतो सुखात् 1 ४३४ 1
भ्रष्टा चेद् टिकाऽवदरयं युप्माभिर्जितमेव तत् । चतुरं पुनरत न परकादयं कदापि हि ।॥ ४३५ +
यतस्त शरुते साक्षाद् भवितव्यं भया शवम् । कियठां दि प्रकतीदामि निष्युण्यानां सुनीचचर ! ।॥ ४३६ ॥ 20
इत्युक्तयाऽन्तदैथे देवी सूरिवछननं जगी खुरः 1 विक्षवाक्पतिराजख यदादिष्टं गिरा वदा ॥ ४३७ ¶
इयद्वीकदय तेनाथ करकं नीरपूरितम् । समानाय्य सभा सबा वक्रयुद्धि व्यधाप्यत" । ४३८ ॥
तक्ुर्बतोऽथ तस्यापि गुटिका पतिता सुखात् । भिश्षोणस्यजरेयन्ना श्रीरिवापुण्यकर्मणः ।। ४३९ ॥
जविश्नान्तमिधोवावृभ्वन्यऽभ्वन्यतया ततः । शान्तां विधाममिच्छन्ती मूऊखेवास्य गीः सिवा 0४४०
सद्स्याश्र यचः प्रोचुगुटिकैव वचःश्ठमा । अनेडमूक एवायं भिसुरन्वर्थनाममूः ॥ ४४१ ॥
जिग्ये शरीवप्पमद्दिलं वदिङ्खरफेसरी ! बिरुदं जुधुपे राक्ञा जहे जयजयारवः ॥ ४४२ ॥
धमेरान्य मृदीतुं च ख्ययास् सादेदेभम् । सदाम दपचक्राम स्वं पणे कस्यजेजयी ॥ ४४३ 1
उवाचय शुरेस्तस् यदुक्तं च पुरः पुरा } यद्राग्येन पणं चक्र धम्मभरपोऽधिदय मः ॥ ४४४
उत्तयैबोपकाम'* मविप्मति दाचन ! तदस्य यचसः काठो उपाय ! स्रभाययी ॥ ४४५ ॥
इयं प्रमाणरखाणां सुद्रा यष्टिखिते ततः । सम्बन्धे निप्रद नेव यत्पराय एव सः ॥ ४४६ ॥
अस्य राव्यं वद्स्यैव खन्वि्ठतु ययाद्धितम् \ अनिखभवदेसोः कः सा्षसुद्रा विद्स्पति 1 ७४७ ॥
सुममक्ाभिरमोऽयसामोऽमिच्छपखादपि ! घर्मे वर्मसिो राग्यमछमेने भसा्रः ॥ ४४८ ॥
सत आश्तिप्य यौदधं तं सूिर्वदैनङ्कञ्जरम् 1 व्दासन्ने गो पगिरौ श्रीवीरमचनेऽनयत् 1} ४४९ 1
2 नप्ययि। 2 घि चये! 8 श्वर्तयतखतः १ 4 4. मध्ये रपरे: \ 5 ^. बेपि" ५ 64. भरती! 7 4.
भुवी । 8 2 सप्दाग्रः। 9 25 माहं । 10 रेप विषाय श्रीपाः। 11 पे न्वबीषतत। 12 रेष च्वापिन्नराय ॥
भ्र १३
15
25
89
९८ ग्रमावकचरिते
शरीमहावीरविम्वं सं पिरोक्य हृदि दर्पितः । श्वान्तो वे प' इति खों चकर प्रमुदिवस्ददा 1 ४५० ॥
एवं स्तुत्वा जिनं खात्मनिन्दके सौगतप्रमौ । सूरिनरदस्यानि तस्य प्रादीयत् पुरः ॥ ४५१ ॥
भिथ्यात्वगर्छं हतवा पीयूपामरमीमरेः । परीश्वापू्वमखापि तचचित्ते धर्म आर्तः ॥ ४५२ ॥
निद्राविद्राणचेतन्येः निशायामन्वदा रुरौ । प्रति्रदरमाद् स्म ताथागतयरीचरः ॥ ४५३ ॥
चघुरक्षरनिष्पननं समस्यानां चतुष्टयम् । स चोरखपरायितेनेवापूरयत् सूरिपुद्धवः ॥ ४५४ ॥
मन्द्करान्तापदैरमन्दास्नन्तिष्ुण्णान्यवीर्थिः 1 अपूरमपरेः सर्यप्रयनेनापि चाभिभिः ॥ ४५५ (युग्मम् ।
(को गेत्र { ९] "सरव देः [ २ ] श्लीुंव्' [ ३ ] दधो यूना [ ४] समष्याः-
एको गोजेः स मवति पुमान् यः ङुडुम्प्ं विभर्ति
। 'सर्वसय दधेः सगति-कुगती पूर्वेजन्मालुद्धे
10 शखी पुवः प्रभवति यदा तद्धि' येदं विनम्
शद्धो यूना सदह परिचयातयज्यते' कामिनीभिः ॥ ४५६ ॥
सम्यक्त्वं म्रादितः सोऽथ द्वादशव्रवदोभितम् 1 आग्शेषपूर्वमाष्चय्य खं स्थानं प्रययौ ततः ।[ ४५५ ॥
पूरववैरमपीदारात् संगतौ सोदराविब । अन्योऽन्यपरा्वसु्टौ पुरं खं खं गतौ मृपौ । ४५८ ॥
१ १५. जन्यवा रदति भह धर्ममूं स सोगतः । विजिग्ये चण्प महिमां न तत् क्षणं मनस्यपि ॥ ४५९ ॥
18 यसे वाग्देवता तस्य यथोदिविधायिनी । खयं वदति तदेदे स्तरे जामदि “चासिवा ॥ ४६० ॥
*यरं वाक्पत्तिराजेन ववद्रान्यपरिमोगिणा । अस्माखपकृतं भूरि सुखदौचविषापनात् ।॥ ४६१ ॥
इवि शुतवामि वौद्धे स छल्वादात् “कृयाद्रः । सेदं वाक्पतिराजे" च गाणमृे" सुमोच न 1४६२॥
यदोवर्म॑दपे घर्मगन्यदा चाभ्ययेणयत् । तस्मादु. द्वगुणत्रल" भूं युदधेऽवधीदू् वटी ॥ ४६३ ॥
तदा वाक्पतिराजन्च वेदे तेन नियेदितः 1 काव्यं गीड व धं एत्वा वस्मा्च खममोचयत् ॥ ४६४ ॥
2 कन्यङ्कज्जे समागय संगतो वप्पभष्टिना ) स राजसंसदं नीक्सु्ट्र वेति भूपतिम् ॥ ६५ ॥
वथा दि-
कूर्मः चादोऽच्र यष्टिशचैजगतनुखता भाजनं मूतघानच्री
तैरोत्प्रः सखुद्र; कनकभिरिरयं वृत्तवरसिप्ररोट्ः।
अ्चिश्वण्डांशचरोचिर्मगनमटिनिमः क्रं दद्यममाना
25 दाध॒श्रेणी पर्तगो ज्वलतु नरपते ! त्वत्यरतापप्रदीपः ॥ ४६६ ॥
ष्वटचरिति चभ्मेणि च्छमिति" चोच्छलच्छोणिते"
धगद्धगिति मेदसि स्फुटरवोऽच्थिषु “घ्वाक्रुतिः ।
नातु भवतो दरेरमरवैरिनायोरसि
छणत्करजपञ्चरक्कचकापजन्मानछः 1 ४३७ ॥
80 प्रसि खगैः कीलय रामो नलो भरतो मवान्
मदति” समरे दाध॒परस्त्वं सदैव युधिष्ठिरः 1
1 & श्वैतन्यै" 1 2 4 रख । 3 4, युच्यवे॥ 4 तेवा। 5 4. ववादाशमयादरः। 6 7 गजेन} ए फ गुप्रदमि।
8 मे वंलाद्ियभितं दं । 9 7 शदो च । 10 -6. व्ठमच्छमिवि ! 11 2 चोच्छकिठे शोधिते १ 12 पे सकुटलस्थिष्वाहविः ॥
13 ^ महि $
१९. वप्पभह्िघूसिविरिवम् ! "९
इति सुचरितैः ख्यातिं विभ्रचिरन्तनशथेतां
कथमस्ति न मान्धाता 'देवस्निखोकविजय्यपि ॥ ४३८ ॥
सन्मानातिशयो राज्ञा विद्ये तस्य भूतः" । गङ्गां गेदागक्तां को दि पूजयेदरूसोऽपि न ।। ४६९ ॥
सन्यते छवकरयं सं स्वैनायोऽपि वाक्पतिम्। माप्य वाक्पतिराज च॒ न॑धिकोऽय किमस्म्यतः ! ४७०॥
दायाद् धर्मस्य माकार्र्मनखयुञ्चयं सखे ¦ ! बदरहायतमसूजानाधानयत् सोऽसखितिः १ ४७१ ॥ ॐ
सवाथीनिदं सस्यं विविन्वं* सुखसगस् तत् ! श्रीवप्प् मद्धेमम च वृदतियसत्वं सदसत ! \ ४७२. ॥
इयापरराजन्याहाराग्रतसास्पर्षितः । गन्नोदक श्य सादः प्रीतिपाचिग्रयमाप सः ॥ ४७३ ॥
सदैबोव्याय ताव्रासौ दृपमित्रेण सूरिणा } उपाश्रचमनुत्राप्याविषठत् परमया युदा ॥ ४७४ ॥
भ्गौढवपो"" “महुमहविजयश्वेति ठेन च । करता बाकपनिराजेन द्विशती कविवानिभिः* ॥ ४७५ ॥
वौद्धकारितदेपापोपके धर्म भूपतौ । सर्वत्र युभिनः पूज्या रुरुरियाद ससुरः ॥ ४५७६ ॥ 10
छतत छृतं हैमटेकटक्षं तद्धिराणीश्ठवम् । छषेणासौ सहासौख्यात् काठ गमयति सा सः ॥ ४७७) -युष्मम् }
{ १६. सभायामन्यदा राजा घुरासीने रुर प्रहि ! प्राह न व्वस्छमो विदान् खर्गेऽपि किय मूले ॥४७८॥
शुखया्् पएऽभूवम् पूर्व ते जेनस्चासने । शरुतज्ञानमदाम्भोपेयेतप्रकता पारदशवसे ॥ ४५७९ ॥
तं सदं र्ध चा पदानामेकतः पदात् । “अधिगच्छन्ति विदवांसोऽभमूवन् केऽप्यगथिक्ा अपरि ॥ ४८० ॥
पेदुुगीनकेऽपि सन्ति प्क्ञावखाद्धुताः ! येषामहं न चारोमि पाद्रेणुवुखामपि ॥ ४८१ 1 य
अस्मदीयरायेः रिप्यी खेदकाधारमेडले । वियेते नन्नद्रिः शीगोविंद दु दिरियपि ॥ ४८२ ॥
यत्पुरो वटस्््ेन तत्र खितिमनिच्छवः । श्गखथ भवत्सख्यं विदे रावलितेमेन ॥ ४८३ ॥
इदि वाच चमत्कार धास्यत्रन्ीरपः । भवटद्रवरशरतीतोऽपि प्रिष्ये कौतुकं हि तन् ॥ ४८४ ॥
उतो वेपपरवरसपराप्नो मूजरमं डले । पुरे दस्तिजये जैनमन्दिरस्य समीपत, ।। ४८५ ॥
उपाधयसत्तं मन्यकदस्व्रकनिपेविवम् । राजानमिव सच्छपर चामरअक्रियान्वित्तम् ॥ ८६ ॥ 20
सिंहासनखितं शरीमन्नन्नदू रि समरक्षत । उच्तानदस्तविस्तारसंज्याह् किमप्यथ ॥! ४८७ 7
एतद्विरोक्याचार्योऽपि मध्यमातर्जनीद्रयम् । पुरस्तस्य वितरस्तार ताकारेण तय च ।॥ ४८८ ॥
इत्युरथाय गते तथ जनैः ध््टमिद् कि ! दतः प्रापद्रयत् सूरिः कोऽपि विद्वान पुमान् ॥ ४८९ ॥
श्रच्छति स्म यतीन कि यज्यलीखा चतो" मया । इ्युतरं ददौ दे भवो भूपतेः विपु ॥ ४९० ॥
निविषटमन्यदा चदे शालं चा स्या य ना भिवम् । व्याख्यातं प्रेय तं भूपो नम्य जिनं थव ॥ ६९१ ॥25
मनाम नुह कामस्नाखर व्याद्यानतः ख च} बिद्वानेषप म चारित्र गररित्यं विकल्पितः" ॥ ४९९1
परिन्ततिऽथ त्त्व खेदं दमे स फोविदः । पिग्ैदग्ध्यं हि नो नियेद्पकीर्तिकलद्धिवम् ॥ ४९३ ॥
श्रीमतेविन्दः शशसैनं खियसे कं वचः णु ! आमरम््रपतिरेवाये गुरो नापर दरञ्चः ॥ ४९४ ॥
ततः किचिद्धर्माल विधायततिरसोञ्यखम् ¦ पाश्ोनरस्य कयापि घष्पभद्िममोः पुरः ॥ ४९५ ॥
परेषयैतद् यथातथ्यं चाभिनएयदि तदुरः । वगापरप्सावेशं सोऽचुभूय `भमोकषते (१) ! ४९६ ॥
तथेदि प्रदिपद्याय छत्व तश नरोत्तमान् । प्रषयच्छिष्ठिवाय् सम्यक् "प्रायादामपुरं च सः ॥ ४९५ ॥
अश्निखद् ष्पद सेन सदोऽ् दर्थः 4 लादितीकतो सृततमभिनिन्धे स चूतयम्,+\ ४९८ ॥।
89
14 ददन्नः 2 4 भूत! 88 2 विविल) 4 मर गौलबन्पो मदमदीदिजयर ) 5 4 षिदाविभि- \ 6 कथ अवण
च्छति 7 मे गेषाभि० ॥-8 73 -हवदद पवीदेऽपि ८ 9 पि यतो ॥ 10 6. ठ पिदर । 11 4. त्रभोः वर; ए असोकषति {
४2 8 प्प्दामन 1 ^ ^
१००
$
10
15
20
85
६१७.
30
प्रभावकचरिति
विदिवं सन्धिवन्धेन स्सष् नच्रसुरिणा | तच्कथां प्रथयन् शरयन्नाद् ्ावसूपरमू ॥ ४९९ ॥-युगम् |
“ कश्णहु सुवियहु गिरि वेयु वेदाद् 1
श्रीयप्पदधिरहिदमरयोने सूपकद्यम् 1 नर्मरममेण' वापि नदो व्वा तत्पुरे ॥ ५०० ॥
आग त्यमाचल्यो नन्नाचार्यक्ये; एरः । नैतद्रम्यमिदं कार्यमिति संचिन्य हर्षतः ॥ ५०१ ॥
ततो रूपं पराद्य स सिद्धयुटिकादिभिः । प्रते कन्यङ्ज्जे च सह गोविन्द्सूरिणा ॥ ५०२ ॥
्राप्तोऽथ मिङितो ब्भ; पेवरस्य च 1 राजयपेदि नंच रसं वीरं वितेनिवान् ॥ ५०३ ॥
तद्खामै रमना भूपक्धकपै क्षुरिका निजाम् । भ्मरारि मारीःति शब्देन नदन् (सिंह इव कुध। ॥ ५०४ ॥
सद्गस्कैलमो नार्यमिदमिरथं निवारिवः 1 चैतन्ये "सद्गते पश्चात् मतिबुद्धो गुरूकतिभिः ॥ ५०५ ॥
आद गोविन्दसुरिसखद्धप ! युक्तैः कयं इतम् । केनापि न परं शालरसः सर्वोऽलुभूयते ॥ ५०६ ॥
तसो बान्खायने व्याख्यायमाने नन्नसचूरिणा । सविकर्पो मनीषी त्वमन्यः को न विकस्पयेत् ।॥५०५७॥
सलि च्छो यज्ञा श्वमितौ कोविदाधिपौ । सं तद्वनं वाढं यदूचे सुहृदा मम ॥ ५०८ ॥
संयमेन ्सुशीेन धरया विद्त्तया तथा । वद्वरभ्वातरीौ पूवी आाग्तिमे क्षुम्यवामिति ॥ ५०९ ॥
इ्यारुण्यै ततः प्रोचे श्रीमद्धोचिन्द सूरिणा । तपो न नः कटक्येत स्वयि दृत्तानि पदयति ॥ ५१० ॥
यतः-
भवन्तु ते दोपविदः रिवाय विक्षोपतस्तद्वचनैकनि्ाः ।
चेषां 'धवादादपवाद नीता श॒णार्जनोत्साहपरा नराः स्युः ॥ ५११ ॥
तथा-
ज्ञ चारिततिटि निम्मला ते पैचायण सीद् ।
विखयकसादंदिं गनजिया ताद फुसिल्रई लीद ॥
तारं फसिई री, इत्य ते त॒द्ध सीआलह् 1
ते पुण विसयपि सायछकिय गय करिणि वारद् ॥
ते चचापण सीद सत्ति उर नियकित्तिर्दि }
ते निपकुलनदहयलमयंक निम्मलचारित्ति्िं ॥ ५१२ ॥
श्ुस्वैति नरृपतिसरोपादुवाच' सुदं रर् । घन्योऽदमेव यस्वाभूद् खुरः करममूषटशषम् ॥ ५९३ ॥
राज्ञाऽषस्यापितौ तन्न दिनान्यथ क्रियन्यपि 1 अप्रच्छय चप्पःमटि तावागतौ स्वमुवं ततः ॥ ५१४ ॥
घर्मव्याख्या सदाख्यानाख्यानपशनोत्तरादिभिः । द्ियानपि ययौ काठः समुदोः राद्रदोस्तयोः ५१५ ॥
आययावन्यदा दन्द गायनान्तावसायिनाम् । श्रवःस्वादिमहानादरसनिर्जिततुंव शः ॥ ५१६ ॥
सतैफा किलर साकषान्मातङ्गी गीतमद्गिभिः 1 राजानं रख्लयामास रूमादपि रसाविभिः ॥ ५१५ ॥
अबाह्य ्रविप्षस्य ाक्ञो रागद्विपन् जयी 1 चित्तदृचिमदापुयामवसकन्दं ददौ तदा 11 ५१८ ॥
बास्तव्यानैन्दियाण्यस्य वदिर्मयिव निययुः 1 वैरि प्रेरितो जा बास वद्स्वीकस्त् ॥ ५१९ ॥
3 कप नवम्भेय \ 2 फ ण्मना मूय चर्यं । 8 ति चैतन्ये खणदः। 4 ए लक्षिठेन। 5 द तु शेन । 6 प ण्यतसेद
कलिः । 7 फ परमादाद्० \ 8 गर चपविसतेापुाच १ 9 फर रहाय स्थार॥
११. वष्पभद्धिसूरिवस्वम् ¶
उवाच च-
वर पूर्णदादी खुधगड्धरलता दन्ता सणिश्रेणयः
कान्तिः श्री्ममनं गजः परिमरस्ते पारिजातद्धुमाः ।
वाणी कामदुधा कटक्षठहरी तर्कालङ्टं विं
तत्कि चन्द्रसुखि ! त्वद्थममरैरामन्थि दुरधोदधिः ॥ ५२० ॥ ४
शन्तश्वरेम्यो वि्ातबरत्तान्तः सूरिरप्यथ । दध्यौ ख सादिनो दोपो यदन्धो विपथं व्रजेत् ॥ ५२१ ॥
आमम्ूपै विमागैखे विन्प्रकृतिपु शवम् 1 सपकीतिः करुद्ोऽयं ममैवासस्तति सुटः } ५२२ ॥
तटुपायाद्, विनेयोऽसावित्ि ध्यात्वा बहवे ! ययो विलोकनन्याजान् कामाततेरोपधं स्मरन् ( ५२३१ ॥
भव्येषु पट्ृछाजया; षटु सटिनीदकैः । काव्यानि व्यकिखद् वोधवन्धुरागि ततो गुरः ॥५२४। युग्मम् ।
तयादि- 40
दौर नाम युगस्तचैव तदन सखाभाविकी खच्छता
रि बूमः छचितां चजन्ति' श्चुचयः सदेन यस्यएपरे !
दि चातः परभरस्ति ते स्तुतिषदं स्वं जीवितं देदिनां
स्वं चे्नीचपथेन' गच्छसि परयः कस्त्वां निषेद्धुं षमः ॥ ५२५ ॥
सदत सद्कण मद्दाव्यै पादे कान्त कान्ताचनस्तनतटोवितचासम्तिः । ४
आः पामरीकटिनकण्ठचिखद् मद्र दा दार ! दारितमदो भवता युणित्वम् ॥५२३॥
उप्पहजाय्दु असोदरीड फ्कुरमपच्तरदियाय् ।
घोरी ष दितो भो मो पामर न कल्िदिसि 1 ५२७ ॥
भायंगासत्तमणस्स मेदणि तद् य भुजमाणस्त ।
अर्भिडड "तुज्ज ना या वलो य को नहधम्मस्स ॥ ५२८ ॥ 0
खन्निज्यइ जेणि जणे महलिन्वड नियङ्कलफमो जेण !
फंरद्धिएहि जीवे भा सदर तं इणिजासु ॥ ५२९ ॥
समये जलविदुसमे सेपत्तीओं तरेगखोखाओ!
स्िविपयसखसं च पिम्मं जं जाणद् ते करिव ॥ ५३० ॥
किचित्वा खाश्रयं प्राप धम्पभद्धिमभुदेदा । द्वितीयेऽहनि भूषोऽपि तत्सदा प्रधिः यवौ ॥ ५३९१ ॥ ४
अवाचयग्म काव्यानि" ष्टटेपीनि यथा यथा । तथा तथा भ्रमोऽनेरदु, इग्याद्वतुप्मोहयत् 1 ५३२ ॥
सथान्प्तप्यते शीमानालः दयामसुखाम्बुजः । व्य्ररज विना भिरं कोऽन्य एवं दि धोधयेव् ।॥५३३॥
ददानीमष्मप्रेदयं स्वमास्यं दये क्यम् 1 सस्य व्ययाफरं विश्वप्राणिना दौपण्टारणम् ॥ ५३४ ॥
सांप्रतं मे शृदद्राचुरेष धि विधास्यति । ष्ठद्टपष्धिं दयाज्यमेदाम्पाकं टि जीवितम् ॥ ५३५ ॥
इदि ध्यात्वा स सभ्यान् परप्योश्िताकृते ॥ अनिच्छन्तोऽपि मूपाखदेदं चः व्यघुदरेटान् ॥ ५३६ ॥ 8
रलद्धोयः दं श्रत्वा पृथक फभ्णसरम् । सजनिरासेसे ववोऽसी' कय जभ्िरान् ॥। ५३७ ॥॥
धरपायाथ गुख्भूप ! मार्यं खीजनोचिवम् 1 रिभिदं विदुपां निन्यं ततो राज् ससपुरः 1 ५३८ ॥
मम प्रच्छग्नप्यपरस्य म्परडिन्ये मनसा णवे । स्वदेष्््याग एयास्तु दण्डो दुष्छननादानः ॥ ५३९)
५ & जबन्तिष 2 कौर शदेन १3 ौ\ चष्ट 4 8 24 प्रेषिवुं 1 5 8 र दामानि 06 4. विग्र 7 3 चेन)
10
15
20
‰
१०
११८.
प्रमावकचगितिे २
यथा इुृतिोकख वयं दण्डमकरप्मदि । तथा खस्यापि किं श्चैव कुर्मः कर्मच्छिदाकृते ।1 ५४० ।!
गुरूराद स्मितेनाथ विदा लं दि चेतसा 1 निबद्धं कर्म चिचेन चित्तेनैव विमोच्यते ॥ ५४१ ॥
स्मा्तीनासै( ति )भिदे प्रच्छ मायश्चि्तानि पाप्मनाम् 1 यतः स्ृतिपु सवेषां मो उवे मनीषिभिः" ॥५४२॥
चेदान्तोपनिषत्तस्वधरतिस्यतिविसारवाः 1 त्रा्ूयन्व यूपेन स्वेन न्यायनाकिनः 1 ५४२ ॥
यथादत्तं मनःशल्यं जगदे तस्पुरस्तदा । ततले स्णतिवाचाराख्ध्यं शाल्ादुगं जगुः ॥ ५४४ ॥
आग्रसीं पुत्रिकां वहि्मावां वदणरूपिणीम् । आच्छिप्यन्मुच्यते पापाचाण्ठारी सद्ग सम्भवात् ॥ ५४५ ॥
श्रुतेति भूपतिः कारयित्वा वं कथितक्रमात् । आनाय्य तत्र सल्योऽभूत् तदारिन्ननदेते ॥ ५४६ ॥
चेगाद्ागय प्ा्रालीमाश्िष्यंलां खसिद्ये 1 पुतेषोवण्पभष्धिम्यं मूपति्चुनयोतः ॥ ५४७ 1
आह श्रीबप्प भटिशच सिराधार } दिये मव 1 मा कोटिमरमातमानं नाश्षयेथा शुभा सखे ! ॥ ५४८ ॥
उ्छयैकाम्रचिचेन साटघानन्ययेदमना । भववा कर्मं चित्तेन घद्धमुन्मोचितं त्वया ॥ ५४९ ॥
सख पापस्य शक्तोऽसि कृष्णाघ्रादिव भास्छर } शोतित्यसे खतामन्वथचश्व तत्कर्म दुष्करम् ॥ ५५० ॥
आनन्दितः प्रभोयाम्भिरिति तयान इ्रहम् 1 इति ज्ञाते च होऽ पुनजौत इवाभवत् 11 ५५१ ॥
अमासैमैगरे चत्र सर्वदो कृते । गजगन्धर्वसन्दोद्रथ्यापादातिसंगरतः ॥ ५५२ 11
पदृदस्विपिरस्ानागरासनसे सरीर । रोमशुच्छातपादिपक्रिया्कटप्मे ॥ ५५३ ॥
भरविवेद्य विशामीशषः खयं श्रीश्च इव" भिया 1 सुणणामप्यपू्वेण पुरगदयुत्छवेन सः 1 -त्रिमिरविंशेषकम् ।
दतो वाक्पतिराजग्य ठं द्रा राजगैछवम् । निबैन्धानरपमाण्च्छय यैरग्यन्सथुररं यपौ 1 ५५५ ॥
धमोौद्यावसेऽ्े्ुः मसुर्मूषालमूचिवान् 1 पमदस्वानि पार्पयमानिवानि विय सः ।॥ ५५६ ॥
नवनीठसमे विश्रधमीणां कतणानिधिम्* 1 शलन्दायमादतं धरम परीक्षापूर्वकं श्रय ॥ ५५७ ॥
साजा परादात धर्मों निवेदत्येद मादशाम् । परीका परं सवधम चेतोऽगदू" दम् 11 ५५८ ॥
त्वदुक्ते नीस्मानिष्ये इुम्भेनामेन' रङ्गदः 1 परं मा मामयं धर्म याजपिप्यसि सौहदात्.॥ ५५९ ॥
स शुने पैवृकाचारं वच्मि सचिव यः पुरः । चेद्रोपं नदि धत्ताव्र गुरुरोपाद्धिमीः भिये ॥ ५६० ॥
भूतेति शुखणा प्रो %वृपः प्रा सितं षन् 1 बोधयेयुसैवन्तोऽपि वालो गरा्ननादिकम् ॥ ५६१ ॥
पोविदं मैव क्ञालार्थपरिकर्मितथीखलम् । रम्भाफटं यथा भक्ष्यं न तु निम्बफडं तथा" 1 ५६२ ॥
द्त्तनधिद्रवतामथ मध्ये मथुरमागवम् 1 पुएणपुरुपं निं चिन्त ष्यायन्तमद्धुतम् 11 ५६३ ॥
यत्तोपवीतवीवाद्ग नासामन्यस्तिकम् । बुरसीमाल्या लीढवक्चःखरमिखालितम् ॥ ५६४ ॥
शर व्रा्सणाद्तम् 1 पुत्रजीवकमालाभिर्मण्डितोरःखलं कि ॥ ५६५ ॥
चणदसवामिदेवस्य प्रासादान्तस्य सितम् । वैरम्यातिशयाचत्र छृतप्रायोपवेश्चनम् ॥\ ५६६ ॥
भ्रवियोष्य तदा जैनमते स्थापयत हतम् 1 चाक्पतिराजसामन्तं पयेद्वसनसंसितम् ॥ ५६५ ॥
-पचमिः एुरकम् 1
शैश्राभ्युपतेऽयीतिं चदुभिएथिकां चदा । सामन्वानां बुधानां च सष्टखं परैपयश्रूषः ॥ ५६८ ॥
% ६ - आचरि सद से धुखवरितं दीप्रवा्मैः 1 मथुरां चव चाजगधर्वरादस्वामिमन्दिरे ॥ ५६९ ॥
1 4 मरवभिः। > ^
पूषौख्यारोदिवावस्धं परमास्मस्येवनम् ! दृदयुः सूर्यो भूदतुमांसन्च तमाद् ॥ ५७० ॥
द्र भोयप्पमहिशव प्रयीख्यनतत्वरम् 1 फोन्वषटन्वयुदानदे तस्य चेतः परीधितुम् ॥ ५७१ ॥
रोष 1 3 कव यशचःधिया। 4 [च प सम्य १ 46 चः ॥ 5 7 सदयास्य। 6 परीक्षायाः 7 परग
्द॥ 8 & इमनेन, 9 4 ब्रूहेष्य । 10 & तपे! 1 गप वपानिषफटेनतु1
११. वप्पभद्िसूरिचरितम् 1 १०८६
तथा दि-
रामो नाम वभूव हं तदबला सीतेति हं तां पितु-
चाचा पंचवटीवने विचरत्तस्य!दरद् रावणः ।
निद्राम जननीकथामिति हरे्ुकारिणः श्टण्वततः
"ूर्बपयर्तुरबन्तु कोपङ्कटिखभर मयरा टयः । ५७२ ॥ ४
दर््पणा्तिमालोक्य मायगद्धीरूपमात्मनः 1
आत्मन्येवाचुरक्तो चः भियं विरात केङवः ॥ ५७६ ॥
उनच्ति्टन्त्या रतान्ते भर्ुरगपतौ पाणिनैकेन कृत्वा
धुत्वा चान्येन बास्यो विगलितकूबरी नारमंसे वदन्द्याः ।
सव्यस्ततकायकान्तिद्धिखणितसुरतमरीतिना सौरिणा वः 10
रय्यामार्िग्य नीतं बपुरलसखसदाहु लक्षम्याः पुनातु ॥ ५७४ ए
सन्ध्यां यत्पणिपद्य रोकपुरतो बद्धाञ्लियाचते
धत्से पन्वपरां विख शिरसा तवापि सोढं मया ।
शरीजीतातमन्थने यदि रेः कस्माद् विषं नस्तितम्
मा खीलम्पट ! मां स्खृ्त्यभिदहितो गौयां हरः पातु वः ॥ ५७५ ॥ 15
यदमोधमपामन्तस्परं चीजमज त्वया ।
अतश्चराचरं विभ्वं मभवस्तस्य गीयसे 1 ५७६ 1
छख पविचं जननी स्रृता्था वसुन्धरा युण्यवती त्वयैव !
अवाच्यसंवित्छुलसिन्धुमभ्नं प्रे परे ब्रह्मणि यस्य चित्तम् ॥ ५७५७ ॥
स कणेकट्धकं तश्र शरुत्या शीषं व्यधूनयत् ! आकूण्य नातिकां बां दायो दुर्मनगयितः ॥ ५५७८ ॥ 20
मीपं रसकान्यानां श्रशंसायन्वि कं सखे ! । अ{ङयं वेखा कर्थं नाम सौहादं तय येदम् ।॥। ५५७९ ॥
हदं च भीयप्पमदिसदक्चं भवदीह किम् । पारमार्थिकनाणीभिर्बोधवेखा ममाधुना 1} ५८० ॥
तवः भाद शाखः साधु साधु ते चेन स्ुमः । अष्टञ्यम्ि फिचिल्ु भवत्पारधे सुदत्तम } ॥ ५८१ ॥
येषां यन्मयाऽऽख्यायि स्वरूपं भवद्मचः । उत्तथ्यं चितर्थं वासते 'तण्यं चेहुर्मनाः कथम् ॥ ५८२ ॥
वितरं च पथं तत्स्यात् अद्रे संदीदीचः खः ! अ श्ये अटृत्तितते राज्यादीच्छावरदि् ॥ ५८३ ॥
परमार्थोपरग्भे वा १, विकर्पः प्रथमो चदि । संमतं चसोदाऽऽराद्धा देवा भूपत्तयोऽपि च ॥ ५८४ ॥
इट. भणयिनां दयुः सामच्योत् संश्चयोऽपि न । परमार्ये तु चेदिच्छा तच् त्वं तत्तवं विधारय ॥ ५८५ ॥
संसारोपएथिमम्रेत् सुरेंिः प्रदीयते । न्ना मत्सरोऽस्माकं स्ययं मिखिख्येधसि ॥ ५८६ ॥
~ -पचभिः छुटकम् 1
तेति सहुरोवौचं पंकापनयवारिभाम् 1 भवलेपो ययौ तस्य हिकगऽकस्माद्वयारिव !। ५८७ ॥
जष्ठो पुण्यपसेपाके सम यत् सनतः सुत् । सेगतोऽचसरेऽसुत्र वत्" तच््ोषषठत छर ।। ५८८ ॥
युक्त्या विरते दृसायधाने वाक्पतौ ममुः 1 धम-देव-यरूणां च ,वस्वान्यार्ोद् तक्भवः ॥- युग्मम् ।
95
4
80
* 6 षादशं--'सनिधरययलुधैयुधेनु रिति व्या भिः पन्तु वः! एत्रारओष्यं चयः पादः ! -
† 4. भद्ध नास्लखो धेः } 2 फे ॐ नास्वि ! 2 तव पेदिष्ठनकः { ॐ 2 तर्द चोम० ४
१०४
10
18
20
४1
80
भ्रभावकचरिते
ञ्ैकाल्यं द्रन्यपट्रं नयपदसहितं जीच-पट्काय-डेरयाः
पचान्य चास्तिकाया व्रत-समिति-गति-स्ान-चारि्र मेदाः ।
इदेतन्मोक्चमलं चरिश्ुयनमदितैः पोक्तमरंद्धिरीदौः
मयेति खद्धधाति स्छखत्ति च मतिमान् यः स चै छुद्धदषिः ॥ ५९० ॥
अथ देवतच्वम्-
अर्हन् सवौभेवेदी यदुकुलत्तिलकः केश्वः दरांकरो वा
विभ्रद्वौरी दारीरे दधदनवरतं षद्मजन्माऽ्षस्च्रम् ।
बुद्धो चालं कपाः मरकरितखवनो मार्करः पावको वा
रागाधैयो न दोः कल्टपितदृदषस्तं नमस्यामि देवम् ॥ ५९१ ॥
यच तच समये यथा तथा योऽसि सोऽस्यभिधया यया तया ।
वीतदोषकलुषः ख चेद् भवानेक एव मगवन् ! नमोऽस्तु ते ॥ ५९२ ॥
मदेन सामेन मनो भवेम क्रोेन लोभेन च संमदेन 1
पराजितानां म्रस्षभं छराणां वरधैव सान्नाञ्यसजा परेषाम् ॥ ५९३ ॥
प्राहं खणिदि वि भ्र॑तडी तिं मणिअडा गण॑ति ।
अखयनिरंजणि परमपद अज्ञवि तड न लदंति ॥ ५९४ ॥
भथ शुरतरवम्-
पंचमद्व्वयजुत्त पचपरमिष्धिदिं भत्तड ।
पंर्चिदियनिग्गदणः पचविसय ॐ विरत्तड ॥
पंचसमिइ निव्वहण पणयुणु अआगमसत्थिण ।
कुविद फुगह परिदरईइ भविय बोदिय पररमत्थिण ॥
यारीसदोसखद्वासणिण छच्विह जीवद् अ मभयकर ।
निम्मच्छर केसरि कद फुड तिगत्तिणुत्त॒ सो मज्छ र ॥ ५९५ ॥
कुक्खी सेवर चत्तघण निजुवरंबिय दत्थ ।
एहा फट्वि गवेसि यर ते तारणह समत्य 1 ५९६ ॥
दोवि गिदत्या घडदड वचई को किर कस्स य पततु भणि
सारंभो खारंभं पुल्लईं कदु फदमेष किम सुजक्षह ॥ ५९७ ॥
इत्यादिसटरुते वस्यै प्रीणितो ह्दयंगसैः । स्यानं प्रपां पमच्छ किंचित् सन्द्ग्धि मे मनः ॥ ५९८ ॥
अनन्ताः श्राणिनो सक्तिं यदि प्राप्ता दृलोकवः । रक्तो मवेत् स पूरणत्वान्सुक्तौ सानं च नास्ति तत् ॥५९९॥
गुरुप मद्यासच्वाज्ञातजैनगियमयम् + आलापं(पः) णु दन्तसय श्ाच्यं विपश्चिवाम् ॥ ६०० ॥
तथा हि~
आससारं सरियासरएटि दीरंतरेणनिवदेर्हि 1
बुदवी न निदधिय चिय उदरी वि थी न संजा ॥ ९०१ ॥
उटप्तसुखकाे दृरीशृतङ्वासनः । प्राह चाकपतिराजोऽथ राजा यो त्रह्मेदिनाम् ॥ ६०२ ॥
दयन्त समयं यात्रद् भ्रान्वाः स्मो मोहलीखया 1 परमार्थपरामर्भिधरम्मतस्ववदिष्ठ्वाः ॥ ६०३ \
११. वप्पभट्िसूरिचरितम् 1 १०
चिरं प्रियः पूष्यस््वादशेरपि मे ऽफलः 1 एताचन्ति दिनान्यासीद् धमौख्याननिनाकृतः । ६०४ ॥
छक्तं च तेन
मयनादिक्छसिएणं इमिणा कि किर शरं निडादेण !
इच्छामि अदं ल्िणचरपणामकिणकल्टुसियं काठं ॥ ६०५ ॥
युभुष्षोर्मेम यत्माय जचियं न विरुषयेत् । तदादि यथादिष्टं विद्ये कर्मनाक्कम् ॥ ६०६ ॥ 5
श्रीवप्पभटदिरदाथ शङ्का चेतत् कर्मणां बव । मनःशुद्धिर्ततः कायो व्यवहारोऽपि वादः ॥ ६०७ ॥
ततः संन्यत्त एव त्यं सैनसागं समाश्रय 1 थेति सैः सद्वा सावुदेख्यादू भवनात् ततः ॥ ६०८ ॥
आजगामाथ पारशव स्तूपे शीपार्धमन्द्रि । मिध्यादशनयेषं च वियुश्चत्" खीं पुरा ॥ ६०९॥
सैतर्पिवेषमास्धाय सेथमाचार शिक्षकः" । संसारचरमप्रयाख्यानीः ध्यानेकतातगत् \ ६१० \
अष्टादच तदा पापस्यानान्युत्ख्य सर्वतः । चवुभ्शस्गमादध्यौ निदधतानतरकरमपः ॥ ६९१ ॥-युमध् । 10
मर्सागहैणे प्राच्यसुरुतुकृवे त्यधात् 1 परसने्िपदाधीनमानसो मानदोपभूः ॥ ६१२ ॥
दिनान्यष्टदङ् भावसुपायं दुप्रतादने \ एकावतारान्वरिरो सहानन्दपदस्तदा ॥ ६१३ ॥
सम्यगासपनोपात्तपाण्डियमृदिपीतितः । देदुक्यां पवः साम्यं प्राप प्राचीनवर्दिंषा ॥ ६१४ ॥-युगमम् ।
ततः शंचिरसचिसेदगद्गदः शमिनायकः } उवाच बिश्वसामन्तविदठदुन्दस्य शण्वतः । ६१५ 1
तथाहि 35
पटं सग्गगरए सामतराय अवरत्तउ न फिषिदृह् 1
पद्मं चिय वरिय पुरंवराई सग्गरस खच्छीए ॥ ६१६ ॥
त्त्र गोुवासेऽसि पुरा नन्दनिेरिते । भीयान्तिः शान्तिदेी च देतर्विशवत्य शान्तिके ।॥ ६१४ ॥
सव श्रीषप्यमहिः शरीतीर्थेश्वरनमस्छृतौ । गत्वा च बुष शान्तिदैवतासदितं जिनम् ॥ ६१८ ॥
भजयति जगद्रश्षाकरः इत्या शान्तिदेवतास्तवनम् । अद्यापि चैते वच्छान्तिकरं सर्वभवदरणम् ५६ १९॥20
स्तः सामाजिकस्तोमस्वुतो व्याष्य संययौ । कन्यकुकपुरं वष्प भि; कतिपयैरदिनैः ।॥ ६२० ॥
सुपि जरावयृत्ान्तो दपतिर्हपूयैः । संयुखीनः शुयेपान्तं मत्वा अ्रविशयद् दतम् ॥ ६२१ ॥
शरे सभोषविष्टं च प्राट् भूषश्चमत्छतः 1 अदो बो चाच सागध्य सोऽपि यत् मतिदेधिवः ४ ६२२ ४५
प्रमुः परदाय का शक्तिम यत् तं न बुण्यसचे । राजाद्ट स्यू धु्यऽस्मि सदरम ऽस्तीति निशितम् (६२३
मदेष्वरं पुचद्ैम सश्चतो मे मदान्यथां । तत्माच्यभवसंवद्ध इवायं किं करोम्यतः ॥ ६२४ ॥
1
शरुतञ्चाननिभितेन जञात्वा भुरुवाच च । तवः प्राष्टुरुतकष्टस्य राज्यमरपचचरं फलम् ।। ६२५ ॥
सयिस्मधैखदृा पपैल्मधानैरच्यत अयुः । प्रसद्य कथ्यतां रज्ञः भ्रागमबोऽस्तपलुद्धये ॥ ६२६ ॥
भरसुखद तवः सम्यग् बिश्श्येठि* यथातथम् । अश्चचूडामणे; श्ाक्लादस्नाघक्तानदोवधिः ॥ ६२५ ॥
शु मूमिपते ! कार्टिंजराच्यस्य मिरेरयः 1 श्ाछिन्नाउटमो दखन्नासावद्यपदद्रयः ।। ६२८ ॥
अधोमुखो जटकोटिपंखष्टधिवीवयः । व्यन्दे व्यन्दे भिवादाये हारी" कोषादिविद्धिषाम् ॥ ६२९ ॥ 50
$ वर्षशते साभ्रं तपस्तध्यातिदुष्फरम् । आयुःपरान्ते दु व्यकर्वाऽभवस्त्वं भूपनायफः ॥ ६३० ॥
चदि न भ्रययी राजय! प्रेषय प्रवरान् नयन् । जया अद्यापि तत्रा आनायय तयोसखटात् 1 ६३१ ॥
1 गप चदेव उदर । 2 7 पारख १ 3 प व्यशुवद् ६ 4 1२ संयमवारशिष्यङः ! 5 र दरो चोद्राच। 6 फ अदच ८
प भदथ) 8 म विशचेवि) 9 ^ ण्टारादारी ?
अन ५
8
10
15
20
25
१०६
११९
११०.
प्रभावकचरिते
इलयाचा्ैकथाखेये पतिः मेष्य मालुपान् । जटा आनाययत्? तपर यस्वाऽऽनीताश्च तास्त; ॥ ६३२ ॥‡
सुनी्द्रोऽयं महाज्ञानी कलावपि कलानिधिः 1 भूपाठः छृतपुण्योऽसी यखेदग्युरुसद्भुतः ।॥ ६३२ ॥
पाया भूतमूदधीनसदृत्तोटाससंरिनः । पयपास दधुः सुरिपादान्तभरान्वमौलयः ॥ ६३४ ॥
अन्यदा सौभमूद्धसो चपः छगापि वेदमनि 1 कठदान्तरितां रामां भिक्षायै गृहमागतम् ॥ ६३५ ॥
सेनमिघ'परहष्यानकामहसंमदम् 1 शप्न्तीमवङञवां सेन निगेच्छता गात् ।। ६३६ ॥
वादं कपाटमाि्य परहरि$हेः सयते । नूर यण्पादान्नमविषट' ओतुकादिव ॥ ६२७1
प्रयन्तीमथ सोतसां निखननं कामदामनीम् 1 गणययेप नेयेवं वदन्तीं च तदैश्चत' ॥ ६३८ ॥
चतुर्भिः कठापकम् 1
्र्र्याथ' वृत्तस पाद्मेकटुवाच सः* 1 गुरो तोऽवादीत् लागेव पदनयम् ॥ ६३९ ॥
तथ~
काडमासच्य बरंगणाप अन्भल्थिओ ज॒ग्वणमत्तियाए् ।
अमन्निए खकपयप्पदारे सनेडरो पव्वहृयस्स पाओ ॥ ६४० 1
युवा भिक्षाचयोऽन्येदयुः श्मोपिवप्रेयसीगद । चः प्रदिष्टो भिक्षायै राज्ञा सौधाप्रचारिणा ॥ ६४९ ॥
आनीयानभृकं दर्वा ऽसथात् सा तदास्यद । सोऽपि चन्नाभिसीन्दयौसकतनेत्रस्तथा सवितः ॥ ६४२ ॥
कविय दानदणा'्यरणात् वदा । *पसयोरकदोध्वनं पदयन् जगौ सिवः ॥ ६४३ ॥
ठद्यथा-
निक्लयरो पिच्छ नादिमंडलं सा वि तस्स खुदकमटं ।
श्ीवप्यमदिसाकण्य चपर वाक्यमब्रवीत् 1 किं गण्यानीटस्चान्यख पयोवेरिव बुद्बुदाः ॥ ६४४ ॥
दुण्दं पि कवा चहं च काया विपति ॥ ६४५ ॥
शुषि भूषितः प्राहं कल्यागभीनिधिम् । विना मन्मिनमेते कः पूरयेन्मन्मयेध्ितम् ॥ ६४६ ॥
इयेवं सरसीदादेमादेवादेनमीविभूः 1 शुखवक्काग्ुने निं शं शदरीतुखां न्यधात् ॥ ६४७ ॥
एकदा समगदिकष्ठेको दिधकडा्यः 1 विनक्धिव्रकियकरम्मक्मेणि कर्मः । ६४८ ॥
ूर्माठिदिवं सम्यक् ठतः" क्टवारितम् । रेखितं* रद्िवणेघपूर्णचणमय स्फुटम् 1 ६४९ ॥
अडक््यमपि" मा विगमे जीववधो धरुवः 1 इवि सलापयन" वाचं सजीवकठया खया (१)॥६५०॥
स श्रयोदकषभिभोगिभूपरूपं विषाय वत् 1 चिगरचूडामरविं रातो द्दोयन् विकटे पटे ।[-तिभिर्वितेषरम् ।
राला सुददुणमामरमणीयकछसपरः 1 अनास्थया समीरयाखय दृदौ नोक्तरमप्यसौ ॥ ६५२ ॥
एवं तरिदिहिदे हूपे यदा नोत्तरमाप सः । अवोचत् परे्षकानन्यान् निध॑दादविदीनगीः ॥ ६५३ ॥
1 र हिऽ 1 ? 6. तदैष्यते, 8 दैष्यत 19 2 आ्कदस्याय । 4 6 च 1 5 येष प्रागेव! 6 पि परषित ॥ प 4. शमन
स्मरण
# र पुरे ^षलमेरेशपो्यनि दृटेऽपतव्रायसै ¶
8
पिदधे सष्डेऽनयसे बिसपयसयेरलोचनः + गाादमूविवा खम यया दृधरयवादकम्
प्न पयन् जगौ लिता--” एतद्य पाञविदोगोभ्य स्सयते।
एम्यवृह , ^. सम्दद् टद 1 9 7; रेखन । 10 ¢ सलस्वमत्रि मो, 23 लर \ 11 त सवाद् + 19 6 पयापयला "५
११. वप्पभद्विसूरिचरितम् । १९७ ,
छिनच्नि श्वौ फते किं या रजं रफोये निचम् । कडा यातु श्वं भाग्यहीनख मम र धुय ॥ ६५४॥.
यप्पभर्दिं समीक्षखेसयुक्तः $श्िदयाट्भिः 1 ततोऽसौ रखे जनं. विम्बं छा करे ददौ 1 ६५५ ॥
आसि च ततोऽसौ तैरेष चित्रकलानिधिः भूपाखव्रेऽथः सोऽप्यस्य टक्लक्षं ददौ यदा ॥ ६५६ ॥
श्रीवद्धैमानबिम्बेन भाखरटचतुष्टयम् { व्यधापयदधाचैकं कर्थङ्ुञ्ज पुरान्तरा । ६५७ ॥
मणुरायां त्येक चाणदि्धपुर एककम् । खतारकपुरे चैकं प्रतिष्ठाप्य न्यधापयत् ।। ६५८ ॥ ˆ 5
आ्रीपत्तनान्तया सोढचैयान्तमटेच्छभद्गतः । पूर्वमासीत् तमैक्षन्त तदानीं ततर धार्मिकाः ।॥ ६५९ ॥
हापंचाश्चव् प्रबन्धाश्च कृतासा रा ग णा दयः । शीवप्प महिना रेष्षरुविसारसतोपमाः ॥ ६६० 1
६२१. जथ राजभिररिं इुगेमन्यदा रस्ये चपः । सणुद्रसेनमूषलाधिष्ितं निरितद्विपत्रः ॥ ६६१ ॥
शजश्वरथपादातपाव"पातादिसादितैः । श्ब्दादरितमि ग्योश्नि भरतिति्ठत्ः सतम् । ६६२ ॥
समम्परापरसामम्रीजाग्रदूल्यम्रपरिप्हम् । अपि मपंचरक्षामिदु्रदं विदिद्विषाम्' ॥ ६६३ ॥ 10
भैरबारिगदायन्नयधिुक्तादमोखकैः ! बादकुहिमङद्ाकैः इश्धिाटृषातटम् ॥ ६६४ ॥
जभ्रलिददपद्धित्तिशियधकपिदीपिकैः ! सिधेः डेडसेचएं रवेस्तारापतेरपि ॥ ६६५ ॥
सुगा शषकरीसुख्यप्पनैरपि विदधिषाम् } पतस्ुप्णतैडीषुैर्विफरदिकमम् ॥ ६६६ ॥-पडमिः छुरकम् ।
' पमरच्छ बप्प मर्धि च मिववेदादाममूपतिः ) कं कदा वा आक्षोऽयं भकारः माधरोपमः 11 ६६४॥
भभचूडामणेः दासात् 'सुषिचायौन्रवीदिति । पौत्रस्ते भोजनामाश्यं महीप्यति न संशयः ॥ ६६८ ॥ 15
अभिमानादसोढेदं याना कमैव तस्थिवान् ! यदैदीदमिदनदुकस्य सूनोः खरोऽजनि ॥ ६६९ ॥
स च पयकिकान्यसतः प्रथानैजोतमा्रकः ! आनिन्ये सस्य द्म्भरोकिरिव शैटच्छिदाविषौ ॥ ६७० ॥
तदषिदधगैक्ाभरे यलं माङ चन्युखमू । विधायापायतापित्ततैरव्वारादिखसिसक् ६७१ ॥
स्त कोषः इ्धिताधखवरणमण्डपभण्डठः; } सफुटदद्लठकसोमभ्रभ्रसद्रोपुयादपि )} ६७२ )
^ मू्यमानमदुष्यस्ीगजाश्चमदिषीगवाम् । आत्तौकन्द्समैः शब्दां सर्वत्र पोपयन्.॥ ६७३ ॥ 20
निर्ातिष्टुण्णसामान्यपर्बते मदतामपि! गिरीणां भदद्द्रीतिं न्यपतजाकिोकिनः ॥६७४।।-निमिर्विशेपक् ।
ससुद्रसेनमूपोऽपि पर्मद्यणद् ययौ विः । आमनामाय मूपाटः शीराज भिरिमाविशत्" ॥ ६७५॥
अधि्ठसा सु दुख यक्षीऽद्रीछयैप्वः । जआसमावि्ठायिकैः श्ट; भवोठीसो" दि तच्यनम् ।। ६७६ ॥
शति छोकान् परिक्षा राजा तत्रागमत् पदा तमाद् प्राकृतं लोकं सुक्त्व! मामेव घातय | ६७७ ॥
इति सादृस्रवाचा स तुरो िंखापदात् ततः 1 न्यवसेत शान्तात्मा सर्संग उपकारकः 1 ६७८ ॥ 25
अत्नं च प्रतिपेदे स यथयादिष्टकरः प्रमोः } कियन्मे जीवितं मित्र ! ज्ञानादृष्ठा गिवेदय 1 ६५१ ॥
पण्माद्याभवरेपायां फययिष्यामि तत्र च ] इति चल्पन् तिरोधत्तावसरे च तदत्रवी् । ६८० ॥
म॑गान्वमरेगधे तीये नाबाऽवतरतः सवः; ! मंरायश्चरयासोषदण्ठे मृत्युरसि ते ॥ ६८१ ॥
नियेद्ूमे जटाद््वभिदणने भवता दृटमू ¦ बिहेयशुचितं यते घटमेखायं समार ॥ ६८२. ॥
१९९. तवीर्ययानामसौ निवोपदेदपटुपचन्मे । असः फो दिते खस्य नेच्छन् सद्रविमात्मनः ॥ ६८३ ॥ 36
पयणः भवयः पुष्डरीकाद्धिं प्राप भूषडिः 1 युगादिनाथमभ्यच्यं छरतारथ स्वप्मन्यत ।। ६८४ ॥
ययै तेवतवारद्रि च शने ददिः यास्यन् ¦ उपद्यफायुवं भाव भाप्रेः शुीयु यः 1। ६८५ ॥
सीं भणन्वुानेप्रनेयतदश सरे्रान् 1 अपञयन्नदयदातद्ते दयायुतपरिच्छदान् ॥॥ ६८६ ॥
स
¶ ^. भपारतरेपि। 2 प ए गदविषद् १ 2 8. न्पादापतादि०। 4. मतिविषटन्) 5 गेव शस्य । 6 4. वि्रददिग ४
य ^. श्यी? । 8 ^. ख विया" ! 9 ^ श्याववद् \ 10 > द्थ्यतोखीस्थाविनं जनम् १
ण्य
10
15
६२३
28
39
उययादशभिः फरगुवागूडम्बरविमम्परेः 1 रा्षसैरिव शाखोगान् कलिनिषठैरधिषठितान् 1६८७॥-युग्मम् ॥
खीकुरीणान्मदातीर्ं रैरायोदनिपेषिनः । असंस्यसैन्यसंख्यायतानादयदिखपविः ॥ ६८८ 1
वान् दद्र वप्पभिः शरीसुद्दएाडमनवीत् 1 धर्मकरमोचमे युद्धात् भागिनः को जिघांसति ॥ ६८९ ॥
यागादयेन जेप्यामि बिद्रतपाञ्ानिमान् चप ] 1 नसच्छेयेऽन्निनीपण्डे छठारं फ प्रयोजयेत् ॥ ६९० ॥
ते निदा यादसुद्रायामसुदराया्मन्वसा । दीपख शकमषोषे' स्तुतिः संस्तूयते दि का ॥ ६९१ ॥
द्ोऽपि वानम्यमिनानयादीद्ः विशदाम्वरः । तिर्जयादषि, चेद् यूयं शमनो न व्रतादपि 1] ६९२ ॥
असद्यव्यन्तयाधीराचुन्विशादिनसावतिः 1 अस्वा श्ीनिमिपादान्नकादम्बा शासनामतै ॥ ६९३ ॥
सआत्मनोदभयोः कल्यायुग्मै न्यद्ययवः ्ितम् ॥ देकी वद्न्दरा येषामेवां* संजस्पविष्यति ॥ ६९४ ॥
तीर्थं वदीयमेवासतु यस्याम्या ्रमवोऽसुतः । सम्यति ठक च वादैसदीनवास्पदैः ॥६९५।।-विरेषकम् 1
उमयाभिमतो जते व्यवदारोऽयमेतयोः । पक्ठयोरष्योदग्रममभावाम्बायये तवः ॥ ६९६ ॥
लतः णुमापिां तेपां यप्पभटिरिदिषेयत् । द्वादसपरहन् यवसैः साधिवासिता ॥ ६९७ ॥
एडमूवेव' नाद स्र कथचिदय तेऽवदन् । शरिद यूयमप्यन कन्यां जस्पयताद्य नः ॥ ६९८ ॥
सन्ूष् यष्पभदिश्च वरं फमखयोमटम् 1 ददावम्या च तद्रे स्थिता स्पष्टमुवाच च ॥ ६९९ ॥
उर्ितसेकसि लिक्ला-नाणं निसीर्दिया जस्स ।
तं घस्मचछव्ि अरिदनेमि नमंसामि ॥ ७००॥
तरो यजयध्यानमिप्रो इन्डुभिरप्वन् 1 रोदःकुरिभरिः चेताम्बरपक्षोतनविप्रदः ॥ ७०१ ॥
हसः भ्रशूवि गाभेयं सैदयवन्दनमभ्यवः । सिद्धखलवनद्दरायामिवयादृद्धूमादवा ॥ ७०२ 1
शवसवयदाााङ्नापाटवाऽर मानिता । अष्टापदस्तदि्ापि थ॒तघृद्धैः परतनः ॥ ५०३ ॥
ठतो रैवतकारेदात् ससुद्रविनयाद्वलम् 1 आनोसो मदाभक्या* मानयन् जन्मनः फठम् ॥। ७०४ ॥
दामोदरं वमाभ्यच्यौगात् पिंडतारके । वथा माधयदेषे च दाखोद्धारे च तं िवम्॥५०५।
द्वारकाया तः धीमान् फष्णमूरं प्रणम्य च ॥ तन दानादि दत्त्वा ध्रीसोभेभ्वरपुरं ययौ ॥ ७०६ ॥
शतः भीसोमनाधस्य देमपूजापुररतरम् 1 तद्धोकं प्रीणयामास वासपो जीवनैरिव ॥ ७०७ ॥
पुन सयं नगरं राप भीमानाममदीषतिः 1 यादच्छिकं ददौ दानं धर्मस्यानानि च व्यघात् ॥ ७०८ ॥
प्राति कनि सुतं रथ्ये दुन्द्कं सं न्यवेशयत् । शरषटतीः क्षमयामास पूर्वमानन्दिहा जपि ॥ ७०९॥
अरयाणं दयान गं गासरतीएवमागघम् । तीयं निगमिुनायमारूदश्च तदन्वरा ॥ ५७१० ॥।
सुरिषा सद् वन्मम्य च्वान् भूयनिेमम् । उपेमं जनायकते मगटोटानिवेशनम् ॥ ५११ ॥
प्रत भ्यन्दराप्यति सूरिराटामभूपतिम् । सैन प्रपथस प्रान्तेऽपि प्र्ययोऽसि चे ॥ ५७१२ ॥
गायाद् परतिपननोऽग्मि सर्वतः शरणं मम । देयो रुदम्षसारी धर्मश् षपयोदिवः ॥ ७१३ 11
देयो गुग्ध्र पर्मद्र यश्य ध्यायदारिषः । दयदिनानि सोध्यानि मया श्रिविषशुद्धिवः 1} ७१४ ॥
मपर मोदाः शूष्यपादानामपि साप्रवम् । विपिद्वपर्ट्याग शद वो नोयित्रा लिपिः ॥ ७१५ ॥
पररि यथा छपे समम्ापूरपादिभिः । दारोऽतियाचते सौन्यान्मिलिैरेव निध्िवम् ॥ ७१६ ॥
धुतयेयाद प्रमुरुग्पयाणिवं खम्द्ममिः 1 ष्टः श्रं खो गर्पं मन्वा युद्दे ष्टो तिनं विनां ॥ ५१७॥
1 + चसमेदेा 22 र शविण्सष 1 ३ ५ तिरददवि॥ ९ > वेचि । 5 ^ एष्म्डेर ! 6 पे मदमहो!
प्र 4 > प
११. चप्पमद्धिपुस्विरितप् । १०६
युमेतद् स्थाना नादमपराणापयेपणम् । वथातः पञ्चव पौणि ममायाप्यायुरद्ि च ॥ ७१८ ॥
` विक्रमतो वर्पाणां शता्टकै सनवतौ च भाद्रपदे ।
छक्रे सितपश्चम्यां चन्द्र चित्राय । ७१९ ॥
वुारङ्गौ तथा चनद्रस्ितेऽके परहरेऽन्तिमे 1 आच्यमाणो खरी पच्चपरमेष्ठिनमच्रियाम् 1 ७२० 1}
ददं मिनेडसन्मित्ररुरुपादस्सृतिखितः 1
श्रीमान् नाएवद्करख्यो सजा पाप दिवं वद्र ।। ७२१ ।{-विञ्चेपकम् ।
अथ किंचिस्मुन्मोदात् पत्र श्िव्वौद्भुदेदिकम् । कारयामास पाचचैखः प्रथानैसत्सनाभिभिः ॥ ७२२ ॥
` किचिच्छोकोभिषन्तप्र उवाच कणं तथा ¦ सेदिम च उदीयानां गुणानां संसरन् शम् ॥ ४२३ ॥
. मा भूत् पंबरपरोऽसौ ईसु्तर्नेवतेमी च ककेषु चित्रा
पिरमा तं नभखं श्षयमपि स खलः श्ङ्कपक्षोऽपि यातु ! १९
संकरान्तिया च पिंहे विशतु हतश पमी या ठ शुक्र
भंगातोयाम्निम्ये त्रिदिवषठपतो यत्र नाग्ररोकः ॥ ७२४ ॥
(1
{४. अय श्रीवप्पभदिश्च कन्यके युनीशवरः । भाप दुन्दुकमूपाजयपिषठितं ततनिर्यमः ॥ ७२५ ॥
सकः दटयाख्पवेश्यायां भूपो भोजं निजं सतम् । भाग्योद्यग्ठरेठिषिलासमपि पापभूः ॥ ७२६ ॥
लभिदद्यति भूटसतदवाणिभर्विगतचेनः । अदिवेकधराधुयं धिग् बेदयाजनसंगमम् ॥ ७२७ ॥-युग्मम् । 15
तन्माता निजबन्धूनां क्षपयामास दुःखिव। ! संकटे दि इटश्नीणां सरणं शरणं पितुः ॥ ७२८ ॥
समागया्यंले च पुरजन्मोरसवच्छरात् । आषटच्छायै पुनर्भोजः संचचार दपाय्ये ।॥ ७२९ ॥
कितो शरभः सौपद्मरेः विक्ञाय शसिणः । निषत्तो" मातुर; साकं ययौ पादरीपुरम् ॥ ५३० ॥
जचायेमन्यदा यना दुन्दु कः माद मत्सरी । मयि प्रसादमापायानीयतां नन्दनोत्तमः ।॥ ५३१ ॥
एतः स प्यानयोगादिभारम्भरुत्तयो्तरः । बादयामास बपौगि पंच^ पंवत्व्रवारम् ॥ ७३२ ॥
ततोऽन्व'स्रमये भ्रात्रे यता" दटतरं गुरः । उपरोध्य सुताहानदेकये परप्यतादत् ॥ ५१३ ॥
यथौ चन्नगराम्यासे विममद च चेदसि । चेद् भोजे नीयते यस्मात् दरेण स दन्यते ॥ ५७३४ ॥
मेन् कटिया वां मू्खोऽसाचिति संदिवः ! दिष्याणो विद्रमैः क्तौ शाप्नस्याप्रमावनाम् ॥ ५२५
सा्रते सापरतं ग्युसस्मात् आयोपवैशनात् ! वञ्च कृत्वातिगीता्यकारिवारथनाटवः ॥ ५३६ ॥
ख्वयमध्याट्मयोगेन दिनानमेकविसतिः । अतिवाद ्वुधा-कष्णा-निद्रादिद्रपिविप्रदी !॥ ७३७ ॥
आत्मान दश्षमद्वारन्निरयासयदु्यतः । दशान नाफितां प्राप वाष्प भटिरुनीश्वरः ॥७१८।--विद्नोपकम् 1
विक्रमतः शल्यददयवसवर्पैः (८०० ) माद्रपदद्तीयायाम् ।
रपिवारे हस्थे जन्मामृद् बप्पभद्ियुरोः 1 ७३९ ॥
पर्ष वरं वैकादरो वपे च घ्रिता, 1
पंचाभिकेनयत्या च ममोरायु; समर्थितम् 1 ७४० ॥ 0
शस्नदपिदिवपे (८९५ ) नमःश्॒दाएमीदिने 1
खातिभेऽजनि पचत्यमामचजगुरोरिद ॥ ७४१ ॥
3 2 चरध्यितो। 2 द द्वरि। ठ लि्ते॥ 4 6 कचापेच। 5 तपोय घम। 6 एना > चकते!
8 ^. व्कः। 9 मि सरण ।
20
25
10
16
20
25
६२५.
प्रभावकृचरिते
इूयाण्यौमराजस्य पौतरोऽरिस्कारयोकमूः 1 भोजः संकयिवाम्भोजवदुनं विकलाप च ॥ ७४२ ॥
दिवेकौभःऽविवेकेन निकः" सारस्वं दतम् । जयु्तेकख्िरोषत् क्ाने दत्तो जटांजठिः" 1 ७४३ ॥
इति क्षणं िगर्यासानादिदेश्च चिताकते । मेष्यानटृष्यचारितरो गुसभक्तिपवितितः ।॥ ७४१ ॥
पिवासहयियोभेऽपि षर्दिवसतस्य मित्रः । अनाथ इव छोकेऽत् दत्रापि त्रिदिवं मते ॥ ५४५ ॥
ददः क्षणमपि श्यत न शक्तः ध्थिवीरठे 1 भिद्नषटसुबज्याऽघुनोचिग ॥ ५४६ ॥
मआदृपक्षश्रधानानां वोधं चावगणय्य सः 1 गुरत्यसुवं" प्राप गन्ता ऊीडावने यथा ॥ ७४४७ ॥ _
सुजदण्डे जनन्या च पत्वाऽथाचसिप तसक्षणम् 1 निर्वीरात्वनिपेधाय रण्यस्य कृषयापि च ॥ ७४८ ॥
स्वसुग्दयसंहारे जाते ते विद्िसन् पिता 1 भितेमन्यो महापापी त्वजजाः पीडयिष्यति ॥ ७४९ ॥
हृदयादुः कपाट तत् त्वं प्रार्थनया मम । कर्मतो निरमायुप्मात् हदानन्दन नन्दन! ! ॥ ७५० ॥
इति आलुर्ं्यत्वान् भी मोजः साशुखोचनः । उत्तरीयं निचिक्षेप चितायां शुरुषवः । ५५९ ॥
असतोककषोकसम्भारथारणछ्न्तदेदयक् । ॐ सौ १ द्रेदिकमायत्त कलं पैवामं भोः ॥ ५५२ ।॥
अन्यदा माहुरैः साकमाकस्मिकदबोपमः । तातं श्रमयिदु प्रायात् कन्यङ्कुल्जमयिन्तितः ॥ ७५३ ॥
श्रविष्ठ, गोषुरेणाथ द्राग् राजद्वारसंनिधौ । माडाकारं दद्दौथ वीजपूरत्रयान्वितम् ॥ ७५४ ॥
तेन दौकनककः° स््ामिपुत्रस्याख एतं तदा । तं दीत्वा ययावन्तःसौ्धं योध विञन् विरम्" ॥ ७५५ ॥
सद् कटिकया तरोपविषटं प्रवासने । जघान हदये घातिसिभिसैर्वीजपूरकैः ।। ५५६ ॥
महापराण्ाधातादुमौ प्राभैवि(जय) युज्यताम् । ्ागुध्यातपत्रदयदोमीतैरिव विनिगेतैः । ७५७ ॥
छपद्रााद् बदिः शवधरं" कोष्टरमिब वेहगनः । ुन्दुक क्टुकख्िदा क्रीडया प्रसितं” नरः ॥ ७५८ ॥
नि्ानान पू सोऽविशत् कंटीरवासने 1 णवः सर्वसामन्तैः "*सपोरिमेनिभिस्तथा ॥ ७५९ ॥
भीमद्ामविहारास्यतीय ननुं ययौ नृपः । तद्र रिष्यद्ययं दं यप्पमटेरभदायुनेः* ॥ ५६० ॥
विद्याव्यद्िषतस्ताभ्यां न चक्र भूमिपोचितम् । अभ्युत्थानादिसन्मानं श्री मोजोऽय व्यचिन्तयत् [७६ १॥
अद्वावन्यवदारी दि रिष्याविती प्रभोः पदे । न युज्येते यतो विग्र व्यवहारो मदत्वभूः ॥ ७६२ ॥
श्रीनन्नसूरिपचायेः भीमान् मोधिन्द इयपि । आहूय पूजितो रादा पटे च स्थापितौ प्रमोः ॥ ७६३॥
मोदेरे अदितो नन्नसूरिः सप्यिभोजवः* । पार्थे गोविन्दसूरिथावस्थाप्यव वपेण इ ॥ ७६४ ॥
ऽराजस्वतोऽनेकपब्यराषमहामहः" । जआमादभ्यभिको जके जैनभवचनोन्नवौ ॥ ७६५ ॥
यष्प्नदिजद्रकीरसिवादिकुलरकेसरी।
व्रह्यचारीगज्वरोराजपुजित इत्यपि ॥ ७६ ॥
तिस्यासो विै्नशाघनशीप्सागरे । कौस्तुमः* छतसंखानः धुरयोत्तसवक्षति ॥ ५६७ ॥
अयताचयदर्षडि धर्मकत्पदमाङ्कुरः । इदानीमपि यन्नाममश्नो जाड्यविपापदः ॥५९ दप-तिमिर्विशेपकम् 1
ॐ
1 ^ स्वि्तपै \ % 4 विता । 8 7२ दिते ॥ 4 ¢ जलज 1 5 म िदृवत्त \ 6 ^ युष्यययुतं । 7 (1 ज स" १
ए. ्ते। 9 र शरविे + 10 ^ दढन 14 वि दिवदिषम् 1 12 4 छता। 13 रे प्रषितं 1 14 6 प्रपरैर।
15 4
मदामदिः, 8 पदापि ! 15 गोष चूपिगणो* । 17 ए सजयत्रण्दपह ! 18 ^ 8 ीघ्ठमडवसंत्थान० !
११, वप्पभद्टिसूरिवरिवम् । १९१
इत्थं आ्रीवप्पभटदधियश्चरितमिर्द् विश्चुतं विश्वलोके
पागविद्धतख्यातदाएखरादधिगतमिदह् यत् किंचिदुःकत तदल्पम् ।
पूज्यः श्चन्तव्यमच्रानुचितमभि दिते यत्तथा तत्प्रसादात्
प्तत्सर्कभिगम्यं वतु जिनमतस्यैर्पपादच धुव च 1 ७२९ ॥
श्ीचन््ममष्रिपटसरसीदहंसभ्र मः स्ीपरमा- 5
चन्द; सूरिरनेन चेतसि छते ्रीरामटष्टमी्धवा ।
श्री पूदर्पिचस्विरोदणगिरै श्रीवण्पभटेः कथा
श्रीपशुञ्चखनीन्डुना विदित, छः कितिकाद दः ॥ ७७० ॥
दुरप्करमस्रः पुरुपोत्तमाइाचन्माविष्छदाक्षरदेतुखुरतिः ।
गिरीच्तुद्गाध्वपुरःसितश्रीः भयुश्नदे; दिवतातिरस्ठं ॥ ७७१ ॥ 10
श्रीकन्यफुन्जधितिपप्रयोधकर्युलथः पूर्यगवधुतेन 1
विषे समथानवपाढयन्पैः श्रीमद्रकीरेनैरिनविं फी तिः" ॥ ७५२ ॥
॥ प्रेधा० ८२०५ { उभयं २९४० ॥
~~~
० 5 अदयं नोपरम्नठे प्दनिदरम् ४ † 8 भद्दे यं सरद ८४०, टया ०२९६९०१ अरभिवा ॥
२९१ प्रभावक््चरिते
, १२. श्रीमानव्गसूरिषिरिततम् 1 -
§१.. प्रमे; श्रीमानतुद्क्य देशनायां रइलिपः } जयन्ति क्चानपायोधिशदैन्दुसदोदसः ॥ १ ॥
नियं योजञनरक्षेण वर्णनीयः" सुवर्णरर् । भानतुद्क; भुः पातु मेः सौमनसाशरिठः ॥ २ 1
अदयैवावाह्यमैतिद्य"मप्रणाप्यं जगदपि 1 निकाय्यं वीर्थश््वारमकपेष्य प्रकीर्तय ॥ ३ ॥)
५ सदा सुरसरिद्रीचीनिचयाचान्तकदमला 1 पुरी "वाराणसीयसि साक्षादिव दिवधपुरी ॥ ४ ॥
आसीत् कोपिद्कोदीरमथिदास्िषारभूः । ततर श्रीदपदेचाख्यो राजा मतु फलष्कद्टत् । ५ ॥
अ्यश्चलियजातीयो धनदेवाभिधः सुधीः । भरेषठी तव्रामवद् विश्वभरजाभूपार्थसाधकः 1 ६ ॥
तत्सुतो मानतुद्भास्यो विख्यातः “सत्वस्यमूः । अवज्ञातपरद्रव्यवनिवावितथाब्रहः ॥ ७ ॥
सन्तीह युनयो जेना मन्ना ष्भम्नस्मराधयः । उवतमे जग्मिवानन्यदिवसे विबरोवरः ॥ < ॥
410 मीतरागमरभुं नत्वा गत्वा गुसपदान्तिकम् । प्राणमद्धर्मदृच्छाशीवौदेन शुरुणादितेः ॥ ९ ॥
मद्टाप्रतानि प्॑ास्योपादिशन्नप्रतां तथा । उर्गकाप्पीसकोरोयशोन्याभ्युतिनिपेधतः ॥ ९० ॥
श्यायनेरुधा धर्म्ममागौकर्णनतसतदा । वैरग्वरद्गिणो मानतुद्धर प्रतकांक्षिणः ॥ ९१ ॥
वन्मावाषिवरो पृर्ाऽऽ्चाय॑खसख धरं ददौ । चारकीरतर्महाकीिंरियघाद्यां ददो च सः ॥ १२॥
स्रीणां न निद्तिमौन्या शुकिः° फेवकिनोऽषि हि । दात्रिशदन्वरयाणि वुवुभे च युयेश्वरः ॥ १३ ॥
35 छतलोचस्ततो हसयिततोयफमण्डटः 1 “'सन्यक्तछ्वावरण' हैयोसमितिसयुतः !} ९४ 1!
गृस्यावसयेोद्स्यावस्यानरुत्रमोजनः । मायूरपिच्छिकादस्तो भौनकारेषु मौनवा् 1} १५ ॥
सदा निश्रतिकम्मीसौ भरतिक्रमणयोद्रयोः । दक्षो गुरकनीयस्तवे" दुष्कर * कर्वे तरतम ॥९६॥-विदोपकम् ॥
६२. अस्य खसपतिङ्मीधरो रदमीवरस्यितिः । आस्तिकानां रिरोरत्रमनासीद् विरुद; ॥ ९७॥
दृढभवया स चयौर्थमन्यदोपनिभन्नितः । मदपिंलेन कोठे च“ मध्ये तदृद््मागमत् ।॥ १८ ॥
20 अद्ोधमप्रमादेनातुसन्धानाजटद्य च । नैके संमूर्टितालन पूतरास्त्रमण्डलो ।। १९ ॥
गण्टरपा्ग्पियौवभुलके जलमाददै 1 द्दशे तान् ससा प्रा रीना सेताम्ब्रते 11 २० ॥
धते पपाभरः"* सारस्दमी शीन्द्ियाखसाः 1 विपद्यन्ते प्रमादाद् ब्तजेनसदशं नदि ॥ २९ ॥
टल्नावरणमात्रेऽत्र वसरखण्डे परिमरः 1 ताम्रपत्रे फयं न स्याद् याच्छिकमिदं किमु 1 २९ ॥
'चन्पो> असन्त समः स्मिरसतिुषछसपः १ न सत्किद्ये करमर सै) प्कपेधरार भो २३1
25 अचेडा् सेट नावधारणदुनेयम् 1 आद्रियन्ते स्र निःसङ्गा; परमार्थकटादराः ॥ २४ ॥
पद्चाशवेन्दियायोनां परिदारपरयणाः । शुपरिभिक्तिखभिरौप्राः सिताः सगरितिपंचफेः ।। २५ ॥
-तरिभिर्िंेषकप् ॥
ईतयाकण्यं मुनिः प्राई प्राखटं छु मद्वचः । गृ्टवासपरिदयागो मया पुण्यार्थिना छतः ॥ २६ ॥
आलामन्यः' समायाते यत्र जीवदयापि न 1 तेन धर्मेण कि रे श्रीसरवक्षपिरोधिनां ॥ २७ ॥}
30 अग्र देशे समायान्ति दुःप्रापाः" नरैवमिक्षवः । सा भाद् मभ्यदेरातते समाया्यन्वि संमतम् ॥ २८ ॥
1 4. व्णेनीयण \ 2 “भनादिवार्वार ति 7) रिपणी 1 8 श्प इवि 7) टि० । 4 “निदाध. षवि 7 रि* । 5 6. वाणी 1
© 4+ स्यतम् । 7 ^+ मप्र । 8 म; धीच्यत्ि०। 9 7 छक्तिः। 10 एव सदस०। 11 १ श्व दरण; }4 ग्यर्वमरणं ॥
12 फर कनीगयेहु ए} 184. दुवतं। 14 कटेन\ 15 2 एपारप्रः।॥ 16 व पििदिः। 17 4. भव्यप्मार।
18 मे इम््स)
१२. सानतुद्गसूसि्विरिचम् । ११३.
ˆ साङ्गं कारथिष्यामि तय तेः सद् निचितम् । तपसा" निर्मटेनाञ्यु भवं पाययते यथा 1] २९ ॥
दानी, कापि कूपादौ रदो जटसिदं यज 1 सासनख' यथा ्टानिन वेदघुताकरा' । ३० ॥
विधना ुनजीवगणस्यात्र भवेद्धूवम् ! अपरापरनीतेर्थजीवा अन्योऽन्यदिद्धिषः ॥ ३१९ ॥
श्रुत्वेति तद्रचोऽका्ीदु शशं विप्रतिद्धारतः* । भोजितः परया भक्तया वोधितन्राश्रयं ययौ 1 ३२ ए
जन्यदाऽजितर्सिहार्वोः सूरयः पुस्माययुः । पुरो शीपारभरतीर्ेश्चकल्याणकपवित्रिगम् 1} ३३ ॥ 5
गद्धातीर्सु्ानयुदामे रिवसिजैः । रिधरियुदनसंयुखालिद्चा इव नन्दनम् ॥ २४ ॥
तया च ज्ञापिते धादधकान्दया सोदे सनिः । धुसवा समाययौ वत्र रुरूणां सङ्गतखदा ॥ ३५ ॥
पूर्भिः सममाघीणौ सामायारी न्यदेयत । तैसद्मरे च पीयूपवत्. तां सोऽथादतोऽश्टणोत् 1 ३६ ॥
गुरुभिदीक्वित्ासौ नर्दीप्णोऽमेऽपि च कचित् । तपस्याविधिपूयं चागममध्याप्यतादसान् | ३५ ॥
लतः भीतिद्धत् सम्यस्वपःदुवस्तमजैनात् 1 योग्यः सन् गगभिः सूरिपदे गच्छादवः छवः 1 ३८ 1 10
द्िटकाव्यश्चमिश्ान्ता देवी वाचामर्पीतै । यद्रचोऽमृतसंसिक्ता पप्मानन्द्मूरमून् ॥ ३९ ॥
स वदातनच्टीयटीनक्ञानियो्नति; । अभृदभूमिरुननिदरोपद्रवान्तरविद्धिपाम् ।) ४० ॥
६६. श्वच पुरि उासीद् वेदवेदाश्रपारगः । विरंचिरिव मूर्तयो भूदेवः पा्थिवारवि्तः | ४१ ॥
कोबिदानां दियर मयूर इति विधुतः ! प्ररर्थिकयिसप्पौणां मूर इव दुप्पहत् 1 ४९ ।-युग्मम् ।
दुहिवा शिता रूपरखविागुणोदयैः । ससख सदया उमा-गङ्गा-रुदसीदेन्यो यदीक्षणान् ॥ ४३ ॥ 1
प्के पद्जशखज्हनितं कुवलयं चापारनीरे ददे
चिभ्यी चापि तेरवः प्रकटिता क्षितः चारी चाम्बरे ।
यद्या: पाणिविटोचनएघरषुखण्न् वीक्ष्य खणटिर्विपे-
शचिछटेय पुरातनी छम भवद् दैवाद् विधायेद् ताम् ॥ ४४ ॥
अद्धतं छटरूपाचैसस्याः सयुचितं वरम् । सर्वत्रा चयन् सम्यगपरप्रावार्भिमासदत्' ॥ ४५ ॥ 20
तकेलष्चणसप्ियरसास्ाद्वरोकथीः ! अनू चान्द महाविग्रे बाणाय श्रागगुणान्वितः ॥ ४६ ॥
भरयातवषृः” कामभिरामाकोप्थारकः } दे वत्र मयूरोऽभूद. "वारिदाडम्बरे यथा 1] ४७ ॥ ॥
संमान्योद्रादयामास तां सुतां तेन" दैमबात् । अदुरूपवरप्रा्ि्ुनाः पित्रापि दुस्यन् ॥ ४८ ॥
ततः श्रीदर्षैशरूपस्य दसि इषठितुः पतिः ! जारिपोदितया तस्योदितया सोपलापर चे ॥ ४९ ॥
तस्यावासः एयर् वक्रे धनयान्यादिसम््तः 1 प्वं यजार्हिती"" ती दी साह्गलं * प्रापुः सद्। 1 ५० ॥9४
&४. वाण्मोऽन्यदा सम पत्या केदः करुदायितः । सिखा हि मरिचक्षोदाद्् छते भवति दुख ॥ ५१ ॥
पितुशरदमगाद् रछा वाणपत्री मदोद्धरा } सायं सदृदमागय अर्ता प्रादाठनीवये ॥ ५२ ॥
ददयथा-
मानं सुश्च खामिनि 1 रां जगतो विनाशितस््रार्यम् ।
सेबक-काषुक-परभवसुखेच्छयो नावदेपश्तः ए ५३ ॥ 80
वासागासद्रहिः प्रेप्यः पण्डितं ताः सखी जगौ 1 चाम्भद्वीभिसदो सानामुचि तस्यामदोऽववच् ॥ ५४ ॥!
1 मे च्व, * -बद्पाद् इषि 7 टि \ 2 फ जिनरिद्य । 3 4 8 2) ग्वीकषिति" + ८ 5 1) प्र्यषन्ददपनोणां +
ॐ 4 सम्यम् आपगा समासदस् ! 6 एर प्रदयातयकरडः \ 7 पष मूरोमूदिद्ाईबरे 4 8 ति तैव 1 9 फ शिः 10 1.7)
तःप यतरं ए देव्य । 19 4. 7 राजार्तौ 1 18 7 उंगल 1
० १
10
15
११४
%९,
9
30
म्र खयह\ १५. ग्युष्। 8 ठप! --------- रना प्क एप्प त्सतम
8 ` षड 192 सेऽघ्वत्त) 10 4 प्माग०1 11 0 तेष्व ।
प्रमावकचरिते
उक्तं च-
छिखन्नास्ते भूमि वददिरिवनतः भाणदयितो
निरादाराः सख्यः सततस्दितोच्छननयनाः 1
परिखक्त सर्व ₹सितपचितं परदषि-
स्लवावस्ा चेयं विन किनि मानमधुना ॥ ५५॥
विरकषीमूय साऽप्याह बहिरागय सोषिदम् । मवने भथिरामोऽ्ययुक्त्वा वययुपानदी 1 ५६ ॥
दतस्य मोनमाटम्न्यावस्थिवाय पुनखदः 1 बिद्ानयिदवन्मन्योऽसौ बहुप्रातजैमाद् च ॥। ५७ ॥
तयथा'-
मलप्ाया रानिः कृदातछादषी चीयत इव
अदीपोऽपं निद्रावराषपततो वूर्ित इव ।
व्रणामान्ते मानस्तदपि न जदासि ऊुघमदो
ङचभ्रयासत््या हृदयमपि ते खुश ! कटिनम् ॥ ५८ ॥
तद्धित्तिपप्तः सुपोऽकादे चतित तदा । जजागसातिखम्परान्तः काव्यं शरुत्वेसयुवाच च ॥ ५९ ॥
खनि ल “सुधुशव्दसख प्वदीलाव्याुदाहरेः । यतोऽस्या दृढकोपाया; शव्योऽयञ्चितत ख ॥ ६० ॥
इाक्रणयै प्िहुयौच रजामयनतानना । विममस विशा विचरं मे जनकोऽशणोत् ॥ ६१ ॥
भिम्मां मूपौगविन्नातकारिणीमियडत्सयन् । आत्मानं सा ततो ब्तयेग्ष च व्यधाद् घनम् ॥ ६२ ॥
मद युक्त्या च साप्रम अरि सिरमादये+ । गद्वा हिमवतो गर्ज यथा शीतांय्॒ेसरे ॥ ६३ ॥
अदद" दशवतो श्रान्ता यचसौ विदवदमणीः 1 जनकोऽठचिताधायी विमन्दाश्वः कथं किक ॥ ६४॥
द् किुचिव चु रीनाना दि दादशाम्* । माद-खद दुदितृणामवाच्य नदि वाच्यभूः । ६५ ॥
शशाप कोपादोपेन पितर कटाक्षम् । कष्टौ भव क्रियाधरषावक्षातीरसनातकः ॥ ६६ ॥
तस्थाः दीटप्रभवेण सद्यः श्ेाद्गचन्द्रफः । फकाप्यमे मयूरोऽमे तदा जके स चन्द्रकी ॥ ६७ ॥
सागानिजग्रदं वाणे विभ्रती सत्तिमादरात् 1 पितुधरवचन तस्याः सान्त्वनाय तदाऽमवत ॥ ६८ ॥
स्यः धुष्ठ समारोक्य' पात्तापारतिविदुतः° । अवादयुसो गृहेऽघाप्सीन्न* ययौ राजपपैदि ॥ ६९ ॥
प्श्चपान् वा्पननासी जगाम धमरापमन्दिरे । बाणोऽपि पितसस्य बहून् दोपानभापत । ५७० ॥
श्ओोगिमोगं"विना्ैकप्रविततो सलिनाह्नथत् 1 सुद्धसमागमे ठन्वास्ान मकटयन् सदा ॥ ७१ ॥
पौ मेषसुदन्मेषुधनद्रकितस्तनी । वि्रधिनास्सभायेोम्यो मूपाना नैनसा निधिः ॥ ७२॥
राजञ शुलेति # सल मयूरः दूपितः 1 इवि चिगात् समाहूतवास निजनरः अरुः ॥ ७३ ध
एटतावुण्ठनः पन्था स सवीताद्रमण्डनः । उपभूपविमागच्छद्निच्छन् स्थानमन च ॥ ५७४ ॥
याणेनेचि स्ट रष मयूरं पार वादय । यीवर्वाह स्यान 'वरोदीगति ससदि ॥ ७५ ॥
पु्नानिज मृद गत्वा व्यमृदेतसि सरम् । स्डद्पद्धिाना दि नोचिता सहदा समा ॥ ७६ ॥
सद््ीदिवस्येऽस्िन् ये विधन्यद्वशद्धिगः । शरपब्नच्छिनमेते ‰िख मूद्धीनं न जानते 1 ७७॥
यैराग्यात् यय्यते देद- सता दपि नोचितम् 1 दुःखानामसदिष्युरवात् स्रीयत्काचरता दि सा॥ ७८ ॥
मुरः समातनप्रीतिद्यैः वश्चिररटानिभिः । आारा्यते प्रसादेन यस्व ददो नयो भवेत् ॥ ७९ ॥
दधो \॥ 5रथ्डो। 6 तास्थ शफ तदातरेषय॥
19 त खहा ।
१२. सनवुद्धसूरिचरितप् 1 ४१५
सदललकिरणः कर्मसाक्षी ध्येयो मयास्य यच् । देदयेते सफले साक्षादाराघनविराघतने 1 ८०}!
पदां स्ुयश्रं सोऽबरम्ब्यादोपविष्टवपन् । रच च .सदियद्गरेरथोऽ्चिमिरूर्यत्. ।॥ ८ १ ॥
शार्दूखत्तमेकेकसुक्त्वा श्रसिकयाच्छिनत् । पादभेवं च काव्येषु पथ्वृत्तषुः छृष्टिना ॥ ८२ ॥
छन्दतः शेपपरां च माततैण्डो व्यक्ततेजस्रा 1 आगलयास्य ददौ दें सं दिध्यापितोऽनरः ॥ ८३ 1
काव्यतः शततः सू यैस्तु ठि सेविदधे ततः । देवान् साच्छात्कयोति स्प येपामरेकमषि स्यतम्! ८४ ॥
श्रीभाुसतोपतस्तख नीरुजं देहमातनोत् । साद्धैपोडसवण्िक्यदीप्यत्कनकमालयम् ॥ ८५!
आलः मदेदोऽघाबाययौ रज्य ! श्रीहपराजः परच्छासीत् ते कि र्ग् नवा वद् ॥ ८६ ॥
आसीद् देव ! परं ध्यायः सदखकिरणो मया । दुष्टो दें ददावद्य भके; किं नाम पुष्करम् ॥ ८७ ॥
तदा च वाणपक्षीयैः सास्ूयैरिव पण्डितैः 1 जगदे किचिदल्युमरं "पराण्वृ्तश्ुतिवः सुटभ् ॥ ८८ ॥
वथा हि-
दपि दर्पौत्कर्पं विदधति मधुरा भिरो मयूरस्य !
याणविज्ञम्भणसमये तदपि न परमागभागिन्यः;॥ ८९ ॥
राजाद सदमेदं शुणी राणिपु मत्सरी ¦ यूयमत्रापि सासूया ब्रूमदेऽत्र वयं किष | ९० ॥
मैप विना येन प्राञजठेनैव चेतसा 1 सूयं आराधितो भव्या कविववर्हमावनोत् 1} ९१ ॥
परितीपं परं प्राप सविता यद्चःक्रमैः 1 के वयं मातुपाखनादारादिकटुपाङ़खाः ॥ ९२॥ =. 18
यणः पट् परमो ! प्रायः कृपश किमुच्यते ! अस्य कः किड शृद्नासे देवस्यातिकये स्फुदे ॥ ९३ ॥
पव॑जातीयमाश्ययीतिरायं कोऽपि दुर्ये । अपरो यदि चेच्छक्तिः कः प्रयरथा ज्युभायती ॥ ९४ ॥
इवि रक्तो बयः धुसवा बाण; मादातिसाहसाव् हस्तौ पादौ च संिय चण्डिकावासष्छतः ॥ ९५ ॥
भो परानयतु खामी तत्र सोष्डितः स्िरम् । यथाऽयुप्मादतिशदि प्रातिश्य ्रदरयि" (1 ९६ ॥-युग्मम् ।
अवादीच मयूरोऽपि दथाप्यसयाजुकन्पया । मयि प्रसद्य भूषाल मा काकरेनमीदशम् ॥ ९७ ॥) 0
यततो महित; फषटं व्वश्शूपणादू भवेत् 1 आजन्म तन्ममामीटं चिक्रत प्रभो ! दृप् 1 ९८ 1
शत्या च भूपतिभफिं मयूरे विश्रदद्धुाम् ! वणे कोपं वदन् भाद् तया कौतूहलं मदत् ॥ ९९ ॥
कर्ेन्यमेव बाणस्य गीःप्राणस्य कवेर्वचः । पाणिपादं नवं चेत् स्यादस्य स्फारे तदा यश्चः ( १०० ॥
अन्यथा चेत् तथार्तारवचसो भज्यते भणिः* । यद्च्यवचसां नावकदो रां दि पयेदि ॥ १०१॥
अथवा सूयैमाराय्य त्वमेनमपिः पण्डितम् । चिमदुं निर्विपं नागमिय प्रगुणमाचरे ॥ १०२ ॥ 8
उषत्वा चै ते राज्ञा चण्डीं सोरु प्रचक्रमे } वाणः काव्यैरतिश्रन्यैसदामाद्रडम्यररः ॥ १०३ ॥
सतश्च पथमे इत्ते निषते सप्नमेऽश्षरे । सधामा. तन्युखी मूत्वा दैवी प्राह वरं घृणु 1 १०४ 1
विद्धिः पाणिपादं मे' इव्यु्तिसमनन्तरम् ! सपू्णीवयरः* दोमाप्रयम्र इब निर्जरः ॥ १०५ ॥
मष्ठोरसवेन भूपाखमन्दिरे स समीयिवण्न् १ राज्ञा पुरस्छती श्ीतिद्र्थऽस्धातासुमावपि ॥ १०६ !! =
पतते विवदमानौ च निवत्ते पुरा दुघा । भूष एवं ततः प्राह निर्भयो नानयोरिद्ट ॥ १०७ ॥ 9
चण्देयी मूलमूर्धिसा यनाले स्र मन्यताम् । उभाम्यासपि काद् मीरनीृति* प्रवरे पुरे ॥ १०८ ॥
अयः पणययो चाऽस्तु खाभिन्धेय कृतोऽनयो; } प्रय यायं सयैतन्यः भो हि खन्वानुपञचयेत् 1 १०९ ॥
यः षराभूतिमापरोति तद्रन्याः ्रा्नणे मम ) प्र्याल्य पुलर्लोमं° विनारया अस्सी पणः 1 १९० 1
२ येप पंचसषेन{ 2 गैर बगृषत। = 2812 ए अवध्ये" ८ 4 मरि, १ 5.4 लमेवमपि! 0 चमापी। 7 १५1
पदेहि) 8 2 °वयवणोमा 1 9 2९ पनिष्त्ति> । 10 ^ ण्डयोदं !
११६
30
१५.
15
25
30
भ्रमावेक्यरिवे
वाम्यानभ्युपयति च व्यवद्यरेऽय पण्डितैः । उम वन मदिखावे रजमर्तैः सदाय" ॥ १११ ॥
दावल्पेनामि कठेन भरयायैरविपण्डितेः । आतेदृति पुरं ्ाहमी्रहयाद्ुकपविनितम् ॥ ११२ ॥
अगराथयवभूवाते तपसा दुप्करेण तौ । ठट देवी परीक्षां तो परथकृय दूरतः ॥ ११३ 1
समख्यापदमग्ा्वीत् तूणमापूरि वेन च । अपरेणापि संपूणणौ तथेवा्रपक्तिका ॥ ११४ ॥
विरम्वित-दुवभेदवया का्ठाद्धेमानतः । मितं चाणेन दीतवाद विङम्वा्च भितः परः ! ११५ ॥
क्था दि-
दामोद्रक्राधातविहरीकृतचेतसा 1
ट्ट चाणुरमदेन छतचन्द्र नभस्तलम् ॥ ११६ ॥
इति गीरनिरण्णयं ठच्च्वा प्रधानैः सिरी कवी । निजं नगप्मायारौ तखतुभूमिपाभतः ॥ १९५७ ॥
मयूरश्च निलप्नन्थपुस्तकानि' सपाद्नगे 1 जानीयाव्वाखयवेः खेदात् वानि जातानि भरात् ॥ ११८ ॥
भस्मापि याबदुदधीनं शीसर्यदातयुष्ठरभ् 1 साबलमसूर्ययुपरक्टाक्षरमसि च ॥ ९१९ ॥
ततो रादा श्रभाबोऽस्य गौखेण भ्रकादितः 1 उभयोर्षिदुपोमौनं साम्ये स समभावयत् ॥ ९१२० ॥
रौ भूपाः स्तुवतिदममालं चान्यदा जगौ 1 भ्रयकषोऽविङयो भूमिदेवानामेव दयते ॥ १२९ ॥
इु्ापि द्शेनेऽन्यसिमन् फयमसि प्रजर्पत । प्राह मब्री यदि स्वामी गणोति प्रोच्यते ततः ॥ १२२. ॥
जैनः शरेताम्बपचा्यो मानतुद्धाभियः सुषी । महाप्रभावसंपननो विचते ताषके पुरे ॥ १२३ ॥
शत् ुनृहरममाल्चि वदाहयत वं सम् 1 चित्ते वो यादसं फोर्थं ताद पूर्यते वथा" | १२४ ॥
शयाकण्यं शपः आद वं सत्यानं समानय । सन्मागूर्वमेतेपां निष्टदाणां दपः कियान् । १२५ ॥
सतर गत्वा पुते स्री गुरूनयनम्य चावदद् । आहाग्रयवि वातसस्याद्ूषः पादोऽवधायेवप् ॥ १२६ ॥
गुयसद मह्ममाय ! राक्ता नः फं पयोजनम् । निरीदाणामियं भूमिर्नदि प्रेयमवार्थिनाप् ॥ १२५ ॥
अब्रिणोचे प्रभो ! प्रा भआवनावः ्रभादना । मभाग्यं शासनं पूज्येलद्राहतो रद्गतो भवेत् ॥ १२८ ॥
शति निर्वन्धदल् श्री मानतुद्रसर्यः ! राजसीषं समाजग्यरभ्युचस्यी च भूपतिः ॥ १२९ ॥
धर्म्मदामारिं दत्त्वा निविष्टा उचितासने । पः भद् द्विजन्मानः कीदक् साविगयाः कषितौ ॥ १२० ॥
पेन सुभमापभ्य स्ाद्नादू रोगो वियोजितः ! शपख्यण्डिवासेमावदादेमे करममौ ॥। १३१ ॥
भवतामपि शकि्नेत् काप्यस्ति यविनायसाः 1 । तदा फेचिथमत्कार पूज्या दरयवाधुना ॥ १३२ ॥
्यावण्यीय ते प्रादुनं ग्रदस्या बयं दप ! । पनेधन्यग्रदशते्कटमापयदेतये ॥ १३३ ॥
एजरखनवरियत्रिखोरक्षेरादिषाः करियाः । यद् बिदध्मः परं कार्यः कासनोत्कपं एव नः ॥ १९४ ॥
यु आह् भूपो निगडैरेष यश्यतान् । भापाल ध्यन्दे निवेरय प्रावदन्निति ।॥ १३१५ ॥
ततोऽपरे राजयुद्यैः पस्यैषदा 1 निगडे चलुश्वत्वारिरातसंप्यैरयोमयैः ॥ १३६ ॥
नियछ्नितः ससुताय टोदयश्रसमो रुरः । न्यवेश्यताय वदूद्राराररी च पिदितो वनः ॥१३५७। युग्मम् ।
अतिजीणं सनाराचं" वाटकं मरदृदुलतः । सूविभेयदमसाण्डः स पाताटनिभो वमौ ॥ १३८ ॥
गृंभक्तामर हवि प्राच्य ्राहैकमानसः ! तदद्य निगदं तन युटित्वापे(पै)प तरस्षणात् 1१३९॥
श्रारूसन्यया च एृत्तेु मभिवेु हनं घतः । श्ीग्रानतुदधसूिय युत्करमे शुररयोऽमयत् ।| १४० ॥
स्ययमुद्धदिते दारयन्रे खंयमखयतः । सदातुच्छपटः भीमादुच्छप्टवयु्वमो ॥ १४१ 1
अन्तःसंसषदमागय धर्मामं चरं ददौ । प्रावः पूर्याचटान्नियेनमाख्वानिव मद्यायुतिः 1 १४२. ¶
[निह ९ सहश \ यत \ 387) न्युद्मनि च प्राग्ने । ५. उवाव्यन् 15.6.87 दव 0 6 मशाय्ञ्।
¶ ‰ प्मुदधम्य 1 8 ए ^नासदयचरड 9 यि प्रं
९२. मानतुदगपूरिचिरितम् । १९४
यूपः आह शमसद शक्विथाप्यतिमादुपी } देवीदेवछृताधारः विना कदर मदः )} १४३ ॥
देशः परमद धन्यः कृतपुण्यश्च वासरः 1 यत्र ते वदनं प्रे्छि भभो ! मातिमसमरभम्! ॥ १४४ ॥
सादरं सुरृतावेदां प्रयच्छ स्वच्छतानिये { । आलजन्मरक्षदेक्षः स्याद् यथा मे स्वदचुप्रदः ॥ १४५ {
असेति भूपतेवीचं पराहुस यदकियनाः । “उच्धीनायुषयोगं न उुत्राप्यये विद्महे ॥ १४६ ॥
परं श्रीमन. गुणाम्मोधे ! अरायि वसुधामिमाम् । लैनधर्म्मं हताकेमं परोय परिषाञ्य । १४७ ॥ 1
अयादोचन्महीनाथः° पान्थो जैनाद्ते पयि ! अददरौनादियत्का्ट पूज्यानां वञ्चिता चयम् ( १४८ ॥
अदो ममाबटेपोऽभूद् नाण एव सत्कख्यः । देवान् सन्तोष्य यैः खीयो दरतः पययो अय ॥१४९॥
विवदानाबदेकारातनैतावुपरती कचित् । द््पीयैव न बोधाय या देया सा मतिधरमः ॥ १५० ॥
येप प्रमावः सवोतिश्चायी भराम इदः ! सन्तोपश्च तदाख्यातो धर्म्मः शुद्धः परीधया" ॥ १५१ ॥
तन्मया भवतामेवोपदेशः संविधीयते ! अतःपरे कट्रव्यं क्त्वा खयं हि गद्यते ॥ १५२ ॥ 10
ततर आदेकशपीयूपपोपात् सप्रे रष्व माम् । रो बचमिति थुतवा सूरिः श्रण्यगददू गिर् ॥ १५३ ॥
दीनपात्रौनचिरीमेदात् निधा दानरविर्मब । जीणोन्युद्धर चैयानि बिम्बानि च विधापय ॥ १५४ ॥
जाद सन्नी प्रभो विप्रभातिमं फज्नलोज्यटम् ! जैनवाचंयमादेर्षीरेभेव विदप्यते । १५५ ॥
इत्यं धर्मोपदेशं च प्रदेशमिव सद्वतेः । तेऽथ अद्य भूपाय संययुः स्वाश्रयं तदा ॥ १५६ ॥
सर्वोपद्रवनिनौदपि "भ क्ता म २ मदास्ववः । वदा तैविंदिवः ख्यातो वसैतेऽचापि भूतठे ॥ १५७ ॥ 15
&६. कदापि कर्न्मधरैचिष्रयात् तेपां चित्ररजयभवन् । कर्मणा पीटिता यस्मान् श्षखाकापुरुपा अपि ॥ १५८ ॥
धरणेन््रस्पूतैरायात् प्ररोऽनशनददेतवे । अवादीदायुसयापि स तत् संद्वियते ख्यम् । १५९ ॥
यतो भवाददामादयबहु्ोकोपकारकम् { अष्टवृशाकषरे मन्नं ववसे समापैयत् ॥ १६० ॥
द्वियते स्तियोगेन' रोगादि नवधा भयम् । अन्तयैयो ततः भीमान् धरणो धरणीतठम् । १६१ ॥
ततलदुसारेण स्लमनं निदधे प्रसुः । ल्यातं “भ य द र नाम तदद्यापि प्रवर्तंते ॥ १६२ ॥ 20
दरसन्तश्वपत्रभदयोऽसाघमदयोनिधिः । सूरेखजनि त्यादय सुरमं वादशं हदः ।॥ १६३ युग्मम् ।
सायै प्रातः पठेदेत् स्वनं यः छ्ुमाश्यः । उपसग ध्रजन्यस्य विविध्य* अपि दूरतः । १६४ ॥
मानतुदप्युः शरीमाठयोतं जिनञ्चासने । अनेकथा विधायैवं शिप्यान्निष्पाद्य सन्मतीन्. ।॥ १६५ ॥
देषा शणाकरं िष्यं पदे खीयि निविद्रय च । दद्भिनीमथ संमप्यानञ्चनो दविवमभ्यगात्.॥ १६६ ॥
इत्यं आ्रीमानवुद्धमस्चचरितमतिसर्यकरसैनधरम- 2५
आसादस्तम्मरूपं खुक्रतभरमददापटवि्टम्मदेतु ।
शृत्वा त्रापि किचिद् गदित्तमिद मया संमद्यायं च कव्ध्वा
षोष्यं मेघात्रधानैः छनिपुणमतिभिस्तव नोत्मासनीयम् ॥ १३७ ॥
श्रीचन्द्रभमसरिपद्लरसीदसम्र भः श्रीपरभा-
चन्द्रः सूरिरनेन चेतसि करते श्रीरामटश्मीखुवः 1 ॐ
आीपूदीपिचरित्ररोदणगिरौ रीमानतुद्ाद्धतं
श्रीपद्युञ्नख्धनीन्डुना विशादितः शदोऽमवदु दर्दः ¢ २३८ ॥
॥ प्रेयाग्र {७०, अ० २ } उभये ३१६१४ ॥
1 2 देवदेदी* ! 2 त पादिभवेनिभम्। उ द स्वमी 1८15 ति महीर 1 5 + धर्मददरग्छेठया। 73 म
स्फटितयेन ! ४ ~ प्रिविपा॥
६९८ भ्रभावकचरिते
१३, श्रीमानदेवसूरिचरितम् 1
--- न्च
११. सेः शीमानदेवख अरमावाम्मोनिधिमेव; 1 सदा यत्कमसेषिन्यौ ते जया-बिजये भियो 1 १ ॥
निशत यकमाम्मोलशुणाजुचरणाद् दधुः । गरतं मनोप हंसा मानदेवः स वः श्रिये ॥ २॥
तद्रृत्तसिन्धुवः किचिदेकदेशं विभाव्य च । आख्यानपण्यविसतारात् तरिप्यामि खवमूढताम् ॥ ३ ॥
ह संस खष्तरातीदेो निदेशो पर्म्मकरम्मणाम् । यदनिश्षमिया भेले राजशषरणं गनाः ॥ ४ ॥
द कतोरटकर नाम पुर्मस्युञनवाश्रयम् । द्विनिहवविसुखा यत्र विनतानन्दना जनाः 1 ५ ॥
काद्ि शरीमहावीस्वैय शैं दधटूढम् 1 केटास्चैखवद्धावि सवश्रयतयानया ॥ ६ ॥
उपाध्यायोऽलि त्र श्रीदेवचन्द्र इति छवः । विद्दृन्दरिसेसत्रं तमलतिदरो जने ॥ ७ ॥
आरण्यकतपस्यायां नमस्यायां जगदपि । सकः शक्तान्तरङ्ञारिविलये भयतीरभूः ॥ ८ ॥
10 स्दधेयपरथुः स्ेदैव सद्छानसिदि्त् ।
सिद्धक्षेत्र पियाखः श्रीवाराणस्यः* समागमत्. ॥ ९ युग्मम् ।
चहृशचरपरीवाे विश्रान्त वासन् । काधिठमरोध्य तं चैयन्यवदारममोचयत्.1। १० ॥
स पारमार्थिक तीव्रं धत्ते द्वादशधा उपः । उपाध्यायसततः सूरिपदे पूज्यः प्रतिष्ठितः ॥ ११॥
शरदेव सुरिर्याद्या ख ख्याति ययौ किठ । शूयन्तेऽयापि बध्यो द्धस्ते देवसूरयः ॥ ९२॥
15 श्रीस्देवसरीरः श्रीमच्छदचये गिसै । आत्माय साघयामास धीनभियैकवाषनः ॥ १३ ॥
चारितं निरतीचार ते श्रीमदेवसूरयः । प्रतिपाल्य निवेश्याथ सूरिं पयोतने' पदे ॥ १४ ॥
\ शन्देऽनकानमाधाय ते सदाणद्धसयमाः 1 सम्यगाराधनापूरव दैवीं भियमरिश्ियन ॥ १५ ॥
_ ६२, अपो बिजहुनेडले शीप्रयोतनसुस्वः 1 सेषा परपङारायावतारे हि मवेत् कषितौ ॥ १६ ॥
तव श्ीजिनदन्तोऽदि ख्यादः शरेष्ठ धनेश्वरः । सर्वसाधारणं यस मानसं मानदानग्रोः ॥ १७ ॥
%0 रिणीषि" भरिया वस धर्मे निविढवासना 1 वरते व्यवदरेण दयोऽप्तु पुरुपार्थयोः ॥ १८ 1
तत्ुमो मानद वोऽस्ति मानवानप्यमानस् 1 परैग्यरद्धितखवान्तः प्रान्वमूरान्तरद्धिषाम् ॥ १९ ॥
शाप्रयोतनसकणामन्यदोपा्रयेऽगमत् 1 ते घ्म त्य चाचप्युस्तरण्डं भवसागरे ॥ २० ॥
ससायसार्वा बुद्ध गुपादान् व्यजिज्ञपत् मानदेवः परिव्रज्या ददध्वं मे भसीदत ॥ ९१॥
नि्न्धात् पितरौ चालुक्वाप्य छदे दिने ततः । चारिगरममदीदुम्रमाच चार् व्र च सः ॥ २२ ॥
% द्रैकादरवेऽषीती, केद-मु निष्टिदः 1 उप्गषु च निष्णादलतो जज्ञे वटुशचदः ॥। २३ ॥
विचायः सोऽन्यदा विज्ञो योग्यः सद्ुरभिलदा । पदमतिषटिवश्वमे चान्द्रगच्छांदुषेः" श्षशी ॥ २४ ॥
भमावाद् श्रदणसस्य भानदेवमभोखदा । श्रीजया-विजयादेव्यी निय प्रणमतः क्रमौ ॥ २५ ॥
एत्र भमाबभूयिषठे शासनस्य प्रमावकः 1 सयन्योमाद्गणोचोन'मास्वानिव स च न्यमात् ॥ २६ ॥
१३. भय तश्तदविखाणयां चैखपच्ररातीति । धर्मक्े्े वदा जते गरिष्ठमरित्र जने ॥ २७ ॥
ट अयाठण्रयुष्पाविरोगीर्लीक उषद्ुवः” 1 जहे यतरीथ वैचोन भसुरमदेववे ॥ २८ ॥
नाय नेत रवि चः ॥ एण च च पाल अतल ग्लनदेदसेह अरयाति यः । दागः स रोगेण पालने वरप दनम्” 11 २९ ॥
^ { £ यैर ॥ 27 विदिते ५ $ & चणारस्या 1 4 ^. 7) प्रवो ॥ 5 &. घारणीवि ! 0 ~ ऽधीठे। 7 ^. चद
गन्म इभे 1 8 -& (णोयोदो । 9 क ग्रु खयाधि० 1 10 ¢. उप्त ॥ 11 4 धुवम् ।
१३. मानदेवसूरिचरितम् । १११
सजनः ऽपि कयापि नासीद समये तथा । आनन्दभरवारायसैद्रल्याऽसयत् पुतै ॥ ३० ॥
वियामः" च सदखाणि' ददयन्तेऽन यदिः दिती । श्ञवानामद्धदग्धानां भरेणयच्य भयंकसः ॥ ३१ ॥
सुभि्षमभवद् गृधकरव्यादानां वदोदितम् ! दूत्या मवितुमारेमे पुरौ रुद्धोपमा वदा 1 ३२॥
पूजा च विश्वदेवानां विश्नन्तिा पूजकान् विना । गृ्यागि शगसंचातटुमेन्वानि तदाभवन् 1! ३३ ॥
क्ियानप्युद्ूठः संपभनैये स्वा समागमम् । मन्नयामास कर्मान्तः किमदैवागतेो श्वम् ॥ ३४ ॥ $
न कपर्द न चाम्ा च ब्रह्मशन्ति् यक्षराद् । अवासयन संघस्य नो वियादेवतं भपि ॥३५॥१
भाग्यकषि यवः सर्वो देवदेवीगणः स्फुटः । सम्रयय इदानी लु ययौ छुगापि निन्रितम् ॥ ३६ ॥
इति तेषु निरारेपु सेवः श्राखनामरी । उपादिशत् वदा संपमेवं सन्तप्यते कथम् ॥ ३७ ॥
स्केच्छाना व्यन्वरैर्मैः स्वैः युस्सुरीग्णः । *दिदुवसदिधीयेत किगनासामिरुच्यवाम् ॥ ३८ ॥
छतः परः वृतीयेऽन वपं द्वी भविप्यति ! तुचप्कैर्धिदितः सम्वगून्ञात्वा छृ्यं यथोचितम् ॥ ३९ 10
परमेफसुपाये वः कथयिप्याभि वसखुतः ! शणुदावदिदाः सन्दः धघरश्चा यथा भवेत् ॥ ४० ॥
ववलेनािवे क्षीणे युक्त्वा पुरमिदे वतः । अन्यान्यनगप्देव गन्तन्ये वचसा मम 1 ४१ ॥
शरुत्वा च किंथिद्ाासवन्वस्ते पुनरम्यधुः* । समादिश महादेवि ! कोऽन्यो" नः परिरष्टिवा ॥ ४२ ¶
देवी रदाय नदे नानदेवाख्यया शरः । श्रीमानद्ठि तमानाय्य सतयादक्षाउनोदै! ॥ ४३ ॥
जायासानभिपिद्म्यं यथा शाम्यति डामरम् } एवसुक्त्वा तिरोधत्ते ्रीमच्छासनदेवता ॥ ४४ ॥ 1
श्रायकं वीरदत्तं ते भषठनेङुरपत्तने 1 विह्प्िकां शृदीत्वा च स तय किप्रमागमव् 1 ४५ ॥
भूप््षमू ¶)णामाधयं दष्टा व्यधानरिपेधिकी तदा । मध्याहे सूरिपादाश्च मभ्येऽप्वरकं सिताः ॥ ४६ ॥
उपाविदान् शुभे खाने खनि सदूत्खविदरमम् । पयेद्कसममासीना नासमन्यसखदष्टयः 1 ४७ ॥-युग्म् ।
समाना" कृचरू-स्याणे दे दषे सणौ रि । तेषां प्राम प्रणमाव देज्यौ श्रीदिनया जये ॥ ४८ ॥
कोणान्तर्पण्ष्टि च ते दृषा सरख? स च ! निमम्रातमा तमस्छोमे दध्यौ चिन्वाविपनीः' ॥ ४९॥ 20
भुवं प्रतारिकाऽस्याकं साऽपि शासमदेववा । यथैतावरन्तमध्यानं प्रेयादं छेरितो शुवभ् ॥ ५० ॥
आचार्योऽयं दि रालर्पिर्मध्यदिव्याद्वनै खितः । अदो चारििमस्याल्ि श्ान्येदृष्मा्ुमद्रयः प ५११
आभाणान्ते = वित्ताय व्यानच्धारभिदं दप ) स पव गदि जानीते तखादासे छण बदिः 1) ५२)
भ्याने च पारित युटि बद्भासाण्युधामिकः ) पराविषदु द्वारमध्ये च सावनं शुखमानमन् ।। ५२ ॥
विक्षाय चे्नतैर्दृन्यौ सष्याविप्रतिपन्रताम् 1 यद्छै्न्यसम्यन्धैलं निपाय ववन्धतुः ॥ ५४ ॥
शार्टन्तं च तं सार्वं द्टाठस्यया । प्रमुमोच यामास वदत्ानभ्रदाना१.)) ५५
याद् रे मदापाप ! इपयोम्य वियाधम } प्रभोः धी मानद्रेवदख चारिनेश्य शरीरिणः ॥ ५द् ॥
पं विक्सयगापत्ते भरायक्ठ्यममो भवाद् । पुथाप ! नाद्िविदानामनभिक्षारदेपरः ॥ ५७ ॥-युम्मम् ।
देस्गनिनिपे ची चरणपदष्ित्रिच्छरी । पुप्यमाटा न च म्डना दैन्यायाया" न टश्रसे ¶ ५८ ॥
मेव सुषटियसिन प्रपविष्ये यमाटयय् । सैनधद्वाुदम्भेमादमदि च्छयिठा स्वया ॥ ५९ ॥
भरमोरदैश ष्ट्व स्वत्वीयने देतुरमरिमः । षर् पावरभू एस्दी ररत समाएगव; ॥ ६० ॥
सुधर दभेवामर टकनियभिसन्थितः? । वद्धमुषटि्मवानाणान्, ताटनेय मरयातु ता. ॥ ६१ ॥
1
30
१५ रिषन, द सनो 2 4 चदय उपिद ॥ चद श्ट 1 ठङिस्न्व । ¢ 4४. मनौ;
ॐ चन्या ॥ 74 दष्दादिदि शनप्पी, 7 प्ननेत्मरी 182 7 शचरुडद्। 9 म दयापर * शमनिध्रयन् पये ०८४
१२० प्रभावकयरिते
10
15
20
स प्रा शरूयतां देव्यौ श्रीसंषः प्रजिधाय माम् 1 पुप्यस्तश्वशिलारयायाः शासनेशोषदेशवः ॥ ६२ ॥
अदिवोपदमा् शरीमानददेवस सुप्मोः 1 आहानायाय मूर्सत्वान्मसैवारिवमाययौ ।॥ ६३ ॥
उवाच विजया वत्रारिवं किमिर मो मवेत् । वव्र युष्मादयः श्राद्धा दशैनच्छदरवी शकाः 1 ६४ ॥
वरा ! न विजानासि प्रमादं स्वममुप्य भोः 1 मेया वषैन्ति सस्यानां निप्पचिन्राख सत्वः ॥ ६५॥
श्रीश्चान्विनावरी्यिदासेषिनी शान्विदेववा 1 सा मूर्विदधिवयं शृत्वाऽखन्याजादू वन्दते ह्ययम् 1 ६६ ॥
विजयाद् त्वयैकेन शरावे ससंमदा' 1 अरहठिणोभि चं ूज्यानकर्णहद्या किमु ।] ६७ 1
बद्वस््वाटसाः* सन्ि यनैद्ार्मिकोचमाः । कथ भदेत् धुनरैश्यः प्रितस्तय न गुः ॥ ६८ ॥
सूयः श्रहुादेशः संयस्यायेय एव नः 1 अरिवोपशमः ग्कार्मेलदूवसैर्विधास्यते" ॥ ६९॥
यर्थ हु नागमिष्यामोऽत्रयसंपानलुक्ञया 1 संषसुप्ये इमे देग्यौ ठयोस्ुमतिनेच ॥ ७० ॥
समूम्यारुपदिष्टो यः पुरा कमठजसितः 1 अखि मन्रापिराचाल्यः भीषा प्रभोः कमः ॥ ७१॥
्रश्चान्विनाथ-पा्यसय्रुरम्तिपवित्िवम् 1 गर्भितं चेन सच्नेण सर्वारिवनिपेधिना ॥ ७२ ॥
श्रीशचान्विखवमामिस्यं गृहीत्वा सवनं चरम् ॥
खश्यो गच्छ निजं सखयानमरिवं भरिष्यति 1 ७३ [1-तरिमिर्विेषकम् !
इदि च संभाष्य दयैव कृतवान् सुदा 1 प्रहस्तश्च दिलाया स खं खंपस्य चापैयत् ।। ७४ ॥
तस्य चावाछमोपां पटवः खयनं शुदा 1 दिनैः कतिपयैरेव भरशान्तोऽयसुपद्रः ॥ ५५ ॥
पऽ दुनापि चायादः प्रणय" जनमण्यवः 1 गते वैन्ये भग्र ुरुप्कैः सा मदापुी ॥ ५७६ 1
अद्यापि चतर विम्बानि विचटाश्ममयानि च । तद्धगृदेषु सन्तीपि ख्याता गृद्धननश्ुवि; ॥ ७७ ॥
तदः प्रमि संपस्य श्रोषद्रवनाशस्ः" । खवः प्रवसतेऽयापि “शा नवि शान्या दिसटुवः 11 ५८ ॥
अख्मापिजनामामूल्. वस्य गथ प्रसिद्धिमूः 1 चिन्दामणिरिवेषट्थम्द घाराघनावशात् ॥ ७९ ॥
सूरिः भीमानदेवास्यः दानस्य प्रमाधनाः 1 विधायनेस्सो योग्यं रिप्वं पट निवेशय च 1 ८० 1
निनर्मामद्धिरनया सेदिष्य विमरदम् 1 आयुा्ते परं प्यानं पिधत् प्रिदिवमाप स; 11 ८१ ॥
हृं श्रीमरमानयेवममूरणं घं वित्तस्धैर्कृन्माददणनाम् ।
विदयाभ्यारैकाग्रृष्यानमन्यन्यासद्गानां यच्छतादुच्छिद् च ॥ ८२॥
श्रीचन्द्रपभच्ररिपटसरसीदसम मः श्रीभना-
चन्द्रः सूरिरनेन चेतसि कृने श्रीरामकष्मीखुया ।
श्ीपुधर्पिचरिघ्ररोदणगिरौ मयुन्नसरीक्तितः
श्रुटोऽखावगमत् श्रयोद्रदा द श्रीमानदेवाश्रपः ॥ <३॥
सर्मुठचिन्तनवदादिय् तन्मयत्वमासादयन्, जयति जैनणनिः स पपः।
भरुप्रख्रिरपि सूरिमतिः फवीनामर्धेषु फाट्पविपयेषु विचक्षणो यः ॥ ८४ ॥
१ त्र ८८, घ> १६1 उमये ३२०२ ॥
1] इति श्रीमानदेवसुरिप्रवन्धः° ॥
2 ९
€
-----------
4 --------------- 9
पए 3 पयुप। 54 चलप्णः+3 280 स्व स्स्व । 5 परमम्व 109 गनणन॥ र भद
दुरो्यठे पसषदम्
९४. मदाकविसिदधर्पिचरिवम् ! १९१
१४. महाकविश्वीसिद्धपिचरित्तय् !
न
६१. श्रीसिद्धर्पिः भियो देयाद् धियासध्यामधाममू 1 नि्न्थमन्थतामाुदरन्थाः सांमरतं भुवि ॥ १ ॥
श्रीसिद्धर्विपरमोः पान्तु वाचः परिपयेकिमः ! अनायविचासेस्ारा यदटुषासेभिदेिमाः + २ ॥
खुप मः पूर्वजो यच्छ सुप्रभः प्रतिभावताम् } वन्धुरवन्धुर्माग्यव्रीरयसय' माघः कीरः ।। ३ ॥
चरितं करिष्यामि तस्य चरस्यज्दाशयम् { भूजखचकचसत्कारि वारिदादि्कल्मपम् ॥ ४ ॥ 5
जचर्जरश्नियां धाम वेपादक्ष्यजरनरः । असि भूजैरदेदोऽन्यसस्नराजन्वदुभरः ॥ ५.॥
तत्र श्रीसालमियस्नि पुरे सुखमिव क्षितेः ! वेयोपरिखङ्कम्भाविरचतर चृढामणीयते ॥ ६ ॥
प्रादा यन्न यन्ते मत्तवारणशनिताः । राजमागोश्य शोभन्ते मत्तवारणराजिवाः ॥ ७ ॥
जनाङयाश्च सन्यत्र न्व भूपगमे भिताः } महपेयश्च निःसङ्भा न वन्पूपगमं भरिताः ॥ ८ ॥
वत्रास्ति शस्तिकान्धीयापहन्िवरिपुत्रजः 1 नृपः शीवर्मखाताव्यः ङृुमर्मभिदक्षमः ॥ २५ 10
चस्य शुभभदेवोऽसति स्री मित्रं जगत्यपि । सर्वव्यापारसुद््नयद्राृदुजनानने 1} १० ॥
देवार्योक्षचसौ यख नीतिरीतिसुदीश्य' तौ । अवरस्य खि्री विष्णुपदं र्वु वपः किछ ॥ ११ ॥
तख पुत्राचुभावंसाविव चिश्मरश्वमो । जायो दत्त; खु्धन्तो द्वितीयन्य दयुभंकरः ॥ १२॥
दत्तवित्तोऽलुलीविभ्यो दत्तश्ित्तखयश्धरमेधीः । अभृतः कषये वत्र सुत्रामवच्छरिया 1 १३ ॥
दम्यैकोरिखुःरत्टोटिष्वजजाछान्तरल्िता ! जख्जन्मवयेव श्रीयैस्मादासीदनिरमा ॥ १४ ॥ 15
चस श्रीभोजभूपाखयारमितर छतौखरः । श्रीमाघो नन्दनो जाीखन्दृनः द्िटचन्द्नः || १५ ॥
देद॑युगीनलोकस्य सारसारख्यवावितम् 1 दि द्य पाङ व घः काव्यं अश्षसियस्य जाती 1 १६१
भीमाघोऽख्ाघधीः श्ाष्यः प्रशस्यः कस्य माभयतत् । चित्रं जाच्चहरा यस्य काच्यगद्धोर्िविघ्रुपः ॥। १७॥
सया दुःभंकरगरषटी वि्वचिशचप्रियंकरः } यस्य दानादधुतै्तिैयेशो हं मूरयूत् 1 १८ ॥
रस्पराभूद्. गोनी ल्ट्मीरेस्मीरक्ष्मीपतेरिय ! यया सद्यापिवा; सत्यः सीचाया विधविश्वकः ॥ १९1] 20
नन्दनौ सन्द्नो्हसः कस्पदुम दयापरः । यथेच्छादानतोऽर्थिभ्यः प्रथितः स्सिंद्धनामवः ।! २० ॥
जलुखूपक्लां फन्यां धन्यां पित्रा विवाहितः } युक्ते पैषयिफं सोयं दोगुन्दुग इवामरः 1 २१ ॥
६२, इरोदरभरेदये दाराचारपयद्युसः । अन्यदा सोऽभवत् फर्म दुसैयं विदुषामपि ॥ २९ ॥
पितृसष्वृशुरक्तिगधवन्धुभितरैविवारितः ! अपरि नैव न्यव दुबौरं व्यसनं यवः ॥ २३ ॥
भगूडातिपरुटेऽसिनदर्चि्मसी चराः । तदेचित्तधूचौनां घदाचायादभूदः बदिः ॥। २४ ॥ 2
स पिपासाशनायाति दीतोप्णाद्य'विमदौठः । योगीव ठीनवितोऽ्र ^बिव्र्यत्साघुवाक्यतः 1 २५ ॥
निशसीथातिक्मे रात्रायपि स्यकगृद्यगमी । ध्वा प्रतीदेय एकस्यास्तया नित्यं अतीक्ष्यते 11 २६ ॥
अन्यदा एन्निजागयौनियौलवयपुर्यमाम् । गृख्यापारछयेयु विरीनाद्गसििं रवः ॥ २७ ॥
ङग्. क्ातेयसमभ्वन्धवश्षककेश्चवरभरम् 1 शषररुणि खघ्वन्तीं यूं आद सगद्भदम् ॥} २८ ।+-युग्नम् ।
मथि सयां परभूतं कते र्यात् सतः खयम् । सियसेः छुविकरतैस्यं गृहकर्मसु" चाटसा ॥ २९ ॥ ॐ
। शदरोऽपि च ते व्यभो यद्] राचणुलादिद ! आगरन्वा च ततो देवावसरादावसलिते 1 ३०
मामेचाकोप्यदि स्वे चन् दध्यं गम निवेदय ! यथ द्वार् यवदीयार्सिमतीकारः कयोम्यदम् ॥३ १।-युग्मम् !
2 4. चुररन; । 2 (बन्धुरमागयसय ष्यष इतादयः पाठः म्देष्दाद्रषु ससुपलम्यते ! 3 6. शततिसर्हितो । 4 ५ 12
दुपेथि्तथ धर्म म दततविप्तधरम । 5 म यीतोन्माच । 6 2 वयत्रच्व् 17 2 2 सिद्मठे, 2; कपे + 8 भे फर्ममरत्रा ॥
प्र १६
[म
१२२ अभावकयरिवि
19
15
29
28
80
सा न किंचिदिति परोच्य खशूनिवैन्धतोऽवदत् 1 युप्मसुत्रोऽदैत्ालिक्मेऽभ्येवि करोमि किम् ॥ ३२ ॥
शतवेयाद तदा धरः किं नागरऽचत्पि मे पुरः 1 सुवं खं वोघयिम्यामि वचनैः कर्करभरियैः ॥ ३३ ॥
अच खिद वत्से } लं निधिन्वाऽदं वु जागरम् । ङ्व सर्वं भल्िप्यामि नात्र कार्योऽ्तिसत्वया ॥ ३४॥
ओमिलथ सुपप्रोक्ते रत्रौ सदुधान्नि' रस्थुषी 1 विनिद्रा पश्चिमे यामे रात्रः पुत्रः समागमत् ॥ ३५ ॥
दारं द्वारमिति श्रीढस्रोऽकतौ याबदूनिनान् । इयद्रा्नी क आगन्ता माताऽबादीदिति खुटम् ॥ ३६ ॥
सिदः सिद्ध इति भो तेन सा छतकटुधा । प्रद तिद्धं न जानेऽहमभस्तायविहारिणम् ॥ ३५ ॥
अघुनाऽदं क यामीति सिद्धनोक्ते जनन्यपि 1 अन्यदा इी्रमायाति यथाऽस्मात् कर्करा जगौ 1३८ ॥
एतावद निरि दारं विद्ते यत पयसि । तत्र यायाः समुदरद्यार सर्वापि कं निश्चा॥ ३९॥
भवत्वेवमिति प्रोक्ते सिद्धस्तस्ाज्निरीय च । पदयन्ननाबृताद्यायो द्यरेऽगाद्नगारिणाम् ॥ ४० ॥
सदाऽप्यनाद्रतदवारदलायां परद्यति स्य खः । सुनीन् विविधचयोखु स्ितािष्युण्यदुकेमान् ॥ ४१ ॥
कौधिदैसतरिकं काठं विनिद्र गाये; पुरः 1 भ्रवेदयन्व उत्सादात् कांिव्खाध्यायरद्गिणः ॥ ४२ ॥
उत्कटिकासनान् क्त् काशचिदरोदोदिकाखनान् । वीरासनखिवान् कौभ्ित् सोऽपर्यन् ञुनिपुद्गवान्॥४२॥
अचिन्तयच्छमसुधानिश्चेरे निभैया इव 1 सुखावशीतला एते दष्मामीवा सुयुश्षवः ।॥ ४४ ॥
आदश व्यसनासक्ता अभक्तः स्वुरप्वपि । मनोरथदुदेपां विपरीतविहारिणः ॥। ४५ ॥
धिग् ! जन्मेदमिष्युल दुय डुविपरदम् । चस्नात् सुतिनी वेखा यत्रैते दृष्टिगोचराः ॥ ४६ ॥
अमी दु्दनात् फोषिन्यापि सूपकृतं मयि 1 जनन्या कषीर्यु्तप्तमपि पित्तं भरणारायेत् 1 ४७ ॥
ध्यायनिमवसतसौ नमलेभ्य्नकार सः 1 परदत्तधर्मलामारीनिन्यः भ्मुराद च ॥ ४८ ॥
खो भवानिदि दैः प्रो प्रकटं प्राह सादसी 1 छु मंकरात्मजः स्सिद्धो यूतान्यात्रा निषेधिवः ॥ ४९ ॥
उद्वारद्रारि यायारूवमोकसीयन्महयनिरि 1 इयन्मावचनादन्रा्राृतदारि सङ्गतः ।। ५० 1
अदःशरभृति पूष्यानौं चरणौ शरणं मम ॥ भ्रात प्रवहे को टि निस्तितीपेति नाग्बुधिम्.॥ ५९ ॥
उपयो श्रुते दत्त्वा योग्यवादृष्टमानसाः । प्रभावकं भविष्यन्तं परिन्नायाथ तेऽवदन् ।॥ ५२ ॥
अस्मद्वेषं विना शैवाष्णसा्े खीयतेतयाम् 1 सदा खेच्छाबिहारणां दभः स मवादसाम् ॥ ५३ ॥
चार्यं ्दात्रतं घोरे दुर कातरः । कपोतिका वथा दृचि; सयुदानाऽपराभिधा ॥ ५४ ॥
दारणः केकठोचोऽथ सवीद्गीणग्ययाकरः । स्िकतापिण्डवचायं निरास्यादश्च संयमः ॥ ५५ ॥
उच्चावचानि वाक्यानि नीचानां प्रामकण्टकाः 1 सोढज्या दद्नैश्वर्वणीया छोदमया यवाः ॥ ५६ ॥
दपं पष्ठा्ना तत्तपः कार्थ सुदुःकरम् । स्गयाघा्ेषु रुच्येषु रागदरेपी न पारणे ॥ ५७ ॥
इयाकण्वीयवत् सिद्धे मव्खद््यखनस्थिताः 1 छिन्नकर्मो्ठनासादिवाहुपादयुगरा नणः ॥ ५८ ॥
क्ुपाकपडिता भिश्वाचीयंदश्त्तिषारिणः ॥ जम्ा्रयनसानाः पराभूता निरैरपि 1 ५९ ॥
नाय ! (छ तदवस्थायां अपि किं दुप्करो भवेत । संयमो दिश्ववन्यसतन्मूरभि देदि कर मम ॥ ६० ॥
यद्दत्तं न गृहीमो वयं तस्मत् सिते भव 1 दिनमेकं यथाश्चज्ञापयामः' पैटकं तव ॥ ६९ 1
ततः प्रमाणमदिर इत्युकत्वा सतर सखिते 1 परं दपं दधी सरिः सुविनेयस्य ङाभतः ॥ ६२ ॥
६३. श्वः शछएुमेकरः; अ भावः पुनर समाहयत् । शब्दादा्ने च सम्भान्तोऽपश्वत्, पन्न नताननाम्॥॥६३॥
अचरानौः कथं नायात सिदध इटयुदिता सती 1 द््यानम्राऽवदद् चूतीरिष्ितोऽथ सुलो ययौ ॥ ६४ ॥
1 फ वदु्रादि\ 2 प दोषिन्ागुपृतं । 3 8 प वंदि वाचनादना% 72 शवंखवाचनादना० ॥ 4 प इष्टं । 5 फ निक्ापः
यामः 6 मे सग्र्तः परयच् 1 7 फ षवणे।
१४. मदाकविसिद्र्पिवितम् । १२३
पती दध्यौ मदेखाः स्युरु्तानधिपणा धुवम् 1 न कर्कंडावचोयोम्योः व्यसनी रिष्यते शतैः ॥ ६५ ¶
हत्करे तवः आह् श्रिये ! भ्यं त्वया कृदम् ! चयं किं प्रवद्मोऽतर वणिजं नोचितं ह्यदः ॥ ६६ ॥
गृहाद् विश्च निय प्रयासाङ्गीकृतखितिः । व्यलोकयत् युर सर्वेमदौ मोदः पितुः सुते ॥ ६७ ॥
शदट्ारिविभ्वालायानखादुपशचमोर्भिभिः 1 आष्रुतोऽू्वसंस्यानः ततोऽवादि च वेन खः ॥ ६८ ॥
ययेवं शमिसामीप्यखितिं पदयामि ते युत ! । अगतेनेव सिच्ये दन्नन्दनानन्दनस्धिते } ॥ ६९ ॥ 8
दूतभ्यसनिनां साध्वाचारासीत्वेपिणाम् । सङ्गतो मम ,्ृःपदेदुः केतुर्वि भदः ॥ ७० ॥
आगच्छ वत्स ¦ सोत्कण्ठा तथ मावा मतीश्चते । किंचिन्मद्चनैदंना सन्तप्ना निर्मेमात् “तव 1 ७१ 1
स प्रादु तात ! पोतं शोक्चगमनकमेणि । मम लीनं गतेः पादारविन्द ह्दयं श्ुषम् । ७२ ॥
सैसदीश्वायते माम माग निप्यततिकर्मतः । साचरिप्यामि सन्मोद्रो भवद्धिमी विधीयताम् ॥ ४७३ ॥
याया अपाग्रवद्यरे वेद्मनीयम्विकावचः । शमिसंनिध्ययस्याने मतं नस्तद्" भवदचः 1 ७४ ॥
यावजीवं हि विद्ये यद्यं ततु शुलीनता । अश्वता स्यादिदं चित्ते सम्यर्् तात ! विचिन्तय ॥ ७५ ॥
अभाद्' सन्भम्ठी किमिद वर्स } निन्दिम ( असंप्यष्वजविज्ञये धने फः सार्धयिष्यति । ७६ ॥
पिरम्न लं ययासीख्यं %्रदेदि निजयेच्छयां । अधिुखन् सदाचारं सतां व्यो भविष्यसि 1 ७७
एरपुत्ा तवास्वा च निरपद्या वधूस्तथा } गविस्तयोस्त्वमेवासि"" जीर्णं माऽजीगगखु माम् ॥ ७८ ॥
पित्रव्ययुदिते प्रद सिद्धः सिद्धमलितिः । संपूरणं सोभिवाणीभिसतव्र मे शविस्थुतिः ॥ ७९ ॥ 15
मर्ण्येव" मनो छीन ममाते रास्पाद्योः । निपय नूदि दक्षा मे पुत्रस मम “यच्छत (१) ॥ ८० ॥
**अविनिर्यन्धवस्तस्य वया चतर हृयु्मफरः । गुरः प्रादात् परिबज्यां वस्व पुण्ये "“खरोदये ॥ ८१ ॥
दिनैः फतिपयैमौसमाने वपसि निर्मिते । शभे दने पद्चमदाव्वतेपणपर्वणि ॥ ८२1
दिम्बन्पं श्रावयामास पूरवेतो गच्छसम्वतिम् । सखयुः शण वरस ! खं धीमान् चज्नप्रघुः परस ॥ ८३ ॥
तच्छिप्यचन्नसेनस्यामूद् विनेयचतुष्पी । नागेन्द्रो निर्तिचवन्द्रः ख्याती चियाधरसलया ॥ ८४॥ ४०
आसीन्िर्ृत्तिगच्छे च सूराचार्थो धियां निधिः 1 तद्विनेयश्च गर्मर्धिरदं दीक्षयुखलय ॥ ८५ ॥
शीलाद्गानां सदस्ाणि व्वयाऽ्टादस्च निभरम्. 1 योदच्यानि दिदिश्राममाभिलावयण्टं दुः ॥ ८६ ¶
अ्येनिति भ्रतिपधाय तप उग्रं चरन्नसो । अध्येता वर्च॑सानानां सिद्धान्तानामजायद ॥ ८७ ॥
६४, स षतोपदेक्षमाखाया श्तं “वाखाचयोधिनीम् । विदपेऽबदितम्रतः सर्वत्त इव गीर्भरैः ॥ ८८ ॥
सूरिदीक्षिण्यचन्द्राप्यो शुखशराताऽश्ि तत्य सः 1 फयो इुचटयमालां षके शद्रापनिर्मेखम् ॥८९॥ 25
फिञ्चिन् सिद्धवमन्थसोरपासः सोऽयदत् सदा । किितैः हि सयो मन्यसदयस्यागमाकरः ॥ ९० ॥
शमं शीस्लमराद्वित्ययरितं ीखंते छवि । यद्रसोरमष्वा जीवाः छुतृदायं न जानते ॥ ९१ ॥
छर्थोसत्तिरसापिभ्यसागा पिश्चित् फपापि म } यदो ते ठेठकस्येय अन्यः पुखकपूर्णः ॥ ९२ ॥
जय सिद्धकविः प्राह मनेोदूोऽपि नो सरम् । वयोविश्रान्तपाटानामीदयी शयिता मयेन् ॥ ९३ ॥
परा खटी समरादियष्यिये पूषदूरा 1 गोदस्येव सूर्येण मारम्मन्दमतेरिद् १ ९४ ॥ १
शत्यगुशचनित"्गन्दलेनासौ निर्ममे चुषः { "यत्दु्योयसम्बन्यां'* पलतावाष्टर्मम्धूनाम् ॥ ९५ ॥
10
1
१ नष्ोगेग्ये । 2 इवपर। 3 हि न्द्र । 4 + विनयन + 5 % येद षननर 6 2 र्तदभूदक ५2 ए मन्वा;
8 से ष्ु19 > च्य ^ 16 तयेदष्छी०। 11 मे दद्केड। 122 यच्छ्द९। 13 > 8९91 14 75 © घुष्य
श्ररे+1 15 7 © करप 16 > प्युदनि1 17 छ भपरिथ ठे भन्व+ 15 र यंर्दाठ
10
15
80
प्रभावकचरिते
स्मयासुपमिति मवम पशचाख्यां महाक्याम् । सुबोधकवि' विद्रदुत्तमा्नविधूलनीम् ।। ९६ ॥-युम्नम् †
व ॥
्रन्यं व्याख्यानयोर्यं यदेनं चकते शमाश्चयम् । अतः भरशति सद्धोऽखय व्याख्याद्विरुद ददौ ॥ ९७॥
दृता चास्य वेनाय दसितुः स ततोऽबदत् 1 शद् कवित्ममायेयं त्वदधुगाय मयोदितम् ॥ ९८ ॥
६५. हतो व्यचिन्तयत् सिद्धो ज्ञायते यद्पीद् न । तेनाप्यज्ञानता स्मादष्येतघ्यं श्ुवं मया ॥ ९९ ॥
तर्कम्न्था भयाधीवाः ख्यपरेऽपीद् ये सिताः 1 चौद्धममाणङाल्लागि न स्युस्तदेशमन्तया ॥ ९०० ॥
जापन्रच्छे शुदे सम्यग् विनीतवचनैलतः । भरान्तरसितदेरोषु गमनायोन्मनायितः ॥ १०१ ॥
निनिचचमवडोक्याथं श्रोठेन विधिना तत्त; । सवत्सल्यसुवाचाय नाथप्राथमकस्पिकम् ।! ९०२ ॥
असन्तोषः श्मोऽध्याये वत्स ! किचिद् वदामि तु" । स त्वमव्र न सत्वानां समये भमये धियाम् ।॥१०२॥
आन्तचित्तः* कद्षपि स्याद् हेत्वाभासैस्ठदीयकैः । अर्थौ तदागरमग्रेणे; खसिद्धान्तपराद्ुखः ।॥ १०४ ॥
उपा्िदस्य पुण्यस्य नाद सवं प्राप्खसि धुवम् । निभिचत इदं मन्ये घस्मान्माऽन्नोयमी भव ॥ ९०५ ॥
अथ चेदयकेषस्ते गमने न निवततैते । तथापि मम पां त्वमागाः वाया सनैकदा ॥ १०६ ॥
रनोद्रणमस्माकं बरताद्गं नः समर्पये 1 युक्त्वा मौनमातिषठेद् 'शरुधित्तव्यथाधरः ॥ १०७ ॥
श्रद् सिद्धः धती च्छादयित्वा सान्दं हि कल्मपम् । अमद्गरं मविद्वगकृतहः क हदशः ॥ १०८ ॥
चश्ुरद्वाटितं येन मम ज्ञानमयं सदा 1 पुनस्तद् ध्यामयेत् फो हि धूमायिवपरोक्तिभिः ॥ १०९ ॥
न्दं चः कथं नाय ! मयि पूल्थैददाहतम्. | कः कुरीनो निजशरकनयुगमं परिटजेत् ॥ ९१० ॥
मनः कदापि राप्येत चेद् धचूरश्रमादिय । तथापि भ्रभुपरावानामादेदं विद्धे ध्रुवम् ॥ ११९ ॥
कदुरपयेयानि बौद्धानां शाजाणीति धतिशवविः 1 सपरन्नायाः प्रमाणं तदप्य तद्धुपिटाध्वनि ॥ ११२ ॥
इत्युदितवा अणम्याय स लगाम यथेम्तिवम् । मद्यो धामि वौद्ुरमन्यच्वेषद्न् ॥ ११३ ॥
कुशामीयमतेस्त्यषिेनापि प्रवोधतः । बिद्ुभंदश्चाल्लाणि तेपामासीचमक्ततिः ॥ ११४ ॥
ह्य्गीकरणे भग्सतेपामासीहुरासदः 1 तमस्ुोवको र्रमाप्य माघ्यस्ध्यमाश्रयेत् ॥ ११५ ॥
तादृग्बचःमपश्चैसवदैकगेदकैरपि । तं विप्ररम्भयामासुर्मानवद्धीवस रसात् ॥ ११६ ॥
शतै ्ौन्वमनोदतति्यैभूवासौ यथावथा । तदीयदीक्षामादत्तं जैनमागौदिनिष्पृशः° ।॥ ११७ 1
सन्यद्। तैररुतवेऽसौ स्थाप्वमानोऽवदननलु । एकवेठं मया पू संवीर्या गुरवो शुष् ॥ ११८ ॥
शति प्रतिशतं यसमात् तदग्रे तसरतिश्रवम् । सलयसन्यस्यनेत् तत्त कस्तपम्र भदिणुताय साम् ॥ ११९ ॥
इति सलपरतिहञत्वमतिचार च सौगते ! मन्यमानासतः मषुः स चागादू रारूसगिपौ ॥ १२० ॥
मत्वायोपाश्रये सिंहान वीत्य तं भरसुम् 1 उरष्वसानयुभा सूयगिव्युक्तवा मीनमासिवः ।॥ १२९ ॥
गर्मखामी व्यग्ठच सलक्े तदिदं फटम् । अनिगिच्स्य जनी चाग् नान्यथा मयवि धुवम् ॥ ९२२ ॥
अस्माकं अदवैषम्यमिं कचे यदीद; 1 सुविनेयो मदाविद्यान् परशनासैः” श्रटम्भितः 1 १२३ ॥
वदुपायेन देनापि बोध्योऽसौ यदि भोत्खते । तदस्माङं प्रियं भग्थेरुदितं किं बहूकिभिः ॥ १२४ ॥
ध्यासे्युर्याय गभि नियेदयासनेऽपिता । चैयवन्द्नूयस्य वृति ठितविखरा ॥ १२५ ॥
ऊचुश्च यावदायामः षटत्वा यैयनर्ति "वयम् । प्रन्यस्वावदयं वीक्ष्य इत्यु्टवा तेऽगमन् यदिः ॥ १२६ ॥
1 ष ण््यिठं। दि श्वा! 38 नु। 4 फ प्राव चेत 1 5 प शगु ।6 ^ © नमद्ध 1 # नोपलभ्यते श्येद्रऽ्य
मव दुर । 7 0 (माषप्च । 8 8 प निष ॥ 9 © खनेकस्वत्तय । 10 शि पर्णन्न। 11 फ नयम् १
१४. मदारूवितिद्धरपिंचरितम् । १९५
वतः सिद्धश्च तं अन्यं वीक्षमाणो महामतिः । व्यख्यत् किमकायं तन्मयाऽऽरघमचिन्तिवम् ॥} १२७॥
सोऽन्य एवंविधो मादाविचारितकारकः ! खार्थधंशीः पराख्यानैमागे काचेन हारयेत् ॥ १२८ ॥
मदयोपकारी" स श्रीमान् हरिभद्रपसुयेदः ! मद््थमेव येनासौ मरन्योऽपि निरमाप्यव ॥। ९२९ ॥
भ्माचार्यो हूरिभद्रो मे घर्मवोयकरे रः 1
भरे भावतो हन्त ख एवाये" निवेदितः ॥ १३० ॥ $
अनागतं परिज्ञाय चैखवन्द्नसंप्रया ।
मदर्थं निर्भिता येन वृ्धिठलितरिस्तरा॥ १३९॥
विषं दिनिधूय कुवासनाम्यं व्यचीचरदू यः कृष्या मद्ाशये ।
अविन्यवीर्येण सुवासनाछधां नमोखु तस दरिभद्रसूरये ॥ ११२ 1”
फं फक्त च मया दिप्याभासेनाय रुर्मम । विन्वायैतभिमित्तेनोपकर्टु खाहयन्भिपात् । ९३३ ॥
र्वद्िरनसा मौखि पावयिषप्येऽघुनानि्यम् } आगः खं कथयिष्यामि गरुः स्यान ह्यनीदशः 1 १३४ ¶
*ायागवमतश्रान्विगैवा मे प्रन्थसोऽयुतः । कोद्रव यथा शखराघाठतो मदनशभ्रमः ॥ १३५ ॥
एवं चिन्तेयदस्तश्य गुरुवोक्षमुवसावः 1 आगतसाद् टं पश्यन् धुस्फसां सुवं दधौ ॥ १३६ ॥
गैपेधिकीमदाशन्दं श्लोद्धुः सम्धरमादभूत् 1 प्रणम्य रूकयामास रिरसा तत्पदद्यम् ॥ १३७ ॥
छवाच फंनिमित्तोऽयं मोदस्तव मयि प्रभो ! । कारयिप्यन्ति चैयानि पश्चात् ® मादशोऽधमाः ॥१३८॥ 15
छन्मीटादृषकाः" स्फोरस्पुटा चद नचिददः । स्वाद पिन्नाच्चखा दन्ताः इदिप्याघ्न गताः छंमाः ॥ १३१ ॥
आहूतो भिठनेग्याजादू योधायैव धुवं भभौ ! । हारिमद्रस्तथा' मन्थो भववा विद्धे करे ॥ १४० ॥
भम््रमः शुदालेषु पुं विक्षपये चच; । खस्ान्तेवासिपाक्षसय प्रे हसं परेहि मे ॥ १४१ ॥
दैषरुर्वोयवज्ञोरयमदह्मपापस्य मे तथा 1 प्रायत्तिशवं प्रयच्छाय दुर्मतिच्छित् कषां शुऽ ॥ ९४२ ॥
धथोयाच भ्रयुसत्र फ्गासषरणास्यः । आनन्दाधरपरिधया परिषिकनोत्तरीयकः ॥ ९४३ ॥ 20
मा सेदं वच्छ ! फार्षीप्त्वं को वमीघच्यते न दा 1 पानरौण्डरिवाभ्यस्तकुतकमद्विहः । १४४ ॥
नादं त्वां पूर्पितं मन्ये यद्वचो विस्घरतं नमे } मदेन चिरुखः कोऽपि स्वां विना प्राक््वं स्मरेत् ॥ १४५॥
येषएदिधष्णं वैषां दिशध्सए्यारि खम्भयेत् \ अदिश्यान्व ष्व न्ट सन्ये षव स्वनसे ॥ ९४६ ॥
भर्यादयदृकः' भरसा्तावासार्यमर्मकः । फः रिप्यस्त्वारसो गच्छेऽतुच्छे मयित्तदिप्रमः ॥ १४७ ॥
शदयसिभिखमानन्य प्रायधित्तं चदा सुखः । ्रद्देऽस्मै निने पट्टे चया प्रारिषिप्य तम् ॥ १४८ ॥
स्यं तु गूत्वा निस्सङ्खस्वग्द्र्गमुवं यद्रा । दित्या प्राच्यर्पिचीगोय उपसेऽरण्यमाश्रयत्॥ १४९ ।1
.फायोरसर्ग फदाप्यस्थादुपसर्गसद्िप्युधीः । दपि निर्तिमेषान्नः प्रतिमाभ्यासमाददे ॥ १५० ॥
फयाचित्यार्णे परान्तादारषारिवसेषरः* । फदाचिन्मासिक्छयेश्च तपोभिः र्म सोऽश्नपव् ॥ १५१ ॥
पव॑म्ररमाखाय चारित्रे दुरे वद्मा । आगुरते दिपायायानदनं स्वर्ययौ सुवीः ॥ १५२ ॥
शर्य ्तिद्धव्पारटपाता रिप्यातः सर्ववोमुसे । पाण्डिये पण्डिवेमन्यपरक्षाउननितत्ररः ॥ १५१ ॥ 39
समस्पलासनोपोतं षुेन् सं श्वं स्डुटम् 1 विरोपयोऽयदातीस्छु छवनिदृिनिर्यृत्िः ॥ १५४ ॥
ससेस्यती्यापरारिमदोत्सादिः प्रभापनाः 1 स्यन् पाभिङः सिद्धो पचःसिदधि षरा दषो ॥ ९५५ ॥
10
25
मत शरीः 2 र यदोष । 94 0 एददमि। 4 दपा 5 पूय 6 0श्लश) 7
अष्वारकध्$णा १8 रै पिप्रमः 1१ २२ दव्यम्
१२६
10
प्व
्ीपतु्मदेयमतपुरारेकावूयमगिः,
प्रीमतायक्वीषरय सहनः ्षापरीक्रानिधिः।
दृतं परविनय हषर पवित्ि
प्रगर्ादपि सदतं यत्त भो दोक श्रये ॥ १५६॥
धीचद्मररिदसीदसपमः परीपमाः
चन्र सूरिमेम पेतसि कृते श्रीरमरष्परीरुय ।
्ीपूयपिचप्त्ररेहणत पिद्रषत्तासपया
्ीरीयुना विदः ष जगतसस्पपा | ५७॥
1 प" {६० | सपं १३८॥
॥ ती भीपिदरप्र्धः।
१५. दीरसूरिचरिदम् ! १२७
१५. शीवीरसूरिचरितम् }
११. अआन्तररिदरिष्वंसीः दुष्कर्मगजयृथदत् 1 अ्पदोद्यद्णः -धीवीरः खान्यः भिये ॥ १ १
श्रीमदूदीरयणिस्यनिषादाः न्तु यदाद्रात् ! कपायादिरिपुत्रातो भवेन्नागसनक्षस; {५ २ ॥
विधा विन्ुधा यस्योपदेीररताधवैः 1 स्वान्ययोरुपकाराय तख वृत्तं अरतन्यते 1} ३}!
घुर श्रीमारमिदयस्ि गमद्विरपदखितः । यटुयानहमैः पूर्पश्चिमायाघयद् गिरी ॥ ४ ॥
मन्दततामरसत्वं च यत्र विधति मो जनाः । मन्दत्तामस्ससं च दधते न सरा्यपि ॥ ५ ॥
श्रीधूमराजवंशयः युदामोदिमण्डकः । राजाव् देवराजोऽखि वरद्विवनयोदधिः 1 ६ ॥
गिक प्रामह्रलत्र दिवनागाभिषः सधीः । यन्गनेहिंतेऽस्ुम्दविजिच्दपमभवं बिपम् ॥ ५ ॥
शदालुरागी श्रीनैनधरमे श्रीधरणाभिधम् } आरराय स नागेन्द्रं तद्धक्तेखुपय सखः 1 ८ 1
कञिकुण्डक्रमं तस्य स्व॑िद्धिकरं ददौ । विपद्यरकं सयो जपदोमादिक्विना ॥ ९ ॥
यः प्ुकास्करसपरैरानामपि संदरेव् । विषं नागङ्लानां स मलो निषुण्यदुलंमः 1 १० ॥
स्तवने स तदा चक तत्सन्दभेपरतापपरिपूतम् । स्मरणादपि दुरिवदरं ख्यातं धरणोरगन््रल्यम् ॥ ९१ ॥
तस पू्णटलाऽन्वा कान्ता धर्मदुमाधरिवा । फुखकन्दा वचःपत्रा यञःपुप्मा मह्ःफला ॥ १२ ॥
सस्ति वीरृस्तयोः पुतो रत्रदीप श्य सरन् । अक्षयाचिस्तमोदन्ता दिवसम्रकरप्रभः । १३ ॥
$
10
यस्य कोरिष्वजन्याजादू प्ैजयन् इवोर्जितः 1 सुमनस्मैन गीरवीणान् जित्वा वीरः कर्य न सः 1] १४ 115
स सतोदाहिवः मन्यः सप्तानां न्यबहारिणाम् । सप्ता्धीगासिवामूरयस्नौवैसेण्डिताः श्रियः ॥ १५ ॥
` ` श्रीषीरं वन्दितुं वीर्; श्रीमर्सत्यपुरे सदा । सृते पिवरि वैराग्याद् याति पर्वसु सर्येदा ॥ ९६ ॥
अन्यदा सस्करर्मच्छन् बिद्रोतुमयरस्करैः । अवेषयतारथान्+ डुप्रुपतरैः कारस्करैरिव । १७ ॥
प्रणय च तद्! षयाः भेष्ठिने गृमागमव् ! अधृेश्वागमन्मादा गृददादे जनधुदेः ॥ १८ ॥
वीरः शच सया पष नर्मणा सोऽप्यभापत । चौरर्वसि पृपावीरः भदत सस्यवर्वितः ॥ १९ ॥ 20
द्याकण्यै तद्म्या ध्व "तथैवाख्थादेजीविता ) दो अबुच्छं वास्सत्यं मादुवौक्यपग्रा्तिगम् 1} २० 1
पितुभेदुः कडाचये-मिव्रयोरुपकारिणः { भवेत्. कथंचिदादण्यं जनन्या न कथंचन ॥ २१ ॥
वदा च चौस्सेवाददू वीरो गीस्मसादतः । स्वोत्रेणाकूतेनागान् (2) शाठभादिवं वयुयः ।॥ ९२ ॥
ट्म खवाम्बाो" रप्राणां विसरननिनसद्कटम् । किमभूदियतः छच्छन् यथघ्रत्त' वदाऽश्रणोतर् ॥ २३ ॥
जनुतप्तः प्रियावन्धु्बरेणामिदये तदा 1 अखिमद्धं कयं नर्म कृतं मद्धाम्यदूपकम् ॥ २४ 11
स प्रा नोऽपि नर्मोच्या छि मातेव विपद्यते । दाल्यं विस्वकवन्मेऽमू्ियाजन्माप्यनिर्गेमम् ॥ २५ ॥
चीरः प्राद्यय वैराग्याजनन्या मम च स्फुटम् । कीरदूरतरं सदसम्यन्धे पदयसन्वस्म् ॥ २६ ॥
द्वास्येन मन्मत रत्वा सत्ता सयेन संखिता ! सयेऽपि निधने तस्या वयं पिश्चिन्छुचोऽपरि न 1 २७ ॥
उक्टवेति फोटिमेकेा कठतरेम्यः प्रदाय सः ¡ शेपः (१ प॑) श्रीसंघपूजासु चैयेष्पेवान्ययदू* घनम्।।२८।
परिपद्परिरयागं दत्वा गार्य एव खन् ! गत्वा सद्यपुरे श्रीमदीरमाराधयन्सुदा ।\ २९ ॥ 80
उपवासान् सदा चाष्ट त्वा पारकं व्यघान् 1 समसदिरुरिदयागादृदो अस्य मदत्तपः ।। ३० ॥
123 दि भान्त्प्पिवि्णष्ठी 1 5.6. 8 पेष व्दतैधीवीरः। 8 दद रमा ॥
66.70 खास 7 + 7) यदापतं। 8 म केसो चनव" 1
4 दर भवेवताघान्॥ 5 2 चत्री ।
४
10
16
39
१२८ भमावकचरिते.
५
श्ा्ुकदयास्मोजी च स चतुविधपौयधी । रयि श्मश्चानादी कागोत्सगे निरि उ्वयान् ॥ ३१ ॥
दिग्यमालुपस््ोपसर्गषु स सासः । तप्यमानसपस्ीव्रममवत् तीर्थसन्निमः ॥ ३२ ॥
निजक्रियालुमानेन शुरोरत्कण्ठितः खदा 1 एकचित्तो मदावीरपादान् प्याययमन्द्पीः ॥ ३१ 1
६. प्रोपसमयेऽन्यदुः प्रतिमायं घदिचैवि । गच्छन् दूरात् समायान्तं' मायान्तं जङ्गमं शमम्! ॥ ३४ ॥
घारिवमिय सूचिं मथुरायाः समागतम् 1 ख वर्पशवदेशीयमपदयद् विमलं गणिम् ॥ ३५ ॥
ितिषीष्टउनमू्धी सवौभिममपूर्वंफम् बन्दे नन्दितस्तेन घमंडामादिपा च सः 1 ३६ ॥
लाड नमरद्वा्चे धर्मशीड ! क गम्ये । इत्यु धरान्तमूमीयपु व्थुरसगोयेवि सोऽवदत् ॥ ३७ ॥
गणिः प्रादातिथिखेऽदमद्गविचोपदेशवः । मिलित्या ते खकाटाय यामि छायुञ्जये गिरौ 1 ३८ ॥
घीरोऽवदय भयो दिनं मे यद्रबाद्याः } प्रसादमसमं एत्वोककण्ठन्ते किङ मादृशाम् ॥ ३९॥
निरा सष्टयाम्यद्य तत्पू्यवरिवस्यया । चिन्वामि करपात्तं कः एष्ठोऽप्यवमन्यते ॥ ४० ॥
इस्युकरया द्रीयन् खीयोपाश्रयं ठस सद्रोः । शश्ूपां च स्वयं पपर देदविश्रामणादिकाम् ॥ ४१ ॥
ततश्चा युनीशोऽद्रवियो सरमशषठः पट । भ्रमावकः शुत्तानाद् भवितासि मते यथा ॥ ४२ ॥
धीरः भाद शस्यानां कयं सिदधान्ववाचन्त । नाधीवं पुनरायाति ्दसयादरू विदधे क्यु ॥ ४३ ॥
अथाद् शुरुरष्वन्यो भवान्वरगतायदम् 1 अङ्गविद्या महाविद्या ववायावा खयंवरा ॥ ४४ ॥
वद्धं शापयिप्यामि दीघं वदुस्तकं दनः । धारापद्रपुरे श्रीमान्नामेयस निनेरितु, ॥ ४५ ॥
सदस्य धुश्नासरेऽसि चं गरदीत्वा च पाचयेः ।
इत्युक्त्याऽदात् परिव्रज्यां गार्चीरस्य साद् ॥ ४६ ॥-युग्मम् 1
दिशन् प्रन्थस् सम्या्थं दिनय्रयमवाित । ततो जगाम स श्रीमान् विमो विमटायद्े" ॥ ४५ ॥
स्र भीष्मे नखा कौैफप्यानमानसः । संन्यासात् ्रििं प्राप पापमावष्केसरी ॥ ४८ ॥
तो गुरुनियोगेन वीरखग्र परे ययौ । स्मान च तत्ममापिे श्रदधभ्यः प्राप पुल्तफम् ॥ ४९ ॥
भधीवा तेन तग्रा्रयि्या च गगिविद्यया । तस्याः प्रसादतः सोऽमूटुमरक्ि्मंदातपाः ॥ ५० ॥
अमूदय परीषारलम्य माचीनषुण्यवः ! जबुद्धवोधने सैप नियमं घामरहीत् सदा ॥ ५१ ॥
६, विजिषीधरभिर्वाततिऽणदिद्धपुरसेयुग्यम् । जआजमाम स्धिरप्रामे विखूपानापसंभिते ॥ ५२ ॥
स चात्र घटभीनाधापरार्यो व्यन्वयधिषः । रात्रौ देवग सुप दन्ति मय॑ मारपा ॥ ५३ ॥
पद्रोधाव मद्ामाधृपीटान्वगभिविद्यया । अदधतुयेकयेन्मानं शुण्दं न्या मदोदयः ॥ ५१ ॥
तथः स निपिदोऽपि मद्यदाखिभरान् ततः ! यग्धादख्यानमीदसमयानामश्वतधतः ॥1 ५५ ॥ -युणम् (
इष्यादिवातयद्िप्रान्यवनानन् सुराद्वियन् । फयोत्समे स्थितः कार्यो निष्यकंपो मनस्यपि ॥। ५६ ॥
उधरिदिकन्यिपपेरभादिं वापचेप्ययं यदन्.1 आययौ चलमीनाध यावद पिरृषसने ॥ ५७ ॥
स्यषमर्पाटनिनः पू जद्मानिव पर्ववान् 1 वमाभिवान् मुरेन्रेन सद चैरमयारिव । ५८ ॥
छस्य रेणा न न्वे मर्यादं साग शय । उप्रग्रायननैः शरण्टादण्डेगडामय सपि ॥ ५५९ ॥
शनः प्रमपेगः सन् सदप्यनगरयणम् } दृषटनिवदधियग्याखाम् मसमीगूतान्यदेदिनः ।) ९० ॥
शां रेग्यायनविकस्य भपित कश्य निदः १ दिटद् इद रष्दौ गा मदिमाऽन्य जनारीगः ॥ ६१ ॥
शुने राश्ठमस्पानि भेरस्वाति घण्ट सः ¡ शोग्यय सम्य नाभूयन् मपिद्ानि सान्यपि ॥ ६२ ॥
। +. स्रत) र वमरदपापतं । > दिप् ॥ 9 म पिवचत्यडे। ८ 13 2 ष्पे
५. वीरसूरिचरिवम् ।
अदुङूठैप्थारम्मि सुसु्षोर्विभन्भनम् 1 माता-पिवा-कट्तराणि छऋन्दन्वि ल समरश्वयत् । ६३ ॥
१२९
वरङ्गसान्यवाज्ञासीत्, भोदविन्ध्यस्य' कोत्नवि; । चीरे इम्भोद्ययेऽसुत्र दश्िणां दिखमाधिते 1 ६४ ॥
कलावपि सुराचाल्यं* सत्यं वीरतपोनिवेः' । द्रष्टु पूबोचठं भरा कौवुकादिव भात्रे ।॥ ६५ ॥
भयक्षीभूय गीनोण उवाचासौ उपोनिधिम् । भसर्वपर्वता्वन्यध्वन्यवभ्यस्तथामम् ॥ ६६ ॥
पू सुस्नरेसानां मानभद्गौ मया दधे 1 त्वां विना नैव कैनापि शाक्ते स्सठनं छव् 11 ६७ ॥
पूौखक्षरीपुयीमागरोऽहं शिवाख्ये ! भीनेन्वराष्ये तलि्निममणस्यैव च सितः ॥ ६८ ॥
शरणौ तत्जा न्यस्य सुप्र्च चरक्षणे । चन्नागय दषोऽच्छन्मां सतिसयमानसः । ६९ ॥
नमसि त्वि देवमन्ञानाच्छकितोऽथवा । व्रद्ाऽदोचमदं राजन् ! देवं ते कथये सफटम् ।॥ ७०
ॐ
शिवोऽयं शक्तिसम्बद्धो मां दृष्टा खल्या नवः । भविप्यति यतः पुंसो र्या पुंश्ेऽमरवो भवेत् । ७१ ॥
एवंसियतेऽपि देवेऽस्िन् नमति भृतये जनः । परमे जने वस्य का ब्रीडास्या ममापि च ॥ ७२ ॥
10
येत् ते" फौतुकमन्राखि भसरगामात् उदास देच् । उसातः शोऽपि जयित्त तत्र दोपोपभोऽपि मै ।॥ ७३ ॥
यस्त्वा विरते शय्यत्रवीद् अूमिपत्रिखतः 1 वैदेशिका भवन्यत्र स्फारनाक्यकमाः सदा । ७४ ॥
षवर्मपेदः पुमान् देवसाम्यं स्वखेद मन्यते । हास्यं सचेतनानां तद् बाखानां विमङम्भनम् ॥ ७५ ॥
या काचिदद्ि ते क्कि ्रयुंक्व न वे पुनः ! दोषोऽणुरपि करैऽत्र नगरं खाक्षि वसैताम् ॥ ७६ ॥
छे रणति यावत् कते संगय सन्निधौ । तादय चावत् पुस्तोट लिद्गं खोकस्य पदयतः ॥ ७५७ ॥
छयाहमववं ओीपरिसम्भरमभरान्तलोचनम् । भूषाठं बालवतकण्डसोधाज्यक्तखरं तद ॥ ७८ ॥
दुत्तेजनदेम्भेन त्वया वै मरसाधितम् । तिङ्गेऽसििनन्ैनष्ठिीदनेन चिरकाठतः 1 ५९}
भवेति पादयोमोिं मेखयित्वा तु नीतिभूः 1 राजा सप्रिवायोऽयमाद देवस्त्वमेव नः । ८० ॥
तैर्थ त्वमेव दत्ते स्यादन्यथोच्छ(त्त एनमेव तत्त् । शिवरूवभेद देद्सयः पापएणा ग्डवरे पुनः ।॥ ८९ ॥
एवसुकते योषेनविष्टयमिदं स्वदम् । सम्बद्धद्विदं सत्र चिद्गमयापि पूर्यते ।। ८२ ॥
मदायोपे चतो वौद्धविदारशतपव्वकम् । वान्, दिजिखय मया भम्र त्र सामप्येतो निजात ।॥ ८३ ॥
१.1
20
सथा ममर भरविन्ञाऽ्ि संखखं विजये धुवम् ) सराकालाख्यया श्म्युर्भाया मे फोणके सितः ॥ ८४॥
सोमेश्वरजयार्थ च चरित्वागममन्न च । सोऽत्रागयाभिदू मीवो मम नाह्यणर्मतः ॥ ८५ 1
श्रहिषद्र" दासणं शषै्ं पवित्रे दृतचतमत्र च । मदोदयाय तदू. याचे दतुमीो भवान् यदि 1} ८६ ॥
योहं क्षमो दाने मागैणानां यथेन्धिवम् । घट मूटक-टंकानां उपौराग्याजरेभसु ॥ ८७ ॥
1
सतोऽसौ ग्राक्षणोऽयोधन् मम किंचिद् ददस्व वत् । याचखेति मदुक्ते च स प्राह श्रूयतां वतः ॥ ८८ ॥
सघ क्षेत्रे सिसे भूत्वाऽववि्ठस्य भक्टवख ! । थतेहि क्ानतो यावदसे तावत् स शद्रः ॥ ८९ ॥
छापष्ात् सोमनापास्यः चुट मं समाययौ । वामनो बङिमूषाटतनिव भद्धद्धिनच्टरान् ॥ ९० ॥
दण्डं एमपि मे देदि यया सदयः परदिश्रयः । मम स्यादुन्यथाच्रापि शिवस्वेऽस्मि व्ययावदः ॥ ९१ ॥
क्थ सं प्राह नाष्युस्तव्यदं चद्व; णु 1 भथात्रा वस्व पूषणौ स्याद् यस्त्वामन"" नम्यति ॥ ९२ \
खन्यथाऽदभफछां" सा ख्ादिल्युर्खा स्गम्रय गवः } वसैतेऽयापि व्ाटगू मद्वचः फो विटद्गयेत्) ९३॥
ददः प्रष्टससो मामः स्थिरेमिदयास्ययांऽभवन् 1 मस सम्म चाचा दि सिरा नदि इञंमा ॥ ९४ #
3.4. मोद्दभ्यसय, 1२ मोरिष्यचदोभेः 1 2 उप कमाविऽपि ॥ 2 व ञयचात्यः ॥ 4 &. 8 निभिः ४ 5 ति मै मे)
6 पेदु जराया 7 ^+ 27) ठमति\ 8 फ चितते\ 9 फ पयाय ्वरः१! 10 1 प्रदेद + 11 ति श्दयमदन
परपति। 35 2 “खख्टा।
भ्र, १५
99
१३०
भ्रमावकचरिते
इति ग स्वछिवा शक्तिर्मम मयैः सुरैरपि ! सं हु चैताम्बराकारो रैव मत्तोऽपि शक्तिमान् 11 ९५ ।
मावमन्तुमदं शक्तः समी दूरतः खितः 1 रेखाछण्डं ऽवरुचारवदिदं शद्धिवः पुमान् ॥ ९६ ॥!
चु्ठसव तपरशकतेः वाच्छरं मार्य द्रुतम् । अक्षेपात् पूरयिष्ये उत् करपदृश्च टव धुवम् ॥ ९७ ॥
पारयित्वा ततो चीर पसमेष्ठिनमस्छृतेः । जगाद्नादरा अव्र सर्वसद्नञुचो बयम् 11 ९८ 1
ठथापि किञ्चिन्मदधकतगदाणित्यदितेऽखना । युनिद वर्थ रश्च तवाप्यायुरविनशवरम्ः ॥ ९९ ॥
दुमैतौ पवने देदुमौखेऽयं प्राणिनो वभः । तथाख्यातैः पराचैदेषो मे नाऽलदेकृतैः ॥ ९०० ॥
महादानेषु सामभ्यैमात्मनस्च त्वयोदितम् । जीवाभयप्रदान च सर्दभ्योऽप्ुत्तमं पुनः ॥ १०१ ॥
" हर्पादाह स वध्यं ते बयो जनेऽदमप्यदः 1 खेच्छाचारी परीवाते ममं तस्य प्रियं लिदम् ॥ १०२ ॥
10
तद्वबोभिः सुधासारघारैरियतिदिंतः । श्रसादनगतीमष्ये ओीवानां रक्षय वधम् ।॥ १०३ ॥
श्रीचीरोऽप्याद भूयात् सद् राज्ञा ज्ञातमिदं चचः । आचनद्रकालिकं इृत्तमावयोः पुण्येते ॥ १०४ ॥
{ ६५. अणदिष्ुपुरे “ऽवासीशशवर्तीव "नूतनः 1 श्रीमान् चासुण्डराजास्यसत्रासिन्। समये दपः ९०५
15
जअक्ञापयदिदं च श्रीविरूपानायथ एब तेत् } प्रधानैसरेपस्याथ दर्पात् तच्राययौ च सः ॥ १०६ ॥
सत्कर्मणि चिकीर्षा कस्य नो महतेदयसौ । विज्ञाय जीवरक्षायै चच्छासनमचीकरत् ।। १०७ ॥
आदूतश्च ततो राज्ञा पुनरप्याययी षदा 1 अणदिटपुरं धीरतव्रावोधानवोधयत् 1 १०८ ॥
जआचाैत्वभविष्ठाऽख भिदे परपपिमिः 1 सूरिभिर्वदधमानास्थैः सद््यकषं मदोरसनात् ॥ ९०९ ॥
तर श्रीवखभीनाथः श्रीवीरभसुमक्तितः । प्रयक्षीभूय धमीख्यां -भोयस्याप्रतः स्थितः ॥ ११० ॥
परै करीडाभियतवेन नर पर्य सरक्षणम् 1 अवतीययौख देहे च क्रीडते पीडया विना 1 १११ ॥
श्रीमान, चीरोऽपि तदू दष्राऽवादीदेवं न सांप्रवम् । व्यन्तरार्पीश्च ! ते कडि मठुष्या असदिप्णयः ॥९१२॥
एवं निवध्ते चासौ प्रभुणा स निपेधितः । तथा मम सोपस्य फठं रिमपि नाध्र वः ! ॥ ११३ 1
‰ ६६. उवाच श्रसुरानन्दात् षव सामध्यैमसि किम् । अछापदाचले गन्तु श्रीजेनभवनोत्नते 1 ११४ ॥
(1
83)
स देवः राह शक्तिना गन्तुं नावखितौ पुनः 1 तत्र सन्ति यतः सुरे ! ग्यन्वरेनद्रा महावखा; ॥ ११५ ॥
अवसातुं न शक्नोमि तत्तेजः सोढुमक्षमः ¦ याममेके स्ववखासये चर" चेत् कौठुकं तव ॥ ११६ ॥
धिकं तु कणं मिनन } त्यमवसखास्यसेऽय चेत् 1 तत्तनैष भवानत्रागन्वाऽदं तु टवं यदः ॥ ११७ ॥
सुनी तत्मप्पिदाने धवलं धवटं ततः 1 विङृयासेदयत् तं च वस्देष्टितमस्तकम् । ११८ ॥
शेनैव ययौ तस गिरेर स ञद्ैगः 1 वृपादुत्तास्यामास यैयदरारे तसे मुनिम् ॥ ११९ 1
द्वारषा्चाछिकाजाठुपश्वायञ्चपिरान्तरे' । तस्थौ निलीय तत्रदेवभ्योतिर्सासहि+ |) १२० ॥
*गव्यूतत्रितयोच्छयं योजनायामचिल्तरपर् ! चतुद्रीरं महाचैयमाद्यच क्रिविधापितम् 1 १२१ ॥
दरा परमाणवे प्रतिमास्ता यदो (थो)दितैः 1 एकैकसमान्नमसफाराचछ(तखु त्वा स भाणमन्युदा ॥१२२॥
ग्रमावमाविधित्यायै दभिज्ञानमानयत् 1 पंच शार्यक्तान् तस्मादपदीननाकिदीक्रितान् ॥ १२३ ॥
निञ्चायाः प्रथमे यामि चङ्ितस्तीर्थयायया 1 प्राग्वत् स पुनरायाङ द्विवीये चटिकाथिके ॥ १२४ ॥
सौरभामोदतः शरेर्षतानारुपाश्रयः 1 विमानमिव सवर्प" सुमनः वम ॥ १२५ ॥
पृष्टे शुनिभिरादाय गुदरटापदाचले । षन्दयध्वं सुदा देवान् श्राद्धमे ऽकथं तम् 1 १२६ ॥
येये च मिटिवः सहः श्रीमान् भूमिपतेः ख च । जाख्यापयन् मदाच्वय कौतुकादायप्रौ स च ॥१२५॥
५ ¢ नितं } 2 2 दुरे च्ठी-) 8 तवत च १4 र व्लव्ररि ८5 2 नय 26 तषि बल्दद् १7 प परिखयन्तरे।
8 4. मन्यूदि० \ 9 +. 7 दाल्यष्वान् । 10 2 सार 1
१५. वीस्सूरिवरिवम् ! १३१
तेनाच्लयीवुयुक्छेऽथामिदानं युनराद च ! चदुर्वंसोतिसंल्यानों खभावाख्यानतोऽर्दताम् ॥ १२८ ॥
वथा दहि- ~
ये घटा वे सामला चे रचुप्पख्वन्न 1
समरगयवच्रा धिन्नि जिण सोरुस कंचणवल्न 1 १२९. १
निपनियमाणिददिं कारविय भरि जि नयणाणेद । 5
ते महं भावि ददिचा ए चउवीस जिणंद् ॥ १३० ॥
राजा खेष्ठैवानां खरूपकयने चरा } नालि प्रतीतिरस्माकमन्यत्् किमपि कथ्यताम् 1 १३१ 1
अक्षतान् ददीयामाख 'निःसामान्यराणोदयान् ! बः सौरभविखवरिरपू्वीन् मानयव्रने ॥ १३२ ॥
तै दादशाङ्घुखयाम्प अद्र पिण्डविस्वरे ! अवेध्वन्त सुवर्णेन महीपाले ते ततः ॥ १३३ ॥
पूरय ठु सप्कमद्च सप तेऽभूर्वसतदुपाश्रये । अपूज्यन्त च स््ेना्टापदप्रतिविम्बवत् ॥ ९३४ ॥ 10
एवं श्वाविदयैः सम्यक् सामान्यजनदुसतरः } श्रीमार् बीरगणिः सूरिर्विशवपूल्यखदाऽमवत् ॥ १३५ 1
१७. जन्यदा मन्रिणं चीरं रदः प्राद महीपतिः 1 पूवीदिषटकमाभ्याय्याद्, राज्यं पाठयतो मम ॥ ९३६ ॥
सुमनोमण्डलाभ्रयो बचशिद्िक्काख्यः । वीरो गर्छ म्री च ममार्तीन्दुविधुन्डुदः ॥ १३७!
एकथिन्ताग्यरोऽस्माकं "मदयाचाधानियन्यनेपू । शत्या प्रतियिषेदीदं फस्यत्रिऽन्यख' कथ्यते ।॥ १३८ ॥
जथाद वीरमभ्रीशः स्यामिन्नादिदयवां मम । क्रियते शरल्लेरोन फि मयाऽन्यदधीशिवः 1 १३९ ॥ 15
राजा मम युद्धान्तकान्ताना सम्भवे सति । साबो भवति गस्य तत्र प्रविविधिं कुरु 1 १४० ॥
इ्दिष्टो मदामादयः ग्रीमदीरम्गेः पुरः 1 व्यजिज्ञपत् ततः सूरिमूरीछख स चत्रवीत् ॥ १४१ ॥
अभिममितेवासैम्ये कियतामभिपेचनम् । अयततेषपुरन्प्रीणां प्रजायन्ते युता यथा ॥ १४२ ॥
पयं च विदिते मन्निपमुणा चयने गरे; ) श्रीमदुवेह्य नरजा णरेनद्रस्याभयम् सुताः ॥ १४२ ॥
$८. अ्टद्दाातीदेो पिषएन्यदा भ्रयुः 1 अगार्ुवरि णीम्रामे अम्धेवरनयन्विते ) १४४ ॥ 20
चिशुद्धोपा्रये तत्र सितो गत्वा निशागमे } व्युत्सर्गाय वदिःपरेतवनमादिभिये सुदा 11 १४५ 1
परभारवगप्रायसदमाकरदीरकः । सद्राभिषः स सं द्रा नम्वकेऽदिभक्तितः ॥ १४६ ॥
उवाच घ शनै ! माखाः अापदप्रनसंङ्ले ! श्म्ाने भाममध्ये न आगच्छ प्राकाश्ये ॥ १४० ॥
दि सीौख्याच् ददारूण्ये भुमिः प्राड गणेः सदा \ कायोव्सरमे वदिः प्रध्या कुर्यम्वि प्रभवलवः 1) ॥९४८॥
भाषेया साधति राजपुत्र ! शयेढि खोऽममत् । निजं धाम चवत्तस्य जंयूपायनमागमत् ।। १४९ ॥ = 25
स सिस्यादयियुरजयूफालान्यत्रोटयत् चदा । बृन्तं वत्र कृमिं दद्रा द्यकया" धूनयन् तिरः ॥ १५० ॥
जगाद मयः सङ्धमाः ष्ेप्वपि यदाऽमवन् } अदषटं किमिव स्वाद्यं निद्यादौ दि विवेषिता ॥ १५९ ॥
आटूय र्षः शैः परायधिततं परदेदिवम् } विद्धे द्विजन्मभ्यो देयः सर्णमयः एमिः 1) १५२ 1
दृभ्यौ शुसवेवि संङ्प्य द्वितीयोऽपि एूमिर्मया । हन्वम्यो नावगच्छामि चवो धर्ममय दि ।॥ १५३ ॥
भ्ष्ट्यश्य विचारोऽयं कस्यापि श्षमिनो यनः । भावर्ैन्यनिं माममथ्यमागवमानमव् 11 १५४ ॥ 30
कवः प्रच्छ सन्देदं शुरर्विखररीऽवदत् । जीवाः सर्वत्र वि्ठन्वि द्विषा स्यायरजद्धमाः; ॥ ९५५ ॥
सापररखे परा-जीर-वहि-वाद-मदीददः । जद्वमाव्च परिये द्वि-नि-चयुरिन्द्रियाः ॥ १५६९ १
प्न्य श्नयचियप्रसैरपिख अदि ! गजमीनमयूरायाः स्यनीटान्वरोपगाः (1 १५५ ॥
यनएविखथा जीषापाते मूलषटारिके ! उत्वयन्ते वियन्ते यजीवाखयर भूषितः ॥ ९५८ ॥
३ दै ःणनोन 1 20 म८४३ क गस 4 प 9 यवषुधः 45 गद चंश्य 8 देर भेद
१३२ " भ्रभावकचरिते
धर्मः छपैय जीवानां दिवेकथ ¡ विवास्य । इरि संयमिनो वाचं स भुत्वा प्रययुष्यत ॥ १५९ ॥
स्वै हित्वाऽमहीदू दीक्षाम्ठीणभेयसे ल च ! शेप्नधीतपूरवी च जैनागममवाचयत् ॥ १९० ॥
महायिद्रान् ख गीतां; क्िया-क्षानदयेऽप्यभूत् । प्रदीप इव दीपेन गुरुणा समदीधिततिः ॥ १६१ ॥
शुतक्चानातू परिहाय खायुःपयन्तमन्यदा । गच्छभारं च रिष्येद रुद्रैः धीचीरसरूरयः ॥ १६२ ॥
8 श्ीचन्द्रसूरिसिाख्यपू्वणं ठे न्यवेशयन् । खयं लु योगसेयेन तस्ु्निष्केपसच्वराः ॥ १६३ ॥
दिता देहं ज्दरेदमिव दिव्युयं ययुः । श्रीवीर्प्रभवो वोधश्षक्तेराधारां गगः ॥ १६४ ॥
चसु-वहि-निधौ (९३८) जन्म, घ्रतं व्योम-वु-मरदे (९८०) ।
शद्र-नंद.अदे (९९१) वर्पेऽवसानमभवत् प्रभोः ॥ १६५ ॥
गार्ण्यं समभयत् तस्य द्विषत्वारिशतं समाः । एकादशत्रतेऽथायुकलिपञ्चासत्समा अभूत् ॥ ९६६ ॥
0 श्रीवीरसरर्विदितं चरि कर्णीव्तंसं करतात सन्तः ।
उत्कष्ठते श्रीजिनयोधिलक््मीर्मथा मदानन्दसुखभयोधा ॥ १६७ ॥
श्रीचन्द्रपममसूरिपटसरसीहंसप्रभः श्रीपरमा-
ष्वनद्रः सूरिरमेन चैतसि कृते श्रीरामरक््मीखवा ।
श्रीपूरवर्वेचरि्ररोहणगिरौ वीरस्य चत्त भमोः
1 श्रीपदयुघ्नजुनीन्दुना विटादितः श्रद्गस्तिथीसंख्यया ॥ १६८ ॥
ै
नवोऽयं भयु्नः शिवसदचरः प्रीतिमतुलां
ददौ सन्तोषाय भरकटरिपवे यो रतिमपि ।
कवित्वक्षो"दापाग्धतरचिसवित्वं च सनुतते
श्ुभध्यानोपायं षरिद्धतमदादिः स जयतु ॥ १६९ ॥
॥ भ्रं° १७९ अ० ५। उभयं ३५११ अ०५॥
॥ इति श्वीवीरगणिप्रवन्धः }) .
20
` 2^+छ2म्दे। 27 न्डोमायार॥
१६. बादिवेताद्न्विमूसिवषेतम् ॥ ९३३
१६. वादिवितारश्रीशान्िसूरिचरितम् !
पातु वो वादिवेरालः काटो दुर्म्रवादिनाम् । छान्तिसुरिः शरुः श्रीमान् भतिद्धः सर्षकिद्धिदः 1)१॥
श्याविख्यासां तदाख्यनि दषे दद्वकिभाविदः \ अनूरः सूरसेवादः फ = व्योमाध्वजाक्िकिः ॥ २ ॥
६१. असति श्रीमूसो देशः कैखासाद्रिनिमः भरिया । घनदापि्ठिचक्ारुमानसामानसत्तमः ॥ ३ ॥
सअणदि्यपुरं चन्र नगर न गरपभम् ! वचः प्रयु दविनिहागां यत्र सद्ववनाखते; ।॥ ४ ॥ 5
श्रीभीमलत्र राजासीद् धृवराष्ूमवद्धिपन्.। सदाप्रप्ताकतुनक्छोको' खोकोत्तरपरा मः ।] ५ 1 ,
श्रीचन्द्रशच्छनिस्रारिशकियुक्ताररखिषिः ! थारपद्र इति ख्यातो गच्छः खच्छयियां निधिः ॥ ६ ¶
स्चारितरभियां पात्रे सूरयो शणभूर्यः । भीमद् विजयर्सिदाष्या विद्यावाः सन्ति विष्टपे ॥ ७ ॥
घीमच्संपकैयसप प्रयासनाशरयस्थिताः । भव्यरोकारविन्दानां बोधं विद्धतेऽ्ेवत् ॥ ८ ॥
तेथा- 20
१२. श्रीपत्तनमतीश्ीनो रघुरप्यख्घुखितिः । उन्नतायुरितिपराम न्नतायुर्जनखिपनिः | ९ ॥
तत्रास्ति धनदवैवाख्यः येधी अआमनाल्॑दाभूः { अदरपददन्दरसेवामघुकरः छती {1 १० ॥
भनम्रीरिव सूखा धन्रीसस्य गेहिनी ! रसपुतरो भी मनामाऽभूत् सीमा परकाप्रभावताम् ॥ ११९ ॥
चस्युफण्ठटच्छव्रमौखिराजासुमुजदिस्वर; । छतरपदमष्वजासीर्णपाणिपादससोरद; ।। १२ ॥
सर्वरष्वणसंपूर्णः पुण्यतयुण्यशेवधिः । विक्ञातो युरुभिः सक्वमारधौरेयतानिधिः 1 १३ ॥ 45
भरचकुर्विंहारेण भाममभाम्यलुद्धयः 1 वत्ते वितन्द्रविज्ञानविज्ञातद्युभसम्भवाः ॥ १४ ॥
श्ीनाभेयं प्रणम्याथ चैये वस गरं भयुः । अर्धयां चक्रिरे नीम धनदेवतमीपतः ॥ ९५ ॥
कृतपुण्योऽस्ि मल्यत पूज्याेपरसाघकः । इत्युक्त्वा ददौ युत्रमयुतरेह च शर्मगे ॥ १६ ॥
मवं वैसदचज्ञातैरदीक्ष्यव शुभे दिने ! भीमो भिध्यादशं भीम उदममतिभावङः ॥ १७ ॥
छान्तिरियभिषा वस्य वैधेयख* ज्यधीयत { सरूण; स खाः भाप पूवसाद्केतिदा श्व ॥ ९८ ॥ 20
समस्शाखपायोधिपारदश्वाऽभवत् सात् । विचित्येत्ि निने पटे पभवस्तं न्यवेशयन् ॥ १९ ॥
सगच्छमारं विन्यस्य छत्र भायोपवेशनात् । प्रयायै सधयामासुसतेऽय संद्टतिसंहती ॥ २० ॥
६३. अणाहेद्छपुरे भीमद्मोमश्भूपाटसंसदि । चान्तिसरिः" कवीनद्रोऽभूद् वादिचकीति विश्वः २१॥
अन्यदाऽ्यन्तिदेदीयः" सि द्ध खा र स्तः कतिः । ख्यातोऽभूद् धन पााख्यः प्रावि्तस इवापरः ॥२२॥
स गोस्से व्यदातीते साघुभिर्जविदक्ैनान् । यैरबोभ्यत तरपज्यधीभदेन्द्रयसोर्गिस 1 २३ ॥ 1
गृहीतच्डसम्यनत्वः श्यां तिटकसचरीम् } छृत्वा व्यजिज्ञपत् पूज्यान् क एनां शोधयिष्यति ॥ २४॥
विचायै तैः समादिष्टं सन्ति भीद्यान्तिरपः 1 कथां ते शोधविष्यन्ति सोऽथ पत्तनमागमत् ॥२५॥
तदा च सूरय; सूरिवच््वष्मरणतसगोः । देवठावसरे ध्यानरीना आसन् मन्वयं" ॥ २६ ॥
परदीक्त्याणां प्रतीक्षायायुपयुकः कनी्र+ । भूतनाध्यथने रिष्यमेकमद्धुतमनवीत् ।} २७ ॥
चथा टि 80
स्वचरएगमने खचरो हृष्टः खचरेणाष्कितपच्रघरः 1
स्वचरनवर् ख्रञ्यरतति खयरसुखि { खरं पद्य ॥ २८ ॥
4 ग शयेनभीच्नो । 2 पेय शकेठच्छन्न" \ 8 € 3 वियेयसय; "पिनयध्वस्य' इवि 7) दि्वणी ¢ 4 फ “सरः । 5 शि स्यदः
वष्दिदीयः 16 र म॑ 1
10
१६
20
25
89
१३४
भ्रमावकचरिवे
इदं ग्ाख्यादि चेद् वेत्सि घु" पण्डितमण्डनः 1 इयारण्यै स च व्याख्यादिदं भृचमड्च्छवः 1! २९॥
शुदि लं कविस्ामीः माह द इदं पियत । शरीद्ान्वयाचार्थदस्स्य प्रमान बहैकषयते ॥ ३० ॥
उयन्यासं परति्ठायास्तत्र सरव-जीवयोः 1 उजंलिगर्विपजेन्यध्वनिना विद्धेऽय' खः ॥ ३१ ॥
सिद्यासनमटेचक्रे गुरुभिसाददायु तैः । अपरो माठकापाडोचितरिष्यस्तयोच्यत । ३२ ॥
इदानीं फं छृतं वत्स ! स्वन्भावष्टम्भिना स्वया । स श्रादानेन यस्ोक्तं सत्सर्दमवधारितम् ।॥ ३३ ॥
बदति परसुभिः शरो निसानध्वानधीरगीः । उ्नगरादातिङुमराद०यूसंदहरणाम्रहः ॥ ३४ ॥
शतेति धनपाङोऽपि चभत्कारातिपूरिवः । उवाच भारती कि तु प्रप्ता वार्पिरूपतः ।॥ ३५ ॥
द्रपयध्वं मया साथैमसुमेव धियां निषिम् । गुरसन्देदसन्दोदरौ टद्म्भोरिवि भ्रमम् ।॥ ३६ ॥
अथ ते सूरयः भरोचु; काडोऽस्य पठि सतः । छिद्पमाणश्चाल्लाणि परमन्थेष्वधीतिनः ॥ ३७ ॥
पार चेच्छाङपाो्ेभवौदिकटोरितं भवेत् इयसा नस्तो नायमध्यायादू उयतिरिच्यते ॥ ३८ ॥
खिद्धसारखतो विद्रानथोचे प्रयुभिधैवम् । देशः न्नापए्णीयोऽयं मावः खक्रमाम्बुजैः ॥ ३९ ॥
इलयाकण्ये भुः प्रोचे चेन्िैन्पोऽयमव्र वः । आप्रष्टन्यसखदा' सद्धः भधाना चा्यसद्घवः ॥ ४० ॥
६४. उतस्तदठमला तेऽवन्तिदे दो व्यजीदर्न 1 श्वा" श्री भीम श्रूपालग्रधामैः सपरिच्छदैः ॥ ४९॥
परथि खश्चरतां तेषां निरि सद्गय भारती 1 भवदेरां प्रददे वाचा प्रसादातिश्चयष्टशा ॥ ४२ ॥
ख-खदकेननिष्णाता ऊर्व से सया ते । चुरङ्गक्माध्यलं विद्रविष्यन्ति बादिनः ॥ ४३॥
स्रों योजनं धारानगरीः खमागमत् । तष्य वत्र गवष्य श्रीभोजो हेग खंखः 1 ४४ ॥
प्कवादिविजये पणं सेविदये तदा । मदीया वादिनः केन जय्या इयमिसन्िवः ।[ ४५ ॥
छं रक्षं परदास्यामि विजये वादिनं भ्रति 1 गू्ैरस्य बं वीदयं अेतमिशोर्मया धुवम् ।1 ४६॥ -यु्म्।
विश्वदसैनवादीन्द्राच् स राज्ञः पर्थदि स्थिवः 1 जिग्ये चतुरशीतिं च खस्वाभ्युपगमस्ितान् 1 ४७ ॥
ससैवीदध्येलेन प्रयेकं परविवासरम् 1 अनायासादसी सारवच्ा न्यायकनिषठपीः ॥ ध८ ॥
छकषाखरसंस्यया दत्वा द्रव्यस्याथ मदीपदरिः ॥ तत आहसत तत्काङं सिद्धसारस्तं किम् । ४९ ॥
उतोऽलुमयुतते घं स भीतो द्रन्यन्ययावतः पंचकोटिभ्ययप्राप्नो वादिपंचज्दीजये 1 ५० ॥
किं नामायुप्य चैनपेधनपाटसतोऽत्रवीत् । दान्तिरियमिषा सेर शलेति' भूपतिः ॥ ५९ ।!
छान्तिनान्ना भिद्धोऽलि चेचाढो वादिनां पुनः । ततो बाद निपेभ्यासौ सम्मान्यादः प्रदीयते |1५२॥
च्व ¶कथासोषक्वेन नायुमनर विघुद्रये । अन्यथा मत्सभां भित्वा को यासक्षवविब्रहः ॥ ५३ ॥
सुः पचदस उेण सदला गूजैरावनेः । पवमदेऽथ ते रक्षाद्फं तवः 1] ५४ ॥
था षष्टि सया दक्तालतोऽधुना 1 कया शोषयिलन्याऽशड घन पारधियांनिचेः ।। ५५ ॥
पयोच्येवि तेनाथ खापिदाः दगन्तिसूरयः । रशविढौदशमभिलव् देदो* चैलान्यचीकरत् ॥ ५६ ॥
सवगि्लयापष्िः सदत भूषदत्तदः 1 यारापद्राभिषद्रहे भदिवाः प्रयुनिततदम ॥ ५७ ॥
वच्रस्यादिममोश्चैले मूखनायकूवा गरतः । र्देवङरिकाऽकारि सशशारुश्च रथो मदान् 1} ५८ ॥
कथा च धमपास्य तैर्ोच्यत निस्दुषम् । वा दिवता र विरुद वैषां मद्दे नप ॥ ५९॥
वीशरातुयावाच्च मूरैरेखाधवधिः 1 मला्लाय वे शरापुः पत्तनं श्रीनिकेतनम् 11 ६० 1
3 रसु 2 फ शेदि1 3गच। 4 प शायोनिः॥ 5 फ श्टथ्यमददा। 6 दि हताः 7 2 देवि ॥
हप देको1 9 श ण्वहुःपः1 10 8 र ्रादिवेवादविष्दं सरीयां श्रद्दे ख्पः॥
१६. वादिवेताठशान्तिसुिवरितम् । १३१५
६५. भम्रे च त बाखन्यज्िनदेवसय धीमतः । प्े्ठिनसनयः पड्यनामा दष्टो मदना ॥-६९ ॥
साधनैः सरवपक्षीयिर्म्नोपधविजृम्मितैः । अयथं ्रतिकारेषु तेष्वपि न सजित; ॥ ६२ ॥
तत उसाय्य गर्तायां निप; खजमैः सहं । सर्पदषटव्यवस्येयं' युनरुलीवनादाया' ॥ ६३ ॥ .,
शति विज्ञापित रिष्यैर्डिनदेवग्रदेऽम>् 1 सम्बोधनार्थमाचख्युरय ते प्रमवस्तद्ा } ६४ 1
दृष्टं दृ्ेयत्तासाकं भकादय क्ितिमध्यतः ¦ जिनदेवस्दाकण्ये इमरान वैः समं यथौ ॥ ६५॥ 5
भरुबञुत्खाय रिच दिते शुयोऽगूदम् । तच्लं स्पत्वाऽन् दषं दष्टश्ासौ सयुल्थितः ॥ ६६ ॥
शुरखपादौ नमस्छृय पद्य; पद्यनिभाननेः 1 भादा गुरवः सस्वजनाः कथमिदागसन् ॥ ६७ 1
अरापृतते छथिते सदयो जिनदेवेन दर्तः त्वाद् ारभिः सार्थं ख दं निखयसागमत् । ६८ ॥
तितराम्यर्चिताः“ पून्यां निजमाभममाययुः । गुस््ेदमागत्धोपफता भष्येव फेन सः ॥ ६९ ॥
६६, अयथ श्रसाणशाखराणि दिष्यान् दा्श्षतं तदा ! जथ्यापयन्वि श्रीद्षानितिसूरयन्चैयखिवाः ॥ ७० ॥10
सूरिः शीश्चनिचन्द्रास्यः भीनद्ुखपुरादगाब् । अंणदिद्टपुरे चेयपरिपारीविधित्सया । ७१ ॥
संपत्संपधिरन्यभीभीसंपकमिनारये । नत्या शीं सूरपभं पराणमत् वतः ।॥ ७२ ॥
अमेया दुःपरिच्छेया धौद्धवकंसमुद्धवाः ! वेयनधािताः सर्यैऽन्यभक्यानवगादिताः ॥ ५३ ॥
पुस्तकः स उर्ध्वसो दिनाम् "पश्वदृदाऽश्णोत् । तत्रागमय वदृध्यायध्यानथीरमनास्तद्ा || ४४ ॥
वहुद! फथ्यमनिऽपि श्रये दुयैदेऽन्यदा ! छप्रेप्वनधिगच्छच्सु पूया न्विंद्मागमन् ॥ ७५ 1. 15
असिते" हृतमितयुक्त्वा गुरबोऽर निःरशचसुः । पदा भीसुनिचन्द्राख्यः सूरिः पूपान् च्यजिन्नपत्त ॥७६॥
सपु्तकाः पाठ ये प्रघद्यावलोक्नताः" । कि वदन्वि व एवात्र पुरा गुरुपुरखछताः ॥ ७७ ॥
छपसे वदहिसयातः सरवैथाठपरश्ितः । सोऽपि फं उभते वकत नवेदयादिरोत प्रभो ! ॥ ५८ ॥
शतेति द्वमत्र सदयः अमबोऽबदतर ! भरदायां प्षपादो सः शिष्याणां गान्यदैतुपु ॥ ७९१
इतोऽहि पोठदोऽ्ीते यदू व्याख्यातं सुटुैटम् । जसाभिस्तदभिभायादधोक्तं सुविपैचनप् ॥ ८० ॥ 20
निक्षमय्येलयसी प्रा्षस्तद घीतरिनावधि; 1 सर्वेप्वदस्सु यथोक्तं वद्रक्तव्यः यथातथम् ।॥ ८१ ॥
सद्यश्च तेयेदाल्यावं परमतः सुदुः शवम् ! सवीदवादकषेवादमयादीद् विशदं उतः ॥ ८२ ॥
श्रोशान्तिसूरिभिसोपपोपतः परिपस्वजे ¡ भरोचे च संनिवेदयाङके र" रेणुतं भवान् 1 ८१ ॥
यत्स ! भरमाणदाल्ञाणि पटाशठमतिर्मम 1 पार्थे नश्वरदेदस्य छाममच् गृदाण मोः ! ॥ ८४ ॥
एलव्येतपयत्" सूरिष्निचन्दर४ भरभो ! कथम् । अध्येयं स्यानकामावे दुष्मापं खानमन्र यत् ।॥ ८५ ॥ 25
ततस्ते ठंकशाजायाः पश्चादवागे समापयन् { आश्रयार्थं गदं चार श्रादधष्यश्ीद् विदूषणम्" ॥ ८६ ॥
पदूदुदोनग्रमाणानां शासराण्यष्ेवाततेऽथ सः । अध्यैष्ट तापक-कता्रोयोगेो इुडेम दद्मः ॥ ८७ ॥
छतः सुषिदितानां हि साधूनामाश्रयाः पुरे वम सत्र संवित्त्या" सर्वघद्वचरितिणाम् 1 ८८ ॥
सत्तराध्ययनधयटी का शीद्ंतिसरिभिः ! विदधे दादिनामेन्द्रसन्नागदमनीसमा 1 ८९॥
दिष्येण सुनिचन्द्रसय सुरः श्रीदेवसूरिणा 1 तन्मध्यत उपन्यखसीमियीगवद्दिष्ट 1 ९० 1 89
सुरः शीसिद्धरएजस्य निदो वादे दिगेवरः ! वदीयवचस निधा" विदहुःसासाधिका' ॥। ९१ ॥
1. श्न्यदत्थापा \ % त र्वीकनाश्चयः। 3 मेप हर्दि 4 गप सम्यर्थिताः 1 5 कव दनान} च दशा) 6 प मस्यनि।॥
ए शरश्ववोभताः।+ 8 रे ददयूढ। 9 प र्रर + 10 2 व्यजिहघप्द; ¢ बिज्ञपयद्॥ 11 प श्वनदरधरमो + 12
शिमूर्् । 19 मे छ सेद । 14 द श्वत दिखा+ 5 द निभा + 16 4 ण्ठपद्च 8 =
१३६ प्रमावकचरिते
‰७. जयान्येदु्निते धर्मे धनपाटेन भारवे । षक एव मदीर्षठे कविरूवमिति मानिरे ॥ ९२ ॥
रोस च धनपाछेन बुधोऽणदिह्ुपत्तने ! अलि अेवाम्वराचा्यः च्ान्तिखरिः प्रतेन दि ॥९३॥
दिनैः कियदधिरभ्यागात् चं दषु घमंकोदिदः । खयैभरीगर्वसैसदरं श्रीपत्तनं एम् ॥ ९४ ॥
थारापद्रमदाचैटप्रयासन्नमठे कठः 1 छलागादपरादेऽसौ दुधदेनकौवुकी' ॥ ९५ ॥
] तदानी स भमु कण्ड्ूमीडिव ओषधम् । विभ्य पिदितदवारररिस्तदुचिवां॒कः । ९६ ॥
संगीर्य छुग्िकाटिदरा्लापितं यदिभिररम् । षच्छयैव विजेप्येऽं घर्मो ध्वासेति तं जगौ ॥ ९७ ॥
(करब'भननोत्तर सूरिः दाद् देव! इति खुटम् । प्देवः क इति ततमे त्वष्दमिःतयु्तरं ददौ ॥ ९८ ॥
भ्अद् कः इति प्रच्छायां “े'ति चाचमनोचत । ध्रा कः एतादरि प्रभ्े प्त्वमिःघ्युत्तरमातनोत् | ९९ ॥
पुनः शल क! इति रन्न ्िदीर्म भराग्बदुचपम् 1 तयोश्चककमेतद्धि जदचेऽनन्तमनन्ववत् ॥ १०० ॥ =,
10 चद्मक्छवः सोऽभूद् दर उद्वटिवि सवि । स तत्त्वोपष्ठवम्नन्थाभ्यासोपन्यासमातनोत् ॥ १०१ ॥
हिवण्डादिरते चात्र ीदागन्तयाचा यै उम । "छृवसवोलुबरादोऽत् अविल्स्ं विवादिनम् (1 १०९ ॥
अभापैय निजं वेषं योगपटादिकं सया ] ज्कवे्ा; सगखरासे विधीयन्ते तथा “वथा । १०६ ॥
ठया कृते च सर्वत्र धर्मौऽवाय्तिदिस्मितः । पादावस्य अगस्याद् नादमीशो' भव्ये ॥ ९०४ ॥
बुधस्त्मेव च श्रीमन् ! धनपालोदिवं वचः । प्रतीतमेव मशचित्ते तादृकरिमच्दं वदेत् ॥ १०५. ॥
18 शुकस्य भ्यौ स्थानं निजं स निरति; 1 भहदैश्लरभियां नामाभिच(रपरमोषधिः ॥ १०६ ॥
६८, लय द्रविद्देशीयोऽन्यदा नादी समागमन् | अन्यक्तं भैराश्च्दानुकारं “किमपि भुवम् ॥१०५॥
# भ्रमवस्तस्य भापायाममिक्षा अपि फोुकात् । भित्तिखे घोट द्वं दर्वाभिदधिरे स्फुटम् ॥ १०८ ॥
खद तवमन्यदेशीयवादिना सद सङ्गवम् । अग्यक्तवादी पञुबदू योग्धोऽयं भिभेगारतेः ॥ १०९ ॥
घदतीत्य परमौ सांक्रामिकसारस्ोत्तरे 1 बुर्डमपविशुविषर्टं साऽवदद् शशम्. 1 ११० ॥
20 विषसगैहमैः कष्टादप्यशक्यालुवादिभिः 1 तथा निरुत्तरः पर्चाकारं ख वेन छम्भिवः ॥ १११॥
गते तिर्वियतेऽसिग्च कोदिशीके जनोऽवदत् 1 जद्मि्तपतरि मास्यन्यो वादी बाग्देवतावरात् ॥ ९१२ ॥
६९. किदं कर्वसं तेपां थारापद्रपुरेऽन्यदा । देवी श्रीनागिनी व्याक्याक्षणे नियं सग्रचकति ॥११३॥
तटे पासनिदधेपमासनायाय ते न्युः 1 देव्या सह् गुतेखस्य समयोऽयं प्रवरदेते ॥ ९९४ ॥
अन्यदा वासमिषेषं वैवित्यात् ते विसस्मसः । आसने प्रेपणे चात उर्वस्या सरा चिरं सित। ॥ १९५ ॥
) ध्यानखानौ निरमभ्ये सदो देवीस्वूपिणी । मध्येमठसुपाडम्भग्रदानायाययौ तदा ॥ ११६ ॥
खघयोतं सूरयो ट्ष स्यं प्वातिरतिखितिम्" ! भवततकं युनि भरोचुनो पि प्राप्ाऽ्र # शुने ! ॥ ९१७ ॥
वेकः नेमि तेनोरेऽवदद् देनी स्वयं वथा । यासागामान्ममायाही सन्यथावृर्वसंयिवेः ॥ ९१८ ॥
श्रुतक्ञानमयाह्वाना भूयाद् बोऽपि विस्यृतिः । पायुः चण्मासदोपं तद्मितानादवः प्रभोः ॥ ११९ ॥
सगच्छसंसवििं कृत्वः प्रेय पथ्यं विधत्त तत् । क्षते ममोचिवं हेवत् रकाङविक्तापनं भमोः ॥ १२० ॥
80 इत्युक्त्वाऽनदर्दिवायां च देन्यां प्रावर्निजं यणम् 1 सदं च मच्रयित्वा दार्विशत्सत्पात्रमप्यचः ॥ १२१९ ॥
सुधीश्वराखयः सरिपदै ठेन निपिरिवाः 1 भीवीरसरिः शोश्ाकिभद्रः" सूरिखयापरः ॥ १२२५
शरीसर्वदधेवसुरिशच मूती र्वी सा । सदृत्ाउद्ूवा दीप्यमाना सत्तेनसा यमौ ॥ १२३ ॥
नाभूत् भीवीरसरीणं कयंदित् सूरिखन्तविः ॥ रेषां राजपुरिमामे भीनेनिः शषच्चदं वपुः 1 १२४ ॥
1 दर चोद +% र धिव 48 श्वः परकीः॥4 प चथात्या॥5 न्मीरे।! 68 दि र ० ० प वस् ^ वपन द्म; ^ शब्दान्
र फिमपि न वम् । 7 ए सवे; ¢ सिं 18 मे स्िदान् 19 1२ बेश्रीर। 10 ए शलं विह्छपिदं । 11 7 परीटमदः 1
१६. वादिवेताखशचान्तिसूरिचरितम् । १२५
श्षाखद्वये परे विदठत्कोरीरपरिवारिते । सूरयोऽपि यसैन्ते संघोद्धारधुरन्धराः 1 १२५ ॥
श्रीखान्ति्धरथः श्रीमदुल्लयन्ताचरू ति ! पच्रोभिघानय॒श्मद्खरसाटेन सेगताः 11 ९९६ ॥
छत्व भयाणमस्यैश दिनै गिरिममभ्ययुः 1 शीनेमिं हदये ध्यात्वा चङ प्रायोपदेदनम् १ १२७ ॥
धर्मष्यानाप्निनिर्दग्धसवार्तिविततेयसलः । जङारकचचृषानिदराग्रशचयन्तःश्रतीतयः ॥ १२८ ॥
समाधिना य्यवीयाध दिनानां पच्वविदातिम् ! वैमानिकसुरवाससधिजगुजेगनवाः । १२९ ॥ ह
आरिनिक्मदरसरतो वर्णखद्से शते सपणष्णवतौ (१०९६)
श्युचिसितिनवमीङ्जक्रुत्तिकाख शान्तिभरभोरभदस्तम् ॥ १२०॥
इत्थं ओ्रीद्ान्तिसरेवेरचरितमिदं दादिपेतालनान्ञः
पूर्व्रीसिद्धसेनपश्रतिखुचरितनातजतायकारम् ।
अद्यप्रातीनविद्धलनपरिणतामादघार्नः ¢) धिये स्ता- 10
भ्नन्धाचाचन्द्रकालं विदुधजनदतैः सस्यगभ्यस्यमानम् ॥ १३१ ॥
आ्रीचन्द्रपमसूरिपटसरसीदंसप्रभः खीपमा-
न्द्रः सरिरनेन चेतसि कते ओरीरामलश्मीशुवा ।
श्रीप्रवैरिचरिन्नरोदणगिरौ श्वदोऽगमत् पड
श्रीभदुघ्रखनीन्दुना विदितः ओदान्तिररिमथा ॥ १३२ ॥ 15
} ग्रथ १३६, अ० ९} उभये ३६४६, अक्षर १७॥
इति श्रीवादिवेतारग्रयन्धः ॥
प पन्नग 2 ए म्मेलमरमदपन (१) १
५०१४
(शदे
१७. श्रीमहनद्रसूरिषरितम् ।
६१. शमन्मदेन्दरसरिभ्यो नमस्कार हासम 1 संकारमिवागण्यपुण्वपण्यिरीछतौ ॥ ९ ॥
श्रीमते धनपालस सारसः को गुणस्तुतौ । यस्याविचर्रिषातते ब्राह्मी तथ्यवचःक्रमा ॥ २ ॥
ऋष्यः स धनपाछः स्यात् कार आन्तरविद्धिपाम् । यदुद्धिरेव तिदधा्ञा मिभ्यात्गरर्च्छिदे ॥ ३ ॥ .
वदते वाचमाधाखे दासे विष् शरुक्ये । विधास्ये खस्य नेमैल्यमादालये जन्मनः फलम् 1 ४ ॥
अस्यवन्खभिघो देशो देशोनं बाडवायुम् । यख येन बसन्यत्र' कानि नवमोगिनाम् ॥ ५ ॥
आचारः पुरुपायौनां पुर धाराऽस्ि यसुरः 1 दानकर्प्ठवाहर्यादलाया साऽमरावती ॥ ६ ॥
कत्र ध्रीभोजराजोऽस्ि साजा निन्पलयैभवः । अवरं यन्मुखाम्भोजं भारती-भीनिवासयोः 1 ७ ॥
यशञःमंदीदीरे प्रबसव्योमबिद्रे 1 विपि पूनाविघौ नारिकेरद्िधुमादधे ॥ ८ ॥
30 ६२. इवच मध्पदेद्ीयसंकादयस्यानसंश्यः 1 देवपिरस्ति देवर्पि्रभावो भूमिनिजेरः ॥ ९ ॥
€,
18
%0
%
30
~ 1 यनव सन्य 2 9 न्यूतपिकमः।॥ 3 2 छवंभुबः पए ।
64.) निवेय्य 17 2 वदनो 8 8 दानाप्रहण 19 र पराविदभिवं +
तस्य श्रीसर्यदेवाष्यः सूलरन्यूलसत्कियः+ । त्राह्ण्यनिष्ठमा चस वुः दिष्ठा विरिष्टया ॥ १० ॥
उद्य पुत्रदं जज्ञे विहेशैराचैतकमम् 1 जाद; श्रीधनपादाख्यो दवितीयः दो भनः पुनः ॥ ११॥
तन्रान्यदाऽऽययो चान्द्रगच्छपुष्कस्मारकरः 1 ध्रीमेन्द्रयुः पार्टश्वा शुतपयोनिषेः ॥ १२ ॥
जनानां संशयोच्छेदमादधद् व्याल्यया तया । वितः सवेदेवेन दवि पजेन ख शतः ॥ १३ ॥
ख चाखोपाथये भआायादुचितं सानितव्र तैः 1 दिनगवमदोरारं तथैवासयान् समाधिना ॥ १४ ॥
पप्रच्छ प्रभुरप्येवं परीभादेतये दि नः । सुधियो थूयमायाथ कार्य बाप्यस्ि किचन ॥ ९५ ॥
खयंुनोऽपरा मूतः ्रादासौ दविजसन्तमः 1 मष्ातमनां दि मादात्म्यनीक्षणे सुद्चताजेनम् ॥ १६ ॥
कायं न, फिशिदप्यन्यदल्ि ततराथिनो वयम् ॥ रदस्य +यदन्येयमितरेां रुणोदधे" ! 1 १७ ॥
सिितैकान्ते अयुः भद ख्याव यत् कयनोचिदम् । इति त्वा जगादासो पिता नः दुण्यवानभूत् ॥ १८ ॥
यलमूहयलतो ठ्षिदनं परादौ सदा । शदे मम निधेः" श्च दष्णादिरपितं दः ॥ १९ ॥
दं सर्वत्तातविन्नाना यूयं यदि ममोपरि 1 अतुमरदयिया ख्यात पदोपकरणोद्यताः ॥ २० 1
आ्रद्यणः सणुुम्बस्वरखजमैः सद खेडतरि 1 दानभरौष्ठवः श्रीमन् ! प्रसीद प्रेषयस्व वत् २१ ॥ युग्मम् ।
सूरिर्विषरय उला्वोहामं रिष्मोचमख्य सः 1 भाद् सम्यग् भवत्कार्यं पिधास्यामरो धियां निषे !॥२२।॥
धुर् नः किं मवान् दावा रदः कथ्यं हि नस्त्वया 1 सामिखामिन् ! समस्तस्य दाखामि ठवे निश्चितम् ॥२३॥
अदं खचि मावत्क्यस्ुनोऽ्प समाददे । साक्िणोऽन विधीयन्तां द्रव्यव्यत्रिकये श्चयम् ॥ २४ ॥
उ्ाख्याता वेदवेदाद्वस्लेषु निवयं कथम् । बद्म्यत्र तयाप्यसतु विश्वासाय प्रभोरिदम् ॥ २५ ॥
साक्षी वयस्तनसिचान्, मेने शदस्तदा 1 हृष्टेन गृहमागय पुयोर्जगदे वया ॥ २६1
शुभेऽहि सूरिमादास क्ञाना्छात्वा ख वद्धवम् । निश्चिलोवाच तद्रन्यं सानयित्वाऽऽप स द्विजः ॥ २७॥
चस्वादिस्युवस्य टद्टक्षा विनियेयुः । च्ेऽपि निःदोत्ंसः सूरिः स्योपा्नयं ययौ ॥ २८ ॥
भीमः स्यदेवष्य महेन्द्रस्य प्रमोखया श्दान-प्ररणयोकौदो वर्प धावत् वदराऽभवत् ।। २९ ॥
अन्यदा सयमन्यत्वाद् प्राञ्मणः सूरिमाद् च । देयदरव्येऽग्र वे दत्ते स्वगृहं प्रविकषाम्यदम् ॥ ३० ॥
सरि प्राद्यभिरवितँ" अरदीष्ये यचनं मम ॥ भवत्विदं दतो मित्र गृहाण स्वं द्विजोऽषद्न् ॥ ३१॥
4 म दना, .& यदिना०। 5 ¢ श्ट, ॥
ध
१७. महिनद्रसूरिचरितम् 1 १६९
^ रिग सुतदन्छाद् देलक नन्दनं मम । सयगरतिततग.वेत् ते नं वा यच्छ गृहं निजम् ॥ ३२ 1
इतिकर्वर्यतामूट द्विजः केन सोऽवदत् ! दास्यमि ततो वेदम निजं चिन्तातुते ययी ॥ ३३ ॥
„, तेन्नानास्ठतलद्वायां रिष्यै"ऽसौ निद्रया विना } ट्ख धनपाङेनागतेन दपसौवतः ॥ ३४ ॥
विषादः ईिनिमिततोऽयं मन्द्ने मयि तिष्ठति ! यथादिष्टकरे तत् स्वमाख्याहि मम कारणम् ॥ १५ ॥
क्वः शाद् पित्रा वत्स ! सत्युत्ा हि भवार्शाः } पित्रदिद्यविघानि स्युरीदम्गाढाभि्न्धयः 1 ३६ ॥ 5
णतः पित्तं पाति" नरकदुद्धरयथ 1 सहरि च प्रदत्ते यो दे प्रोक्तः छतः स च \॥ ३५ ॥
शति-स्यति-पुयणानामभ्यासस् उख्य च । फर तदेव युप्माकं यद् छणादसदुद्धूति; ।॥ ३८ 1
तवः शण्ववधानान् त्वं सन्ति जैना मदर्ययः ) महैन्द्रसूरयो यैले द्रव्यभीटक् प्रदर्चितम् } ३९ ॥
यथाभिशुचितं चैपामैदेयं प्रतिश्ुतम् । तवः पुत्रद्रयादेकं याचन्ते करै दि किम् ॥ ० ॥
सङ्कटादश्चरो चतस ! स्वयैव धुना बयम् । मोच्यामहेः ततस्तथा रिष्यो मत्छर्णाद् भव ॥ ४१ ॥ 10
कोपगर्भं सदा श्रीघन पादो भियां निधिः । तातोक्तं भवता याद्ग् नेदवदे फोऽप्युचितं देत् ॥ ४२ ॥
सांकादयस्यानसंकाक्ञा चयं वर्णेषु वर्णिताः । चदुर्वेदविद्ः साद्गपाणयणश्तः सद् ।। ४३ ॥
तथा श्रीषुञ्जराजस्य यतिपरनसुवोऽभवत् ( ऽभवम् १ ) श्री मोजवाठसौदा्दमूमिर्भूमिुरो दहम् 11४ ४
तसूेजानिद् स्थीयान् पुत्रो भूत्वा भरपातये । घ्रे परतिवशद्राणा दीक्षया द्यवगीतया ॥ ४५ ॥
एवर्वण्रणतो मोच्यः पादाः सर्वेऽपि पूर्वजाः 1 इमं छुव्यवदारं नाधास्ये" सलनमिन्दितिप् ॥ ४६ ॥ 15
कर्येणानेन नो कार्य भम स्वरुचितं छर । तावमियवमयायुं स सस्मादन्यतो ययी ।} ४७ ॥
अशुपूरषटुताक्षोऽसो निराशो शरसे ! यायदसि समायावसताबद्ायात् सुचोऽपरः ॥ ४८ ॥
धरष्टेापि दैन्येऽत्र निभिं स सदाऽवदत् ¦ धनपाखेनं नापि कार्य" भतिद्ता वचम् || ४९ ॥
भवान् चाछस्ततः र्िलु तत्र भरतिविधास्यते । गच्छ सखवकर्मभोक्तारो भविष्यामः खलश्च; ॥ ५० 1
निराशं चाक्यमाकण्यं तप्पिुः इभनतोऽवदत् ! मा सात ! विहृढो भूया मवि पुत्रे सति धुवम् ॥ ५१॥ 20
घनषाखो सजपूल्यः छद्धम्बभरणक्षमः । निध्ितस्तससदेन भवतादिटमाचरे ॥ ५२ ॥
भेद्.स्ति-धतिस्तोमपारगः पण्डितोऽअनः । छृयटयेषु निष्णातः स येवेक्त् यथारुचि 1 ५२ ॥
अहं छु स्रो वास्यदेतदेष वि वारये । पित्रदिशािषेरन्यो न धर्मस्तनुजन्मनाम् ॥ ५४ ॥
अन्न छृलयमशृटये वा नैवाहं गणयाम्यतः ! कृपे ष्टिष निपाने मामेय ययारुचि ।1 ५५ ॥
शुत्येति सर्वदेवश्च तं वाटं परिपस्यजे । माग्रणान्मोचयित्वा सपं सयुद्धर मदामते 1 ॥ ५६ ॥ 25
ततः प्रागुक्तकार्यं तच्छूवितोऽस युरो्तमः } भतिदर्पीन् ततः राद कार्यमेवन् प्रियं प्रियम् ॥ ५५७ ॥
धीजिना सुनयः “सस्त्वनिधयस्तयमोज्यटाः । तस्सेनिधाववम्याने सद्वाग्यरेव भ्यते ॥ ५८ ५
खीवादुकम्पया धर्मैः ख च चयैव तिवि ! विदं यत्सयधर्मस्य प्षानमीदर् प्रसीतिदम् ॥ ५९ ॥
य स्यास्यति गृदायसे विपये १चिकिखाङ्ले } इदुः कोथेमिद कारममिवि विन्वातिंनरे ॥ ६० ॥
पिभेदयुभयया बन्धु्टभाया धनभ्रियः 1 जसन्दुषटधियसिष्तस्रपि मोग्येषु यस्ुघु ॥ ६१ 11
समापीदग्गतिः दन्यासम्बन्ये मायिनी भ्रुवम् 1 वत्तात ! मल्मिये कायं शद्रे ठि मिषेयतः ॥ ६२ ॥
चदुचिष्ट शठ नानं देवायेनमय क्ियराम् } येच्वदेवादिकां करर निदृतः कर भोजनम्. १ ६३ #
. सतो मां वत्र नीच्या च रेपामष विनिदिष } पपिरे निजं जन्म यथा तरदमेधया 1 ६४ ॥
30
ड ------------ =
1 ठे शपो ष्म सति\४ अ १14 म नदि 15 0 कर्प 16 द सर 7 शविष्ठ शति 39 रिपवो)
5
%0
99
१४० भरमावकचरिवे
इयाकण्ये चदा विप्र आनन्दाशुपरिषुतः 1 उत्तखौ 'वाढमाश्धिप्य मूर चुम्बिवयान् सदम् ॥ ६५.॥
दवः खवीः क्रियाः एत्वा मोजनानन्वरं दविः । भरायाच् खो भनदेवेन सदहाचायैपरविश्रये 1 ६६ ॥
अद्कमारेपयामास स तेपां बमं सुतम् 1 यावान् भाति विधातन्यः' पृञ्यैलानानयं सद; 1 ६७ ॥
सूरयलमलुङञाप्यादीशषयंसं सुतं सुदा ¡ तदिनान्वः शमे उमे ञभमदनिरीकिते ॥ ६८ ॥
चे विजहुः ममते चापभाजनविद्धिाः" ! अणदि्पुरं राविदेटन्तो सुवं शनैः ॥ ६९ ॥
१३. इवच धनपाठेन सकैदेवः एयण्ठः । विकम॑कृतनिथिद्रव्यात् घुम विकरीतवानिवि 1 ४० ॥
अरृषटम्यञुयास्ते च दीक्चापतितरूद्रकाः 1 कौतस्छुताः शमन्याजात् खीबालादिप्ररम्भणाः ॥ ७१ 1
निषीस्यते वतो दैशदेषां पापण्डमद्भुवम् । ध्यात्वा दिप्य रानां वचकरे तेन रोपवः ॥ ७२ ॥ युग्मम्
पव द्वाददवपौणि श्रीभोजस्यात्या वदा । न मालये बिजटे तच्छरीशेताम्बरदर्हनम् ॥। ७३ ॥
खितानां गूजर देते धारासद्वो व्यजिन्तपत् । भीमन्महेन्द्रसूरीणां यथावृचं ययाथम् ॥ ७४ ॥
वः दोमनदेवस्वाप्यापितः सूरिभिखदा । विदधे बाघमाचाैः शक्रेणापि स्तुतो गाः 11 ५५ ॥
अवन्तिसद्वविकर्तं शत्वास्यात् चलोभनो विसुः । यायाम्यं निजेभातुः प्रतिबोधाय सत्वरम् ॥ ५६॥
दौरमनस्पमिदं सदे मभनिमिचं समाययौ । अदमेव भतीकारं च सन्धातुसुत्सदे 1 ७७ ॥
मीवाप्निभिःसाद परसुभिः प्रैप्यवाय सः ! धार् पुरमथायावः रयादः प्रौदिमद्भवाम् ॥ ७८ ॥
भ्रात काठे च साधून् स प्रैषीद् गोचस्वर्यया । श्रीमतो धनप गरे परिचिते चिरम्. ॥ ५९ ॥
चतर ठावगरौ साधू विद्रदीराखदा च सः । सानायोपद्िशाय को्ाम्यक्वपुदम् ॥ ८० ॥
स्याह धर्मम तौ वसुः “खखचेवसौ । सस्यलीषि विद्धे धनपारु्रियोत्तयम् ॥ ८१ ॥
भद भीधनपाल्य किचिरेनयोश्वैवम् 1 गृहाद् यान्य्थिनो र्का अधर्मोऽथं यवो मदाच ॥ ८२ ॥
इपिरान्नं चयाऽऽनीतं गृदीतेऽन ववो दपि । द्ितीयमाद्रवं र वैरेतत् किमदभेवम् ॥ ८३ ॥
किं दभि पूगः सन्ति नवा ूये द्यावः } एवप्यहशितं खव गोचेद् गच्छत शीय्रततः ॥ ८४ ॥
तावृधतुपिय रषिरस्माे किमसुयत्ति । असूयया मदान् दोपः प्रियवाक्य हि सुन्दरम् ॥ ८५ 1
अय चेत् ्च्छसि धान्वि विना जीवखिर्ति ध्रुवम् । गोरतेऽदेयातीतरे नास्य ज्ञानिनां वचः ॥ ८६ ॥
सुधीनायस्तोऽवादीत्, वदानादीनवं वच! । दशयं प्रतीय मो दधि जीवानमूदचि ॥ ८७ ॥
पूलिबालक्तरुष्याय वाभ्यां वन्न व्यमोच्यव । जीवा दृध्रखतत्नष्ां द्रागेवारष्टुठदा ॥ ८८ ॥
पटन्वसते हि चषप्या शयश्ुप्याः सिताः पुनः ! वद्णौलद्रसा जीवालदा तेनेश्षिवाः र्टाः ॥ ८९ ॥
मिथ्यात्वस्यावटेषोऽथ तद्वाक्येन दिनियेदौ । तदा एृतीखरस्यादिनाथमदन्विपं यथा ॥ ९० ॥
अचिन्तयद्सौ घर्म एपां जीवदयोत्चखः ] य एप पदय्दिसाविरसी मिध्येव छस््यते ।॥ ९१॥
इर्त च्च वेन-
सव्यस्य अत्पि धम्मो जा श्ुणियं ण जिण सासणं तुम्दं ।
कणगाउराण कणं ससियपयं जठममाणाणं ॥ २२ ॥
विद्रम्मयद्कोऽगायीत् को गुदः शुन चागमः । मववां षु वा स्याने धधे यूयनयस्थिवाः; ।। ९३ ॥1
शये वद्दस्ो च भूयवामवधानवः । गूजराद् देशवः भ्ीमन्नायाता वयमत्र भोः ॥ ९ ॥!
सीमम्मदैन्द्रसूसीणा रिप्यः भीङरे मनो शुः । नामेयमुबनाम्य्े स्विसोऽलि भायुरामये 11 ९५ ॥
३ ड + 9 4. याइद्\ $ 4. 9 2 पिन्यः 1 4 2 विकतिः ४5 ये ब्रष्ठक्द०) 6.2 7 श्रन्थ ।
९७. दनद्रभूरिवरितम् { १४१
इ्युक्या जग्मतुस्तौ च निजं स्यानं मदायुनी । छच्रातो "युकतिमूवं च सुधीः आयादुपाधये ॥ ९६ ॥
अय श्रीद्रमेमनो विकोऽभ्युचौ रुरवान्धवम् 1! जाङिलिद्धे च तेनासौ सोद्रसरेदमोदवः ॥ ९७ ॥
तैन चार्धे एृततेऽगरजे मोपाविसत् तदा । ञ्ये च पूञ्य प्र स्वभष यो धर्ममाश्रयः {1 ९८ ॥
जिनेन्दददीने धर्ममूं भोज द्धपाज्ञया । यनि्ाख मयोपार्नि नान्वस्ठस्य मदोदसः 11 ९९ 1
सर्वदेवः पिच सवे चालुज एठौ महामती । यातनं सुरारं धर्ममाद्विेवां भवचि्दे 11 १०० ॥
5
दयम युनर्ध्मीभासे यर्मतया श्रिते \ सिता यिं न जानीमः कामपि प्रेय संश्रयम् ॥ १०९ 1
उदाल्यादि भदान्नायेोद्धिस्नराढुन रफुटम् । धर्मं शर्मकरे कमेममेच्छेदविधायिनम्. ॥ १०२ ॥
सथं श्रीदीभनो विद्वान् बन्धौ" जेदभरं वह । उवाच त्वं छुखापार ! शरु परम छपैष यत् ॥१०३
देव-धर्मनुरूणां च वच्यात्यवदितः णु । देवो जिनो मदामोदस्मरसुख्यारिनित्यरः ५ १०४ ॥
स्वयं युक्तः परान्मोचयिदुं सामरप्यभूरेशम् । प्रदाता परमानन्दपदृस्य भगवान्. चम् ।} १०५ ॥ 16
शापातुप्रह्छ्तीति भरा विपयकर्वमे । सीशखाश्चलमापाससे देषाः' स्युैपा द्व! १०६ ॥
शरः श्रमद्मश्रद्धासंयमभ्रेय्तां निधिः } कर्मनिजैरणासक्तः सदा संघरिसंवरः« }} १०७ ॥
परिमरदसष्टारम्मो सीवदिंसाशगोधसः ! सनीमिखापसम्पन्नो नदीनः कथं गदः ॥ १०८ ॥
सया्तेषदमारीचक्वमात्र्तपरःक्रिवाः । भृदुत्वारेवसन्वोपा धर्मोऽयं निनभापितः ॥ १०९ ॥
सवयवस्तुदानेन मवे षध्ु्दिखया 1 अधर्मो घर्मवत्ख्यातो नादः छत्रिमवस्तुवत्ः ॥ ११० ॥ 15
सगुयाय षदः श्रीमान्. घनपा धिये निधिः । परपिपन्नो मया जनो धर्मः" सद्रतिदेतवे ॥ ११९ ॥
तः श्रीमनाष्टावीरयेयं गत्वा ननाम च } वीतरोगनमस्कारं ोकयुग्ेन सोऽगवीघ्र् ॥। १९२ ॥
तथा दि-
यं 'जगद्ध्यंसनरस्षणक्ष्म* शतमा च किं संगमे कृतागसि ।
इतीय स्चिन्य विच्य मानसं स्पेव रोपस्तव नाथ निर्वपौ ॥ ११६ ॥ %
कतिपयपुरखामी कायव्य्यैरपि दुग्ररो,
पित्तचित्तरिता मोदेनासौ पुरादखतो मया ।
धिञ्ुवनचिखवुद्धयाऽऽराष्योश्युना “छरदमदः,
पुरधिगतस्वत्माचीनौ दुनोति दिनत्ययः ॥ ११४ ॥
अन्यदुय पूर्निमासन्स्यासमये दपमव्रवीत् । जैनदरीनसंचारदेकदे देशषमध्यवः ॥ १९५ ॥
साजेखय यदोग्योतद्ाघयसाम्यरयिच्रः ! ध्रकटरमसो दन्ठा भूयादथभयोशः ॥ ९१६ ॥
साताऽयद्न्मया एदोऽधि घन्पिमन्नि( ग्मि {वे उचः शरेवाम्बसव्यरन्यथ् वेतने फो दरभनं द्विषन्) ११५]
सतो" धारायुरीसहः संगयाकषापयच् भमोः 1 धीमन्मदेन्द्रद्रेखव् च्ायान्मंश्च सोऽप्यथ ।॥ १९१८ ॥
मेण घनपादय्य पर्मवरदविचशषणः । ददसन्यक्त्यनि्ाभिर्मययमनिष्यामलठवमो ॥ ११९ ४
६४. राशा स भदाकरमषने सोऽन्यदा वपी 1 ठन्मण्टपगवाद्े चोपाविश््न दविवापरवः )} १२०} 30
सरा्ूवः स घ दाराप्रवः स्त्वा हटियपि 1 व्याग ग्रि्ठदो सूपः पप्रच्छैनं खविस्यः १ १२१ ॥
सि } स्मिरमियय ष्टे स प्राद संग्न् 1 देवोऽचि शषिसम्बद्ो थीटया न विरो्यठे ॥ ९२२ ॥
25
३५६ मपि भन्पोः। 3 भिदेः 1 4 ठेर दा वदपर! ददि शप्प् ॥ € ङ जनप) एकि गष
दिप) म कमं) 9 गुप 110 0 न्यवहे। 11 4 ददो; पय ।
१७. अदैनदरसूपिविरितम् 1 १४३
तदा चागच्छतो याजि खं मन्द प्रति } इद्धा खी दक्षयं प्रायाद् तटस्था घाछिकान्विता ॥ १४१ ॥
जवरः रिरो धूनयन्तीं द्धा विरोक्य सः 1 नूपः प्राह फिमादासो ततोऽवादीन् कृती्वरः 1} १४२ ॥
तथाहि
दिनन्दी दि खरारिः किख रतिरमणः कि द्रः किं कुवेरः
दिवा विव्याधरोऽसौ किमय छरपतिः किं विषुः कि विधाता 1
नायं नायं न चायेन खलु निन वानापि नासौनचेषः
क्रीडां कटु भदत्त; खयमिह् दि दखे' ! श्ूपतिर्भोज्देवः ॥ १४३ ॥
शत्या भूपतिर्दभ्यौ नवयारोचितान् कि ! विकल्याननवङृत्वोऽथ "नना पयैहरत् वतः ॥ १४४ ॥
ज्ञानिवेदटदिता कोऽन्य एतं दुभापकं विना 1 निमशर्दः स छ श्रीमन्सु्चवरदधितनिमदः 1 १४५ ॥
कदाचिद् भूपतिर्भित् पाषद्ीवाहयत् ततः । यथी स खेटफासज शफरं च व्यलोकयन् ॥ १४६ ॥ 10
कामं कणौन्तवि्रान्तमाछष्य किख कारकम् { वाणं प्राणं दषद् दते व्यसुद्धन्यञ्वदास्यकः ॥ १४७
पठितोऽसौ किरिर्पोर षर्थयरावमारसन् । प्राहर्िज्ञाः अयुर्योधः पार्थो" चा नान्य षदः 1 १४८ ॥
पण्डिते ततो दृष्टि श्री मोजसागमत् ठदा 1 फचिद् चदिष्ययेदयु्ते स प्राह श्णुत भरभो ! ॥ १४५ ॥
तचेदम्-
रसातरं यातु यदच्र पौरुपं क नीतिरेषा" शरणो चछदोपयान्। , ५5
निदृन्यते यदू यचिनापि दुर्व॑रो ददा महाक्टमराजकं जगत् ॥ १५० ॥
अन्यद् नवसतरषु *दिवजामोत्रजार्ने । साज्ञाय विदिते हन्यमाने छागश्नते वथा ।। १५१ 1
ररक्षे धार क्तक्षे यद्धा खद्वाद् दविधाङते । एकषाता. सदेशस्य; भरा्शसुषै तौ ॥ १५२ ॥
धनपार जगादाथ कायण्यैकमदोद्धिः ! एवत्कर्मङुवो विक्ञाः श्रगोाकारिण्येऽपि च ॥ १५३ ॥
यतः-
पश्वे रुडंवि" विदसियॐ' निखणई साुफास ।
तं जाणइ नरयर्दे दुदर्दे' दिन्नड संचक्षार ॥ १५४ ॥
अन्यदा श्रीमहाकाे पचित्रारोदपर्वणि । मदामदेऽगमदूः राजा वयस्यं परदयुधाच च ।} १५५ ॥
सखे ! स्वदीयदेधानां रदापि च पयित्र्रू } जपवित्रासततस्ते स्वू राजभित्र ततोऽवद्च् ॥ १५६ ॥
वथा हि~
परित्रमपविचरष्य पाविव्रयायाधिरोदति 1 जिनः स्वयं पित्रः किमन्यैस्त्र पविः, १५७ 1
अपाव्य रिषे चैतद्धकगप्यादवं यतः } लिद्नानौनन्वरं' याच्यमानाभ्युपगमार् धुवम् ॥ ९५८ ॥
` ूर्ि श्रीकामदैवख रतियुष्छो दसन्युखाम् । तारकाया? प्ररानायोवितदसलां चराभिपः ॥ ९५६ ॥
पश्यन् पण्डितचण्डाशमामापच सकीवुकः 1 कमिप चाकिकां दिसुदैषच् कथयति स्फुटम् ॥ १६९० ॥
धनपाछस्तर; सिद्धसखारसखतयदगत् वदा । भवद् वथ्यमेवाञु कानी को हि विटम्बते ॥ १६९ ॥ 80
पथेव
, ' स एप सुवनव्रयप्रथितसंयमः चङ्रे
यिभर्तिं चषुषाऽुना विरदकातरः कामिनीम् । ५
20
28
---\ ते देषपयद्माया\ 2 धि दवैः 1 3 रतमा 4 वदवि 5 2 तिंषजा व 67 इेवि ) 7 ^. वहधिषृड 1 8 ^^
नरा६ दुद् \ 9 2२ सिमार्यनं तर ए
९४४ प्रभावकचसरिते
40
15
20
80
अनम किल निर्जिता वयमिति भियायाः करं
करेण परिताडयन् जयति जातदाखः सरः ॥ १६९ ॥
अन्यदा नृपतिः प्रा तव सूनतमापगे । अमिक्ञानं फिमप्यसि सयं कथय तन्मम ॥ १६३ ॥
चसुद्धीरोपविष्ठानां केन द्वारेण निगमः } स्यादस्माकमिदानीमियाखल्याटि कथिदासय ! ॥ ११४ ॥
उतोऽसौ पत्रकेऽरेखीदश्राणि मदामविः । तव; स अुद्रयित्वा च खगीदिचस्य चारयत् ॥ १६५ ॥
ध्यायन्निति सृपो ह्यरचतुष्कष्ये्ट मध्यः । ए्ठैन केनचिद् द्वारा गविन्तौत्ता भविष्यति । १६६ ॥
श्षानिनोऽप्यस्य वचगमत्र मिथ्या करिष्यते ! तवो गते गृ मिरे युक्त्यादानं समागमत् । १६७ ॥
मण्डपरोपरिभागे च चदं श्रापावयञ्नरैः । सेन च्छिद्रेण निगैय राजा खर्यितो ययौ ॥ १६८ ॥
तन्मध्य फवीदा तमाकायो्च्छवृद्धवम् । पकं कपयित्वा स खगीमध्याददरीयत् ॥ १६९ ॥
तत्र चोपरिमागेन नियौस्यति दषो धुवम् । इति प्यं वचस्तस्य क्त्वा राजा चमकत 1 १७० ॥
अन्येद्युः सेतुवन्धेन प्रादिणोनरृपविनैरान । प्रशसिर्वियते यर विहिवा शरीदनूमवा ॥ १७१ ॥
उत्कान्यानयनार्थं ते मधूद्ष्टस्य पष्ठिकाः । नियायाम्मोनिधौ मत्खवसाक्चितविलोचनाः । १७२ ॥
भरश्सतयुषरि वा यां विन्यस्याय पुनलतः । उस्ाटरयापरपैठाक्त पट्टिकासु च मीरिताः ॥ १७६ ॥
तततोऽषयुदख प्राल्यामक्षयण्यङिखक्नसः ।
तानि “र्ःफुटानीव खण्डवृत्तान्यतोऽमवन् 1 १७४ ।।-त्रिभिरविेषकप् ॥
राज्ञाटोग्यन्त दान्यगाविशषदथीनि रिं पुनः । टे छाकफटानीव सण्डितान्यरसान्ययुः ।} १७५ ॥
पूरयन्वि निः मताविशेयैखे महाधियः । परं राततश्चमत्कारकसै कस्यापि मैव चार् ॥ १७६ ॥
द्विषदी त्रिपदी थै सन्नभ्यादिवा तवः 1 श्रीमते धनयाटस यास्य कदिवावियौ । १५७ ॥
खया दि-
(क १ श्टरदिरसि िरांसि यानि रेखरैरि हरि तानि क्ठन्ति गथपादैः ।
तया
(ख ) (लाता तिष्ठति युन्तटेभ्वरखुताः वासोद्रराजखसु-
शतेना जिता निद्या कमख्या देवी यसाद्या च ।
यन्तःधुरचारियारेवनिताविन्ञापनानन्तरं
अषनानन्तरं विदान् वे समसे भूयत् ।
चथादि-
(फ) “अयि सष्ठ चिपमः घुरार्तानां विटसति जन्तुषु फम्मणां विपाकः ॥ १७८॥
तया
(ख) (स्त्वा पूर्रं विषाय यष रूपाणि ूपोऽमजत् ॥ १८९ ॥
फमीरेदिप्रान् दसम्नाद जैनोचितमिदं षषः ॥ १८० ॥
शपौ* सते एतीपायः यर्मणो हि प्रकथ्यते" | समस्यापूरणं दचेठम् सोवीरामोदमेदुरम् ॥ १८१ ॥
फथयीन्द्५ माद कीरस्य सगः स्याट् यदने श्वः 1 मदिनाद्रस्य सन्ये घु सूः भफटयिप्यपि । १८२
~
1 रत्व यश्ैः। 22 उपरिणि॥ 3 श्वा 4 ^ र ॥ 5 देवौ 1 64.20 पष
१७. मदेन्रसूस्चिरितम् । ९४५
द्यपंचादससे "काठ शुष्येयेन्मम मालुपमः । अत्रदस्ाकयाण्येवावद्यमीटक् प्रतिश्रवे ॥ १८३ ॥
कौठफादय भूपारलत्तयैव व्यधापयत् । राजमित्रे* तवः फले ड्ध; उदधयरोनिधिः ॥ १८४ ॥
भ्रतीत एव राजान्न खये को नाम मल्छदी । अयान्येखुरणच्छत् तं सुधीर मोजमूपतिः ।॥ १८५ ॥
सैना जढाश्रयद्वारं सुकृतं किं न मन्यते । ततोऽवदृत् स तत्रापि सूतं सूष्ेतव्रवः ॥ १८६ ॥
तथा हि-
सस्यं वत्रेषु रीतं इद्िकर धवं वारि पीत्वा यथेच्छं
चिच्छिन्नारोपतष्णाः पदसितमनसः प्राणिसाथा भवन्ति)
कोपं नीते जलीषे दिनकरक्िरषौयन्दयनन्ता विनादां
तेनोदासीन भावं भजति यतिजनः कूषवपरादिकार्ये ॥ १८७]
राज्याद सयमेवेद् धर्मः सयो जिनाश्रवः° । व्यवदहयारख्ितानां तु ख्च्यो नैव कथंचन ।॥ १८८ ॥ 10
ततो राजसखा पराद् पित्रापि पाठितः । किंचिञ्ञात्वा सयाश्रायि छा कथा त्वदुषे जने ॥ १८९ ॥
यतः-~
याज्या दिखा नरकपदवी नादृतं भापणीयं
स्तेयं देयं विपयविरतिः सर्वसड्ल्निदत्तिः ।
जैनो धर्म्मो यदि न रुचितः पापपङ्कागतेभ्य- 5
स्त्कि न्यूनो ध्रूतमवमतं किं पमेदयत्ति नो चेत्* ॥ १९० ॥
६५. धनपालस्ततः सकषयां पित्तं व्चयेत् सुधीः 1 जादौ तेषां पुनश्रेयं संसारो्तारकारणम् । १९१ ॥
विमश्येति अ्रमोनोभिसूलोः प्रा्ादमातनोत् । बिम्व्यव्र प्रतिष्ठां च श्री महेन्दरमयुरधौ ॥ १९९ ॥
सर्वहपुरदस्लभरोपविदय एतुत्तिमादये । ज य जं तु क प्पे्यादि गायापंचक्ञता मिताम्" ॥ १९३ ॥
एकदा पतिः स्मा्तैकथादिस्तरनिस्वुपः । वयस्यमवदृस्रैनक्थां श्रावय कामपि ॥ १९४ ॥ 20
द्वादशाय सद्स्राणि मरन्थमानेन तां तत्त; । परिपूरय ततो विदरत्समृह्धरवधारिताम् ॥ १९५ ॥
यथार्था काचदोप्योद्धारत् त्तिखकमजरीम् । रसेन फवितारूपयश्ुर्मस्यदापिनीम् ।। ९९६ ॥
वि््नास्यकपूरपूराभां वर्णसम्धूताम् । सुधीर्विस्वयां चमे कया नवसर्सप्रयाम्।) १९७॥--त्रिमिवरेपकम् ।
रसा नव परां कोटि प्रापिताः कविचक्रिणा ए कयप्यां त्माप्घौ च तद्खछने परिवर्ते ! १९८ ॥
स्यष्यानाभिवागीषा परसतावं ते दधु्ैवम् 1 रसानां स सवः पण्णामाखादगवुषद् बुधः ॥ ९९९ 1 25
दुहित्रा च तवः धरे तात ! म्रन्यः समापि तरिम् । अदो स्यद्धो पिदट्ष्यने लुतान्नाने च चिग् ॥ २००॥
अथासौ गर्जरापीशछेरिदेशदिप्येमणिः { वादिवे वाख विशदं श्रादा+न्याचार्यम्यदयन् ॥ २०१ ॥
खदयेधयदिमां चासाचुत्सूा्विभरूपणव्' 1 राव्दसादियदोषास्तु सिद्धमारस्वतेयु न् ॥ २०२ ॥
8६. स्यां च्यास्यायमानायां खाठं हूमममोचयत् 1 भूपाः पुस्त रस्यपो रससद्रददेवये ॥ २०३ ॥
स द्रसषीयूषंपूरदमद््तवान््" दपः 1 आधिन्यापिसमुच्छेददेनुमश्षयदतिदम् ।। २०४ ॥ 30
सम्पूणं च रस्यं स प्रा च्छामि च्चिन 1 सया त्वामथये रिश्चियेन्न धारयते" ययम् ।1 २०५ 11
1. स्प्रठे।॥ ‰ +. देत मय; फेर 2 छदे पेन्मम। 3 + मानम् । 42 ग्रवानिघरे) 5 तवि. मन्यठे॥
6 ‰ ए सनाधव>॥ ¢ भख तद् किमित य् शवेदी नयु इवि 3 वाद शृषठयधमणे पटमेरो दिनितो सन्मे $
प दे शमिनम्॥ 8 4 यञगषीयः + 9 दव चवुल्ायो । 20 पत न्मदूतवन.। 11 2 च रेन धास्यमे)
५५ ५९
१४६ प्रमापक्चरिति
10
25
49
४
पूर्वमेव कथारम्मे दिवः पात्पियमद्धटम् 1 चलुःस्यानपपवतं वथा छर च भद्धिर ॥ २०६ ॥
धारासन्क्रमयोध्यायां भदाकारस्य नाम च । स्वनि श्क्रावतारस्य शङ्करं एरपभस्य च ।॥ २०७ ॥
श्ीमेपयाद्नास्यायां मम नाम कया कवः । भानन्दसुन्दया विचे जीयादाचन्दरकाधिकम् ॥ २०८ ॥
सुधीः मा् मदाय ! न युं अ्युवायुभम् । षसवयं एतेऽमुभ्िन् सूतं मदः श्रणु # २०९ ॥
पयःपय यया पूर्नं श्रोपियस्व करस्ते । अपादियं भवेत् तव मयस्येदेन विम्दुना 1 २१० ॥
एवमेषां धिनिमये कृते पयिभ्यदानिवः ! खे मे वे धुवं रज्ये याट च क्षीवतेवराम् ॥ २११ ॥
शेपे से यामिरेपं ये न जानन्वि द्विनिहताम् । यन्तो दीनङखः र ते न छजन्ते मनीप्णिाम् ।॥२१२॥१
सय राना सुपा पूर्णः युकं तस््यधादसौ 1 अद्वारस्चकटीवहौ जाढयात् पूरव पुरस्ते ॥ २९३ ॥
दसो रोपाद् वमाणामर याथमेक दपं प्रति । धुननोनेन वकष्यामीयमिसन्धिः कठोरगीः ।¡ २१४ ॥
सां चेयम्-
मारखविओंसि किमन्नं म्नसि कव्वेण निव्वुई" तंसि 1
धणवाटं पि न संचसि युच्छामि स्वंचणं क्तो ॥ २१५ ॥
यथ पद्म निजं गस्य दौर्मनस्येन पूरितः । अयाध्ुखः स सुप्याप तदराऽनाशरववत्पके ॥ २१६ ॥
म खोनं देवपूजा न शुक्तेरौकषि न स्ता । यचनं नैव निदरापि पण्डितस्य सदाऽभवत् ।[ २१५ ॥
मूचयेय सरस्या नय्ायनयाटया । दुद्रा मन्येत स श्ष्टल्यं यथाह" ठन् ॥ २१८ ॥
चि घास ! चेद्रात्ता पुस्तकं पावके हुतम् । सध्ये दयं मेऽखि सकं वे वे फयाम् ॥ २९९ ॥
सानं देवार्चनं थु रं शप्र यया ठव । फथापाढे' ददे हृतः सवं पकार स; ॥ २२० ॥
पथा घ शण्डा सेन धधुवेऽप्र सुवायुपात् । कदाचिन्न शुतं यावत् वावश्नास्याः समाययौ ॥ २२१ ॥
सष्भ्रिवयै षस्याः पयाया भुटव् पद्म । णन्यव् सम्बन्पसम्बद्धं सवं न्यस्वं घ पुस ॥ २२२ ॥
अपापरमानपूर्णोऽयगुषपाठ वदः पुरः 1 मानाद्विनावाः सन्वः सन्वि्ठन्वे न कर्दियिन् ॥ २६९१३ ॥
पिमा िगमाभिल परिसन्दं दिनाघठत् । मार सदयपुरं नाम शुरं पोरजनोचयम् ।। २२४ ॥
शय भ्रीमन्गदावीस्पेये निदे पदै षय 1 चे स परमानन्देमासत्ताद् बिदरांयरः ॥ २२५ ॥
समस्छल्य सुतं प्र विरोधामामसेर्छवम् । घष्मर पराव देव निग्मरेश्यारि साऽछि च ॥ २२६ ॥
दिनैः पविपयैर्मोजमूनानिखमजु्यत् । नासी वद्तान्वः शरप्रस्पेदयरोऽमयत् |) २२७ ॥
साट वेयिन्यते यित पदरदोऽप्मामु यात्यसौ । परतसदयो नान्यखष्ययाग् माप्तीभिमः ॥ २२८ ॥
शफ पुष्परुसते मन्द्रमाग्या ययं ननु 1 षिदनन्दस्य कयं दंसवासपुण्यं दिङृमते ॥ २२९ 1
श्य ियमानम्प षणयेर्य शुटरूस्विव । प्रायाद् घर्माभिधः शीट विदमंखदृ्सुच्यते ॥ २१० ॥
च्पया-
{७. घापारोऽनन्दोपराा पुरपो्तमसंमयः 1 भाण्तेभेक्यमरानां छारदेशोऽभ्धि यार्दिवय्। २११ ॥
यद्र मेकटकन्योर्भिनिपयो दरनायनम् । पविगरयेत् छदश्ठि भीूुकर्छास्यया पुरम् ॥ २३२ ॥
ह्रादि पेष्येह्यहपारणो पादवाप्रमीः । सूरदेय एति स्याततो येषा शद दतीरवान् ॥ २१३ ॥
छवीरितेमनिग्म्य दन्ठा दन्तनयग्पिरिः । सापिध्रीःष्यया श्णविपापरं दमिश्रेषु या ॥ १३४ ॥
हवोदमादमूलां च दिप्रादातिखयौ सुत 1 पमः दम्य दुहिदा गोमनीतयभिषा टया ॥ २१५ ॥
1.111.111... .1110.81 1
१७. देन्द्रसूरिचरितम् । १४५
धर्म; सखनामततो वामः शटत्वादनयसिितिः ) पितुः सन्तापकरलन्ञे सूयैस्येव रानैश्वरः ॥ २३६ ॥
स पित्रोक्तो धन॑ वर्स 1 जीविकायै समर्ज॑य । सुधा न भ्यते धान्यं यत्तैः जठरपूरकम् ॥ २३७ ॥
निष्करूरवाच् वतो नीचसेसगौन् पाठवैरतः । सर्वोपायपरिभष्टोऽभूदिश्े्रश्कः ॥ २३८ ॥
वत्र ्रतरपारोऽस्ति न्यवोधाधः सदैवतः । तद््ौनिरतो धर्मः सदासीद् भक्तिवन्धुरः ।॥ २३९ 1
सल च स्वस्वामिनो गे रतः कचन पर्वणि । भुक्ष्वातरेदि तदुक्त; सन् प्रोवाच प्रकटाक्षरम् । २४० ॥ 5
न वस्मे क्षेनपाला्था विनाऽदं भख्येऽपि दि । धत्रं चयौ ततोऽभ्वच्यै तमृष्व यावदाधितः ॥ २४१ ॥
तामैशषष्ट नम्रां स योगिनीं सदृतेव्िः । क्ेनपारग्रसादेन शक्तिं मूर्तिमतीमिव ॥ २४२ ॥
सया ओेक्चुखत्तामेकां पाथितेनातिभक्तिना । तदुग्मं रसपर्वश्वपू्प तस्याः समर्पैत ।} २४३ ॥
ददाखयादभरमोदेन सभसाद!ऽथ साऽवदत् ! फ त्वं धूणायसे बत्य न ब सोऽप्यमदत् वतः ॥ २४४ ॥
न धृणाये महामयि सा ततः पुनराह च । व्यादेहि वचनं तेन त्क सादरं वचः ।1 २४५ ॥ 10
सा च तद्रसगण्डूषं सुधावचन्सुखेऽ्िपत् ¡ हस्तं तन्मस्तरे प्रादादायातस्य तेर्ैदिः }} २४६ 1
तिरेधत्त क्षणेनैव सा देवी च गिर ठत । विमुच्य स च तत्सर्वं तस्माभिरमदू हतम् ॥ २४७ ॥
शमैगैच्छन् पुरः प्राप पूर्वगं गातं वत्तः । भचिन्तितमवादीच फाव्यं सारस्तोदयात् ॥ २४८ ॥
तथा दि-
एते मेकरकन्यकवाप्रणयिनः पाताखसूलर्शदाः
सत्रासं जनयन्ति चिन्ध्यभिदुरा वारां भवादाः पुरः 1
देकोद्रकितनर्तितभ्रतिदन्यावत्तितपेरित-
व्यक्तखीक्तनिहुतपरकरितप्रोदुततीरट्टमाः ॥ २४९]
तत उन्तीयै नावासौ नमरान्तः समागमन् । निजावासं जनन्या च कलेदादस्प्चि दस्यो; ।। २५० 1
भयोस्सूरे कथं परागा एति पिनदितस्तथा । रसता सोऽछजेनापि दिरखा हदि पर ॥ २५१ ॥
जाभिेद्रदशब्दाच्रः श्रातश्रतः पुनपुनः । सवानप्यवमन्यासो" रुक्चाक्चरमथाबदत् ॥ २५२ 7
मातम स्प्या मा स्छरात्वभपिमे मा तात तृसिं कृथाः
भ्रातः किं मजसे कृथा गिनि कि निःकारणं रोदिपि।
निःशङ्क मदिरां पिबन्ति पलं खादन्ति ये निर्दया
ऋ्डाीमपि यान्ति निषेणतया तते इन्त कौला वयम् ॥ २५३ ॥
इत्युत्वा नियो गेदात् क्त्वा खक्तेदमञ्चसा । अवन्तिदेकासाये स धारां पराण धरी तवः॥२५४॥
स राज्ञमन्दिर्द्रारि पतररम्यं दत्तवान् । कोव्यान्यमूनि चकेखीत् तत मानाद्रिसूदगः 1 २१५५ 1
क्यपा-
छाम्मुगौडमदामदीपक्टकः धारएनग्या दन्य
विप्युयदिअमंडले पद्ुपतिः श्रीकन्यकुखे जितः ॥
ये चान्येऽपि जदीचरूनाः कतिषये जट्पानिठे चादधिनः
सोऽयं द्वारि समागतः श्तितिषते ! चरस; खयं तिति ॥ २५३ ॥
1
20
ठ
80
ग्ल प्रे) 9 ते रन्दत्ते। 8.6 छ वृमान्यसौ 1 ह
१६८ श्रमावकचरिवे
10
15
20
89
य! ोऽपि पण्डितंमन्यः एथिव्यां दरनेप्वपि । तर्क-छद्ण-सादिलयोपनिपस्पु वदत्यसौ ॥ २५७ 1
अय भीमोजभूपाच्युरः संगत्य परैदम् ! रणाय सन्यमानोऽसौ साहंकरो शिरे चमौ ॥ २५८ ॥
गलत्विदानिं चिरकारसितो' मनीपिणामप्रतिम्टताभदः ]
उपसिता सेयमपूर्वरूपिणी तपोधनाकारधरा सर खती ॥ २५९ ॥
श्ितिप तव समश्चं वाटुरूध्वीकूते मे
वदतु बदतु वादी विद्यते यस्य शाक्तिः ।
मयि वदति वितण्डावादजल्पप्रवीणे
जछथियख्यमष्ये नास्ति कथिद् विपथित् ॥ २६० ॥
देमष्रेमैखवत्पमाणपडुता ताष्तयैस्य पक्षो ददः
दौटानां प्रतिचावितता दिषिपदां पाचायङम्बग्रद्ः 1
देदाद्यैव सरख्दीविटसितें किंवा धट चरूमहे
घरमे सश्चरति क्षितौ कविचुघख्यातिग्रदहाणां यदि ॥ २६१ ॥
वृदस्पतिस्तिषठु मन्दवुदिः शुरंदरः दिं कुस्ते वराकः ।
मयि स्थिते वादिनि वादिसिे मैवा्षरं येत्ति मदेभ्वरोऽपि ॥ २६२ ॥
आचार्योऽदं कबिरदमदं वादिराट् पण्डितोऽटं
दैवज्ञोऽदं भिपगदमदं मान्चिकस्तािकोऽ्देम् ।
राजन्नस्यां जलधिपररिखामेललायाभिलाया-
माक्ासिद्धः किमिद् यना सिद्धसारखतोऽ्टम् ॥ २६६९ ॥
हइ्यादस्रकाठ्यानि ठस्य धुत्वा मदाभियः १ भवोरदतोऽमवद् सर्वे भूपालो व्यषरत् ततः ! २९४ ।
पुंसा तेन पिना पर्पच्छ््येव प्रतिभासते । सं कथं पुनरागन्वा य एवमपमानितः ॥ २६५ ॥
पुनः प्राप्यः पचेचित् स्याच् तदा भ्रतिविपासवे ! एवं यियिन्द सर्त्रपरेषीदूः विशवायपूरपान् 11 २६६ ॥
फोधिव; सर्वदेशेषु तेषमेफैः माुवन् { मरुमण्डटमध्यसये पुरे सलयपुराभिपे ॥ २६७ ॥
सै वैनयिपीभिः स पाणीमिखतर सान्त्विदः 1 जौदासीन्ये सिवः मादु नायासये तीय॑सेव्यदम् ॥२६८॥
पैरषिंतपे ययागृचे भूषः पुनर्पीकयत् ! ततो(¶वो)दासीनतामासं यचोऽसावसरमियम् ॥ २६९ ॥
शरीसुञ्जस्य मदीमयुः प्र्प्नषुवो भयान् 1 भ्येटोऽदं तु फनिष्टोऽसिमि पि गण्यं टपोर्ययः 1 २७० ॥
पुय ग्यापान्मह्यमत्त्यासुत्सद्ोष्येरितम् १ शददिवि िण्दं तेऽलु भी पूचौलसर्खती॥ २५७१ ॥
दां पथं स्वया" गृद्धा राग्यमाप्ना्च भाग्यदः । जये पराजये याप्ययन्तिदेद्ाः “स्यटं तव ॥ २७२ ॥
दवो मस्िदतोस्तवमा गच्छागच्छ साऽथवा । जित्वा धाराँ त्वयं फौटः परदेशी प्रयान्यठि । २७३ ॥
ठते स्स विरूपं या जानासि स्वयमेव वत् ! अवरं अषु न सावं नदि जुदःपे ॥ २७४ ॥
प्राष्तोऽपि ययं शातं गते नेतरन् युमः । £ पुनस्य मदापिरदाम्दू” याथाचिनं एश 1 २५५ ॥
नपाद शति धरया स्वमूमेः पश्रपावेवः } तरमाऽगान् चतो श्त्या राजाभिमुः्यमागमन् ।} २५६ ॥
टे घ पाटरिय भूपः संगम्य धीनिपिष् \ दष्टमाङिप्य घरवादीन् क्षमम्याविनयं मम ॥ २५० ॥
2 मेर च्छवि) 23 स्क! ५4. 3 सदं । < ^ 2) बदेग्रह्वतं। 7 सवा, म्र चषा ॥
१७. महेनदरघूरिचरिवम् । १४९.
धन पाछणवः साधुस्वादीद् त्राह्णोऽप्यदम् । निःसह जनणिद्गश्वावदयं तद्रवसस्छहः ! २७८ ॥
मयि मेहो महाराज विरम्वयति मामिह । भभेन्मानापसमनिऽपि' नह्वुदासीनयैतसि ।। २७९ ॥
जथ राजाद मे खेदो नाणुरप्यस्यसौ तव । त्वयि जीवति भोजस्य सभा यत् परिभूयते ॥ २८० ॥
परामवस्तवैवायमितिश्वत्वा कृतिमसुः । भाद मा खियतां भिश्ुरेशाजेप्यते प्रगे ॥ २८१ \!
श्रुतेति हदे बुष्टो ययौ श्री मोजमूषतिः । विद्वानपि निजं वेदम" चिरलक्तं पुनर्थेयौ 1 २८२ ॥ 8
संमाजैनातिगे गेदे शञ्कायुश्तै विटः । टद्यनिःसंख्यवरमीकटुगैमे प्ाविज्चत् ववः ॥ २८३ ॥
राजा सौषे गतः प्रातः षष्टो भूपेन वेरमनः 1 शुद्धि विद्युः पराह शरूयते सवं वचः ॥ २८४ ¶
तचेदम्-
धृथुकातैखरपाच्नं श्रूपितनिःशोषपरिजनं देव 11
तिलसत्करेणगदरनं संप्रति सममावयोः सदनम् ॥ २८५ ॥ 10
सत्ता धर््मस्दाहूल भखाने सखःसभोपमे 1 शरूयतां घनपारोऽयमाययौ वादिदटत् ॥ २८६ ॥
धर्मोऽथ छित्तं विज्ञे पूवं परिचितं तदा । दृष्टा फाल्यमदोऽादीत् सदावओनगभिवम् ॥ २८५ ॥
खरिष्ित्तपे कर्दमरए्जशिप्ये सम्य सभग्र्तरि भोजराजे !
~ सारस्ते स्रोतसि मे वन्तं पलाखकर्पा घनपाटवाचः ॥ २८८ 1
धनपेति श्पस्यामंत्रणे मे मम तद्विरः । ञाठ्वाचः वन्ता हि सिद्धश्रारखते श्रेः ॥ २८९ ॥ 15
इति भूपारमित्रेण शब्देखण्डनयाऽनया" । अस्थैव मविपक्शर्थोऽशषरसरेव जल्पिवः ॥ २९० ॥
समख्ामैयामास सिद्धपारसतः कविः । धर्मस्तं प एुपूरेऽसौ वारानोचरं शतम् ।। २९१ ॥
तासागिकाऽपि निरदोपा न विद्रचित्तदारिणी ! प्रे चान्ययेढायामिःथं तेन जनीपिणा ॥ २९३ ॥
श्यं व्योमास्भोधेस्तटमिव जवात् प्राप्य तपनं
नितानौर्विश्छिष्टा घनघटित्तकाछा विघटते" ॥|-मि समस्या । 20
श्वणिक्चक्राक्रन्दत्विपि राकुनिकोखादलगणे
निराधारास्तारास्तदचु च निमन्नन्ति मणयः ॥ २९३ ॥
अतिशरुतिकदुत्यैन चन्द्रा्वर्णनेन च । न्यूनोकिदूपणाचामि “सभ्यैरमेपाभि मानिता ॥ २९४ ।1
ततो वथ ससस्यायाः पतिलिहि च सोऽवदत् ! दिटष्ो जयभम्ाश्नः स निष्याडस्वरी कनि; ।। २९५ ॥
चचः श्रीधनपाेनापूरि यिद्रन्मनोहस । अनायासातत् समस्मेयं यतोऽसैतत् कियत् किक 1 २९६ ॥ 25
"असावप्याग्भूलब्रुटितकरसन्तानतनिकः
पभ्रयायस्तं 'स्स्तसितपट इव श्वेतकिरणः' ॥ २९७ ॥
भमो सन्नः पराभूतिवारिधौ बोधवस्ततः* । तरण्डाद्धम्मं इद्र फवीन्द्रेणेति गाथया ॥ २९८ ॥
आसंसारं कडपुंगवेर्हिं पहृदियष्ट गदियसारोयि ।
अच्ववि अभिन्नो व्व जयह् वायापरिष्फंदो !॥ २९९ ॥ 80
ततः श्रीभोञराजोऽपि शतीरालुमतस्तद्ः ! यच्छन् घर्मस्य विस्य उं तमेवार्थं ।। ३०० ॥1
7 प्पदि। 2 वें खषसा। 9 4 करे 5 मरे।4 प ठया।5 र बथिगत्रा२०॥ 6 त खम्भनवा० । 7 2) प्रः ।
8 मपे बोपि्०{ 9 पप श्धादयत ॥
10
15
0
8
९५० प्रभावक्चसिते
वद्यथा-
बरहमाण्डोदरकोटरं कियविदं तच्रापि सदतोवं
पृथ्वीमण्डलसज्क्कं कुपतयस्तन्राप्यमी कोटिशः ।
तशरके शरगर्यगद्भदगिरो विश्राणयन्वयथिनां
हा दा हन्त वयं लु वञ्नकडिनास्तानेव याचेमदि ॥ ३०१ ॥
न ग्रहीष्ये ततो विचचमसास्कमशाश्वतम्. 1 अभिमाने हते जीवे पुरुपः इवसन्निमः ॥ ३०२ ॥
स भआद् कदिरेकोऽसिः षनपाल" धियानिे* ! । इति प्रतीतं मधितते बुधो नालि ठु गितम् | ३०३॥
सविस्मयं ततः राह सिद्धसारखतः फविः 1 नासीति नोच्यते विदन्! रतमा यसुन्धरा । ३०४ ॥
अणदिद्धपुरे श्रीमान, चान्तिसरिः एतिभयुः । सैनः स्यातद्िश्ुवने वुधस्तमवरोकय ॥ ३०५ ॥
सैहादू विसर्जितो रान्ना 'कवीदेनाप्यसौ ततः ! विजये तस्य भम्रासो ष्यशरन्मान सान्तरा ॥ ३०६ ॥
अय पूर्वं न केनापि स्यलितं वचनं मम । शैदमम वचो हन्ता साक्षाद् ब्राह्मी नतु द्विः ॥ ३०७ ॥
प्रयाणं सन्दर तस्माद् जुधाठोकभिषादतः 1 ध्यात्वेदि गजर देशं प्रति प्रसथानमातनोत् ॥ ३१८ 1
भरातः खंसदि भूपाखखरमाहस् विशास्दम् 1 नासीति च परिज्ञाते धनपालः फविजैगौ ॥ ३०९ ए
(धर्मो जयति नाधर्मः शटरीकीकृतं वचः 1 इदं तु सलयतां नीतं धर्मस त्वरिवा गविः ३१० 11
याजा भाद यथा जीवं दिना्ेऽवयवान्विते । सि स्यान्न सामथ्ययुत्तरेऽपि परागत" ॥ ३१९ ॥
वदेवं तिना मित्रे धनपालं विमय । केव धम्मसंवदे सभा शोभा" विनाकृता ॥ ३९१२ ॥
तसमारख पव मपश्च अद्रास्यहु सर्वदा । श्रुतेति घनपाओोऽपि लुष्टः सन्मानतः प्मोः ॥ ३१३ ॥
यथा स पत्तनं प्राप्नो मिवः श्रीशान्तिन्चरिभिः 1 उुध्वाऽऽ्तेमानिवाखेन तज्ञेयं चरित्रतः ॥ ३१४
8८. इतच्च दोभनो विदान् सर्वमन्यमहोदधिः । यमकान्विततीर्थशस्तुतीगचऽतिभक्िदिः ॥ ३१५ ॥
कदेकष्यानतः श्राद्धमे निभिक्षया ययौ । पृष्टः श्राविकया किं लं तरिरागा" हेतुर कः ॥ ३१६ ॥
स प्रा वित्तन्यश्िपान्न जानि खगतागते । श्राविकाऽऽस्याच् परिन्नते गुरुभिः प्रष्ठ एप तत् । ३१४७ ॥
सप्रादन शुतिष्यानाजानेऽप्यदथो'' शुरः । तक्काव्यान्यविशदपेण पराशसत्तं चमक्छतः ॥ ३१८ ॥
सदीयरष्टिद्ेन तर्णं छोभनो ज्सत् । आससाद पर ठोकं सद्याभाग्यवः कृती 1 ३१९॥
ततां जिनस्तुतीनां च सिद्धसारस्वत; कृवि 1 दीक चकार सीसे चिते वहन. टम् ॥ ३२० ॥
जायुरन्वं परिक्ताय कोविदेशोऽन्यदा नपम् । आष्टच्छत परं लोकं साधिवुं गुरुखनिधी ॥ ३२९ 1
शरीमन्मदेनद्रसरीणा पावाम्भोजयुरस्वरम् । ततुं समलिखद् गेदिथम एव स्थितः सदा 1 ३२२ ॥
उपरेण पसा शद्देदः शि्तानतरद्िपन् 1 सम्यक्त्वं निरतीचार पाञ्यनाल्ये गुरोः ॥ ३२३ ॥
छिषठन्नियप्यमानः सं" खविरैः श्ुतपाएौः 1 अन्ते देदं परिवयज्य श्रीसौषम्ममरिश्रयत्*॥३२६॥-युग्मम् |
शरोऽपि चदा तसय द्व छेकतवमदुतम् । सोकट्येऽपि सन्यासपूै तेऽपि दिवं ययौ ॥ ३२५ ॥
[॥
1.6 च चाद 1 2 भरेननोऽपि 1 3 कप धनपाल 14 7 धियानिधि 15 ङ वादीक्ञे०॥ 1 फ पयगतै-॥ 7 गोप मुकरेच।
8 7ष श्लोभाविना॥ 9 फर द्वति चः ! 10 फ किडरिफो॥ 11 दि द्द्यो॥ 12 षि च्य द्येय। 18 प मानस्य स्यम
14 ^. 1 दिभियत् 1
१५, मद्रमूरिपपि् । १५१
श्रीमन्महैनररदीकषितदो भनख
्रज्ञाधनसखं धनपाटकयेश प्रत्तम् ।
प्रीजैनधम्मैष्दयासनया ठभनतां
भन्यास्तमस्ततिहरं मु घोधिरत्रम् ॥ २२६॥
श्रीयन््रमभसूरिपदसरसीरसप्मः श्रीभा. 1
चन्द्रः सूरिरमेन चेतसि कृते श्रीरामद्मीमुधा ।
्ीषवपिचरित्ररोहणगिसै पत्तं मदेन्रमभोः
शरीपुपनषुनीन्दुमा पिदादितः शते नीन्युप्रभः ॥ ३१७॥
()
भ्रीदेवानन्दपररिदि्रातु शदमसौ टक्षणाधेन दैमाः
ददुस प्राहरेतोपिहितममिनयं सिदधसारखतास्पम् । 10
शाब्दं शासं पदरीयान्यपिकनफगिरिामकल्पटुमभच
श्रीमान् परयुस्सरिषिददयति गिरं नः पदाधैपदाता ॥ १२८॥
॥ इति भीमहेनरपभसूखिवन्धः ॥
॥ प्र० १६१, म० ९६। उमे ६००८ ५०५॥
१५२९
भ्रभावकयसिति
१८. शीभरूराचार्यचरित् ।
स्रा्चार्यः किये श्रीमान् सुमनःसद्वपूनितः 1 यसक्षया सुराचार्यो मानाधिकतया नितः ॥ १ ॥
सूराचार्यभ्मोरर ब्रूमः किं गुणगौरवम् 1 येन श्रीभोजराजस्य सभा प्रविभया जिता ॥ २॥
ष्ठरिमे चित्रवत्तय' सुधीद्धिचचिपु सितम् । श्ात्वा बेर्णोञ्वटं व्याख्यायते स्यैयौय चेतसः ॥ ३ ॥
5 ६१. अणदिष्पुरं नाम गूजरावनिमण्डनम्' । अस्ति मराखिवत् पूर्वभूपारनयपद्वतेः \} ४ ॥
10
15
20
95
80
भ्रतापाक्रान्तराजन्यचकभ्यकरेशसेपमः । श्री भीमभूपतिसनाभवद् दुः्टासना्दनः ॥ ५ ॥
शाखशिश्षरारद्रौणाचार्थः सयाषतब्रवः । अलति क्षागकुरोखन्नो नरेनद्रस्यास्य मातुरः ॥ ६ ॥
सस संग्रामसिटाख्यघातुः पुमो महामतिः" 1 महीपालं इति ख्यावः प्रज्ञानिजिवयाक्पतिः ॥ ७ ॥
तत्तादेऽसतंगते देवाद् वास्य यव प्रभोः घुरः । तन्माता भणं खं प्रञ्ाधीति भरु जगौ ॥ < ॥
निभित्तातिशयानज्ताववा ते श्चासनविभूपकम् । आद्राखगरहुभरौढनायां सन्वोष्यवाग्मरः ॥ ९ ॥
शव्दश्चाखषप्रमाणानि सादिप्यागमसंहिताः । अमिटम् स्वयमेवाष्य साधिमात्रे रुरौ सिते ॥ १०
सेहादेव शरोः पाशचैणस॒खन् जगृहे व्रतम् । खपे सापयेन्म॑श्चु तारञ्चा नोचिताकिगाः ॥ ११ ॥
वात्तेमानिकशाखन्भोरुदमाघुर'भाठुमान् 1 जनाक्तामतमच्ठेदी सुराचार्यः स वितः ॥ १२ ॥
६२. अथ श्रीभोजराजस्य व्देवीकुटसद्मनः । एखासिन्धुमदःसिन्धोर्विदटीटामदौकसः । १३ ॥
भरधाना आजम्मर्वासः' श्री मीममृपपरषदम् 1 गाथामेकामजस्पंशच निजनाधगुगाद्ुताम्+ ॥ १४॥-युगमम् ।
तथा दि-
देकानिद्चियगहंदङभपयडियपयावपसरस्स ।
सीद्स्स मएण समं.न विग्गहो नेय संधाणं ॥ १५॥
खया चवृबह्य तेपां सन्गानमादये 1 आवास-गुचदृत्यायैभूपसानं च ते ययुः 1} १६ ॥
यतेषु रेषु भूषाडः सम्धानानिदयादिशद् ) शोध्यः प्रसयुच्तरायौ्ै बिपधित् कथिदद्ुवः ॥ १७ ॥
सखस्मयलुमानेन ग्रयायौः कविभिः छृवाः । न चयच्कारिणी राज्ञस्तासामेकोऽपि वामवत् ॥ ९८ ॥
सर्वद्रोनिक्रारामु चतुष्के चत्वरे त्रिके ! हर््य॑चैयेषु गच्छन्ति ते तत्! ्ेाङवृहूकात् ॥ १९ ॥
श्रमद्गोषिन्दसुरीणां चये ते चान्यदा ययुः । वद्र परवेणि छुत्रापि तत्रासीत् परक्षणक्षणः ॥ २० ॥
अद्गदारगप्रकारेश्च तरिपवाकादिदस्वकैः 1 त्र ननेर्िं खास्येन चाण्डयेन च नर्तकी ॥ २१॥
आतोयवाठसबादसपत्न"विपमासमैः । भ्रान्ता श््णोपटस्तम्मं स्पे म्रशृणवन्गृदुम् । २२ ॥
भाशिण्टेष नटी खेदृहृतये पयनारथिनी । तत्काटिन्यप्रकर्मस्य द्रावणायेव निरमरम् ॥ २२ ॥-युग्मम्।
ज्यजिह्गपन् विशिष्टश्च श्रीगोचिन्दाय सूरये 1 इमामीदगवख्याना वर्ण्य" प्रभो । खुम् ॥ २९ ॥
सराचार्य च तत्रं तटुतर्दनदेतये 1 तं वदा दिदिदचः पूष्यासत्णाचाय सोऽखवीत् ॥ २५ ॥
तद्यथा-
यत् कड्णाभरणकोमरखवाहवद्िसद्धात् करेदवकददो्नैवयौवनायाः ।
न स्ियसि प्रचखसि प्रविकम्पसे त्वं तत् सदयमेव दद? नलु निर्भिीऽसि ॥ २द६॥
(
1 पि चिच्रहृत्त्च । 2 पथ 1) मण्डलम् 1 3 ति चक ॥ 4 ष महीपति । 5 2 5 °व्दामासनमासु" । 6 4. 7> आन-
ग्ला { # “भनानिजनादुचुताम्, दवि ^ 12 7 तपि तत्त ॥ 8 प श्यम्मन्न। 9 4. वर्णय स्व ।
१८. सूराचायेचरितम् । १५३
त्कार ते दपायेदं गत्या हृष्टा व्यमिकपन् । गोधिन्दा्चा्यपाेऽस्ति फविः भरयुततरक्षमः ॥ २७ ॥
भूपालः शाद सीादेभूमिः सुरिर्सौ हि नः । समानयत सन्मान्य 'सत्कर्थि तं रुरु चतः ।} २८ ॥
लदरिशानन्तरं ते श्रीगोविन्दस्याश्रवं ययुः । जाजुहच तः सोऽपि भूपससद्माययौ 1 २९ ॥
दूराचाये च पार्थऽस्य दृष्टा भूषः अमोदभूः । मन्माहुलस्य पुनोऽसौ सम्माव्यं सर्दमन ठ् 1 ३० ॥
जा्ीषोयोपदि्टश्च" सूरिभूपाद आसने । शरी भोजप्रहितां गाथां विद्द्धिः भावितसततः ॥ ३१ ॥ $
वदनन्तरनेवाय सूराचायं उवाच च । कोऽवकाशचो विम्बस्य तादक्पुण्योदये सति ॥ ३२ ॥
तथा हि-
अंधयसुपाणकालो शीमो पुदवीड् निस्मिओ विदिणा ।
जेण सयं पि न गणियं का गणणा तुउ द्षस्स ॥ ३६ ॥
इयाय“ भीममुपाः शरुत्वा रोमाच्कश्रुकी । घाराधिप्रधानानां हवं भाजीदयत् करे ॥ २४॥ 10
शीभोजस्तं भवाच्यायः विममर्खेति चेदसि । दैटकूकविभवो देशाः स कथं परिभूयते ॥ ३५ ॥
सुरिः भी भीमराजेन सम्मान्येति व्य्टज्यव । रं यौत त्वयि पाद्वस भीमोजो विदुषां निधिः; ॥३९॥
६३. अन्यदा शुरुभिः शिप्याध्यापनेऽसी न्ययौज्यत । क्यरयन्वि गुणा" वे प्रतिष्ठां पुरुपा्तैः ॥ ३७ ॥
षुश्षाप्रीपमतिः शालष्दस्मानि पडमभः । सथा दिक्नति जानन्येफल्चः धत्वापि ते यथा ॥ ३८ ॥।
तासण्यवयसा भक्लापादवेनाधिकेन च । किञ्चिद्पनः खरिप्याणो छप्ययनवगच्छतमम् ॥ ३९ ॥
वतस्तान्, रिक्षयननेकां रजोद्रणदण्डिकाप् । नियं भनक्ति कोपोऽरिस्ताटशानपि गश्नयेत् ॥ ४० ॥
कद् त्यवलेपोऽपि खलातीयसष्ायताम् । कतमगाययौ स्वीयालुपदीनो न को' भवेत् | ४१ ॥
त्रैयागरस्यकर खीयं *चिन्नस्तभियमङ्तः । आदिददण्डिका खदा कायौऽस्माकं रजोदतौ ॥ ४२ ॥
छाना विनासमापननाः पिन्नसिस्नतनूषतः । उपाध्यायाव् कथंचित् ते वासरं निस्यापयन् ॥ ४३ ॥
भावदयक्वियेः शरा्नयुणना्ातु दे वदः । जदधयाग्निककाटस्यावसरेऽ्पि विनिद्रकाः ॥ ४४ ॥ 20
श्यष्मयुमाम्भोजसेवद्ियाफिनस्तवः । नत्वा व्यजिश्षपन् विश्रमयन्तश्यरणद्वयम् ॥ ४५ ॥
श्षरण्यं शरणायावा अश्रान्तस्रवदश्रवः। रिरोभेदखते भावा उपाभ्यायस्य वेष्टितम् ॥४६।-तरिभिर्वि्ेपकम् ॥
धत्वा प्रयुभिरादिषटं यत्सः श्वच्छादया नतु* । एष वोऽद्य पाठाय व्वस्ते नतु वैरतः ॥ ४५ ॥
यद्पोमयदण्डस्य सोऽर्थ तद्धि विरुष्यते । शिष्यते तथायं पो नाचरेदः चिद्रेदं यथा ॥ ४८ ॥
इत्थमाधासितारौ च ससखखनिष्यसूपुपन् । सूराचार्योऽपि वत्रागाच्छशरूपदेतये प्रमोः ॥ ४९॥ 25
दृद फृतकफोपाव् तैर्वन्दने नाठुबन्दना । अप्रसादे वतो वं पपरच्छाह प्रसुः एनः ॥ ५० ॥
लोददण्डो यमद्यैवदयुधं नदि चरिप्रिणाम् ए घटते दिखवस्दु स्यात् वयैव लु परिमदेः ॥ ५९ ॥
आपोऽपि फोऽप्युपाप्यायः पाठके न चिषये । अद्यो ठे खरिवा प्रम पुंसां टदयमभेदिनी ¶ ५२ ॥
व्येति च्यमृशच्छाघ्रवगौदयसुपद्रवः 1 उत्तसे ष्ठ प्रमोरमेऽवादीत् सविनय वचः 1 ५३
पूष्यदस्रसरोजै न" मोटी फं व्यर्सन्मम । एवं निखिदावागाक्च" मयि यूयं विधत्तः चिम् ॥ ५४ ॥ 89
फाष्ठद्ण्िफया दे प्रदरो दीयते यथा ! न वया शो्दण्डेन शापनैव विधीयते ॥ ५५ ॥
मद्धुणा यथमीष स्युरिति चिन्वा भमामयत् । धृवपूणोश्वपञैर स्युः खयसिदं यथः ॥ ५६ ¶
15
1 द सन्मान्य खड्गितवं एद \ 2 भायूहबलठ. 3 3 केष वविष्स्य + द यर्थ ॥ 5 द प्रषष्य। 6 तदनो दतर प्रतिर ।
शर मे सपनेत्ये। 8 ए विविष०। 9 2 सषव्यथ्यस पु 10 4 ण्णेडेन! 11 श्वं 12 ति व्यप ।
अन २०
16
15
20
25
90
१५४ प्रभाक्कचरिते
§४, अथ ग्येघठप्रभुः परा सर्वेयां शुणसंदतिः । फोय्यंरेनापि गास्यत्र को मदसद्ुगेषु भो ! ॥ ५७4
दाकण्यं तवः सुराचार्यः भ्राज्यमदिखितिः । भाद नादंङरोऽदं छो गर्योऽनविकायसख् मे 1 ५८ ॥
अभिसन्थिर्ममायं तु चेन्मया पाठिता जमी ! विदल परदेरोषु जायन्ते वादिभित्वरः ॥ ५९ ॥
पूज्यानां किरणा भूत्या जनजाञ्चहती' नयु 1 युष्माकं सोऽपि गङ्गार उन्नति्जिनशासने ॥ ६० ॥
शुरषः प्राहुरुचानमते वणषु का कथा 1 किमागच्छसि ठ्गरस्तं एत भोजसभाजयः ।॥ ६१ ॥ `
श्रुतवेयाह स चादैशः भरमाणं परसुसंमितः । आदाखे चिक्त्ीः सवो, शृत्देडमयुं प्रभोः ॥ ६२ ॥
इत्युक्या निजसंस्तारेऽक्षिपत् शेपक्षर्ण" ततः । सामर्षः सूरिरादूलः शार्दूलः श्रस्तठाख्वत् । ६३ ॥
भ्रातः कृत्वाडन्ववादीत् सोऽनध्यायोऽयस्तु पाठने 1 शिदयुतवाजघुः हिष्या महोत्सव इवागते ॥ ६४!
मध्य छद्धमादारमानीय यतिमण्डले । मिङिति खरस" तमाहाययत सद्ुखः ।॥ ६५ ॥
भ्राययौ परिगेष्टे स गृहापि विषति नदि । अलुनीतोऽपि गीय; पृज्भरप्युदिते दम् ।} ६६ ॥
७सुद्न्नामहं सद्ेनापयुक्त ददमभ्ययात् ! सम मरतिश्रवो हन्वाऽनाश्रवो मोचयतां पुनः "६७ ॥
भणिप्यथाय चेतत् किश्छित्तन्ममानशर्न धुवम् । उतः संबाहयामाप्े गीतार्थं; सद् साधुभिः ॥ ६८ ॥
वव उत्सद्गमायेप्य दिष्ठे तैरसौ सुधीः । परदेशे विदतौ त्वं" घत्छ ! भूयान् सचेतनः ॥ ६९ ॥
श श्ाखरं वंशो जातिः ग्रत्ञा ङखमनणुसंयमाः सन्ति ।
जयिनन्च यमा नियमालथापि यौयनमविश्वास्यम् ॥ ७० ॥
हति पूज्योपेशशरीणङ्गिः स वरद्विवः । मानयन् चान्यदेरीयलब्धवणौखपखिनः ॥ ७१ ॥ `
ततः श्रीभीममृपारण्च्छायै राजसंसखदम् { संप्राप गुर्वचुक्ञातो तनं ज्ञातः पुरापि यः ॥ ७२ ॥
सवणेभणिमागिक्यमये पीठे च भूपतिः । न्यदेशयदू बुधं बन्धु देमान्यत् सोस्माद्धुतम् ॥ ५३ ॥
तद्र च मादवाधीशविरि्ाः एुनणययुः । खरूपं निजमाथस्य भूपालाय स्यजित्तपन् ।॥ ७४ ॥
देष ! स्वष्िदुषां प्रसाप्ापिमै रितो षः । श्री मोजः सम्यशात्कण्ठा तेषु धार्यते परभुः ॥ ७५ ॥
वतः प्रदिुत परक्षादक्षनाय ! प्रसद्य तत् 1 अन्योन्यं युकं विदतं पिते यथा ॥ ७६ ॥
राजा प्राह महाविद्धानास्रे मद्वान्धवो नवः । परदेदे कथं नाम प्रखयाप्योऽसी खजीववत् ॥ ७७ ॥
अतिपाति समेवा्य चेद्िधत्ते भवत्यतिः । प्रवेशादिषु मानं च श्वयं दत्ते तदस्तु तत् ॥ ७८ ॥
सूराचार्योऽपि दध्यौ च तोषादू याग्यमिदहोदिवम् ! सम पूर्यप्रसद्ेन यत् तदयाहानमागमन् ॥ ७९ ॥
अथाद भूपे, घाराधिनाथरूविनां" मया । मायया" कमिवा दृष्टा वत्रोत्तस्मदामदम् ॥ ८० ॥
भिना फौतुरं नः किं विचित्रे गति षेः” 1 क्रीमदूमोजस्य चित्रां गम्यते "त्वद्ुक्तया ॥ ८१ ॥
रजा सत्र मद्धावा स्वं कि तं पर्णपिप्यसि । स प्रादां सुनिभूषं कुतो देती" स्तुवे ततः ॥ ८२ ॥
उसीकते मयान वत्र मालवमूपवे; । मयाणायालज्ते चं विक्षर मीमनूपतिः ॥ ८२ ¶
गजमेकं ततः प्रपीत सप्रीनां शतपश्चकम् 1 पदातीनां सदघ्ं च स वन्धौ भक्तिनिभेरः ॥ ८४ ॥
शभे सुद्र नकषव्-वारपरहयान्विते 1 चरे रमन प्रे भूरे ठत्रसे श्॒मवीषिते ॥ ८५ ॥
गुरसदाभ्यदुक्षातो वदिः प्रखानमावनोत् । पश्चमेऽहि प्रयाणे च चे चकेशवराषटतिः ॥ ८६ ॥--युग्म् ।
घतः प्रयाणकस्तोकमेवासौ गूजैरायनेः । सन्पि्ठोगिमवापाय'» ससञ्च ख च सयः ॥ ८५७ ॥
चापिस्वभकायू्धारापुरमया्तयान् 1 अधानैश्च भरति्ातं क्षापिवः स्वपमुलवः ॥ ८८ ॥
~ तवः सर्प्दिसामम्या सेन्यमान्यमदैन्ययूः । अ यन्तिनायकः सश्चपित्वा'"ऽस्याभिमुगरोऽचठेद् ॥ ८९ ॥
म परि व्यय । 2 2र "ती 1 8 ‰ सेते! 4 7 परिसुरि॥ 5 तवष । 6 ^ हेमादर\ 7 4 मूयते पएपिनापः1
8 ष श्विना १ 9 कौर पयाया । 10 2 ध्रुवम् । 11 ति ददु ॥ 12 ति हेतोः । 13 2 ्मकाप्याष । 14 प्रवदिता ¢
९८. सूराचार्यचरिवम् 1 १५५
दन्तावछैः कटर्विन्ध्य इव परवन्तपर्वतेः ! रयै््वनिपरयरभ्रैरदभररभ्रवद् व्यमात्' !॥ ९० 1
शोभसानेः वरपधीयैः कद्ोरैर्व वारिधिः ।
पदातिराजिभिर्भजेः राजा रजेव तारकः 1 ९१ ।}-त्रिमिर्विंशेपकम् ।
पगमायौपयेधैन' चदाचारग्यतिकमे ! प्रायधित्तचिकीश्चित्ते* सुरिपरूढवान् गजम् ॥ ९२ ॥
दमोचरे करिस्वन्धात् वावुक्ती्य सिती ञुवि } राजा च युनिराजश' सिदित भातराविव ।॥ ९३ ॥
देशागतमदाविद्रुचितं चूपफोरातः । प्रवाटकमयं पटं तदघ्यक्चाः° समानयन् ॥ ९४ ॥
नियुकषैश्वाय तैः स्थूर्वेष्टनेभ्यो विवेथ्यं च । कभ्विकादस्तमनिन दैष्यैदिस्तरयोः खमः 1 ९५ ॥
अषटाहणोच्छयः सूयेविम्बयत्तेजसा या । इदंशैः द्धभूपीठे ज्यसुच्यत शपाकनया ॥ ९६ ॥-युग्मम् ।
ख्राष्यमिति भूपारङुश्चाताः प्रयरेखयन् 1 ते रजोदरणात तरितं तमोपविविद्यसतवः ।। ९७ ॥}
अय श्रीभोज आदं स्मैरणरोमाछिपिच्छकात् । किं ठु प्रमार्जितं रेणुजीवाः वात 'खसन्ति किम् ॥ ९८॥ 10
उषदिष्टसतः सूरिः कम्पमानद्ररीरकः । राज्ञा एषः कथं कम्पो जते बः" प्राद् सोऽप्यथ ॥ ९९ ॥
राजपत्तीन् विकोधाखहस्तान" वीय विभेम्यदम् । राज्ञोषेऽसौ सती रां स प्रादासी तरतिखिति;” 1१००]
अस्तेवमिति शकञक्ते ख ओनीमादिपं ददौ । भूपागयोच्वरखंर्वुर्पिताय कडानिधिः ॥ १०१ ॥
हुत्वा भन्री विधाता उ्वणसुङ्गणं सान्ध्यतेजःकुदानौं
धान्नीपान्नं विमोच्य द्विजनिनदमदामच्रोचेण यावत् ।
आदायेन्दुं घरं क्रपति खदरुपा राकिनी ताश्रचूड-"
ध्वानान् तावख्रय त्वं बमतिरमनोमंडके भोजराज ! ॥ ९०२ ॥
प्रसपरे प्रदं लाभिर्निमै्य कमपि क्षणम् । राजा खें मन्दिरं पराप सूरिः ुन्तरीयिवान् ॥ १०३ ॥
६५. मध्ये नमरि तनस विहारो दरवत" किः । जनाद् विज्ञाय तमाया सुराचार्यः ककानिधिः॥ १ ०४॥
सुव्ण॑मणिमाणिक्यपूजाभिः; म्रसरत्मभाः । ्रतिमा बीतयगाणां ववन्दे भक्तिनिर्भयम् ॥ १०५ ॥ 20
लुखत्पाठकपाठापिकरम्मठारठपण्डिदे । प्रणष्टवटरे प्रायान्मडे निद्धितकस्मप; ॥ ९०६ ॥
तक्र 'घरूटसरखलव्याचार्योऽनायेवमोऽयैमा } अलि अ्रशस्तिर्स्ाख्ि बिच्विद्नयुते सदा! १०७ ॥
सरौभिगमपूर्ं च प्रणतैः प्रसरद । सच्छिष्याः प्राणमन्तामून्'« सौवागतिकवाणयः ॥ १०८ ॥
सैस्तथातिययो परैव गोचरे प्रहिवास्तदा ! आनीय शदधमादार भोनिता भ्िूर्यकम् + १०९ ॥
साधम्मिकरपधाद्धङुशाखप्रभकेठिभिः 1 अपराटोऽमवत् तेपां परितोपभराटघ्रुः ॥ ११० ॥ 25
अवलेप्यं शूष प्रभूवातिङायादृभूत् । वदा कदाविद्म्मोजाद्पि कीटः प्रजायते ॥ १९१ ॥
जसौ पडपि समीर्य द्नानि तद्ऽभणत् । भवद्धिभ्ीम्यते रोकः एथगत्वाप्पसितैः ११२ ॥
तस्मात्र सर्वेऽपि सगय दृक्ेनख'"नीपिगः । रष्वमेक्मेवेदं सन्दिहाम यया नदि 1 १९३ ध
विक्षतं मभ्निभुल्ैसु भूपः ाच्योऽपि कोऽपि न । समर्थोऽपि विधाताऽऽसतीदीदक्षस्येह कर्मणः ॥ ११४॥
भूपतिः" प्राह कि कोऽपि परमारान्वये पुरा 1 8
आसीत् खशकतितो मोक्ता सगं दक्षिणापथम् ॥ ११५ ॥
1 4. पिमाच् । 2 प 23 0 तज् । 9 7 राजमर्योपरेयेन ! % फं आयित विदरर्षतत । ¢ 25 > तद्ध्यकष मानयत् ।
6 उ) रेजीवा 1 7 र चात्र नवि । 8 ए ऽय ॥ 9 प यजपत्नोविद्धशल्निद्वान् ¢ 10 प बतस्थिति । 11 8 शाकिनी तान्न
.षृडघानां 1 12 24 दाप्वक्षिति 13 फ चूड 14 क त्ता । 15 फ दरेनघ्य॥ „ 15 फ मूषति।
$
४३
1
शष भ्भावक्चस्ति
तूपणीकेष्विति विल तेषु भूपो मिनै$रः 1 समपिण्डयदेकत् वादके सान् पशचनिव ॥ ११६ 11
सहस्रसंख्या त पुसः खीरपि चानयत् । भोक्त नादा्च सवेपामैकमलविकीर्थया ॥ ११७ ¶
अनादिसिद्धशान्लौम्माणैश्च निचैरनियैः । मविरिक्ा' कथं तेषं धान्येष्वेको यथा रसः ॥ ११८ ॥
ध्धाश्वाधापरीगामादिकमलय त्वजायत जीवो निजः कथं रक्ष्य इति चिन्तामदाग्वरे ॥ ११९ ॥
सन्मध्ये ददौनसिल्या सुराचार्योऽपि चागमत् । सवैरेक्येन सोऽमागि सान्त्वनपूर्वकं तदा । १२०५ ॥
भूपाटः फाल एवाय य एवं ददीनद्रजे । रेस्ययुद्धं दिधितयुखस भूतं न भर्विप्यति । १२९ ॥
भवन्तो गूरान्छेका वाक्परेन केनचित् । गिवत्तैयध्वभेनं इुविकस्पादमुतो टात् ! १२२ ॥
* प सदखरटोकानां भवन्तः श्राणदानतः 1 उपार्जयध्वमत्यु्रं पुण्यं यद्रणनातिगम् ।। १२३ ॥
दराचार्भ॑खवः प्ाद्यतिवीनां नः किमागत । कायं मेन्मदीशो%ऽपि म नः प्रतिवदेत् किसु ।। १२४ ॥
परन्तु दक्ेनधेणिराराघ्याऽनादिपद्धतिः } तदुकतोपक्रमं किचित् करिप्यामो विमोचकम् }} १२५ 1
अमादयपाशवतो भूपुरोऽल्यापयद गुरः । आयातयातमस्माकं खपेण सद् नाम्रतः' | १२६ ॥
पर दृरशनिोकानां टूनामलुकम्पया । किचिद्वदापि वचेद्भुपोऽबधार्यदि स्वतः ॥ १२७ ॥
राजापि द्रीघ्रमायातु गजरः कविङञ्चरः 1 द्युते मिमिः सार्धं स थयो राजमन्दिरम् ॥ १२८ ॥
अवदद्. भूपते ! अभ्यागवानामाविध्यमद्भुवम् । उचितं विदधे सम्यक् तप" एव तपदिनाम् ॥ १२९ ॥
परं न नः यकं यै ददीमानि धृतानि यत् । तत॒ दूयेत ठेमैव वयं यामो सुवं खकाम् ॥। १३० ॥
त्रापि हि गताः कि त॒ खयरूपं कथयेमदि ¦ घारापुरश्च संस्थानं प्रच्छामो भवदन्तरे । १११ ॥
राजादाभ्यागतानं वो नादं किमपि संयम् । भणा्येया तु याथक्ये दतं एच्छामि निश्चिवम् ॥ १३२ ॥
खरूपं मतपुरो यूं रणुताव्यप्रचेवसः । चलुर्भिरधिकादीतिः प्रासादानामिह सिता ॥ १६३ ॥
श्वतुप्यथानि तस्संख्यानि च प्रयेकमसि च । घतुविंशतिरद्रनामेवं पुरि च सूत्रा ॥ १३४ ॥
सूरिः माहिक्मेकाटं द किं पटुभिः कृतैः । एकत्र सर्वं उम्येव टोको भमि नो यथा ॥ १३५ ॥
ाजाऽपदत् थम्बस्त्वा्थिनामेकत्र मीलन 1 महावाधा ततश्चक्रे एयम् हटराबटी मया ॥ १३६ ॥
इयाकण्यवद्त् सूरिभूरिर्षक्द्तवफेटिषु* । विद्वानपि म्रा { विचारयसि क नदि 1 ११७ ॥
सवछ्तान्यपि टानि ङ्कु न क्षमते यदि । अनादिद्रौनानि त्वं कयं ध्वस्तं प्युयवः ॥ १३८ ॥
वाथा जेनमखेयादू रसार्था फौठदरौनम् ! वेदाश्च व्यवहारार्था युषयर्थी च निरञ्षनम् ॥ १३९ ॥
बिरमरूढचित्तसथायङेपैः सको जनः 1 एकः कथं भवेत् पस्मान्मदीपाठ ! पिर्चियय ॥ १४० ॥
ध्रुसयेति शषटयुमादाषठेपो भूपतिस्तदा । संमान्य भोजयित्वा च दरीनान्ययुचदु धृतेः ।} १४१ ॥
अवसेय भयद्धिख सोगयामदमाद्यम् । शत्यं बडुमकोऽगच्छन् मिजं यूरिदपाश्यम् १ १४२१
६६. सत्र व्याकरणं शरीमदूभोजराजविनिर्मिवम् 1 वथ वि्यामठे छत्रैः पट्यतेऽदर्भिसं दशम् ।॥ १४३ ॥
गिढन्वि सुधियः सवं ठधाकारणमागमत् 1 दतः प्रचञिवः सूरिः श्रीमान् "नूटसरखत्ती" ।। ९८४॥
सदैष्यामो ययमपि छूराचार्येण जसिति 1 गूजेरावनियिदरत्ालङ्कया च न्ययेपि ठैः ॥ १४५ ॥
दुरेनाये परिश्रान्ता यूयमयाववि्टय { घदोयदः पुनरसी राद पेटणोत्छुरः ॥ १४६ ॥
तारुण्ये फः भमो युप्मादशविद्रत्निरीधणे । छुनृहटाद् विदारे नः समागच्छाम एव तत् ॥ १४७ ॥
छथ तेऽप्यतुमन्वासोऽप्रियेधेन तान् सद ! नीतयन्दददा पारशाकायां शद्धिवाखदा ॥ १४८ ॥ ४
17 पिषेः 2.५ 7 प्रदा 37) मदेतोऽपि। 44.2ननप्रदि। 5 फे ददृचप्तः। 6 पि मुद
प्रति पद श्यं! 8 श्ययामषे1 9 ^ 2 मूरिषररूकश्ठिषु! 10 पेद चत्र। 11 ते वृष । 19 ^ "पर्ल $
१८. सुराचार्यचरिवम् 1 १५७.
उपाच्यायश्च तत्राह्मतिययः कुत जायुः 1 उवे वत्रिवाचार्थरण दिहुपुरादिदि 1.१४९॥
विधोपसम्धमावकेऽध्यापकः' स्वागवादिकम् 1 उपावीविद्रादेषोऽपि प्रथानाखनि वदुद्रयम् ॥ १५० ॥
सूराचार्थसतः राद अन्यः फोऽत प्रवाच्यते । कतिः धोभोजराजस्य शब्दां स चानदृत्॥१५१॥
प्रोच्यतां तन्नमस््ार इतयुक्तेऽम्यागसैवुपैः । उपाध्यायः सह च्छग्रैः पटुस्यससुचाच छ् ॥ १५२ ॥
उद्यथा- 5
चतुङखसुसवाम्भोजवनरहसवभू्मम ।
मानसे रमतां नियं शयुद्धवणो सरखती 1 १५३ ॥
सराचार्थष्ततः प्राह किश्चिटुरखागभितम् । एव॑जातीयविदरांसो देरोऽचैव न चान्यत्तः ।| १५४ ॥
अस्यभिभोरवी पूर्वमश्रावि व्रदचारिणी । छुमारी सम्म ततर ज्यपदिष्टा बभूरिषि ॥ १५५ ॥॥
चिव्रमश्वतपूर्यं तदन्यत् षृच्छामि र्न 1 मावुरस्य सुता ग्या यथाऽऽते दक्षिणापथे ॥ १५६ ॥ 10
सुरायां वचाय देवरस्य ययोचिदा ! भवेद वया गम्याऽदडुजाब्रजदपूः कयम् ॥ १५७ ॥
यदवभूराव्दसाभमीप्ये मानसे रमतां भमः । भरयुकतं सद् भवन्येव देशाधागाः ्रयण्विषाः ॥ १५८ 1
भनुत्तरं भतिहतन्वाञ्यनन्यसंकथा; 1 कां विटम्बयामासेष्टान्यायङृताद्रः ॥} १५९ ॥
सन्ष्यावसरसं्राप्ः श्रीमोजन्धपतेः पुरः ! अपरदेतिदृत्तं स जगौ विस्मयकारकम् ।। १६० ॥
मपश्च विस्मितः प्राद सम्माव्वं गूसैरावनौ । शं भावर्विडोक्योऽसौ विदरानाहूय निधिवम् ॥ १६१ ॥ 15
दत्र्प्यार्यपार च भूषाङः प्रैपयन्नरान् । आहातुमविथिं ते श्व मक्िपूर्वं तमाहयन् ॥ १६२ ॥
चतो" चूटसरखतयाचर्यिण सह स श्रमुः । ययौ श्रीभोजभूनाथसभां ख्वगैसभानिमाम् ॥ १६३ ॥
रोका मृपाप्रणेऽे* च रिैका निहिता पदा 1 गूजैराप्रे गिजमराणस्छर्तिदरोनदेये 1 ९६४ ॥
स पूणे पुनद मराग् दिघपए्य धिप च ( तद्र्णसमकस्केत् साददोऽपि खखार्थिनः (*१६५।॥-युग्मम् १
आगच्छन्तं वदाऽऽढोक्ष्य सूरि" शरमिठापरतिः । आकर्ण धटुरारप्यायुचट्के दशं दथन्.॥ १६६ ॥ 20
सराचार्य्च सुस्तेती कत्काठेपं तरसिदपू् । याणामरो्तीर्णमाजेक्य गमौ कास्यमव्रवीत् ।॥ १९७ ॥
व्थादि-
विद्धा विद्धा दिष्टेयं वटुं परमतः काष्कक्रीडितेन
श्रीमन् पापाणसेदज्यसनरसिकतां ख छख पस्यीढ ।
येधे कौत्रुदृलं चेत छुखदिखरिकृलं वाणलक्षीकसोेपि 28
ध्वस्ताधारा धरिद्ची पतिक ! तद्ग याति षातामरूलम् ॥ १६८ ॥
इर्यमद्भुतसाम्यैय्णनात् कोपितो दपः 1 अधप्यमक्षमन धीघधनपाखोऽपि बुद्धवान् ।॥ १६९ ॥
सयविन्वयश युद्धौ विलतानं भूपतेरियम् ! गर्भिलेखिर्टौ जैना जीयन्वे केन मेषया 1 १७० ॥
निसाश्रवं ययौ भामार् सराचार्यौ पार्थिवः
६७, राजाऽऽस्वानमयाऽऽस्यय ससस्ददिदुषठेऽयदन् ॥ १७१ ॥ ॐ
भूर्जरोऽ्ं सष्टायिद्यानाययौ शवेतचीवरः 1 अनेन सार्घं फोऽपीद वादयां विमद यः 1 १७२ 1
पण्डिषनं सदखायमभ्ये सर्देऽप्यवाद्मुम्यः ! मपरादरयतिपावेन पग्याभ॑णा श्य ॥ १७३ ॥
पिखशो दषपिः भाद कि गेेनर्दिनिः खदु ! खरं श्रत्ितुजोऽस्मार विद्रव्सा सुपा वुषाः ॥ १५७४ ॥
पम श्वष। 2 पेत ॥ 3 मे शपुर 4 ते चोष्य । 5 4 विष 6 प्हीषदमिय
प मेद्ष्देच।
10
15
20
क
80
१५८ „ भ्रमावक्चरिते `
तेयामेको माप्रा प्रादान्मन्नं प्रमो ! श्णु 1 मा वैश्यं प्रपयेथा रगौ वसुन्धरा 11 १७५ ॥
निजै इव वेदसा मूराः येवमिश्छवः 1 इरजेयालदतो म्रसाध्यं छा्ेगिदं प्रभो ! ॥ १५६)
छन्न; कोऽपि महाग्राह आपोडङसमावयाः" । प्रमाणज्ञाखोपन्यासं पा्यतामदाढ; सुधीः 1 ९७७ ॥
शतेति भूपरिस्वुषटपु्टः प्ण्डितवाक्यतः } यस्वेवमियवादीन तन् स्वमेयेतन् छुप्व भो ! !\ १५८}
पकः पटुः सौम्यः प्रज्ञावकृत्वदेवधिः । सरकटालघदभ्यासोपन्यासं "पाठतस्वः ॥ १७९ ॥
अतिग्यक्ाशषरं तेनादायि "पाठो गुरोः पुरः 1 एवदू विज्ञाप्य राजानं युहूर्वैः शोधः शभः ॥ ९८० ॥
ज्ञापितं वादसूराय सूराचार्याय भुजा । समाहूय च वादाय यापरितोऽसौ वरासने 1 १८१ ॥
पटूवासोनिवसनदछायः शह्गारिवस्ततः । सुवर्णरत्रुष्पायाभरणैः इाप्णैः भियः ॥ १८२ ॥
स्वमद्कं चं समारोप्य राजाह प्रतिवादसौ } ततो जगाद् कदीन्द्रः प्रकटाश्चरपद्धविः \! १८३ ॥
शषीरकण्ठः कषीरगन्धवक्तरोऽपक्निमवायसतौ । यूनां न उचितो सैव समानो" विप्रहः खलु ॥ १८४ 7
याजा रभसा नायं यार एवेति भाव्यताम् } रिहा छसौ मरही जितेऽसिन् मत्समा भिता ॥१८५॥
पूर्वादौ रुषोरस्तु सूरिणोके ततः रिः । यथारिखितपाठं च व्वकमश्वलिताक्षपम् ॥ १८६ ॥
अपद्च्छेदवार्यं तं" विशरारुबिभकठिकम् । दण्वन्मेने हसावयौवमेनः विना बदेत् ॥ १८० ।-युग्मम्।
इयेवं शद्धयः श्चुण्णं विटसन्निश्िकाय च ! प्िकापाठं एवायमीदओऽव्र नदीतरव् ।॥ १८८ ॥
-जल्येदू यावद स्येणासौ वावत् परुपशब्दवः 1 पाश्नायं तु पदु श्ट वभणे भवता हि भो { ॥ १८९ ॥
युनभेणेति स प्रोक्तो रभसेति ततोऽवदन् । पद्धिकायां ममेदं छिखितं निश्चयो ममे ॥ १९० ॥
सराचा्यं इवि शचत्वा शरद सन्तोपनिभेरम् । यादृग् ठक्षणञ्ाखादौ शोको घादोऽपि तादकः ।} १९१]
तदाशृच्छामदै श्रीमन् ! भोजमूपाल्पद्नव ! 1 अदिं मालयो देशो मण्डकाः स्वादिवा जपि ॥ १९२॥
इत्यक्त्वा भयय सुरिर्मठे द्ठभितदविन्, 1 कजा-गन्युमराकरन्तो राजाऽऽष्यानं व्यप्जैयत् ॥ १९३ ॥
१८, श्रोमान् नूटसरख्स्या चार्यः माघुगमम्यात् ॥
अस्माकं सासशोयोत खुखं चन्तयुतोऽसुखम् ।। १९४ ॥
श्रीभोजराजः खसभाजेतारं दन्वि निश्चिठम् 1 जये पजय वापि न प्रेयः किमु ङुर्मदे ॥ १९५ ॥
सूर्चायेखकोऽवादीद् वीरथोरणिषूषेर; । खं रशिष्येऽहमात्माने भवद्धिमोऽलुतप्यवाम् ॥ १९६ 1}
सदा शीधनपादेन परेपिव* कवियक्िणा । पुरुषो गूराचायं भोरे खखानिवाचिकम् 1 १९७ 1]
पूल्वान्छेन' केनपि मेद्यन्तु सत्वरम् # मदिरे शस्याय मदद 8 भेवंकरः ॥ १९८ धि
मण्डनं सवदेडानां भवाटग् विश्चुतः सु्ीः ! भाग्यादिशयतो मारयूननेदुरेम एव यत् ।॥[ ९९९ ॥
मददीमानन्तरं च वियेया कापि नाधृविः 1 सुखेन गूजर देशं भापयिप्यामि निश्चितम् ॥ २०० ॥!
अदो जागव माग्वं बः साभूनामिति भापिणाम् । आवः क्षणेञ्छवरिस्तैयं '"वाढमबेषत ॥ २०१ 1
सन्तोपाञ्यपत्र* चः दास्यति श्षामणी; । दिदरंसमतियि प्रेएवध्वं विप्वस्तवादिनम् ॥ २०२ ॥
इति यालब्यसूर सेऽभ्यधुर्बिघुरिताननम् । भायास्यतीवि तानाह चयू्यतायादचेतनः 1 २०३ ॥
मप्याहे कके सूेतापादर इम्भे शुरो सदा । इतवेपपरावर्वो दाम द्त्वा द्द गरेः । २०४ 1
तत्रयैकानारेण श्ा्र्ास्तौ जस्वटीम् । मछिनां निःसरतरैयद्वरिण जगदे मदैः ॥ २०५ ।[-युम्मम् ।
1 पि समाढयः॥ 9 नषि पारत 3 ति णठं। 4 भि पुष्पाव्यामरणेः। 5 क समातरै। 6 7 तत् । 7 श्वगमो न।
8 क सपो 9 }प इतचितदियम्। 10 प प्ररेतः। 21 शि पून्याधयेन\ 12 1) प्रातएेश्यत; ति षारमरेघ्यते €
13 प एन्तोषनय० ॥
१८. सूराचा्यैचरिवम् । १५९
ष्टिः कथं तु निर्यासि मध्ये गच्छ सिताम्बर | } अर्पिते गूजरे स्ये सर्वतो सुत्कटा भ्रुवम् ॥ २०६ ॥
स्च शत्वा कपटोकतिर्थिक्यरसखोऽवदत् । मध्ये सिंदासनासीनं भूषाटमिव गर्वतः ।॥ २०७ ॥
र्णे धृत्वा प्रमो नयदास्मासररिणम् ! जयमच्मयाप्रोति यममव्रमयापि वा ॥ २०८ ॥
शृषापन्ता षयं युप्मदयुरवासतन्यतां गताः । भवद्र्मेण नीराय गच्छामो युध्यत हतम् ॥ २०९ ॥
एकेन चाश्ववपरेण पयां मोचितोऽथं सः ] मनीपिमीठिए्र्य गरदं मरापापमीः भरुः ॥ २१० ॥ 5
स ष्याद् वाङ्पयातीवाच्छेकतने यतीश्वरः । यमदृष्िपियादन्तर्ाय मे क्षये खितः ॥ २११ ॥
सद्य ते जन्म मन्येऽहं गच्छसेऽच सपुण्यकः" । यद्भवानागतो सैनद्यासनय्योममाककरः ॥ २१२ ॥
कथमागा ददं टः सूराचार्थो ययावयम्" । अम्यधादिति' च युत्वा परमानन्दमाप्तवान् ॥ २१३ ॥
मूमीगृहे साचकारोऽयखयाप्यादृरपूर्वफम् । शदधाहारेण तं भया प्रयखाभयदुचतः ॥) २१४ ॥)
सतस्राम्व्धिकसोमं वव्र यान्तं निरीक्ष्य सः { अयषरेण संमान्य मोजनाच्यदिनादिना ॥ २९१५॥ 10
ततश्राभ्ययेयामास तान् मम भातरं ख्कम् ! अणदिदटयषुरं यावत् पयनयत निशितम् ॥ २१६ ॥
तेऽप्यूचुमो्षणः पयो राजतं शाव युधाम्रणीः । तदादेदाः प्रमाणं नः फार्मैमावहयकं छदः 1 २९७ ॥
नायानिवठिएपेया नयामः सपरिच्छदम् । यानारेदे यरे युक्ती" निश्चिन्तो वर्ववामसो ॥ २१८ ॥
श्रीमता धनेपद्िन दीनाराणां शवं ददे ! अङ्ीकरणवोऽमीपां रद्गसहवरद्भिणा ॥ २१९ ॥
शरचोद्धकमध्ये च शुर त्या शुरं तदा । पण्य एपमान् शमं ते वेर्मूजैरावनी ॥ २२०॥ 1४
भष्टीत्तदागतेन श्रोस्तराचार्पेण सहतः ॥ विक्षापितं मरैयात्ागमयं फोकषटोत्तरम् ॥ २२९ ॥
१९. एतच्च विविशुभ्रैयमपरा् अटाः खयम् { साधुं सगूोदरं दा सिदासन्युपदेरिवम् ।। २२२ ॥
प्रपानयखसेवीवमुयन्मदकटाषविम् । एवमूयुर्पदेशातनिर्गच्छतव जिनाउयात्् ॥ २२२ ॥-युगमम् }
मघ्ये सोऽप्र विम्यः सोदर्ये पातयग्ना 1 त्थाय सोऽपरो भूत्वाऽववारेः सद् जग्मिवान् 1} २२४॥
पार्थियस्य एते भू्याऽवदरे मोनमाखिसः । विटक्षेण रतो रक्षाऽऽदायकफा' सलिताखद ॥ २२५ ॥ 20
मोऽ्यं भवद्विरानीतो षठरः स्यूदैएख । "तोऽसौ गूरजैररेको मयतामप्रतो नद ॥ २२६ ॥
घरष्िण रेणुं हि निष्िप्य केनाप्यन्पाः कठाः" फथम् भवर सद्दा; फथितेदनापदिवो नदि ॥ २२७ ॥
शेऽभ्यूनुनौथ ! नीरस्य या दुगेतं स॒निम्. । एं सुवा न फस्यापि शिगैमोऽससपुरः भमो ! २१८ ॥
मूष जाद पराध वेपं यः परयतं ययो ! विजि नः" समां नान्यं विनोत्पम्नदुद्धिमान् ॥ २२९ ॥
पुरं प्राह राजा खमायासं गच्छ पुण्यतः । भूर्णये टि थर अाप्यं येनाग्मसोऽपि उीपिवः ॥ २१० 1 ४
इत्यतो भ्रदिमो राता म्दे य्या्य घाययी । सूपं एव धुषोर्मेवाक्रवयेन-य॒ण्डने ॥ २११ ॥
६१०. दतः भीमीममूडः ्रभिघाय नरान् निजान्. 1 लाद्ापकान् निजधादुरमावुयो रतिभिः" मद् ।।२.१२॥
खदेरो प्रणटो भूत्वा यजपानीगयाययुः । शुरयः"" महमंदीतास्स्यामिसु्दमागमन १ २३३ ॥
राना सर्दसामप्या प्रपिषन्यीय दः शभे । आवायः व्वयुरोः पादौ प्रेढय दीमानिषानमन् ॥ २१४
प्रसमसश्नभ्र वेयं रु स्योभिमसपू्ंफम् { योगीयाप्रह्गयोगेन प्रह्ोऽभिदिवयान् यषः { २३५ ॥ 30
सपशाऽ् गुरोराया सफलय सातुरादिषः । भ्रसप्रा दष घ मादे भासस्य प्टेप्रदिः ॥ २१६ ॥
घषिसूथ्प विषापी र गनो भाटक षदा।
जक्षतोऽदनिदागस्छं यविता -मोसपरदम् ॥ २३५ ॥-पुम्मम् ।
` 3 वत द्ल 9 उ व्व ब 0 3 कदरे 15 मती । ८ एषो
मै एवच 5 भशन 49 भि भदन्दः ज 10 0 यद [1 दि कनिति 124 गनः एर शैः
भ्र 1) यददः पुरीः सस्य
१६० श्रमानकनच्रिते
४0
20
४४
80
कथाऽन्तेवासिगोऽगी शरीुरुपादामतो मम ! (ध् पं नाकथयिप्यन्ताशिषठिप्यत न च श्रुः २३८॥
यारोऽद्ः यदि दु्पेण न उ्वधास्थ प्रतिश्रवम्. । शुरुमस्तश्दस्तस्य कः भरसाणमयोच्यते ॥२३९॥-युग्मय्।
इयाकप्य प्रयुरद्रोणः श्ोणहद् इव स्थिरः 1 उवाच बाचमाचारचारेचारिव्रचश्खुरः ॥ २४० ॥
पव प्रतिप्वं छ़ीव॑दुष्करं विदधीत कः । नि्ादयेत च श्रीमन्! विना त्वामाप्तवाग्बरम्, ॥। २४१ ॥
सगच्छ-सहधा्च वयमाचामाम्डरुपखिताः ! आयवदद्नारोकात् सम्यद््ासनदेववाम् ॥ २४२ ॥
सगद्रद्ुदितमैवं स वाढं परिपखने गुरुभिश्वाय भूपोऽपि धी भीमः प्राद सादरम् ॥ २४३ ॥
नीप विनयी छेकसन्काठोत्यजयुद्धिमान् । स्वो विना दद्यते नान्यस्तेजसवी ददथैयेमूः* ।1 २४४ ॥
श्रीभोजं छडयित्वा यचादद्धा्तपरि्रहम् । आगययक्षदेदस्वं मम चेजोऽभ्यवद्ैय 11 २४५ ॥
किश्चत् गच्छानि सन्देदे पविः स “सतुतो न वा ! सूरदूरिस्य आह पयोवादनिमध्वनिः ॥ २४६ ॥
रसना मे महाराज ! त्वां धिना स्तौदि नापरम् 1 मुक्तस्य च कान्यस्य भावार्थ शणु शौञुराम् ॥२७७॥
शिका दिद्धा सती विद्धा खिद शस्युवां दि कः 1 विक्रमः ख्टकरीडां सुव तदू व्याजतः वाम् ॥२४८॥
ज्ये ददा भेदाद् भवतं पूर्वजो गिरिः 1 अर्जुदस्वसख भेदे ठु च्वस्रायास घरिश्यपि ॥ २४९ ॥
पागठमूं यान्सीयं रिक्षयेऽगिषि दुन् । अपि द्विवि सच्छिष्टा दातन्या श्षमजीवितैः 1 २५० ॥
शीभीमः प्राहु सद्ुत्वा पुखकेद्भिदभेदुरः । भद्वनयुना निरे भोजे का मे चिन्तास्ति त्यये ॥ २५६ ॥
सख्रमीपे समारोप्य गजराजवरासने } ूराचायेख भूपाडः परवेशोत्सवमातनेोत् ॥ २५२ ॥
६११. अकीचारान् स विक्गप्य गु मदामदिः । देश्ान्वरगतो जावास्रपसाऽदोपयदू चदम् 1 २५३ ॥
युादियाभ-शरनेमिषरिवाद्ुवकीनाच् । इवच ्िसम्याने स्यपात्' स फपिषेखरः ॥ २५४ ॥}
यः पू पिपठीः रिप्ययरमैखमिद पूर्व पिपठीः कवि्यनरममिद् सूर्पिद । सम्यग् निप्पाद्य वादीन्द्रवया स समवोऽजनयत् ॥ २५५ ॥
श्रीद्रोण द्ूरिणन्निन्यां* परो खुखाधिते { शिवावक्षामचारिवपयित्रः 'सूरसद्वरः ॥ २५६ ॥
अभावनाभिः श्रीसद्धयुन्मय्य शुदोदधिः । रिष्यान्निष्पा्य सम्पाद्य जैनभ्बचगोजतिम् ॥ २५७ ॥
योग्यं सूरिपदे न्यस्य भाप्मत्र निवेदय च । प्रायोपवेशनं पच्च्िज्ञदिनमिवं दधौ ॥ २५८ ॥
आत्मारमादरः सम्यग् योगत्रयनिरोधतः* ।
श्रीभीममूपतेर्वन्धुरूतमां गतिमाश्रयत् ।॥ २५९ ॥-चतुर्भिः कठापकम् ¡
श्रीसूराचा्चृत्तं व्यरचि परिचितं बादविदादिनोद-
किभ्यद्वादिपवादं किमपि युरुखृखादन्धतो बाथ" सिथिद् ।
श्रेयो देयादसेयं जिनपतिदचनोदोतनस्धैर्यदेतुः
सेतुजाच्याम्बुरादरो मवतु मवशतामय् विद्योदययमाय ॥ २६० ॥
श्रीचन्दभयर्रिपदसरखीहंसम मः श्रीपरमा-
चन्द्रः सूरिरमेन वेति कृते श्रीरामठध्मीवा 1
श्रीपूवर्षिचरित्ररोदणयिरौ ओस्रदरेः कथा
श्रीमदयुञलखनीन्वुना चिदावितः शज्ञोऽयमष्टाददाः ॥ २९१ ॥
श्रथ० २६९, उ० २३1 उभ्रये ४२.७७, ० २८॥
॥ इति श्रीसूराचायंपवन्धः ॥
7 2 शलेऽयं। 2.4. ए माहवान् मरं! 3 ठेर चवीर्वम्ः १! 4 पे खदु? 5.8 विवाद् $ 6 र दोगदरिमां यला
पि पए; 8. 70 मोण्वित्तयरेषतः। 907 वाप्य ।
१९. भमयदेवसूरिवरितम् । १६९
१९. श्रीअभयदेवसूरिचरितम् 1
शरीजैनतीर्थधम्मिलोऽभथदेवः भयः धिये । भूयात सौमनसीद्धेदमाखरः सर्दगोलिभूः ॥ १ ॥
आदयाष्टद्रयोगं यः स्वान्नखदुय च भ्रमः } थुतसख च नव्धानां प्रकारी स श्रिये द्विधा ॥२॥
वदन् वादेः यथाऽव्यक्तं मातापित्रोः ममोदकत् । तद्ृत्तमिह् वक्ष्यामि राचदपैरुते यथा ॥ ३ ॥
११, अस्ति श्रोभाखचो देषः खदुचप्वदएटितः \ डंचृद्रीपाख्यमाकन्द्फटं खटणंटसस्ः \। £ ॥ 5
त्राहि नगरी धारा मण्डलाप्रोदितस्िति; । मूलं उपभरियो दु्टविग्रदद्रोदसाछिनी ॥ ५ ॥
शरीभरोजराजसततरासीद् मूपाठः पाठितावमिः । शचेपखेबापरे मूर्ती विोद्धाराय यदधन ॥ ६ ॥
तत्र छक्ष्मीपतिनौम व्यवहारी मदाधनः । यस्य धिया जिः श्रीदः केढासाद्रिमरिभ्रयव्ः ॥ ७॥
अन्यदा म॑घ्यदेदीियकरप्णनाद्षणनन्दृनेः । प्रदप्ाबख सान्तवेदवि्ाविजारदौ ।। ८ ॥
अथीतपूरविणौ सवीन् चियास्यानां शव्द । स्षृैचिद्यपुराणानां छुखरेतनतां रत्तो ।} ९ ॥ 10
सीधरः श्रीपतिश्ेति नामानो यौवनो्मात् ।
देदगन्तरदिदृश्वायै निभेतौ तत्र चागतौ 1) १० ॥-त्रिमिर्धिशेपकम् 1
तौ पिन्रयतः स्मान लक्ष्मीघरण्दा्णम् । सोऽपि भिक्षां दी भक्तया वदृकृतिवरीकृतः ॥ ११ ॥
गे्ामिरुखभित्तौ च लिख्यते स्मास ठेखफम् } ठंकनिरातिरश्षाणां निसं वदशरदुश्च ठी ॥ १२ ॥
सदा वनतः भक्ञावलादप्यतिसद्लम् । कत्परिस्फ़रितं सम्यक् सदाभ्यसलमिवानयोः ॥ १३ ॥ 15
जनो मत्पाशैतः सूपकास्यद्छपकारवान् । वेते निष्धुएः किं त॒ मम किचि यच्छति ॥ १४ 1
आक्षणा जपि गीवौणान. मन्युसादादुविपरदा* । तपैयन्वु एं ठु स्यात् तत्कर्मकरतैव मे ॥ १५॥
इतीव छित चहिरैेनापि भस्मसात् } विदधे ता पुसोमूरीरतभतिषृदज्ियः ॥ १६ ॥ -तिभि्विंपकम् 1
टक््मीपति्ितीयेऽहि न्यस्तहस्तः कपोरुयोः । सर्वस्वनाशतः खिन्नो ठेख्यदाहादू विरेपवः ( १७ (1
श्राप काले सतौ भिक्षाछते तस्य गृहान्नणे । प्राप्त श्ट च षदृ्टा विपण्णापिदमूचहुः ॥ १८ ॥ 20
यजगान ! उबोनिद्रकडेनावां सुदुःखितौ । किं वेदे श्लुधा फि 8 सर्वटुःसातिश्रायिनी ॥ १९ ॥
पुनसदय्ष्यचानन्सससवडृसिभयान् किसु \ वीराः सत्त्वं न शु्न्ति ज्यसनेपुः मवार; \ २० 1
दरयाकण्यै तयोवौकयमा श्री निशम्यताम् । न मे धनान्नवखद्रिदादाद् दु४सं टि वादशम् ॥ २१॥
यादग्छेख्यकनारोन" निधैर्भेण जनेन यत् । कठः संभयी पर्मदानिकत क्रियते हि किम् ।(२२।।-युगमम्
जजत्पतुश्च तावावां भिश्वा्ती. *उवापरम् । इलुबो नोपकरु हि व्याख्ययोः ेख्यकं पुगः ॥ २३ ॥ 25
धुतवातिदं मूः श्रेष्ठी खूपुरस्ती ब रासे { न्यवेशयल्जनः खार्थभूरकं श्ुवमरदैति 11 २४ ॥
तो चादितः समारभ्यतिधिवारकषैसङ्गवम् । व्यक्तवत्छरमासाद्कसदितं सेदिनीदरः 1 २५ ॥
वर्णजासयमिषाभूरद्रन्यसंख्यानबुद्धिखत् । आख्यातं लेख्यकं खयाख्याख्यानवद्धिपणानखात् ॥ २६ ॥
पथकेु दिद्पित्वा सत् श्री दध्याव इमौ ! ममं मोगदयै कौचित् भाप्रौः मदच्ुरम्पया ॥ २७ +!
यद्धियोपरकमपरेण वदन्तौ ताचविस्छतम् } दस्वरी-संपुकठी“पत्रनिरपेक्षं दवि ठेल्यकमर् 1 ९८ 1-युग्मम् । 80
ठदः सन्मान्य सद्धोज्य वलखादयेह्मानवः । स्वगेदचिन्तकौ* तेन चिदिवौ दिववेदिना ॥ २९ ॥
निरेन्द्रियौ स रौ न्दौ द्धेति न्यख्शद धनी । दिप्यो -गद्ुरपार्चऽमू स्ठा वेन्. घ्रत्घंधभूपणौ || ३० 11
१ .& ¬) गे्नियद् \ £ दर व्यखनेन \ 8 पि ण्व + 4 म नवापरं) $ 2 ददर । 6-8 शचित्रदे।
भर चेष
१६२ अभावक्चस्ति
19
१1
20
9
30
६२. इरः सपादलघ्चेऽल्ि ना कूर्चपुरं पुरम् 1 मपीकूत्वकमायादुं यदलं श्ागवानने ॥ ३९ ॥
अद्युखपारपीगोऽस्ति' आद्पोतीव धरापरः 1`
श्रीमान् सखुवनषाङास्यो विख्यातः सान्वयाभिधः ॥ ३२॥
उपासीत भदमशरीभि्ेदधमानराणोदधिः 1 शरीवद्धैमान इयाख्यः सूरिः खंसासपासमूः ॥ ३३ १
चलुिरधिकाशरीविश्ैयानां येन वजे 1 सिद्धान्वाभ्यासवः सदयत्वं विभ्नाय संखतेः ॥ ३४ ॥
अन्यदा बिदरय् धारदुर्य धाराधसेपमः 1 आगाद् वागदयधाराभि्ैनमुलीवयन्नयप् 1 ३५}!
उ््मीषतिसदाकण्ये शद्धास्मीपठिक्ततः । ययौ शअदुन्नम्याम्यामिव व्यं शुरोनैवौ ॥ ३६ ॥
सचीभिगमपूर्व स प्रणम्योपाविदात् प्रयम् । तौ विधाय निविष्टौ च करखम्पुटयोजनम् 1 ३७ ॥
वयैख्षणवयौ च दध्यौ वीक्ष्य चं तयोः । शुराहानयेोभूर्सि; सम्यक् स्वपरजित्वसी । ८ ॥
तौ च प्राग्मवसम्वद्धाविवागिमिपटोचनो । वीश्वमागौ गसेरास्यं व्रतयोग्यौ च तेरमेतौ ॥ ३९ ॥
देदानामीद्यभिर््बलतामसौ वोपरङ्निणौ । छध्तमीपद्यमलया च दीक्षितौ रिष्षिती तथा# ॥ ४० ॥
महानवभरोद्धारधुसीणी* तपसां निधी { अध्यापितौ च सिद्धान्तं योगोदढदनपूर्वकम् ॥ ४९ ॥
ज्ञात्वीचियं च सूरित्वे खापिवौ शरभिच्र तौ 1 “ुदधवासो हि सौरभ्यवासं समङुगच्छति ॥ ४२ 1
जजिनेग्वरसवः सूरिपिसे युद्धिसागरः । नामभ्यां विश्वौ पूयैरविदारेऽसुमतौ वदा ॥ ४३ ॥
ददे दिषेति षैः ध्रीमत्पत्तमे 'यैयसूरिभिः 1 विन्नं छदिदिताना स्यात् तनाबस्पानवारणात् ॥ ४४ ।
युबाभ्यासपनेतन्यं शक्तया बुद्छा च तत् किट । यदिदानीवने काठ नासि प्राल्ो भवत्समः॥[४५1--युग्मम् ।
अचुशनासि प्रतीच्छा इत्युक्तवा भूर्जरायनौ 1 विदरन्तौ शनैः श्रीमतपत्तनं भापरुर्ुदा । ४६ ॥
सद्रीवाथपरीवारो तन आन्दी गदे गे । विदयद्धोपाश्रयालाभादू वाचा सस्मरतुः ॥ ४७ ॥
भीमान् इखेभराजास्यस्तय प्वासीदू विङ्षापतिः 1 गीप्पतेस्पयुपाध्यायो नीविविक्रमरिक्षणेः ॥ ४८ ॥
भीसरोमेश्वरदेवारयस्तव चासीन् पुरोदितः । तद्वदे जग्मतुधैमरूपो सूयेसुताविव ॥ ४९ ॥
तद्रे धश्ुवेदो्ार सद्धेतसंयुतम् ! तीये सद्यापयन्तौ च ब्राह्मं पित्ये च दैवतम् ।॥ ५० (
चलुरवेदीरदस्यामि सार्णीयुद्धिपूवम् । व्यादुर्वन्तौ स श्याव दैवतावसरे ततः ।। ५९ ॥
तदुष्वानप्याननिर्मप्रचेताः स्डम्मिचवत् तदा 1 समम्रेन्दिययैतन्यं शुयोरेव' स नीतवान् ॥ ५२ ॥
ततो भक्त्या निजं वन्घुमाप्याय बचनाग; 1 आब्दानाय तयोः प्रैषीत् प्रेसपश्ची ब्रिजि्रः ॥ ५३ ॥
तौ च दद्ठान्तसायाती दध्यावम्मोजभूः फिसु । द्विषा मूयाद आदत्त दशोनं ्षस्ययदनम् । ५४ ॥
हित्वा भद्रासनादीनि चदच्चान्याक्तनानि ती । सयपाविशचवां छद्धखकम्बटनिपदययोः ॥ ५५ ॥१
वेदोपनिषदं ्नतत्त्वशुवगिरं वया । वाग्मिः साम्यं भकाश्यैववभ्ययत्तां तदाापियम् ।॥ ५६ ॥
त्थादि-
अपाणिपादो मनो म्रदीता पर्यलयचष्ठुः स दणोयकर्णः ।
स चेक्ति चिन्वं नदि तस्यास्ति वैचचा शिवो श्रूपी' स्र जिनोऽवतादू यः 149
उवसुश्चानयोः सम्यगवगम्यापंसद्वष्टम् } दययाभ्यधिफे सेनं तद्रायामाद्ियापदि ॥ ५८ ॥
युवामदसिती इत्युत तैनोचतुश्च तौ 1 न ष््ापि िविश्चयवाततिभ्यो भ्यते यदः ॥ ५९ ॥
2 पनोऽ्पे, वशय हते 23 दिव । 2 2 शपयोष्दीव $ % ददं पदं मोपम्यदे 2 पड 32 दिम चश्ो$
4 7 रिदवाठो। $ 2 पहदैल०१ 6 देर दिश्णाद + 7 2 युश्मे + 8 ति दस्पः!
१६४ प्रमायण्यरिवे. .
भष ्मदाधरष्ठय पुखपार्थवरयोश्रवः 1 नुतं श्ययने स्यां यः सर्य विचष्मः॥ ९२॥
उम्दाधयदरमाराष्पो प्रनदेच्यद्गमूप्मन् । पुवः सदटव्निहोऽपि बद्रुमोरौ नदि भयु? ॥ ९३ ॥
सपुरः सोऽन्यदा सू प्रणन्तुं सुषवी चयो । पंप्ायमारनामूटः युतो धर्यचयतुर्थियः ॥ ९४ ॥
धथामयणुमासोऽमो ्चरान्देष तरद्भिवः । आपषष्च्छे निजं दावं तपशधीमद्नमोतसुखः ॥ ९५ ॥
घुमा ततखस्य गुगभिः स च दीधितः { परदपासेयनास्मरिदगद्विवयगप्रदीत् ।। ९६ ॥
य दादमाटमिदान्वश्ठतयमरकषासुमानदः 1 यमौ यदाश््यानिष्ठः मीसदाम्भोजमासकरः ॥ ९७ ॥
धोचद्धुमानससणानादैरान् सूपं दौ । भीचिनेश्वरसरिव्य यवसस्य शुभोदधेः ॥ ९८ ॥
दवोमानमपदेयाग्पः सूरिः पूिवविष्पः 1 यत्तोभिरित्छ् श्राप पत्यपद्रपुरं मैः ॥ ९९ ॥
सायुान्ते च संन्याममवटण्न्य रिषः पुरीम्। सटचदुर्वदधमानसूष्यो भूरयः रमान् । १०० ॥
समये दथ दुर्भिोपद्दशदोपप्यतः 1 सिद्धान्वददिमायासीदुल्यिम्ना पृचयोऽम्य च 1 १०१ ॥
=
सयल्थिनं च वलयं म्नाुगिषुमैरत । दुर्पोषदश्यश््दा्ं णिग जपो यस्म छन् 11 १०२ ॥
निमेयः श्रु पर्म्यानमयं सयतनासती ॥ नया निखन्द्रमाद् स्मभयदेयं युनीश्सम् 1 १०३॥
मीद्रीदाह्कः इण फोरगाचार्यगप्ना परिदधिमूः 1 एविनेषादा्यः स पिदधे पीदप्तमपः ॥१०४॥
छष्नदयं विनाभ्न्वेगं फाटादुच्छेदमाययुः । एतरस्प्र संपातुपदायाप् एस्यमम् ॥ १०५ ॥
सू माद सनो मायः! पोऽ्यमत्तमभिंडः 1 भाुषरमषवमन्पदरयनिशयममर्पीः ॥ १०६॥
सरयान् फदिषु्मूत्र पिष्ट एत्मपारनम् प्रान्धैरनन्वसंमाप्धनिषद् पूरितं मद् ॥ १०४७ ॥
सुप्य चरे वाणी दादि फरोनि पिम् । इवितस्यवामूदो "धमे न स्िदुनरम् ॥ १०८ ॥
दवी भाद् मनीषीश ! निटानापपिषास्ते । योग्यां कय मत्याश्दे' एययानि दिचिन्तप । १०९ ॥
चश्र सन्दे सेषः प्रष्ट्योद्र मया गदा ॥ श्वीन. सीमन्परम्यामी तय गवा धूति एर ॥ ११० ॥
यार्मम्द एमो दत् मादय संदास्वयां स्या ॥ स्मा भयाफा्े शापे प्यत्पदोः दे ॥ १११ ॥
शुनदेनदीषद्यगय वाये दुष्पपमध्यदः 1 ससामाम्दामि शारद परन्पसंपूतताषपिः 1 ११२॥
हेर भेल सवपन एसपन+ । निप्वाएन शव्या खप्रिशायाषाष्वुय॥ १११॥
सद्गण शपित षु हिस्वमैः 1 इपर तदा धादे? पुप्तद्यनां च देगनम्॥ ११४॥
छत इममव च पिके सान् स्तिन् । श्रमो ! सदीददरव्येत पिषात्या परपमा प्रतिः ¶् ११५॥
इ्ुर्यामान समपमस्मोरि सेमनीम् ॥ दते गिजम्मोतिर्दरिगमि पौ ॥ ११६॥
करोर ने ददी पपे पोवतरय ॥ धागा दच्यः भूदुदिग्पपा् पटिमूषतम 1 ११५ ४
दिदीदिकासगभ्निभे परष्टुन व्रमूत् उषण । ते दादष्टुगदन्मं शे माद्वानादादपंनया ॥ ११८ ॥
पादा) कतेतत युस्पः पप्र दष । ननानन्यन सन्मूलः धार्याः पनं पपुः 1 ११९॥
धद मभ माय दिववग्रतदिाम् 1 चाने च करमूर्दे गप विदुपुरीप् प १२० ॥
सथ भानीपमूपदष्मो दष्पगापनिपम् १ पषण पितस्यो पो मूल्यं विरते कुष ार्य्या
सदुधदन ने गर् पुरे गहमदद्मन् । इतपुः दि श प्रपा प्र्षे हम् १९२॥
एटरमते च (एग षाव मू 1 सरन्न विनि मूतये न दनि उपिष्दम् 1 १११ ॥
मे द्वतः धादेनाम्य पिर पिथ्दम् ॥ ग पष्य प्य नणयः सीमीमनूरीः॥ १२४ ॥
~
† 1 म ०८ 11 नर पषटस्द 0) गास ४४४ १३
८ {9 षद 1 7 म ७३॥
भदथ 4 शिश्ये 15 म द!
१९. अभयदेवसूरिवरितम् । १६५
द्रम्पल्त्रयं फोरएष्यक्षाद् दापयति स खः ! पुस्तकान् सेखयित्वा च सूरिभ्यो ददिरेऽय तैः ॥ १९५१
पत्तने ताञ्जरिल्यां चादापस्यां धवलकके ] चतुराशचतुर्ीिः श्रीमन्तः श्रावकासथा ॥१२६॥
पुखलकान्यङ्गदृ्ीनां बासनाविखषदारयाः ! प्रयेकं ञेखयिस्वा ते स्रीणां परददुरयुदा ॥ ९२७ युग्मम् ।
आवसैन्व मवाङ्नानामेवं तत्छतटरचयः । शरीसुधर्मोपदिषटि्टवत्वताखकरृच्रिकाः । १२८ ॥ „
8४. पुरं धवल्टर्दः अरपपुरय संयमयाप्रया । स्थानेप्वभरविवन्धो हि षिद्धान्तोपासिलक्षणम् ¶ १२९ 5
, आचामाम्टतपःकषटा्निश्ायामतिजाययात् अदायापान् प्रमोओने रक्तदौपो दुसायतिः ॥ १३० ॥
अमरषन्वजनास्तय भरोघ्ुरससूरदेशनात् । बृत्तिकारस्य छुष्ठोऽमूत् हृषितः शयासनामरैः ॥ १३१ ॥
निशम्येति चाकनत; खान्तभ््रायाभिखापुकः । निदि प्रणिदधे पन्ये श्रीधरणामिषम् 1 १३२ ॥
रेलिद्ानेश्वरं डेरिदानं देहमनेदसा ! अयिरेणैश्चत श्रीमान्. खमे सत्वकपोपलः ॥ १२२ ॥
काठल्पेण काठेन घ्याखेनारीढविप्रदः । क्षीणायुरिति संन्यास एमं मे सास्म्तं ततः ॥ १३४ ॥ 10
इति ध्यायन्, द्वितीयादहो* निरि खप्रे स जौच्यत ।
धणेनदरेम सेगोऽ्ं मयाऽऽणिह् हतस्तः ॥ १६५ (-युग्मम् ।
निशम्येति गुरुः माद नार्तं ख्युमीतितः । रोगादरा पिना यतु" कददा तद्धि दुःसदम् ॥ १३६ ॥
मागः प्राद्यधृतिनो त्र दयो जेनप्भावनाम् । एकमथ वियेदि त्वं रित्वा दैन्यं जिनोदधतेः ॥ १३७ ॥
श्रीकोन्तीनगरीसक्त घनेदाश्ाधक्ेण यत् । वारिवेरन्तया यानपात्रेण 'व्रजता सता ॥ १३८ ॥ 15
पदपिष्ठायकसुरस्तम्मभिते षने ततः । अर्चितव्यन्तरस्मोपदेशेन त्ववदरिणा" । १३९ ॥
तस्या भुवः समाकृष्टा प्रतिमार्णा त्रयी रितिः" । तेपामेका च चारूपम्रामे तीष अतिष्ठिवम् }} १४० ¶
अन्या श्रीपत्तने विश्चावयेमूरेः निवेरिवा । अरिनेमिमरतिमा प्रासादान्तःपतिष्ठिता ॥ १४१ ॥
सूतीया स्तरूमनम्रामे सेिकावटिनीरदे । तरुनाल्यन्तरे भूमिमध्ये विनिदिकाऽसि च । १४२ ॥
तौ श्रीमसपार्धनाथसापरतिमो भरतिमामिद् । 20
भकटीकुङ सपरैतन्मदारीरथ भगिप्यति ॥ १४३ (+-पद्विः एकम् ।
षय नागार्यैनो विद्यारससिद्धो भियां निधिः } रसमल्तम्मयदू भूम्यन्वःखविम्बप्रभावतः 1 ९४४ ॥
तत। स्तस्भनकाभिख्यस्तेन मामो निवेदितः ।
ददा तेऽपि कीर्तिः स्याच्छाच्वती पुण्यभूपणा ।} ९४५ ।-युग्मम् ।
अटनः सुरी शृदधाह्पा तेः मागैदशौका । येत(शान ?}खरूपवः क्षेनपाडो गन्ता" यथागतः ॥ ९४६॥25
उनेतवेयन्तर्दिते तन सूरयः प्रमदोद्धखः । व्यौ्यन्ति स सदस्य निशाटृत्तं तदद्ुतम् ॥ १४५ ॥
ततश्च संसदोचाङः भ्रकान्ता धारभिकैस्तदा } यानां नवशती ततर शकटा चचाड च ॥ ९४८ ॥
जे भूर्या भयुरदा-कोकेयकपदालुगः । श्रावकालुगतो*ऽवाटीच् टृष्यकण्टकिना पथा । १४९ ॥
छतैलय ययुः सेटीतीरे दन तिसेदितौ । गृद्धा-धानौ वदसखस्थुखनाभिन्ञानतोऽयुवः ॥ १५० ॥
पप्रच्छ गोषाखान् पूज्यं किमपि भो ! किमु । जाद्यामवाचि तेष्येकः भोवाच श्रुयतां पभो ! ॥ १५१1180
प्रमे महीणलाख्वस्य सुद्यपटकिखस्य गौः ! एच्णाऽऽगय क्षरेन् कषीरम स्वैरपि खयः ॥ १५२ ॥
गृहे रिकतेष सा गच्छेद् दुद्यमानएऽतिकएवः ! मनाग्युग्वि दुग्धं न क्ञायतेऽ् न कारणम् ॥ १५३ ॥
ठत वैद शषीरयुपविश्याख सन्निधौ 1 श्रीमसा्रमोः सोतं प्रोवे प्राव वस्तुकतैः 1 एष्ट
1 म लमर्धयना 2 मे रतुक्च्छप्र । 8 पे प्रियाभि" 1 4 2२ विदीयेहि ! 5 भे यंव 46 फ श्रियो 1 7 ते त्वी
श्वः । 8 2 पिद्पोवे । 9 तष ण्लह्पदखय । 10 ए 2 पालो यथथतः 1 171 क च्युतो 1 12 फे यपा।
१६६ प्रमापक्यस्ि
10
15
8
22
जयत्तिट्यणेयादिश्तं छविं ठदा 1 यवद्न् खमन वद्र नापाप्रन्यकतदयः 11 १५५
मनव प्रष्टं धीमर्यनापयमोखतः 1 छनिरश्रिद्रवे्ि धिम्पं चतिवसतु्म्. 11 १५६ ॥
प्ररं सूरिभिः सद्टमदिरस्वदृ्यसा । मदो रोगः समोऽपि रयोऽमून् फनस्ममः 1 १५७ ॥
गन्धाग्मोभिः स संखम्य फपूरादिरिटि परैः । पिदधिष्य चारवः सीमनयैः सोमनसैखद । १५८ ॥
पक्र यम्पोररि च्याया सन्टावाभदिरीरया { सगादुयारिवान् व्र सदो भराम्यानमोजयत् ! १५९ ॥
प्रासादा ववद्य; मादर् द्रन्यम्ब मीटनम् । णेरेनामिरटवं मान्धैसुमदा प मूः ॥ १६० ॥
धोपर्टुयादिरिष्यद्रः धदरा्रेन्वराभिपः । महिपाप्यदुरवासः सम्राहापि पिं गिथिः 1१६९
धसुयुः ग "्ठमाल्य सम्न्तरविययणः 1 यय प्राणाद् सपमे" मोऽचिरन् पपूयर ।॥ १६२ ॥
फर्मीप्यदषम्य पमो यद्वम्न पने दिनं पपि । दिदिगो पूचस्पश युटी पण्डुटमानस्् ॥ ९६१ ॥
विद्य भोजनान् रेन चेन् द्रव्येन पारित । स्या देय एुलिशा चये मा वनाऽधारि च्रयते ॥ १६४ ॥
शमे स॒ बिम्यं च पूर्ययगर न्येसवन् । वदरो परणापीरालेपनेवदुपारिरत् ॥ १६५ ॥
क्यनादसुनो मोप्ये मद्धाचा यद्युख्द्रयम् । प्रियतां दि दिपुण्यानां प्रसक्षीमूयते मया 1 १६६ ॥
शदृदिादकोऽ्यारि प्रिशद्रृत्तनिना स्तुषः । मपुण्यैः पद्ररमानाऽगर प्द्रोपद्रयनासिनी ॥ १६५७ ॥}
सदश्पभ्यदयी्यं मनेयान्थिवपूर्यम् 1 प्रप ोगसोप्रदिदुःगद्वाएपनापनः ॥ १६८ ॥
पदापि षटदो जन्मल्यायफमदागद । थायो घयदकधरादः स प एषयति धरनुम् ॥ ९६९ ॥
पि्पामनम्य पासायमागै$्स्पश्यय । पेदिपता् दयते पूकपिवान् भधिखा जने" ॥ १७० ॥
भमेघीपंय्ीफे प द्िषयुटपे (२२२२) । आपादः भाषण भोधोऽप्यस् मरतिमारयम् ।। १७१॥
धोमान् जिनेश्वरः परिमपा भीचुद्धिसागरेः । पिर्मायुः भपात्यैरौ खंन्यायाद् शिवमीयगुः ।[१५७२॥
भीमान.मयद्वेपोऽरि पामनम्य भमायना[म्] । पत्तने श्रीकर्णराज्ये परणोपाभिसोभियः ॥१५७३॥
विपाप सोगर्नठेषपिषगापप्यसनः 1 परं टाषमपफः पर्मस्दानिषपीतिपिः | १७४ ॥-युग्मम् 1
श्चान्नोऽमयदेयक्रिखयसेरीष्या सतरमर्थितः
फःर्प्राणैकनिषेलनं फटिकटाौटाप्रयद्यपरमः* ।
भ्यूयादू दुर्धरदुर्षटोधिततमःप्रप्यंसपर्णोदपः
श्रपशरीनिटपो ठयं दिदातु यो प्र्षण्पनन्तोदये ॥ १५५ ॥
श्रीवन्द्रपमस्रिपदसरसीदसप्रमः श्रीपभा-
चन्द्रः चरिरमेन चेतसि षते श्रीरापटष्ट्मीसुगा 1
श्रीप्रपर्पिसरिधरोषणगिरी मणुद्रसरीकिनो
एतान्नोऽमप्यपव्रियतेः शो प्देन्दुपमः ॥ १७६ ॥
एब
यरपर्ययन्युजीयरदनिदफमाटीफस्तपपिजपम्र ।
अरीपरवुप्रसुजान सुमनभि्ं नयपदुप्दश्रीः॥ १७०
1 इनि ध्ीजमय्दयसुरिपिवन्धः ॥
पेपर दरे, पर्४ | तमप धद
.-------------------------=-----------~ --~-------
1 > गलप + 2 श्दस्ददः + मथवा {२२५२११८४ 1) ^ दिदि ^ ९१८२.-६३९दब१्
रे रेर द भव्स्य षदे) ८९ गद
२०. बीराचायैचरितम् १६७
२०- ओ्रीवीरायार्यचरितम् । `
६१. वीराचार्धः भिये "योऽष्ठु सन्तः करोधायरिक्षयम् ।
यद्भ्यासे छृताभ्यासाः" कलुंमिच्छन्ति साम्प्रतम् । ९ 1
यत्करस्पशेमात्रेण -कन्यादिप्वपि संकमम् । विधाय भारती वक्तिः कथं वीर्? स वर्ण्यते ॥ २ ॥
बहृश्ववसुाच्छरुत्वा सदतं करयवृप्वदम् । वणेयिप्यानि वाठः क्रि न यक्ति स्वादुमानः ॥। ३ ॥
श्रीमचन्द्रमद्ागच्छसागरे रत्ररौरवत् } अवान्तरारूयया गच्छः पडिद्ध इति विश्वः ॥ ४ ॥
ओमावदेव इलयासीच. सरिर्न च रत्रवत् । पातर छेदादिदीनोऽपरि सदा टोकदिते रतः 1} ५ 1
श्रीमद्चिजयरसिदाख्याः सूरयस्तसपदेऽमवन् । परतिवादिद्िपपराकटपारनरम्पर्टाः ।} ६ ॥
चरटृमानससरोदंसाः श्ीवीरसूरयः ! चभूवुगेहि-शब्दाभ्यामनन्यरूटशशियः ( ७ ॥
राजा श्रीसिद्धराजस्तान् मित्रत स्थापयन् शुभै; । खभावयिददे धप ददाति इयर खदम् ॥ ८ ॥
अथ मित्रं समासीनो" दपतिरमर्मणाऽवदत् ! शीवीरावार्यश्िद्रं तेजो वः शितिपाभरयात् ॥ ९ ॥
अथाहुः सूरयः खीयम्रक्ञामाग्र्िसम्मवे प्रतिष्ठा नान्यवः शा किं सिंहोजस्यी पादतः ॥ १० ॥
राजाद मरसभाँ सुक्त्वा “भयन्तोऽपि विदेस्चमा; 1 अनाथा श्व भिक्षाका वाह्भिक्षाभुजो नच ॥ ९१ ॥
सूरिरा, भवस्ेम सन्दानमिव नोऽभवत् ! दिनानीयन्वि गच्छाम आणः सम्प्रतं भवान् ॥ १२ ॥
भूपः भाद् न दास्यामि गन्त निजपुरा् ठु वः ! सूरिरादे निपिध्यामो यान्तः" केन वये नलु ॥ १३ ॥ 15
इ्युक्त्या स्वाश्रयं भायात् सूरिभूरिकलानिधिः 1 ररोध नगरदवारः सवोन्ः गृपतिभरः 1 १४ ॥
इतश्च रास्यः सान्ध्यं" धर्म्यं विधाय ते 1 वियिवद् विदधुध्यीनं श्रीपर्णीपद्रकासनाः" ॥ १५ ॥
अभ्मात्मयोगतः प्राणनियेधाद्, गगनाध्वना 1 विद्यावलाच ते प्रापुः पुरीं पट्टीतिखञ्हया ! १६ ¶
आतरविंडोषिते तयाच्े खजा “न्यचिन्तयत् । किं मितं गत एवायं सदा िधिखमोदधीः 1 १७ ॥
दद् पुनः कथं माप्योऽनेकसिद्धिङखावनि; । सिद्धेः वयं मन्द्पुण्याः पिण्याकसंनिभाः 1) ९८1 20
इत्च बरादयणैः पल्कीवासैः शीपन्तने षुरे ! यिज्नप्यवरसं ीमञ्ञयसिदहनरेदिः ॥ ९९ ५
तिथि-नक्षज-वाराकाणए्व्यक्विषुते विने । श्रीवीरसूरिसयातः संगतो न इति स्छुटम् ॥॥ २० ॥
श्वेति विममश्मैथ भूपाखः फेिरीद्टरी 1 धिकृता यत्स एयैप प्रेमोदापोदवासरः 1} २९१ 7
ययायाका्षमार्नेण तद्रा्नविव स धुवम् 1 नर्मरीखाद्धितीयेऽहि सद्द्धिजानां ख संगतः ॥ २२ ॥--युग्मम् ।
उतल्कण्डाससपू््ेऽथ भधानान्, प्रादिष्मेनेपः । जाद्नाय मदह्यममक्टा ययुस तवर संशु च ।॥ २३ ॥ 25
शरपस्मायनयः सान्द्रीकय तैन प्रकारितः । ओदासीन्यस्िवास्ते च प्रोचुः ्रचुरसेयमाः 11 २४ ॥
निजं वियावछं कात वयं हि विजिषीर्पवः 1 देदान्वरं पुराप्यात्मस्थानसैश्चौयते न तत् ॥ २५ ॥
कारणं सद्कार्य याज्ञ उावचं वचः । तस्माद् विट्टय देदेषु ययेप्याम्ते मव॑सपुरे ॥ २६ ॥
दुडभे मालपं जन्म जतं विचा यङे श्रवम् 1 युधा नराधिषलेदे मदैः को नाम दाययेव् ॥ २७॥
इयाफण्योय ते मोचुरेकं णुत भूपते; 1 वचःलिदधत्यमस्माकं स्वत्संगात् तथ्यतास्पषम् 1 २८ ॥ 80
विष्यति मुन कारुमियन्वं पिवूनाम दत् । सिद्धे भववि याशचसये वयं सिद्धा हि नान्यया ॥ २९ ॥
~
~~ ३. प-चोऽद्ठु। 9 4 इतम्यास. करवुतिच्टवि, 7 इृ्दभ्यादय- ४ 3 प खमा्ीनो । £ 2 वरदो । 5 2२ "यय 4 6 ये
चावः \ 7 प स्वेय इषठेनैर. \ 8 पष सायं 9 पप शरीयद्स््ि० ॥ 10 ते द्ावितयद्॥ 11 24 उकतेवारथ० । # एष टो
नाचि एङ ६
५
10
16
20
%6
80
परमावकूस्ि -
श्रुत्वेति बहुमानद्रेरिव चैरददे वचः । आयाष्यते घुरे दत्र सा चिन्वाऽतर विधीयवाय् ! ३० ॥
महाबोधषठर बौद्धान् बा जित्वा वहूनथ' । गोपाठगिरिमागच्छन् राज्ञा वपरापि पूजिवाः ॥ ३१ ॥
परभवारिनसौैख जिवाल्ेपां च भूपतिः 1 छर-चामस्युग्मादिरालनिदान्यदृान्सुदा 1 ३२ ॥
अ्वाषृ्याथः निजं भूमिमायान्तसतेऽववस्िरे ! णुरे नागरुरे तमप्यकारप् प्रभावनाः ॥ ३३ ॥
शात्वाय सिद्ध्राजेनाहूता मक्तिथिवाऽय ते । ्रषुः परिच्छदं गोयगिरिरजसमरिम् ॥ २४
विजहुः सूरयसलस्रच्छनैः संयममानया । अणदिद्ुपुरासन्नं चारूपययाममागमन् ॥ ३५ ॥
अभ्युययावय श्रीमल्वय सिंनरेरः । भवेदोत्सवमाधत्ताटधपूं सुरेरपि ॥ ३६ ॥
६२. अथाग्र वाद्विसिाल्यः सांख्यवादी समागमत् ।
प्म" भद्त्तवानीद् ठिखित^ोकटुधेरम् 11 ३७ ॥
तथा दि-
उद्धुल वाह कि रारदीति यस्यास्ति दयक्तिः स च षाबदीतु }
मयि सितति वादिनि वादिरिदे सैवाक्षरं वेत्ति महेश्वरोऽपि ॥ ३८ ॥
शरीमत्कर्णमदहाराजवाटमिः यतीच्रः । गोविन्दाचार्य इयस्ि वीराचार्यरखयुरः ॥ ९९ #
समौ रः समागलय छच्नवेयः श्माधिषः । श्राह तं किमयं भिष्ुरपि पूज्यः श्रती्यते 11 ४ ॥
कैः भोचे भववामेव वाम् विखोक्याऽन भूपते ! । प्रभाते बिवदिष्यन्वं चीराच्वार्थो विनेप्यते ।॥ ४१ ॥
श्रीतो पजा प्रमाते तमाहास दपपर्पदि । स निःसपहत्वद्न्मेन शान्तोऽवददिदं दा ॥ ४२॥
षयं किमागमिप्यामो निःसंगा यदि भूपतिः 1 असखद्वक्षौतुकी भूम्यासनोऽ्रायातु सोऽपि तत्.॥ ४१ ॥
रावः छुतृहूठी रओररीषल तदप्यथ । तदावासे समागच्छदुल्यौमुल्यीसुपाविराव् ।॥ ४४ ॥
समाहयत गो विन्दसि सूरिसमासदम् 1 सोऽपयान् साछतीनीषद् पिदुपोऽपि पुते दषे ॥ ४५ ॥
वीराचार्म मदाभक्ञप्रन्ातिनिकटाखरम् । उद्रर्वितवश्वक्दृत्वावाय पथ्चाचकार च ॥ ४६ ॥
समाययौ ततस्त रोपबिष्टः फम्बङासने । राजाह फो वदेदेपामयुना वादिना सद् 11 ४७ ॥
श्रीगोचिन्दभयुः स्मादानौचियञ्यरसंगिना । अनेन शा्चपाथोधितरण्डोपसधीजुपः ॥ ४८ ॥
अकतेन सद् ठजन्ते वदन्व्तत् रिषः छती 1 वीरौ वदिष्यति शरान्न; शरुत्वा वादी स चावदत् ॥ ४९ ॥
इुग्धगन्धयुखो युग्धः फं बक््यति मया सद् 1 अमानो विप्रदोऽवं नास्माङ मासते शभः ॥ ५० ॥
राद्लोचे कषीरकण्ठासथादर्थपीयुपगन्धितः । छस्ात् स्वन्मदधनतुपविभ्चमः स रिष्यति ॥ ५१ ॥
शुतवेति स उपन्यासमवङ्ञावशतो दृचै । अर्धकर्प॑रदृस्तयमस्वकलर्वंभवम् ॥ ५२ ¶
विरते वन ्वाजस्सत् भरीचीरो विदुपां अयुः । वदामि गदात् पदाद् वा यदितते तय भासते ॥ ५३ ॥
खेच्छं सदुदिश् छन्दोऽ्कार च ममामदः । सर्वालुवादमर्थालुबगदं या सत्वर भवान् ॥ ५४ ॥
तयेति स पुनः प्रर गजीराढम्यरः पुरः 1 मम न' क्रियते वाटः छि हास्यति सवानिद् ॥ ५५ 1
अथ शक्तस्ठवास्े चेत् पथेन छन्दसा सुनः । चद मप्तमयूरेणाठंकारानिहात् तया ॥ ५६ ॥
सर्याठुयादमाभ्रिख स निशम्येति च जगौ । उत्ति्टासनसस्थोऽखयाः सावधानस्वदः णु । ५५ ।1
चथ नदि लिख देव्या वदां चिदध्मदे } अरसुप्रपुरो बदादाकरण्येवि ख चोव्थिदः ॥ ५८ ॥
धाचि यीं ततो वीर् यथा प्रागकसंश्रवा्र् । उपन्यस्यन्दमाकण्याखियतोयचभीर्वडः ॥ ५९ ॥
पन्न ए स्स र ५ इर्य पसन 5 स्नसा 58 दः पर गह्पर्मा। 2 पि नवदयष्व \ 9 गत परै1 4) छिचिनश्ोकः \ 5 पि ण्डमिलचेकता \ 6 ^ निरू 1
ध्र त समनं । 6 ^ शासन्रि।
२०. वीराचार्यचरितम् । १६९
श्रीवीरे चिरत जस्पादर्थवलस्य छर्वतः । शयुवादं जगादासी जल्प सर्वातुवादतः ॥ ६० ॥
न शक्तोऽदमिति भाद वादिरसिंद्वत रपः 1 सयं वादौ विधरलायुं पातयामास भूतठे ॥ ६१ ॥
वषुः न शरेदुेरासने कयमासिवान् 1 वया च कविरानः भीश्रीपालो वाग्यसत्रमीत् ॥ ६२ ॥
श॒णैरचुदधतां याति नोचैरासनर्ससितः 1
पासादद्धिखरस्योऽपि काकः किं गरुडायते ॥ ६३ ॥ ]
ततो विदम्व्यमानं तं इवा शीवीर ऊचिवान् । श्रूयत" भूष मे चाणी प्राणी दर्पेण जीयते 1} ६४}
यदनेन नसी ! शद्धन्यायैकनि्ठर्थीः । सभाध्यक्षमवद्गाकतोः घर्णाश्रमगुखर्मवान् 1} ६५ ॥
स्वास्माम्बुलखिरावरसप्रदानत् प्रीणिता टदम् । स्वदया कोषमूरन देव्यदाद् वाचि मन्दताम्॥|६६। -युममम् ।
वाचँ रणे हु चास्माकं प्राभरुदः ससे खयम् । वादी निय्यमाणो दि संरद्यः प्रतिवादिना ॥ ६७ ॥
तो विमुच्यतां श्रीमन् } मदन्धोऽयं छपास्दम् । निशम्येति सषेणासौ युक्तो" चा पचो वहिः \ ६८ 110
जयपत्रापणादृस्याददे तेजः; परं तदा । दर्यं तु निःसधदत्वेन स्शयपि पुनम सः ॥ ६९ ॥
६३. अन्यदा जययात्रायां चङिते* मृजरेरिष्ठः" । चतुरङ्ग चमूचकर रेणुच्छादिततमालुनि ॥ ५७० ॥
श्ीवीराचार्यचैयस्य युरतः सश्वरिष्णुनि । सूषभीष्िवुमफ च कवीन्द्र वन विशते 1 ७१ ।
कमात् तत्र च संप्रा; भीसिद्धाघीदाभूषतिः । तं समीश्य कविः कथित् समस्यापद्ममभ्यधाति ॥७२॥
तुदिर्य कवौ दीराचप्यै रट व्यघातन्रृपः । अनायासात्. ततोऽपूरि कतिना तेन सत्वरम् ॥ ७३ ॥ २5
व्या हि~
काठिन्दि जूहि ऊर्म्योद्धवजखधिरहं नाम खहासि कमा
चछच्रोर्मे नर्मदाऽदं त्वमपि मम सपन्याच् हासि नाम ।
माचिन्यं तर्हि कस्मादविरर्पविगलत्क्लैमौलवीनां
याण्पाम्मोभि; किमासां समजनि चकितो गूरजराणामधीशः | ७४ ॥ 20
श्वेति भूष जाचख्यौ तब सिद्धगिराऽनया } मालवेरां यृदीप्यामि संशयो नात्र मे हृदि ॥ ७५ ॥
स्वयां यछानकथेनारिष्टो मे इतुनिमद्ः । चिजयख्य पताकैयं ततखत्रासतु सा द्म । ७६ ॥
श्रीमावाचा्यैयैयस्य पताकाऽभूद् वलानके ! मरता विदितं यम्माभिरेणापि न नयति ॥ ७७ ॥
६४. वादी कमलकीदयाल्य भाशान्वरयतीधरः । बादसुदराशदभ्यागादवक्षातान्यकोविदुः {! ७८ ॥
आसान सिद्धराजस्य निदाकण्डययार्दितः 1 वीराचार्थ स आहा प्रदा विदुपां रणे 1 ७९ ¶ 25
पृश्वर्पायवासां स सद्यादाय समागमत् । अवक्षया वादिनं ते वीक्ष्व न्यविशदासने !! ८० ॥
श्ल चोपन्यस्तवान् सर्व्षमर््येन शुर्खदः । श्रीयीरो बाख्या शाद्धमरंष्व छदुकारिव । ८१ ॥
स्र तं दृ्टाऽमवीदू वादी भूपते ! भववः समा । नोचिता विदुणं वाठरीडाविष्ठवसम्ण्रता ॥ ८२ ॥
¶राजाञऽद खरमागेन करीडयेष युवेश्वरः 1 इ्युक्त्या मेलितो' वीरो पेण माद" ससिवः ॥ ८२ 1
स्मानवयसोवौदौ विगृद्येवि मया चः 1 पपा वास समानिन्ये वखरटविशनेखदसा !\ ८८ ५ 89
एषः बा्यपि नश्नत्याद् द्यते डिस्मसन्निभः ! उमयोपवयोरस्डु वषठो ब्रीडात्वनेन नः" !! ८५ ॥
खीनिवोणनिपेधेनानयैवास्य च विग्रः । विधेयस्तद्सौ वादञद्रया्ं विजेष्यते ।} ८६ )
1 ‡र भूयते । 2 ति घमामष्यमवष्तो १ ऽ छ युक्त हट ।4 फ बटवो! 5 पि गू्जरे छिद 16 त जा हखप्रमायेन ए
र त्रषिगे1 8 सह1 9 2 व्र! 19 पदु!
१७० प्रमावकचरति
अखषटदस्तं वन्मौरौ अदायोये यतीरः । रां जरम वादिनानेन साप्य शयु मितिम् ॥ ८७ ॥
उचः सा निपुणाधीवभ्रमाणविदुपामिव । वाग्भरेः 'खापयामास तेनाञ्चक्यसिरोचरैः ॥ ८८ ॥
अनेडमूक प्राप्रे तन विगरस्लमानसे ! सलुनैयजयारावाः सभ्यानां शरपतेरपि ॥ ८९ ॥
अपाकः माद के नेता मत्समां वपति ममौ । श्रीवीरे वादिवीरेऽन सिदधैऽनेकासु सिद्धिषु ¶॥ ९० ॥
यदीयदसतसपर्दोन सक्ान्वा यत्न तन च । वाग्देवी भापतेऽजसं स शप्यः केन वर्भितुम् ।} ९१।
एवं युगमरधानासगुणन्यूताः पटा इव । श्रीवीरसूरयः पान्छु मन्यजाव्यापदारिणः ॥ ९२ ॥
शरीमव्काठंकसूरीणमनिवोच्यं अमाद्ुवम् । यया यके वीरः; श्ा्यीराद् गसयन्यमी ॥ ९२ ॥
श्रीचन्द्रभनसूरिपटरसरसीदंसप्र मः ओ्रीप्रभा-
चन्द्रः सूरिरमेन चेतसि कृते श्रीरामलध्मीश्ुवा 1
10 श्रीपूर्वर्पिचरित्ररोदणगिसे श्रीवीरवृत्तादधुतं
स्रीप्रद्युश्नखुनीन्दुना विदितः शद्धः सर्विरोऽमवत् ॥ ९४ ॥
॥ प्रं° ९६ अ० १९१} उभवं ४५५२ अ० ११॥
11 इति शरीवीरसूरिधवन्धः ॥
य 7) प्मरिमरत्दपरतेनाणवपर्म्भिषय
२१. वादिदैवसूरिचिरिवम् । १७९
२९. भ्रीवादिदेवसूरिचरितम् ।
श्रदधेवसरिर्यः पातु य आक्रम्य दिगम्बरम् । कीर्तेरपि लियः सिद्धमूरधिषण्य'मति्िपच् ।॥ १ ॥
देवाचार्य॑ः धिये" भूयात केबरद्यनदपलिनाम् ! दिमोच्यामोजनं येना्युच्छि्तिः शासने छता ॥ २४
जीवितानादिराजीवभमभ्यमहिरोदयम् । अनन्तविधुरद्रोदं वदनं तख सस्तुमः ॥ ३ ॥
श्रान्तिसंपर्वकश्नान्तिदुैत्तरडखः शमे । भवारवारिवादभ्रि पदुततं परिकीर्यते 1\ ४ ॥ 8
६१. असति ूजैरये शास्य नधनीतमिनोदधूतः । अघ्टाददाश्चतीनाम मण्ठङं खर्गसण्डलम् ॥ ५ ॥
सत्र मद्ाह्तं नाम नगरं चगराजिभिः 1 ध्वान्वसेवे महादुगैमगस्वं सूैरोचिपाम् 1 ६ ॥
सदु त्तोव्गीवनच्ायो राजमानः खतेजसा । पाग्वारवंद्ाक्तासीद् वीर नागएभिषो यदी ५॥ ७ ॥
तस्मिया सत्कियाधारा पिंकरणुणावनिः । जिनदेवीवि देवीव मेना हिमवतो वभौ 1 ८ प
अन्यदा सा निदि स्वपे पीयूपरंचिमेक्त । प्रविशन्तं सुखे ्रथ्न्यागववारेच्छया किङ ॥ ९॥ 10
अन्वये गुरबखस्य धरीञ्ुनिचन्द्रसूरयः 1 सन्ति शान्तिकमन्रान्ते येषाँ नामा्षराण्यपि ॥ १० ॥
प्रात सा दसुपे* सत्वा नत्वा षरतवमदाखया । अष्च्न्युदिताचार्य(०थं १) खप्लातिद्रयश्धशः ॥ ११॥
दैवश्वन््रनिभः कोऽप्यवसतार उवोदरे । आनन्दयिष्यते विश्वं येन ते वेत्यमादिश्य् ॥ १२ ॥
भथ सा समयेऽतू सुतं षच्योपमथुतिम् । यत्तेजसा किः दौलश्चकस्पे मेदमीतितः ॥ १२ ॥
हृदयागन्दने तत्र यरभेमाने च नन्दने । चन्द्रख्रात् पूर्णचन्द्र दयाख्या तस्पिवा न्यधात् ॥ १४ ॥ 15
फदाचिन्नमरे तदिव जहे लनान्वछृत् । सदैव यतो ठोकः परक्यपरेक्षयत्येमादपौ ॥ १५ ॥
वीरनागो निचिन्यैतदु दक्षिणां दिशचमाश्रयत । श्चकच्छरं भाप लाटदेदािभूपणम् ॥ १६ ॥
विददार जंगमं तीम शीप्ठुनिचन्द्रस्रयः । चकुखय तदादेशान् स्थापितोऽपौ सधर्मिभिः ॥ १७॥
यपौ्टकवयाः पूर्णचन्द्र इयस्य नन्दनः । चके “घुलासिकादीनां बाणिज्यं शेशबोचितम् ॥ १८ ॥
वित्त'नौचितदर््ूपु विकादिचणकैः समाः । द्राक्ा अवापद्भैरेऽपि हि पुण्यानि जामति ॥ १९॥ 20
करसिशचित्पदनेऽन्येदयुभेतो न्यञ्जननिक्रये । दरम्यान देम च भदेदो पिठेरुज्सन्तमै्त ॥ २० ॥
"भवाभाम्याद् घटद्टकणगकयद्गासर्पलः ! पयसि स्र ववः पूर्णचन्द्रः प्रादातिविसितः ॥ ९१ ॥
बिसुज्छसि मदाद्रन्पं भरसश्जीवनोपधम् । इदयुक्ते स गरही दध्यौ चिचिऽदो पुण्यवानसौ ॥ २२ ॥
यत्स ! द्र्यमिदं वंशपाते शिवा ममार्षय । इत्यु फः" पूरयित्वाऽसती पायाण्यस्यार्पयत् सदा ॥ २३ ॥
सत्करस्परोमादरात््यात् तद् द्रव्यं परयति स्म स; । अपुण्य-पुण्ययो; साक्षादीदशं दरयतेऽन्तरम् ॥ २४ 1125
सोऽन्तर्गदं किपयेवं सवं निद्ितमन्तसा । एका युखादिकषेतोः भद्धतिसतेन धाप्येते" | २५ ॥
हृष्टश्च पितुसख्याय' ददौ तदू द्रविणं सुदा । यीरनामः ्मूष्णां च ययात्तमदोऽषदत् ॥ २६ ॥
ग्यमृकेसेऽप्यव्ातार्पत्" किमेष पुरुपोत्तमः । ददयन्ती खरूपाणि छदनीयस्वाभिाघुगा ॥ २७ ॥
रच्छुमुदचन्दरौडुमरसयच्छादृकोदयः । वियेघनो शितरेयन्ेदेपयन्तोनविस्तवा ।॥ २८ ¶
चवस्रऽप्ययदन् बाचं शरण नलव यद्वरम् । बस्तु सम्पद्यते कस्य भक्या तत् प्रतिषर्ते 1] २९ ॥ 8
ख प्राह नाय ! पूर्यानाँ शले नो गुरुताखताम् ! सदं त्वेकमुतो जीणेखद्त्या मेऽ जीवितुम् ।। ३० ॥
2२ भूरपि! कि ष्ये! 3 ररे 4 23 घुतदि्य०; 5 7 वित्त, पे विदनोचिदद! 6 त 7 चदा
2 युदा ! 8 ए चरयदा \ 9 10 दिश्द्याय १ 10 ^ उसप्दायावा^ ए
१५६ प्रभावक्चस्ति
स्यवताये क्षमः फीटकेऽपि वादं ्नन्यपि । घस्य नदयत्ततुसयेमाऽनन्यदुत्तदू् प्रदाभि किम् ।॥ ३१ ॥
व्र येत् पूर्यपादानामाग्रदस्वन्भया नदि { विचारणं दि कर्ववयं गृषवामेप नन्दनः ॥ ३२ (वियम् ।
भ्रमुरादाय मे पच्चराती चारिप्रिणां गणे 1 सरमैऽपि ठे सुताः सन्तु तवैकसराद्वः प्रि ॥ ६३ ॥
अमी साप यायञ्यीचं कशिपुदालव । धर्म ेदयाख निश्चिन्ः परटो$कशम्बठम् ॥ ३४ ॥
8 सदस्यं च ययादेशकारिणीमलमान्य च । पूर्णचन्द्रं ट्डामि परभवः समदीश्षयन् ।। ३५ ॥
६२. रामचन्द्राभिथां वल देदुयनन्द्नाख्वेः* 1 दनोटािनः सदसिन्धुृदधििधायिनः ॥ ३६ ॥
दतेयश्ववकरंकस्यापनेदरादुपकारिणीमू । यस्ता" दुरगेखाल्लाणामपि वागमोचरः स किमू | ३४ ॥
वर्-खष्षण-साद्ियवियापारगदः स च । अमूत् स्वपरसिद्ानते वर्दमाने कपोपलः ॥ ३८ ॥
पिबतं बद् धन्धः' पुरे धवले द्विजः । कादभीरः सागरो भिग्ये वादात् सस्यपुरे एर।२९॥
10 वथा नागपुरे श्वण्णो गुणचन्द्ो दि्गवरः ¡ चिच्कृटे मागववः टिवभूदयाख्यया पुनः ॥ ४० ॥
गंगाधरो मोपगिरौ धारायां घरणीधरः । प्राक द्विजः पुष्करिण्यां वादमदोदुरः॥४१॥
निवध्र शरीभररुश्षेचे कूष्णाच्यो ब्राहमणामणीः । एवं घादजयेन्युद्रो रामचन्द्रः धिगवभूत् ॥ ४२ ॥
विद्यन् विमटचन्द्रोऽय द्रिचन्दर प्रमानिषिः। सोमचन्द्रः पाश्वैचन््रो विबुधः एुखमूषणः ॥
पराः श्रान्तिखपाऽशोकचन््रन्दरोदसयराः 1 जसायन्व खपायोऽद्य मेरोरिव छायाः ॥ ४४ ॥
16 ततो योग्यं परि्षाय रामचन्द्रं मनीपिणम् । प्रयषटिपन् पदे दचदेवसूरिवराभिघम् ॥ ४५॥
पितुललस्य प्रतं वीरनायाप्यख सुः पुनः 1 पुरात्ग्रतुद्राया असुद्राया मामः ॥ ४६ ॥
मषवतपरति्ं च व्ययुर्धधुरिवांद्यः । श्रीमन्दनयाेडि नामाष्यः धरददुरुदा ।॥ ४७ ।-युग्मम् ।
११, अन्यदा गुवतुक्ावाः धीमन्तो देयसूरयः । विदाए्मादघुः पूरयाः पुरे धवखक्ाभिषे ॥ ४८ ॥
उद्यो नाम चप्राछि विरिणे धार्गि्यपरणीः 1 भीमत्सीमेपरस्वामिविम्यं तैप उयधापयत् । ४९ ॥
20 स प्रवरिठापिधौ पस्यानिधिन्यन् सदु खवः । भ्रीमच्छासमदेवी पाराभोत् शयदमुपोपिदः ॥ ५० ॥
युगपघानस्स्पेन भीमा देचचुरिणा । परषिषठापय विम्बं ख्मित्युपादिरादाय सा ॥ ५१ ॥
ठत्दर्यनया रवियमविधां विदृघुखदा । उदायसरठि नाप्ना तरैयमधापि दिवे ॥ ५२ ॥
४४, जय नागपुरेन्येधः प्रयो विनिदीषेवः । गिरीनद्रमधद मापुरत्ध भादच्दथ चम् ॥ ५६ ॥
मन्निणोऽम्धग्रसादस्य पिरिमारो्दः सद । गुदमिः फमवेयिष्याद् वन्द्पनऽदथ् षदे ।। ५४ ॥
2 काव्या छे परेपयंघस्य देदुं पारोदकं षदः । घौवमातरे वदा वेन दंरोऽसौ निर्पिगोऽमवत् 11 ५५ ॥
भीनपियं नमरघ्य संघाणेवदाप्णम् । षयः भीमदम्यां च प्ररं शयपनेश्रसेम् ॥ ५६ ॥
शाऽवाीच् शयदिप्याणि हिवि धटरूमानदः { दूरे सपादलक्से श्वं मा चाखीन्मम पाक्यदः { ९७ ॥
शुदछयाष्टमापापुरसदविव िनादू यः 1 व्याप्ते ठतो पेण्ट प्रवि ॥ ५८ ॥
इटया््याप िरोपाद देवी द्ष्यो एदः प्रमु । म्यम्दाया इवान्पाया धरतटरषमते मदन् ॥ ५९ ॥
50 स्पाटूयायान् खवः ¶ृष्यपुर आस्यत् गुरीषयः । भानन्दमसमे प्रृते शटतानठो मिया ॥ ६० ॥
१५. धन्या देयपोषाफ्यः धीमागपठमूरदनी 1 मूरिदादययोनयुद्ः भीमस्पत्तनमाययो ॥ ६१ ॥
सपाटम्प' प्यं र सज्दररे मदोदुर । षव्र श्र दुरडोरं दिपुपैरथयद खः ॥ ६२ ॥
120 ््त1 24.72 भते 1 3 ^ इर्त देर इश्व । 4 द गरा 5२ एः 6 कैर भर्वन
१७द्
एकाद्रात्रचतुःपचपण्मनकम्रने न काः 1
देवयोधे मयि करदे पण् मेनकमनेनकाः। ६३ ॥
पतरः सर्धंऽपि बिद्धांस एनमाडोर्य सुथैवत् } दशो विपरियन्वि स्म दुर्वोधं सुधियामपि ॥ ६४ ॥
पण्मासान्ते एदा वाम्बाप्रसादो मूपठे; पुरः । देवसूरिभयं विक्षपलं दरयति ख च ॥ ६५॥ 5
ख भूपाटपुरः श्छेकं बिभेदोद्धेदपीनियिः । छ्ुरत्यजख्वद्रण्डशैठं राज्ञा सवः सुदन् ॥ ६६ ॥
थस्य गोकस्य विवरणं -फैः श २ श्ये । फायन्तीति कयित् उयप्रदयये याः दाग्देन वादिनः। ते पङ्काः !
सन्तीति प्रियाभ्वादारे, पङ्कादिनो न सन्ति 1 छ सति -देवयोये मथि डुद्धे सति पुनः कर्वभूते -पफद्धित्रि-
दुः्पंचयण्मेनकमने । मांक माने, माने माः छप् ध्रमाणे । ष्ठं यमाणं प्रयसष्पे येषां ते पकमाः, वाकाः;
पएफमाणयादिनः । तथा द्विमाः-दधे परमाप प्रसयक्ताचुमानस्पे येषां ते द्विमाः, द्विभमाणवादिनो पीदा पैशे-19
पिका्य \ तथा चधिमाः-धीमि प्रमाणानि प्रयक्षायुमानाममरूफाणि येपां ते निमाः, व्रिप्रमाणवादिनः सांस्याः॥
प्त्यारि भ्यक्षाद्वसनागस्मेपमानरूपाणि माणानि येरां ते चतुर्माः, चतुश्रमाणवादिने मेयायिफाः । तथा
पचमाः-पंच 1 ममाणानि येषां तै पचमराः, पचप्रमाणवादिनः पामा
फुराः ! तथा पण्माः-पर् प्रदयक्षोयुमानागमो पमानाथंपतत्यमावर्पाणि प्रमाणानि येषा ते षष्माः, षटपरमाण-
पादतो मीमांसका; 1 वैपपमिनासदेतृत्यात्, तान् कमठे अभिखपति, स प्कदिविखतुःपंचपण्येन्कफमनः, 16
1 तथा मेनकमनेनको अपि न काः नं वादिनः 1 मा सक््मीः, तस्या दनः खामी विष्णुः फमनो मर्या,
शन खादितयः। मेनकमनेनाः । सर्पत्वात्कथ्ल्यये मेनफमनेनकाः । तेऽपि विष्णःगरहम-सयो मयि देवयो शये
सति अदनत्याद् फः न यदिन? । यती ~देयान् योचयति - ति श्ाग््युत्पस्या तेऽपि मया योधिताः साना
1 ततो मादुपाणां पट्पादिनां विदुषामपि रि ममाणं फा याती ॥ इति प्रायटप्यास्या ॥ भ्र १६॥
1;
१६. भासि "धादुड नाम धनवान् पार्मिरामरयीः । गाद्या अरण्याय वके विकरापनामसी ॥६५॥ 20
आदिरयव्रामविकाध्ये यं यत्र धनं ज्यये । ुरादाख्ये मते द्रव्यय सण्डो ञ्ययः ॥ ६८ 1
भदिसानन्दरं तेनाफरयैद भ्रीजिनाटयः । हेमाद्भिपयरस्ु्ो दीष्यद्छम्ममदाममिः ॥ ६९ ॥
श्रीमतो वद्धेमानष्यायीभरद् विम्यमद्भवम् { यत्तेयां निवान््रसूयेन्वगथिममाः । ५० ॥
शरतैकादशफे साच पिकमार्दः । पत्सराणां व्यविकान्दे धीुनिचनद्रदस्यः ॥ ७१॥
सारापनाविपिभषठं छता भायोप्येशनम् । शमपीयूपण्टोव्छुरासेः त्रिदिवं ययुः ॥ ७२ ॥-यु्मम् }
यत्छरे एय चेश्पर प्ये शरीदेवस्ुरिभिः । भीवीर्य शवे घ धाडोऽप्रस्यन्युदा ॥ ५३ ॥
१७, धप नागपुरे शरीमान देवच्चरिमसुयेयौ । भन्यागादवर च भीमानाह्यद्ननरेधरः ॥ ५४ ॥
अणनाम सष्पावः स घ मागयतेच्वरः 1 देवयो श्मामायौमार्कापारोऽपदन् मु" ॥ ५५ ॥
खा रेदं
यो वादिनो दिनिद्धान् सायेपं पिषममानसुद्धिरतः । 80
शामयति स देयद्रिमैरेन्रवन्यः कथं म स्पात् ॥ ७३ ॥
परे पाठी म्ठभष्यां स्यात नगयन्वय । रा पिशाठचस्यार्यो मच्यान् पोपप स घः ॥ ५७५ ॥
पड भीसिद्धराजोऽप नमर रष्येवयम् 1 ध्सं देयचारं च सारपः प्यागते ठठ, ॥ ५८ ॥
मभ्यव्प्ठिऽ्र न्मम दुमे टावर म स्यते ! इवि ष्यात्वाडण्डयद् मया गरष भीप्मे प्रयुम् ॥५९॥
न
२२ स्पे1 3 चेन) 3 द ग्द 4 देः दप ठ ददष्यथ ॐ ण्शसदः। 5 ए एषो भमः)
१४
10
15
20
र
अभावकचरिति
सन्न ब्पौखवख्ाप्याधिेः सं चाभ्यमिनयत् 1 भकारं जगृहे श्रीमान् सिद्धराजश्च सत्वरम् ॥ ८० ॥
६८. अथ कषपैवतीसद्ोऽन्यदुरुकण्ठितः प्रमोः । जाहाययन्महामच्या चलुमौसकदेदवे ॥ ८१ 11
तेवसत्राययुः पुञ्याः सद्वदिदपुरस्छृताः । ्ुद्धोपाश्रयमासायावखानं प्रतिद्यधवुः ॥ ८२ 1
अरिषनेमिप्रासादे व्याख्यानं च प्रुष्ट्ुः । अवुष्यन्ताद्ुधा छोका यस्य श्रवणतो घनाः 1 ८३ ॥
श्व दा्िणायः शरीकण्पीटदपते्ुरः । श्रीजयकेशिदेवस्य शीरिद्धेशपरसूषिदः ।॥ ८४)
अनेककादिनिर्जि्युवौदिपुनकपद्धविम् ¦ वामपादे वहन् गर्वपर्वताधियकाश्रितः ॥ ८५ ॥
जैनो जैनमवद्ेषिद्षंसपैकरण्डिका । श्रीमान् कुखदचन्द्रख्यो वादिचरी दिगस्वरः ॥ ८३ ॥
श्रीवासुशू्ययैयस्े यपौनिवाददेतवे । श्रीदेवसुरिपमोख्यात्भावाम्ैणस्तवा ।॥ ८७ ॥
दानान्युखसयन् व॑दिष्न्दानि प्रजिघाय सः । उदीपयन् वचोभिस्तं सूरिं शमिङ्रेश्वरम् । ८८ ॥
पंचभिः टकम् ।
यैतारिकपतिषभ्िपर्पदन्तःप्रविदय च । आद् स्तुतिपरस्तस्य कान्यानि कोषदीपये ॥ ८९ ॥
गेय-वादूमययोः पारदश्वरीं पर्य यन्मतिम् ।
यीणापुखखवकशद् ब्राद्यी विसता शतदपारगा ।॥ ९० ॥
तवसतद्रद्ममाखाय तदुपासिव रास्िकाः । सिताम्बराः प्ररानन्दमाजो भवत किं न दि ॥ ९१॥
तथा दि-
दो श्वेतपराः किमेष विकटारोपोक्तिसण्टङ्धितैः
संसाराचरकोररेऽतिविपमे जुग्धो जनः पाल्यते 1
तत्वातत्त्वविचारणाखु यद्वि वो हेवाकलेदास्तदा
सलं कौशुटुचन्द्रमदियुगरं रादिव ध्पापत ॥ ९२॥
अयाद् देवसूरीणां माणिक्यास्यो विनेयराद् । दरोनप्रतिद्खामिकीग्मी रोपाङ्करं वदन् ।॥ ९३ ॥
तद्यधा--
ऋः कण्टीरवकप्ठकेसरसयामाररं स्डदाद॑दिणा
कः कुन्तेन चितेन नेच्कुदेरं कप्ड्रयनं काश्चति ।
कः संन्नष्यति पन्नगेश्वररिरोरलावतंसश्चिये
यः श्वेतए्बरदनस्य छम्ते चन्यस्य निलन्दरभ्िमम्.1\ ९२ 1
माणिक्य दिष्यमागिक्यं जगदे देयद्यूरिभिः 1 ना कोपावकारोऽस्ति खरबादिनि दुर्जने ॥ ९५॥
अथ बन्दिराज आ श्वेताम्बरचणकतुप्म इद् वाद 1
गैवाम्बसएवमसोऽकेः शयेताम्बरमशवधूमोऽयम् ॥ ९६ ॥
गवेताम्बसरहसने स सूतारः भगुः कुद चन्द्र; ।
& वाच्यलव याचा सदिश्च किमिदन्यवागूडमरः" ॥ ९७ ॥
स शुः पराद् ना्दयुमैतमास्माकदरोने । तदः क्यच मद्धातुः पुर एक दि वाचिकम् 11 ९८ 1
खद् यथा-
दिगस्वररिरोमणे ! यणपराद्युखो मा स्म भू-
शणम्रदफरं हि तद् धसति यद् रमाषष्जे 1
1 र रसयाप्याधिपे ३ 2 षो! 9 2 देद्परण ॥ 4 7; देतगर प्रखनैः ! 5 2 भारसभरेः । 6 2 पद ॥
२९. बादिदवखरिचरितम् } १७५
ततस्यज मदं कुर प्रखामसेयतान् खान् खणान्
दमो हि सनि भूषणं स च भवेन्मदव्यघ्यये ॥ ९९ ॥
इयेवं धिते धन्दिवरेणास्य पुरो मुनेः । वादिनः सोऽवदन्मूखसाभूनां चम उचरम् ।[ १०० ॥
उनत्तेजनं किमष्येष क्रियते चित्तपीटनम् । अस्य वियाकटामध्ये ज्ञायते येन वत्व: ॥ १०१ ॥
"वि्येति निनैः साधुडन्दं रथ्यान्तरागतप् 1 वरैरालुवन्धचेष्टभिर्पासर्जयदद्ुतम् ॥। ९०२ ।} |
इयवदुपरेऽत्र निःभकम्पे सुमेरुवत् } दिग्वासा निजरूपाममविरिष्टं चक्रमे ॥ १०३ 1
निजचैलयापरते यन्त दृद गोचर्च्यैया । उपसगेयिवुं साध्वीमारेभेऽनयेदुस्यतः ॥ १०४ ॥
अथ पट्वकान् प्बकातिव `तमस्तरोः । प्रेष्य तां ुण्टफे ष्िप्वा नसेयामास सादसी ॥ १०५ ॥
अदो साध्वीमसौ वृद्धौ दुदौनिन्याजञ्ुकसः । विडम्बयति पापीति तस्थाव्णो जनेऽभवत् ॥ १०६ ॥
अथसा मोचिता कैचचिददकस्पापरनेरः ) सुरेरुपाधयं प्रायादविगद्दशन्दभूः ।॥ १०७ ॥ 10
दिकृदन्तेऽपमानोऽयमिति प्रष्ठा च सूरिभिः { जणमन्युभरान्यक्तषप माद वदमतः ॥ १०८ ॥
बदधिदोऽध्यापितः सूरिपदे महुरुभिभेवान् । खापितोऽस्मादरामीदगूविडम्यनकृते धरुवम ॥ १०९ ॥
दविगम्बरोऽयं वीभस्सदरीनः खविन्जैः 1 राजाध्वनि यान्तीं मामनाथवडुपाद्रवत् ।} ११० ॥
विद्धचतया भभुतवेन र पाठं तेऽबदेरिना । किं करखेन शसेण यदि शुम हन्यते । २११ ॥
शमरैयमदावद्याः एं परिमवो ददः । प्रसते युज्ये वापि रुणा च्छया सदी ॥ ११२॥ 15
अद ते विक्रसः* काटः पठितस्य फट शदः । धान्ये शुष्के धने वात्ते वर्षन् मेधः करोतु किम् ॥११३॥
दवसुरिस्थो चाचडुवाच फोषटुद्धंसाम् । मा विषादं कष्वार्य ! दुर्विनीतः पतिष्यति || ११४ ॥
आयौ इर्बिनी तोऽयं पिप्यति नवा पुनः । तयि न्यसभरः सद्धः परतिप्यसेव येत्रवप् ॥ ११५ ॥
भुरा धिरीभूय चेद् विदोकयसे ततः 1 सुानामिद् वेधो नः संभवी गुणयुक्तयेः 1] ११६ ॥
अथ चोवाच भाणिक्तय { विपि डिख मामिरम् ! श्रीमत्पत्तनसद्चय विगयातिशयर्रम् ॥ ११७20
भदेश्नन्वरे सीऽथ चिखघ्ते स्म छुदाक्षरम् { भदश्तेयत् भभोः पर्चादथासीं भ्रयवाचयत् ॥ ११८ ॥
श्खस्ति नत्वा जिनं श्रीमदणदिष्टपुरे प्रम् ।
संप कणावतीपुर्यः भीतो देवखरयः ॥ ११९॥
भक्तया विज्ञपयन्तयत्रादराम्बरेण विवादिना ।
श्वीघ्रमेवागमिष्यामः कृतवादाभ्वा इति ॥ १२०} 2
भविराध्वन्यपुस् से साऽथ समचा । गूजराणां राजघानीं स प्राप भदरतरयात् ॥ १२१ ॥
~ दृष्ठ शदेन मर्योऽसी भोजनाच्छादनादिमिः । सन्मान्य अदिः रीं प्रवरं समप्यं च ॥ १९२ ॥
सादर देवगुसोः पाशै सहदेशं ददौ सुदा ! एनं छदे दिन्यस्य विदयावाचयच सः ॥ १२३ ॥
श्वस्ि श्रीतीनेवारं नत्वा श्री पतनात् प्रथः ।
सद्धः रर्णीव ती रयौ प्खादिजधोरजितम् ।। १२४ ॥ 30
श्रीदेयोपपदं सुरि समरादिदति सम्मदाव्।
आगन्तन्यं ज्ञटिल्येव मवत्रा चादिषुद्धव 1) १२५ ॥
2२ भन्तः 2 तप पिष्मे। 8.6.27 प्युयो- 1
10
15
५0
9४
2
१४६ प्रमावष्परिते
किंच भथीवादिषैतर थान्याचार्थखपदरोः।
पृर्पेऽपीवस ययाख्ययादिेतुर्मदातेःः । १२६ ॥
एतरिखद्धप्रमोः रिज भवाम् चिष्यदिरोमपिः)
फलण्युनावन गद्रोदपस्वय्येव तिष्ठते १२७ ॥
त्तः भी तिदुभू पारं विव्रप्यत्र सकौहकम् ।
त्वत्त पिजयं खख चयं वीतामदे धरयम् ।। १२८ ॥
आदानां भापिकायां च तानि प्रीणि सप्त च]
पिजयाय कव भरीमन्नाचामाम्दानि तन्वते 1 १२९ ॥
प्रिदन्दं परलयनीकलुरापां यमव दपु ।
देव्याः भ्री्ठासने चयौ परं दातुं शखमखतः' ॥ १३० ॥
छदू्यमिति दिक्षाय पिश्षन्धः स चन्दनम् । प्रादिोद् पापिनि धीमान् रिश्चयित्या सखपामिपम् ॥१६१॥
स गवया घाद्-पादीन््रो देयायार्यो पदयदः 1 मन्दुपरेन प्रजघ्म्मि पत्तमेऽट् वमापरेः ॥ १३२ ॥
गभायां सिद्धराजस्य परयत शटममामदाम् । सपयस्यलवाणीनां प्रमायं भ्यते यया ॥ १११ ॥
भषरेदनिनि पोच्ये' स रिणम्यप्संनिषौ ! गत्या प्रोयाय शत्मधं यसं सेनायपानठः ॥ ९१४ ॥
तरिष्यत शि परोद दाहिनाऽतायत ष्रुवम् { एत्तम्यादुनं गत्या समेखाश्ययद् गुपेः ॥ १३५ ॥
शवः पूरिति चयुदध मेपखत्रे रयो स्थते 1 सप्मम्ये ददाथ म परे रादौ पिद ॥ १३६॥
प्रयाणं करदस्य निविरतं परषनाः शमाः 1 एवि दष्टिनिनास्या सिएसन्रोऽत्यमूर् शशाप ॥ १३७॥
परिदिशि्लोर्म्िमापरो चन्द्रक ण्परीन् । शृगाः परधिर्मं जम्युरविपमा पिपमच्यिदः ॥ १३८ ॥
दषा रषः प्रमोषीपनायग्याम्पादितो जतः ॥ लभ्यद्पतिमया पमूपाभिनुगरखया ॥ ११९ ॥
शसारिमििनिेप्र मनऽतौठपमाभिवः । धसेषान् पत्तनं परार पानस्पेप्रस भ्रमु? ॥ १४० ॥
धरेरोरयषमापस शह दररण्दियस्यवः । पय सिद्धाधिषं मूरमपदप धने पमे ॥ १४१ ॥
शुनधं मागपार्फीरो दिमम्परपुते भवः 1 परा सुं वयोभिः भोद्रेयाग्यार्यग्र एारिध्म् ।॥ १४६ ॥
भष् पष पमः पुना दुमेऽमो स्पमनं पदम् । दद्श्मयुपम्यमि एृषाण्पम्य पपा पुग 1) १४३ ॥
एपद्ठरणा त्थि वेषानिद दिण्दमनोऽददुषू 1 श्वाण्वयः दयाभिणा पवामेनदि भीषगम्* ॥ १४४ ॥
धर् तु चटस्पारथःण होते वदत देषणम् । देन शय्य पर्दापि प्रपान हि प्रसीप्पे 1 १४५॥
"पष्मेरोषिष् एेन उत्थिते ग्द । म॑तण्द' वादृयुदापो रेतष् दिम षम् ॥। १४६ ॥
शथागस्छाय शमम च षरददपे पिध्िपर् + थप्दिरदुरल्याददणगेर च सुग्यरतयम् ॥ १४४७ ॥
दुष् पुततस््य शुत व्यप य॥ रिशा प्या श्व्द्नयन्धा श्टाशतु पाटाण्)। १४८॥
न्द् दमो कष्टरिटिहादा मे मोत त द्दिषएदेय परैत शुषमण्दनिपेएदम् ॥ १४९॥
पाप दव ददादेवदररा गयरणः गडः 1 चदातरम् कटी इएायः इटरेः वदाप् ॥ १५० ॥
षदषण्दद ददरयररस्दयनपण्भमःद् 1 नाद च ग्य्दियो वैद मुराद दरपपी थः १५१
यप्र दोदनःपम्य पपीणछत्मो मन 1 पत्थो सतो ददै प्दतारुदिण्े शष ॥ १५६९)
एद प्रिपरोनये दितष्व 1 शरादिषु मतर कथा गणष उरि १५१॥
_ ~-.------~-~------------------------------------------------~
[7 3.. 11.22..511.3..177.1,113,.31.714.111..3111
+ 2, 1.,
२१. वादिदेवसूरिषरितम् ! १५७
६९. श्त श्रीदेवद्रेः ए पदिशदः सतः । थादृडो नागदधेवच्चपययाते खंसुखौ तदा ॥ १५४ ॥
ताभ्यां प्रणस्य विक्त दविगस्यरपयाजये । द्यवा खेच्छयः द्रव्यतेददर्थै तदर्जितम् | १५५ ॥
श्रदेवसूरयः पाहुयैदि बाह्लीमसाद्दः । न जयस्तच् किमुत्मो्चः संकोधैः सयखंबिदा् ।। ९५६ ॥
जया याहृडो नायास्ास्वरेण धनव्ययात् । तत्रयेन धनाध्यक्षद्ररिता गांगिलखादयः ॥ १५७ ॥
उश्च प्रभवो देवा गुरवन्चात्र जाग्रति । कर्यो “न्यो नं युप्माभिर्खानि द्रविणस्य उतत । १५८ | 5
सतः कुसुदचन्दरेणागवेन नगसन्वरा } भेताप्बरजयोन्नयै छृतं पत्रावलम्बनम् \\ ९५९ ॥
दिनानां विचि प्रदयुपाश्नयं यतिनां तदा 1 नीरं दरणानि क्त्वा च' स पुरोगान्यवादयत् ।! १६० ॥
कैटरायधितयं तस्य पक्षे सभ्यतया सिक्तम् ! अन्धिऽप्य्वाग्दश्चः सर्वे तस्य पक्षरपरयोऽभवन् !! १६१ ॥
थादृडस्तस्य तत्पत्रं राजद्वारविरस्वित्तम् 1 स्फाटयामास ङ्भारमिव तस्य जयभियः ॥ १६२ ॥
श्रीसिद्धा्ीश्चरे राजा श्रीपालादभिगम्य च । ब्र्तान्दमाहयत् सेतर ओेताम्बर-दिगम्बरी ॥ ९६३ ॥ 19
स्माव्यवद्यामाघाय प्रपद् दवं च सत्वरम् । सम्बन्धकावताराय त्योग्गिलमत्रिणे ॥। १६४ ॥
ततः श्रीकरे सोऽय श्रीदेवरुखया्यत् । जाततिपरययतः किचिद् *विद्रिटमेद चावदत् । १६५ ॥
वथा हि-
चन्तानां मखमण्डजी परिचयात् स्थुर्टं -भविष्णुस्ततिः
कृत्वा रक्तकपिष्डमक्लणविर्धिं शौचं फिछावाम्टत+ | 25
नीरं साक्षि कारीरछद्धिविपये येपामदहो कौतुकं
तेऽपि भ्वेतपलाः क्षितीश्वरपुरः' कांक्षन्ति जल्पोत्सवम् ॥ १६६ ॥
जाद् दैवगुः स्प्रयौ भीमां सासकूताजुषः । धीवराप्योचितं तदू चः सौचाचारविचारणम् ॥ १६४ ॥}
षर्सुक्त च~
चिगुद विन्डदणम्मोभिः चाच्त्पोऽपसरारयितुं न यै- %
जैटरपिठरीक्रोडयस्येमाण्यदौ मल्लेदाकः !
कथभिव सदा तिष्ठन्नात्मन्यरूपिणि तरो
परिदख्यितु पार्योऽनार्थः स पातककदैमः 7] ६८77
माणिकः प्राह नामं द्विजस्यास्यासि दूपणम् । श्रीसिद्धा उपाछम्यः स विवेकशृदस्यतिः ॥१६९॥
-संस्कारसू्रपातेन चतुद्धी हृदयात्मनाम् ! यपुर्मनोवचःफर्यजातेष्यन्यान्यरूपवः 1 १७० ॥ 25
अशृलय-छययोस्ुल्यकसैन्यत्वस्युां सदा ॥ ष्िजन्मनां भधानत्वं दृदीनानो विडम्बनम् । १४१ ॥
शवमूहापोदेन सम्बन्धो ना्पितस्तदा । प्रातः सभागरत> षष्ठो राजा सचिवयां गिरः ॥ १५२ ॥
-छिसितो भचवा छः सम्बन्धः ङि वादिगोद्रैयोः 1 स प्रादैपामपादित्रयान्नाही रजसभासितिः । ९७६ ॥
अतो मया न चाखेखि सम्धन्पो शपदिस्तततः । अन्तःकोपानटं चप्रे पयोधिरिवि यावम् ।। १७४ ॥
एवं च सदसन्मर्यविदोपविदुषस्ठव' । उ्ययस्य करणं तेऽखेकातयेपलवोचिदः १} ९७५ !
शरान" गोरवर्मोऽरि कए एवाव मासते १ अरूपोऽप्यत्र न ते दोपः सा समेवादिचररिवा ॥ १५७६ (॥
पट दृशेनवाह्यत्याद् भाग्यवन्नागरोऽपि सन् । नान्तुसो शएणान् द्योपीरेय यस्मान् भजरपसि ॥ १७७ ॥
1 £. प्यदोदरषिता; 8 च्यशावाचिता\ 2 पि शर्योऽन्वयो + 3 2 वव्रं 4 मष विचि । 5 र श्च्त्रि! 6 भिक~
अमन । ए 2 फिमीशवस्पुरः । 8 फे उमायतः \ 9 मे प्र(भोकहानं ४
अभ्र
30
९५८ म्रमाबकयरिते
सन्ये च ते भाग्यं यत्तेन ्द्याप्ा 1 षव विवद्मानोऽपि च्यापाद् भस्मीरृतोऽसिः न 1 १७८ ॥
समान्य चाल स्यन्धमघुमैव सम्य । टिदित्वा वादिनोवौ दकि जयपराज्ये 1 ९७९ ॥
राजद रदीतवि तेन प्रपि निजोऽनुजः ! सान्त्वमाय प्रभोः सोऽपि तच्छत्वाहयद्न वम्! !॥ ९८० ॥
नावं गषीत् दम मनीषिणम् 1 सोचितं गमनं तम सचिवानागती* स्वयम् ।\ ९८१ ॥
भ दिगन्ते विजीयेव चेत् वन्यगसूवकम् 1 निरवास्योऽवः पुराद् “तवा परिखन्दं स चौरवत् ।॥ १८२ ¶
जथ ताम्रे दयस् वत्तस्य रासनम् ॥ उच्छियादचाम्बस्तेनावसा्य तैः खितः कियु ¶ ९८३ ॥
येवं ठेखयित्याऽग दद्* राजकरणेऽुचत् ॥ कछृतपष्टोऽपि सम्बन्पोऽ्तुमतसैवेटोत्रतैः 1 ९८४1
रपि, सिद्धराजेन शीभ्रीपालः कवीश्वरः । रिक्षं द्त्वाठिवात्सस्याद्र देवसूसिमोस्थ ॥ १८५॥
स प्रणम्य नूपस्याद वाचिकं तदुरः सुप् 1 सदेश-परदेशसथा अपि विला समार्दिताः 1) १८६ ॥
10 प दथा त्वया बन्धो ! बक्तन्यं वाद्रीखया । यथा दशन्वै जेयः खयः ्ेयःकृते "म \। १८७ 1
य्येव मम भ्चित्तख दृदावखिविरैदसी 1 यथा भ्रीडयते नो नः समां कालय धुवम् ॥ १८८ 1
जथ शदधेवसरियय भदे अरविवाचिकम । ्रवपद्े सदायाज ! विदेरिुधनितवरः ॥ १८९ ॥
वय सदवस्तयर परं मा दोल्यतां मनः । गुरूपदिष्टपदौयर्िजेप्य तं विवादिनम्॥ १९० †
या टग् विदुपां शास्वा वद्ववध्यौतुी च रः । भवानिव अवामिच्छु्यदं येन वादर्त् ॥ १९१ ॥
18 = इति द्वय भाग्या श्रीषाखः कविवासवः । सूपालोऽपि मुदं प्राप देवसूरिवचोमृतैः ॥ ९९२ ॥
११०. चन्द्राटवियरवऽ (११८१) धाते पूणिमादिने 1
सहूती वादसालाय हौ बादिप्रतिवादिनी ।। १९३ ॥
यादी इुखदचनद्रयमायादम्बरप्ितः 1
४1 १९४ ॥
प्रवीण सुकन ष चासालुपायिशत् ॥ आद्ययापि न चायाति ग्चेवभिष्ठुः कथं भिया {11 १९५ #
20 भथ भीदधिवद्रिापयो भूषारसंसदम् । उच कुखुदचन्द्रय सप्र्ञावरगिवः ॥। १९६ 1
दथा दि-
दवेतास्यरोऽपं रि चूयान्मम चाद्रणाद्गणे
सामतं सांप्रतं तस्माच्छीघ्रमस्य पायनम् । १९७ ॥
सरि प्रोवाच यन्मे किमसस् वदो । श्रठाम्बे "वतः खायमूद्रादस्णादरण ॥ १५८ 1
28 भषणे सस्य पर्याप शण माधिकृतिः पुनः 1 पर पायन शीध युकं युक्तं पदयद्ः ॥ १९९ ॥
शुत पापदा पाच शस्बखण्दनयानया 1 विस्मिताः सिचमाधाय दध्युरस्य जयो धुवम् 1 २(०॥
पवाप्रमानसौ चथ शाघने पक्चपाविनौ 1 अादटो नागदेवत्र |
& त्च सद् चाजग्मुरवा ॥ २०१ ॥|
१ ति
चारः सूरं न्यसपयद् दर्येण दिवा; 1 सभ्याः शुका मया द्रव्य वाले वयुनं धवम् ॥२०२॥
सीयशासने चत्" समादिश्च ॥ अपावद्दू रुष्दव्यच्ययः कर्यो नदित्वया॥२,३॥
9
भरमाषना =
ॐ जय ्रहुभियदिषटः भीमुनिचन््रसूरिभिः 1 खम चद् यत्स १ यव्यः भयोः सीएु युचि (॥ द०्ध॥
दद्सभ्दयन अन्यदीय ओदान्तिखरिभिः । छवा वदलुसे यव्यं भेप्वते पपुः ॥ २०
_ सि सकतीयोद द्नस तु ५॥
सुत्वा नृपरेयर नसग । स्यधान् सूरिरनन्ददे येतु दिषादिनाम् ॥ २०६ ॥
१२ इतोऽ्दिणन्! चे 5 चरिरिनो मलो ॥ 4 0 षुण्य+ 5 भित 6
--------
म 5 बरोतदे, 7 स्ये +
द 4 दर शमेन । 8 द पि 19 + र्द 10 द जिष्धका)+ 112 बरवा #
२१. वादिदेवसूरिचरितम् ! ६५९
मारीणां विद्यति निग्रेतिपदं ्वेतपम्बरपोद्धसत्-
करतिस्पीत्तिमनोद्रं नयपथथरस्तार भद्कीगदम् ।
~ यस्िन् केवलिनो विनिर्जितपरोत्सेकाः सदा दन्तिनो
राज्यं तल्निनदएसनं च भवतग्धौल्छक्य ! जीयाचिरम् ॥ २०७ ॥
उच दुःखुद चन्द्रेण वारिना सिद्धसूपतेः । आशीससीममूमीश्षविद्रदिनयजशोभिनः ॥ २०८ ॥ == 5
खा चे्-
खद्योतयुतिमातनोति सवित्ता जीर्णो्णनामाटय-
चछायामशियतते दाश्ी भदाकत्तामायान्ति यचाद्रयः ।
इत्थं चर्णयत्तो नभस्तव यदो जातं स्मृतेर्गो चरं
तव्य श्रमरापते नरपते ! वाचस्ततो षुद्रिताः ॥ २०९ ॥ ९०
तसि मदर्थैरुत्सादेः सागर्य कठानिधिः । भक्ताभिरमो राभश्च षयते सभासदः ॥ २९० ॥
ते प्रोचुयद्रिवा षाच इति दिग्वाससः क्षिः । नासीसुकि्ञोनियुक्ति्यत्र दत्र जयो रुवः ॥ २११ ॥
देवाचा मातु" श्रीपारश्च मदाकविः । पक्षे दैरगवरे दम केकाचभिदयं मतम् ॥ २१२ ॥
{ तयोत्सारौ महोत्साह उवाच धकदाक्वरम् । किंचिदुव्मासनागम् ददा दिग्वसपार्पदान् ॥ २१३
त्या हि- 1
संद्रत्तावयवमस्तदूषणं साघनं सदसि दरपिष्यतः ।
अस्य ट्टुधिततकःवस्य केवलं वेपवावधितयमेति सभ्यताम् ॥ २२४ ॥
स्पिणा च पिमे इपटक्य परमुष्ठदः प्रयोस उच्यत खम्यगादिदेदति यौदुकात् \\ २९५.
वयोऽसो नास्वि निब, सीमवस्यसय देहिनः । ठुच्छसतत्वदया दस्य, यस्तुच्छो यु्िर न ए २१६ ॥
अप्रोदादरणे षाठः पुमाम्, पुच्छोऽचडाभवः । अतो न निषतिस्तन प्रयोगम्ुमाद्ट सः ॥ २१५ ॥ 20
देषपूरिर्थाद स्ासिद्धं घर्मिदिरोषणम् ! सीभदे निति भप मस्देदा$ऽगमे मतम् ॥ २१८ ॥
दवामरसिद्धमेवयेदनेकान्तें तवः पठ । वस्य मामेमविक्म्य दुनैयो शवधारणम् ॥ २१९॥
तया तुश्च ते दृष्योऽभैकान्तिकचया मतः 1 श्लियेऽपि यन्गदासत्वाः मयक्षागमवीकिवाः )} २२० 1
सीठाधा जागमेऽच्यकषं पुनः साष्ठान्मदहीपतेः 1 माका भीमयणद्याख्या सत्त्वधमेफरोषथिः ॥ २१९१ ॥
^ खयः च्याततिरटीकेयं ध्रसिव्यते प्रदौयनात् 1 याः लिया" धयं तुच भरत सत्सत्त्यदनान् ध २२२ ॥25
लया ठदसेनात् समरोदाहृतिच्यापि दूपिता । यां पुंसामभिक्नानादतिखुक्तकसाघुवत् ॥ २२३ ॥
वथास्योपनयोऽसिदध प्राः सिद्धान्तात् सदृषणात् ! ततो निगमने दभ्यं पखयुमानघम्मवान् ॥ २२४ ॥
अनू दुषपित्यैवं परपष्ठमय स्वकम् । पक्षं देवरुखः प्रा सीमवेप्यय निर्वि; ॥ २२५ 1}
प्रामिनः खच्वधैरि्पात् सियः सर्याधिष्ठा मया ] चष्ट: शुन्ती छुमद्रादया अयोदृा्टवियगमे ॥ २२६ ॥
मद्यस्य; धिय सन्दि सों गच्छन्ति निधिरम् । इत्युक्त्या विर्ठे देवणुरायााम्ययेऽयद्त् 1२२५५ 80
पुनः पड ठोऽ सथ्रप्यनयघारिवे ॥ त्रिरप्याद फते यैयमयुद्धः समदूषयत् |! २२८ १
भवियापाद् धाच्यस्यामपोयः श्रष्टोचरम् । दिग्यालाः प्राद जस्पोऽये टित्रे विस्यतामि् ॥ २२९ ॥
मरर्षिः प्रद संपा यादुसुद्राऽप दयते ॥ दरियम्यते नियः रयेताम्यरो पिनयमाप "र 1} २३० ॥
उमे दनु £ दे मावय, + स्मूथ! उ >ेष्ठः1 42 न्निर्ाष 52 "द 1
९८० प्रमायेक्यरिते
एवं चाुमते यञ प्रयोगं केदावोऽछिखल् 1 युद्धा च दूषिते कत्र देवस्रिखयाऽ्वदत् ॥ २२१ ॥
अनू दूषणं भिचा स्वपष्ं खापयनिह् । फोटाङोटीपि दवद स भरयुयोन विदूपणम् । २३२ ॥
अपशन्दोऽयमिदयुकते वादिना पार्यदेश्वरः 1 उत्साहः माह शद्धोऽयं शब्दः पाणिनिसूवितः ॥ २३३ ॥
उक्तं च~
$ क्तेदाकोटिः कोरिकोरिः कोदीकोरिरिति चयः।
हाब्दएः साधुतया दन्त संमताः पाणिनेरमी १ २६४॥
दरं निरुयोऽयाठुसोगो निमरदभूमिका \ तवैदैपा खमायारः च्यावच्तेष्व उसो प्रदात \\ २३५ ॥
अकलुवभिवि प्र्यु्तरे देवयुरोेलतः । सवैखस्यमथादस्ादुत्तरः स दिगेवरः 1 २३६ ॥
सदारा ! मदान् वादी देवाचार्यः किमुच्यते । राजाह वद निसन्दरः कथयिष्यामि विस्मृतम् ॥२३७॥
10 सवदयन्यसमभ्यैशच शयारिताखा प्रपतिता । सम्बन्धकपिर्थिं भूप आदिश्निजपूरुपैः ॥ २३८ ॥
जयपत्नं प्रसादेन देवसुरेधेदौ चपः । रवोऽबादीद् ुरस्तं च किमप्याचक्ष्मदे पचः ॥ २३९ ॥
दासीयवादमुद्रायां निम्रदो यत्पयः 1 तद्रादिनखिरस्कार; कोऽपि चैव विरच्यताप् ॥ २४० ॥
साजा भवतां बागमिरिदमप्यस्ठु किं पुनः } जाढम्बएपदारेण दृरौमित्वमवाप्यताम् ॥ २४१ ॥
एवं एते वदा वद्नार्मलाख्या लतिद्धयोगिनी । श्रीमव्फामारूयया देव्या महिता साययी रवाः 1२४२
18 मू्ासत्वमसूयस्कन्यः सिद्धाधीरखा ! तथा सुत् । रथा भीदेव सूरिथारिपेयभिननन्द तौ ॥२४१॥
मवीदूैकमाीय माञे न्यो दिगन्वरः । ततः सा पश्यतामेव बिश्वगम गभोप्वना ॥ २४४ ॥
सुष्टिदाने वतो उक्ष द्रव्यस्य ञुनाधिपः । दृद््यपेथि निभन्येशवरेणार्दवाञ्ुपा ॥ २४५ ॥
गणगन्धर्वसिद्धादिदेवैः पूर्वमनीष्ितः° ¡ राजदि्ात् प्रवेशस्य सोऽवस्ंन मद्येत्सवः 1 २४६ ॥
समस्तत्यैनिर्योपपूर्वं संगीवमद्गडः ) कुखाद्भनारुतैः सूरिर्वसतौ प्रविवेश सः ॥ २४७ ॥
‰0 = रज्ैतालिकसव्र तारस्वरव आरिपम् 1 ददौ सदूौवितीछृयदिदं देवगुर भति ॥ २४८ ॥
सन्तोपं स्फारनिःकिञ्चनजनवचनेराहतं परेक्ष्य नन्यं
कामो दिंसादिकेम्योऽप्यवगणिततमभ्कचुपक् द्रामादौ 1
आदिष्टो यस्य देतो ्पत्तिपरिभवात् पुप्यपण्यं थवेदय
भ्रायासीद् वारयित्वा छुचिमतिवष्टिकां देवखरिः सं न्यात् |} २४९ ॥
2 श्रीषिद्धहेम चेद्राभि घान शब्दाुशासने । सूवरधारः प्रषुः शोमा हेमचन्द्ेभसुजेगो 1 २५० 1
तथा हि-
यदि नाम कुखदचन््॑ नाजेष्यद् देवच्रिरदिमरुचिः।
कटिपरिधानमधास्यत कत्त मः श्वेताम्यरो जगति ! २५१}
श्रीचन्द्रसूरयस्तव तिद्धान्दखेव मू्तेयः । धासनोद्धारकूमौयाज्ञासन् श्रीदेवरूरये ।॥ २५२ ॥
5० § ११. शीमदेवयुसै रिहासनस्थे सतति भाखति । प्रविष्टायां न लम्रानि चानि यद््तामपि 1 २५३ ॥
ठदा ग्रच्छस्य' संधस्य समस्तस्य विभावरी } बिभावदीयसी चैषा विनिद्रत्वात् क्षणादगाप्र ॥ २५४ 1)
प्राद्र प्रत्युपेकलायाुपिं सायवस्तदा 1 अपश्यन् पण्डसूरणश्चवामाुमिदड्टैः ॥ २५५ ॥
अवरैरेन विचेतने गुरूणा ३ "व्यचिन्तयन् । दिग्वासाः स्वसमं वेपं भमापि दि षिरीर्पठि ॥ २५६ ॥
1 एर न्तद । % फ इरित 1 3 प साष्यमौरवात्। 4 2 पूमपीक्िदः 1 5 7 गच्छथः । 6 फ ग््क्वैः। ए पि
न्यजिङ्पन् ४
२.१. वादिदेव्रसूरिचिरितम् । १८१
वत्र प्ररिमिधौ इक्तिर्मम पूर्यमरसादतः ! सौवीपपू्णं थानायि न्मो यतित एकतः ॥ २५४ ॥
गठपिण्डनदः कण्डं तस्य बद्भुऽन्तसाऽयुचन् । अभिमव्य दवः सराभूनाह् सर्वत्र खासी ॥ २५८ ॥
खेदं कमपि मा कापुरभवन्तः फौतुकं मदत् । समीक्षत यदेतेषां *भावि दुर्विनये कटम् ॥ २५९॥
पादोनग्रहरे णाद्धा नम्नस्याजगमुपनलाः । परसादाद रुरुमस्माकं युद्वैनमिति मापिणः ॥ २६० ॥
मद्वन्धोः करा भवेद् वाधा न जानीमो वयं ननु । अज्ञानद्म्मवः सर्वभकारैस्ते निपेधिवाः ॥ २६१॥ 5
साधयाम च संपू्धे नपराचार्खदागमतर 1 माचा इवादायैः अशंसां भरकटं दधत् 1 २६२ 1
आब्विरुष्याद्भौसने सररिरपदेशयद्् तम् । भावः । का तव" पीडाऽसि मसगत्तातमिदं श्ुवम् ॥ २६३ ॥
स आद षिन्धिमात्वं मां भव मा दीर्योपमूः । विमोचय निरोधं मे तभिरोधे खविर्थुवम् ॥ २६ ॥
ससैतदू वयनं दीनं श्रथाऽवद्दसौ प्रमुः । भवान् सपरिवातेऽपि यातु मे वसतेरवहिः । २९५ ॥
तदादिशचेन वे दवारे स्िता *आध्माततुन्द्काः । छाया इव संपूणैतिम्यदद्गास्दाः वयुः ॥ २६६ ॥ 10.
सामोः पश्चत् समानाय्य फुन्भं सौवीर पूरितम् । आच्छोटयन्मुखं तेपां सञ्जकते मुत्कठः श्रवः ॥ २६७॥
अनिरोध निरोधे सयसपत्राकृताश्चभ ते ! जरस्व प्रवादेण जनः सर्वोऽपि विस्तः ॥ २६८ ॥
सर्ितोऽभि श्रं शोकतप्सस्मात् पराभवात् । चयी कुुदचन्दरोऽयमदरयत्वमभास्िव ॥ २६९ ॥
इदान ददानख राकः सृरेपग्रदनः । आषटुकोऽन्देः गते मनी राव्यरामशुकोऽननीत् !। २७० |
दषैषं निःसणहयाणां न धनेच्छा तजिनाछ्यः । विधाप्यते यथामीपां पुण्यं घव च वैदे ॥ २५१ ॥
भवेव -पप्रो$े मन्व चैयमकास्यत् । स्वेन देनेवरेणापि स्वागिनाऽप्वेन सः ॥ २७२ ॥
दिनस्तोकं च संपूर्णः प्रासादोऽभरङिदो महान् । मेरुचूडोपमः सर्णरङ्म्मध्वजाटिभिः ॥ २७३ ॥
श्रीनाभेयविभोर्विम्बं पित्तछामममद्धुवम् । टश्ानयोषरं सेचिःपूर्तः भूय विम्बघत् ॥ २७४
अनरष्टरिवे ये ( ११८२ ) वै्ाखदादशीनिधि' ।
प्रतिष्ठा विद्ये पत्र चचुर्भिः सूरिभिस्तदा ॥ २७५ ॥ 9
एवं प्रभाननापूरशायिते धर्मिणां हरि । कषत्रे बपव् बोधिवीजं चिरं च वदरत प्रभुः ॥ २७६ ॥
§ १९. अन्यदा व्रजठोऽरण्ये नाश्ना पिष्परुवाटके ! णाद शुद्यादंलो रेखया सख न्यपेषववर ॥ २७७ ॥
वाषद्धाङो गच्छो विदारे ्रन्तरावनौ । श्ुधादिवाधया तवर छो दुःप्रतिकारया ॥ २७८ ॥
तदीयचिन्तामात्रिण सार्थेऽरसमाटुपागते । असुकरर्भकतपानैसतद्न्यासतं भरयलाभयन् ॥ ९७९ ॥।--युग्मम् ।
स्याद्रा द् पूर्वकं रत्नाकरं खादुबचोऽगरवम् 1 भमेयदावरनाब्वमसुक्तं स किठ श्रिया ॥ २८० ॥
पीतान् दद्रा छरा कम्भीद्धयेनाम्भोनिधीनिह । परवादिघरोद्धतस्चतामस्यं व्यपान्नवम् ॥ २८९ ॥-युग्मम् ।
इति श्रीदधेवसूरीप्यामसंख्याविश्चयस्पाम् ¡ वपौणां ञ्यधिकारीविरयक्छमद्चन्दिणाम् ॥ २८२ ॥
श्रीभद्रन्वरस्ररीणां गच्छभारे समर्यं ते । जैनम्रभावनास्येमनिस्तुपभरेयसि सिताः ॥ २८३ ॥
र्सयुम्मरव धरे ( १२२६ ) भावणे मासि संगते 1
छृष्णपक्षख सप्तम्यामप्रहने मुरोर्दिने ॥ २८४ ॥ ४५.
मर्वैठोकलितं रोक श्रतिबोध्य पुरैदरम् ।
योधका इव ते जग्युदिवं शरीदेवसूर्यः 1 २८५ (-निभिर्विश्धेपकम् ।
5
1 र भावि! 2 ननु 3फिवदए 47 खाष्मरान०) 5 म सपूर्गतिम्प्दमा ) + पन्राङृविनिषपनाङदी सद॑
तोडने ।० वि 72 टिप्पणी । 6 प स्ममास्थिच 7 2 आ्धुगष्े ॥ 8 2 विषौ 1 9 म देखायातं \
१८२ प्रभावकचति
पसि (११४३) जन दीका पुरे (११५२) ।
वेदाधदंदरे पं (११७४) परिवममयत् परमो; ॥ २८६ ॥
मवमे वतसर शच पकर्धिशत्तमे तथा । सूप्तिं सकु अय्रीतिवस्मया अमूत् ॥ २८५ ॥
हं श्रीदेवत्तुरेधरितमधरितधरुद्रवादरिपरवादं
5 नादं वर्ष्ण जेनपरवचनभविनां सत््पुकतेरसेष्यम् ।
्रठभेयद्ं तद् भवतु भवभूतामय काठे भवानां
नन्यादाचन्द्रकाटं विवुधजनदातेनियमभ्यखमानम् ॥ २८८॥
श्ीचन्दरमभसुरिपषसरसीसपरभः श्रीप्रभा
चन्द्रः तूरिरनेन भेतति कृते श्रीरामटकष्मीखुवा ।
1 ्ीूर्वपिचरित्ररोदणगिरौ श्रीदेव; कथा
श्रीपयुश्रमुनीन्दुमा पिशादितः शष युर्मकमः ॥ २८६॥
अर्थ यच्छेति संखतिखितिमतां दुःखापनोदक्षमं
कल्पटु्रजधिम्तितारमनिवदादप्यदुतं यः प्रषः
` # स॒ श्रीमान् कमेकप्रभः कथमयं हाक्पो मया वर्णित
भ्रय्नो यतिनायफथ समभूद् थाममन्स्मतेः॥ २९० ॥
॥ इति श्रीदेवसूखििवन्धः ॥
] प्र” २२५) उभर्वं ४८५७९ ॥
२२. देमचन्दरषारेचरितम् ! १८३
२२. भ्रीदेमचन्द्रसूरिचरितम् ।
श्ीरेमचनदरध्रीणामपूवं बचनाग्रतम् । जीवाहर्थिशवजीवानां राजयिचावनिखितम् ॥ १॥
पातकान्वकमातङ्स्पोद्पणपपणः' । धीहेभचन्दरघरीणां वाचः सर्पोदकयुठः ॥ २ ॥
अनन्तागमविचाशन्दरतसीजीवनयितिः । श्रीहिमदठरिरव्यादर वः अतिशीपादलिप्तकः ॥ ३)
छृततिसद्रच्क्ताससायकयरितं प्रमो; । सप्यतेऽन्वः प्रका्राय सतां हंदययैरमयु ॥ ४ ॥ $
६१. अस्ति भीमूससो देषः ठेतावेशचियुकमूः । पुरुपार्थवयभ्रपु सोऽगीच्छपि यतचुलाम् ॥ ५ ॥
'अणदिद्यपुरं नाम कामधुक् भणयित्रने । भवि भासादराजीभिनैगरं नगर्पभूः ॥ ६ ॥
"सेकन्दनञुपवौरिद्धिजिहा चस्य नोपमाम् । सखरासयोस्याधीसाः प्रापुठकिदवरा अपि ॥ ७ ॥
स घ्र वाक्षुषासारसभरीणितचकोरकः । राजा सिद्धाधिपः सिद्धाथिपगीवयदा अभूत् ॥८।-युग्मम् ।
सत्पूनामोगशज्ञरपरमाबदढरङ्गभू । बन्भूकमिव धनध देशे तगाखि सदयरम् ॥ ९ ॥ 10
व्पूढभोढान्ययप्रौड उदूटमदिमा ददः । वाढमादौकयद् दार्व्यं प्रौष्डुभ्रोदचेसाम् ॥ १० ॥
एत्फोचकृतसकोच उदीचः सत्त्वमण्डपे । मेष्टौ तत्रामवच्याचः प्रवाचः पूजयन् सदा ॥ ११ ॥-यग्मम् ।
गेहिनी पाद्िनी वस्म दिनी सन्िरिन्दिय । यस्याः सीता-सुभद्रायाः सयः सयाः सतीत्ववः ।॥। १२॥
सरा स्ीचूढामगिधिन्तामि स्वरऽन्यदैश्चव । द्त्तं निजगुरूणां च मक्तयावेशनिवेशचतः ॥ १३ ॥
ववान्द्रगच्छसरःप्चं तत्रासते मण्डितो सुभे; । भ्र्ुन्नखरिरिप्यः ग्रीदेवचन्द्रशनीश्वरः ॥ १४॥ 15
आधख्यौ पािनीं प्रातः स्वप्रम्धपस्ूचिवमू तसपुरः स तद्य च श्ाखदृषटं जगौ सुरः ॥ १५ ॥
जैनक्षालनपाथोधिकीस्ुभः सभो सुवः । तव सयङृतो यस्य देवा अपि सुगृदतः ॥ १६ ॥
सीवीवसगविम्यानौ भतिषठादोहदं दधौ । अन्यदा सा स चापूरि सतया भूरिषुण्यतः ॥ १७ ॥
अत सा चच पुण्येऽष्ि जितचदप्रभं रुचा । मख्यादखचूलेव चन्दुनं नन्दनं युदा ॥ १८ ॥
नानावियध्वनचतुयेभरदन्यरितास्बरैः 1 बद्धौपने ज्यतीते च दद्रा दा तदा ।॥ १९॥ 20
अभिधाविधिभाभित्सुः सनासीन् भक्तितो निजान् । आहूय व्यादरचा चः सशाचरणवन्धुरः । २० ॥
अस्मदृेऽवतीर्णेऽय भति्ठादोषदोऽजनि 1 एवन्मावुखया रम्याः पूजाभिः स्युः सुय अमि 1 २१॥
उ्चगदेवं इयस्य स्यान्नाम सान्वयम् । विद्ये विश्ववस्वूलां यदः सदयं श॒भायति; ॥ २२ ॥
चतुर्भिः कलापकम् ।
असुः शोकपर; पत्रः सीरभनिर्रेः 1 दत्त्वा नागरपण्डैश्च वाम्ूलं चान्, व्यसर्जयत् 1 २३ ॥ 25
सर्मा ्धेमान दवा मह्न खाश्रयः ! दिञयेऽप्यदिशमललः सीऽमूदष्चवदस्वः ॥ २४ ॥
तस्याय पंचमे यपं यर्पायस इवामवत.। मति; सद्ुटयुश्रूषादियी विधुरितेनसः ॥ २५ 7
६२. अन्वदरा मोदयैल्यान्वः प्रमूणां चैखवन्दनम् । छर्ववां पाटिनी प्रायात् सुरा तय युण्यभूः ॥ र्का
श्रा च प्रदशिणां यत्त्वा यावच् छः स्तुतिं जिने । च॑ंगदेवो निषयप्यां वावश्निदिविते हवम् ॥ २७ ॥
स्मरति त्ये मष्ास्यभ स्रदाटोफयिष्यति । चस्याभित्तागमीश्चख्व स्वयं पुत्रेण यच्छ् ॥ २८ ॥ 80
त्युक्त्वा गुरुभिः पुवः सर्बनन्दननन्दनः } एस्परक्च इवाप्रार्थिं स छनन्याः* सपरीपवः ॥ २९ ॥
स भाद भा्यवामस्य पिता युकूमिद् स्तु । दे वदीयानदुक्ताया मीवाः किमपि नाम्यघुः ॥ ३०॥
गतै “मूरा, उशणा। 2 ते पी किठिमी०॥ 3 म जनन्या ॥
10
15
20
2
30
१९४ भ्रमावक्चरिते
शरुष्यत्वाद् गुरोचामाचारस्ितया तया । दूनयापि सुतः सेदादाप्यत स्वपसंस्पतेः ॥ ३९ ॥
तमादाय स्तम्मतीर्धे जग्छः श्रीपार्थमन्दिरि } मापे सितचतुरदयां नासे पिष्ण्ये इनेरदिने ॥ ३२ ॥
पिष्ण्ये तथाष्टमे वर्म्मसिते चन्द्रे शृपोपगे । खमे बरदस्पवी श्वुखितयो; सू्यमौमयोः ॥ ३१ ॥
श्रीमाडदुयनसस्य दीश्षोसवमकासयत् । सोमचं दर इवि ख्यातं नामा गुरवो दधुः ॥ ३४ ॥
संचस्वसः परिस्कायान् प्राप्य परमाक्षर: । आर्दतसेऽदंमद्यणां तमेकप्रणिधानतः ॥ ३५ ॥
अभयः मरते कोषकरिते कटुमापिणि । च्चै प्राचितसामस्तमयं भ्ा्ञमयत् खयम् ।! ३६ ॥
सोमचन्द्रस्तवन्वन्द्रोज्यउ्मक्ञावछादसी } तकै-खकण-सादियवियाः परयैच्छिनद् हवम् ॥ २७ १
६३, अन्यदाऽचिन्वयत् पूर्वं परो उश्षपदरालुगः । आसीदकपदात् उसमाद्धिगरमानत्पमेषसः 1 ३८ ॥
हव आरावयिप्यामि देवी कादमीरबासिनीम् । चकोरद्विजरोचिष्णुं ज्योत्त्नामिव कलावतः 1} ३९ ॥
इवि श्यज्ञपयत् भ्रातः भभु विनयनम्रवार् । संमुखीनागमं देष्या ध्यत्वा सोऽप्यन्बमन्यत ॥ ४० ॥
गीता्थैः साधुभिः सार्थ धाम विदयाव्रलस्य च। प्रधानं तामदिघ्याः स ब्राह्मीदेदीपरि व्यधात् ।४१॥
शीरैवतावतारे$ च तीरथ श्रीनेमिनामतः 1 साये *माघुमते† तत्रावात्सीद्वदिवखिविः 1 ४२ ॥
निरीयेऽस्य विनिद्र नाघाम्न्यस्वचष्ुपः 1 आणधनात् समक्षाऽभूषदर नादी नदामदोनिधेः ॥ ४३ ॥
वत्स स्येच्छमते ! यासीन. मा स देशान्तरं भवान् । दुष्टा व्वद्धकिषुध्याऽदं सेत्खरीदिवमवर ते 1 ४४ ॥
इत्युक्त्या सा विणेषत्त देवी वाचामधीखरी । स्वुया वस्या निद्या नीरवा पश्चादागाटुपाभयम् ॥-युग्मम् ।
सिद्धसारस्ववोऽठेशाच् सोमः सीमा विप्िताम् । भमूदमूभिरुनिद्रान्तस्वैरिरृवटदः ॥ ४६ ॥
भ्रमावकयुरधुयैमयुं सूरिषदोचिवम् 1 विज्ञाय सङ्घमामज्य शुरबोऽमयननिति ॥ ४० ॥
म्ये रिप्यं पदे न्यस्य सकार्यं कदैमौविवी ) अस्ूर्ेऽयुमारं सदा विदिवपूविणः ।॥ ४८ ॥
वदैव पिक्तरैवक्षत्रजाप्रं ज्यचारयत् । विमृष्य तेऽथ व्यावकुः° सर्वोतमयुणं क्षणम् ॥ ४९ ॥
जीवः करये ठनी सूर्यो मेपे व्यो्नि बुषान्विवः । चन्द्रो द्ये च खभययो मोमो तुपि पष्ठः" ॥ ५० ॥
धर्मयने क्षे शुकः शमिरेकादशो इये । रादुस्टृतीयः कन्यायां विद्धवि्नदिनाश्चकः* ॥ ५१ ॥
इवि स्मरहवरोपेतं र्नं समृद्धिरुत् 1 होरा चान्द्री ववः पूवा द्रष्काणः भ्थमखया' ।। ५२ ॥
चर्गोच्तमः शङ्करे नयमो द्वादशस्तथा । रिंशांरो षाक्पठेः षठो छतनेऽसिन् गुणमण्डिते ॥ ५३ ॥
भरतिष्ठा यस्य जायेव पुरुषस्य सुपस्य च । रकतं क्षातो जगत्पूर्यः स भवेद् विश्वरेखरः 1 ५४ ॥
-पंचमिः छुटकम् !
मय वैश्ापमासस्व दृतीयामण्यमेऽ्नि 1 श्रीसद्धनगरा्ीरविदितोत्सयपूर्वकम् 1 ५५ 1
श पू्वनिर्णति छवनन्दीरिपिक्रमाः } ध्यनतयैस्योन्मुदरमह्गठाचारवन्धुरम् ।। ५६ ॥
शब्दावितेऽय विग्रान्वे स्मये घोपिते सवि । पूरापूरिवश्वासडुम्मफोदेदमेदुरः ॥ ५७ ॥
श्रवगेऽगदद्पूरचन्दुनद्रवचर्यिवे । एविनः सोमचन्द्रम्य निष्ठानिष्ान्वरात्मनः ॥ ५८ ॥
श्रीगौतमादिस्रीसैरापथिढमयाधिवम् । श्रीदैवचन्द्ररुस्वः सूरिमखमचीख्यन् ।॥ ५९ ॥1
¢ पंचभिः शट् 1
विर्सट्वर्डर्छिः कटच्लिडटा्यः । देमचन्द्मयुः शीमात्नान्ना विद्याविमःप सः । ६० #
षष्ा च पाहिनी सेदयादिनी सुद उमे । वम घारिथमादृचापिद्ा गुरवः; । ६१ ॥
य ति भरेख1 £ ओदे॥ 8 के छाधमवे \ * “उयपंद्टीय" एवि ए दिवी 1 ¶ श्वारतवे इव 72 ६० ॥ 4 रं व्यचद्युय
+ छ व्दायु्-। 5 > षषम: 1 6 ते देश्ररिपरदेगाथेनः 1 7 2र श्मष्ठदः1
२२. हेमचन्द्रसूसिविरिदम् 1 १८१
अवर्सिनीपरतिष्ठं च .दापयामास नस्रगीः । तदैवाभिनवाचार्यो गुरुभ्यः सभ्यसाश्षिकम् ।! ६२ ॥ -
प्विहसनरखनं तस्प्रः अन्वमानयदेप च { कटरेः ऊननीभक्िर्तसानरं कयोपलः ॥ ६३ ॥
१६४. श्रीदेमचन्द्रस्रिः श्रीसद्सागटकोस्ठुभः । विजदयारान्यदा श्ीमदणहिद्धपुरं धरम् ।! ६४ ॥
श्रीसिद्ध शशदन्येदयु राजपाटिकया चरन् 1 हेमचन्द्र पसं यौक्य तदस्थनिपणो सिव् ।॥ ६५ {१
निर्य टियकासन्ने गजग्रसरमङ्कशात् 1 किंचिद् भणिष्यतेदाहं मरोवाच प्रमुरप्यथ ॥ ६६ ॥ र
कारय प्रसरं सिद्ध ! दस्तिराजमदाङ्धितम् ।
च्रस्यन्तु दिग्गजाः किं तैरभुस्त्वयैवोडता यतः 1 ६७ ॥
शतेति भूपति; भाद सुष्धपष्टः सुषीरः 1 मध्यहि मे भमोदायागन्तन्यं भवता सदा ॥ ६८ ॥
तरू दनं तस्य जज्ञे कुत्रापि सतकषणे । आनन्द्मन्दिरे राज्ञा यत्राजयैमभूत् प्रभोः ॥ ६९ ॥
अन्यदा सिद्धराजोऽपि निस्था मारखवमण्डलप्् । खमाजगःम दसम चापं दद्ननिनो ददुः ॥ ७० ॥ 40
रत्र श्रीदेमचन्द्रोऽपि सुरिभूरिकलानिधिः । उवाच कान्यसन्यममतिशरग्यनिदशेनम् ॥ ७१ ॥
त्यादि
भिं काममपि ! खमोमयरसैरासिश् रन्नाकरा !
^ छनक्ताखस्तिकमातध्वखुडप ! त्वं पूर्णीुरुभो भव
` धृत्वा फल्पतरोदैलानि सरकैदद्ग्चारणास्तोरणार- ४
न्याधत्त खकरेविजिव्य जगतीं नन्वेति सिद्धाधिपः ॥ ७२ ॥
ज्याख्याविभूपिते वृते इत्ते देय विभोखतः 1 आजुदावावनीपाटः सूरिं सीघे पुनः पुनः ॥ ४२ ॥
६५. भन्यदाऽवन्तिष्ोरीययपुल्केषु नियु्कैः 1 दस्यैसानेषु भूषेन मेषि ठक्षणपुकम् 1 ७४ ॥
किमेतदिति पच्छ स्यामी गतेऽपि व्यजिन्ञपन् । मो ज व्या करणं सेतच्छब्दृशनासतं प्रवर्तते ॥ ५७५ ॥
असी टि माल्वापीरो पिद्वकदितेमणिः । शब्दाट्कासदचक्षत्कशाच्ाणि निर्ममे ॥ ७६ ॥ 20
चिकित्सा-सजसिद्धान्त-रसः.चास्तृदयानि च । अद्-शाकुनकाध्यात्म-खप-सायुद्िकान्यपि ॥ ५७ ॥
मन्थान् निमित्तन्याख्यान.पर्रचूडामणीनिद् । विदतं चायसद्धविऽयकाण्डं मेवमार्या ॥ ७८ ॥
अपालोऽ्यनदत्. फ नाखत्कोो शाद्षदतिः ए विढान. खोऽषि रुध नास्त देये पि्ेऽपि शूरे. ९७९॥
स्वे सम्भूय चिद्वंसो टेभचन्द्ं व्यखोकयन् । मदामया च राक्ताऽसाकभ्यच्यं आर्थिकः भ्रमु; ॥ ८० ॥
` इ्दंब्युत्त्तिकृच्छादं निमौयास्मन्मनोरयम् १ पूरयस्व मद्ये ! त्वं विना त्वामव रः रदु; ॥ ८१ ॥ = 25
` संपश्य भवृत्तोऽयं समयेऽस्मिन् फ लाप फः ! टक्णे त निष्पत्तिः शब्दानां नाति ताटरी ॥ ८९ ॥
पाणिनिर्टश्चणं वेदस्यद्वमियव्र च द्विजाः । अवरेपादसूयन्वि ोऽर्थसैरन्मनायिवैः ॥ ८३ ॥
यक्रो ममं तव श््याचिः पुण्यं च युनिनपयक ! । विद्लोकोपसरयय शुरु व्याऊरणं नवम् 1 ८४ ।
` शसाक्ण्याम्यधान् सृुरिर्ेनचन्द्रः सु्ीनिधिः । कमर्वयेपु नः कियेक्तिवः स्मारणायैव कैवखम् ॥ ८५ 11
पर व्याकरणान्यषटी वरन्ते पुद्दकाि च ! तेषां भीभारकदेवीसोस एवाखिदा' युवम्. ॥ <६ 1१ 80
आनाययलु कादमीरदेशात्. वामि खमाुपैः । मदाराजो यथा सम्य ब्द मवन्यवे ॥ ८० ॥
ति षस्योकठिमकरण्यं तर्छणाद्रैव भूदि; 1 भषानघुखपान् परषीदू वान्दैवीदैसमप्यवः ॥। ८८}
श्रयरार्यएरे स्र प्रा्खे देषय निरू । बन्दनादिभिरम्यच्यं लुटः पाठनस्वैः ॥ ८९ ॥
9
1 केप सम्यपीषि । 2 मष न्ठयवाल्तूर । 8 प ऽचेयच; 7 अपादं । 4 7 70 शनमिष्ः 4 5 पर च्वि वे प्रुष्
अन्वेष
१८६ भ्रमावक्चसिवे ~
19
15
29
25
80
समादिकषव् ददस्तु्ठा निजायिष्ठायकान्. गिरा । सम प्रसादविच्तः श्रीदैमचन्द्रः सिवाम्बरः ॥ ९० ॥
सवो सूतैनवरस्येव मदीयसयाख देते । सम्य प्रेष्यतां ्रेप्यचगैः पुसकसच्यम् ॥ ९१ ॥
ततः सकय तान् सम्यग् भारतीसचिवा नरान्.॥ युस्तकान्य्षयामाघुः वरुयोह्सादपण्डितम् 11 ९२॥
अचिसन्नगर खये भपुदेवीयसादिताः 1 दवै्रकपैसम्पनषुटकाडसपूरिमाः ॥ ९६ ॥
सं लिक्पयामासुभूषाटाय गिोदिताः 1 निष्ठनि रमौ हेमचन्द्र तोपमदादरम् ॥ ९४ ॥
इलाकण्ये चमत्कारं धास्यन् वसुधाधिपः । उवाच धन्यो मदेक्ोऽदं च यत्रेदशः कती ॥ ९५ ॥
शरीदिमसुरयोऽप्यत्ाटो्य व्याकरणत्रनम् । शाल चक्र्ववं शरीमत सि द्धद मा एय मद्भुतम् 1] ९६ ॥
द्ातरिक्षसादसंपू्णम्ाध्यायसुणादिमत् । धाुपारायणोपेतं सटिननालुक्ासनम् ॥ ९७ ॥
सूरसदु्तिमननाममाखनिका्थघ॒न्दरम् 1 मौ रक्षणशाचेषु चिश्वविद्वद्धिरारतम् ॥ ९८ ॥-तरिमिर्विशचेपकम्।
आदौ वितीणेशाखाणि नदि पाठ्यानि सर्वेत: । आयुपा सक्छेनापि पुमर्थस्वख्नानि तत् ॥ ९९ ॥
संकीणीनि च दुर्वोधदोषख्थानानि ानिचिव् । एतत् प्रमाणितं तस्माद् विदद्भिरुनातनैः ॥ १०० ॥
शीमूलराजम्रशति'रजपूरवजमृषधवाम् । वर्णवर्णनसम्बद्धं पादान्ते करोकमेककम् 1 १०१ ॥
ठ्युप्ं च सर्वान्ते ोकैश्िशद्िरदवा 1 पद्धाधिकै; भसित 'विहिवाऽवदितैस्तदा ॥१०२॥-युग्मम्.
राचः घुर: धुतोगैच विढद्ियौचितं ततः । चकर रक्षत्य" वपे राला पुसफेखते ॥ १०३ ॥
राजञदश्ाभियुकैशच सर्वस्थनेभ्य उथतैः । वदा नाहूय सकते खेखकानां शतत्रयम् ॥ १०४ ॥
छलका; समलेयन्द सर्दरनिनां तः । भयेकमेवादीयन्ाध्यवृणाञुयमखाम् 1 १०५ ॥-यिरोपकम् }
अंग-यंग-करिगेषु ाट-कर्णाट-कंकणे ।
र न -सुरष्रासु वत्ते कच्छे च मालवे ॥ १०६ ॥
तिधु-तौवीस्मेपाठे पारसीक-ुरंयोः" 1
ंगरपारे दरिद्रे काि-चेदिःगयासु च ॥ १०७ ॥
कुरते कल्यकुजे गौड-भीकामसूपयोः ।
सपादरुश्षवद्धारंधरे च खसमध्यत्ः ॥। १०८ ॥
सिदञेऽथ मदायोपे चौड मारब्-फैरिके ।
हत्यादिविदेदोषु घं व्यलायत स्फुटम् ।। १०९ ।]-घवुरभः कपकम् ।
अस्य सोपनिवन्धानां पुस्तकानां च विवि 1 प्रादीयत् वेषेन्द्रेण काद्मीरेषु" महादरात् ।॥ ११० ॥
एतच गत शाखं खीयकोशे निवेशितम् 1 सर्वो" निवोदयेत् सेनारलं देव्यास्तु का कथा ।॥ १११ ॥
काको नाम कायसयहुटकल्याणशेखरः । अष्टव्याकरगा्येता ्रत्ताविजितमोगियद् ॥ ११२ ॥
सुतं द्छमात्रेण ज्ञाततच्त्वार्थमस्य च । साख्य कापकं चाशु विद्धेऽध्यापकं वदा ॥ ९१३ ॥
प्रतिमासं ख च ज्ञातपश्रम्या प्रच्छनां दधौ । राजा च वतर निन्यूडान्. ककः समभूपयन् ॥ ९१४ ॥
निष्पन्ना अत्र चास च दुूखसणमूपलैः । सुखासनातपत्रै् ते भूपाठेन योभिवा° ।॥ ९१५ ॥
६६. अन्यदा स्मभस सभायां सःपतेरिव 1 विवुधत्रातम्तेचिन्यामेकस्ारण आययो ॥ ९१६ ॥
वद्वा न फोऽभ्यत्र सुखं तस्य वीते । रनु वीक्यमणेषु जसतुणमणेरिव ॥ ११७ 1
अथ चासावयभरसादपादीद् दों ययम् । वदुण्यदोददं ब्राद्मीमरसादं प्रकटं नलु ॥ ११८ 1
1 1२ मूल्रजप्रफतिमीपजर ! 2 भ विदिवाविषिते०। 3 फ वषेवयं। ५7 --------- स पस, प व" 6 स्मि । 6.4 ॥ 57 स्मीरेष । 6 4. वा ।
य नि्देततेनाः ॥ 8 मे निचोजितता- । 9 गोप दि्चदमरात० १
२२. देमचन्द्रसूरिचिशितिम् । ९८७
तथा हि~
देमसरि अत्याणिते ठंसर जे पंडिया ।
उच्छि-वाणि खहकाणि स! पद भागी खद मरङं ॥ ११९ ॥
ारसुकतेऽसयः पूर्वाही नान्ना पूज्यप्रलस्पनात् ! अवज्ञाकृतिनोऽमूबन् सभ्यानां कोपतो रक; ॥ १२० ॥
माचिष्ठाः सावधाने तेघ चस्य पदत्रयम् । उवाच चारण धुत्वा ते पुठके दधुः ॥ १२१ (-युग्मम् 1४
अचिन्तयंश्च वाण्यस्य चमत्करकटुन्नता 1 जुयसय हि सितियेत्र तव्र स्यान्मदिमा गुरः ॥ १९२ ॥
उचुसदा ते सम्भूय पुनः पठ पुनः षठ । पठिते प्रभयोऽवोचश्निःक्षोमखिः" एुनः पठ ॥ १२३ ॥
चाुःकृत्योऽपि पठे तुं मते ृतिभिसदरत् । कोषामाससिचाविधद् धिचारा्ारणोऽदत् ॥ १२४ ॥
युयं यथेषटदादारो यदि तस्स्यलुमानदः ! गृहास्यहं गुरं भारं वाहीदः इव दुरवदम् ॥ १२५ ॥
तरिःपराठे दोदकस्यास यद्धं तेन मे धृतिः ! नैवाधिरेच च्ययं मे* भव्युतादितद्रद्भा ॥ १२६ ॥ 10
स्यायुतत्रयं पूज्याः सभ्यपाश्चीदद्मपयन् 1 स उच मे धर पूरणमासप्षुरुपावपि ॥ १२७ ॥
घं भतिप्हं गृह "न चातोऽभ्यधिकं किर | दरयुक्त्वा प्रययौ सोऽय रदे खसमीदितम् } १२८ ॥
"६७. राहा भीसिद्धराजेनान्यदाऽ्वुयुयुजे ममु } भवतां कोऽसि प्रय योभ्यः दिष्यो गुणाधिकः ॥९२९॥
तमस्माफं दश्ेयस चित्तोत्कपौय मामिव । जपुच्रमचुकम्पार् पूरये त्वां मा स्म सौच्यन् ॥ १३० ॥
जा श्रीहेमचन्द्रश्च न फोऽप्येवं दि चिन्तकः ! आदयोऽप्यभूदिलापालः सत्पात्राम्मयेधिचन्दरसाः ॥१११॥ 15
सस्तानमदिमसैयं सनीनां किं ने जायते । कत्पदटमसमे राजि त्ययीदि कवखिवौ ॥ १३२ ॥
भस्यायुष्यायणो शामचन्द्रास्यः छतिद्रोरः } प्राप्रे; प्राप्रूपः संचे विश्वकटानिपिः ।॥ १३३ ॥
अन्यदाऽदृकयस्तेऽसुं कितिपस्य स्तुतिं च सः । अलुक्तामायविद्रदविैटेखाधायिनीं व्यधात् ॥ ९३४ ॥
वथा दि-
माचयाऽप्ययिकै किंचिन्न सन्ते जिगीपवः 20
इतीव त्वं घरानाध † घारानाथमपाकरूथाः ¢ १३५.॥
रिरोधूननपूवं च भूषालोऽव्र दसं दधौ । रासे वमिवराचारो विदुपां मदिमस्शाम् ॥ १३६ ॥
प्कदष्िसवान् भूयाद् वत ! जैनेन्ददएसते 1 स्मपुण्योऽयमायप्यो यसय स्वं पदर्रू+* १ ९३५७ १1
श्युफ्वा विस्ते राजि रामष्यादुप्यदेककम्* 1 मेत्रं दणि दु्ैप्या सुरवातिश्चयर्साम् 1 ९३८ ॥
उपश्रयाभिदस्याम्य मदापीटापुरःसयम् । व्यनश्चदू दठिणं ध्न रत्रमतुपद्रवम् ! ११९ ॥ 25
पर्ममामाण्यमाटोच्य ते रीतीमूतचेतसः † सितालव चतुमौसीमासीनालपति सिरे ॥ १४० ॥
१८. चदु पास्यसैनेनद्राटये ज्याल्यानमद्धुवम् । श्वीनेमिचरिवस्यामी श्रीस्पि मतुः ॥ १४१ ॥
सुषाषारवचःसलोमाषष्टमानस्वासनाः } दुधूपवः समायान्ति तय दूर्शनिनोऽगिखाः ॥ १४२ ॥
प्राण्टवानःं परिवरभ्यान्याप्यामे विदिवेऽन्यदः १ माद्मणा सत्मराध्माता ज्यायरयुरैपतेरिदम् ।। १४३ ॥
स्वामिन् ! पुरा महान्यासः शष्णद्ैपायनोऽबदन् । एतं युधिष्ठिरादीनां मविप्यव्छानवोऽद्ुवम् । १४४ ॥80
पेत्रेदसुच्यते स्गयुश्मान्वे पाण्डोः सुता समी ? दिमानीमस्िि उछरदिनचक्छवसम्पनि ॥ ९४५ ॥
भीकेदपरस्िनं सम्म शानधूजतपूर्वयम् ! आराध्य परमामच्िम्वान्वाः ` म्वान्तमसःययन्, ।[-युग्मम् ।
ॐ दासय, गष पूषि ' 2 7२ यतेः! 5 ॐ िशषोमः धुकनिर. पठ । 4 4 नः १5 ग्न बरातोऽ० 1 6 ए ददिष
+^ 2 9 एद्रादि*। 8 +. > इुव्वररद्ः १ 9 दे यमस्यदुण्देयश्म् । 10 > पया मम्च्य श्यन्यः ८
10
15
1 ९
-प्रमोवकचरिते -
खम येवाम्बराः श्रा विह्वस्द्रद्च्यः । तदुक्तवरैपरीयानि जल्पन्ति निजपर्परि ॥ १४७ ॥
खमौचियश्टवाचायात् पुरे वेऽरििमियदः । सूद्धला रषभीया् दुराचाराः प्रजारूवाः ॥ १४८ ॥
विचा हृदि शर्याणि विचारक { विवेदि वत् 1 शुक्त्या दिररामासौ द्विजव्यूहोऽतिषीरगीः ॥ १४९ ॥
राजाप्याह् न मूपाटा अविमर्य विधायिनः । दर्शनानां पिरस्कास्मविचा्यः न कुर्वते 1 १५०
खलुयोज्या अमी चाज दुदयुध्ेत् सदयमुत्तरम् } उन्म मीरपिता एव न्याय एवात्र नः सुष्टन् ॥ १५१ ॥
देमायार्योऽपि निमेन्यः सत्तयायी मदामिः 1 अस्ते कथं बूयादू विवादं वदद बहु ।॥ ९५२ ॥
एवे मवतिविपि प्रोचुः श्रवणा ब्राद्मणा अपि । आलुदाव ततो राजा हेमचन्द्रः युनीश्वरम् ॥ १५२ ॥
छष्च्छदय माप्यरध्यात सर्वसाधारणो यूपः 1 शाखे चार्दती दीक्षा कि" गृहीता पाण्डवैः किमु ॥१५४॥
सूरिरष्याद् शाखे ग इत्यूचे पूर्वसूरिभिः । देमाद्रिगमनं तेपां मष्टा मारत मभ्यवः ॥ १५५ ॥ ,
पप्मेवन्न जानीमो ये न (नः १) श्खपु वर्णिताः । घ एव व्यासदाखेऽपि कीयन्तेऽथ परेऽपरे ॥१५६॥
राजाह तेऽपि बद्व पूरं जाताः कयं सुने ! } अयायोचद् गुरुस्तत्र भूयतायुत्तरं ठप ! ॥ १५७ ॥
ल्याप्तसन्दर्भिस्याने धीगोगेयः पिवामडः } युद्धपेश्चकलेऽसाद्रुकाच खं परिच्छदम् ॥ १५८ ॥
सम प्राणपरिलागे सत्र संस्ियतां चुः । न यत्र कोऽपि दुग्धः भाग् भूमिरण्डे सदा शवौ ! १५९ ॥
विषाय न्याप्यसद्ामं सुक्तमाणे पितामहे ! विषरदय वद्रचसेऽद्रुलार्यास्य ययुर्गिते ॥ १६० ॥1
अमाुपप्रयरि च ये एवापि षोतरते 1 अुशरन् देवतावाणी फापि व्रोयो तदा ॥ १६१ ॥ ,
तया दि~
अच्च भीप्मद्राते दग्धं पाण्डवानां इातत्रयम् ॥
द्रोणाचाय्यंसदखरं तु कणेसेख्या न विद्यते ॥ १६२॥
पद् थयमिदाफण्ये *"्यर्साम स्मचेदसि । पषूनौ मध्यतः केऽपि चेदू भयेयुर्विनाभिताः ॥ १६३ ॥
गिर काये तेषं प्रयदाः सन्वि मूेयः । शीनासिक्यपुरे सन्ति धीमथनद्रभमाष्ये 1) १६४ 1
फेदररे श मद्ती्ये फोऽपर छुमापि तद्रतः ) बहून ष्ठो धम्यं ततर शानं त “नः खदम् ) १६९५ ॥
स्मात्ती भ्यतुयुग्यन्यां वेददिधायिन्ारदाः ! शानं डुयापि चेदू गङ्गा नदि फस्वारि पैकी ॥ १६६ ॥
यजा त्वाद् तर्सव्यं यकि सैनर्पिरेष यन् । अत्र मूतोनतेरं तथ्ये यद्यसि भवतो मते ॥ १६५ ॥
लग्र कार्ये दि युप्माभिरेकं प्यं पयो नठु { अचद्ि यद्विषार्यव फाय्यं काय्यं क्षमाश्वा ॥ १६८॥
कपादेमेय कार्येऽप्र दान्तः रामदृद्यनः 1 समस्देवप्रासादृसमूहम्य विधापनान् ॥ १६९ 1
उक्तगतुदयान् दतर मोनमारिभियंस्वदा । स्दभादो जगतो तैय देतुः फथिर्निप्पसः 1} १७० ॥
राटा सक्छख सूरि्रामाप्यव स्वागमोरिवम् । व्याप्यारन एर्व सम्यम् दूपयं नाखि घोऽण्यपि ॥१७१॥
भूव सनेयं हेमवयनद्रमयुम्वदा 1 अञैनदामनव्योन्नि प्रषकाशे ममसिवत् ।! ९७२ ॥
गतः रोयलिसोऽन्येदुरामिगाख्पो प्या दयम् । दम् जस्य सूरि तं निविष्टं नपि 11१७३॥
धर्मे पः दामफायण्यरोभिते न्यूननेफरम् । ख्यापयाने नशटदराराग्पिय "आयान्ति स्ददा ॥ ९७४ ॥
अवभरिमिहमच्वे प्रागु दददे घ ताः । विष्छारसा्मादयरं षद्रघ फ धितं हि पः।॥ १७५ ॥
यतः~
विन्बामिघ्रपराद्वरयण्तयो ये चान्दुपद्रादराना-
स्तेऽपि श्रीखुग्यष्हलं सुटटिनं द्रव मोष गनाः
1 4 4 गमद ठ क्वि 1 2 मगन 682 ण्न + ज स्ट । 5 9 दवम `
११
२२, दैमचनदरसूरिचरितम् ॥ १८९
आहारं सुदं पुनर्वरकरं' ये शुञते मानवा-
स्तपामिन्द्रियनियहौ यदि भवेद् विन्ध्यः शयेत् सागरे ॥ १७६ ॥
छथ सूरिठ्वाचात्र नेदं विद्वलनोयिवम् । अविमदनपुरस्कारं वचः श्चि शुरोदित ! ॥ १५५ ॥
यतो चिनिवा दिन्धेऽसमन् पराणिनां चिचदृन्तयः । पञ्यूलामपि चैतन्यवतां सृणां ठु किं नः 1 १७८
यचः- ¢ 5
सिदो चली 'दरिणद्ुकर्मासभोजी
सम्वत्सरेण रतिमेति किरेककारम् ।
पारापतः खरदिटाकणभोजनोऽपि
कामी भवदयनुदिनं बद“ कोञ्च दैतुः ॥ १७९ ॥
शुत्वेवि भूपतिः भाहातिसादसमिदं दृष्यम् ! य उ्तराय नां स्यात् स यद्वदति पर्ये ॥ १८० ॥ 10
शति मूप्ाठसन्मान्यो वदान्यः सुङतार्धिनाम् । श्रीदेमष्रिः सखते सदोद्धारधुरन्धरः ॥ १८१ ॥
„ अयान्यदा मद्ययिद्राच् श्री भाग य त दर्ानी । देवयोधास्यया' सांकामिकास्लरो्तरः ॥ १८२ ॥
भाजगाम धिर घामाणदिष्टपुरमध्यवः ! व्यनिक्षपश्नियुकताश्च श्रीसिद्धाधिपतेः पुरः ॥ १८३ ॥
त्तः श्रीपारमामण्य फवियाजं नराधिपः } रदो मयते समसो प्रविपत्रं सहोदरम् ।। १८४ ॥
दैवयोधो सदाविद्यान् द्र्योऽखौः कयं हि नः ! निखदव्यादनागच्छन् सभायां तपसोर्जितः ॥। १८५ ॥ 15
मक्त परो विद्धानागतो यत्न पूज्यते । ठच् क्षणमात्मनः केन निवायैमपकीर्िषटत् ॥ १८९ ॥
अयाद् कविराजोऽपि विदधान्पदम्बसी च यः ! स कथं निख्टो स्म बिना परिकरः कयम् ॥ ९८५७ ॥
सा विदददभेबुप्मादसीमूपभेवेदिद । द्चैव नापरः कथिदुपायोऽस्याः समर्जने ॥ १८८ ॥
परे श्रीभार्तीभक्यादयादरः ्यामिनते यदि । वच् सुघम्मौखधम्मोयां पपेयाहूयचामसी ॥ १८९ 1
अस्त्ेदमिति राशोक्त प्रधानपुखपास्वतः । प्रादीयन्वं ततस्तेनाभिदितासते मदोद्धतम् ॥ १९० ॥ 20
साद्वानायागतता यूयं मम भूषनिदेसतः 1 भूपाः छ दि नः काय्यं खदाविरदिवात्मनाम् 11 ९९९ ॥
तथा काड्ीश्वरं कन्पकज्जाभीशं समीद्य च । गणयामः कथं खस्पदेदा श्रीगरूजेरेरम् ॥ १९२ ॥
परमस्मरिटक्षायै भवतां स्यामिनस्दा 1 उपविष्ट; श्िती सिंदासनस्यं मां स पदयदु ॥ १९३
एवं विसर्जिता ष्व यथाटृत्त न्यजिज्ञपन् । कविरालं दपः प्राट् तद्वाचातिचमकत्छतः ॥ १९४ ॥
मिना सैनसुनीन् शान्तान् पो न नामायलिप्तवीः 1 ताररम्याभिते शतान कोऽफाशो मदस्य एत् ॥९९५॥॥ 25
्रटज्यगिदमप्यस्य बेटिवं दीतुत् ववः । सथ्रीपाठस्ती भूपोऽन्यदागच्यत् ठदायये ॥ १९६ ॥
सिद्दासनख्मभद्रा्ीद् पिद्रदुन्दनिपेवितम् । मृगेन्द्रभिव दुधपं देवयोधं कवीचपम् ।। १९७ ॥
दमया नमद्यफरे राजा विनयवप्मनः । शुणपू्णे सवां चित्ते नावकादो मदस्य यत्.॥ १९८ ॥
भरयक्षविश्वरूपं तं यिश्वरूपवरार्िपा 1 खमिनन्धाचदव् पाणिसन्ययाऽदर्ययन् युचम् 1 १९९ ॥
छप्रोरविदयतां राजन्! थेति क््मापटिखतः । भीश्चीपणटरुवं काम्ययुवाय प्र्दक्षम् ॥ २०० ॥ 20
चयः
दृष्ट निवसति" मेसः श्रोखरो मूघराणा-
मिद विनिदितिमाराः सागराः सत्त चान्ये ।
©
अ
„ 1 ॐत प्योदणिदुं॥ 2 भिगत, 2 भविस 320 पण्णा 4 पेद ष्व) 5 मे ग्ोपस्वपठी,
6 रे स्टटि षष्ठे!
१९०
10
1
20
2
80
मरभावकचसिति '
इद'मदिपतिदम्भस्तम्भसंरस्भधीरं
धरणितलमिदेव स्यानमस्मद्विधानाम् 1 २०१ ॥
्युक्त्वागऽथ ्रतीदारशपटास्टतषरातठे । उपाविशद् विचा नाथः श्रमाथो दोपविद्धियाम् ॥ २०२ ॥
यर्थदोऽलुचितः कोऽयमिति दसेन दृते } कचिरजे ्पोऽवादीदनादीनवर्गीभेरः ॥ २०३ ॥
"एकाह्बिदितस्फीवप्बन्धोऽयं कृती्रः । क वि रा ज इतिल्यातः ओपरीठो नाम मानभूः* ॥ २०४ ||:
शीदुरभसरोरानम्बया सद्रमहाख्ये । भनिर्वो्यरमैः कायैः अशञसीरकरोदसौ ।। २०५ ॥
मदाग्रवन्धे चक्रे च चैरोचनपराजयम् । विदस्यः सद्धिरन्योऽपि नैवास्य दु कियुच्यते ॥ २०६ ॥
श्रुतेति सितमाधाय दैववोधकविजैगौ । कान्यमेकं रसद्र्वपर्वताधियकासमम् 11 २०५७ ॥
कथा दि-
शुक्र कवित्वमापन्नः एकाक्षिविकलोऽपि सन् 1
चश्ुढैयविहीनस्य युक्ता ते कविराजत्ता" ॥ २०८ ॥
अतिशीत तया गुम्फ भित्त्यन्वःपूरणाकृती । कोऽभिमानस्ततो थीमनेकमसमद्रवः शृणु ।॥ २०९ ॥
तयथा-
श्नातग्रीमङ्कविन्द ! कन्दलयता वस्नाण्यस्रूनि त्वया
मोणीविश्रमभाजनानि वह्च्रोऽष्धात्मा किमायास्यते ।
अप्येकं रुचिरं चिरादभिनवं वासस्तदासन्यते
यन्नोज््ञन्ति कुचस्थलात् क्षणमपि क्षोणीष्ठतां वह्भाः ॥ २१० ॥
समस्यां दुभैमां कांचित् च्छदेति पोदिते । श्रीपा ऽचिनानेकं स्फुटं शिखरिणीषदम् ॥ २११ ॥
द्-~
रद्वः कि खट्रो मरक्तमणिः कि किमरानि'
त्यठदषट एवायमवदत्' कविनायकः । चर्थत्रितयं इत्ते को विरम्बोऽप्यमूरि ॥ २१२ ॥
तद्यया~
चिरं चित्तोयाने चरसि च ुघ्ान्जं पिवकि च
क्षणादेणाक्षीणां विपयविषघुदां र्रसि च ।
चप! त्वं मानाद्विं दलयसि च किं कौतुककरः
कुर्वः रि मद्धो मरकतमणिः किः फिमदानिः ॥ २१३ ॥
गृदाण चैकं माध किंशब्दं न्यवदारतः 1 दौरथ्यं यज भवेद् यस्माधमर्णो न स तत्र किम् ॥ २१४ ॥
निगचन्ते समस्याश्चासूद्यो विपसरथेकाः । एकपदा दविपादा च त्रियदी च जुधोचिता ॥ २९५
किशब्दवषटकाप्वेताः शल्यपरभनिभा नरप ! । सदश्वा भणितेरस्य निन्या संसदि धीमतोम्* । २१६ ॥
तथा दि
८१) पीत; सोपि पितामहः 1
(२) सदश्कीषौ पुरपः सरस्रा्चः सदस्यपात् ।
य ्द मष्टिः । 2 इयुषता च! 8 ^. 7 अवीर 1 4 7; एदं विदि । 5 मे भूमिम् । 6 मे कविणजिद्ा ॥
प म पवा्रववदद्। 8 2 एषि निया पोविदरम्पदां ।
२२. हेमचन्द्रसूर्चिरितम् 1 १९१
८३१ नमः कथरपूराभं, चन्द्रो चिद्धुमपाटलः । कज्रठं क्षीरतदङ्कार "^^
वाचाऽ्तुपद्मेवासा ताः पुपर कवीश्वरः । सिद्धसारखतानां हि विरम्बकविता ऊतः ॥ २९७ ॥
ताश्च
सूर्तिमेकां नमस्यभः सशमस्भोरम्भोमयीभिमाम् ।
अनोत्पन्नतया यस्याः ८ १ > पौनः सोऽपि पितामहः ॥ २१८ ॥ ॐ
खछितश्चकितो `भीतस्तव देव ! प्रयाणके
(२) सदस्रद्मीयां पुरुषः सदसाक्षः सहस्रपात् ॥ २१९॥
(३) नभः कपूरपूराभं चन्द्रौ विद्रुमपार्खः
कश्चरु क्षीरसङ्कादां करिष्यति हानेः दामः ॥ २२० ॥
इत्थं गोटया मद्यविद्रनशिरःकम्पञृता तदा । कियन्तमपि नियोक्च शणं सौधं ययी दषः ॥ २२१ ॥ 10
६११. अन्यद श्रीदैवसूरिजितवाद्क्षणे युदा ! दत्ते वित्ते नरेन्द्रेण लक्वसख्ये तदुद्धते ॥ २२२ ॥
शछषपरेष्यापि वित्तेन सैनप्रासाद उनते ! विधापिते ध्वजारोपभविधानाख्यमद्ामदे ॥ २९३ ॥
दैवधोधोऽपि स्पार पत्राहूयत दषैवः । समायातेन भूपेन धर ते ष्टुः समा यतः ॥ २२४ ॥
भीजयसिंद्मेबीख्यमदेशयुबनामवः ! भागच्छन् शद्धरं दद्रा सार्दूखपदमारनेोत्, ॥ २२५ ॥
यव~ 15
एको रागिषु राजते मियत्तमदेदार्ददारी दरो
श्रोमद्राजविहरिऽसावाययादुत्सो नते । शघ्वाऽदैनतं दवितीयं च' पद् श्रणिजगाद सः ॥ २२६ ॥
नीरागेषु जिनौ विखुक्तललनासट न यस्मात् परः ।
तपस्तत्र मद्टापत्ार्षयान् बुषदेखरान् । साबदेटं समीकष्याद खन्नानाङावरिप्रपीः* ॥ २२७ ॥
तथथा- 20
हीरस्मरघस्मरोरगविपन्यासङ मूढो जनः
शोषः कामचिडम्बितो न विषयान् भोतु; न मोक क्षमः ॥ ९२८ ॥
भद्रासने समासीनः शच्िग्रकटनाकृते । आद् भूषं नरं कञ्चिरानाययत पामरम् ॥ २२९ प
पक्ञाऽऽदिष्टः प्ररीदारस्तरश्ण्णादानयद् हतम्. ¦ शीसिंद्धाधीदाकासारात् कश्चिन् कासारवादकम् ।॥२३०।
भगवानपि पप्रच्छ कि ते परिचयवोऽश्षरे । करियानप्यस्ति स प्राहु 'खन्ञातिसटसां वचः ॥ २३१ ॥ 25
स्वामिन्नाजन्म नो शिक्षे श्वा आः इयक्षरे विना । रराक्षवष्टे र्ाक्षस्सपुच्छास्यगवागतान् ॥ २३२ ॥
छाय बि्धपं नायो देनवोधस्तदीयके* 1 उत्तमाङ्गे करं न्यसयाुप्य चा शूयता जमैः ।॥। २३३ ॥
सतो दत्तानधानेपु समभ्येपु धिरधीरगीः । फाठ्याभ्यासीव मदिपोमदामायोऽनीदिदम् ॥ २३४ ॥
तं नौमि यत्यःरसप्शाद् व्यामोहमकिने ददि ।
सदयः सम्प्यते गचयपचवन्धविदग्धता ॥। २२५ ॥ 90
+इाकण्यं सकर्ेभलकणेपवततिचमच्कते; 1 ए्रन्यलकषं ददौ सिद्धाधीग्वसोऽस्य ववीरिदुः ॥ २३६ ॥
६१२. घाप्रा् तदीयधैर्यात आ्रीपालोऽपि प्रतिश्रयः । गृचान्यन्वेयययस्पासुूयागमंमना मना् ॥ २३७५
अन्यदायद्ुरं षयहरमैगवश्चरिं छिद मदक्निन्यमवततेवं सम्यग् वि्ञावमोच्यत 1} २१८ ॥
1.2 न्विदिनडदचल्व । 2 फर चमापैप्य । 8 2२ सजञानासाविरपरपी. ४ ८ 2 श्दाति° ॥ 5 म देषरोषद्रीयरे ॥
१९४६ ¡ . - परमोवक्चरिति .८~
10
45
28
-30
अश्रद्धेयं वचः शद्धातव्यमसमलमतीतितः । प्रसक्तं यदुश्च चटमपि सन्देदयेन्मनः 1 २३९ ॥ " }
वेदगर्भः सोमपीथी द्ध्वा यन्नोपवीतकम् । अपिवदू गाद्ननीरेण श्ात्तमागवतत्रतः ॥ २४० ॥
असौ येलाश्रमाभासाचारः सारखते ठटे । निीथे खपसीवारददः पिवति मारणम्. ॥ २४१ ॥
राजा बुधः कविः शो शर्वः शनैश्चरः । असत प्रयाति वारुण्यासद्गी चित्रमयं तु न ॥ २४२ ॥
अथाह कविराजोऽपि सम्भमोद्धान्तोचनः । कर्थं दि जाषटीयेतच्छूधेयं नापि वीक्ष्य यत् ॥ २४३ ॥
अख्य तुर्य्मखस्य भोगैर््यवहतैरपि । नार्थसददोनाचारविरुदैसतु क्युच्यते {1 २४४ ॥
1
तेऽपयूचुः खदृशाऽऽ्ोत्य वयं नूम न चान्यया { यस्यादिदात तस्याय वीकषयामः भरविक्नवा ॥ २४५ ¢
श्रीपाखेऽयूयिवान् श्रीमल्ञयसिदनेरितुः ! अय द्दैयत ्यामोत्तायं वन सृद्रते ॥ ॥ २४६. ॥
ओमिति भतिपन्े च वैरपामे यथातथम् ! व्यजिन्ञपदिदं सर्द सिद्धसारसखवः कविः ॥ २४७ ॥
इलयाकण्योह भूपाटः सं चेन्मम ददौय । इदं हि न प्रतीयेव साक्षदृष्टमपि खटम् ॥ २९८ ॥
अर्धरात्रे ठतो राजापसपै पेक्षिताध्वना । "लवन्तीैकतं प्राप दुःप्रापं कातनैर; ॥ २४९ ॥
दृक्षवटीमदागुल्मान्वरिवो यावकीक्षते ! भूषलावद् दददौयुय॒न्मच्चादुचराभिवम् ॥ २५० ॥
यथेच्छं गीयमानत्वाद्व्यक्तध्वनिसम्धूतम् । चपकासस्छृट्मद्तवक्सखीसखम् ॥ २५१ (युग्मम् ।
भ्रवीतः सिद्धराजोऽि द्ेदमविवैशसम् । विचिरित्षां दौ चित्ते नाघापरूणनपूरवकम् ॥ २५२ ॥
जदो संसादवैचिष्यंबिद्धसो दशेनधिवाः । इत्थं विटुपमयोदाः छर्वते फर्म इत्सिवम् ॥ २५३ ॥
इदानीं यदहं सा्षादेनं नो जत्पयाम्यय । प्रातः कमिप मन्येत दुशरिपमिदं नतु ॥ २५४ ॥
इति ध्यायत एवाख याणी भूप कर्णयोः ! प्रायिरात् प्रकटा कोटिं रसपराप्तातिकेठिवः 1 २५५ ॥
बी्य प्रान्तद्ं लेशं तततेजःप्रसरोज्वला । विभान्यलु पयाति स्म व्योत्त्ा कटसतीयितिः* ॥ २५६ ॥
भसननास्वादमलन्तप्रसननास्दुमेककम् । बिायाय निजं स्यानं रन्यतेऽय विरम्यते ॥ २५५ ॥
इतिस्पृतिमठ क्ष्माप” प्रकट वदवि स्म तम् । पि नः सविभागोऽतु कः स्वादेषु पराद्युखः ॥ २५८॥
क्षणं घ्यात्वा सुननप्रपिमः भोयिवानिति । भवता निधिना भूष ! दिथ्पा वद्धौमदै वयम् ॥ २५९ ॥
सौवर्णपायमापूौितं तेनाथ मूषक 1 यावत् समस्यते तायत क्षीरपूर्णं *परोक्यव ।। २६० ॥
पपावथामृताखादं ग्यमृकषदू भूपतिः क्षणम् । इदं दुग्धं ल मदं वा शचयापाटरत्ततद्रसम् ॥ २६१ ॥
चेत् परादृतमस्यादो शचिग्राविभमद्ुतम् ! । ततो विसख्जेऽनेनावसरोऽयं मनीषिणा ।। २६२ ॥
भ्राव्ूषसभां गत्वा दैवयोधस्ततोऽवद्त् । जाष्टच्छयसे मदाय ! षयं ठीर्थयियासवः ॥ २६३ ॥
श्ीसिद्ध पतिः पराह मवादमुनीशराः । देदास्य शान्विनीरं कः परदैण्यति सकर्मकः ॥ २६४ ॥
आई सोऽपयर्थवादिन छतं यतर शशिती्रः 1 प्रयेति खलभापाभिः स्िविखवतर न युज्यते ॥ २६५ ॥
शुखरियाबयोक्ानश्चकयरेननरं मदि 1 व्यावर्तयन्ति सम्निन्यकम्म॑भ्यसत् "परैहि किम् ।। २६६ ॥
देवा देव्यो मदामच्रा वियाछ्वातिकमो वदते । येषां वाः सियश्वाटौ कल्यादवेऽवांगू्ैरदि विम् ॥२६७१
तवो भूपा ! नास्मादगूबोग्या पयैत् दब स्ठुटम् 1 दैर्ामनटघ्ान्वसयोगः सदशोऽसटु वः ॥ २६८ ॥
सादरूवमबददू मूषः श्रीपाद कलियद्नवम् १ शवे शमिनो वास्यं दोपगमं नलु लया ?॥ २९९ 1
प्र्ताश्ठुः विष्यो कायैसन्मानदण्डितः 1 भिष्ुरेष क्रियाश्रष्टः खस्तरूपो यथा भवेत् ॥ २७० ॥
_ 15 प परमाणव । £ फ भवन्ति ॥ 9 य रसाश्षयन० \ 4 1 ण्सकीखिवि। 5 2 "मदुक्ता य. । 6 म दंविगणेबु ५
गर ^ मूत. ॥ 8 2२ न्यसेच्यद् ! 9 2 छृरतीश्वरः १ 10 > तत्ुरे दि ! 211 2२ कलैव ¶
1
२९. देमचन्द्रसूरिचरिवम् । १९३.
उवाच च मदहाराजाऽचिन्यश्चकिश्चतो हमी । मष्टापभावा सुनयो न याः स्वदैशवः ॥ २७९
नदि द्रव्येण विद्र जावर्जयन्ते न चाडुभिः । परिक्ञातखभावा हि सद्वात्सल्येन फवखम् ।। २७२ ॥
शर्या श्रव्यं घचसध्यं स्वरिसे शुतिपादयोः । सपश्चयिसवा जगी वाक्यं राजञा विनयसस्भूतम् 11 २५३ ॥
सनिसदुत्तमादातम्याद भूपाटाः पाठकाः तेः" । वासवा इव शोभन्ते तव देतुनेदीवरः ।॥ २७४ ॥
घ्मस्मदैशान्तया तिष्ठ क्रियानिषटयुनीर 1 । अर्धप्रणयभङ्गं दि महात्मानो न इर्ते २७५ ॥ , 5
इत्थं गिरा भः प्रीदोऽबाविष्ठव शुरुखदा । विखः समाः खमासन्नदाच्यिश्चः शमैरभूत् ॥ २७६ ॥
तस्य ज क्रेय-विकरेयव्ययदयाराद् घनागमः 1 राजदत्तं हि सुज्येव तद्धिना दौस्थ्यमाययो ॥ २७७ ॥
सदेः भरीदेमचन्द्रस् यिदितं एततमप्यभूत् । थीश्री पाच तसा्ंऽमश्यत् तदिदं रहः 1 २५८ ।
असी शिषर्निजाचारभ्र्टो नष्टक्रियः° षीः । निष्ठानिष्ठयतिव्यृदाचदरययभः उवृत्तभूः ॥) २७९ ॥
दारिद्यरजधानीयादिदानीखणजर्जरः । मदोद्धरभदाटोखखोखावदाविनष्टभूः ॥ २८० ॥ 10
अघुना सपरीवारे भिक्षया सुिभाक् वतः । दीनी ददोनचारे खापितो निललक्णैः ॥ २८१ ॥
सिद्धीनामष्टसंख्यानां ड् ययुस्तस्य सद्भिः ! अणिमा ठचिमा च द्वे पप" परापतुरदुतम् ॥ २८२ ॥
श्ीसिद्धाधीश्वरं मूत धयेनद्रमिव वेजसा । सौधमौडिखकाकोल इव सि्ासने सितः ॥ २८३ ॥
अणोश्रमगुरं मूमाुपदेश्यति स यः । निर्विवेकस्य तद्यैवन् मान्यावदाटताफलम् ।। २८४ 1
मथा ्वाश्रापि चन्मरो यदेणोपद्रवो दि नः । साउ्यमूज्यं हेमचन्द्र विना न प्रविदन्यते ।। ९८५ ॥ 15
तदसौ चेत् समायाति पूर्यपार््रं ततोऽपि न । मान्योऽसी पतितस्मास्य वक्रं फः प्रेते सयीः ॥ २८६ ॥
अथोचुगर्यो यूं य्वत्पत वदेव दत् । एवत््राखय रणे नस्तु वहमानः पर नः ॥ २८७ ॥
दश्यते “ऽनन्यसामान्यं सां कामिकश्युणोत्तरम् । सारस्वतं न छुत्रापि समयेऽसिन्नयुं निना ॥ २८८ ॥
वतोऽसी निर्विषः सपे श्व चेदागमिष्यति । स्टानमानः' छतो धीमान् उभ्याऽनेनापि स्छतिः ॥ २८९॥
अथाह कथिराजोऽपि गुणमेयेश्ते महाय } ष्णयच् शष्णमुखासुवदन्पेथवटत्यवत् ।। २९० ॥ 20
स्वाभिप्रायो भया प्रोचे पुनः पू्ैवहुधतैः । यथाचिचारं कार्याणि कार्यानि गरिमोचितम् ॥ २९१ ॥
भन्यदाभिनवमन्थगुन्फाङुखमदाकवी । पद्धिफापट्रसंपातलिख्यमानपद्यजे ॥ २९२ ॥
श्धब्युद्पत्तयेऽन्योन्ये गोष्टाो्वन्धुरे । पुराणशूविसन्टव्धभ्ट्टान्तीकेतशब्दे ॥ २९३ ॥
श्र्ो्टास्निषासेऽन भारतीषिट्मन्दिरे ) श्रीटेम चन्द्रसूरीणयमासाने सुखकोविदे 1 २९४ 1
क्ुषातुरपसवासरेरितिः स परेयपि । अपराहि समागच्छ प्रतीदारनिवेदिवः॥२९५॥--यतुर्भिः फटापकम् | 25
अभ्युन्तस्थुख्य वे देवयो धयिदन्मतद्िकाम् । मम्रीपयिप्रमास्तन्यवहिवनखीनतेजसम् ॥ २९६ ॥
स्यागतं ख्ागतं यिद्रत्योरीर जगती" धुतः । तपुण्यं दिनं यत जातस्तं छो यनात्रिधिः ॥ २९० ॥
तद्रटेप्रियवामदाद्धी्ने नः फटानिषे { 1 सद्देप्यपि निन्यृटकटाप्रागरम्यमूपिच { 1 २९८ 1
शुखेति देवयो घोऽपि द्भ्य मे मम वेत्त्यसौ 1 फयनान् फयनादीतक्टातो वा न विद्र । २९९ ॥
याता मएएविदानसौ भाग्यधियोर्विदः ! अय फते मच्खरः स्यच्छे यटुमानः दमयः ॥ ३०० ॥ 80
सममेऽ्पवने मौोऽस्य समानः पुण्य-विधयोः ॥ शेषु फः प्रविद्नट्ी सम्माय् प्रा्टनोरिश्र 1 ३०१ 1
अभोपापिददैरेनातुमरैऽद्धाखने शती 1 मनस मन्यमानय्व पुसं तं मस्मयनम् । ३०२ ॥
सविस्मयं भिरं पराद् सारखारम्वहोत्यलः १ पर्यदपुटटूरपमापनपनममाम् ॥ ३०३ ॥
[वि प कमयन ग 7
6 पशधिश्च० १ २ र श्न्ग्ते १९ 8 हैर च्य॑च्ट। 94 2 बधदश्ः 1
०६५
10
15
20
95
30
१९४ श्रमिकचरिे
वथादि-
पातु वो देमगोपालः कम्बलं दण्डसुद्रटन् ।
धडूदद्यनपद्ुग्रामं चारयन् जैनगोचरे ॥ ३०४ ॥
व्याधूतशिरलः छछोकमेनं सामाजिका हदा । शत्व सयार्थपुषटिं च तेऽ्वुठं विस्मयं दधुः ॥ ३०९ ॥
वतः स्रीपाङमाकाय्यो सेदयत् तेन स प्रस: । आदयो धर्मो बतस्यानां विरोधोपश्चमः सल ॥ ३०६ ॥
अख दृत्तं ततः भ्रीमस्यरसिंहनरेशितुः । ज्ञपयित्वा च ताद् द्रज्यरक्षमदापयत् ॥ ३०७ ॥
अन्यद्दौनसम्बद्धबिद्रस्मणतिदस्तदा । प्रहीणभाग्यरा््यायुःखिति खं सुविश्ररय सः ॥ ३०८ ॥
तमचना्णो भूत्वा देववोधो महामतिः । तेन द्रव्येण गद्धायां गत्वाऽसापनोत् परं भवम् ॥-युग्मम् ।
§ १६. अन्यदा सिद्ध भूपालो निरपयवयादितः । तीययानां भचकामालुपानत्पादचारतः ॥ ३१० ॥ ,
देमचन्द्रप्रसुखन सदानीयत तेन च । विना चन्द्रमसं किं स्या्नीरोतठगतन्दितम् ॥ ३११ ॥
द्विषा चरभचरेण प्रसुरच्छननदश्यत । इनेर्योन् जोवर्ार् मूर्तिमानिव संयमः ॥ ३१२ ॥
अ्थितेचौदनारोदे निपिद्ध्पवसितेः । किश्चद् वूनो जडा यूयमिति ताना सोहदात् ॥ ३९२ ॥
भ्राृतेनोचरं प्रादाद् यद्. चयं निजडा इति । राजा चमस्छृते 'दध्यावूेऽसौ सजडा जडाः ॥ ३१४ ॥
वचं लु सुधियः खीयमाचार' द्धरो ननु । निजडा इहो सर्वनि्याख्यातिचातुरी ॥ ३१५ ¶ “
दिननर्यं न संजयुर्दपस्याध्यनि सोऽपरि च । कुपितानि विज्ञाय सान्त्वनाय तदागमम् ।॥ ३९६ ॥।
परतरिसीरान्तर्यानामाचामम्टेन युञ्जताम् 1 तामपाघ्रय भूपाटोऽपश्यत् तददनि विधिम् ॥ ३९७ ॥
अदो जितेन्द्रिया एते छिन्नम हि नीरतः । आङ्प्य गूहते वद् दुश्चरमेतत् तपो शुचम् । २१८ ॥
अक्लान एव रोकोऽयममून् मिष्टान्नभोजिनः 1 सक्तेरतिश्चयाद् भव्यदोकानां वदति शुभम् ॥ ३१९ ॥
प्यावेत्याष्ट मवदेदव्यथोच्छेदाय केशम् । नासकेदक्तमित्यागः पुन्नाग ! क्षम्यतां मम ।॥ ३२० ॥
सूरिः आद महाज ! कयोदू. गीः हि खय प्रिया 1 भरक्द्ि्वृत्तानां छपतेडुभैतस्य या ॥ ३२१ ॥
यतः
सुद्धीमही वयं जेक्षं जीण बासो बसीमदि।
छयीमदि मरीश्छे ऊुर्वामदि किमीग्वरैः ॥ ३२२ ॥
सम्मान्य तांलतो राजा स्थानं सिदपुरा*भिधम् । द्त्वा द्विनभ्य आरूढः भीमच्छयुन्नये गियै ॥
श्रीयुगादि्रं नत्वा तनाभ्यच्यै च मावतः 1 मेने खजन्म भूपाठः कवाथमविद्मूः ॥ ३२४ ॥
परामद्यद्राकं ल ददौ रीर्थस्य भूमिपः 1 पूजायै यन्मदान्तस्तां ^्लावुमानेन छते ।॥। १२५ ॥
चतश्च भिरिमार्गेणाचिराद् रवत.रदचछम् । निरुपा निरपः सुण्यवतां भता सुत्रोऽगमत् ॥ ३२६ ॥
स प्रादापयद्रावासान् संकधीद्रामखन्निषौ । निरि तय स्थिमोऽपश्न्नेातरसायनम् ॥। १२५ 41
सदा भीनमिधेदस्य पर्वतोर््मुवि" धितः । जीोद्धरे कारिते च श्रामत्सन्रनमस्िणा ॥ ३२८ ॥
भासदं घवरे ष्ठा रसता धृष्टः ख चात्रवीत् 1 वीर्थपरभायेनादुर्षवश्चसम्पुदखोचमः ॥ ३२९ ॥
देव ! यादवसदशगववंसस्य जिनेदितुः । प्रासादः स्वामिपादानां छपिरेण समीदयते+ ॥३३ ०।-युग्मम् ।
1 7 'कृतेदेष्वा० । 2 2 खीयखाचारे । 3 2 कपिदानि च ॥ ‰ 2२ वि्ाखनमिषम् । 5 त चातुमाने० । 6 2 प्थतोदभषे
स्थितिः 1 * 7 भाद एवद्पकयुग्ममेदास्ये रम्यदे-
आयाद् धवय दद्रा राहा श्ट य्रचत्रदीद् ? देव { यादवष्देदाव्रतंदस निनेशुः ध
दाप्परपरेनार्ख ञुदर्तिरायक् ॥ आघाद- खामिपादानां विरे समीक्यवे प्र
२२. दैमचन्द्रसूरिचरिवम् । १९५
स्पतिः प्रद जनं श्रीदेमचन्द्रोपेशतः 1 उन्निथन्तमदहातीर्थ श्ीनेमिखत्ं तीयंृत् ।॥ ३३१ 1}
जगलूज्यः िसंऽसतु कथमेपेति संशये ! शरवेलयमाय, आद् स्मावयानादवधाप्व॑ताम् ॥ ३३२
अद प्रागु मवमे रये खापरिनाऽथिष्वः छतः । आररोद गिरि जीणैमद्राक्षं च निनाल्यम् ॥ ३३३ ॥
अ्तिवर् त्रिरु्षी' च ज्ययितवा चैयमुद्ूतम् । स्वानिपदैरयुमतं चेत् भमाणभिदं न वेत् ॥ ३२४ ॥
सपविंश्षतिटक्षांश्च द्रम्मान गृहत भूपतिः । इयाकरण्य परयुः प्राह पुठकीदरेदमेटुरः 1 ३३५ ॥ ॐ
कथमुकतमिदं भञ्निन् ! तुच्छं ्रज्यादश्वात् \ वपुः सिरं असाकार्पीः पुण्यं फीर्विसयं महत् ॥ ३३६ ॥
स्वत्समः म्दननः कोऽल्ति" समेद-पररोकयोः । सखा विपीद् मा दस्मादस्मिन्नारहयते ततः ॥ ३ ७ ॥
वचोऽठुपदमशस्धायिकायो थयो गिरेः । मण्डपे शुद्धमेदिन्यां सित्वाऽषाद्गः नतो निनम् ॥ ३३८ ॥
पटेप्वानीयमानिपु न्यवारयत तं जनम् । तीर्थेऽत्र नोप्वषटव्यं परेणाप्यासनादिफे 1! १३९ 1
स्वापस्तस्पे बरवेयो न शुक्तौ नाइनिका तथा । वीसद्गः सूतिकम्मौपि न द्भोऽथ विलोडनम् ॥ ३४० ॥ 10
इत्यादि सि द्धम य्य दा घ्ैतेऽयापि शती । ततोऽभ्यच्यै जिनं ख्णरत्पुष्पोर्करषैरेः ॥ २४१९ ॥
ततोऽम्बाद्रिरं गत्वा वां संपूल्य ननाम च ! अवलोकनशयङ्गं चार्रोद स ठु कौतुकी ॥ ३४२ ॥
स्र श्रीनेमिनार्थं च नवा भक्तिमरानतः । दिशोऽवरोकयामास तत ञ्चे स चारणः ॥ ३४३ ॥
यतः-
न इं नायं सीधे जे चडि गिरनारसिरि ) 15
जा च्यार' देस अलयङं* जोअड* कर्णजचत्र ॥ ३४४ ॥
पर्थताद्वतीयोय शीसोमेन्वरपत्तनम् ! ययौ शीरेमचन्द्रेण सितश्च शिवालयम् ॥ ३४५ ॥
सूरिश्च वुष्टुे तत्रे परमारमस्वरूपत; । मनाम चाविरोधो हि युक्त; परमकारणम् ॥ ३४६ ॥
वथा दहि
यच्च तत्र समये यथा तथा योऽसि सोऽष्यभिधया यया तया 1 2
बीतदोपकछपः स चेद् भवामैक एव भगवन्नमोऽस्तु से ॥ ३४७ ॥
महादानानि दस्वा च पूजा मदिमाद्ुवाः ! व्यादचः कोटिमगरं मापदम्बिकयादवम् 1 ३४८ ॥
अपद्यचिन्तयाऽऽकन्तोऽम्विकामायधयच् वत्तः ! शीहेमसूरिभित्रैलभूलावासैरिद्यदयाच् ॥ ३४९ ॥
उपोष्य श्रिदिनीं "ते बाह्यां शासनामरीमू । भरयक्तीमूय साऽप्याद छणु जायं सने ! मम ॥ ३५० ॥
मासाचि सन्ततेभग्यं जीवोऽपीदग् न पुण्यभूः । समयेऽ कुमारस्य भूषधादृुवस्य च ॥ ३५१ ॥ 25
स भावी मूपचिः गुण्यम्रवापमदिमोर्जिवः 1 राज्यान्वराणि जेवासो मोक्ता च परमाव; 1 २५२ ॥
अणदिद्पुरं श्यादनायाखोत्सबोदयम् { अन्वदूलः सुदाभावभ्रजापीडनशद्धिवः ॥ २५३ ॥
६ १४, इः धीकणैभूपदटवन्छुः शव्ररिेमणिः ! देवपरस्द् इयासीच. आदद इब सम्पदाम् ॥३५४॥
वसुः शोचिद्वनपालः पाटिवसदूमवः । कुमारपाटसखखुनो खज्यर्षणरकषितः ॥ ३५५ ॥
अय श्रीसिद्धमूमीच्छः पुता्ामजदुर्मनाः ॥ आद्ाययत दैवान् परमतानिसंनिमान् ॥ ३५६ ॥ 89
अरह्चारायतद्भाच-प्रभवूढयमणिक्रमेः { केवरीभिख्च संवाद्य वेऽप्याचख्युः प्रमोः पुरः ॥ २५४ ¶
स्यमिन् १ छुःमारपाल्योऽस युण्दनधुठतो" युवम् 1 अकरिप्यरे सन्यगुतवा न चरेदिवम्.॥ ३५८
¶ प शृमा। ध घ्षिष्ठोऽयो) 84 रस्या 4. वाङ; ठ या! 5 4. सद्युः 5 भिं ॥ € ^ 2 जोई ।
> तरिरिनन्वे 18 पर साआह+ ४ गप शन्धड।
१९६ “ प्रमावकचरितेः
भरताषाकन्तदिक् को ऽनेकभूपाकजित्वरः । भविष्यति पुनखस्य पञ्चाद् रा्यं विनष्यति ॥ ३५९ 1
श्रतेन मूपतिर्भाव्यं भवतीति विदन्नपि । ततर द्वेषं परं वोढा चेच्छुप्मवत् तवः ॥ ३६० ॥
कर्यचिदिवि ख क्ञातवाऽपठ् परिवद्येने ! जटागुङुटवान् अस्योदधूछनः सत्तो दधे ॥ ३६१ ए
विज्ञप्रमन्यदा चारेजैटाधरस्त्रयम् । अभ्यागादसि तन्मध्ये धावृपुत्रो भवद्रिपुः ॥ ३६२ ॥
8 भोजनाय निमच्यन्ते ते सर्वेऽपि तपोधनाः । परादयो्ेख् पद्मानि ध्वजदछतरं स ते द्विषन् । ३६३ ॥
श्त्वेयावाप्य तान् राजा तेषां पराष्ाटयतर खयम् । चरणौ मक्तितो यावत् तस्याप्यवसरोऽमवत् 1३६
पृदवषु दश्यमानेयु पदयोरेष्टिसञ्छया । ख्वातेऽत सीगेपो ज्ञानात्" छुमारोऽपि युयोध तत् ॥ २६५ ॥
तत; कमण्डलुं हते कृत्वा प्रणावदम्भतः' । वहिभूय खपावासाटुपटक्षणभीर्दिने । ३६६ ॥
वसतिं देमसूरीणां त्रलः सस्तवपुैठः । आययौ भूपतो रश्च रक्ेयाख्यन् स्वखद् गिरा ॥ ३६५७ ॥
10 भरमुभिः साहसात् साइपत्ररक्षान्तरादितः । राजमर्यैः पदायाष्व्याोकि नतु वेितः* ॥३९८॥-युग्मम्।
निदयाकृष्य भरपितश्च प्रायाद् देशान्तरं पुनः । प्राग्बदागात् सादसिक्यमहो म्यस्य रक्षणम् ॥ १६९ ॥
तथा निरगैय तस्गाज्च वामदेवदपोवने ! चीर्थलानदम्भेन जटी प्रायादपायभी; ।¡ ३७० ॥
आदिनान्नः हृखारस्य यावदाख्यखचनिपौ । आययौ पृष्ठतो छपराग् सादिनसतावरै श्त ॥ ३७१ ॥
घाद प्रजापते ! रश्च श्षरणागतवत्सङ { 1 मां संकटादतो रश्च तच्नमागतमेव यत् । ३७२ ॥
१.1 स च ^सञ्धितनीवाहकोगर संखाप्य चं तदा । युमोच वहिमहाय विमुच्य तदवखितिम् ॥ ३७३ ॥
स वुरङ्गिभिरायारैः शर्ट; कोऽपि जटाधरः । तत्रायातो नवाऽजस्पि न व्यप्रतान्मयैदयत 1 ३७ ॥
निर्वियानाद्गेते व्याष्य प्रययुखलदा । राघ्रौ सोऽपि वदिः छृषट सेन देशान्तरेऽचटत् ॥ ३७५ ॥
६१५. स्तम्भतीरभपुरं प्रायाद् द्वजेनादुगतसतः° । तदा योखरिणा श्रीमान् कमारः स्फारः ॥३७६॥
भ्रीमालवंद्ाभूष्तम व्यदारी महाधनः 1 समस्युद्धयानाभिख्यस्तस् पार्ेऽगमद्” बटुः 11 ३७७ ॥
20 ए््न्तेऽस्य खरततान्ते तेन सये निेदविते । अवादीदु बणिजां यष्ठः किंचितमार्थितराम्बटः 1 ३७८ ॥
अनमी्टो मदीश्चस्य यस्वेना्थो न नः स्फुटम् । तट् द्रागपसरेद तवां मा दक्ष. राजपूरंपाः ।। ३७९ ॥
यो ! स्वामिनमात्मीयं पुरः सीमा प्रहापय । एवमुक्तः ख नेरादयं प्राप माप्तभयोद्यः ॥ ३८० ॥
श्त्वा फुमार पाटोऽपि तसुर प्रानिशन् निरि । उुयु्टाश्षाभङकषिः सन् चदुप व्ढने वदा ॥ ३८१ ॥
सूरिः श्रीदेभवन्द्र् चतुमौखकमास्थितः । तदा ववारित्रसस्चानखच्विभिर्गौतमोपमः ॥ ३८२ ॥
9 शयदून्यारयानलीछाभिरवरिदयेव गृष्टिमिः । शीतीकु्मन् खदा भव्यमनोभूमि शमिप्रयुः ॥ ३८३ ॥
कर्ंचिदूषि सागात् कुमारोऽषीिवन्च वैः । आला लक्षैश्चायुपाक्षि विचधः ॥ ३८४ ॥
यससन्युपयेश्योधै राजपुगारख निदेतः । अयुवः सक्तमे धपे रष्वीपाडो भविष्यसि" ॥ ३८५ ॥
क प्राद पृर्यपादानां प्रसादेन भविष्यति } सवं कथं "तु स" प्राप्यः काटो" निःकिंचपः श्चुषा ॥३८६॥
द्वापररतमय द्रम्मानस्य श्रावकपा््ैवः । दापयित्या पुनः प्राहुः शण्वेकं नो वचः सिरम् ॥ १८५ ॥
80 अग्रत दारि नायापि तव सन्निधी । व्यवदरिमोच्योऽद्नि भोजनाच्छदनादिभिः ॥ ३८८ ॥ *
एवं भावीति चेद् रा्ये प्राप्रे मम षतं विभो ! । भवलोक्यमिदानीं तु वटकः फस्गुभिः पिय ॥३८९॥
युक्त्वा भययी दरान्वरं गृहो नराधिपः ॥ घनं यनायनैर्टनन इय पार्वणयनदरमाः ॥ ३९० ।1
म जनाव्। 2 कि प्रका ।8 नतु बीक्षितः, + जनु वेक्ितः१4 दर चिन्तित! 5 वैष तदा। 6 दै स्मर
द्दः। 7 र चशव 1 829 र मविष्यद्ि। * एव पूवद नालि 4. छ श्ि भाद्पुखषे। 92 अन । 1042
शुश्रप्यः१ 1177 श्द।
२२ हेमचन्द्रसूरिचरिवम् | ११५७
कापाठिकत्रतेः कौले शैवे चित्रपटोत्तरे ¡ चर् कदापि छत्ापि त्रे छतिमक्मः ॥ ३९१ ॥
ससो वर्फीणि सष्ठापि दिनानीवायादयत् 1 गुरुवाक्ै्मनो विभ्रत् सडुटेऽपि विसङ्टम् ।। २३९२ 1
तख भोपखदेवीति कठन्रममुगऽभवत । छायेव सर्गावसखाख्वयु्रन्ती सवि सितिम् ।। ३९१ ॥
दादश्षखथ वर्पीणां शतेषु वरिरतेषु च ।
एकोनेषु महीनाये सिद्धाधीशचे दिवं गते ॥ ३९४ ॥ ॐ
कात्वा तोऽपि सत्त्वाव्वः कुमारोऽगानिजं पुरम् । भलावापन्नदेशचघयो वास शरीतरोरधः 1) ३९५॥
दुयोदेन्याः खरं तत्र मधुरं शुशवे सुधीः । वामाजुहाव भाग्यस्य जिज्ञासुः ममितिं वदा ।॥ ३९६ ॥
मम पयसि चेद राग्यं देवि न्ञाननिषे ! वतः । उपनिदयैव मे मूर श्वं तिस र ॥ २९७ ॥
वचनानन्तरं साऽपि तथैवाघादतिस्णुटम् । प्तू एाज' इति संराव तचेतःसीधदीपकम् । ३९८ 1
आयात् रान्तसा श्रीमत्सांवस्य मिठितसरतः । चित्ते सन्दिग्धराज्यापिनिकित्तान्देषणारतः ॥ ३९९ ॥ 10
स तेन सद संग पराच श्रीहेमसुप्रमोः । तभनिपदावृते पट्टे उपविष्ो बिरिष्टथीः* ॥ ४०० ॥
भविष्यसेव ते साव्यं यभ्िविष्ठोऽस्मदासने । पतदेव निमित्तं न इसमप्य गुरू्जगौ ॥ ४०९ ॥
राज्येच्छया पाद्पातीति विगानभिया नहि । नतोऽहमिति शंक्यो न प्रमो दुर्विनयो मयि ॥ ४०२ ॥
तत्रासति क्रुष्णदेवाख्यः सामन्तोऽचायुतसिवरिः } खः पतिः कुभारस्य मितो निरतस्य च ॥४०३॥
-यम्मप् | 15
श्रीसिद्धराजमेरो च संजग्ुः रिवमन्द्रि । अधाना राज्यसर्वस्वं राञ्ययोग्यपरीक्षिणः ॥ ४०४ ॥
कुखारोऽपि पुरस्यान्वपऽऽजमाम चवुप्पये 1 एकत्र सङ्गवानां च प्रधानानां तदाऽमिखत् ॥ ४०५]
कूष्णः प्रवेशयामास भासादे तं करे छतम् ! तत्रापयौ च तखाते* ालपुग्रौ शरदेरिती ॥ ६०६ ॥
तयोपेकः प्रणम्या पा्यैयान् स उपाविशत् । अपरोऽपि खसंव्यानपटं" सुरछकमातनोत् ॥ ४०७ ॥
अथ श्रीक्रप्णदे बेनोपविरेद्युदिते सषि । संय बलयुग्मं खमुपावि्द् वरासमे ॥ ४०८ ॥ 20
व्यचारयन्त नीतिश्चा एकस्तायत्. छृतानतिः । निसेजाः परिभूयत स्थः परेरपि निन्यथीः ॥ ४०९ ॥
सम्भरान्तरोचने परश्यन्रेपे सुत्कलाच्रलः । तस्य पारात् परेमूपर्विशरं राञ्यं मदीष्यते 11 ४१०]
मसौ छुःमारपए्ठश्च रैवत्तानुमवः पुरा ! धीरं पदयन्निदायावः संगृ्यश्चलमण्डलम् ॥ ४११ ॥
कमर्हीवा तिप्लाणौ विप्रदीता दिगन्वरान् 1 भविप्यति महामाग्यः सा्वेभोमसमः धरिया 1 ४१२
अभिपेकमिदहैवाख विदप्यं ध्वसदुर्द्ियः । आसमुद्रावि पूर्वी पाटयिप्यलस्ी धुवम् ॥ ४१३ ॥ 25
अथ द्वादशधा तूयैध्यनिडम्चरिचाम्बरम् । चक्रे राय्याभिपेकोऽस्य सुवन तयमन्नटम्. ॥ ४९१४ ॥
भ्रवियेशोत्सवै सजा राजसतौधं चेपासमि । निविष्टो गोनद्रद्धाभिरष्तैरभ्यवद्त ॥। ४१५ ॥
एतपरञ्चमनाचारः श्रतागोग्रः परंतपः । कुमार पाटमूणदः पाटयामास मेदिनीम् ॥ ४१६ ॥
६१६. सपाद्वलक्षभूमीशमर्णोराजं मदोद्धतम्” । विष्रदीुमनाः सेनामसाचेनामसच्रयच् ।। ४१७ ॥
" हरखिछशीयपादातरण्याभिरभितो गुतः । धिप्ण्वध्रदीपधीदारानिकरैरिव चन्द्रमाः ॥ ४१८ ॥ 80
चचार ख्घु स्वामन्तमण्डलीकमदाधरैः' 1 अन्यैश्च छत्रियैः सेव्यपादृाम्भोजयुगस्ततः ॥ ४१९ ॥
पिमः कविपैरेवाजयमेदे खदम् । कंकाटुभिकागस्यं दपः आकारमासदत् ॥ ४२० ॥-विदनेपम्।
परतोऽस्य च वस्बूखवदिसीसदिष्छमेः । फरोरसुपि' नृषां इम्मं योजनद्वयम् ॥ ४२१ ॥
1 तैः 2 केप वादैः 3 क्ष रमिदिष्यीः ४ द देर तवापण्ववस्थाते । 5 2 ०्पदं चु । 6 ग मवेदरम्। 7?
मंदतैष्दीपैः । 8 तप कररयुरितं ~ ^
१९८ प्रभावकचरिवे
वहुधा वहुभिर्मलैर्छियमानमपि क्षयम् । परपरोति भ ततः खिन्नो च्यावत्तैत नराधिपः 11 ४२२ (
हपवर्ष समागवाणदिदपुरमध्यतः । चदुमौसयां पुनः सैन्यं जातशोपमपोपयत. ॥ ४२३ 1
।भ्रावतैत च सस्यान्ते पुनर््ीपमि न्यचसैत 1 एवमेकादडय खमा व्यतीयुः प्रथिवीपतेः ॥ ४२९ ॥
मम पीतपराम्भोधेरपि' भाग्याधिकः कथम् ! अर्णोराज इति ध्यायन् क्षणं तस्यौ नराधिपः ॥ ४२५॥
$ घस वारमटदेयोऽस्ि गवी भत्रीव नाकिनाम् । नीया क्षत्रेण मनेणोदयनस्यङ्गभूस्तदा ॥ ४२६ ॥
अग्च्छन् तं नणाधीश्चः सद्कदेऽखिन् समागते । असि सम्रययः कथित् सुरो यक्षोऽथवा सुरी ॥४२७॥
आविदा्ैम्रभावेण भवामो जितकाशिनः । यस्य तस्य मनोऽवङयं वदयं नो भवदु ध्रुवम् ॥ ४२८ ॥
छ्यजिल्ञपदय श्रीमान् वार्भरस्वस्य वाग्भटः । अवधार्य वचः सावधानेन भ्रमुणा मग 1] ४२९ ॥
यदा श्रीखामिपादानामदेशात् भुलोदरः । कीक्छिपालो महाबाहुः सुराष्टरामण्डलं ययौ ॥ ४३० ॥
10 उदेश्याधीश्रं निम्रदीतुं नवधनाभिधम् । अनेकरो किमरदैव्य खेदिवायनराधिपम् ॥ ४३९ ॥
तदा मञ्जनकलद श्रीमानुदयनामिधः । स्तंमतीयेपुराधासी जके सैन्यवलम्रदः ॥ ४३२ ॥
अन्यदा गच्छवा तन पंडरीकाद्रिश्डुरः । द्रटनयस्यावपेष्टसेन इुप्भाप्वद्रोनः ।। ४३३ ॥
आचल्ये च निजेरास्य तस्य मादात्न्यमद्भुतम् । *धर्मश्द्धभिताश्चयौदय सोऽप्यारुरोह् तम् ॥ ४३४ ॥
श्रीमदयुगादिनाथं च नमस्छयादिमक्ितिः ! मेने इृतार्थमारमानं स भ्यानादुलः प्रभोः ॥ ४२५ 1
श्ाखाद् आकोके च देन सोऽप्यविजजरः । तवः धीकीर्सिंपाठेन परोचेऽसौ भाडयारिकः ॥ ४३६॥
भरासादस्मरास्य न्येतस्युदिथीपौ सिता श्ुवम् । जित्वासुं दिमरहं भयाः सर्वं विधास्यते ॥ ४३७ ॥
पर्दवादयतीर्यीय प्रतस्ये पुरवोऽधिकः 1 भभ्यमित्रीणवां भाप चपः सोऽपि मदोद्धतः ॥ ४३८ ॥
तत आसीन्मदायुद्धं छन्वाुन्वि गदागदि । सैन्ययोरभयोः शोयौविलादज्ञातचावयान् 1 ४३९ ।!
-चसिज्ञद्यनोऽपि सस्यामिनः” घुरब; सवितः भज परहटवश्वासौ न्यपवद् भूमिमण्ठे ॥ ४४० ॥
29 युद्धे जिते दते श्री शोध्यमाने रुणे प्रयुः 1 निरीस्योद् यनं ऋअसावदोपायुपपूचिवान् ॥ ४४९ ॥
अनिद्य भीतिको देः स्थिरेण यद्चसा स्वया 1 व्यङीयत श्ट साघु वभिग््यवटविः कटः" ॥ ७४२ ॥
श्िचिदू यदसि ते चित्ते श्यं खुरखुरायितम् । ब्रूहि ठद्ू बिदधानोऽदं किंचित् ठे स्यागृणातिगः ।४४३॥
अय घ प्राह नाथ स्मो वयं खामिवश्याः स्थिताः । वत्कायोदपरं नैव जानीमोऽनन्यचेतनाः ।} ४४४ ॥
शीमनसिद्धाधिपाद् बिभ्यद् भवद्बन्धुः क्षितीश्वरः । बटुमेकं समीपेमे परेपीत् स न्यवो मया ।४४५॥
ध शमान्. छुःमारपासेऽपि एं सदि उदः पनम् \ सपारपिप्यदतसुपरभूएिचतर भणापि रत् १ ४४६ 7
इदानीं यु स्वदंदीणामत्रेऽसून* सुद्धतो मम 1 उभौ कौ निजान्नायः शवं शीरं पविवरितम् ॥ ४४५ ॥
मूलौ विप्रविघ्ाते नास्माकं विज्ञापयामि वु 1 किंचिन्मम्नन्दनस्याष्य वार मटाख्यस्य कष्यदहाम् ॥४४८॥
शाधरुञ्धयमदाीये भासाद्स्य भविष्ठुतः° 1 जीणदधारसचः भरयोददेतुमे स विधीयताम् ॥ ४४९ ॥
जओभिदुक्त्वा ततः फीर्तिपाठेना्गीषते वदा 1 पराुरमवत् तन धीमानुद् यन > शमी ॥ ४५० ॥
80 कृते सपरादरणो यपरे स्यामघुना पुन? 1 स्वां देवङ्किकमेकं नगसान्वन्य॑घापयम् । ४५१ ॥
थाऽभैव पुरे 'थासी व्ययदारी मदापनः । भीख दास्यः भेघी नवविलछकः 11 ४५२ ॥
मन्मया सैन ष्वाकारि धर्मस्यामेऽन्र रक्तकम् 1 भीमत्त ्रानिवल्वामिषिम्वं चाय्याप्यवायुना ॥ ४५१ ॥
प्रतितं च भादेमस्रिभिर्तीनमूरिभिः 1 वदीयदस्वमघ्ाणो मादातमयान् सष़टं भूत् ॥ ४५४ ॥
1.6. °्वसुमोपिपे भाग्यापिपः । * पठित एय उत्तराः 2२ प्र ॥
4 2 चन्धवठो। £ त षद। 6 फेस परिषदः ॥ 7 प परे शषीद्।
1
2.2.29 खलम्नेद! ३ 2 यदहते षटः।
२२. देमचन्दरसूरिचरितम् । १९९
तग्रोप्याचिलं ख्यामी चेदिच्छति ततो शवम् ! विजयोऽस्याभिधाऽपीदगपरानितवाकरी ! ४५५ #
शति विज्ञापना शस्या सको नायको भुवः । विदधातु विचार्यैव नतु भयुपुरो मतिः ॥ ४५६ ॥
विक्षपेऽन्ावनीनेता ध्यात्ममायवचःकमः } ञे मभ्निय् { भवद्भास्यात् कायजातं भया स्परवम्.॥ ४५७ ॥।
सये ! शरण यदा पूर चर्यं सामान्यदरत्तयः 1 स्तम्भतीर्थैमगच्छाम दविन्रययुपोपित्ाः | ४५८ ॥
बोसरिषैदरसाभिः चैप्यतोदयनान्तिके ¡ जङ्कृा्थंलवन्धागात् तदागः सरितं नमे 1 ४५९ 5
पतेऽ्द ! स्वामिनो भक्ता इति चेवस्यभून्मम । परेषु रोषणः स्लीयामाग्यद्षो कती न खः ॥ ४६० 1
तथा भ्रेताम्बसचार्यो देमसरिर्मया वदा । प्रदोपसमयेऽदाक्षि करपद्वमसमः भिया ।॥ ४६१ ॥
पाथेयं कषय! किंच न दाद् यद्यसौ भ्रुः । साव्यं कः प्राप्छदानन्दि भयस्सङ्गमञुन्दसम् ॥ ४६२ ॥
तथां वद्वचने तथ्यमभूदूः दैवतवाक्यवत् । अधाषि ध्वनति ध्मातघण्टाटङ्कारवद्टृढम् ॥ ४६३ ॥
चिम्वस्यास्य प्रतिष्टा व्याजात् स्मारयता शुरुम् । ममोपटृतमदयर्यं कृतादेदी नयधमः ॥ ६४ ॥ 10
सथा शरीसिद्धराएजोऽपि दत्वा खंगएरभ्रूपतिम् । तसातीयवहुववेन रातो देशं न यासितुम् ॥ ४६५ (
इदानीं व्वत्पतु्ुद्धा शत्रवस्ते विनाशिताः । सर्येऽपि च यथा तेपां नामापि नि घुप्यते ॥ ४६६ (
शक्ती न्यकषेपर देशश्च खुक्तलव्ाधिकारिणः ! देदय् धीमान भवदव स्यामिमिफटे हि तत् ॥ ४६७ (1
फीतिपाटछमायेऽसो पदातिर्विमददिषु । अबुधः सायुगीनेन स्वपिपिपरव बुधः कतः ।॥ ४६८ ॥
तीरथोद्धार्च सन्दि्टस्ेव ते तदपीह नः } साये ततोऽधुनैवायमदेदो भयात् तच 1} ४६९] 15
एनगोक्चात् समादाय धनान्यापूर्णतावधि । पूरं तस्य प्रधानस्य खस्यास्माकं च भाच्छितम् |} ४७०
इदानीं सवस्य देवस्य विर्यं मे दय दतम् । पुण्यैकभ्यं समभ्यर्च्य प्रान" छु्महि ततः ॥ ४७१ ॥
ततः खन्दश्यमानाघ्या श्रीमद्चाग्मटमविणा । संवचालाचटायीदाः पाप चास्य निनाटयम्॥ ४७२ ॥
शीमन्वं पानार्थं परगानसते मूटनायकम् । ददर मनिणा ख्यातमनितं तदतु परयुम् ॥ ४७३ १
बु्मारदकपूरकसतृदीचन्दनद्रैः 1 सुगन्धङ्सुमशवाचः दिदधे वासनावरत् ॥ ४७४ ॥ 20
छ्यजिशपच् तीर्थरां त्वत्मभावात्नुपं रिपुम् । भस्मिन्नवसरे नाय ! विजेष्ये स्वत्मसाद्वः ॥ ४५५ ॥
तसो भम भवानेव देयो माता रुः पिता । अद्र साक्षी भयान् मिन्! पास्यमेव््यो भया ॥-युग्यम् 1
इयक्त्वाऽऽनम्य सं भूपः पुखकाङ्कितविपद्ः } तदा पिजययात्राये सैन्यानि समवादयत् 11 ४५७७ ॥
§ १७. उपचन्द्राचति प्रायात् भ्याणैरपरमाणकंः ! भावासान् दापयामास तत्र भूवासवो सुदा ॥ ४७८ ¶
त्र विक्रमस्िहौऽल्ि राग्ये युस्य^महाधरः । राक्ष कटकसेवाया निर्विण्णो गमनामनाः ॥ ४७९ ॥25
प्रश्सीः स गदामादर्निभैः समममखयत् । वयं रेदं परं प्राप्ता निर्जीवदरपसेैवया ॥ ४८० ॥
क अताप्रो वटं क चा चन्तदेशान्तरे नरे ! चत्र विरपदाजीपे नमस्छाते'ऽपिदुप्करः 1 ४८१ ॥
भस्मापारः पुरीषा जदा सूर्मि रिवाचनम् । परं वेपे प्रणामो सः काऽत्र सग्यविदम्बना प ४८२ ॥
सस्यात् कथंचिद्भैव ययसौ साध्यते चपः ! असी दि श्षशकः खद्यो" सणजिष्मयवाटकम्, ॥ ४८३ ॥
कोऽपि चौटुक्यग्वंसीयः क्षाव्रतेजोभिसदुवः ॥ राज्ये निवेरयतेऽस्मारं वदां फमीचिती 1 ४८४ 1 9
आदस्य प्रथानाश्च नोचितं भवां षले । स्वमिदरोयो वतोऽषीरासिद्धाधिपपदस्यितः 1 ४९५1
असां सर्थथाऽऽराष्यो युदधेष्यनियतो लयः 1 दुरीपेषयिदेयेण विगदं ददद धनम् 1 ४८६ ॥
उवाच च फं षध्योग गूषाटोऽमयौ यिष्यति । शतं दोऽ"परविङामिरपायं यदव भषम् ॥ ४८७ ॥
1 अतिना 2 2 अषनं। 3 दि ग्दयाय । 4 म अवुप्यनहापरः + 5 दि ननय्ये। 6१ णज 24.
चोकम 1 8 द कोष्ठो, 9 भ षो पपुमिमिर +
2९१
10
1
32
प्रमावक्च्ति . -
य्य दि तस्व यक्तारः खामिना करणे एनः 1 प्रमाणे श्वगचिनीय ! तत्र प्रतिमासितम्ः ॥ ४८८ 1
अथाद् विक्रमो वहियस्ं प्रकुरूचाघुना । मत्पोयेऽघौ ययावदयमङेडेन चिनदयति 1 ४८९ ॥
*यचास्यन्निगित्तं वे निजावासेऽभिरदीपनम् । परागर्भ्यात् छमदेरेतद्* विनाशलयैव सूचकम् ॥ ४९० 1}
दिं च भरविदधामोऽर दुष्या भयितव्यता 1 राग्योच्छेदोऽस्य सम्पन्नो भूपाखो विजयी पुगः ॥ ४९१ ॥
भीसिद्धाधीद्ापषे यः भाच्यपुण्यर्मिदेरिवः । प्त्सदश्चयान नासौ योग्यो भविष्यति 1 ४९२ ॥
एवं चिम्र्य वेऽबोचन् दस्तरटकटाट्यः 1 ख्वाम्यदे्ः प्रमाणं नः कायौ नाऽ विचारणा ॥ ४९३ ॥
सूधरिखतो भूम्यन्तरा सीध निशितम् 1 उर््य॑ च सम्भपद्रादि वटं बलान्चलोपमम् ॥ ४९४ ॥
सम्योपरि प्रतिसीरप्रावारालप्णास्कृताः । मण्डिता दिततोटोचाऽवचृः पद्मलया ॥ ४९५ ॥
म्तः कुसुमे च्ैर्विच्छन्दकडतरपि । सुन्दरा तय श्य्या च सूतन्तुमयाऽरचि 1 ४९६ ॥-युग्मम् ।
एकन्र फटे षेः सरसः यर्वमन्दिरे । सदिराद्रारसंपू भस्मीभवति तत्णात् ।। ४९७ ॥
एवं निवे वे नेत नेत्रे वाप्प्ुवे दधुः । चन्नायकोऽप्युवायैवं मति; कायेग्रसाधिका ॥ ४९८ ॥
असौ यथा तपखीदर्श्य्यायां बद्ध द्विभिः* । आशिषठक्षो निवेश्येव" तदास्यापोगते' गि; ॥ ४९९ ॥
इति प्रातर्वियिन्यायमायाच्छिनिरमभ्यवः । राजपादान् नमश्चक्रेऽनीदुगपूर्वकम् । ५०० ॥
वि विक्षपयामास मारवो मण्डलेश्वरः । द्म्मात् सुधां सुखे विश्रद् विपषपूरणो घटो धया ॥ ५०१ ॥
अरकुक्त दम्यं मे रसादः प्रियतां भ्रमो ! । वत्र प्रयवसानेनावसानेना्* दुःखितेः ॥ ५०२.॥
श््यालेति घीनिधिभूपो मारवेपु न दिसेत् । भरद नः परिवारः प्राग् ुंक्तामतु वयं तवः ॥ ५०३ ॥
फं एयं टि दितान्येपी खामिमक्तश्च ददयते 1 प्रमारछकेोद्धतं मवन्तमभयं विना । ५०४ ॥
तत्र फः प्रतिपेद्धालि शुम फाये सदाधर ! । अस्माकं मवदावासर एव योग्यो विटोषितुम् ॥ ५०५ ॥
स्याम्यारशः प्रमाणं मे इति प्रोच्य परिच्यदम् 1 भक्तोऽसी भोजयां चक्रेऽपराष्टावध्यधापया ॥ ५०६ ॥
अद्भरशालवः ख्मिमूर्भिरस्षासदोयताः । आहूतालसमसं च शुदटिमं प्रपदीङृतम् ॥ ५०७ ॥
य्रासम्न; पुमानेगो षृद्धो मतिमतां पतिः । आनिघ्रद् गन्धमद्यु्रं ध्मावाद्वारगणस्य सः ॥ ५०८ ॥
विममरी मिजस्यन्ते विशानं रिच्धिदृ दतम् 1 तासे यष्ठिसम्बद्धं परुदरोदस्य" पारणम् । ५०९ ॥
ततलं विक्रमः साभिप्रां टष्टिविरारवः । परि्ायातिसथपरे षद्राशयरिरोमणिः ॥ ५१० ॥
यय चिग्रमिद्ोऽय सद् तेनेव मन्द्रम् । राकः प्राह च मतसीधे नाय ! पादोऽवपायैताम्॥५११९॥
घय भरूमन्सया वेन न्यपेधि गमनं प्रति । भूपतिः प्राट् तम्र मे ममच्ठं मोमितं सवया ॥ ५९१२ ॥
ययं तु प्रारृत्रियामायां विन्वाजागरपीडिताः । अधुनाऽम्यवदेपु" नाभिखापु्येनसः ॥ ५१३ ॥
शरदश्वापि दयैः प्रयाभाय विचारिव५" । संप्रयेव तनो ठका वाया प्रम्पीवते यया ॥ ५१४ ॥
रयमपि म्ब घमू स्री न्यविशार्द ! 1 सीप्रमागच्छ न ष्टेरा'* जुम्मायन्ते स्वरायिते" ॥ ५१५॥
धन्नशशं यदपनोमित्युर्त्या घ प्रययौ स्वञ्म् ¡ धाम सानमिवायं स्वं विगृरान्" चेनसि शणम् ॥५१६॥
हइटिगेय भरास्पे च सन्यायारः" प्रभोन्दरा । अपिरादू पिपुदुम्योपरण्डे रिषिरं थौ ॥ ५१७ ॥
म यथाम्धानमातम्यौ दिपिरस्य निभेरनम्' । अदर्दियं प्रदर्फे चापरद्व्यप्रभटोदुरम् ॥ ५९८ ॥
1 र धमत । 2 ॐ विवद! 3 र सवरत । ९ देर इये 5 23 कप्मतिन. 1670 निविरदेत। 77 दश
"पेद 1 8 4 सरदणमेदगमेनट, 1) श्रषपर्यरेगदतरेनय ॥ 9 पप ष्ठे 10 4 प्रमोद) 2 प्गुषिरे-
प 31 0 ष्न्दष्टेा 15 रर निरे 13 देर दष्येय। 14 र जुमदां तददपते, 2 णेमादंते वपय +
15 4 वदप 16 ^ संन््दरवमोभ 7 सहदे सद्व 17 ठे निररं ।
२२. देमचन्द्रसूरिचारेतम् १ २०९१
अंणोराजोऽप्यजनानः सिद्ध ङकम्भभवव्रदम् । अवमेनेऽवरेषेग्रस्यादापोर्भिभिरेव तमू ॥ ५१९ ॥
अथैकादश षपोणि विज्ुगोप पदोरधः ! भमाय छादसोऽभ्यस्तु काऽ मूपारकल्पना 1 ५२० 1}
हतसन््वोदुवैर्भीया छ्रिमैरपि दृकैनैः । जीच जीवेति जस्पद्भिर्मतो सजा स्वसेवकः 1} ५२१
वथा चारूमरः शीमतसिद्धराजस्य पुकः । दष्छादकाखरधान्तदटस्ती मायुपतिठते ॥ ५२२ ॥
इलनस्पविकस्यैः सर यबान् नासत् तद । दुर्गे खरम इवासीन उदासीनोऽङ्ृतोभयः ॥ ५२३ ॥ ॐ
इन्ततोमरशक्यायैः पूर्णेष्वद्राखकेष्वपि 1 विके न मटघ्ावं निजसाग्यकदर्थिवः ॥ ५२४ ॥
श्रीमान् कमारपगछोऽपि ष्येवि भणिधिव्रनेः । अनीकिनीं निजां दानमानायैः समपूजयत् ॥ ५२५ ॥
गजानां प्रतिमानानि शशद्धखान् युकसं लया । अश्वानां कवि फा-वर्या-दाम-पस्ययनानि च ॥ ५२६ ॥
रथानां किंकिणीजाख्चकाद्घयुगस्चम्विकाः । योधानां दसिच्छ-वोरवखयानि च वन्द्रकान् !॥ ५२५७ ॥
सुषर्णरत्रमाणिक्यसूवीञुखमयान्यपि । चतुरदगेऽपि सैन्येऽसौ मूपणानि ददौ युदा ॥ ५२८ ॥-विदोपकम् {10
तेदणटमकपैरकदमीरनविरेपनेः १ स्यं विरिप्य वश्ाणि भटानां पटुदा्रताम् \\ ५२९ ॥
सदस्पवचपेयजासीविनिकिठस्जः ! कामं धम्मिटमाछसु ववन्ध स्वयमीदिता ॥ ५३० ।-युग्मम् ॥
देमन्वषिदपव्राभैः शआातकुम्भसमैरसौ । स्कन्पानभ्यचैयदू योधप्रधानानां प्रमोदस; ! ५३९ ॥
साल्थकारे निशीथे च राजा तेजःप्रतापभूः { तादुत्साह्य खुधासभरीचीभिर्वचनदीचिभिः ॥ ५३२ ॥
चन्बारु संमदोत्ताखकरफेलिडखावनिः । धूयेवक्निर्घोपं रदो योगीव निष्वनिः ।} ५६६ ॥ 15
पर्व्ापिखकाभूमिं गत्वा तृैरवान् समम् । व्यस्तासयत् तथा चक्रे भूषः सूकरिकास्तया ॥ ५३४ ॥
तद् च वारभटामायस्तेनादिष्टः समानय । आप्रभाताच् पंचदकतीमारद्रणां सैरिमत्ववाम् ॥ ५३५ ॥
तेनपनीत्पच्च ताः संबन्मिण्तेऽथ स्यमण्डयः" । द्ददः प्रपाद्यामादुन्मध्यस्य मदोत्कटाः 11 ५३६ ॥
प्के च दशमः खद्ानयुत्पाटयायस्हुटतम् । भाकारकपिशीपोणि तच्छी्पणीव विक्रमात् ।। ५३७ ॥
ख्यद्रवज्नय तेऽन्तखा विहिते संप्रसारणे । हस्लीकृताः° कुमारेण मूपेनाख्यातवेद्विना ॥ ५३८ ॥ 20
विदय भीषुरद्यरं षदिर्निस्खरत् प्रगे ! अर्णोराजोऽपि चत्राङी सजीवे विगतर्परदः ॥ ५३९ ॥
चायमिषु संमामतयेयु प्रविशब्ितैः 1 श्ब्दाद्रैतं बभूवात्र पष्ठयोरुभयोरपि \ ५४० ॥
तयण तवा तत्र देद्ानाश्यश्चमानिवः ! परियज्य ययुः भराणाः पाठं शरणार्थिनः ५४१ ॥
ततः भवध्ते युद्धं सन्नाखद्धि शराशरि ! बाहूबाहवि सर्वेत्रादद्यमानजनास्यकम् ॥ ५४२ ॥
शरसंऋान्विकाले च भूधरा भस्मया इव । बहुदा यण्ठ्यम्रानाद्भा जददयन्त ग्जेश्चयाः ॥ ५४३ ॥ 25
पक्प्माण्डकानीवाखण्ड्यन्वात्र तुरद्धमाः । शालिपपैटवद्रथ्याः समनु्ेन्तं निर्भरम् ।( ५४४ ॥
धरिपरितिमकाचिद्नवच् परचिजठरावकिः । प्रादिता तत्र कलेयश्रीहफुष्छुससंङकाः ॥ ५४५ 1
विचेसयैगने रधा मूलं मांसाभिकाघुकाः । निमागस्थाप्यरो दूता श्व भ्राणेश्नसद्गमे 1} ५४६ 1
इयेवमम्बयख्यातिनामोदषष्टनपूर्दकम् 1 युद्धे भवति शान्वासु धूलीषु मद वारिभिः ॥ ५४४ ॥
पटटषार्णयोसद्र दन्तादन्ति विनयः 1 चय्यासमयो राक्ञाऽरिनिपादितया शिवः ॥ ५४८ 1 99
इदयाललाभोरणस्तय हस्ि्टफाभयापहटत् । उत्कील्याच्छप्ीं द्धिः स णत्वा तस्य शुदी प्यधाच! ॥५४९॥
चचश्वारूभरो गर्वाद्स्तिद्न्वे पद् दधौ । यत् कियान्, परलेन्णय्ग दवि चेउसि चिन्वयन्.॥ ५५० (१
पक्षयोम्यरेशषोऽपि ऊोचमे सेन्यथीविश्् । वं विधदिवं श्वं महयधग्सुखं यद्र ॥ ५५२ ॥
1 ए खवन्विणोवरवमे ६ द्ध छ "ष्ये च! 3 2 दः १ 4 त दे नाषद्चमानि च्च 1 5 4 प्व ।
अन २६
१०
10
भ्रमावक्चसिति'
शद्धिरेन ठदाऽजलि शाम ! स्वमीद किम्. भेदिवो वारणं पश्चाद् व्यावचैयसि यत्सखे {॥५५२॥
सख प्राद माय ! नो शक्यं सपरेऽपि त्रयभेद्नम् । निषादी इयामलः खामी गजः कठभकेसरी ॥ ५५३१ ॥
प्याकभैमैतो नीचैखतः परतिगजात् पतन् । शघ्ुराभ्यस् सर्वखं ग्यास भरस्त्वया ॥ ५५४ ॥
यावदेवं बदयेप तावद्विवटिती रदौ 1 अन्वद्ैयोजवात् तत्राप्तत् खखामितेजसा ॥ ५५५ ॥
जगदे वल्वर्मविः सुमदैः संयतश्च सः 1 अर्णाराजश्च राक्तापि कुन्तेन निदतोऽधिकफे ॥ ५५६ ॥
भरणादगभियुखः कोदिशीकथ्वारुभं विना । व्यावसैयद्, गजं सेनाप्यस्य व्याजुधुटे ततः ॥ ५५७ ॥
जितं निवमिवि प्रोच्य पटमभ्रमयत् प्रयः । मन्यमानश्च राजानं खं तदा विक्रमोर्ितात् ॥ ५५८ ॥
सासन्वाश्वाययुः सवे संशु तं पर्मवास्यन् ! नितो भवद्धिरेवासायिदायर्ययदच् चान् ॥ ५५९ ॥
देशः फो दुण्टाैलस्य सेनाप्यदण्टवत । सुद््पणाः सत्तवदीना युद्ध प्रषठप्रदायिनः ॥ ५६० ॥
तत्चमूचराः सर्वे दीयद्रविशेधनैः । खयं म्रहणतोऽवृप्यन्नासप्तपुरुपावधि ॥ ५६१ ॥
जिवरारी ठतो भूपो न्यवसैव पुरं प्रति । यच्छन् यथार्थनं दानमर्थिभ्यः कपटृधवत् ॥ ५६२ ॥
६ १८. अष्ाददाकातीदेाप्र्यपत्तनमासदत् । पूर्ववत् यृत्तमद्युप्र तदीशस्याप्यवुध्यतः ॥ ५६३ ॥
%
8
50 ६१
दपतिर्विजये सौविदठान् मदानथादिशत् । सतो निमच्रणायातः पश्वाद्वुन्धयक्यत । ५६४ ॥
रपय प्रेष्यान्. निजां स्तस्य मन्दि मन्दुरावरम् । अञ्वाटयत् क्षणादेव यथाभवदसतूसरष््ः ॥ ५६५ ॥
शकटेऽनास्ते* शितः खस्थानाच्ालिवान्नकः । दुंकरेऽप्यन^छंभूषणुः सोऽभूत् का वचने कथा ॥ ५६६ ॥
नडुत्तारेषु पापाणोदूधाटसखेकटमूमिषु ! मभूदखग्विरिप्ाश्चः स पद््कारस्छुरच्छिाः । ५६४ ॥
परमारान्बयै राजपुमरैर्तायं भूपतिः । सम्यक्प्रणम्य विज्पतोऽन्वमन्यत “ृणासृतिम् ।॥ ५६८ ॥
मश्वाविमच्रकटिचमुचु्नछृवतोरणम् । अणदिद्धपुरं पाप मापः प्राप्तजयोदयः ॥ ५६९ ॥
मद्योरसवे प्रवेशस्य गजारूढः सुरेन्द्रयत् । चागमटस् विदां स द॒दे रग्प्सायणम् ॥ ५७० ॥
तय भ्रविर्य भीमन्तमनितखयामिनं पः 1 भाचैयत् सुरमिद्रन्धैरलयासन्नोपकारिणम् ॥ ५७१ ॥
श्रीपाशचेमय च स्पत्वा संपूर्य च ततोऽवद्त् । प्रागुक्तं यन्मया नाथ ! तत्तयैवावधार्यताम् ॥ ५७२ ॥
वतः भणम्य सोत्कण्ठं कण्टीरवयरासने 1 पट्जगडुम्मसे स्ितोऽगाद् भूषदाल्यम् ॥ ५७३ ॥'
गोग्रयदधाद्गनावमेसद्धीतस्ुटमद्गठः । प्रतीच्छन् रिरसा वद्धौपनान्यजुवमूव सः ॥ ५७४ ॥
ठतो विक्मसिहस्य स्याने सन्धीतरिवेरय च ! आनाप्यानत्िदृे वं “मूपाटः प्रद् स्मितः 1 ५७५ ॥
भे चिरणपवियरण मूपा एव पद्रताम् \ भ्यएन्ति तैव खरमन्दः द्रि स्यं घेन दशितः +} ५७६ \)
परैव यद्यहं स्वां मो { वही रोता ठो अवान् । भस्मीभूतः छ दय्येव सपुनपटुवान्धवः ।¡ ५७७ ॥
यादार भवन्तः स्युगरहकर्म॑कय मम । मिना न चयं नायासारशास्तदसून् षट । ५७८ ॥
अक्षि वंदिशाठायां ततोऽसौ निजव॑म॑वः 1 द छोये दि भोग्यन्ते रानभिलामसास्तमः ॥ ५५९ ॥
सथा शीरामदेवाप्य'तद्वातुमैन्दनं कपः 1 श्रीयदणेधवङं चन्द्रादद्यामेष न्यवीवि्न् ॥ ५८० ॥
[1
अन्येयुवौरभयामायं धमौयन्विकवासनः । अष्टच्दार्दैवाचायोपेष्टारं गरं चपः ॥ ५८१ 1
से; श्रीदेमघन्दरस् शगमौरयसोरमम् 1 आ्यदृ्षासविद्यौपमभ्यानोपदानश्रियम्' ॥ ५८२ |
ीध्माह्ूयवाय्े राज्ञा वारमटमश्निणा । राजयेदमन्यनीयन्व सूरयो हूमानवः ॥ ५८१ 1
1 2 शव्वषुप्ववै) 2 ए षष्व्। एद धष्टेनाख्ठें 3 4 2२ इधान ) 5 कप सयुन्मत्तदणां खपिम् । 6 प £
मूषानं 1 ए र गमदेषच्यं ॥ 8 2 रकमाध्वम्।
२२. देमचन्द्रसूरिदरिवम् । २०६
अभ्युत्थाय मदीञेन से दच्ासन्युपाविशन् । गजा छुरत ! धमै हिक सैनं तमोम्ः ॥ ५८४ ॥
छथ तं च द्यामूखमाचस्यौ स मुनीश्वरः । जसलयस्तेनवानापरिप्रहटदिवजेनम् ।। ५८५ ॥
निशाभोजनुकतिन्च सांसारसय हेयमा । शरति-स्छति-खसिदधान्तनियामक्तैरैठा ॥ ५८६ ॥
उक्तं च योगश्चाल्ञे-
चिखादिपति यो मासं आणिप्राणापदारतः ! 5
उन्मूकयल्यसौ मूं दार्यं धर्मशाखिनः 1} ५८७ ॥
अश्रनीयन् सदा मांसं द्यां यो हि चिकीर्षति }
ज्वलति ज्वरने षष्टी स रोपपितुमिच्छति ॥ ५८८ ॥
इन्ता पटस्य विक्रेता सृस्कता भक्षकस्तथा ।
केताऽलुमन्ता दाता च पातका एव यन्मतुः ॥। ५८९ ॥ 10
अनुमन्ता विशसिता नियन्ता विक्रयी !
संस्कर्ता चोपहर्ता च खाद्कथेति पातकाः, ॥ ५९० ॥
जाश्र्वा प्राणिनां र्सां मास्चत्पचते छित् ।
न च प्राणिवधः ख्यस्तसान्मांसं विवर्जयेद् ॥ ५९१ ॥
दयादिखवेहेयानां परियागयुपादिशत् १ तथेति भतिजमाह् तेषां च नियमान् श्रपः ॥ ५९२ ॥ 15
श्रीयैयबन्दुनस्तोव्रस्तुतिभुख्यमधीतवान् । चन्द्नष्ामणाोचप्रतिक्रमणकान्यपि ॥ ५९३ ॥
अद्माख्यानानि सचौणि तया गाधाविचारकाः } निं व्यशनमायन्त पर्थसेकादानं तथा । ५९४ ॥
ात्रायापरकारं प्वाराच्रिकसयाप्यरिक्वत 1 जैनं चिरि समभ्यख चिरभ्रायरूवदू बभौ ।॥ ५९५ ॥
भारते चाभिपादरे पग्माठुशयं गदः । उवाचावाच्यमेवन्मे पातकं खश्पादकम् ॥ ५९६ ॥
निकयोऽस्यांहस्ते नास्ति खुनरेतद् ब्रवीम्यहम् ! अपराधी, निगृेत राजनीतैरिति सिः 11 ५९७ ॥ 20
दशनाय पतयास्यध्य मांसाष्टारापराधिनः । सर्वत्र सदते क्तौ द्टमित्यं स्टरतावपि ॥ ५९८ ॥
शुखसाह महाराज १ रूढं स्थूरमिवं वघ } सषदेहापदा न “स्यान्नः छरति; इृतकरमेणः 1} ५९९ 11
तठ अदतधर्मेच्छापवित्रितमना भवान प्रवर्च॑तां तथा पदकः समस्तः क्षाल्यते यथा 1 ६०० ॥
दन्ता द्वात्रिशतः पाप्ममोक्षाय सवं विपापय । द्वात्रिंशं विदाराणां ्ायायामिव तेऽबनेः ॥ ६०१ ॥
विजवष्ुस्रिश्ुवनपाटस्य सुताय च । मेरुणटनोतनं चैदं श्रीजैनेन्रं विधाप्रय ॥ ६०२ ॥ 2
अधाद मेदिनीपाखः सुरीतिरियदुञ्वङा । भवकान्तारनिस्तार पतदेव च शम्बरम् ॥ ६०८३ ॥1
अथो परमया भया भष्दिणोत् मसुसाल्ये ! अपरेयुख्च संप्राप वार भटस्य निनाठयम् ॥ ६०४ ॥
वन्नायावस्य भपस्य ययौ नेपाखदे छतः । श्रीविम्मेकर्विंशयद्भऊं चान्द्रमणीमयम् ।1 ६०५ ॥
शराष्तैऽमराषटते तच मूते चिन्तामभाधिव । सर्वतो ल्यकसद् यजा पूर्णमासीनिदीययत् ।॥ ६०६ ॥
उसो भद्निगमास्र्ै प्रसाद्विरादाननः । कयाप्यमाय ! कार्येऽदमधमर्णो मवानि वः ।\ ६०७ ॥ 3ॐ9
शारण्य स च पराह प्राणाः खामिवशा मम । परिच्छदो धने भूमिरास्या कान्यषु वस्तु 1 ६०८ ॥
सना भखलि्ये परादौ मे प्रदीयताम् 1 खनायं कर्यै मिन ! यया भतिमयानया ॥ ६०९ 1
मदाप्रस्दो मे नाय ! भवव्येवं धृिमेम । थी शुग र विदारोऽदः षरे साम्याक्यवाऽसतु चव ॥ ६१०॥
1 # मनोर् । 2 मे चङरे्ण्दं स्वाभिः । 3 ग मनगमशव्ञ 2 च्मवच् 1 € वेने । 502 वे ।
10
15
२0
43
२०४ प्रमावणवरिति
६२०. दिनि स्वामिने विरपये वद्वपार्तम् । श्रीकीर्तिपाखवः पित्रा सनिं मम यद्वचः ॥ ६११ ॥
शीद्युखयरीयस्य प्रासादः भेये मम । सीर्भीर्मल्त्योद्धायं इवि मे एयमस्यद्ः 1 ६१२ ॥
मलुपद्यादिं याद्या भये वदा । देयासपतवेठायां कीरतिपाटगविशाव् 1 ६१३ ॥ `
जसलल्मरद्चपनं जात्या यौ चेयोदृतिस्त्वया । ख अद्रैशो ममातु खैः पिदुयदरण्यह्ववे ॥ ६१४ ॥
शरतेवाद चमोऽ फर्येऽसिन् सोदाद्रान् 1 एवमप्यसयवष्यवचनस्वं दि नः सते ॥ ६१५ ॥
ख्ामिन् ! मदापखारोऽयमिदु्तवा घ्र घीषपः 1 विमदा्रो ययौ धेषठिव्यापारिपरिवारिवः ॥ ६१६॥
च्य मुं नत्वा मभि मखिनिर्मरः । गुरूदरन् भदाप्यादयत् प्रविपरीश्च सवे ॥! ६१७ 1
दिमानमि भमा प्रादान् करभिद्र्या । पाटिकानि घतुप्पाीः पटशार फमण्डिवाः ॥ ६१८ ॥
चद्रापतुरफाधापि सयर्मिमानोपमशुतीन् 1 छनेफगटसहादसद्धीर्याएवप्ववान् ॥ ६१९ ॥-विरोपकम् 1
कर चैनो यिद प्रलासन्नमरामात् समागवः 1 निषिदीरप्यस्य "ए्ाविपरषययुगं धयत् ॥ ६२० ॥
पदुद्रम्मनीविकसैश् फीवग्यशुवपं यद्न् 1 टे मादकन्यूदयाद्व्यादू सरूपकाधिकम् 1 ६२१ ॥
द्रम्म स चा्मपित्याऽवितुष्टः भीष्पमम्सुम् 1 शुभै सपक पूजयामास मसिः ।। ६२२ ॥
शद द्रम्मान् सप्त उकष्ठानिय प्रन्यौ यष् सुदा 1 यीद्यकः सथियाधीशं सत्य्ीद्रार्मागमत् । ६२३ ॥
ददते रेन मभीन्दुरीपसयमि्ाम्वण 1 शूेनिय एद यदनाठदेयाखरन्भवः ॥ ६२४ ॥
स स्वमृषरन् प्ाच्यपुण्य-पपयोरेवदुन्वरम् 1 पुरुपते समेऽयुप्प गम चानीदगाहविः ॥ ६२५ ॥
सर्नमौष्िष्मागिक्यामस्मोगुदुसीरय दय् 1 व्यापारि-त्यवदादखजी विरद परिच्यद्ः ॥ ६२६ ॥
वीप सुहुटापदरमण्टछाभ्य्िददमः 1 भीनाभेवमारी्य जीर्योद्धार्मनोस्यः ॥ ६२५ ॥
जदं तु समृदिण्पाप्यमिमूनो निरसनसयवः । सन्प्यायप्यपि सन्दिग्पादापमातियु पाधमः ॥ ६२८ ॥
हुगपोन्धनषिटरि पासेरवाददि । पञ्न्पण्डाभेन पन्यंमन्यो दिनै प्रपि 1 ६२९
धवं पिरिन्वयन् द्रापपदिन परतः छवः । भीगदूयारमटदेयेन मननिनादुति दैपः 1 ६१० ॥
फिगादूपवमिपेसपे स द्राए्पाउशः । शूरमयार्मपि ठमादालदिशवः ममोः ॥ ६३१ ॥
सदु वर्षन्तः स उदक्य सथातुयम् सिरः 1 अनभि प्रमामादौ प्राप्रगीतादू श्जुम्पििः ॥६३२॥
कृत्यतिततुल्धिमानि भागग्रिति प्रण्टाशसम् । प्रागुषटनेदरषं स आरदकामदुःगषटन् ॥ ६३३ ॥
मापः श्वुनः प्राट् पन्द्यं हततोऽिवम् ॥ यद्र म्पपित्पारमा भीनिनम्ब समाप ॥ ६३४॥
द्ुषरषा स परे भूतया लाटमयि पिरेदितः। परम्मयन्सूपान् मे नन् ष्यप्यं धिर मरी भोः !॥६३५॥
सोद पोः प्रिेदौस्वः प्रोनितोऽमिन्वय्डुरा ॥ संग्रा पसं दोदिमनेनास्िनोऽवषम् 11 ९३६॥
सपा पापर्पिक्धमनप्र ष्यददाधिमियोनिनः 1 ए दी्पममुदरधनर१्पपमपथिनः ॥ ६३५॥
बदा मददपाननुम्वनीखमिश्ष्े ) प्राग्मद्धियलमो उ्ेद्ुष्यादभिपा व्यपुः॥ ६३८॥
ष्मा मामान्रमो ष्टो मेड द्रभ्ना पत्र मायद्मः 1 हाष्दरम्नप्ररडुरन्ति दय पन्यो मदाशमः॥१३९॥
ब्रूमो [0 101५५ पीत्वापूर् रम्यान् पीचद मां भमो !॥६४०॥
शदषःपन् पनम््मेडुरः मपिरोऽददत् 1 त मे पर्मगुष्ट धनान् सारम् ॥ ६४१॥
पौवर पिप्यररार०्य मेऽपषन् 1 मरो यीदिषदानयाणं दददक्वमप्पदः 1 ६४२ ॥
बदरो य र्य पििग्यादद मिशािपान् 1 धषदम्द चनो नापान्पन्दणं पनशतिनप्ा १४१
„ _--------------------- र
कृच 1,3.15, ¶ष्र1 3 र इर६१४५॥६ भै शुष 53 गदुष्ये।
२२. देमचन्द्रसूरिवरितम् } २०५
त्रयं स॒ फोटिखं र्यस्य द्रन्यस्य खरकर्मभिः । उपात्तस्य व्यये भतनद्रा्टतोऽन्यधनमिच्छवः ॥ ६४४ ॥
स्कीयकोपादादारपीन्, ततः पद्च्॒कत्रयम् । द्रम्मपद्वशतीं चैवं भ्राहैधद्धि गृद्एण मोः ! + ६४५ ¶
मश्नीदेन स चेत्युक्त; सित्वाऽवादीदसौ वगिक् } न विकरणे रुवं पुण्यमसिरद्न्यटेरातः ॥ ६४६ ॥
भवन्तः खामिनः प्राच्यपुण्यसम्पवैभवाः । कुर्वन्तः किं न छ्नन्ते मारां विप्रटम्भनम् ॥ ६४५७ ॥
इल्याकण्योदपद्रोमा मन्दु श्राह वाणिजम् ¡ मन्तो धन्यस््वमेवासि यस्ेदग् निःसपं मनः ॥ ६४८ ॥ 5
ततः केलिमपूरौः सपतरैनौगरखण्डकैः । धीटकं भददावस्य कभूरपरिपूरिवम् ॥ ६४९ ॥
तदु गृहीतया स सस्मानपूरितः स्वं गृहं ययो । गेहिन्या पिभ्यदभ्यस्तदुर्वाक्यारीङुलक्ितेः ॥ ६५० ॥
अकस्मात् सा च तं स्वादुबचतैः पर्ैतोषयत् । आजन्मादृटपूरवं तद् दृष्टा विस्यमाप सः 1 ६५१ ॥
तेनोक्ते च यथाद्तते साऽवादीत् पारिसोपिकम् । यन्न त्वया शीतं तिरति" मे व्यधाद् घनम् ॥६५२॥
यदि खं मन्निणः पारे सोहटंकाषिमप्यदो । अमदीप्यत् ठतो नादमस्थास्यं त्वदुमगृदे धुवम् ॥ ६५३ ॥ 19
धेतुयोग्यं ततः स्थाशु च्छं" णढं कुरुष्व तत् ! षयेच्युक्तः ङश राध्ये द्रमन्रारनत् ततः ({ ६५४ ॥
साते चास्ये सनित्रं र खदच्छतमवः स तु ! भार्यामाकायं कथयामास सा च ठतोऽवदत् ॥ ६५५ ॥
रात्रौ निन्ये किचिदधिवेयं नु सांभ्रयम् 1 वेलां बिठस्म्य तत्तमात्दाऽकृष्यत यत्नत; 1} ६५६ ॥
श्वत्वारि दैमर्टकान खदस्नाणि स चासदत् । अल्पया अपि पूजायाः फठमेतलिनेरितुः ॥ ६५४ ॥
भपैयिप्याम्यदं मन्निचाग्भटस्य धमं छदः । ईदृशि च्वयितं तीर्थे वद्धि ोटिगुणं भयेन ॥ ६५८ ॥ 15
पतरयाप्यलुमतः भातर्गिरिमारुद्य सन्निणम् । वीक्ष्य तदरीयामरास गृषठीतेयवद्शच तम् ।॥ ६५९ ॥
श्वेति धीससस्ामी प्राह मद्वचनं णु । ससत्वात्ते सप्मिदरम्मैः पूर्णो मम मनोरथः ॥ ६६० ॥
भतः परे भयद्रव्यं रहीतुं नादमीकिता । अनेन भविता यस्मात् सौवर्ण; सको गिरिः ॥ ६६१ ॥
अभिसन्धि्ै मे सोऽलि सत् खं दरव्यं यथारंचि । व्यय वेय युवाथ धर्म्म वाऽऽधेदि शीप्रवः ॥६६२॥
स श्राह एुतपोद्यादभाग्यस्य रनकं कितु { सथाता मे निव्येशतरकः छेरोऽद्रीक्षियतेऽख् सु ॥ ६६२ ॥ 20
भवान्. यथातयाकमिमं शक्तः प्रमुस्वतई } तस्स गृदधाणेदं वुषटोऽस्वु तपो मम ॥ ६६४ ॥
श्रद् मम्नी तो द्रन्यं न गृदधामि निर्थ्म् । एनं भारं न वोढाऽस्ि बादीक इव दुवीदम् ॥ ६६५ ॥
एवं पिवद्तोर्मन्नि-वणिजोर्दिनिमयगात् ! सनी च शरीकपर्दीशिः साक्षाद् वाणिजमभ्यघात् ॥ ६६६ ॥
श्ीयुमादिपरभो रूपकार्चातुटो धनं छदः } अद प्रादयं ते तत सवं व्ययस्व निजेच्छया ।। ६६७ ॥
क्षयं यास्यति मेधैतदू दानमोमैधैनेरपि । भन्यस्येदं हि नाधीनमनान्यन्मा विचा्येवम् ॥ ६६८ ॥ 25
छन चैवदभिक्ाने स्यसपत्री दुमुपाऽष्यठम् । अकस्मात् प्रियवाक्याऽमदर भस्मा च विद्धि तत्॥६६९॥
इदं समीश्य च भराव भीनाभियप्रयं ख च । सुव्णप्त्ुष्पायैखद्यानः समपूजयत् ॥ ६५० ॥।
जभ्यच्य भ्रोकपदशं ततः स्वगृदमागमत् । खशैः सुरुतेजैन्म पवित्रं व्यतनोचराम् ॥ ६७१ ॥
शरामदूयाग्भरदे घोऽपि जी्ोद्धारमकास्यव् । सदेवद्लिकस्यास्य प्ासदृस्यातिमठिवः ॥ ६७२ ॥
चनद्रम्मव्ययायिन्तावश्रादक्षेपचचछदा । पयैपूयन्द छम्भच्चा्ारयोद" शद सद ॥ ६७३ ॥ भ
रिरपन्दूरविव्े च ( १२१३) ष्वजारोपे व्यधापमद् 1
श्रतिष्ठं सअतिष्ठं च धीहेमचन्द्रखरिमिः ॥ ६७४ ॥
1 दतं प्रयतो 1 2 ति निति) 3 वे । +त सवमर्नरे 15 मे प्त शमवाष्े८। 6 पिन +,
२०६ „. भरमावकचरिते, -
६२१. इतश्च खर्विमानधीस्ततः प्रति विश्वतः । शीकूमारविदारोऽयं मन्यद्ुण्यरष्णम् 1 ६७५ ॥
पटुवैकटिकमभरेणिषटनाकोटिरंकितम् 1 विभ्वं श्रीपाशरनाथस्य निप्पननं रम्यतावपि 1} ६७६ ॥
परातिष्िपत् मे उपे म्र श्रीदेभच्युरिभिः । अतिचिन्वामर्णि' भ्राणिवाञ्छिवावीदवस्तुद्म् ।॥ ६७७ ॥
. भरासादद्यकनासे" च भूपविमषिफाभिधम् 1 छिद्रं विमोघयामास विश्ोपङृतिवयरः । ६७८ ॥
5 . पूर्ममासीनिक्षीये च रोमिभार्थनया तवः । भकरीछृततच्छद्रेऽमूवमसरावि विम्ववः ६७९ ॥
दचक्ुरादिशोगाणामपदारं जनेऽनोत् । उपचकरे क पवं दि पविः सर्वतो युखम् ॥ ६८० ॥
प्रासादैः सप्ठदसैश्च यथावधैर्महीपतिः । दार्व विदाराणां सारणा निरमापयत् !॥ ६८१ ॥
द्रौ श्ुप्रो श्यामरी द्रौ च दौ स्कोतखवर्णंफौ । द्वौ नीठी पोढदाय रयुः प्रासादाः कनकमभाः॥ ६८२॥
चतुरविंशतिपैयेषु धीमन्तो छषभाद्यः 1 "सीमंथसया्चत्वाप्यतुषु निव्येषु च ॥ ६८३ ॥
10 श्ीरोदिगिष्व समवसरणं भसुपाडुकाः । असोकनिटपी चैवं हात्रिशत् खापितास्तदा ॥ ६८४ ॥
द्र्थिशतः पुरपाणामनृणोऽस्मीति गभिवम् । व्यजिह्तपत् भ्रभोभूषः पूर्यदा्यानुसारतः ॥ ६८५ ॥
सपद्यविंरातिरादाद्व मानो जिनेश्वर; । भीमत्तिह्ुणपालास्ये पंर्विशतिदसफेः ॥ ६८६ ॥
विष्ठरेऽस्याप्यत भ्रीमान्नेमिनायोऽपरेरपि । समस्तदेशस्नेषु सैनयैलयानघीकरत् ।॥ ६८७ । युग्मम् ।
६२९. क्षणे भरम्मोपदेशसप सप्तव्यस्नवणनम् 1 घनदौगेसदुर्योनिभवप्रमणकारणम् || ६८८ 1
16 उपादिष्षत् भ्मू रशे स्पदेरोऽस न्यपेधयत् । अचीकरदमारिं च पटदोदूपोपपर्वफम् ।। ६८९ ॥
पुरा देशभरमिसेन राक्षा मूृतयगिकूभिया । सपाद्लश् रेषि्ट सेदिता राजपूरपैः ॥ ६९० ॥
तदा निषेधं जम्राहु स्या एयातुकस्पया । निर्ीराखेन' नो फार्य भ्यं चेन्मे मरिष्यति ॥ ६९१ ॥
सघुनाऽ्र भते फापि व्यवहारिणि विधते ! अनरे वदूषनं फान्वानीयवास्याधिकारिभिः । ६९२ ॥
स्वामी पमरच्छ घान् यस्य पिपुग्रश्रीमेदेदियम् । तेऽवदन्, रूदिरेषाऽखि वसुत्रस्य पस्य या ॥ ६९३ ॥
20 सत्याद् रूषः पूरे रक्तामेपाऽपिवेकधीः । यत्योरिल्यं विना याच्या दोपः बिजयुसेरपि ॥ ६९४ ॥
सकनाश्रवभियः सवोधीनाया तवे पाः । उचमाधममभ्यानां पुयवामतुयान्वि यत् ॥ ६९५ ॥
दर्मान्नाह् भविष्यामि विश्ररोदस्य नन्दनः 1 विश्धस्यानन्दनो भावी निर्वााधन उण्डिते ॥ ६९६ ॥
गृतमर्तेसुवाद्रभ्यमियौञ्द् भूपतिः सुधीः । अमुक" नट-रामायैरपि प्राकाठपजभि; ॥ ६९७ ॥
भ्रुर्निमेोपरानां सत्यात् परिवोपयान् । भूपयृत्तटसदृचतिखेप् त्तमुदरादरम् ॥ ६९८ ॥
25 वद्या
नयन्य॒क्तं प्रघुनघुपनामागमरत-
अमत्यु्वौ नापः एतयुगररतोत्पत्तिभिरपि ।
विसु्न् सन्तोपात् तदपि स्द्रतीवित्तमधुना
फुःमारश्त्मापाद ! त्यमसि महतां मस्तकमणिः ॥ ६९९ ॥
30 पथं सान्तःपुरो राना प्रसयाक्यानी' निरन्वरम् । एञ्यं धमार देषेनद्र श्व स्फीं िकण्टफम् ॥ ५०० 1]
६२६. अ्येपुर्मैनपर्मग्पं भूषां भयिभित्रमैः । वटदीन द्विपा शत्या कट्याणफटश्ापिपः ।॥ ७०१ ॥
भूषोऽप्यमियप्नाधागः प्रयागं यटसेटिभिः 1 फुभारषाटयग्तत्या चरभिन्दामयाप ष ।[ ७०२९ ॥
रितं घ प्रमू्पं यष् भरभोर्वैनस्य मे भमु । भस्मा परमयो सावी प्रा्रलासनद्यपयः ॥ ७०१३ ॥
धरसुराद म्रा ! त्यौ भोरानदेववाः । पान्ति जानारि ख्छन् सप्तमे यामे सान् ॥ ७०४ ॥
1 मदनल्म् शोएिलर। 2 देर द्रष्ये 34 0 एमन्ददव बल, ६ भू। 5 2 फतदसना
८२९ भगु 1 7 दे श्ड्दावपरि ८ 5 देर च्वदार्।
२२. हमचन्द्रसरिचरिदम् । -२०५
-श्वेदि सचमत्कारं ययौ भूपः खमन्दिरम्, । अध्यायद् रजनौ सृिधेधिना पररमा्षरम् 1! ७०५ ॥
वदधिष्ठायकरस्यादेशं साक्षाद् ददौ वदा । आग्यात् कुमारपाटस्य श्ुरलंगतोऽय' सः ॥ ७० ६ ॥
स्मे शास्रे चररेरिशदः स वर्दितः । नृपोऽवदददो शानं मद्रोनापसत्र वत् ॥ ४०७ 1]
$ २४. भन्यदाऽलिख्यमाने च खगुक्परन्थसश्चये । श्रायीया श्ासलनिस्ारविषये निधये धियाम्.॥ ७०८ ॥
ताद्यतरवुटिर्जञे %रमेभ्यो द्वेन च । दे्ान्तरादनायातैैशचिन्वा भूषतेरभूत् 1 ७०९ ॥
भद्वरेः करणे श्क्तिलंसनेऽपि न मे पुनः \ शाखणां व्रीडिता जय तरसे पूर्वना मया!) ७१० ॥
त्वारामे निजे ताखजाले खिताऽख पूजनम् } गन्यद्रव्यैव्यषाद् भूषः सुगन्धडसुैखथा ॥ ७११ ॥
उवाच श्दृणराज ! त्वं पूज्यो ानोपकार्ठ; } सर्वद्कौनिसाखराणामापारस्यं दरः ठैः ॥ ७१२ ॥
यु्तकावसििती चेन्मे भाग्यं जागतिं निमेरम् । तदा भवन्तु भीवादयः स्वेऽमी ताठभूरदः ॥ ५७१३ ॥
इत्युक्तवा परथितं शयुक्तामाणिक्यैः स्तर्णनिमितम् 1 भैवेयकं व्योः स्कन्पे म्यवेरयदशद्षीः | ७१४ ॥ 10
उ्यागरखय सीधमूदढौनमपितसौ भराधिपः 1 प्रातः श्रावदधयंसते चारामपाखाः भरं शुदा ॥ ७१५]
स श्रीताढतां जग्युः खामिन्नवर सर्गाः । यथेच्छं ठेखगैः साखसमूहो लिख्यतां वतः ।। ७१६ ॥
न्ञाभरणभोरयारि तेषां ससारिवोपिम् 1 ददावदैन्वद् दानमनादीनवचेतनः 1} ७१७ ।
देत; प्रवदते एुल्लकानां उेख्यदियिख्दा । भूपाख्यशसां भाग्यस्षात इव सद्धतः ॥ ७१८ ॥
राजा सान्तःधुरो गेदित्रतं मिभ्नद्मिन्दितम् । सम्यग्वभार सान्राजयं च श्वन्धीव त्रयोदशः ॥ ७१९॥ 15
{ २५. अन्यदा भूमं श्ीगदनिदस्वानिसंलवम् । ऊर्बन्ं म् सिपू्छेदस्ंफलपपरिपूरिवः 1 ४२०)
वलममासादत्रिषनेच्छुं भुदिकत स्छृटम् 1 गिरौ तारद्धनागास्येऽनेकसिद्धोन्तखिरी ।॥ ५२९ ॥
विदयार उचि्व; धीमजक्षप्यस्यानवैभवात् । -छन्ुञ्ञयापसमूरिरिरिरेपोऽप्र खदयताम्,॥ ७२२ 1
चलुरविंशतिदस्रोघममाणं मन्दिरं तवः । विम्बं चैकोचरशताह्कुडं वख न्यथापयत् ॥ ७२३ ॥
अद्यापि धरिदश्षनातनरेनद्रसवुतिरोमिवः 1 आते सद्घजनेटेदयः भासादो गिरिदरिसरः ॥ ५२४ 1 20
ॐ
१२३० जसीदुद्यनस्यापि द्वितीयो नन्द्नामणीः 1 जंबडाभिधया भ्ीमानमानवपरा्मः 1 जरा
भरीमल्ुःमारपादस्थादेशे बपठेरसौ ! कुकण्णाधिषतेर्मद्िका्नस्याच्यिनच्छिरः ॥ ५२६ ॥
ऊारमंदल-मंभेरीखदसनवकं तथा । ककणा-नेदपद्धं च रर पटीवनानि च ॥ ५२५ ॥
संत देकानिमान् स्वामिप्रसादान्निजविक्रमात् । श्य ज सं दा र इत्यं सान्वयं विदं वदन् ॥--युग्मम् ।
अय भीशृरुकच्छेऽसो श्री्रवनिनाछयम् । विर॑वनं काष्ठमयं जजेरं परिदटवान् ॥ ७२९ ॥ 25
पूणोत्ीर्णवरत्काषठपतूणौस्टावनिः ( नि ? ) ॥ यावःकीलकभरसयलट्कच्छाधकाभवम् 1 ७३० ॥
अशिदृरिगछन्तोयं पव द्वितं तदा । गभौगारेऽपि निग्योवदाद्ाविवनिनेरम् 11- तिमिं ्चेषकम् ।
पू॑रासादयुलील्य सवसवानसयं भयुं वचः 1 भकान्वजीेद्धिर् मदोधरूरसचीखनन् ।॥ ५३२ ॥1
शब्रान्परे छके' एतश्िदस्मिन् योगिनीगणः । दर््रिदाठश्चणत्देनाच्टञयन् भीमदम्यडम् ॥ ५२३ ॥
सर्वादधोणम्ययात्ान्वखतःगर्धवि दग्यक्क् ! जश्चु्प्यो विकीनाक्गः वं कीयतेवयम् ) ५३४ )} ॐ
पृद्मायत्तीदि तन्मा वाऽऽसाद्धा पद्मावती सुरी १ पपादिरग्द स्मे च्य सलं युथः सुवे} ॥ ५७३५ [र
मदापीठमिदं दिश्वमोगिनीरङ्य्गतेः 1 द्वसतं मओधयेननान्यो रहैमचन्द्रं छं विना ॥ ७३६ ॥
द्र
र न्वतोचमः ॥ 2 ति छानमेभ्नो । 8 2 ग्रष्ययय। 4 इय । ठ फो सस्ता! 6 म भद्रीच। ते स्षटे।
8 क्षि 5 कवत ।
२१
40
३5
६0
श्रमादकचरिति
ततः प्राठः प्रमरेपाऽऽकारणायादिद्चन्नतन् 1 वेगात् वेऽपि प्रसं द्रा यथादेशं व्यजिक्षपन् ॥ ७३५७ ॥
ते नष्टे मालेव शरणं नापरस्तवः । जीवितव्यं सपुत्राया मम देहि भमो ! तदः 1 ७१८ ॥
शेति गुराव यजधन्द्रसमन्वितः । आययौ पादचारेण समीपेऽम्बडमन्निणः ।॥ ७३९ ॥
गरणी थिवनिष्णात्े्टामैशचिष्ट वस्य च } चिच दिचिन्य वन्मादुदैदौ शिष्यगटकस्यपीः ॥ ७४० ॥
नरं निदीये दि्ासपात परैयय मेऽन्तिकेः 1 चपटान्नवरिव्यभकरं सोगन्धसंह्गतम् । ७४१ ॥
प्रादौखिकानामादेशे दापिते निरि सूरयः 1 दगौद् यदिः भवेदुसे गणिना सद् तेन घ ॥ ७४२ ॥
दूपादय गोपुरद्वाा तव निर्गमय ते तवः । गच्छन्तो द्यमने कठविद्धकदम्बकम् ॥ ७४३ ॥
चगथगिति शाब्दाव्ये वन्सुसे यलिमक्िपन् । या्चन्द्रसो च््टनष्टं वत् वर्षणादभूत् 1 ५७४४ ॥
गच्छन्वि कियदृध्वानं सायत्ते फपिपेटफम् 1 अद्रार्मष्ु ठनापि सपयदिपदक्षवार् ॥। ५४५ ॥
ससुखं तद्ाभूचत् तवोऽप्यपरे च ते ययुः 1 भीसिन्धवीखरीषेश्मपाश्चं कावरमीपणम् ॥ ७४६ ॥
खमरे व्यटोकंयन् यावत् वावन्माजीरमण्डटम् 1 अविच्छिन्नमदासीद्रष्दमीपितवाठकम् ॥ ७४७ ॥
शुध्यागि वर रक्तानि दिकषेपाय ननाश उत् { वोरणप्रे* मदादेभ्याः भयुरदंदमः स्थितः ।। ५४८ ॥
अनाछुटं गणी प्रोचे देमसूरिष्ठवा्वणे ! आायासीदिदूरेण पादचारेण कष्टम ॥ ७४९ ॥
जम्युत्यानादिका पूजा पुं सयुचिवा तव 1 एपोऽर्चितो यतः सैः षीजौलन्धरादिभिः ॥ ७५० ॥
एं यदव यास्य चटशष्वजङ्ण्टडा । पुरः* शीरैन्धवीदेऽयस्याद् योजितकरद्वया | ७५१ ॥
भाविष्यसिषीनां नो पिधेहि वियुधेश्वरि ! 1 अभ्बडं मोचय स्ीयपरिवाराद् पयादपि 11 ५५२ ॥
तवेद सद्ररेवौक्यं प्राह सा परमध्यदाम् । सदषागिमक् स परं योगिनीगपेः 11 ७५३ 1
गण्वयादं मदिषारिर्यमप्यष्तु येच । व्याध निज स्याने उपदेष्टुं समरथवा 1 ७५४ ॥
प्रमो; धीरेमघ्य्द्रस्य दीयतां मानमद्ुवम् 1 घसो यथोभयो ूपमयवि्ेव अण्डे || ५५५ ॥
शतयाकण्यै मयेद्धान्ता देवी शब्दं दधो गदम् । यदाहठः सवरगोऽयुग्रदढाय मन्निणम् ॥ ७५६ ॥
भरदापयानि याथो षः $ देव्येदयुदिते सति । प्रघादिवागमिरास्या फा परमक्षनिेः भरमोः ॥ ७५७ ॥
भययाः प्रायं पिश्रिद्ः दिपास्यामः पुनः भगे । रिन्येवि सुरी स्यान। स्वं ययौ प्रमुरम्यवः ॥ ७५८ ॥
भरीमदम्दटमशीन्दोर्निद्रा सत्री वदाययो । प्रावः साटसिकं मोगं स श्रीदेव्या व्यथापयत्, ॥ ७५९ ॥
शत्यं भसैन्धयीदेन्याः प्रुभिमोपिरोऽम्यडः 1 भीमततु्रवचैदयस्य जीरगोद्वाप्मप्रस्यत् ।॥ ७६० ॥
सता्ठदर्ट सैभभविच्छन्दपारश्टत 1 अनेदैववेदमात्यं यमो देमादरिदूटषत् ॥ ५६१९ ॥
प्वजारोपोत्सयं सथ्राारयत् सचिवाप्रणीः 1 षं घमीकषयारिपं प्रादाद् शदसतु्िमरयखः ॥ ७६२ ॥
छयाद्ि-
िषतेन मनयघ्रत्यंयच्रत्वं तश्र फः फलिः।
फटी येङधयतो जन्म कलिरस्तु कूनेन फिम् ॥ ७६३ ॥
घययाचन्द्रसूयै एयं निगपंरयमनोरथान् । पूरयम् पूरय्नन्वदिःरा्रवमण्डलम् ॥ ७६४ ॥
कमाएष्छप समागत्य स्यन्याने भूति भ्रयुः । प्रथानायुरदानेन किदिषे मदुर खदा 1) ५७६५ ॥
दुस्माष'सापि्ा यम्ब गुरोरीद्गमातुपी । शण्ध्तित्धवपुण्यस्यं भप्येेति मूपोऽयदस् ॥ ७६६ ॥
। 12२ पषण सेरदयन 4 2 र परदरन्िड13 2 टग्बप्रमिदटो देव्यः 4 नो पद 15 2 पु।6 म शुरीसमे
शर देग्यश। 8 2) परषटयधुय्त 1 9 1) दष्यपु* ।
२२. दैमचन्द्रसूरिचरितम् | २०९
६२७. अन्येदयुपदिष्टे च सम्यक्त्वे सद्भसाष्टिकम् । राजा गदी गुरभिगथामेनां स जव्पितः ॥ ७६० [1
तथा हि-
ठभ्दाण किंकरो इं तुम्हे नादा मवोयदिगयस्ख ।
सयल्धणादखमेओ महँ तुम्द समप्पिओ अप्पा ॥ ७दे८ ॥
व्याख्यातायामगैतस्मामर्थे सयापयन्नृपः । राज्यं समपेयामास जगडुयरवस्ततः ॥ ७६९ ॥ भ्
निस्सद्गानां निरीहाणां नाथौ राज्येन नो नरप ! 1 आपिवामः कथं भोगान् वान्तानञ्ुचितं छद् | ७५०॥
वं विवाद्सम्बाधे दानामर्हणकारणे } ुरु-मूपालयोर्मनीं बैरिष्ममकरोदिदम् ॥ ७७१ ॥
सणि राजकायौणि कायाण्यश्रावितानि न । अतः परं भो र्ये भूयादतुमतं यदः 11 ७७२ ॥
अतिपने तवः श्रादघरतसदानदेतये । भूपस्याध्यात्मतत्त्वा्थावगमाय च स प्सुः !! ७५३ ॥
यो ग दा स्न खुयालाणां शियोरत्समं व्यधात्. । अध्याप्य तं खय व्यक्तं वलुर्र व्यचारयत् ॥-युग्मम्। 10
६२८. जग्राह नियमं राजा देनी जिनद्रोने । यारस्तादशो बा मे वन्यो" सुरेव भूपतेः ॥ ७७५ ॥
चतुरद्चमूमध्ये राजा राजाध्वना व्रजन् 1 गजषूढोऽन्यदाऽदराक्षीजैनार्पि वेश्यया समम् ॥ ५७६ ॥
शवर्दतदिरःकेयां सितवैकक्षकागृतम् । कस्तीरास्तीर्णसध्वानपन्नदधारूढपाद्कम् |] ७७७ ॥
भवुत्त्यफणशरुद्ष्टीदलवीरकदस्वकम् । आलम्वितमुजादण्डमसेऽस्या मन्दिरादू बदिः 1-तिभिर्विशेपकम् ।
ऊृर्भयोन्यैखय मूद्वन तं ननाम मदीपतिः । दृषठासनस्यित्करे नड्लदपविः सिवम् ॥ ५७९ ॥ 15
ददं बार्भयमाददसतत् भोग न्यवेदयत् ! तदे रततः रः पूया इतयं परमयं ज्यु: ॥ ७८० 11
तया हि~
पासत्याद चंदर नेच किन्ती न निल्वरा रोड ।
कायकिटिखं एभेव छण् तद् कम्मवंधं वा ॥ ७८१ ॥
ज्यगरृशदू भूपतिः फेनाप्यद्य एं निवेदितम् । ज्यजिक्ञप पूज्यानां शिक्षाभिनिष्टैवो“ऽसम्यद्वम् ।। ७८२ 1120
इतश्च प्रथिवीशचक्नमस्कारमुदीक्ष्य सः । दष्यावध्यामचैतन्यं छा मय्यस्ति नमस्यवा ॥ ५८३ ॥
पिष्यस्दवीतरागष्ठि* लस्भोगपुनमरदे । भदरयास्ये भतिक्ञाया अष्ट दुमीछनामनि ॥ ७८४ ॥-युग्मम् 1
अमुच् सुजमस्याश्च चापवुल्यं मनोञुवः । धियां पेटक वाय वीटकं प्रवकण्टकम् ॥| ७८५ ॥
मरकाष्वनि यानामे युमोचायञुपानद्यौ । विरागी श्याधयेऽगच्छदवुच्छं ख्यल्यमरकः 1} ७८६ ॥
युनग्रैवं ससुशायं रुह्पान्ते महामनाः । सङ्गवयागादनशनप्रयाख्यानी वभूव सः ॥ ५७८७ ॥ 95
निसैरेरषाऽष्ुकतो रो नासौ निजाम्रदात् । पराद् व्याजुधुट द्रोणीमन्धी ठम्पां दि कस्यजेव्. ॥७८८॥
अनशन्याश्रयास्र प्रावन्त प्रभावनाः । वरिवस्या तपस्यायाः प्रेयोर्थी फः करोति न ॥ ७८९ ॥
दिकषपेऽपिषृतैस्ठन्न भूपो नन्तं तपोनिधिम् } जभ्याययौ भमोदेन सान्दःषुरपरिच्छरदः || ७९० ॥।
यावत् दयति घद्वक्ध्ं वाचदू ट्टः स एय चः । पण्याङ्गनाददरे कुवेषोऽपि नतद 1 ५९१ ॥
बद्व सुनियर्मं च नत्वा भूप्रयुद्गवः 1 चत्पादी भ्रणमंसेन निषिद्धो यु्जघारप्ादु 1 ७९२ ॥ 80
मदापज ! गुरुस्त्वं म भवाम्पेख्ठारिवस्त्यया । चव दिधेऽपि धन्यस्य रणामो क्तिदुरजरः ! ५९१ ॥
मार्या श्रष्टचारित्रा विराधितमिनोख्यः 1 गारापकाः कथं ठ स्युः रु््र्दीद्दाः ॥ ७९४ 11
170 मेप्री। 22. सप च्॥ उ पि केदो। 42 दिष्दनिर्गिदतो 5 ति न्एाे।
२५
२९६ भ्रघावकचरितेः ~
भवादाः पएथिव्यां वे्रायोऽपूर्वपिव्रसुः । न स्यादोकद्वयापायसंदतो प्राणथदरणे 1} ७९५ (युग्मम् ।
अवन्द्ं वन्मानेन मां निसलारयितुं त्यया । पुपर समस्वेगवासना सद्गमोचिनी' ] ७९६ ॥
निरयगृदयेत्तिभिरभियुक्तोऽपि" जीविलुम् । छवो व्रतस्य कानि न सोढा प्रायमासद्म् ॥ ७९७ ॥
उवाच भूपरिर्धामिन् { युगीशः कस्या समः । निमिच्देकतस्यकतसन्नः भयेकबुद्धवत् ॥ ५५८ 1
5 वीर्थनरदशेनाधारे प्रणामं मे खभावजम् 1 मानयज्ुपकाराय छतक्ञमङटायसे ॥ ७९५ ॥
ममाथ बन्द्नामायार्जिरमप्यप्रतीच्छया । अदित्सन् सुकृतं संविभागार्ई मा न मन्यसे ॥ ८०० ॥
उदरंभरिता यु सतां मैवदितत श्ुवन् । तद्टवोऽवसरादान्त् अणनाम धखादपि ॥ ८०१ ॥
अथादयानशनी धन्यो देद्य: पुण्यध्रियः प्रजाः । क्षाल्यते यत्र पडुरतवद्दरीनारतवृष्टिभिः ॥ ८०२ ॥
श्ुतवेयानन्दसभ्भेदगद्वदाक्षः' श्वमापतिः । प्रभोः श्रीदेमचन्द्रस्य गत्वा दृत्तमथाबदत् ॥ ८०३२ ॥
10 युष्माभिरपदिष्टानां नियमानां परपाटना 1 ममो ! कामटुचैवेयं समराषटद गीष्टदा ॥ ८०४ ॥
{ अवोचन् गुरवः पुण्यददधेयं तव जपती । प्रकाशयति वस्तनि ुरभच्यर्षिरचिता ॥ ८०५ ॥
एवं कतार्थयन् जन्म सप्त्यं धनं वपन् 1 चके संप्रतिवैनभवनैमण्डितां महीम् ॥ ८०६ 11
६२९. श्रीद्ाटाकान्धणां यत्तं स्योपजञ प्रमयोऽन्यदा । व्याच्युपतेधैमस्थिरीकरणदेतये | ६०७ ॥
श्रीमहाषीरदृततं च व्याल्यान्तः सूरयोऽन्यदा । देवायिदेवसम्बन्धं ज्याचख्युमूपतेः पुरः ॥ ८०८ ॥
15 यथा ममावतती देवी मूपारोदयनग्रिया । श्रीचेटकावनीपारपुत्री तस्या यथा युरा ॥ ८०९
चारिप्रो व्यन्तरः शरिद यानयानं अदाम् । सखम्भवित्वाऽ्पैयच्छ्राद्रसयदै" सुदं चदम् (१)*।।८१०॥
एलं देबापिदेवं य उपटक्षयिता प्रसुम् । स प्रकाशयिता नान्य* इत्युक्त्वाऽसौ तिरोदधे ॥ ८११ ॥
पुरे बीतमये यानपत्रे सहटिते यथा । अन्धर्नोदूघाटितं द्या वीराख्यायाः प्रकारितम् ॥ ८९२ ॥
यथा भरयोतराजस्य दृस्तं सा भविमा गवा । दास्या वत् भविविम्बं नन सक्तं पञ्चात् पुरे यथा ॥ ८९३॥
0 अन्यगौरवभीसया च न त्था वर्णिता फथा । श्रीवीर चरिताभ्जेया तस्यां थ॒तिसकोतुकैः ॥-पद्धिःकरकम्।
तां त्वा भूपतिः फल्पहसान्निपुणघीरसौ 1 प्रप्य बीतमये शत्येऽचीसनत् तद्ुवं क्षणात् ॥ ८१९५ ॥
। सजमन्दिरिमाटोक्य सुवोऽन्तरतेऽतिदपेवः । देवतायसरस्थानं शरपुर्वम्वं तथातः ॥ ८१६ ॥
भामीसं च विभो राजधानीमदिशयोर्सवैः । स भ्रवेशं दे तस्य सौधदैवतदेदमनि ॥ ८१७ 11“.
भासाद्ः स्फाटियलन तद्योग्यः षपिवीश्रता । मररिभेऽथ निपद्य" प्रसुभिमोविषेदिभिः” ॥ ६१८ 11
25 राजग्रासादमध्ये च नहि देषगं भवेत् । इत्थमान्नामनुदधध्य न्यवततेत ततो चपः ॥ ८१९ ॥
एकातपत्रं जैनशासनस्य भरकारायन् । मिध्यात्वयैटवसं श्रदिमचन्द्रमसु्मौ 1 ८२० ॥ ५
६३०. सथा छोटाकषचेसयस्याप्रवः शेतराधिपारये । अपडयदामिपापू्णं शरावं तण्डकाधिपः ॥ ८२१ ॥
तेन व्रिटीचनस्येव सदसुरनयस्पशाम् । तत् न्रिलोचननान्नश्च तटारष्स्य दारेवम् ॥ ८२२ ॥
घसंदष्यजनसद्चाणलुपटच्यपदस्ववः ! अन्देषयन्रुपायं ख रेभे मदिमतों वरः 1 ८२३ ॥
80 छुखाडृन्दमाकायै भरयेकं तदुदैयत् 1 शरावं घटितं केन पप्रच्छेति शुशाम्रधीः ॥ ४२४ ॥
एक्ेपामभिन्ञाय व्याद्र्द् घटितं मया 1 अचीकरव तं क्षो नखेक्ासयमीपरः 1 <२५॥
14 तव ्ालिम्९० 1 2 ^ ‹मोवविती ? 3 फ यतिभिरेभिदुकतोऽपि ॥ 4 1२ पशतं संपिमागाईं न मन्यते । 5 त द्रदाफ्यः
मापः । -ठ 8 पञ धाद्या 1 > खतादपादोऽयम् 4. 22 सादर्धदयेऽपि ! 7 + श्शनरायता ॥ 8 23 सन्यस । ¢ मे प्रति-
बिद्धव 1 10 6. 13 °मःववेदनिः भः 4
२२. देमचन्द्रसूरिचरिवम् ।
आद्षामद्भापरधेन देशः श्रीकरणे स्वया । इद्रण्यतां स चावादीन्न जाने किमिदं अभो ! ॥ ८२५ ॥
दवारावर्गकाख्याति गीशचरिते वतः । छक्षं पिलक्चं हत्वा च तोषं चकर प्रभोरसी ॥ ८२८ 1
चन्नमापा्धयुग्मासमहेप्वपि सुरीगणः । अर्दिखया सुदं प्राप शाणे फो मत्सरं वदेत् ॥ ८२९ ॥
कपूरपयुसैभोरी्विमिरमोदकादिभिः । दुषटोऽसौ म्-मूसेषु पिच्छिेषु यादृरः ॥ ८३० ॥
श्षवाचायां अपि तदा मिध्याधर्मष्वनादताः ! `जटान्तः स्यापनाचायमवहन् छतिकर्मणे ॥ ८३१ ॥
श्रीवीत्यागमभ्यच्यं परमेषिनमस्तीः । परावर्तन्त धर्मोऽपि राजा्व्यः पि्यते जमैः !} ८३२ ॥
चराचरवपुर्थृतामभयदानदानेश्वरो
जडासिलदमापगाचरणरतरादिप्रद्ः ।
उननिल-पराममाप्रकटततवपारंगमः
शशाद्कुकुठदोखरो अयति देमचन्द्रम्रथुः ॥ ८३३ ॥
ज्याकरणं पश्ाङ्गं प्रमाणवाघ्ं प्रमाणमीमांसा ।
" छन्दोऽल्ङतिचूडामणी च शातने विचर्व्यधित ।॥ ८३४ ॥
एकार्थानेकायी देदरया निर्षण्ट इति च चत्वारः 1
विदिता नामकोद्ाः श्यचिष्कवितानदयुपाघ्यायाः ॥ ८३५ ॥
ज्युत्तरपटिदखाकामरेतिगृरत* गृदिवतविचारे । `
अध्यात्मयोगयाघ्घं पिदधे जगदुपऱृतिविषित्पुः ॥ ८३९ ॥
सक्षण-सादित्यगुणं विदधे च आश्रयं मदाकाच्यम् ।
चकर व्रिदातिषयेः सवीतरागस्तयानां च ॥ ८२७ ॥
२११
विद्ध्य चान् मदीञ्ञाय वठारप्ो व्यजिज्ञपत् ¡ व्याजे त॑स्णान्नाय[] केलंहणं मण्डेन्सम्॥८२६॥
५५
10
15
इति वद्धिटितप्रन्यसंख्येव नदि विते । नामापि न विदन्देषां मादा मन्दमेधपतः ॥ ८३८ ॥ 20
[0
३३१. घ्याख्यायामन्यदा भ्रीमच्छथुञ्चपमिरेः सवम् ! श्रीमदुरैवतकस्वापि सुरद पामनः ॥ ८३९ ॥
उपदेरपरदीपेन विष्यस्तान्तस्तमा षः । तीर्थयात्रां ततश्चक्रे शक्रेमोर्पटकीर्तिथत् ॥ ८४० ॥
भयाणैः प्गन्यूतैः पादृनारेण सोऽन्यदा 1 बतुपानत्कटुरुणा मापोपयटभिं हतम् ।॥ ८४१ ॥
सत्रालि स्थाप ईष्यीरटरिति मूगिषरदयम् । सद शुरवः परीताः श्रातरायश्यफ दषुः ॥ ८४२ ॥
भूपविसव्र चागय पासनामोदमेदुरः । प्रसुलवाभिर्जिवात्मीवयुकनि्ाविरिष्टयीः ॥ ८५३ ॥
प्रणनाम प्रभोः पादौ मर्णन्तेऽनः प्रयाणे । भरासादो कारयामास भूषोऽयर ग॒यमण्पि; ॥ ८४४ ॥
भनाभेय-प्रसोविदानिनपिम्दे दिपाप्य ख । प्रनि्ठाप्य परमो पाण्यदुन्यापयन चादर मः ॥ ८४५ ॥
पिभटाद्रौ जिनापीशं गमश्करेऽविभष्ितः 1 निखतुमाननोऽम्यस्यं ययौ रयतकापटम् ॥ ८४६ ॥
25
हफरोदं रां परथामायादू च्ट्रा स यार्मटम् । मिन तदू विपानाव समारिष्य् मद्पो ८४०
शय एयदिखाशद्ायदान्ठेटापिसोदनम् ! राणो रिप्राठ शदभोमून्यः मीनिनिगार्पन् ॥ ८४८ ॥
शसो स्दाएत स पाप नमह म्यं नयापिपः 1 यैनयाोत्छय हदा मेने शं युन्पपूपिगम् ॥ ८४९ ॥
1 अरक्षद" । ५ दर शुदि ३
ॐ
मे कनरेणातं ॥ 4 तैः च्थय१
ई
9
२१२ भ्रमावकचर्ति
10
दर-वेद.धरे ८ ११४५) वरये कारके पूर्णिमानिरि 1
जन्माभवद् प्रभोर्व्योम-वाण-शम्मो ( ११५० ) ववं वथा ॥ ८५० ॥
रस-पद्धरे ८ ११६६) छरिप्रतिष्ठा सम्रजायते 1
नन्द्-ढय-रवौ वर्पे ( १२२९) ऽवसानममवद् अमो; ॥ ८५१ ॥
इत्थं श्रीजिनदासनाच्रतरणेः आ्रीदेमचन्त्रभशो-
रन्तानान्धतमःप्रचारद्रणं' मात्रां मादम् ।
-विव्यापड्कजिनीविकारि विदितं राज्ञोऽतिद्रच्छै स्फुरद्
छृत्तं चिन्वविवोधनाय भवताद् दुप्कर्ममेदाय च ) ८५२ ॥
सआीचन्द्रभभस्रिपदसरसीदंसमभः श्रीमभा-
चन्द्रः सूरिरनेन चेतसि करते श्रीरामलक्ष्मीश्वा 1
ओीपूर्य्िचरित्ररोहणगिरै ओीदेमचन्द्रमथा-
खीपदयुन्नुनीन्दुना विद्ादितः शो द्विकद्धिममः ॥ ८५३ ॥
1 इति श्रीदेमचन्द्रसूरिभ्रवन्धः 1
1 रमेया० ८७१ ॥ छ खस्ति ॥
1. 7 °्रवाददरणं ॥ * ॐ प्रयाम ८५५ ए उमयं भयसंख्या ५०८४, धसर २३ ३
ग्रन्थकर्ता खकीया परश्षिः ।
भाखत्पात्नं कविमुनिवुधभ्राजितो राजसेव्यः
सरवष्टा्थप्रदयुरुटसत्कत्पृक्तावदातः }
श्रीसैनाहिभयद्ुचि'रिराः सिद्धिमद्भद्रसारो
गच्छशचान्रः सुरभिरितुरामश्ववानः समलि' । १॥
गरधुपरसुररिति तत्र पुरा वभूव मन्दारपादपतुलः‹ कठितोरुदालः। 8
चत्सद्गमातरसेवहवः सुधरमाधीदया भवन्ति सुधियः सुमनोभिरामाः ॥ २॥
अद्ूसभायां मिजिते दिगम्बरे तदीयपक्ष; कि कोदारक्षकः ।
द्रां भमोरेकपदं समानयत् तमेकपदं जगे सुधी य; ॥ ३॥
दिष्योऽ्याभयदेवसुरिरिभवलाब्यान्धकारं हरम्
गोभिभास्करषत् परां विरचयन् भव्या सदम् ! 10
ग्रन्थो वादमहाणवोऽख विदितः मौढप्मेयोर्मिभृत्
दततेऽ्थ जिनदासनप्रवहृणे' सांयान्निकाणां धुवम् ॥ ४॥
, 1 म गह(शोतद(ष)। ४ पेनद्ठिभियञुदि। 8 2 भभुवान (नोषम(मोोचिः ) 4 प भादषुया। 5
"कोष्टदम् । 6 मि अहये 1
२१४ अमावकचरिति
लिश्वनगिरिखामी श्रीनान् स कदैमगूपति-
स्तदुप समभूत् दिष्यः श्रीमद्धुनेश्वरसन्तया ।
अजनि सुय॒म्स्तत्पटेऽसात् भश्चयवनिस्तुतः
तदनु विदितो विश्वे गच्छः स शदाज'पदोत्तरः ॥ ५॥
5 खुगसरजितरसिरस्वत्पदाम्मोज मादुः समजनि जनिततश्री्मन्यपद्धेरुटाणाम् ।
यचनकरयितानं यस्य देदीप्यमानं जटगतमपि सोद दुध्ोन श्लमन्ते ॥ ६॥
श्रीवर्दमानखयगः करकोश्नतधामसद्रतस्तदन ।
मतसदुचारिदारणः समजनि *जनटम्रदोपदरः ॥ ७॥
तत्पष्ट"मूमिगह्पोपत्पादययश्चीः* श्रीरीटभद्र' इति सूरिपदं भपेदे 1
10 पर्म्मौँपदेदाजटवाश्जदैर्यदीयः भापोघ्नतिं "जगति फीर्तिलत्ायितानः॥ ८ ॥
तदंहिसरसीदंसः रिः धीचन्दर श्वय मत् ।
विवेकः छयचिः सदीस्तदवाचाचुपजीवनात्' ॥ ९ ॥
अर्प्रफादिका' शा््रचष्ठुपामणख्ताञ्जनम् 1
घनसाररसादग यन्मतिः युप्ागरद्व श्रत्" ॥ १० ॥
1 सरि श्री मरतेभ्वरस्तदद च प्रामाणिकम्रामणीः
येप्रामस्परतितोऽप्यघं द्रति च श्रीपम्मधोप""पसुः
फल्पाणायलियन्दलाटिजटदः श्रीखयदेवो ग॒र-.
यत्यारः फिट धरीलमद्रसुणतेः दिष्या नरेन्दार्भिताः ॥ ११॥
श्रीपाच्रं स जिनेभ्वरपरषुर मत् सद्ाम्बुधौ चन्द्रमाः
2 सूरिः श्रीजिनद् दत्युदिनपीर्त्िद्रविष्पादुतिः।
ष्यारि्रामटदीटनन्दनयनं श्रीषद्मरैयमुः
श्ीभ्रीवन्दरमुनीभ्यरस्य जयिनः दिच्या अमूयप्नमी 1 १२॥
श्रीह्टतेश्णपरायर्वाम्दतं श्रीप्रणमद्रगुररभ्युदिनः पदेऽसट ।
मरय्तिभिस्थिनिशूतो चपि मस्पसार्या पस्तृनि पिभ्वपिषयानि पि्यरोफयन्ति ॥१३॥
} ‰ गज्यातु१ 2 2 दमनेग्ल्1 23 दष) 1 द र नरवर) 4 "-प्काध + इक न्न
०४ ८ र (न) 7 भ शड्वर्ग ॥ 8 > शर्दर्प+। 9 देन्ण परता लटमरमरः पुर
106 न्सेर्प्यु
प्रन्थकारष्ेवा स्वफीया प्रशस्तिः ।
तत्पद्धोदयपर्वताखतरुचिः परी्णंश्चकोररजं
शरीचन्दरभ मख्रिरदु्तमतिर्योत्लानिधानं चभो ।
आश्चर्य न कलष्कधान तमसाचुधध्यसूर्ति सवं
पाथोधि क्षणुते विनश्रकमलोष्टासी न दोषाकरः ॥ १४॥
आचार्यः ओरी भाचन्द्रस्तत्पादाम्भोजपटूपदः ।
चिच्रं यः सुमनःस्योऽपि सदानवण॒रुक्रमः ॥ १५॥
ओरी हेमचन्द्रद्ररीणामलुभ्यानप्रदरत्तितः।
पर्वेणः परिशिष्टस्य दृष्टे" सम्पुटवासनः ॥ १६॥
स्रीवजानुमच्त्तभकयणश्छुनिपतिप्ठृत्तानि तत्तद्
म्रन्धेभ्यः कात्रिचिच शुत धरखखतः कानिचित् सङ्कलय्य ।
इप्मापत्वादमीषां विशकलित्ततयैकच्र चिच्रावदातं
जिन्ञासैकाम्रराणामधिगतविधयेऽभ्युचयं स मतेने ४ १७ ॥
-तिभि्विंेषरम् ।
अचर क्षणं हि यस्किश्चित् संप्रदाययिमेदतः ।
मपि प्रसखादमाधाय तच्छोधयत कोविदा! ॥ १८ ॥
यत्त. -
आराधिते" भया शल्यं यथा वुटं खतामदात् ।
निजोक्तौ स्यापितं तत् पाकर कथाकन्यीण्करूतास्ततः ॥ १९ ॥
रोद्योरन्धरगसिद्धकिक्नरगणानुद्टं घ्यखछडस्थिति-
स्तुद्रत्वोदितदृत्तदोचधिरतिप्रौदार्थसंपतिकूत् ।
परब्रप्रभया तिरस्कृतपरज्योतिःभकाक्तेदयः
स्नीप्रवीर्िचरित्ररोदणगिसतै स्यादारवीन्दुद्ुवः ॥ २० ॥
गफ सड पिरल््मस्े । 2 प॒ गविष्टखा्० । 2 देप ग्व जायु्रमप्रङ्ट ! 4 तष धारधितमया-! 5 त ख(मोतमे(मे)-
शरपाश्टीकता ४
कस् + 6.2. ५
२१५
10
18
20
२९६ श्रभावक्वरिते
10
आ्रीपरयुच्चरोर्दिमांडविखदो बोधः छुचेः सङ्गतो
पिभ रक््तस्चएं मम पतिषदास्फूजयसाःपूरुषः ।
ज्ञानश्नीषुरतः पदार्थवरनाविम्वद्योटङ्कनात्
जातो ग्रन्धमिपेण साक्षरशुविद्र्मधिरं नन्दतु ॥ २१ ॥
ॐ
वेदानल-रिखि-शश घर ( १६३४) वपं चैत्रस्य धवरसप्तम्याम् ।
छक पुनर्वखदिने सम्पूर्ण पूर्यन्पिचरितम् ॥ २२॥
1
विक्षाप्रसादवशतः खयुरोर्मयैनमापासमच्र दधत्ता यदवापि पुण्यम् ।
व्याख्यानसक्तमनसः श्रवणाद्राश्च भेयस्छसद्ममयुत्तरमवाश्चुबन्तु ॥ २६ ॥
[1
श्रन्धस्य मानमस्य भवयश्चरगणनया निर्णतिम् 1
पश्चसहखराः सप्त च रातानि चतुरधिकसक्ततियुतानि* ॥ २४ ॥
1 प्रि्मस्ि श्छोक ४०, उभयं ५७७४, रिवमस्तु 1
1 1) भिथोरक्वकषदा, प मिप्नो(चारोक्वा । ॐ -6 पूवी चरिवध्र् # % ¬ चदुपतीति शषिक्मेद । † 7 शादे शक्षीम
सभलाऽपि भ््यद्नरहता खग्रिया अददं ।
^
14
पक ८1, अं
| पावनी रातापाीपि
#
\ पवौताकीतारहीप।
अश्कायंति महुयरा
अञ्नवि सा परितप्पह्
त मरिलह्
अणुहृ्टीय फु म
अति जति अन्म अढं
अघर भीष्म दातं दग्धं
भ्य मे सफला प्रीति०
अनागतं परिज्ञाय
अठुमन्ता पिद्रासिता
अपाणिपादो श्चमनो
अषूवयं धटुर्विया
अमी पानकारम्भाः
अयसराभियोगसंदूमिः मूर योः गसं दमि ©
अन सवभषेदी
अचरद् देवं सिर पुभ्ि०
अदानीयन् सदा मांसं
जद्ररुत्पुलके + परमोद्०
अन्यद्धपाण काटो
अय तवच्छीए्
आकरः सवदाखराणां
आचायर्रिभद्रोमे
आचार्योऽहं फविरदमर
आसंसारं फडुंगवेिं
आससारं सरियासषएरि
इय उस्ुयसीटाटेंकफिया
षयं स्योमाम्भोेत्तर०
ष्ट निवसति मेरः
2. प्ररिधष्टम् ।
प्रभावकचरि्रान्त्गतसयुदतपचानां
अकारा्यनुक्मणिका ।
उनितसेटसिहरे
उत्तिष्ठन्त्या रतान्ते भर०
उद्धृ वाहू किट रारटीति
उप्पहजायाए असोहरीद
एको गोत्रे स भवति पुमान्
एको रागिषु राजते
एकेण कोत्युदेणं
एते मेकलकन्यका
एर्यं लोहयकव्वं
कः कण्ठीरवकण्ठकेसर०
कतिपयपुरखामी
करवत्तयजठर्थिदुजा
कवाडमासन्न वरगणाए
कारय प्ररं सिद्ध
कालिन्दि बूहि छुम्भो
कि कृतेन न यच्नत्वं
ङि जन्दी किं खुरारिः
छरुकरी संबट चत्तधण
छट पयिच्रं जननी करूतार्थ
कूर्मः पादोऽ य्टि०
कोटाकोदिः कोटिकोटिः
क्षितिप चय समक्षं
( ग्वचरो
सखव्योतयुतिमातनोति
खंडं विणावि अगंट०
गतथाया रात्रिः शरदाततु°
गयमाणसु चंदणु
गपयर केर सत्र
१०८
१०३
११८
१०१
९८
१९१
11
१४७
७५
१७४
१४१
१०
१८५
१६९
२०८
१४३
१०४
श्ण्णे
९८
१८०
१४८
१३३
१७९
द्द
११४
९
२१८
गख्त्िद्ानि चिरकाट०
शाणचन्द् वाणमन्तर
छणसेण अग्गिसम्म
ाणोर्ततुद्गतां याति
चक्तिदुगं हरिपणगं ^
चक्षुः संबूणु वक्रवीक्षण०
चट्यटिति चर्मणि
चतुदधेलखखार्भोज० ˆ
चिखादिपति यो मांसं
चिरं चित्तोयाने चरसि च
छायह कारणि सिरि
जड सत्य अहविय
जप-विजया य सटोपर
जद जट पणएसिर्णिं
जीय जलर्विदुससं
जीर्णे भोजनमात्रेयः
जे केवि षह मदिमंडरंमि
जे चारित्तिदि निम्बटा
सहया भर् निग्गम्णे
सत्ती सीअटी मेटावा केटा
तुम्दाण किंकरो हं
द्याज्या हिंसा नरकपद््वी
नैकाल्यं द्रज्यपटरवं नच
स्वद्धाक्यतोऽपि केषांचित्
दन्तानां मलमण्डटी
द्पणाप्पितमालोक्य
दामोदरकराघा्त°
दविगम्बरदिरोमणे
दिग्वासा यदि तत् किमस्य
दिषश्चुभिष्षुरायातो
द्रीहरफणिदनाले
दोवि भिर्त्था घडटड
घभैखाम इति पोक्ते
न गदां न गद्वियं
न यन्छक्तं पूव रघु°
प्रभावकचरिते
१४८
७२
७३
१९९
द्रे
९३
९८
१५७
२०द्
१९०
<७
रनक
नवि मारिअहई नवि
नाकृत्वा प्राणिनां चसा
नारीणां -विदघाति निर्ृति°
नादं खगफलोप भोग०
निद्रा जागरणादिक्कलय०
निवपुच्छिएण भणिओो
नो वाद्धुतखदकूस्य
पं खक्ाहेचिं वरतस
पहं सम्गगए साम॑तराप
परिसेसिय दंसउलं
परु जेम पुठिंदउ पीञद्
परु वे रूडंबि बिहसियउ'
पङ्क पडजघुज््िनं
पच मटव्वयज्ञत्त०
भ्रकादितं त्वयैकेन
पाणयकप्पे सुनिसुव्व
पातु वो देमगोपालः
पालित्तय कदु फुदं
पासत्थाइ वदमाणस्स
पांडमलिनांपिजंघः
पियसंमरण पल्कुटत
पथुकार्तखरपाञ्ं
षथुरसि गणः कीया
पौत्रः सोऽपि पितामहः
प्राहं छणिहि वि भ्र॑तडी
वरं जगदूध्वसनरक्षण्षमं
वाखा चंकमती पर् पए
वररस्पतिस्तठतु मन्द्र
वे धञ्ला ये सामटा
त्ष्माण्डोद्रकोटरं कियदिदं
भयमकनचनरनकभ्यः
भवन्तु ते वोपविद्ः
भिक्खयरो पिच्छ् नारि
ख्ीमदहि वयं यैं
भर्मिं कामगविं खगोमय०
६०५
२०३
१७९
१४१
1.
३१
५९
८८
२०५
९१
१४६
११३
शण्धे
५९
द्
१९४
३१
२०९
श्ये
१४९
९८
१९०
ण्य
१४१
८५
१४८
१३१
१५०
५९
१००
१०६
षस्य
१८५
भ्रात्गामङ्कविन्दकन्दठ्यता
महं नायं सिद्धेस
मदेन मनिन मनोभवेन
मद्रोः शङ्खं दाक्रयष्टि०
मयनाहिक्सिएण
मदथ भानमतङ्गजदर्षं
मलो सचदणो चिय
माणसरहिरिं सुदा
मातम स्एदरा मा स्क
माच्रयाऽप्यधिकं किथित्
मानं सुख खाभिनि
मा भूत् संबत्सरोऽसौ
मायंगासत्तमणस्स
माटविभोसि किमन्नं
यत्क्णा भरणकोमल०
यद्मोधमरपामन्तस्ं
यदि नाम कसखुदचनदर
यद्यपि हूर्पोत्कर्पं
यच तत्र समये यधा तथा
यामः खस्ि तवास्तु
यो वादिनो द्विजिहान्
रसातलं धातु यदच्र पौरपं
राज्ये सारं वद्धा
रामो नाम षमूव ह
स्थिरचरणारक्ताः सक्ताः
खखिज्ह जेणि जणे
खिचघ्रास्ते भूमिं
चहविवरनिगगयदल्यो
यकशर पूर्णद्ाही खषा
यपुरेय तचाचषटे
पपुः फनी भूतं तयुरपि
विधिनिपमभद्गण्रति०
विद्धा विद्धा शिष्यं
चि्योत्तयति चाटोकं
विरा चिद्धच्छाम्मोभिः
सखुददपयानामकाराद्यनुक्रमणिचछा
श्ट
९५
१
५८
९०५
टे
9
चिश्वामित्रपरारारपभूतयो
विषं विनिर्धूय छुवासना०
विंञ्चेण विणावि गया
खास दां कृपिर्धिया
खास्खगोडमदामदीप०
क्रः कवित्वमापन्नः
द्वौखयं नाम गुणस्तयैव
श्रीछिन्तपे कर्वमराजरिप्ये
श्वेताम्वरोऽयं किं जयात्
स एप सुवनघ्रयप्रथित
सवयं वमेषु चीत
सद्ट्त्त सदगण महाध्यं
खच्यत्थ अत्थि धम्मो
सवदा सर्वदोऽसीति
सदस्रहीपौ पुरुषः
सन्तोषं स्फारनिभकिशन°
सन्ध्यां यत् प्रणिप्य
संशृतावयवमस्तदूपणं
सरीरं खयर वलं
सिद्धतततपारगयाण
सिवकेउ सोदम्मे
सिदो वटी हरिणद्याकर०
स्मखं कट्वि न छट
स्पद्राऽमेध्यसजां
खाता तिष्ठति कुन्तरेश्वर०
स्फुरन्ति वादिखयोताः
दरदिरसि दिरांसि
हन्ता पटस्य विक्रेता
टसा जर्दिं गय तदि गय
ददो श्वेतपटाः किमेष
त्वा संप्री विधाता
देमचरि अल्थाणि जे षंखर
हदमाद्रवटवत्प्रमाणम
देटानिषटिपगर्द
२११
१९८
१२५
दे
१४७
१९०
१०२
१४९
१७८
१४२
१४५.
१०१
१४०
५९
९०
१८०
१०६
१७९
९१
९
४९
१८९
३९
१४२
१४४
६१
१४४
२०३
[+ |
१४८७४
१५५
१८७
य्य
१५२
?. परिशष्टर् ।
प्रमाघकचसखििन्तर्गतविरोषनान्नां
अकाराद्यनुक्रमणिका ।
नरदमे? [ दु} ९९७} भामाय [ नृपति] <१-९२,९५-९५,
भगित्पदा {मुभे ] ५५,७८ ९९,१०१,१०५,
भगिप्रव्िदगूि (१) १११ १०८,११०
=. + (३ १४ | भाम [मूर] पुर ९९
नदर (पचन) १०५,११८,१२१, भामरिष्र [भगद) ३१५
११२,११५.१११,११९.१५०,१८२ | भपिग [इदि ] ००८
१५०,१५९,१९८,१०१,१०५.१०६, | भप्रष्द [धट ] १६६
१९१,१८५.०८९,१९५.१९८.१०२ | भारं छ भि
भतिपुर्दड [मुभे] १५९ | भां नन्दि [सि] २,१९,२१
सरनि [मर] ९८
भक्पप-दोपाद् [धप] ९११ | भाप गाग
शमैरापेदोग वि ९११ | भा रिष [परि] = २,९-१५१०-
भमधदुमन [ येषु] १९८४ १९५१५
अमुर पट २,१९१,१६५.१६६.२११ | भाई भवि [र] 1.४
भाप गुणि [ग्र] ५]
भण [भ] ४१,१९००.९०८
भरि [वृमः] १९६
भाषद्रणा ,. १५४,१५१
भभ्येरी भगादन [म] १५६
11 ४८,८१,१६।११९
कनारी [पन] १५५
भगश् १९५
ध भश्याम्दर ( दुगग्र) १५९
शततम [द-१] १९०१० ८,१०१,९०० | पनु [मी] १८५
व १५५११०२} भवह [धरस्य] १६५
अश्निग [रेष] ९० एमन [नपर] १
शष िभूरपधि (पष) १११ (षी [ध] &
भ्त [श्व) ५८,१६१,११॥ उसदति् [षद्] = <,१०९.११५
भष्थनदत 1 ९,९.१९,४९,११} १14 १०४,१९९
११८,१८०.१४८०१८० उम्दा वु १०,२२.१९.०८
॥ 1 १11 १५४ इश्णररप्नाूपृनि (धप १०.११५,
भष १४५ १५८
धदप़डद [ ९-९५] १९५ इनन् [९१९१ } १९.१८६
श्.इ्चद् [ पि] १५६ रर [रष] ११६
1 >, ^ १९.२१ १४.२९ दद्द [५] १८.९१ ६१९८,
भह ११११०११०६. १००११.
भ्त १८144» कार [१] ष
वृणा (सर) # बृषग्युःय ॥11|
४ [६४] १८६ इ्द्व्र्न् [प्र] १६१
भ-का रन् [दप] = इद नथ इद" [दष्ट ५१४
उ्षणीपामर १२१
उदषसनि { प्राम] १५२
पिमण्डछ प्रश्ण [प्न्य] ५९
पशप दोग [प्रय] २११
मोद्राषु [नगर] 14
क्ट [देर] १८६
न्यम [स्रि] १
इन्यदुरर (का्दङ्म्य ) [दे] ५५,
<<८९०,९६,९८,१००,१०५,१०५,
१०९-१११,१४५.१८६,१८९
कम्दष्ग्णयुर [नगर] ८१
ष्प्दी [पग] ११९
मषीं [सपे] १५९
षने (प्यन] १६९०१५५
श्णपम्य १९६
र्ट [देर] १५१,१८६
श-टगुर १७४४
गारी [मन्ी] १५५१५१९
समम् [7१] १४०,६१४
इम्तापुर [प्रम] ५५
कण्ण [भूरि] भ
षाड [द"ष्णणप्रप) १८4
बण देण) 4८६
कष्दभडटड [मण्य ] १०६
इन्दर [ग] ५१
इनाम प्रीरत १९०,१९॥
भवि [ मेर] १,९,११५
ादशषदष्दं [दिन] १८६
शाथन्दष [०] ५४
। +#2१। १६९५
कण्दर [रए] ५१
कनषद (य १५६
ण्व ररी १८५
+ >;35 3, ५६
विशेषनात्नामकाराचनुक्छमणिका ! २२१
कार (दि) काचायं २,२२-२८,२३,३ गांभिरु [मनी] १ चन्द्रमदागच्छ १६७
४३२५१०० | गिटनार [ पवेत [ १९५ | चन्द्रोखर [ राजा ] ४
काथिजर [ दर्म ] १०५ गिरिखण्डल [ पर्वत ] ७७ | चन्द्रावती [नगरी ] १९९.२०२
काशि [दे] १८६ | गुढशखपुर [ माम } ३३.३४ । चाचधेष्टी १८३११८४
काशीश्च १८९ | गुणचन्दरं [ दिगम्बर विद्वान् ] १७३ | चानद्रगच्छ ११८.१८३
कमदमीर [देश ] ०३,१०२.१८४-१८६ | युणचनद्रसूर [श्रतन्बर ] ४३ | चापोकट [ राजं } १६३
कातहदनगर ४४ | गुणाकरसूरि (१) २२९ | चामुण्डरान [ चाहुक्य बृद्रति ] = १३०
दिततवफमानक पञ्चक [ भ्य ] ७५ >: (२) ११० | चाररीततं [ दिगम्बर स्रि ] ११२
कीर [देर] १४४ | गूजर [ जनविरोय ] १५६,१५८ | हमर [ सुभद ] २०१,१०२्
कीरिषाट [क्षत्रि] १ ९८,१९२,२०५ | गूजैरकवि १५६ | वास्पपाम १६५,१६८
हु्(कोणदेवा ७,१८६,२०४ | गूजरदेदा ८७,५०,८०,९२१,१३२,१३४, | चिव्रद्ट [पेत ] ९२,६९,१०२,
इंकणाभिपति ( मयिराच॑न 1 २०७ १४०,१५०,१५२,१५७.१५८,१५९, |चेरक [राजा ] २१५
छेष्गेशवर [ तीथं ] ५९ १६८.१०१,१५५,१८३,१८५,१८९ | चेदि [देश ] १८६
छरपाडे [ चपि ] १९५-१९०,२०१, | गजर मण्डल ९९ | चट [देश] १९६
२०६,२०७। गूजराचाये १५८ |टडक [भ्रेष } १९८
हमार निष्ठा [ रासद ] २०६ | यूजराधीय १४५,१६९ | छन्दशरूराममि [ मन्थ ] २११
इसुदचन्द्े [रिगम्भर् विदान् ] १७४,१७८ | गूजेरावनि ४७,१५४,१५६,१६२ | ठिततप [क्षि ] १४६
१८१ | गृदरेवा १३४,२०१ | जम्वृद्रीप १६०
इस्सेतर १८६ | गोरवास १०५ | जम्बूस्वामी २६
वयमाला [ कया भरन्य ] १९३ |गोदायरी नदी ८८ | भयकेति [ राजा ] १५८
एर [ भाम ] १९२ | गोपगिरि ८४,९७,१६८,१०९ | जयतिहयण [ सव ] १६६
कष्ण [ननम पण्डित ] १७ | गोपणर्मिरि १६८ | जयसिंह (सिराज) १६७,१६८,१९१,
कृष्णदेव [ क्षतरिय ] १९७ | गोमती [ राणी ] १४६ १९२,१५९४
कप्णभूप [ दपति ] ३६,३९ | गोविन्दसूरि ९२,९९,१००,११०, | जया-पियया [ देवी ] ११८
कैदार [तीथं] १८७,१८८ | गोषिन्दाचापे १५२१५३,१६८ | जाननी [ मदततरा पाम्धी ] ६८
केण [ मण्डर] २११ | गोटमादिक [ प्रदायप्वतैक ] १५,१८ [जारि [ धावक] ६॥
पाव [पण्डित] = १०५१७९१८. | नौर [देय ] = ५,८,८५,१४५,१५५,१८६ | जान्यो [थ] २८
कैरिक देश १८६ | गोऽषुरी ८६ | जालंधर [देय } १८६.२०८
कोरिनगर [भ्राम ] ४४५,१९५ | यौहवध [ कान्य ] ५९ | जारि [ भावक ] ४५१
कोध्याषायं [ स्रि] १५४ | गौतमस्वामी १,१८४ | निवरान्रु [ राजा ] ४१,८०
कोरै(पमिक [प्राम 1 ४१,११८ | धरत [ पू ] द्रमिघ्र [ सूरि] १५ | जितारि [राजा] ५१
ोराटामाम ५४ | चकदारुुर [ नगर ] ४२ |निनदक्त [स्रि](१) ४७
परोररापुरी १८ | घंगदेव [ वणिम ] १८१ „ + (३) १
एस [देर] १८६ | धंदुनवाला [ साष्वी ] १७२ | बिनदृच [धषी } ८११८
पगार [ ए्पनि] १९९ | चन्दर सूरि (१) ८,१२३ | निनदास [ घ्रवक् ] ४३
पेद्तपार श्ट ९९ [चन्द् सूहि (२) १३२,१८०.२१४ निनदेव [ब्र्टी ] ११५
नवर ( षपमदीष्रि ) ९४ | चन्दद्मन्वा [ राशी ] ४३ | तिनदेवी [ भापिद्म ] ५७॥
भा [ पीपस्यान ] १८६ [ चन्दगस्ठ १२३,१२३,१८३,२१२ जिनमट यूर ६२,६५०्
गगैस्वामि ( गर्गरिं) १२२,१२५ | चनरतुष [ मौय ] €1 , विनमदुगनि [ शनाधम ] ३१
दभि [राना] १,२३.२४ [खन्द [ नगर} ४१ । विनानन्द् ( प्रि] ५०५५
गगा [नक] १००,१०८९.११२,११४ चन्यममसुि १,८,१८.२१,२०.२०४६, , दिनेश स्रि = १६२-१६८.१६९.११४
द १४७ ५३,६१.०६.०९.१११,११५.११०, । यीपदेदमूरि व,४८५-९,५१-५३
गगाघरं [ माम्दूच पण्डित १७२ १२९११२,१३०.१५१.१६ ०१९९, |दतप्ण १५
गंगापार १८६ १०२,१८२.२१२,२१५ । शग्नदष [ रैएच्यई ] १६३
२९द् ` प्रभावक्चरिते
षक [ प्राम] १८५ | [ ब्राह्मणी ] ५५
दक्श्रीपुी १२९ । देवष्रि [ वादी ] २,११८,१३५.१५१-
ङवारधीत्राम ८० १७५०१७७,९७८०१८०१
देक्पुरी ३६ १८१-१८३,१९१
दुर [ श्रावक ] १० | देवानन्दरसूरि १०१५१
हत्वोपश्चव [प्रस्य ] १३६ |देवेन्द खनि र्र्
तक्षरिखा [पुष] ११८,१२० | देदिनाममाडा [ प्न्य ] २५१
शर्ररोखा [ कप्रनप] ३९ | ्रोणाचां [ जनपूरि ] ४५२,१६०,१०८
तारत भिरि २०७ | दषटिवाद् [ शाह ] ९
कार नग | [ पर्वत ] द्रविष्देदीय [ वादी] १३६
कारणगिरि < | द्वारका [ नयत ] १०८
छाघ्रदिरी [ न8] १६५,१८५| याच्रय मदकव्य २११
तिखकमश्नरी [ कषाप्रन्य ] १३३,१४५ | द्विसन्धानकाष्य १६१
तिहुगपाखविष्ार [ प्रमाद ] २०६ | घनगिरि [ सनि] ३,४
छर्यनप्राम ३ | धनंजय [राया] ६०
सोषरिषएतर [ आचाय ] ९,९१-१३ | पनदेव [भरे ] (१) ११य्
प्रियदनगिरि [ परयत] २१४ | धनदेव [ब्र ] (२) १३३
प्िपुवनपाल ९९५.२०२३ | घनदेवी १६४
त्रिलोचन [ तलारभ } २१० | घन्ध [ दविन] १५२
त्रिप्िगाराकपुर यरि [ राच ] २११ | धश्धूक [ नगर ] १८३
भारापद्रगष्छ १३३ | धनपार कवि २,१२३,१३५,१३६,१३८-
यारापदपर १२८,१३५.१३६ १५१,१५८,१५९
वाहद [प्रे] १७३,१७५,९७८ | धनषाल ष्यवहारी ३
दक्षिणापप ७,६०,१५५,१५७ | धनपाख ग्री ३,६
दत [पष्य } १२१ | धनध [ष्टि ] १३३,१३९
दरषुर [नर] ६,९,१२,१६ | धनेश [ धावर ] १६९५.
कशिण्यचन्दर [ सूरि] १९३ ( घनेश्रए [ प्रि ] २१४
दामोदर [ वीरष॑स्यन १०८ | चमे { पंडित] १२६,१४६,१४०,१५०
दष [ राना ] ३४ | चर्मराज [ वपति ] ८५,८८,८०,९४-९९
दिर्गषर [ चेदय] १३५,१०४,५७९ ` धमघोष [सूरि] २५४
१८०,२१३ धमेदेव [भर 1 ॥ 1
दिदासर (तिदसेनसरि > 4 } श्र १६५,१०द्
हुन्ुक [गजा १५५७११५ पर्दित
ए 1 इ पिर [सि] १८-१८ त ] १७३
दुरखभदेषी [ मददादिजननी ¶ = ५०,०९ व { ॥ ६ ०) १२७
इमरान [नादय वपव ] १६२,१९१। रागस-पुर, पुरी, नरी २२,१३४,१३८
१४१,१४६-१२८.१५३,१५४,
दभर १९५ १५६,१६९-१९३,१०२्
देषषद्र [ उपराप्याय ] ११८ ९ ध
देशचम्दरगूरि १६३,१८१,१८४ भिनी
ड धारिणी [रषटिनी ] ११८
स (ध ॥ १५४ भूमरान [यति] १९७
दवषोधं [ रदपय १७२.१७३,१८९,
१९००१९१.१९ मद युर, पन ११८,११९.११४
देष्दान [त्रपय] १२५ नदूटत 9१५
देप [प्रप्र] ५५.११८ मन्द् [गोर] १०५ ॥
नन्द् [ वौदसुनि ] ७७
नन्द [स्रि] ^
मन्द्पद्र [ प्राम ] २०७
नन्दीश्वरद्वीप ध १}
नश्नसूरि ९२,९९,१००,११०
नमि.विनमि [ वियाधर ] ~ २८
नयचक्र [ म्न्य ] ~ ज
नमेदातट 1;
नवधन [राजा] १९८
नागदत्त [गरष्टी ] २१
मागदेव [ध्रषटी ] १०८,१५७
नागपुर [नगर] १६८,१०२,१०१
नागान [योगी] ३६,३०.४०,१६५
नागावरोक ( भामराज) ~ ८६,१०९
नागिनीदेवी १३६
नागेन्द्रं कुट, गच्छ ८,२९,७९,१२३,१६३
नाटिकरेवसति [ प्रासाद ] ५४
नासिक्यपुर [ नगर ] १८८
निर्घण्ट [ भरन्य] २११
निवोणकटिका [ परत्य ] ४०
निृतति इर, गच्छ ८,१२१
नेषा [देश] १८६
न्यावायतार [प्रन] ५
परञ्चदटी [ तीरथस्थान ] १०३
परार देश १४८०
प्चाश्यैय १९३
पत्तन ( मगदिट्पुर् 9 १११-१३६,९५०/
१९२५१ ९४-१६०,१०२११०३,१०६
पत्तमसद्र १५५
पप्र [भेषु ](१) "११
^+ (२) ११५
पद्रचकी र्
पप्रघरित [प्रन्य] ५९
पद्मदत्त [्रेष्री] १९.११
दैवम्रि २१४
पएप्रमभ [राजा] १५
पद्रयदा [ष्रेथिन्री] १९२१
प्राष्य [द्विज] १५७१
प्राप्त [देवी] ९०५
पप्ायगी [रामपप्री] १९
पपिनीगदट { पत्तन } १९
परम्म [ मुनि] ६५.९८.००
क्म्या, कृ १६,१५५,१८९द०५
१०५
विदेषनान्नामाराचतुक्रमणिका 1
परठित्त (परादटिन्त) [ सूरि ]
पवन ॥
पटीवासर १६७
प्यपद्रपुर [ प्राम ] १६४
पाट [क्वि] ३९
पाररपुर [भ्राम ] ८०
एरटिुर्,-पुत्र, नगर ६,९,१२,२९.३४,
३४१०९
पाणिनि [व्यारएयमन्य ] १५५
पाणिनि [ मन्परार ] १८०
पाद्रिस्.भाचाये, सूरि २,०८,२९,३१,
३२,३९-४०,४४,५४,६ १,६५
पादरिस्षपुर ३८
पराददिश्च भाषा ३६
पररसीक [ देर] १८६
पाशेचन्द [ बषान् ] १७द्
पारिनी [ध्रामिरा ] १८३,१८४
पंथ्पुर [ नगर ] ३२
पिण्डारक [ परान ] १०८
पिप्ररारक „+, ˆ १९१
^ पिष्पानऱ [प्राम ] ५०
शण्यरीक [ गिरि] १००,१९८
ष्परिणी [ नगरी ] १७२
प्यमित्र [सूदि ] १५,१९.१८
पचन [भो ] १५१,१७९
पणैचन्मर सूरि ३१
पजापति [ दृपति ] ३२
भरतिमा [भरेषटपन्नी ] २८
» भर २५,३८,४१,९०
मपु्नसूरि २,८,१८,२१,२०,४०,४६,
११,६९१,०१.०९.१११,११५.१२०
१९१,१३२.१२३०,१५.१,१९०.१६६
१५०,१८२,१८ ३०२११.२३१३.२१६
पोयरार [ टषनि ] २१०
पप्रोकन मूषि २१८
ममाचन्द्र सूर ८,१ ८,३१,२५०.९०.४६,
५२१९१,०९,५९,१११,१ १५,१२०,
१२९,१३२१२०.१५१,९६०,१६६,
१७१,१८२,१८३,२१२.२१५
पभाषगी [ रकी] ११५
भमागमीमना [प्प] २११
भषापुर [नगर ११५,१८५
अभवाम [ एन्प] १५५.१०७
पभो [प्न्य] ॥
(नि)
प्राप्वावेश
फल्गुरक्षिव [ सूरि ] ९,१९-१३.१६,१५
फुलशरष्टी ९८,२९
बङ्लर्िह [ आरामिक ] ७
वङ्ग [देश] १८६
बप्प [क्षत्रिय] ८०
वष्पभटटि सूरि २,८०-१११
वखमानु [ पति ] २५
चलमित्र [चूषति] २५,२३,३८.३९,६०
बाण [कवि] ११३-११६
उद्धानन्द् [ वौद्ध पण्डित ] १८,१९
उद्धिखागर सूरि १६२,०६३,१६६
बृूटसरख्वनी [ आवा ] = १५५-१५८
बस्ति [ पण्डित ] ३९
योरि [द्रिन 1 १९९
वीद्ध ५, ८८
चैद्धुर १२८
वीद्धविार १९९
वौद्धतासन ५
महाश्चननिय [जाति] १११
मदपान्ति [ यक्ष ] ११९
मरह्मीदेत्ते १८४
सरतामरस्तर ११६,११०७
भि [कषत्रियपत्री ] ८०
द्िममंडल [देल ] १४५
भत्रेकीतिं [ पष्प] ८०,८१,११०
च १११
मद्गुपताचायं ९०११
भदरेश्वर स्रि १८१
भंभेरी [नगरी ] २००
भपषरश्रये ११५
भरतजेघ्र १५४४२ |
भरतेश्वर षरि ११४
भागवत दुर्यनी १९९
भाष्याटिङ [गोग] १९८
भुमिद्र [राग] ५
¡भानुपनि ४षेष्दे
| मी [रजनी ] २५
+भ (च््ै] १४९
भारत [ पुएलषन्य ] ७५
आपपर ११९
मीम [येष्ठय] १११
भीम [सन्ठार दरे] ३१,१३११.११ ॥
१५.२०१७४,१५१.१९०,१६४
९२६
भीमेश्वर [ मदादेव ] १२९
भीष्म १८८
खवन [ सुनि] ३३.३४
सयनपाट [रागा] १६६
भूषण सुनि ५२,४३
न्टगु [ऋषि] भष्
एकष्य [नगर] २५,१३-३८.५२
५,९००.०७, ०८,१४६,१०१,९०७
युत ३५५४५,१.२
गुर [श्वान ]२५,३५,४१,४ २,४३,१५१
भोगरती [वेद्या ] ३९
मोन [पनि ] १०७
भोजराज [ धारापति ] १०९,११ ०,१२१,
१३५०१३८-१४२,१४५.१४६,
१४८,१४९,१५१२-१५५)
१५७-१६१
मोजपद १५९
भोज व्याकरण १८५
भोजसभा १.४
भोपलदेवी [रङ्गी ] १९७
मगरटोढा [ ती] १०८
मह्ृाटते नगर १७१
मण्डनगणि २९
भध्यदेशीय १३८,१६१
मज [ प्राह्नमर ] २०३
मथुरापुषि १६,१०,२८.२९,३१,
१०२,१००,१२८
मवण्ा [ राक्नी] १५७९
मयूर पण्डित [क्प] ११३१-१ १५,१५९
भस्मण्डल १४८
।मगी[ पि, भायार ] १४५००
५९,१८६
महिदधाङन [ राजा] २०७
मह्थं [ व्राह्रयद्द्रिन ] १५९
महयन [ भम्भु] १६१९.
महाद्मद [ सिरमःत] १४१,१४१ ०१४६
महकीततिं { रिवर्बसुने} ११२
महापर {धेट} १९४
महातर्रीप (ष्यय्र] ५५
महारगिसापष्यन [रार 1 ५
मश्च [नय] ॥;
मापो {एर ] ११९१६९.०८१्
मदाम्द [गुषण्र) १८८
मदण्द् (देय १८६
२२४ अभावकचरित
महास्याच ( वायट नगर } ४९,५१.५२ | मदत्तरा { साध्वी } ६
मदिष पुर [ नगर] १६६ | याक्तवस्स्य स्मृति [ खन्न ] ॥1^
मरदीणल [ पटक ] १६५ | युगादि-नेमिचरित [प्रन्य } १६०
मदीतट [ अदेश ] १५९ | योगदयाख [ न्थ } = २०३,२०९,२११
महीघर [ध ४७ | योनिप्र्टठ [ शन्न ] ३२
मरोपार [धेष्री] ४७ | रथनुपुर { नगर ] ४२
महुम्विजय [ काय प्रस्य ] ९९ (रथादर्तनिरि <
मदेन्द्रस॒नि ३४,३५ | राजगच्य २१८
मदेन्दर सूरि २,३६,४०,१३३,१३८-१४१ | राजगिरि [नगर ] १०७
१४५,१५०,१५१ | राजगरद [ नगर ] ४७
मागप [ वीं] १०७,१०८ | राजपुरि ग्राम १३६
माप [ मटारवि } १२१,१२६ | राजविहार [ प्रपाद ] १९१
माणिक्य [ पण्डित-सुनि ] १७४,१५.५,१५७० [राम [ पण्डित ] १७९
माधवदेव [ वीर्थस्यन ] १०८ | रामचन्द्र [ कवि ] १७२,१८१
मानतेट [ नगर ३३५३९ | रामदेव { ठपति ] २०२
मानतुक [ सूरि] = २,११२,११६,११० | रामसैम्य [ पुर् ] ८१
मानदेव [सरि] २,९१८-१२० | रामायण [ पुराणप्न्य ] ७९
मारथ [देश] २०० | रारि सूरि ४७४८
माव [देस] २,२४,१३४,१४० | रिमणी [श्े्िक्न्या } ६
माखवक || १०८,१५९,१६१,१८५.१८६ | रुद ] प्ररमार क्षनिय } १३१
माटवभूपति १५४ | स्ददेव [ स्रि] २,२३२.५०
मारवमण्डल १८५ | स्दरमदाखय [ शिवमन्दिर ] १९०
माख्वापीग ५५.१८५ | रदरसोमा [ बराहमणपन्नी ] ९-१२
मार्टवी [सी] १६५ |रेवानदौ ३३.४१.५४
माषे १९९ |ैवलकपिर [पवेत] ३६४५,९१,१०५,
मदशि ( नगती ] १०८,१९४,२११
सुन्दं [विथ] भ |ववकतीथै ४४
सश्भराव [ मातवपति ] १२९,१४३.१४८ [ववद्टु ३८
स॒निचभ््् सूरि १३५,१७१,१०१, |रैषदावयार [ वीयं ] १८४
१५६,१०८ [क्च [कषप्रिय ] २१०,६११
मुरण्ड [ ददा} १८६ | रक्षणादती [ नगरी } ८५,
शुण्ड राजा २९ | षमी [भषटिपत्री] १२१
भटपन [ चाद्य सषि ] १८६ | र्दमीधर [मेषी ] ११२
मेषएस्म्यद्म [नरी ] ४१,१४९ | खष्मीपति [व्यददारी ] १६१,१६्
मोदे १०५,१८३ | टटिहविखगा { ्रन्य ] १२४.१२५
मोरपा १८३ र्ट ४९.५०.५२
मोषद,-क [नपर ] <८०,८१,९१ [खाटदेशः २४,९५,३१,३२,१२६,
मोषं [पग] ८१ १०१,१८६
यक्ष [क्षपिप्यु्र] ५७,७८ | छारटमण्टट ५४.२०५
चमुना [ नई ] २८ | दिम्दवा [ गेत्रज्देवी] १९३
चराष्ण्द् [गणौ] २०८ | टिम्बाद्द [ भमत ] ४९
रोद {[ पद्मार् मपि] १५२ [ोटाङ््ष्य २१०
एरोषम्मे [सतर ८१,९८ [वन्रम्रामि [ स्रि] १,९४.१२१
द [भाट] ११७ | षरेनादायं ५७,८
वचना [ योगिनी १८०
वकर { सौ याचाय ] ३१
वरस [देश ] १८६
वद्नमति [ सौगत पण्डित ] ७२
वनराज [ चपोत्कटवंशीय दछपति ] १६३
वनराजविष्टार [ जिनमन्दिर ] १९३
वरद [श्रेष्ठौ ] १९
वद्धेनङुञ्नर [ सौगताचार्यं] ९५९७
वर्दमानसूरि १३०,१६२.१९४.२१४
चभैखात [ पति ] १२१
वल्लमराज [ चाटुक्य दपति ] १३१
वटमीपुर ७०,७९,२११
बर्भीनाध [ तेनपाल ] १९८.१३०
वाक्रतिराज [ महाकवि] ८५,९६-९९
१०२१०२४
चारभयवेव [सेनी] १९८,१९९.२०१,
२०५,२०९,२११
वात्स्यायन [ दाद्न } ९८९
वाद्मदाणैव [ म्रन्पं ] २१३
वादी देवसरि १५१
वादिपेता [ श्ान्याचार्य ] १३२-१३४,
१३५,१७६
वादिर्सिह [ पाख्यवारी ] १६९८,१६९
वामदेव [ तपोधन } १९६
वायद [पुर] ४५७-५९१५ब्
यारागपी [ नगयी] १११९,११८
विष्मर्सि् [ राजा] १९९,२००,१०३
विक्मादितय [ पति ] ५,४१.४९.
५३.५५.९१
बिजयत्रष्य [ भूपति ] २८
दिगयमादा [ रक्षी ] ॥ +.
धिदयरथ [ रागा} ॥ 61
विपरसिषसूरि (4) >२,४१,४४-४६
चिगवर्सिहसूरि (२) १३३
दिवयर्मिहस्रि (६) ५९५
दिञ्यसेन [ सुनि ] १५८
पिया [ राजड़मारी ] द्
गिजया{ देवी] ११८
दिद्राधर [य॒नि) ८
विचाघर छुट, शष्ठ, घा २८.५४,९१,
१२९३
पिर्ष्य [ पर्यल 1,
किन्ष्य [सूरि] ११.१५
पिनिमि [ पिए] २८
विदपनाभ्नामकारा्यनुकमणिका ।
विभाष्र [ घम्बापुन ] शासिसैन्य २४
विमटगणी [ सूरि ] १२८ | वामर [ हशिप ] ९०२
विमर्गिरि [ पर्वत ] ९,४०,१३८२०४ | तान्िचन्द [ युनि ] १७द्
२११ | शान्तसूरि (वादिवेताल) २,१३३,
विमटचन्द् [ विद्वान् ] १७२ १३५, १४५,१५०,१०७९
विरूपानाय [ कनपल] १२८.१३० | शान्तिस्वदन |
विरसतनण ३२ |शािमद् पुरि १३६
विशाला [ नगरी ] -२१,२६,५५,६० | दिवनाग [ विर्] १२७
विधान्तविद्याधर [ इन्दञात्र ] ५८ | रिवभूति [ भागवत विदान् ] १७२
रिश्वामित [षि] १९० | लिदध्लवध [ कव्य ] १२१
सीवभयपुर [ नगर ] १२० | चीलमदर सूरि २१४
भीदरायलव [ भ्न्यविरैप ] २११ [्रीख्वती [ र्ती ] ४४
वीरगणी २,१२४-१३२ | शीर सूरि १९४
यौरघरित [ मन्यनिश्ेप् ] २१० | द्ोदनुत देष
धीर्दत्त [ धावद ] ११९ | शुर्भ्र [ गम्नापुन ] „ ४४
यीरनाग [मष } १५१,१५२ ।शयभंकर [गरष] १२१-१२द्
ीरप्री १३१ | शोय [सुनि ] १३८,१४१,१५०
पीरषूरि, पीराचारय २,११६,१६०,१०० | सवाम [दन्विप] २०१
यीरस्ठुति [ खथ ] ५९ | धरमणसिह [ सूरि] ९,३२,४०
ष देवसरि ११८ | श्रीचन्दसूरि १८०,२१४
शृद्ध-परी सुरि १,५४,५८,६१ | भीधट [ बादगुत्र ] १६१
वैवादरय [पवत ] ४२ | सीपति [ ्ादमणपुन ] १९१
[राजा] २९ | शप्त ८ १०५७
वैतेव्य [देवौ] १९०२०५११,२८,२९ | धोपार [रमि ] १९७,१००-१७९,
पो(भोप्तरि [ ध्ाद्मय ] १९६ १८९-१९५
श्याख्याव् < सिद्धिं ) १२५ | पुर नगर ४१
पाक [ जनयिेष ] २४। भीमागमुर [ नमर् ] १२१,१२७
शशया ३२ | मार्दव १२३३,१९६
श्यशा २५ शीव [रूपि ] ४१
एकवत् २५ | वीनि [ रिगम्बणचार्य ] ४७
इङनिकावीपं २५ चेतप्ट १७४,१०७
४३ श्वेताम्बर १७४,१०८-१८०,१८८
शकमणखार त । १४६ पष्ठ गष्ठ १९४७
पश्र [ रान्धियिपरदिषः २९ संगरमति २९
शेपोद्धार [ पीं ] १०८ प्तमन [ व १९४ †
लयरुञ्जपणिरि ३२,१९,११८०११८,१८९, सतारञ्पर [ प्राम ] १०५
१९५.११८.२०५.२०९.२११ सद्दो [ मा्तपरी] ४८
शथुञयीपे ४४ स्पपुर [ धन] १९०,१४६,१४८.१०द्
म [प्रवि] ११६ सपादक [देय] १९१,१०२,१८६,
एषटाभरदए ( परिपण्िनापरडुययदित 1 १९५,२०६
१,२१० , हरनी देम ११८
याग्भवी [ नगदी ] २५ समारिनेगारच {[ स्पप्न्य }
प्रारििदेषा २१ समराटित्पद्रिव ५३,५४,११द्
शतिर २४ । ममराईरि्
ए्प्थ्
सञुदरदृ्त [ वणिक् ] ४१,४२
सयुदरसेन { राजा ] १०५
सयू [नदी ] २८
सर्त { साध्वी ] २२
सरश्यवौदीड ५१
सदेव (१) [रह्मग ] ४८
सथेदेव (२) „, १३८,१४०.१११
सर्वदेव सूरि ११८,१३६,२१४
सागर (१) [ ब्रह्मणप्ण्टित ] 4७२
सगर (२) ,„ „1 १७९
सागरपोत [ वभिर् ] ४१,४द्
सागरयुनि २९
साद [ श्रावस्] १३५
सातवाहन [ राजा] ५,३ ८,३९,४४
सारस्वत [ नदीतट ] १५२
साबिव्री [ माढमणपप्री १४६
सांश्स्यस्यान १३८,१३१९
सांव [ इमारपालमिने ] १९५
सिपि [ कयि, प्रन्थद्मर् ] १२१-१२५
सिदधसेग्र ११८
लिदधर [नगर ] ॥॥
सिद्धप्ा्रत [न्य] १४
तिद्धमर्वादा १९५
सिद्ध (जयद) १ १५,१६०-११९
१५३,१७५,१०६,१०८-१६ ०
१८३,१८५,१८७,१८ १,१९१-
१९५.१९८-२०१
सिद्धरागमेद [मन्दिर] १९५
सिद्ध्यादयाता ( सिद्धप) १९५
निदषरारश्वत्र ( षनपषटञ्मि 3) १३१३
मिदर [ भाष्वी} ६*
सितेन सूरि (विवास्य) २,४ १.५२
९१,१३५
निदधन सारि [मोदगघ्णीय ] ८०,०२ ,९१
गिददेमशग्पयुलासन [श्वस्गष प्न्य]
१८०,१८६्
गिदधगदेश [शरन्प] ४०
मिन्ध [दप] १८६
मिम्पु [मरी] २३
निरिरि [रे] २५
निग्र [नगर] १९४
लिदरदीर ४२,१८६
गीमषाण्वामी १५.४१
छर्म [ रययन] ४२,४६
२२६
पुथ ४४
सुषम छाम २६,४२,५८,१६५,११५
सुनन्द [ विक्ुता] ३,५५.१३
सुपभदेव [त्रौ] १२१
सुरषटदशष २१,३६.४४,१५०.१८६
सुरष्मण्डल १६८
सुषवी [ दिगम्बसुनि ] ४७
सुवर्रु तीरघ [ सृगुपुरघ] ४१
सवरत [पविपष्री ] ३९
सूष्व [ब्रह्मण] ' १४६
सूरपार [राजा ६७,६८,७०,७१
सूर [क्षत्रि] ८४
सूराचायै २,१३,१५२,१६०
मूरिमष १८४
मुपि [ एनपन्ध १५
सूरेशतक [ वायप्म्य ] ११६
सेरिका [नई] १६५
सेीतीर [प्रदे ] १९५
प्रभावफचरिते
सैन्धरी [देवी ] २५८
सोप़णगर ८
सोमचन्ध् (१) [ फत् मुनि] १५२
सोमचन्द् (२) [ ेमयन्पूवेनम | १८४
सोमदेव [ पौरव] ५,११,१३,१४
सोमनाय [ तीन] १०८,१२९
सोमम 1),
मरोमपि १८
सोमेशवषदव [परेति] ~ १६२
सोमेश्वरपरन,-पुर १०८.१९५
सौगरतोप(सकं १६
सैनन्देय (त्रलाभी ) ११
सौवीर [देश ] १८६
संर्टीप्राम १९४
संप्राप [कषत्रिय ] ३६
भृप्रामसिह [धत्रिय] १५२
संपश्चेव १३२.१३१
पप्रति [राज] ४३,२१५
संमेत पर्त [तीं] ६
स्कन्दि प४,५५
सरमतप्राम ८,१ ६५
छम्मतीयै,-षुर १८५१९६.११८.१९९
स्थप हैष्याल [ पेत! २११
णिरपाम १२८११२९
खादराद्ए्ारर [ प्न्य ] १८१
हरिचन््रयुि १५२
हरिद्वार [रतीं ] १८६
कशरिमद्र सि २,६२,६५-५६,१२५
हदव, ह॑राम [शपति ] ११२,११३,११५
हरिपेण चकवरती ४२
इत्िजयपु! [ नगर ] ९६
दिमवदूणिरि ७
इंवच्क [वैद हि ] ६०
देमचन्सुर, १,२,१८०.१८१
र २१२,२१५
दष [फी] ९५.९५
हस परमस [नि धुग्रल] ६५
Live Music
Archive
Librivox
Free Audio
Metropolitan Museum
Cleveland
Museum of Art
Internet
Arcade
Console Living Room
Open Library
American
Libraries
TV News
Understanding
9/11